OOOOOOOO
'Moet paar keer per week fietsen,
anders ben ik niet te genieten'
Bram Filius en Yvonne Havermans
voor derde keer achtereen winnaar
Op de pedalen
Leo Fotappei en zoon Jamie uit Oud-Voeeemeer wielrennen
Geen verrassingen dubbeltoernooi tennisclub TOV
Eerste prijs voor Thoolse amazones
Ko van Dommelen beleeft een
droomuitslag vanuit Marseille
Assistent voor
Ko Stoutjesdijk
Donderdag 26 juli 2012
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Terwijl Frank Schleck het zoveelste dopinggeval in de
geschiedenis van de wielersport is, lijkt het imago van de
sport daar nauwelijks onder te lijden. De Tour de France
inspireert ieder jaar weer honderden hobby fietsers. Zo
ook Leo Potappel (44) en zoon Jamie (10) uit Oud-Vos-
semeer. Jamie koerst bij de Brabantse wielervereniging
De Zuidwesthoek. Zijn vader traint hem.
Koersen
Hl
Middenmoter
Hobby kost geld
Johnny Hoogerland
Vallen
Verslaving
is:
Sterkste dame
Eerste keer
Moeliker sterk op laatste dagfond Chateauroux
Duiven
Witbuik
Uitzondering
Uitslag Morlincourt
Uitslag Chateauroux
11
Tholen. Lange, rechte wegen en kronkelige dijken.
Overal oneindige vergezichten over het polderland.
Fietsend door de polder is het iedere keer weer de
vraag: is het hoog, of is het laag water. Tholen,
fietseiland bij uitstek. Tegen de wind in beuken. Met de
wind in de rug, suizen. De één op de racefiets, de ander
naar het werk. Altijd is het ontspannend, gezond en
zelfs verslavend. Een serie Thoolse fietsverhalen.
Dat jeugd en wielrennen niet zo
vanzelfsprekend is als jeugd en
voetbal, weet Leo Potappel als geen
ander. ..Wielervereniging De Zuid
westhoek kan wel wat jonge aanwas
gebruiken", zegt hij. ..Vaak ontstaat
de liefde voor de fiets na het lopen
achter de bal." Maar niet bij Jamie.
,Je was niet bepaald een Messi,
hè", zegt zijn vader. Het mannetje
knikt. „Maar fietsen, dat kon hij van
kleins af aan. En snel." Twee jaar
terug deed Jamie voor het eerst mee
aan de dikkebandenrace. Een fiets-
wedstrijd voor de jeugd, vooraf
gaand aan de jaarlijkse wielerronde
van Oud-Vossemeer. Prompt eindigt
hij op het podium. Daar schuilt ta
lent in, moet zijn vader hebben ge
dacht. Een aantal weken later staan
Jamie en Leo in de schuur van
plaatsgenoot en oud-amatei)
renner Thijs Fase. „Hij had nlg een'
stalen frame staan", zegt Lel. „Of
we daar wat mee konden." Dapr had
Jamie wel oren naar. En zo r!
Thijs een racefiets wedstrijdkl|
Mei vorig jaar maakt Jamie zijp eer
ste trainingsrondje op de Mtolen-
plaat in Bergen op Zoom. De Vaste
stek van wielervereniging De Zuid
westhoek. Twee keer in de week
maakt de jeugd daar trainingsrond
jes. „Hij kon meteen aanhaken",
zegt Leo. Nog geen maand later
wordt Jamie lid van de club. Al snel
besluit de dan 9-jarige dat hij niet
alleen wil trainen, maar ook wed
strijden wil rijden. Met nog vijf
koersen te gaan, schrijft zijn vader
hem in. In diezelfde periode laat
Leo bij Piet Fase, de zoon van Thijs,
een nieuwe racefiets bouwen. Een
tje van carbon, dus licht van ge
wicht. De eerste wedstrijden kan Ja-
mie goed meekomen met zijn
leeftijdsgenoten. „Hij kan erg hard
trappen", zegt zijn vader, die zich
zelf terug ziet. .Alleen mist hij nog
het lef om dicht in het wiel van zijn
voorganger te kruipen. Maar dat
komt wel."
