later alsnog officieel geopend Molen de Jager na restauratie SfabSufèiiw. 'Ik ben van de praktijk, urenlang in de boeken zitten, doe ik niet graag' Studiehoofd Meevaller op afval valt tegen Corneel Droogers treedt in voetsporen van zijn opa Piet Vogel Jacolien Verloop uit Oud-Voeeemeer qaat naar de pabo in Gouda Donderdag 9 augustus 2012 3 Oplossing Nog geen kwart van geplande huizen gebouwd Elfjarige Stavenissenaar houdt van koken Maarten van den Berge met Thoolse tomatensoep naar televisieauditie Met tomaten van teler Van Iwaarden uit Sint-Annaland, meel uit de molen van Stavenisse en boodschappen uit de plaatselijke supermarkt is Maarten van den Berge (11) uit Stavenisse gisteren naar de tv-auditie voor de kook- wedstrijd Junior Masterchef geweest. Of hij door is, wis ten we bij het drukken van deze krant nog niet. Van den Berge is één van de 32 kandidaten die geselecteerd zijn in een voorronde. Uit de auditie van woensdag mogen twaalf mensen door naar de televisieuitzending. Molenaar Fijne kneepjes Tweede ronde Smaak Een half jaar draait ie inmiddels. Molen de Jager aan de Kreekweg in Oud-Vossemeer. Na een twee jaar durende restauratie is de molen donderdagmiddag geopend. Niet groots, maar ingetogen. Symbolisch loste wethouder Frank Hommel de vang, de rem van de molen. Vrijwillig molenaar Corneel Droogers keek goedkeurend toe. Subsidies Bevolkingskrimp. Minder leerlingen op basisscholen. Leerkrachten die met moeite aan een vaste baan komen. Het is de realiteit. Toch heeft dat Jacolien Verloop (18) uit Oud-Vossemeer niet weerhouden van haar studiekeuze. In september start ze aan de pabo, de opleiding tot leraar in het basisonderwijs, aan de Driestar Hogeschool in Gouda. „Mijn ouders hebben altijd gezegd: doe wat je leuk vindt." Praktijkgericht uitblinkt in iets speciaals^eknc1, t Niet op kamers Werken 'Een minuut per som uit je hoofd zonder kladpapier Motivatie richting. Droogers laat de molen niet voor spek en bonen draaien. Zo nu en dan koppelt hij de molen aan een klopbuil. Een trommel voor het ze ven van bloem. Het apparaat staat beneden in de molen. Een stelsel van riemen, rollen en draaischijven zorgt voor de aandrijving. „Een molen moet je gebruiken waar ie voor gemaakt is", zegt hij. Corneel maalt kleine hoeveelheden tarwe. Dat doet hij in opdracht van Martin van der Steen, de molenaar van De Lelie in Eikerzee, van wie hij het vak geleerd heeft. Kinderziektes is Droogers na de restauratie nauwe lijks tegengekomen. „Alles draaide meteen soepel",zegt hij. „Wel heb ik de drijfriemen en maalstenen een aantal keren opnieuw af moeten stellen. Komt door het jaren stil staan." Het geeft de Vossemeerder een goed gevoel dat de molen van zijn opa weer draait. „Ik merk dat de mensen het leuk vinden. Voorbij gangers stoppen regelmatig. Een enkele keer komen mensen zelfs een praatje maken." Het is minstens tien jaar geleden dat de molen voor het laatst ge draaid heeft. Na de dood van opa Vogel zijn verschillende molenaars actief geweest op De Jager. Zo heeft Maris Kodde, molenaar van de standaardmolen in Sint-Anna- land de Vossemeerse molen nog een tijdje draaiende gehouden. „Ook bij hem ging ik kijken. Zo ongeveer tot mijn zestiende." Daarna ging zijn interesse uit naar andere zaken. Maar het molenaarsvirus is altijd bfijven sluimeren. „Tijdens de res tauratie dacht ik: 'het is nu of nooit.' Zodoende ben