'Helemaal stoppen kan ik niet, bezig blijven, houdt je jong' VVD verslechtert de verkeersveiligheid h 'Met frisse tegenzin, maar voldaan terug naar huis' Steen op auto Plattelandsjongeren houden twee dagen feest in Poortvlietse schuur Donderdag 24 mei 2012 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT 3 Streng maar rechtvaardig. Zo herinneren oud-leerlingen haar. Kitty Provoost (64), oud-directrice van de Oester schelp uit Tholen, stopt na bijna vijfenveertig jaar in het onderwijs. Niet omdat ze snakt naar rust. Integendeel. Provoost bruist van energie. Na de zomer wil ze een start maken met een praktijk in mediation, oftewel professio nele conflictbemiddeling. Een interview met een maat schappelijk bevlogen vrouw. Meisje uit de stad Afscheid Salonwagen Uitstapje zorg Opbrerigst biggenrace naar Vrienden van Siem De plattelandsjongeren (PJZ) afdeling Tholen en Sint- Philipsland organiseren op vrijdag 8 en zaterdag 9 juni een feestweekend in de schuur van Joop van Leijsen aan de Bitterhoekseweg in Poortvliet. De vereniging kiest er net als vorig jaar voor om een tweedaags feest te organi seren. De formule van het schuurfeest op zaterdag is on gewijzigd. Het programma op vrijdag met een veiling en een biggenrace is nieuw. Gratis barbecue Kitty Provoost uit Tholen stapt na hijna vijfenveertig jaar uit het onderwijs Ze heeft nooit iemand uit een levensbedreigende si tuatie gered. Toch is Tump van den Dool (48) uit Tho len blij dat ze al vijfen twintig EHBO-cursussen volgt. „Het geeft je een ze ker gevoel dat als er iets mis gaat, je iemand kunt helpen." Gerdien Jansen, bestuurder van EHBO-dis- trict Zeeland, reikte dins dagavond in Meulvliet tij dens de jaarvergadering van de Thoolse EHBO, een onderscheiding uit. Frisse tegenzin Leefbaarheid Stabiel Over de brug Laatste stap Verenigingsleven Tump van den Dool uit Tholen vijfentwintig jaar hij EHBO Ze begon op de Oesterschelp als do cent. Nam een uitstapje naar de zorg en kwam weer terug op haar oude stek als directeur. Vanaf die tijd pas seerden iedere acht a negen jaar een nieuwe functie de revue. Van direc trice tot adjunct-vestigingsdirecteur. Dat laatste is ze nu van 't Ravelijn, een school voor mavo en voorberei dend mbo in Steenbergen. Daar neemt ze vrijdag 8 juni afscheid van haar onderwijsloopbaan. Vraag Provoost hoe het destijds be gon en ze houdt niet op met praten. Ze herinnert zich de eerste werkdag op de huishoudschool nog goed. „Lager huishoud- en nijverheidson derwijs heette dat in die tijd. Verge lijkbaar met het onderwijs dat nu gegeven wordt op het Westerpoort. Op 25 april 1968 begon ze. Met de trein vanuit haar woonplaats Oofct- Souburg naar Bergen op Zoom. Daar stapte ze over op de bus naar Tholen. Een geel-blauwe van Krij ger Tours uit Goes, herinnert ze zich. „Waarvan de deuren niet auto matisch sloten. De laatste passagier moest ze zelf dicht trekken. Dat was ik als meisje uit 'Zeeuws stedelijk gebied' niet meer gewend. Het voel de als een stap terug in de tijd. Ze lacht. „Tholen had wat het busver voer betreft wel wat in te halen." De school was gevestigd in de Si mon Lindhoutstraat, achter wat nu het politiebureau is, op loopafstand van de bushalte. Daar begon Pro voost als 20-jarige docente. Niet eens volledig afgestudeerd. Haar pedagogische aantekening moest nog volgen. „Dat had je nog in die Kitty Provoost neemt vrij dag 8 juni om half vier na vijfenveertig jaar officieel afscheid van het onderwijs. Dat doet