later alsnog officieel geopend
Molen de Jager na restauratie
SfabSufèiiw.
'Ik ben van de praktijk, urenlang
in de boeken zitten, doe ik niet graag'
Studiehoofd
Meevaller op
afval valt tegen
Corneel Droogers treedt in voetsporen van zijn opa Piet Vogel
Jacolien Verloop uit Oud-Voeeemeer qaat naar de pabo in Gouda
Donderdag 9 augustus 2012
3
Oplossing
Nog geen kwart
van geplande
huizen gebouwd
Elfjarige Stavenissenaar houdt van koken
Maarten van den Berge met Thoolse
tomatensoep naar televisieauditie
Met tomaten van teler Van Iwaarden uit Sint-Annaland,
meel uit de molen van Stavenisse en boodschappen uit
de plaatselijke supermarkt is Maarten van den Berge (11)
uit Stavenisse gisteren naar de tv-auditie voor de kook-
wedstrijd Junior Masterchef geweest. Of hij door is, wis
ten we bij het drukken van deze krant nog niet. Van den
Berge is één van de 32 kandidaten die geselecteerd zijn
in een voorronde. Uit de auditie van woensdag mogen
twaalf mensen door naar de televisieuitzending.
Molenaar
Fijne kneepjes
Tweede ronde
Smaak
Een half jaar draait ie inmiddels. Molen de Jager aan de
Kreekweg in Oud-Vossemeer. Na een twee jaar durende
restauratie is de molen donderdagmiddag geopend. Niet
groots, maar ingetogen. Symbolisch loste wethouder
Frank Hommel de vang, de rem van de molen. Vrijwillig
molenaar Corneel Droogers keek goedkeurend toe.
Subsidies
Bevolkingskrimp. Minder leerlingen op basisscholen.
Leerkrachten die met moeite aan een vaste baan komen.
Het is de realiteit. Toch heeft dat Jacolien Verloop (18) uit
Oud-Vossemeer niet weerhouden van haar studiekeuze.
In september start ze aan de pabo, de opleiding tot leraar
in het basisonderwijs, aan de Driestar Hogeschool in
Gouda. „Mijn ouders hebben altijd gezegd: doe wat je
leuk vindt."
Praktijkgericht
uitblinkt in iets speciaals^eknc1,
t
Niet op kamers
Werken
'Een minuut per som uit je
hoofd zonder kladpapier
Motivatie
richting.
Droogers laat de molen niet voor
spek en bonen draaien. Zo nu en
dan koppelt hij de molen aan een
klopbuil. Een trommel voor het ze
ven van bloem. Het apparaat staat
beneden in de molen. Een stelsel
van riemen, rollen en draaischijven
zorgt voor de aandrijving. „Een
molen moet je gebruiken waar ie
voor gemaakt is", zegt hij. Corneel
maalt kleine hoeveelheden tarwe.
Dat doet hij in opdracht van Martin
van der Steen, de molenaar van De
Lelie in Eikerzee, van wie hij het
vak geleerd heeft. Kinderziektes is
Droogers na de restauratie nauwe
lijks tegengekomen. „Alles draaide
meteen soepel",zegt hij. „Wel heb
ik de drijfriemen en maalstenen een
aantal keren opnieuw af moeten
stellen. Komt door het jaren stil
staan."
Het geeft de Vossemeerder een
goed gevoel dat de molen van zijn
opa weer draait. „Ik merk dat de
mensen het leuk vinden. Voorbij
gangers stoppen regelmatig. Een
enkele keer komen mensen zelfs
een praatje maken."
Het is minstens tien jaar geleden
dat de molen voor het laatst ge
draaid heeft. Na de dood van opa
Vogel zijn verschillende molenaars
actief geweest op De Jager. Zo
heeft Maris Kodde, molenaar van
de standaardmolen in Sint-Anna-
land de Vossemeerse molen nog een
tijdje draaiende gehouden. „Ook bij
hem ging ik kijken. Zo ongeveer tot
mijn zestiende." Daarna ging zijn
interesse uit naar andere zaken.