Zelf begon Leo na een paar jaar
voetbal op zestienjarige leeftijd met
wielrennen. „Bij wielervereniging
Steenbergen", zegt hij. Leo schopte
het tot elite. Een wielerklasse voor
amateurrenners. „Een uitblinker
was ik niet", zegt hij. „Meer een
eeft meer ta-
lent, dat zie ik nu ulllk moest veel
meer doen." Na een aantal valpartij
en met een kaakbretik als gevolg,
stopt hij op 24-jarige leeftijd met
koersen. Daar heeft lleo tot op de
dag van vandaag spijt. van. „Ik had
door rriioetenjpakken.lDe fiets bleef
een jaar onaangeroerd „Maar het
wielerbloed stroomjn|vaar het niet
gaan kan." Koersen 'reed hij niet
meer. Wel bleef hijjtrainen. Veel
trainen" VijTlot zes keer per week,
gemiddeld zo'n vier tot vijfhonderd
kilometer.
Trainen doet Leo nog steeds. Maar
niet langer alleen voor zichzelf. Hij
is jeugdtrainer bij De Zuidwest
hoek. Jongens en meisjes in de leef
tijd van 7 tot en met 15 jaar leert
hij de fijne kneepjes van het wiel
rennen. Want dat is meer dan trap
pen alleen. „Waaierrijden, sprinten.
sg? m mm
Leo Potappel traint met zijn zoon Jamie voor jeugdwedstrijden wielrennen. Uiterlijk vertoon is voor de twee een belangrijk onderdeel van
het wielrennen. Kleding en fietsen moeten op elkaar zijn afgestemd.
over uit. „500 kilometer in de weck
haal ik niet meer", zegt hij. Maar
voor een rondje Zeelandbrug of
Stormvloedkering, respectievelijk
120 en 150 kilometer, draait hij zijn
hand niet om. En hoewel het koers-
verleden inmiddels een kleine twin
tig jaar achter hem ligt, gaat Leo
nog altijd graag de strijd aan met
anderen. „Iedere woensdagavond is
het verzamelen achter het tanksta
tion van de Wouwse Tol", zegt hij.
Wekelijks vertrekt daar een groep
van dertig tot veertig renners voor
een rondje 'wie het snelst kan'.
Snelheden van tegen de 50 km per
uur zijn geen uitzondering, zegt
Leo. „Het is bijna een echte koers.
Net zolang doortrappen totdat je de
tegenstanders eraf hebt gefietst."
Die tegenstanders lopen uiteen van
hobby fietsers tot oud-amateurs uit
de regio.
Dat wielrennen geen goedkope hob
by is, hoef je Leo niet te vertellen.
Om de twee jaar wisselt hij van
fiets. Een fiets met een prijskaartje
waar je een goedkope tweedehands
auto voor kunt kopen. „Een hobby
mag geld kosten." Jaren reed hij
verschillende merken. Van Bian-
chi's tot Colnago's. Italiaanse top
merken. Inmiddels zweert Leo bij
fietsen van eigen bodem. De fietsen
van Piet Fase. „Hij heeft veel oog
voor details." Want daar draait het
om in de wielersport. Details. Leo
haalt zijn fiets uit de garage, die aan
een beugel aan de muur hangt.
„6700 gram", zegt hij. „Honderd
gram onder het minimum gewicht
dat de internationale wielrenunie
(UCI) stelt aan proffietsen. Hier
mag je dus geen wedstrijden mee
rijden. Te licht." Een carbonframe
en wielen zijn verantwoordelijk
voor het ultra lage gewicht. Evenals
de Campagnolo Super Record on
derdelen (trapas, versnellingen,
remmen et cetera). Die onderdelen
worden in de wielerwereld be
schouwd als het neusje van de zalm.
„Weet je wat het is",zegt hij. „Iede
re keer wil je wat nieuws. Wielren
nen draait nu eenmaal ook om uiter
lijk vertoon." Dat gaat verder dan
alleen de liets. Schoenen, broek,
shirt, helm, zonnebril. Alles moet
op elkaar zijn afgestemd." En fiet
sen op een vuile fiets is haast een
zonde. Voor vertrek moet alles net
jes gepoetst zijn. „Daar heb ik mijn
vader voor", zegt Jamie. „Nog
wel", antwoordt hij. „Vanaf je elfde
ga je dat mooi zelf doen."
Hoewel wielrennen met name onder
dertigers tot zestigers erg populair
is, weet Leo uit ervaring dat het las
tig is om de jeugd te enthousiasme
ren. „Het aantal nieuwe leden
daalt", zegt hij. „Regelmatig praat
ik met ouders over hoe we de sport
beter op de kaart kunnen zetten."
