'Helemaal stoppen kan ik niet,
bezig blijven, houdt je jong'
VVD verslechtert de
verkeersveiligheid
h
'Met frisse tegenzin, maar
voldaan terug naar huis'
Steen op auto
Plattelandsjongeren houden twee
dagen feest in Poortvlietse schuur
Donderdag 24 mei 2012
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Streng maar rechtvaardig. Zo herinneren oud-leerlingen
haar. Kitty Provoost (64), oud-directrice van de Oester
schelp uit Tholen, stopt na bijna vijfenveertig jaar in het
onderwijs. Niet omdat ze snakt naar rust. Integendeel.
Provoost bruist van energie. Na de zomer wil ze een start
maken met een praktijk in mediation, oftewel professio
nele conflictbemiddeling. Een interview met een maat
schappelijk bevlogen vrouw.
Meisje uit de stad
Afscheid
Salonwagen
Uitstapje zorg
Opbrerigst biggenrace naar Vrienden van Siem
De plattelandsjongeren (PJZ) afdeling Tholen en Sint-
Philipsland organiseren op vrijdag 8 en zaterdag 9 juni
een feestweekend in de schuur van Joop van Leijsen aan
de Bitterhoekseweg in Poortvliet. De vereniging kiest er
net als vorig jaar voor om een tweedaags feest te organi
seren. De formule van het schuurfeest op zaterdag is on
gewijzigd. Het programma op vrijdag met een veiling en
een biggenrace is nieuw.
Gratis barbecue
Kitty Provoost uit Tholen stapt na hijna vijfenveertig jaar uit het onderwijs
Ze heeft nooit iemand uit
een levensbedreigende si
tuatie gered. Toch is Tump
van den Dool (48) uit Tho
len blij dat ze al vijfen
twintig EHBO-cursussen
volgt. „Het geeft je een ze
ker gevoel dat als er iets
mis gaat, je iemand kunt
helpen." Gerdien Jansen,
bestuurder van EHBO-dis-
trict Zeeland, reikte dins
dagavond in Meulvliet tij
dens de jaarvergadering
van de Thoolse EHBO,
een onderscheiding uit.
Frisse tegenzin
Leefbaarheid
Stabiel
Over de brug
Laatste stap
Verenigingsleven
Tump van den Dool uit Tholen vijfentwintig jaar hij EHBO
Ze begon op de Oesterschelp als do
cent. Nam een uitstapje naar de zorg
en kwam weer terug op haar oude
stek als directeur. Vanaf die tijd pas
seerden iedere acht a negen jaar een
nieuwe functie de revue. Van direc
trice tot adjunct-vestigingsdirecteur.
Dat laatste is ze nu van 't Ravelijn,
een school voor mavo en voorberei
dend mbo in Steenbergen. Daar
neemt ze vrijdag 8 juni afscheid van
haar onderwijsloopbaan.
Vraag Provoost hoe het destijds be
gon en ze houdt niet op met praten.
Ze herinnert zich de eerste werkdag
op de huishoudschool nog goed.
„Lager huishoud- en nijverheidson
derwijs heette dat in die tijd. Verge
lijkbaar met het onderwijs dat nu
gegeven wordt op het Westerpoort.
Op 25 april 1968 begon ze. Met de
trein vanuit haar woonplaats Oofct-
Souburg naar Bergen op Zoom.
Daar stapte ze over op de bus naar
Tholen. Een geel-blauwe van Krij
ger Tours uit Goes, herinnert ze
zich. „Waarvan de deuren niet auto
matisch sloten. De laatste passagier
moest ze zelf dicht trekken. Dat was
ik als meisje uit 'Zeeuws stedelijk
gebied' niet meer gewend. Het voel
de als een stap terug in de tijd. Ze
lacht. „Tholen had wat het busver
voer betreft wel wat in te halen."
De school was gevestigd in de Si
mon Lindhoutstraat, achter wat nu
het politiebureau is, op loopafstand
van de bushalte. Daar begon Pro
voost als 20-jarige docente. Niet
eens volledig afgestudeerd. Haar
pedagogische aantekening moest
nog volgen. „Dat had je nog in die
Kitty Provoost neemt vrij
dag 8 juni om half vier na
vijfenveertig jaar officieel
afscheid van het onderwijs.