ik hier terecht gekomen De restauratie die de molen heeft ondergaan is niet de eerste. In 1975 is de molen grondig opgeknapt. „Tijdens die restauratie is één en ander aangepast", zegt Leo Ende- dijk. „Zo is de inrijpoort hoger ge maakt zodat de molenaar met zijn vrachtwagen naar binnen kon rij den. Ook is toen het gevlucht inge kort." Om financiële en juridische redenen heeft vereniging De Hol- landsche Molen er niet voor geko zen de molen in oorspronkelijk staat (voor 1975) terug te brengen. „Te ingrijpend", zegt Endedijk. Origi neel of niet. De directeur van de vereniging is trots op het eindresul taat. Zo ook Droogers. „Nu nog zo houden", zegt de directeur tegen de molenaar. En dat is lastig in deze tijd. Een molen vraagt veel onder houd. Dat kost geld. Geld dat er niet is. Bij de provincie aankloppen, zit er niet meer in. Die hebben de geld kraan volgens Endedijk dicht ge draaid. Ook het Rijk is terughou dend. „We moeten samen een oplossing zoeken voor het onder houd", zegt de directeur. Hij denkt aan een oplossing in de vorm van een gemeenschappelijke samenwer king tussen de molenaars op Tholen en de gemeente. „We moeten maar eens rond de tafel gaan", zei hij te gen wethouder Hommel. Tholen heeft vorig jaar bijna 2,6 miljoen euro uitgegeven voor het inzamelen en verwerken van afval. En het heeft op deze post 2,9 mil joen aan inkomsten geboekt. Toch is de meevaller van 342 mille die dit de gemeente oplevert, 3900 euro minder dan was begroot. Tholen moest 58 mille meer uitgeven voor inzameling en verwerking, en nog eens 50 mille voor de afrekening 2010. Daar kwam 14 mille bij aan hogere kosten voor de inzameling van kunststof en acht mille voor ex tra gewerkte uren van ambtenaren. Bovendien viel de opbrengst van de afvalstoffenheffing 49 mille lager uit. Aan de andere kant leverde de verkoop van het ingezamelde oud papier en kunststof 98 mille extra op en betaalde Olaz 19 mille extra vergoeding voor de inzet van perso neel op de milieustraat. Ook viel de afrekening van Olaz 58 mille voor deliger uit, met name door de afre kening 2010. Het aantal woningen in de gemeen te Tholen is vorig jaar met slechts twintig toegenomen. Dat is nog geen kwart van de 85 woningen die waren gepland. Op 31 december be droeg de woningvoorraad 10.239 huizen. In Tholen, Scherpenisse en Oud-Vossemeer kwamen er twee woningen bij, terwijl er respectieve lijk 25, 31 en zes voorzien waren. De toename in Sint-Annaland was drie in plaats van de geplande zes tien. Stavenisse met vier en Sint- Maartensdijk met zeven kwamen hoger uit dan de planning, die res pectievelijk drie en vier bedroeg. In Poortvliet en Sint Philipsland bleef het aantal woningen, geheel volgens plan, gelijk. Dat het verschil in Scherpenisse vooral wordt veroorzaakt door het uitblijven van het woonzorgcen trum (24 woningen), zal geen ver rassing zijn. In Tholen is de oorzaak dat Stadlander later is begonnen met het project 15 starterswoningen in Stadszicht II. Ook in Sint-Anna- land is het uitstellen van de starters woningen aan de Klipper debet aan het lagere aantal gerealiseerde hui zen, maar ook het afblazen - door Stadlander - van de bouw van vier senioren woningen aan de Klooster straat. Dit alles betekent ook, dat er van de geplande 28 woningen voor ouderen niet één is gerealiseerd. Een vrijstelling van de leerplicht hadden afgelopen jaar 23 Thoolse