Een oplossing heeft hij nog niet.
„Wielrennen is een sport die van va
der op zoon gaat. Vaak zit het in het
bloed. Veel rennertjes bij de wieler
vereniging zijn zoons of dochters
van oud-amateurs." Leo denkt dat
demonstraties op scholen door oud
renners de populariteit kan verbete
ren. „Kinderen moeten een held
hebben." Voor Jamie is dat zonder
twijfel Johnny Hoogerland uit Yer-
seke. De renner die onlosmakelijk
verbonden is met prikkeldraad. Ook
Leo had en heeft zo zijn helden. In
zijn jonge jaren was dat Thijs Fase.
„Dat is en blijft mijn dorpsheld."
Hij weet nog goed hoe hij Thijs be
gin jaren tachtig tijdens de ronde
van Vossemeer door de straten zag
rijden. „Geweldige renner. Toen is
voor mij de passie ontstaan."
groeprijden, intervallen. Alle facet
ten van het wielrennen komen aan
bod", zegt hij. Met de allerkleinsten
oefent hij op de Molenplaat in Ber
gen op Zoom. Daar rijden geen au
to's, alleen fietsers en wandelaars.
De oudere jeugd fietst via de Mar-
kiezaatskade naar Kreekraksluizen.
„Daar rijden we rondjes van 500
meter." Jamie zit in de wedstrijd-
groep. bestaande uit zeven jongens
en drie meiden. Daarmee fietst Leo
wekelijks rondes van 25 tot 30 kilo
meter. „Over het eiland en in Bra
bant", zegt hij. Favoriet is de Rij-
zendeweg in Woensdrecht. Met een
gemiddeld stijgingspercentage van
drie procent, een lengte van 340
meter en een hoogteverschil van
dertien meter één van de weinige
kuitenbijters in deze contreien. „Die
doe ik graag", zegt Jamie. Waarop
zijn vader zegt: „Wacht maar totdat
je 'm tien keer achter elkaar doet.
Dan wil ik je nog weieens spreken."
Wat Leo in de omgeving mist is een
clubparcours. Een afgesloten terrein
voor trainingen en wedstrijden.
Waar toeschouwers kunnen kijken.
„Breda heeft zo'n parcours en in
Sint Willebrord zijn ze bezig. Maar
in Bergen op Zoom wil het voorals
nog niet lukken."
Leo steekt niet onder stoelen of ban
ken dat hij als coach van de jonge
rennertjes streng is. Jamie vindt
het niet altijd even leuk dat ik hem
train", zegt hij. Naast zijn eigen
zoon zitten in de wedstrijdgroep van
de wielervereniging nog meer
Thoolse rennertjes. Leo somt ze op:
de zusjes Myrthe en Celeste op den
Brouw uit Sint-Maartensdijk, Eva
van Schilt uit Tholen en Diedeke
Hageman en Joeri Slokkers uit Oud-
Vossemeer. En dan ben ik van een
jongen zijn naam kwijt. Die woont
bij de flitspaal op de Oud-Vosse-
meersedijk. Net begonnen, maar
wat een talentje. De groep traint sa
men voor wedstrijden. Die vinden
op zaterdag of zondag plaats. Jamie
heeft er dit seizoen 21 gereden. „Ik
moet er nog acht", zegt hij, terwijl
hij het wedstrijdschema laat zien.
Zijn prestaties wisselen van mo
ment tot moment. Zo ging hij twee
weken terug in Utrecht nog tegen de
vlakte. „Ik werd omver geduwd,
kon geen kant uit." Het frustreert
hem nog. Zijn vader relativeert en
zegt: ,Je zult nog wel vaker vallen.
Dat hoort erbij." Hoewel wielren
nen een prestatiegerichte sport is,
draait het daar volgens Leo voorals
nog niet om. „Hij moet het vooral
leuk vinden, anders houd je het niet
vol
Snelheid is wat Jamie het meest
aanspreekt. „Behalve als het re
gent", zegt hij. „Dan vind ik het
soms best eng in bochten."
Voor zijn vader is wielrennen haast
een verslaving. „Ik moet een paar
keer per week fietsen", zegt hij.
Waarop Jamie inhaakt: „Anders ben
je niet leuk thuis." Hoeveel kilome
ters Leo fietst, daar laat hij zich niet
De racefiets van Leo is van carbon en weegt slechts 6,7 kilo.