Dat doet ze op 't Ravelijn,
school voor mavo en voor
bereidend mbo aan de Ra
velijnstraat 2A, 4651 DT in
Steenbergen. Het is de
wens van Kitty om mensen
waarmee ze heeft samen
gewerkt op die dag te ont
moeten. Ook oud-leerlin
gen zijn welkom.
tijd. De lerarenopleiding bestond uit
twee delen: een vakgericht en een
pedagogisch deel."
Heen en weer pendelen brak haar
snel op. Ze zocht huisvesting in
Tholen. Eén probleem: dat was er
niet. „Via een collega-docent die
stopte met werken kon ik een salon
wagen overnemen. Zo'n 'Pipo- de
clown en Mamaloe' wagen met half
rond dak. Stond in de Bosstraat, op
een braakliggend terrein. Er hadden
er meerdere gestaan die dienden als
tijdelijke huisvesting voor dijkwer
kers na de Ramp van 1953." Twee
jaar heeft ze daar gebivakkeerd. Tot
de komst van de Wet voor Woonwa
gens en Woonschepen (WWW) in
1970. „Een geweldige periode. Wel
werd ik in de gaten gehouden door
de oudere mensen die tegenover me
woonden. Want wat moest zo'n
meisje alleen nu in een woonwagen.
Dat heb ik overigens nooit als ver
velend ervaren. Integendeel. Die so
ciale controle was heel fijn."
Nu Provoost niet langer in de woon
wagen kon blijven wonen, moest ze
noodgedwongen op zoek naar een
nieuwe stek. Tegelijkertijd kon haar
man. toen nog haar vriend, een
baan krijgen bij de Thoolse tak
van landbouwmechanisatiebedrijf
Schipper. „Nog datzelfde jaar kre
gen we een huis in de Wilhelmina-
straat. Een twee-onder-een-kapwo-
ning. Provoost raakte in die tijd
verknocht aan Tholen. het lesgeven,
de leerlingen en de docenten. Ze
gaf verschillende lessen: biologie,
huishoudkunde, gezondheidsleer en
maatschappijleer. Maar ook prak
tijkvakken, zoals koken. Aan dat
laatste denkt ze met veel plezier te
rug. „Een keer in de week nodigden
we een groep van vijfentwintig gas
ten uit. Zij kregen een driegangen
menu voorgeschoteld, dat kostte een
paar gulden. Het liep als een trein.
Ouderen kregen een maaltijd, leer
lingen de ervaring van het koken en
serveren."
Hoe leuk Provoost het leraarschap
ook vond, ze liet zich eind 1974
overhalen voor een nieuwe uitda
ging. „Stichting Welzijnzorg Tho
len" was op zoek naar een leidingge
vende voor de afdeling gezinsver-
Alle activiteiten worden binnen ge
houden. want de organisatie is het
verregende feest van vorig jaar nog
niet vergeten. „We proberen alles
binnen te doen, om niet afhankelijk
te zijn van het weer. Eventueel zou
den we de biggenrace naar buiten
kunnen verplaatsen", zegt PJZ-
voorzitter Rita van Tilbeurgh uit
Oud-Vossemeer. De opbrengst van
die race met levensechte varkens
gaat naar de stichting Vrienden van
Siem. „We wilden een lokaal doel",
verklaart Van Tilbeurgh.
Deelnemers kunnen een kaartje ko
pen en daarmee inzetten op één van
de zes biggen. Die lopen een uitge
zet parcours. Het gaat erom welke
big als eerste zijn bakje met voer
bereikt. De race wordt die avond
drie keer gehouden, de eerste is om
kwart voor zeven. Daarna, om ze
ven uur. begint de veiling. „We heb
ben medewerking gekregen van
verschillende ondernemers uit Tho
len", vertelt Van Tilbeurgh. Zo is er
een pedicurebehandeling te winnen
VERVOLG VAN VESTETUIN
Het gebied blijft via de Wattstraat
en Edisonweg bereikbaar. Vlakbij
de rotonde komt het onbemande
tankstation van Bal. Aan de Watt
straat (tegenover waar nu Bal zit)
komen appartementen met daaron
der ruimtes voor kantoren.