ze op 't Ravelijn, school voor mavo en voor bereidend mbo aan de Ra velijnstraat 2A, 4651 DT in Steenbergen. Het is de wens van Kitty om mensen waarmee ze heeft samen gewerkt op die dag te ont moeten. Ook oud-leerlin gen zijn welkom. tijd. De lerarenopleiding bestond uit twee delen: een vakgericht en een pedagogisch deel." Heen en weer pendelen brak haar snel op. Ze zocht huisvesting in Tholen. Eén probleem: dat was er niet. „Via een collega-docent die stopte met werken kon ik een salon wagen overnemen. Zo'n 'Pipo- de clown en Mamaloe' wagen met half rond dak. Stond in de Bosstraat, op een braakliggend terrein. Er hadden er meerdere gestaan die dienden als tijdelijke huisvesting voor dijkwer kers na de Ramp van 1953." Twee jaar heeft ze daar gebivakkeerd. Tot de komst van de Wet voor Woonwa gens en Woonschepen (WWW) in 1970. „Een geweldige periode. Wel werd ik in de gaten gehouden door de oudere mensen die tegenover me woonden. Want wat moest zo'n meisje alleen nu in een woonwagen. Dat heb ik overigens nooit als ver velend ervaren. Integendeel. Die so ciale controle was heel fijn." Nu Provoost niet langer in de woon wagen kon blijven wonen, moest ze noodgedwongen op zoek naar een nieuwe stek. Tegelijkertijd kon haar man. toen nog haar vriend, een baan krijgen bij de Thoolse tak van landbouwmechanisatiebedrijf Schipper. „Nog datzelfde jaar kre gen we een huis in de Wilhelmina- straat. Een twee-onder-een-kapwo- ning. Provoost raakte in die tijd verknocht aan Tholen. het lesgeven, de leerlingen en de docenten. Ze gaf verschillende lessen: biologie, huishoudkunde, gezondheidsleer en maatschappijleer. Maar ook prak tijkvakken, zoals koken. Aan dat laatste denkt ze met veel plezier te rug. „Een keer in de week nodigden we een groep van vijfentwintig gas ten uit. Zij kregen een driegangen menu voorgeschoteld, dat kostte een paar gulden. Het liep als een trein. Ouderen kregen een maaltijd, leer lingen de ervaring van het koken en serveren." Hoe leuk Provoost het leraarschap ook vond, ze liet zich eind 1974 overhalen voor een nieuwe uitda ging. „Stichting Welzijnzorg Tho len" was op zoek naar een leidingge vende voor de afdeling gezinsver- Alle activiteiten worden binnen ge houden. want de organisatie is het verregende feest van vorig jaar nog niet vergeten. „We proberen alles binnen te doen, om niet afhankelijk te zijn van het weer. Eventueel zou den we de biggenrace naar buiten kunnen verplaatsen", zegt PJZ- voorzitter Rita van Tilbeurgh uit Oud-Vossemeer. De opbrengst van die race met levensechte varkens gaat naar de stichting Vrienden van Siem. „We wilden een lokaal doel", verklaart Van Tilbeurgh. Deelnemers kunnen een kaartje ko pen en daarmee inzetten op één van de zes biggen. Die lopen een uitge zet parcours. Het gaat erom welke big als eerste zijn bakje met voer bereikt. De race wordt die avond drie keer gehouden, de eerste is om kwart voor zeven. Daarna, om ze ven uur. begint de veiling. „We heb ben medewerking gekregen van verschillende ondernemers uit Tho len", vertelt Van Tilbeurgh. Zo is er een pedicurebehandeling te winnen VERVOLG VAN VESTETUIN Het gebied blijft via de Wattstraat en Edisonweg bereikbaar. Vlakbij de rotonde komt het onbemande tankstation van Bal. Aan de Watt straat (tegenover waar nu Bal zit) komen appartementen met daaron der ruimtes voor kantoren. In de eerste fase gaat het om dertig huurappartementen die door Stad- lander worden gebouwd en aan de Schutse worden