Maar het molenaarsvirus is altijd
bfijven sluimeren. „Tijdens de res
tauratie dacht ik: 'het is nu of
nooit.' Zodoende ben ik hier terecht
gekomen
De restauratie die de molen heeft
ondergaan is niet de eerste. In 1975
is de molen grondig opgeknapt.
„Tijdens die restauratie is één en
ander aangepast", zegt Leo Ende-
dijk. „Zo is de inrijpoort hoger ge
maakt zodat de molenaar met zijn
vrachtwagen naar binnen kon rij
den. Ook is toen het gevlucht inge
kort." Om financiële en juridische
redenen heeft vereniging De Hol-
landsche Molen er niet voor geko
zen de molen in oorspronkelijk staat
(voor 1975) terug te brengen. „Te
ingrijpend", zegt Endedijk. Origi
neel of niet. De directeur van de
vereniging is trots op het eindresul
taat. Zo ook Droogers. „Nu nog zo
houden", zegt de directeur tegen de
molenaar. En dat is lastig in deze
tijd. Een molen vraagt veel onder
houd. Dat kost geld. Geld dat er niet
is. Bij de provincie aankloppen, zit
er niet meer in. Die hebben de geld
kraan volgens Endedijk dicht ge
draaid. Ook het Rijk is terughou
dend. „We moeten samen een
oplossing zoeken voor het onder
houd", zegt de directeur. Hij denkt
aan een oplossing in de vorm van
een gemeenschappelijke samenwer
king tussen de molenaars op Tholen
en de gemeente. „We moeten maar
eens rond de tafel gaan", zei hij te
gen wethouder Hommel.
Tholen heeft vorig jaar bijna 2,6
miljoen euro uitgegeven voor het
inzamelen en verwerken van afval.
En het heeft op deze post 2,9 mil
joen aan inkomsten geboekt. Toch
is de meevaller van 342 mille die dit
de gemeente oplevert, 3900 euro
minder dan was begroot. Tholen
moest 58 mille meer uitgeven voor
inzameling en verwerking, en nog
eens 50 mille voor de afrekening
2010. Daar kwam 14 mille bij aan
hogere kosten voor de inzameling
van kunststof en acht mille voor ex
tra gewerkte uren van ambtenaren.
Bovendien viel de opbrengst van de
afvalstoffenheffing 49 mille lager
uit. Aan de andere kant leverde de
verkoop van het ingezamelde oud
papier en kunststof 98 mille extra
op en betaalde Olaz 19 mille extra
vergoeding voor de inzet van perso
neel op de milieustraat. Ook viel de
afrekening van Olaz 58 mille voor
deliger uit, met name door de afre
kening 2010.
Het aantal woningen in de gemeen
te Tholen is vorig jaar met slechts
twintig toegenomen. Dat is nog
geen kwart van de 85 woningen die
waren gepland. Op 31 december be
droeg de woningvoorraad 10.239
huizen. In Tholen, Scherpenisse en
Oud-Vossemeer kwamen er twee
woningen bij, terwijl er respectieve
lijk 25, 31 en zes voorzien waren.
De toename in Sint-Annaland was
drie in plaats van de geplande zes
tien. Stavenisse met vier en Sint-
Maartensdijk met zeven kwamen
hoger uit dan de planning, die res
pectievelijk drie en vier bedroeg. In
Poortvliet en Sint Philipsland bleef
het aantal woningen, geheel volgens
plan, gelijk.
Dat het verschil in Scherpenisse
vooral wordt veroorzaakt door het
uitblijven van het woonzorgcen
trum (24 woningen), zal geen ver
rassing zijn. In Tholen is de oorzaak
dat Stadlander later is begonnen
met het project 15 starterswoningen
in Stadszicht II. Ook in Sint-Anna-
land is het uitstellen van de starters
woningen aan de Klipper debet aan
het lagere aantal gerealiseerde hui
zen, maar ook het afblazen - door
Stadlander - van de bouw van vier
senioren woningen aan de Klooster
straat. Dit alles betekent ook, dat er
van de geplande 28 woningen voor
ouderen niet één is gerealiseerd.