jongeren. Daarnaast zijn 27 proces sen-verbaal inzake de leerplicht op gemaakt en bemiddelde de leer plichtambtenaar in 135 gevallen. stichting Bouwcultuurfonds Zuid- Nederland. De Gravin van Bylandt Stichting was goed voor 4500 euro. Samen hebben ze de molen van de ondergang gered. Wat ontbrak was een molenaar. Cor neel Droogers, in het dagelijks le ven presentator bij Omroep Zee land, 34 jaar oud. geboren, getogen en nog steeds woonachtig in Oud- Vossemeer. diende zich aan als vrij willig molenaar. Niet zomaar een vrijwilliger. Droogers is de klein zoon van de laatste molenaar: Piet Vogel. Vogel heeft tot aan zijn dood in 1984 met de molen gewerkt. Hij woonde in het huis ernaast. Corneel heeft de voorliefde voor molens dus van geen vreemde. Hij was zes jaar toen zijn opa overleed, maar kan zich nog goed herinneren dat hij graag bij hem op de molen kwam. Tijdens de restauratie nam Droogers zelf contact op met de vereniging. de eigenaar van de molen. Die za gen dat wel zitten. Te meer vanwege de familieband. Eén probleem. Droogers had geen molenaarsbevoegdheid. Dus ging hij in de leer op molen De Lelie in Eikerzee. ten zuiden van Scharen- dijke. Daar heeft hij in anderhalf jaar tijd de fijne kneepjes geleerd. Thuis verdiepte hij zich in de theo rie. „Stelde niet veel voor", zegt hij. „Het meeste wist ik al." Begin mei heeft Droogers zijn diploma gehaald. Toch heeft de molen sinds eind december de nodige omwente lingen gemaakt. Negentigduizend om precies te zijn. De Vossemeer der houdt het bij op zijn telefoon. „Het streven is honderdvijftigdui zend voor het einde van het jaar", zegt hij. „Moet lukken." Ondertus sen draait Droogers de molen op nieuw in de wind. Die verandert donderdagmiddag voortdurend van De Stavenissenaar kwam door de eerste ronde met een thuis bereid gerecht. Hij maakte een tomaten soep met zelfgebakken brood met mozzarella en pesto. De soep ser veerde hij met daarin een drijvend half tomaatje met mozzarella en een blaadje basilicum. Een heerlijke soep. volgens zijn ouders Agnes en Frans van den Berge. En voldoende om de eerste ronde door te komen. De tomaten zijn van een oud ras. gerimpeld en lelijk. Maar vol van smaak en oh zo lekker in de soep. meent Frans. Of de soep ook goed genoeg is voor de tweede ronde, werd giste ren beslist. In de eerste ronde mocht hij zijn gerecht thuis berei den en daar opwarmen en presente ren. Nu moest hij hetzelfde gerecht ter plekke bereiden in 45 minuten. Het werd hem extra moeilijk ge maakt, omdat er in de studio op in ductie wordt gekookt, terwijl de fa milie Van den Berge thuis gas heeft. De bouillon en het deeg mocht hij thuis al maken. De rest volgde daar. Speciaal voor de auditie is nieuw servies uitgezocht door Agnes en Maartens oma, mevrouw De Krie- ger. Want op televisie gaat het ook om de presentatie van het gerecht, menen zij. Maarten mag daarom niet morsen bij het inschenken van de soep. Maarten kookt al sinds zijn zesde en heel regelmatig bakt zijn moe der taarten en helpt hij mee met deeg en versiering. Het gezin is al tijd bezig met smaak en ingrediën ten tijdens het eten. Het is altijd de vraag: wat zit erin en wat proefje? De jonge Van den Berge kan vol gens zijn ouders al zeker tien ge rechten uit zijn hoofd bereiden. Hij eet graag lasagne en bietjes met spek en aardappelen. En regelma tig wordt er deeg gekneed voor een eigen gemaakte