Bram Filius en Lijdie Kot hebben samen de hoogste categorie, de gemengd dubbel 5,
gewonnen. (Foto's: Frank Schoep)
Jelly Leerstra en Astrid van der Spek feliciteren de winnaars van de damesdubbel 6,
Emy Hommel en Yvonne Havermans (v.l.n.r.).
Tennis
Bram Filius en Lijdie Kot hebben de hoogste categorie, de gemengd
dubbel 5, van het Tweewieler Van der Zande open tennistoernooi ge
wonnen. Dat is geen grote verrassing. Filius is voor de derde jaar op rij
toernooiwinnaar en had dit jaar aan Lijdic Kot een sterke partner. De
Vossemeerder en de Fluplandse stonden zondag in de finale en versloe
gen met 3-6, 7-6, 6-1 Bas Vroegop en Renske de Rooij van tennisclub
Jaeoba van Beieren uit Sint-Maartensdijk. De meeste winnaars in de
andere categorieën van het twee weken durende dubbeltoernooi bij
tennisclub TOV in Oud-Vossemeer zijn ook geen onbekenden met fina-
leplekken in eerdere edities. Ze wonnen allemaal een waardebon van de
sponsor en een fles drank.
Het was de eerste keer dat er een ca
tegorie 5 werd gespeeld op het dub
beltoernooi. Bram Filius won vorig
jaar de herendubbel 6, samen met
Bart Hertog, en in 2010 deed hij
hetzelfde, toen met Frank Schoep.
„Dit jaar mocht hij niet meer in 6
spelen en daarom moest hij een
stapje hoger. Hij is te goed gewor
den", zegt toernooileider Arco de
Rooij
Het Smurdiekse duo Vroegop/De
Rooij plaatste zich dezelfde dag
voor de finale door te winnen van
Gert-Jan Struijer uit Steenbergen en
sponsor Addie van der Zande uit
Oud-Vossemeer. Die verweerden
zich kranig, maar moesten met 6-4,
5-7, 6-4 het onderspit delven. Een
wedstrijd waar het publiek van moet
hebben genoten met zulke sterke
spelers. De dames Van der Zande en
De Rooij hebben de afgelopen twee
jaar al bewezen dat er met hen reke
ning moet worden gehouden. Bei
den staan net als Filius al drie jaar
op rij in de finale van het Vosse-
meerse tennistoernooi.
Dat laatste geldt ook voor Frank
Schoep uit Oud-Vossemeer, die
voor de tweede maal op rij de he
rendubbel 6 op zijn naam heeft ge
schreven. Hij deed dat zondag sa
men met plaatsgenoot Sam Douw.
Ze versloegen met 6-14-6.7-6 Mi
chael Bazen uit Poortvliet en Curtis
Goedegebuure uit Sint-Annaland.
Yvonne Havermans uit Oud-Vosse
meer heeft voor de derde keer de
eerste plaats behaald en kan zich ge
rust de sterkste dame van het toer
nooi noemen. In 2010 en 2011 won
ze de gemengd dubbel 6 met respec
tievelijk Bram Filius en Frank
Schoep, nu won ze de damesdubbel
6 samen met Emy Hommel uit Oud-
Vossemeer. Ze hadden aan twee sets
genoeg om Jelly Leerstra en Astrid
van der Spek uit Bruinisse te ver
slaan: 6-16-3.
Addie van der Zande verscheen, on
danks het verlies in de gemengd
dubbel 5, toch nog in de finale. Ze
won samen met Martin Oosdijk uit
Sint-Annaland de gemengd dubbel
6. Het duo versloeg Setallander Wil
liam Quist en Yvonne Havermans in
twee sets met tweemaal 6-3.
Diezelfde Quist moest ook genoe
gen nemen met de tweede plek in de
herendubbel 7. Daarin speelde hij
met John van der Zande, de echtge
noot van Addie. Ze verloren met 6-
2,6-1 van Rob Karsbergen en Helco
Sala uit Steenbergen.
Toernooileider Arco de Rooij lukte
het naast de drukke organisatieperi
kelen de finale te halen. Dat deed hij
samen met Sandra van Schilt uit Le
pelstraat in de gemengd dubbel 7.