verhuurd. De Schutse is door de commissie van kerken van de Gereformeerde Ge meenten in Tholen geselecteerd als VERVOLG VAN DAMWAND Eén keer per jaar wordt het visueel gecontroleerd. De aanleg van de ka bel heeft niet tot extra kosten geleid. Het werk is binnen het budget van 622.000 euro (exclusief btw) geble ven. Het aannemingsbedrijf voerde ook het werk aan de damwand in Sint-Annaland uit. Het werk in Sta- venisse begon in januari maar liep door de strenge vorstperiode onge- vfterdrie weken vertraging op. en een schommel. Het geld van de veiling is bestemd voor de vereni ging en de bekostiging van het eve nement. De gezamenlijke varkenshouders van Tholen hebben het feest ge sponsord met een barbecue op vrij dagavond. waarbij alle bezoekers gratis kunnen aanschuiven. De in vulling van het vrijdagprogramma is gekozen om meer betrokkenheid van de leden te krijgen, zegt Van Tilbeurgh. „We willen er echt een feest voor de leden van maken. We hebben gemerkt dat veel leden het veel leuker vinden om mee te hel pen dan om zelf mee te doen met spellen, zoals een zeskamp." De PJZ heeft ongeveer 85 leden, tussen de 16 en 30 jaar oud. Ook andere belangstellenden zijn welkom en volgens de voorzitter komen ook al tijd oud-leden een kijkje nemen. Op zaterdagavond wordt om acht uur het schuurfeest gehouden en daarvoor betalen niet-leden entree geld. Dj Dave is geboekt om de avond muzikaal aan te kleden. Vol gens Van Tilbeurgh is dat 'dé dj on der de schuurfeestgangers'. aanbieder van zorg voor een woon voorziening. Volgens Hoek is de belangstelling groot en hadden zich voor de 30 woningen zestig belangstellenden in laten schrijven. Voor de bouw van dit complex - goedgekeurd door de welstands commissie - wordt de aanvraag voor de bouwvergunning volgende week verwacht. In de tweede fase komen 50 woningen. Later worden nog meer huizen gebouwd maar het precies aantal is nog niet be kend. Wel is overeengekomen met Stadlander dat een deel huurwonin gen wordt. De keersluis in het havenkanaal werd - in overleg met het waterschap en de sportvissers- en watersportvereniging Stavenisse - zo'n tien keer gesloten om het werk mogelijk te maken. Bij de vingerpieren in de jachthaven zijn veertien meerpalen geslagen die voor een grotere stabiliteit van de steigers zorgen. De direct betrokken zijn zeer te spreken over de verbetering van de kade. Uitbater Daaf Benschop van café De Kleine: „Er is altijd goed overleg geweest." Kitty Provoost start na de zomer met een eigen praktijk in mediation. zorging. Een stichting die in de kin derschoenen stond. „Mijn taak was de juiste zorg, op de juiste plaats te krijgen. Bezoeken van hulpvragende gezinnen en het vaststellen van de noodzakelijke zorg. Dat vroeg taxa tievermogen. Een heel andere tak van sport in vergelijking tot het on derwijs. „Ineens stond ik in het werkveld. Aan de andere kant van de lijn. Oud- leerlingen van de Oes terschelp waren ineens mijn directe collega's." Als leidster gezinsverzor ging reed ze heel het eiland af. Nooit alleen. Altijd met haar twee honden. „Deze bleven altijd keurig in de auto wachten. In die tijd heb ik Tholen aardig leren kennen. Want een TomTom had je in die tijd niet." Het was niet altijd even makkelijk, het werk in de zorg. „Soms klikte het Van den Dool kreeg de onderschei ding niet alleen vanwege het trouw volgen van de maandelijkse EHBO- lessen. De leerkracht in het speciaal basisonderwijs op De Veste in Tho len is medeverantwoordelijk