In de eerste fase gaat het om dertig
huurappartementen die door Stad-
lander worden gebouwd en aan de
Schutse worden verhuurd. De
Schutse is door de commissie van
kerken van de Gereformeerde Ge
meenten in Tholen geselecteerd als
VERVOLG VAN DAMWAND
Eén keer per jaar wordt het visueel
gecontroleerd. De aanleg van de ka
bel heeft niet tot extra kosten geleid.
Het werk is binnen het budget van
622.000 euro (exclusief btw) geble
ven. Het aannemingsbedrijf voerde
ook het werk aan de damwand in
Sint-Annaland uit. Het werk in Sta-
venisse begon in januari maar liep
door de strenge vorstperiode onge-
vfterdrie weken vertraging op.
en een schommel. Het geld van de
veiling is bestemd voor de vereni
ging en de bekostiging van het eve
nement.
De gezamenlijke varkenshouders
van Tholen hebben het feest ge
sponsord met een barbecue op vrij
dagavond. waarbij alle bezoekers
gratis kunnen aanschuiven. De in
vulling van het vrijdagprogramma
is gekozen om meer betrokkenheid
van de leden te krijgen, zegt Van
Tilbeurgh. „We willen er echt een
feest voor de leden van maken. We
hebben gemerkt dat veel leden het
veel leuker vinden om mee te hel
pen dan om zelf mee te doen met
spellen, zoals een zeskamp." De
PJZ heeft ongeveer 85 leden, tussen
de 16 en 30 jaar oud. Ook andere
belangstellenden zijn welkom en
volgens de voorzitter komen ook al
tijd oud-leden een kijkje nemen.
Op zaterdagavond wordt om acht
uur het schuurfeest gehouden en
daarvoor betalen niet-leden entree
geld. Dj Dave is geboekt om de
avond muzikaal aan te kleden. Vol
gens Van Tilbeurgh is dat 'dé dj on
der de schuurfeestgangers'.
aanbieder van zorg voor een woon
voorziening. Volgens Hoek is de
belangstelling groot en hadden
zich voor de 30 woningen zestig
belangstellenden in laten schrijven.
Voor de bouw van dit complex -
goedgekeurd door de welstands
commissie - wordt de aanvraag
voor de bouwvergunning volgende
week verwacht. In de tweede fase
komen 50 woningen. Later worden
nog meer huizen gebouwd maar
het precies aantal is nog niet be
kend. Wel is overeengekomen met
Stadlander dat een deel huurwonin
gen wordt.
De keersluis in het havenkanaal werd
- in overleg met het waterschap en de
sportvissers- en watersportvereniging
Stavenisse - zo'n tien keer gesloten
om het werk mogelijk te maken. Bij
de vingerpieren in de jachthaven zijn
veertien meerpalen geslagen die voor
een grotere stabiliteit van de steigers
zorgen. De direct betrokken zijn zeer
te spreken over de verbetering van de
kade. Uitbater Daaf Benschop van
café De Kleine: „Er is altijd goed
overleg geweest."
Kitty Provoost start na de zomer met een eigen praktijk in mediation.
zorging. Een stichting die in de kin
derschoenen stond. „Mijn taak was
de juiste zorg, op de juiste plaats te
krijgen. Bezoeken van hulpvragende
gezinnen en het vaststellen van de
noodzakelijke zorg. Dat vroeg taxa
tievermogen. Een heel andere tak
van sport in vergelijking tot het on
derwijs. „Ineens stond ik in het
werkveld. Aan de andere kant van
de lijn. Oud- leerlingen van de Oes
terschelp waren ineens mijn directe
collega's." Als leidster gezinsverzor
ging reed ze heel het eiland af. Nooit
alleen. Altijd met haar twee honden.