Ze moesten na drie sets Sint-Anna-
landers André Verheul en Esther
Arts feliciteren met de titel: 3-6. 6-
2, 6-4. Voor De Rooij was het de
laatste keer als toernooileider. „Ik
ben er drie jaar geleden mee begon
nen. Er staat nu een mooie organisa
tie en een ander mag het van me
overnemen. Ik vind het mooi zo. bo
vendien woon ik nu in Breda." Vol
gend jaar hoopt hij wel weer als
deelnemer hoge ogen te gooien.
Wie zijn opvolger in de organisatie
wordt, weet hij nog niet. „Ik ga er
van uit dat het twee personen wor
den, want het is teveel werk om het
i n je eentje te doen
John Zeeman en Annelies Zeeman
deden voor het eerst mee en niet
zonder succes. Of de uitslag 6-3.4-
6, 6-4 beginnersgeluk is of niet, de
Vossemeerders wonnen er de ge
mengd dubbel 8 mee van Joris
Meesters en Lieve Ligtenberg uit
Steenbergen. De hoofdprijzen in de
heren- en damesdubbel 8 bleven
niet op Tholen. Rien van Dijke en
Izaak Potappel uit Oud-Vossemeer
verloren met 7-5, 6-2 van Aaron
Bruijns en Marijn van Domburgh
uit Steenbergen. Henny Filius, de
vrouw van Bram, en Maddy Ver-
kamman verloren met 4-6, 6-1,6-1
van de Schouwse Evelyn Lanser en
Lianne Weeber-Rockx.
Met 94 spelers, die samen voor 59
inschrijvingen zorgden, was De
Rooij tevreden. Net zoveel deelna
me als vorig jaar, laat hij weten. Hij
kijkt voldaan terug op de afgelopen
twee wekenDe eerste speeldag was
erg nat en daardoor moesten de
wedstrijden uitgesteld worden tot de
avond. „Naarmate het toernooi vor
derde, kregen we beter weer. Af en
toe hadden we een buitje en stonden
we een half uur aan de kant." Ook
het eindfeest was in zijn ogen ge
slaagd. „De vrijwilligers hebben
goed hun best gedaan om er iets
moois van te maken. We hadden
vrijdagavond een feest met een Ca-
ribisch thema. De entourage was
goed." Het publiek heeft tijdens de
wedstrijden droog kunnen zitten,
omdat er vrolijk gekleurde tentzei
len over de tribune waren geplaatst.
Die waren aangekleed met slingers,
bloemen en palmbomen. „Het
draait namelijk niet alleen om de
sport, maar ook om gezelligheid."
Dressuuramazone Lieke Bevelan
der uit Sint-Annaland en springa-
mazone Linsey van der Slikke uit
Tholen zijn dit weekend allebei
eerste geworden. Bevelander won
zondag een dressuurproef in de
klasse M2 bij een wedstrijd in Ou
de Tonge. Ze haalde daarbij met
186 punten een winstpunt. In de
eerste proef waren de verrichtingen
met haar paard Orchidee volgens de
jury niet voldoende: 175 punten.
Linsey van der Slikke deed met
haar pony's Surprice en Keybir mee
in aan een springwedstrijd in
Nieuw- en Sint Joosland. Ze won
met haar schimmeltje Surprice de
klasse ABC-L door een supersnelle
barragetijd neer te zetten. Met Key
bir viel ze niet in de prijzen. In de
klasse DE-B haalde ze 77 stijlpun-
ten en een foutloze ronde, in de
klasse DE-L had ze vier strafpunten
vanwege een balk in het basispar-
cours. Elisabeth Geluk uit Sint-An
naland reed zaterdag met Sama
ranch mee in de klasse ZZ-zwaar
dressuur in Nisse. Ze zat met
59,14% en 58,86% onder de grens
van een winstpunt (60%). Ook Een-
drachtruiters Roxanne Bechtold
deed mee in Nisse. Ze zadelde don
derdag haar paard Dilane M voor
twee proeven in de klasse LI. Ze
haalde met 180 en 182 punten
tweemaal een winstpunt.
Het toetje voor de duivenmelkers was dit weekend een vlucht van de
Zuid Limburgse Unie vanuit Marseille. Ko van Dommelen lief de ma-
rathonvlucht van 950 kilometer met ochtendlossing wel bekomen. De
Fluplander liet wederom zien waarom hij tot een van de besten van Ne
derland kan worden gerekend op deze zware discipline. Met vier dui
ven bij de eerste 55 in de nationale uitslag en negen van de tien in de
prijzen is geen sinecure. Ko begon nationaal met de elfde prijs en greep
zodoende net naast een teletekstnotering.