voor de oprichting van de jeugd EHBO. Iets wat volgens bestuurder Jansen respect verdient. Jansen deelde aan de twintig aanwezigen een touwtje uit. „Als je zonder kijken een platte knoop kunt leggen en tegelijkertijd met je buurman kunt blijven praten, weet je wat Tump heeft doorge maakt. Als het lukt, geeft dat vol doening. Zeker in het speciaal on derwijs verdient het geven van EHBÓ-lessen extra respect." Om die reden heeft het bestuur een zil veren draagpenning aangevraagd. „Dat vraagt om een speech", riep Henk van Driel vanachter de be stuurstafel. „Daar had ik al op gere kend", zegt Tump die vooraf was ingelicht. „Regelmatig heb ik ge dacht: hoe ga ik dit volhouden. Een drukke baan. Kinderen. En daar naast EHBO-cursussen volgen. Toch is Jiet, gelukt, mede dankzij mijn man. Iedere maand maakt zijn agenda een piepje. 'Je moet weer', zegt hij dan." De lerares geeft toe dat ze niet altijd staat te springen om naar de cursus te gaan. „Noem het frisse tegenzin", zegt ze. „Toch ga ik iedere keer met een goed ge voel naar huis." Als leerkracht voelt ze zich min of meer verplicht om EHBO-lessen te volgen. „Het was op de pedagogi sche academie (tegenwoordig pabo) onderdeel van de studie." Na een jaar voor de klas besloot Tump de draad weer op te pakken. „In theo rie wist ik alles nog haarfijn, maar de praktijk was een ander verhaal." Ze begon van voor af aan. Trouw volgde ze bijna iedere maand de praktijklessen van Cocky Verbraak uit Bergen op Zoom. De zogeheten lotus-lessen zijn haar nog het meest bijgebleven. Lotus staat voor: lan delijke opleiding tot uitbeelding van slachtoffers. Oftewel, een rollen spel. „Verbandjes oefenen is nuttig, realistischer is het naspelen van eer^ niet tussen verzorgende en cliënt. Dan trad ik op als bemiddelaar. Niet altijd even eenvoudig." Maar waar ze zich nog het meest over verbaas de, was het vaststellen van de zorg- vergoeding. „Dat was echt nattevin- gerwerk. Kijk maar naar de inventaris en vul maar een bedrag in, zei mijn leidinggevende." Een jaar later, in 1975, was dat verleden tijd. „Minister Koos Rietkerk van sociale zaken zorgde toen voor de invoering van de retributieregeling. Een inko mensafhankelijke regeling." Het uitstapje naar de zorg was van korte duur. Provoost kreeg opnieuw een aanbod. Dit keer van haar oude werkgever: de Oesterschelp. „Per 1 februari 1977 was ik directrice", zegt ze. „Als opvolger van Susan Cadée-de Reus." Een periode waar in de school een enorme groei mee maakte. „Van 180 leerlingen in 1977 naar 275 in 1986." Het jaar van de fusie. De Oesterschelp fu seerde samen met de gemeentelijke mavo in Tholen en de lts in Sint- Maartensdijk tot de Thoolse Scho lengemeenschap. Reden voor die fusie was het teruglopende aantal leerlingen in het voortgezet onder wijs. De overheid stelde 240 leerlin gen als minimum eis voor het voortbestaan van een school. Vesti gingsplaats werd Sint-Maartensdijk. „Een weloverwogen keuze, weet Provoost. „Centraal op het eiland in de strijd tegen de ontvolking. Ja, ook toen speelde leefbaarheid al een rol." Die samensmelting bestempelt Provoost als de minst leuke periode uit haar carrière. „Gedwongen ont slagen. overplaatsingen, vervroegd pensioen leidde tot onrust op de werkvloer. Een mindere tijd." Voor de directrice van de Oesterschelp veranderde ook het een en ander. Ze werd, samen met de heren J. van den Donker. H. de Wit en C.L. Hoek van Dijke benoemd tot ad junct-directeur. Naast die leidingge vende