„Deze bleven altijd keurig in de auto
wachten. In die tijd heb ik Tholen
aardig leren kennen. Want een
TomTom had je in die tijd niet." Het
was niet altijd even makkelijk, het
werk in de zorg. „Soms klikte het
Van den Dool kreeg de onderschei
ding niet alleen vanwege het trouw
volgen van de maandelijkse EHBO-
lessen. De leerkracht in het speciaal
basisonderwijs op De Veste in Tho
len is medeverantwoordelijk voor
de oprichting van de jeugd EHBO.
Iets wat volgens bestuurder Jansen
respect verdient. Jansen deelde aan
de twintig aanwezigen een touwtje
uit. „Als je zonder kijken een platte
knoop kunt leggen en tegelijkertijd
met je buurman kunt blijven praten,
weet je wat Tump heeft doorge
maakt. Als het lukt, geeft dat vol
doening. Zeker in het speciaal on
derwijs verdient het geven van
EHBÓ-lessen extra respect." Om
die reden heeft het bestuur een zil
veren draagpenning aangevraagd.
„Dat vraagt om een speech", riep
Henk van Driel vanachter de be
stuurstafel. „Daar had ik al op gere
kend", zegt Tump die vooraf was
ingelicht. „Regelmatig heb ik ge
dacht: hoe ga ik dit volhouden. Een
drukke baan. Kinderen. En daar
naast EHBO-cursussen volgen.
Toch is Jiet, gelukt, mede dankzij
mijn man. Iedere maand maakt zijn
agenda een piepje. 'Je moet weer',
zegt hij dan." De lerares geeft toe
dat ze niet altijd staat te springen
om naar de cursus te gaan. „Noem
het frisse tegenzin", zegt ze. „Toch
ga ik iedere keer met een goed ge
voel naar huis."
Als leerkracht voelt ze zich min of
meer verplicht om EHBO-lessen te
volgen. „Het was op de pedagogi
sche academie (tegenwoordig pabo)
onderdeel van de studie." Na een
jaar voor de klas besloot Tump de
draad weer op te pakken. „In theo
rie wist ik alles nog haarfijn, maar
de praktijk was een ander verhaal."
Ze begon van voor af aan. Trouw
volgde ze bijna iedere maand de
praktijklessen van Cocky Verbraak
uit Bergen op Zoom. De zogeheten
lotus-lessen zijn haar nog het meest
bijgebleven. Lotus staat voor: lan
delijke opleiding tot uitbeelding van
slachtoffers. Oftewel, een rollen
spel. „Verbandjes oefenen is nuttig,
realistischer is het naspelen van eer^
niet tussen verzorgende en cliënt.
Dan trad ik op als bemiddelaar. Niet
altijd even eenvoudig." Maar waar
ze zich nog het meest over verbaas
de, was het vaststellen van de zorg-
vergoeding. „Dat was echt nattevin-
gerwerk. Kijk maar naar de
inventaris en vul maar een bedrag in,
zei mijn leidinggevende." Een jaar
later, in 1975, was dat verleden tijd.
„Minister Koos Rietkerk van sociale
zaken zorgde toen voor de invoering
van de retributieregeling. Een inko
mensafhankelijke regeling."
Het uitstapje naar de zorg was van
korte duur. Provoost kreeg opnieuw
een aanbod. Dit keer van haar oude
werkgever: de Oesterschelp. „Per 1
februari 1977 was ik directrice",
zegt ze. „Als opvolger van Susan
Cadée-de Reus." Een periode waar
in de school een enorme groei mee
maakte. „Van 180 leerlingen in
1977 naar 275 in 1986." Het jaar
van de fusie. De Oesterschelp fu
seerde samen met de gemeentelijke
mavo in Tholen en de lts in Sint-
Maartensdijk tot de Thoolse Scho
lengemeenschap. Reden voor die
fusie was het teruglopende aantal
leerlingen in het voortgezet onder
wijs. De overheid stelde 240 leerlin
gen als minimum eis voor het
voortbestaan van een school. Vesti
gingsplaats werd Sint-Maartensdijk.