Een vrijstelling van de leerplicht
hadden afgelopen jaar 23 Thoolse
jongeren. Daarnaast zijn 27 proces
sen-verbaal inzake de leerplicht op
gemaakt en bemiddelde de leer
plichtambtenaar in 135 gevallen.
stichting Bouwcultuurfonds Zuid-
Nederland. De Gravin van Bylandt
Stichting was goed voor 4500 euro.
Samen hebben ze de molen van de
ondergang gered.
Wat ontbrak was een molenaar. Cor
neel Droogers, in het dagelijks le
ven presentator bij Omroep Zee
land, 34 jaar oud. geboren, getogen
en nog steeds woonachtig in Oud-
Vossemeer. diende zich aan als vrij
willig molenaar. Niet zomaar een
vrijwilliger. Droogers is de klein
zoon van de laatste molenaar: Piet
Vogel. Vogel heeft tot aan zijn dood
in 1984 met de molen gewerkt. Hij
woonde in het huis ernaast. Corneel
heeft de voorliefde voor molens dus
van geen vreemde. Hij was zes jaar
toen zijn opa overleed, maar kan
zich nog goed herinneren dat hij
graag bij hem op de molen kwam.
Tijdens de restauratie nam Droogers
zelf contact op met de vereniging.
de eigenaar van de molen. Die za
gen dat wel zitten. Te meer vanwege
de familieband.
Eén probleem. Droogers had geen
molenaarsbevoegdheid. Dus ging
hij in de leer op molen De Lelie in
Eikerzee. ten zuiden van Scharen-
dijke. Daar heeft hij in anderhalf
jaar tijd de fijne kneepjes geleerd.
Thuis verdiepte hij zich in de theo
rie. „Stelde niet veel voor", zegt
hij. „Het meeste wist ik al." Begin
mei heeft Droogers zijn diploma
gehaald. Toch heeft de molen sinds
eind december de nodige omwente
lingen gemaakt. Negentigduizend
om precies te zijn. De Vossemeer
der houdt het bij op zijn telefoon.
„Het streven is honderdvijftigdui
zend voor het einde van het jaar",
zegt hij. „Moet lukken." Ondertus
sen draait Droogers de molen op
nieuw in de wind. Die verandert
donderdagmiddag voortdurend van
De Stavenissenaar kwam door de
eerste ronde met een thuis bereid
gerecht. Hij maakte een tomaten
soep met zelfgebakken brood met
mozzarella en pesto. De soep ser
veerde hij met daarin een drijvend
half tomaatje met mozzarella en
een blaadje basilicum.
Een heerlijke soep. volgens zijn
ouders Agnes en Frans van den
Berge. En voldoende om de eerste
ronde door te komen. De tomaten
zijn van een oud ras. gerimpeld en
lelijk. Maar vol van smaak en oh
zo lekker in de soep. meent Frans.
Of de soep ook goed genoeg is
voor de tweede ronde, werd giste
ren beslist. In de eerste ronde
mocht hij zijn gerecht thuis berei
den en daar opwarmen en presente
ren. Nu moest hij hetzelfde gerecht
ter plekke bereiden in 45 minuten.
Het werd hem extra moeilijk ge
maakt, omdat er in de studio op in
ductie wordt gekookt, terwijl de fa
milie Van den Berge thuis gas
heeft. De bouillon en het deeg
mocht hij thuis al maken. De rest
volgde daar.
Speciaal voor de auditie is nieuw
servies uitgezocht door Agnes en
Maartens oma, mevrouw De Krie-
ger. Want op televisie gaat het ook
om de presentatie van het gerecht,
menen zij. Maarten mag daarom
niet morsen bij het inschenken van
de soep.
Maarten kookt al sinds zijn zesde
en heel regelmatig bakt zijn moe
der taarten en helpt hij mee met
deeg en versiering. Het gezin is al
tijd bezig met smaak en ingrediën
ten tijdens het eten. Het is altijd de
vraag: wat zit erin en wat proefje?
De jonge Van den Berge kan vol
gens zijn ouders al zeker tien ge
rechten uit zijn hoofd bereiden. Hij
eet graag lasagne en bietjes met
spek en aardappelen. En regelma
tig wordt er deeg gekneed voor een
eigen gemaakte pizza.