rol stond ze tien uur per week voor de klas. „Dat was goed v<x>r het contact met de leerlingen." In datzelfde jaar van de fusie, op 30 ju li 1986, werd haar zoon Léon gebo ren. Ze kan zich nog goed herinne ren dat de wijkverpleegster vroeg: 'ga je nu minder werken?' Niets van dat alles. Provoost ging door. „Kin noodsituatie. Dan leer je adhoc han delen." In de praktijk heeft Tump nog nooit voor een levensbedreigende situatie gestaan. „Gelukkig maar", zegt ze. „Wel is mijn EHBO-kennis regel matig van pas gekomen op het werk. Kinderen vallen nu eenmaal regelmatig. Dan is het fijn als je weet hoe je moet handelen. Dat geeft een goed gevoel." Speciale lessen heeft ze nooit gegeven. „In de bovenbouw vertelde ik voor de kerstvakantie altijd over de gevaren van vuurwerk. Verder opvoedkun dig zoals: eerst een wond goed schoonmaken, dan een pleister er op." Op De Veste is Tump de ^nige leerkracht met een EHBO-diploma op zak. „Er lopen wel bhv'ers rond, hoor. Die weten ook hoe je levens reddend moet handelen." Of ze over vijfentwintig jaar nog ac tief is binnen de vereniging, weet ze niet. Zolang ik leerkracht ben in ieder geval wel. Daarna zien we wel." Van de groep die in 1987 be gon, is Tump de enige die nog over is. „De rest is verhuisd of gestopt." Toch is het aantal leden van de Thoolse EHfeO-vereniging stabiel. „Gemiddeld zo'n 75 leden", zegt bestuursvoorzitter Henk van Driel. deropvang was er in die tijd niet. Maar daar was een oplossing voor. Een administratief-medewerkster van haar man, die inmiddels een ei gen bedrijf was gestart en kantoor aan huis had, zorgde ook voor het kind „Dat werkte perfect." Spijt dat ze niet is gestopt, heeft ze nooit ge had. Ondertussen ging het werk door. De fusie zorgde niet voor de ver wachte instandhouding van het voortgezet onderwijs op Tholen. Met name mavo-scholieren kozen met het vertrek van de school uit Tholen massaal voor onderwijs over de brug. Die ontwikkeling be zorgde het bestuur hoofdbrekens en kopzorgen. Toen ook de busverbin ding tussen Sint-Annaland en Sint- Maartensdijk niet meer zo gunstig uitpakte als voorheen, kozen kinde ren uit dat eerste dorp ook voor scholen in Halsteren en Bergen op Zoom. In 1989 grijpt het gemeente bestuur in om scholing op Tholen veilig te stellen. Dat resulteerde in 1995 in een fusie tussen de Thoolse Scholengemeenschap, de O. Else- manschool en de Lage Meren in Bergen op Zoom, de Thomas mavo in Halsteren en de Edward Jenner mavo in Hoogerheide. Samen vormden ze het Schelde College. Er kwam één bestuur en directie, de locaties werden in stand gehouden. Voor Provoost was de fusie aanlei ding voor een nieuwe stap in haar onderwijs-carrière. In 1995 verruil de ze haar adjunct rol voor de func tie van locatie-directeur van de Ed ward Jenner mavo. „Een nieuw gebied, andere mentaliteit, dus een nieuwe uitdaging. Onderwijskundig stond de school bovendien op een hoog niveau. Veel mavo-leerlingen stroomden na het behalen van hun diploma door naar de havo en daar na naar het vwo." Wat haar van die periode vooral is bijgebleven, is het hechte team. „De saamhorigheid was groot en daardoor het ziekte verzuim nihil. Zoiets had ik tot die tijd nooit eerder meegemaakt." Desalniettemin .daalde het aantal leerlingen ieder jaar. De school ont kwam niet aan een fusie. Dit keer met het Mollercollege Zuidwest hoek in Ossendrecht, onderdeel van de OMO scholengemeenschap. Zo ontstond in de zuidwesthoek een vmbo-school met mavo. In 2010 komt Rector Van Loo van de OMO Scholengemeenschap met een nieuwe uitdaging voor Pro voost. 