pizza. Zijn moeder en oma gingen giste ren mee als supporter. Ze hoopten op een goed resultaat en wisten dat er in elk geval met de ingrediënten niets mis was. Molenaar Corneel Droogers (midden) helpt wethouder Frank hommel rechtsmet het lossen van de vang. Links Leo Endedijk, directeur van vereniging De Hollandsche Molen. een grote opknapbeurt nodig. Hier heeft het veertig jaar geduurd. Je kunt dus wel stellen dat het nodig was." De anderhalf jaar durende restaura tie heeft in totaal 375.000 euro gekost. Daarvan heeft het Rijk 175.000 euro bekostigd. De rest kwam van fondsen en subsidies. Zo bracht de BankGiro Loterij 25.000 euro in het laadje, de gemeente Tho len 22.5(H) euro en het Prins Bern- hard Cultuurfonds 15.000 euro. Nog eens 10 duizend euro kwam van de In mei 2010 werd gestart met de restauratie van de uit 1850 dateren de stellingmolen. December vorig jaar was de klus geklaard. Het her stelwerk bestond uit het vernieu wen van de houten stelling, de staart en het opknappen van de bin- nenhoede. Verder zijn de draaiende delen onder handen genomen en is de molen geschilderd. Herstel was hard nodig, zegt Leo Endedijk, di recteur van vereniging De Holland sche Molen. De vereniging is sinds 1969 eigenaar van de molen en be zit tien molens in heel Nederland. „Normaal gesproken heeft een mo len eens in de twintig tot dertig jaar Maarten van den Berge uit Stavenisse met de ingrediënten die hij gebruikt voor zijn soep en het servies. Studeren. Weg vertrouwde omgeving, school en klasgenoten. Een nieuwe start. Op je eigen benen staan. Zelf eten maken, zorgen voor schone kleren. Een periode waarin je jezelf ontwikkelt, nieuwe mensen ontmoet en een beroep leert. Ook dit jaar verruilen tientallen Tholenaren het ouderlijk huis voor een studentenstad. Spannend, maar tegelijkertijd ook heel leuk. Een serie over de nieuwe fase in hun leven. Jacolien heeft lang getwijfeld. Zou ze in de voetsporen van haar vader of moeder treden. Een keuze tussen sociaal en economisch. Vader Kees runt een bedrijf gespecialiseerd in duurzame energieoplossingen in Waddinxveen. Moeder Mia is ad ministratief medewerker op de Re- hobothschool in Stavenisse. Eén ding wist ze snel zeker: het moest iets sociaals worden. Iets met men sen. Het liefst kinderen. Snel kwam de volgende vraag op: hbo of universiteit. Verloop ver keerde met haar vwo-diploma aan het Calvijn College in Goes in een luxepositie. Een universitaire studie leek voor de hand liggend. „Toch heeft de universiteit me nooit aan gesproken", zegt ze. „Zo theore tisch. Ik ben iemand van de prak tijk. Urenlang in de boeken zitten, doe ik niet graag." Jacolien hakte de knoop door: het werd een hbo- studie. Combineer dat gegeven met haar voorliefde voor 'iets met kin deren' en je kunt niet onder de pabo - uit. De opleiding Je moet zorgen dat je tot leraar in het ba sisonderwijs. Vanwege haar re formatorische ach tergrond koos Jacolien bewust voor het bijzonder onderwijs: de Driestar in Gouda. Een christelijke hoge school. „Als je aan de slag wilt in het christelijk onderwijs is er geen goed alternatief', zegt ze. Twee meeloopdagen en een open dag overtuigden haar. Eind november vorig jaar nam ze het besluit. Het werd de pabo. Dat wist ze zeker. Kort na dat besluit begon Verloop toch te twijfelen. Ze hoorde van Ozee. Een praktijkgerichte variant van de pabo. „Vanaf het eerste jaar sta