Zijn moeder en oma gingen giste
ren mee als supporter. Ze hoopten
op een goed resultaat en wisten dat
er in elk geval met de ingrediënten
niets mis was.
Molenaar Corneel Droogers (midden) helpt wethouder Frank hommel rechtsmet het lossen van de vang. Links Leo Endedijk, directeur
van vereniging De Hollandsche Molen.
een grote opknapbeurt nodig. Hier
heeft het veertig jaar geduurd. Je
kunt dus wel stellen dat het nodig
was."
De anderhalf jaar durende restaura
tie heeft in totaal 375.000 euro
gekost. Daarvan heeft het Rijk
175.000 euro bekostigd. De rest
kwam van fondsen en subsidies. Zo
bracht de BankGiro Loterij 25.000
euro in het laadje, de gemeente Tho
len 22.5(H) euro en het Prins Bern-
hard Cultuurfonds 15.000 euro. Nog
eens 10 duizend euro kwam van de
In mei 2010 werd gestart met de
restauratie van de uit 1850 dateren
de stellingmolen. December vorig
jaar was de klus geklaard. Het her
stelwerk bestond uit het vernieu
wen van de houten stelling, de
staart en het opknappen van de bin-
nenhoede. Verder zijn de draaiende
delen onder handen genomen en is
de molen geschilderd. Herstel was
hard nodig, zegt Leo Endedijk, di
recteur van vereniging De Holland
sche Molen. De vereniging is sinds
1969 eigenaar van de molen en be
zit tien molens in heel Nederland.
„Normaal gesproken heeft een mo
len eens in de twintig tot dertig jaar
Maarten van den Berge uit Stavenisse met de ingrediënten die hij
gebruikt voor zijn soep en het servies.
Studeren. Weg vertrouwde omgeving, school en
klasgenoten. Een nieuwe start. Op je eigen benen
staan. Zelf eten maken, zorgen voor schone kleren. Een
periode waarin je jezelf ontwikkelt, nieuwe mensen
ontmoet en een beroep leert. Ook dit jaar verruilen
tientallen Tholenaren het ouderlijk huis voor een
studentenstad. Spannend, maar tegelijkertijd ook heel
leuk. Een serie over de nieuwe fase in hun leven.
Jacolien heeft lang getwijfeld. Zou
ze in de voetsporen van haar vader
of moeder treden. Een keuze tussen
sociaal en economisch. Vader Kees
runt een bedrijf gespecialiseerd in
duurzame energieoplossingen in
Waddinxveen. Moeder Mia is ad
ministratief medewerker op de Re-
hobothschool in Stavenisse. Eén
ding wist ze snel zeker: het moest
iets sociaals worden. Iets met men
sen. Het liefst kinderen.
Snel kwam de volgende vraag op:
hbo of universiteit. Verloop ver
keerde met haar vwo-diploma aan
het Calvijn College in Goes in een
luxepositie. Een universitaire studie
leek voor de hand liggend. „Toch
heeft de universiteit me nooit aan
gesproken", zegt ze. „Zo theore
tisch. Ik ben iemand van de prak
tijk. Urenlang in de boeken zitten,
doe ik niet graag." Jacolien hakte
de knoop door: het werd een hbo-
studie. Combineer dat gegeven met
haar voorliefde voor 'iets met kin
deren' en je kunt
niet onder de pabo -
uit. De opleiding Je moet zorgen dat je
tot leraar in het ba
sisonderwijs.
Vanwege haar re
formatorische ach
tergrond koos Jacolien bewust voor
het bijzonder onderwijs: de Driestar
in Gouda. Een christelijke hoge
school. „Als je aan de slag wilt in
het christelijk onderwijs is er geen
goed alternatief', zegt ze. Twee
meeloopdagen en een open dag
overtuigden haar. Eind november
vorig jaar nam ze het besluit. Het
werd de pabo. Dat wist ze zeker.
Kort na dat besluit begon Verloop
toch te twijfelen. Ze hoorde van
Ozee. Een praktijkgerichte variant
van de pabo. „Vanaf het eerste jaar
sta je meteen twee dagen voor de
klas", zegt ze. „Dat leek mij ideaal.