't Ravelijn in Steenbergen, een school voor mavo en voorberei dend mbo. Daar is zogezegd werk aan de winkel. Aan Provoost de taak om een kwaliteitsslag te maken. Daartoe is een plan ontwikkeld. Ook het personeel moet ze opnieuw motiveren, vanwege het hoge ver loop op de school. Naast die taken krijgt-ze als adjunct-directeur de verantwoordelijkheid voor de leer lingenbegeleiding. Dit houdt in het opstellen van plannen voor kinderen met leerproblematiek, zoals dyscal- cullie, dyslexie of adhd. Die kwaliteitsslag heeft ze de afge lopen jaren gemaakt. „De organisa tie is sterk verbeterd, het team weer betrokken, 't Ravelijn is uitgegroeid tot een moderne school. We zijn zelfs koploper op ICT-gebied. Een aantal klassen werken vanaf vol gend jaar met een tablet-computer. Schoolboeken zijn dan wellicht ver leden tijd." Die ontwikkeling maakt ze niet meer mee. Op vrijdag 8 juni stopt haar onderwijsloopbaan. Die mid dag neemt ze afscheid van haar col lega's en oud-leerlingen. Daarna is het even tijd voor rust. Een woord dat niet in haar woordenboek voor komt. Stilzitten kan ze niet. Pro voost start daarom na de zomer met een eigen praktijk in mediation. Dat is een mooie term voor conflicthan tering. Daarvoor volgde ze een 'masterclass' aan de Universiteit van Amsterdam. „Die studie was een onderbouwing voor wat ik in feite al jaren doe als leidinggeven de: oplossingen zoeken bij conflic ten." Vanuit haar praktijk wil ze zich richten op de non-profit sector, zoals het onderwijs en de welzijns sector. Ook arbeidsconflicten en be middeling zijn gebieden waarin ze actief wil zijn. Niet meer volledig. Provoost denkt aan een dag of twee in de week. „Bezig blijven, houdt je jong" Naast bestuurlijke functies in het onderwijs heeft Provoost zich maatschappelijk ingezet voor verschillende organisaties en stichtingen. - Voorzitter peuterspeelzaal de Fabeltuin - Bestuurslid Stichting Maatschappelijke Dienstverlening Schouwen Duiveland en Tholen - Lid van de Provinciale Onderwijsraad in Zeeland voor mavo en vbo - Voorzitter muziekvereniging Concordia Tholen -• Voorzitter Thoolse Bond van Muziekgezelschappen Stemmen van lezers Gelezen in de Eendrachtbode van 18 mei (het verslag van een partijbij eenkomst van de VVD) dat de heer Van Oost het zat is met de doorge schoten bureaucratie in Nederland. Die is, denk ik, ook mede door de VVD tot stand is gekomen. Een paar praktijkvoorbeelden waar de heer Van Oost zich aan ergert. De flits paal bij de stoplichten naar de Oes- - terdam en het schoonmaken van de hectometerpaaltjes. Ik denk dat ze allebei bedoeld zijn om de verkeers veiligheid te vergroten omdat ener zijds een aantal mensen het kleur verschil niet ziet. Anderzijds moet er via deze manier op gewezen worden dat ze door rood licht rijden. Som migen denken dat je ook nog wel zonder risico voor een ander door roodlicht kan. Het schoonhouden van de paaltjes is om ze beter te zien bij slecht weer, dus maatregelen om de verkeersvei ligheid te vergroten. Het glas in het gebouw van Rijkswaterstaat, waar mensen verblijven die bij Rijkswa- Stemmen van lezers Het geeft Tump van den Dool een prettig gevoel dat ze iemand kan helpen. „Daarover hoeven we ons niet druk te maken." Geschikte bestuursleden vinden is een ander verhaal. Zo was de vereniging lange tijd op zoek naar een nieuwe penningmeester. Die is dinsdagavond tijdens de