je meteen twee dagen voor de klas", zegt ze. „Dat leek mij ideaal. Je doet meteen werkervaring op." Nadelen waren er ook, weet Jaco lien. ..De opleiding startte alleen bij dertig tot veertig aanmeldingen." Ze vreesde voor voldoende animo. Die vrees bleek gegrond. „Te wei nig leerlingen." Niet veel later las ze in het Reformatorisch Dagblad een advertentie van de Driestar Ho geschool over een bachelor- en masteropleiding in vier jaar. „Die advertentie trok mij over de streep", zegt ze. De pabo is normaal een vierjarige opleiding. Omdat de Vossemeerse het vwo heeft gedaan, kan ze opleiding in drie jaar afron den. Na het laatste jaar wil ze zich Jacolien Verloop heeft tijdens haar vakantie regelmatig genoten van de zwemvijver in het weiland achter het huis. in Krabbendijke. Daar volgt een groep kinderen het Iwoo (leerweg ondersteunend onderwijs). Via de kerk kwam Jaco lien in contact met meneer De Bree uit Sint-Annaland. meenschap. „Voor specialiseren. Het liefst in moeilijk een normale klas staan lijkt me ge- lerende kinderen. woon niet uitdagend genoeg", zegt Tot dat besluit kwam ze na een ze. „Als je op een reguliere basis- meeloopdag op het Calvijn College school aan kinderen vraagt of ze op hun plaats willen gaan zitten, doen negen van de tien leerlingen dat zonder problemen. Op een school voor moeilijk lerende kinderen is het juist andersom. Die uitdaging spreekt mij aan." Verloop beseft dat haar beeld van het lesgeven nog niet volledig is. „Misschien kom ik hier na mijn eerste stages helemaal van terug", zegt ze. Jacolien wil zich op de pabo zoveel mogelijk specialiseren. „Ik ga pro beren zoveel mogelijk extra vakken te volgen", zegt ze. „Dat verbetert alleen maar mijn positie op de ar beidsmarkt." De Vossemeerse weet maar al te goed dat banen in het on derwijs niet voor het oprapen lig gen. .Je moet zorgen dat je uit blinkt", zegt ze. „Dat je iets speciaals te bieden hebt, wat een ander niet heeft." Ondanks het feit dat de banen niet breed gezaaid zijn. heeft dat Verloop er niet van weerhouden voor het onderwijs te kiezen. „Natuurlijk heb ik daar over nagedacht", zegt ze. „Maar uiteindelijk moet je doen wat je leuk vindt." Ze wijst naar haar va der. „Hij heeft een agrarische studie gedaan", zegt ze. „Maar werkt al jaren in de bouw." Studeren in Gouda betekent uit huis en op kamers. Toch is Jacolien dat niet van plan. Ze gaat heen en weer reizen. Maar niet met de trein. ,Jk kan iedere dag met mijn vader mee rijden", zegt ze. „Die werkt in Waddinxveen. Dat is vijf minuten rijden van Gouda." Die keuze bete kent wel dat Jacolien iedere dag om half zes moet vertrekken. „Daar zie ik wel een beetje tegenop", zegt ze. „Het vroege opstaan weegt niet op tegen het op kamers gaan. Dat zie ik niet zitten. Heen en weer reizen is een beter alternatief. Bovendien bevalt het thuis prima. Misschien kom ik daar na verloop van tijd nog wel van terug." Verloopt start de eerste week van september met haar studie. Voor de onder pabo-studenten gevreesde taal- en rekentoets hoeft ze zich niet meer druk te maken. „Tijdens een meeloopdag in november heb ik die twee toetsen met een vol doende afgerond", zegt ze. „Reke nen was nog best pittig." Een on- nu moet je niet meer iedere dag naar school, moet je niet meer al je huiswerk maken. Het komt veel meer neer op je eigen verantwoor delijkheid. Dat vind ik fijn. Daar ben ik aan