Je doet meteen werkervaring op."
Nadelen waren er ook, weet Jaco
lien. ..De opleiding startte alleen bij
dertig tot veertig aanmeldingen."
Ze vreesde voor voldoende animo.
Die vrees bleek gegrond. „Te wei
nig leerlingen." Niet veel later las
ze in het Reformatorisch Dagblad
een advertentie van de Driestar Ho
geschool over een bachelor- en
masteropleiding in vier jaar. „Die
advertentie trok mij over de
streep", zegt ze. De pabo is normaal
een vierjarige opleiding. Omdat de
Vossemeerse het vwo heeft gedaan,
kan ze opleiding in drie jaar afron
den. Na het laatste jaar wil ze zich
Jacolien Verloop heeft tijdens haar vakantie regelmatig genoten van de zwemvijver in het weiland achter het huis.
in Krabbendijke. Daar volgt een
groep kinderen het Iwoo (leerweg
ondersteunend onderwijs). Via de
kerk kwam Jaco
lien in contact met
meneer De Bree
uit Sint-Annaland.
meenschap. „Voor
specialiseren. Het liefst in moeilijk een normale klas staan lijkt me ge-
lerende kinderen. woon niet uitdagend genoeg", zegt
Tot dat besluit kwam ze na een ze. „Als je op een reguliere basis-
meeloopdag op het Calvijn College school aan kinderen vraagt of ze op
hun plaats willen gaan zitten, doen
negen van de tien leerlingen dat
zonder problemen. Op een school
voor moeilijk lerende kinderen is
het juist andersom. Die uitdaging
spreekt mij aan." Verloop beseft dat
haar beeld van het lesgeven nog
niet volledig is. „Misschien kom ik
hier na mijn eerste stages helemaal
van terug", zegt ze.
Jacolien wil zich op de pabo zoveel
mogelijk specialiseren. „Ik ga pro
beren zoveel mogelijk extra vakken
te volgen", zegt ze. „Dat verbetert
alleen maar mijn positie op de ar
beidsmarkt." De Vossemeerse weet
maar al te goed dat banen in het on
derwijs niet voor het oprapen lig
gen. .Je moet zorgen dat je uit
blinkt", zegt ze. „Dat je iets
speciaals te bieden hebt, wat een
ander niet heeft." Ondanks het feit
dat de banen niet breed gezaaid
zijn. heeft dat Verloop er niet van
weerhouden voor het onderwijs te
kiezen. „Natuurlijk heb ik daar
over nagedacht", zegt ze. „Maar
uiteindelijk moet je doen wat je
leuk vindt." Ze wijst naar haar va
der. „Hij heeft een agrarische studie
gedaan", zegt ze. „Maar werkt al
jaren in de bouw."
Studeren in Gouda betekent uit huis
en op kamers. Toch is Jacolien dat
niet van plan. Ze gaat heen en weer
reizen. Maar niet met de trein. ,Jk
kan iedere dag met mijn vader mee
rijden", zegt ze. „Die werkt in
Waddinxveen. Dat is vijf minuten
rijden van Gouda." Die keuze bete
kent wel dat Jacolien iedere dag om
half zes moet vertrekken. „Daar zie
ik wel een beetje tegenop", zegt ze.
„Het vroege opstaan weegt niet op
tegen het op kamers gaan. Dat zie
ik niet zitten. Heen en weer reizen
is een beter alternatief. Bovendien
bevalt het thuis prima. Misschien
kom ik daar na verloop van tijd nog
wel van terug."
Verloopt start de eerste week van
september met haar studie. Voor
de onder pabo-studenten gevreesde
taal- en rekentoets hoeft ze zich
niet meer druk te maken. „Tijdens
een meeloopdag in november heb
ik die twee toetsen met een vol
doende afgerond", zegt ze. „Reke
nen was nog best pittig." Een on-
nu moet je niet meer iedere dag
naar school, moet je niet meer al je
huiswerk maken. Het komt veel
meer neer op je eigen verantwoor
delijkheid. Dat vind ik fijn. Daar
ben ik aan toe."