jaar vergadering aangesteld. Loes Scheurwater start vanaf het nieuwe seizoen, dat in september start, als penningmeester. Daarmee volgt ze na twintig jaar Wim Deurloo (65) op. Deurloo blijft nog wel actief als bestuurslid. Zo blijft hij het dona teurschap doen. Scheurwater heeft ruimschoots ervaring in boekhou ding. Ze is bij groothandel Houwe- ling verantwoordelijk voor het debi teurenbeheer. Graag wil ik reageren op het stuk over de steen van mevr. Ine van Ommen uit de Eendrachtbode van donderdag 3 mei. Zij vertelde daar in het verhaal over de basaltblok die zij op de motorkap van haar auto kreeg. Ze zal inderdaad erg ge schrokken zijn, wie niet? Maar ze schrijft dat de chauffeur niet eens 'sorry' zei. De chauffeur heeft er niets van gemerkt, maar toen zij el kaar spraken, heeft hij wel degelijk sorry gezegd. En dat hij er niets aan kon doen, maar dat begreep mevr. Van Ommen ook wel. Toen zijn de verzekeringspapieren terstaat werken, is - denk ik - omdat het anders nogal tochtig is en ze overdag dan ook in de donker zitten. Wat doet de VVD? Die neemt maat regelen om de verkeersveiligheid te verslechteren. En dat is waar ik mij zo aan erger, het optrekken van de snelheid op snelwegen naar 130 km. Puur een 'speeltje' van de VVD dat nergens toe dient, maar het moest er zo nodig doorgedrukt worden tij dens de laatste kabinetsformatie. Deze verruiming van de snelheid kost volgens de VVD-minister +/- 100 miljoen euro aan extra borden en geluid werende maatregelen, meer verkeersongelukken met ver wondingen en meer doden. Daar er ger ik mij aan meneer Van Oost. Ik hoop dat u dat ook een beetje gaat doen en een eind maakt aan deze zinloze maatregel of denkt u nu echt dat u bijvoorbeeld eerder in Den Haag bent, waar mogelijk u nieuw werkterrein komt? Hoeveel zullen wij nog van u horen als u eenmaal op het pluche heeft plaatsgenomen. Het was wel erg goedkope kritiek die u op een partijbijeenkomst in Sint Annaland had te melden. DJ. van de Velde,Tholen. ingevuld en was de zaak afgehan deld. Ook heeft Mevr. Van Ommen een bos bloemen gekregen van de firma waar het bedrijf voor rijdt. Waarom zij dit nu zo in de krant heeft laten plaatsen, is mij een raad sel. Ik heb ook verschillende keren contact met haar gezocht om te vra gen, waarom ze dit zo heeft verteld. Maar Mevr. Van Ommen geeft geen reactie. Chauffeur Bruggeman, Walstraat 40,4411RM Bath. NASCHRIFT REDACTIE: Niet mevr. Van Ommen heeft het initia tief genomen voor het artikel van 3 mei. maar de redactie, die via, via het verhaal ter ore kwam. In dat ar tikel kwam ook de reactie van het bedrijf waarvoor de chauffeur rijdt, aan bod. VERVOLG VAN NIEUWBOUW Hij hoopt dat de eerste paal half september de grond ingaat. Banden- markt is nog volop bezig met de keuze van een aannemer. Ook bij Devotra, dat gaat verhuizen van Welgelegen I naar Welgelegen II, is er volgens ontwerper Arco Kraak nog geen aannemer gekozen. „Maar we kennen ze inmiddels wel allemaal, zoveel interesse is er jjpor ■BMMMMMM onze opdracht." Het gebouw wordt opgetrokken uit donkerrode bak steen en leigrijze sandwichpanelen. Alluminium kozijnen en deuren en een zwart dak maken het project compleet. De gemeente heeft 7000 m2 grond verkocht aan Devotra. De gemeente heeft nog twee opties lopen voor kavels van 1269 en van 1500 m2 op Welgelegen II, vlakbij De Jonge Motoren. Eind juni is dui delijk of deze planneryloorgaan.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 2012 | | pagina 3