In de Zeeuwse eindrangschikking
had Ko er van de 22 prijzen zeven,
beginnend met de tweede. Zijn eer
ste duif. de 351 welke werd geboren
in het najaar van 2009, werd bijna 25
uur na de lossing in Marseille met
zijn baasje, en misschien voor de
duif belangrijker, met zijn duivin,
herenigd. Ruim twee en een half uur
later had hij er zeven van de tien in
de klok. „Ongelofelijk, ik heb nog
nooit zo'n uitslag gemaakt" aldus de
sympathieke melker.
De vader van de 351 is de Molenaar,
een broer uit de wereldberoemde
Paarsborst. Hoe de duif aan zijn
naam komt, vertelt Ko desgevraagd.
„Als in oktober geboren jong ver
dwaalde hij van het hok, hij werd we
ken later teruggevonden op de Heen-
se molen." De prestatie van de 51 is
bijzonder, zeker omdat drie weken te
rug bleek dat hij niet in orde was.
Goede mest werd afgewisseld met
platte mest. Ko besloot hem te behan
delen tegen wormen: „Ze kwamen er
met trossen uit en het beestje knapte
helemaal op. Hij kwam steeds beter
te zitten en het resultaat is bekend."
Chateauroux was zaterdag het decors
voor de laatste dagfondvlucht van
het seizoen. En het werd een waardi
ge afsluiter. Met op het hele traject
echt duivenweer en wind op kop.
Gelost werd er om acht uur. De winst
in het samenspel Tholen en Sint-Phi-
lipsland, waar 270 duiven werden
bijeengebracht door 35 liefhebbers,
ging naar Cees Moeliker uit Tholen.
Hij draaide zijn witbuik na ruim acht
Ko Stoutjesdijk uit Sint-Maartens
dijk maakt in zijn nieuwe seizoen
als trainer van Duiveland gebruik
van een assistent. De oud WHS-
trainer krijgt versterking van Eddy
Kiesenberg uit Zierikzee. Ook de
voorganger van Stoutjesdijk, Henk
Schouten, had een collega-trainer
aan zijn zijde.
uur vliegen om vijf over vier.
De driejarig blauwe doffer, die als
jong werd gehaald in Oud-Beijerland
noteerde 1143 meter per minuut, om
gerekend een krappe 69 kilometer
per uur. Voor Moeliker was de vroe
ge prijs van de witbuik, die een vaste
waarde is in de vliegkolonie. niet
echt een verrassing, maar op de eer
ste prijs in het samenspel was niet
gerekend. Met twee meter minder
volgde Adrie Capelle uit Oud-Vosse
meer op de tweede plaats. Piet Laban
uit Tholen werd derde.
Ook voor de jonge duiven die dit
keer vlogen vanuit Morlincourt wa
ren de weersomstandigheden niet al
ledaags. Op vrijwel alle voorgaande
vluchten was de wind hun vriend,
maar ditmaal was dat anders. De
gevolgen waren, ook door het niet
soepel verlopen concours van verle
den week. merkbaar. Grote gaten in
de aankomsten waren eerder regel
dan uitzondering. Combinatie Hoek
vormde wel een uitzondering. Hun
ploeg, die gespeeld wordt op de deur.
kwam prima naar huis. In het samen
spel van Tholen en Sint-Philipsland
wonnen ze met een duivinnetje van
clubgenoot René Reijngoudt de eer
ste prijs en de helft van hun inzen
ding haalde het papier.
Nog zo'n uitzondering was Cees
Moeliker uit Tholen. Met 1158 meter
per minuut, veertien meter minder
dan de winnaar, werd hij tweede in
een deelnemersveld van 728 duiven.
Maar liefst tien van zijn twaalf deel
nemende duiven wisten prijs te pak
ken. Jo Moerland uit Stavenisse won
met zijn eerst getekende de derde.
De Vredesduif Sint Philipsland,
214 duiven van 11 deelnemers.
Eerste duif 1426.45 u. is 1171,975
m/min. Laatste duif 15.27.16 u. is
906,864 m/min.
comb. Hoek 1.3,4.5.6.8,9,10.13,
14,15,16.21.22.23,25,27.32.34,
36, 45; gebr. Vermeij 2, 39, 40, 41.