Met nog een kleine maand vakantie
in het verschiet, komt de Vosse
meerse de weken aardig door. „Be
gin van de zomer heb ik een paar
dagen op de aardappelrooier van
mijn oom Bram Gunter uit Sint-An
naland gezeten", zegt ze. Het bleef
beperkt tot een paar keer vanwege
het aanhoudende slechte weer. Voor
het vijfde jaar op rij heeft ze haar
vader geholpen op zijn bedrijf. Ze
derdeel van de toets was vijftien
sommen uitrekenen in vijftien mi
nuten. „Een minuut per som uit je
hoofd, zonder kladpapier. Dat valt
niet mee als je zes jaar lang een re
kenmachine hebt gebruikt." Verder
bestond de toets uit staartdelingen
en breuken. In totaal zestig vragen.
De taaltoets ging Jacolien beter af.
„Een groot deel van de toets ging
over tautologie en pleonasme",
zegt ze. „Dat heb ik tijdens de les
sen Nederlands uitvoerig gehad."
Een tautologie is het meerdere ma
len gebruiken van een woord met
dezelfde betekenis: enkel en alleen,
of blij en verheugd. Een voorbeeld
van een pleonasme is 'houten
boomstam'.
De Vossemeerse kijkt uit naar het
studeren, een nieuw hoofdstuk in
haar leven. „Na zes jaar op het Cal
vijn College in Goes had ik het echt
gehad", zegt ze. Haar motivatie
daalde met de jaren. „De eerste
twee jaar ga je nog voor een negen
of tien. In de derde neem je genoe
gen met een acht. Een jaar later is
het alleen nog een kwestie van 'je
best doen' en in de zesde was mijn
motivatie gedaald tot 'moet dit'.
Verloop vroeg zich meerdere malen
af wat ze met vakken als economie
en management en organisatie aan
moest. „Daar doe je als lerares toch
niets mee. Op de pabo zullen ook
niet alle vakken leuk zijn. Maar dan
weet je tenminste wel waar je het
voor doet. Dan heb je een concreet
doel. Lerares worden." Jacolien is
na zes jaar vwo ook helemaal klaar
met de constante controle. „Vanaf
heeft woningcorporaties in heel Ne
derland benaderd voor het uitbeste
den van de energie-exploitatie.
Sinds 2004 is de energiemarkt vrij
en mag ieder bedrijf, onder voor
waarden. energie verkopen. Het be
drijf van Kees Verloop richt zich op
de koude-warmteopslag. Een duur
zame techniek waarbij warmte uit
de grond wordt gebruikt voor het
verwarmen van huizen. Jacolien
heeft niet alleen gewerkt. Ze is
twee keer met vakantie geweest.
Beide keren naar de Veluwe. „Eerst
met mijn oom en tante en mijn
vriend Leander Oostdijk. Later nog
een week met het gezin van Lean
der." Afgelopen week heeft ze re
gelmatig een duik gemaakt in de
zwemvijver achter haar huis. „Veel
beter dan op het overvolle strandje
aan de Oesterdam."
Sinds het gezin vijf jaar geleden uit
Sint Philipsland naar de Langeweg
in Oud-Vossemeer is verhuisd, zijn
ze niet meer met vakantie geweest.
„Het huis, de tuin, de stallen en
paarden. Het vergt ontzettend veel
onderhoud. Mijn ouders kunnen ge
woon niet weg. Bovendien hebben
ze hier in Oud-Vossemeer iedere
dag het vakantiegevoel."
Jacolien heeft inmiddels anderhalf
jaar verkering. „We zaten bij elkaar
in de klas", zegt ze. „Maar pas na
drie jaar sloeg de vonk over." Ook
Leander gaat studeren, maar niet in
Gouda. „Hij gaat bouwkunde doen
aan de Hogeschool Zeeland in Vlis-
singen. Dan zie ik hem alleen nog
in het weekend." De Vossemeerse
is de eerste uit het gezin die gaat
studeren. Haar broer William (15)
en zus Marieke (16) zitten nog op
de middelbare school.