„Een weloverwogen keuze, weet
Provoost. „Centraal op het eiland in
de strijd tegen de ontvolking. Ja,
ook toen speelde leefbaarheid al een
rol." Die samensmelting bestempelt
Provoost als de minst leuke periode
uit haar carrière. „Gedwongen ont
slagen. overplaatsingen, vervroegd
pensioen leidde tot onrust op de
werkvloer. Een mindere tijd." Voor
de directrice van de Oesterschelp
veranderde ook het een en ander. Ze
werd, samen met de heren J. van
den Donker. H. de Wit en C.L.
Hoek van Dijke benoemd tot ad
junct-directeur. Naast die leidingge
vende rol stond ze tien uur per week
voor de klas. „Dat was goed v<x>r
het contact met de leerlingen." In
datzelfde jaar van de fusie, op 30 ju
li 1986, werd haar zoon Léon gebo
ren. Ze kan zich nog goed herinne
ren dat de wijkverpleegster vroeg:
'ga je nu minder werken?' Niets van
dat alles. Provoost ging door. „Kin
noodsituatie. Dan leer je adhoc han
delen."
In de praktijk heeft Tump nog nooit
voor een levensbedreigende situatie
gestaan. „Gelukkig maar", zegt ze.
„Wel is mijn EHBO-kennis regel
matig van pas gekomen op het
werk. Kinderen vallen nu eenmaal
regelmatig. Dan is het fijn als je
weet hoe je moet handelen. Dat
geeft een goed gevoel." Speciale
lessen heeft ze nooit gegeven. „In
de bovenbouw vertelde ik voor de
kerstvakantie altijd over de gevaren
van vuurwerk. Verder opvoedkun
dig zoals: eerst een wond goed
schoonmaken, dan een pleister er
op." Op De Veste is Tump de ^nige
leerkracht met een EHBO-diploma
op zak. „Er lopen wel bhv'ers rond,
hoor. Die weten ook hoe je levens
reddend moet handelen."
Of ze over vijfentwintig jaar nog ac
tief is binnen de vereniging, weet ze
niet. Zolang ik leerkracht ben in
ieder geval wel. Daarna zien we
wel." Van de groep die in 1987 be
gon, is Tump de enige die nog over
is. „De rest is verhuisd of gestopt."
Toch is het aantal leden van de
Thoolse EHfeO-vereniging stabiel.
„Gemiddeld zo'n 75 leden", zegt
bestuursvoorzitter Henk van Driel.
deropvang was er in die tijd niet.
Maar daar was een oplossing voor.
Een administratief-medewerkster
van haar man, die inmiddels een ei
gen bedrijf was gestart en kantoor
aan huis had, zorgde ook voor het
kind „Dat werkte perfect." Spijt dat
ze niet is gestopt, heeft ze nooit ge
had.
Ondertussen ging het werk door.
De fusie zorgde niet voor de ver
wachte instandhouding van het
voortgezet onderwijs op Tholen.
Met name mavo-scholieren kozen
met het vertrek van de school uit
Tholen massaal voor onderwijs
over de brug. Die ontwikkeling be
zorgde het bestuur hoofdbrekens en
kopzorgen. Toen ook de busverbin
ding tussen Sint-Annaland en Sint-
Maartensdijk niet meer zo gunstig
uitpakte als voorheen, kozen kinde
ren uit dat eerste dorp ook voor
scholen in Halsteren en Bergen op
Zoom. In 1989 grijpt het gemeente
bestuur in om scholing op Tholen
veilig te stellen. Dat resulteerde in
1995 in een fusie tussen de Thoolse
Scholengemeenschap, de O. Else-
manschool en de Lage Meren in
Bergen op Zoom, de Thomas mavo
in Halsteren en de Edward Jenner
mavo in Hoogerheide. Samen
vormden ze het Schelde College. Er
kwam één bestuur en directie, de
locaties werden in stand gehouden.