53; R. Reijngoudt 7. 12, 18, 19. 24,
28, 33, 37. 38; K. de Frel 1129.42,
48; J.D Quist 17, 35. 46, 50; comb,
van Loon 20, 31, 54; K. van Dom
melen 26.43.44,47.49,5152; Jac.
Reijngoudt 30.
De Reisduif Scherpenisse, 179 dui
ven van 13 deelnemers. Eerste duif
1422.49 u. is 1157245 m/min.
Laatste duif 1429.05 u. is 984,100
m/min.
C. Moeliker 1,7,9.10. II. 13,17,23,
29.48; J. Moerland 2, 50,53, 59; D.
Noom 3.4,5,6,8.12, 18, 19.20,26,
28,30. 3134. 35. 36,37,43, 52,57.
58; DJ. Menheere 14. 24. 32.40.46,
51;P.Uban 15,16.25.44.54; C. Uyl
21, 42; J. Baay 22, 55; L. Hage 27,
41, 47; P. Potappel 33, 45. 56; Mario
de Graaf 38,39,60; A J. Hage 49.
De Zwaluw Sint-Maartensdijk,
109 duiven van 7 deelnemers. Eer
ste duif 142721 u. is 1122,142
m/min. Laatste duif 15.0220 u. is
958,877 m/min.
H. van Hemert-Rijnberg 1, 5, 7, 13,
14, 17, 18,27; C. Potappel 2, 3.4,9,
19, 20. 2122, 23; J. Benningshof 6,
12. 15. 25; AJ. Scherpenisse 8, 10,
24; J. Heijboer 11J. de Rijke 16.26.
De Zwaluw Oud-Vossemeer, 226
duiven van 12 deelnemers. Eerste
duif 1422.40 u. is 1120,707 m/min.
Laatste duif 15.00.48 u. is 989241
m/min.
A J Capelle 1.5,7.9. 12, 15,26.39,
54. 55: D.A. Vaders 2,3, 17. 22. 24,
44; J.A. Capelle 4. 8, 28, 36. 38.42,
46,50,52. 57; comb. F. en D. Bal 6,
10.18,20.214143,47.48,53.56;
Jurre van den Berae II, 14, 19, 23,
31, 32, 34, 37, 49; comb. Walpot-
Hommel 13,29; T. de Graaff 16,27,
33; A. Paasen 25; H. Rensink 30: P.
Vis 35,40: R. Fonteijne 45.51
De Reisduif Scherpenisse, 125 dui
ven van 15 deelnemers. Eerste duif
16.0528 u. is 1143297 m/min.
Laatste duif 16.4228 u. is 1061250
m/min.
C. Moeliker 16.9. 22. 25; P. Laban
2,28,37; JJ. Bolier3,5, 10. II. 12,
16,2123,34.35,39.40; J. de Graaf
4, 8, 30, 42; Mario de Graaf 7, 13,
15. 18, 24. 27, 29, 33; D. Noom 14,
17, 26. 41; J. Moerland 19; DJ.
Menheere 20. 31; AJ. Hage 32; P.
Potappel 36.38.
De Zwaluw Oud-Vossemeer, 83
duiven van 10 deelnemers. Eerste
duif 16.09.44 u. is 1141263 m/min.
Laatste duif 16.47.13 u. is 1060224
m/min.
AJ. Capelle 1,4, 12; C.A. Rijnberg
2,5,6.17; A. Havermans 3.7; comb.
F. en D. Bal 8.9, 10, 13. 14, 18; J.A.
Capelle 11.19; P.C. de Wilde 15; R.
Fonteijne 16.20,21.
De Vredesduif Sint Philipsland, 35
duiven van 5 deelnemers. Eerste
duif 16.2525 u. is 1111 ^63 m/min.
Laatste duif 16.4827 u. is 1063265
m/min.
R. Reijngoudt 12,3; comb. Hoek 4,
5,6,7.8; Owen Koolbergen 9.
De Zwaluw Sint-Maartensdijk, 27
duiven van 5 deelnemers. Eerste
duif 16.2320 u. is 1099,789 m/min.
Laatste duif 16.4924 u. is 1046,136
m/min.
AJ. Scherpenisse 1. 3; H. van He-
mert-Rijnbere 2,4,7; D. de Wilde 5,
6.