toe." Met nog een kleine maand vakantie in het verschiet, komt de Vosse meerse de weken aardig door. „Be gin van de zomer heb ik een paar dagen op de aardappelrooier van mijn oom Bram Gunter uit Sint-An naland gezeten", zegt ze. Het bleef beperkt tot een paar keer vanwege het aanhoudende slechte weer. Voor het vijfde jaar op rij heeft ze haar vader geholpen op zijn bedrijf. Ze derdeel van de toets was vijftien sommen uitrekenen in vijftien mi nuten. „Een minuut per som uit je hoofd, zonder kladpapier. Dat valt niet mee als je zes jaar lang een re kenmachine hebt gebruikt." Verder bestond de toets uit staartdelingen en breuken. In totaal zestig vragen. De taaltoets ging Jacolien beter af. „Een groot deel van de toets ging over tautologie en pleonasme", zegt ze. „Dat heb ik tijdens de les sen Nederlands uitvoerig gehad." Een tautologie is het meerdere ma len gebruiken van een woord met dezelfde betekenis: enkel en alleen, of blij en verheugd. Een voorbeeld van een pleonasme is 'houten boomstam'. De Vossemeerse kijkt uit naar het studeren, een nieuw hoofdstuk in haar leven. „Na zes jaar op het Cal vijn College in Goes had ik het echt gehad", zegt ze. Haar motivatie daalde met de jaren. „De eerste twee jaar ga je nog voor een negen of tien. In de derde neem je genoe gen met een acht. Een jaar later is het alleen nog een kwestie van 'je best doen' en in de zesde was mijn motivatie gedaald tot 'moet dit'. Verloop vroeg zich meerdere malen af wat ze met vakken als economie en management en organisatie aan moest. „Daar doe je als lerares toch niets mee. Op de pabo zullen ook niet alle vakken leuk zijn. Maar dan weet je tenminste wel waar je het voor doet. Dan heb je een concreet doel. Lerares worden." Jacolien is na zes jaar vwo ook helemaal klaar met de constante controle. „Vanaf heeft woningcorporaties in heel Ne derland benaderd voor het uitbeste den van de energie-exploitatie. Sinds 2004 is de energiemarkt vrij en mag ieder bedrijf, onder voor waarden. energie verkopen. Het be drijf van Kees Verloop richt zich op de koude-warmteopslag. Een duur zame techniek waarbij warmte uit de grond wordt gebruikt voor het verwarmen van huizen. Jacolien heeft niet alleen gewerkt. Ze is twee keer met vakantie geweest. Beide keren naar de Veluwe. „Eerst met mijn oom en tante en mijn vriend Leander Oostdijk. Later nog een week met het gezin van Lean der." Afgelopen week heeft ze re gelmatig een duik gemaakt in de zwemvijver achter haar huis. „Veel beter dan op het overvolle strandje aan de Oesterdam." Sinds het gezin vijf jaar geleden uit Sint Philipsland naar de Langeweg in Oud-Vossemeer is verhuisd, zijn ze niet meer met vakantie geweest. „Het huis, de tuin, de stallen en paarden. Het vergt ontzettend veel onderhoud. Mijn ouders kunnen ge woon niet weg. Bovendien hebben ze hier in Oud-Vossemeer iedere dag het vakantiegevoel." Jacolien heeft inmiddels anderhalf jaar verkering. „We zaten bij elkaar in de klas", zegt ze. „Maar pas na drie jaar sloeg de vonk over." Ook Leander gaat studeren, maar niet in Gouda. „Hij gaat bouwkunde doen aan de Hogeschool Zeeland in Vlis- singen. Dan zie ik hem alleen nog in het weekend." De Vossemeerse is de eerste uit het gezin die gaat studeren. Haar broer William (15) en zus Marieke (16) zitten nog op de middelbare school.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 2012 | | pagina 3