Voor Provoost was de fusie aanlei
ding voor een nieuwe stap in haar
onderwijs-carrière. In 1995 verruil
de ze haar adjunct rol voor de func
tie van locatie-directeur van de Ed
ward Jenner mavo. „Een nieuw
gebied, andere mentaliteit, dus een
nieuwe uitdaging. Onderwijskundig
stond de school bovendien op een
hoog niveau. Veel mavo-leerlingen
stroomden na het behalen van hun
diploma door naar de havo en daar
na naar het vwo." Wat haar van die
periode vooral is bijgebleven, is het
hechte team. „De saamhorigheid
was groot en daardoor het ziekte
verzuim nihil. Zoiets had ik tot die
tijd nooit eerder meegemaakt."
Desalniettemin .daalde het aantal
leerlingen ieder jaar. De school ont
kwam niet aan een fusie. Dit keer
met het Mollercollege Zuidwest
hoek in Ossendrecht, onderdeel van
de OMO scholengemeenschap. Zo
ontstond in de zuidwesthoek een
vmbo-school met mavo.
In 2010 komt Rector Van Loo van
de OMO Scholengemeenschap met
een nieuwe uitdaging voor Pro
voost. 't Ravelijn in Steenbergen,
een school voor mavo en voorberei
dend mbo. Daar is zogezegd werk
aan de winkel. Aan Provoost de taak
om een kwaliteitsslag te maken.
Daartoe is een plan ontwikkeld.
Ook het personeel moet ze opnieuw
motiveren, vanwege het hoge ver
loop op de school. Naast die taken
krijgt-ze als adjunct-directeur de
verantwoordelijkheid voor de leer
lingenbegeleiding. Dit houdt in het
opstellen van plannen voor kinderen
met leerproblematiek, zoals dyscal-
cullie, dyslexie of adhd.
Die kwaliteitsslag heeft ze de afge
lopen jaren gemaakt. „De organisa
tie is sterk verbeterd, het team weer
betrokken, 't Ravelijn is uitgegroeid
tot een moderne school. We zijn
zelfs koploper op ICT-gebied. Een
aantal klassen werken vanaf vol
gend jaar met een tablet-computer.
Schoolboeken zijn dan wellicht ver
leden tijd."
Die ontwikkeling maakt ze niet
meer mee. Op vrijdag 8 juni stopt
haar onderwijsloopbaan. Die mid
dag neemt ze afscheid van haar col
lega's en oud-leerlingen. Daarna is
het even tijd voor rust. Een woord
dat niet in haar woordenboek voor
komt. Stilzitten kan ze niet. Pro
voost start daarom na de zomer met
een eigen praktijk in mediation. Dat
is een mooie term voor conflicthan
tering. Daarvoor volgde ze een
'masterclass' aan de Universiteit
van Amsterdam. „Die studie was
een onderbouwing voor wat ik in
feite al jaren doe als leidinggeven
de: oplossingen zoeken bij conflic
ten." Vanuit haar praktijk wil ze
zich richten op de non-profit sector,
zoals het onderwijs en de welzijns
sector. Ook arbeidsconflicten en be
middeling zijn gebieden waarin ze
actief wil zijn. Niet meer volledig.
Provoost denkt aan een dag of twee
in de week. „Bezig blijven, houdt je
jong"
Naast bestuurlijke functies in het onderwijs heeft Provoost zich
maatschappelijk ingezet voor verschillende organisaties en
stichtingen.
- Voorzitter peuterspeelzaal de Fabeltuin
- Bestuurslid Stichting Maatschappelijke Dienstverlening
Schouwen Duiveland en Tholen
- Lid van de Provinciale Onderwijsraad in Zeeland voor
mavo en vbo
- Voorzitter muziekvereniging Concordia Tholen
-• Voorzitter Thoolse Bond van Muziekgezelschappen
Stemmen
van lezers
Gelezen in de Eendrachtbode van 18
mei (het verslag van een partijbij
eenkomst van de VVD) dat de heer
Van Oost het zat is met de doorge
schoten bureaucratie in Nederland.
Die is, denk ik, ook mede door de
VVD tot stand is gekomen. Een paar
praktijkvoorbeelden waar de heer
Van Oost zich aan ergert. De flits
paal bij de stoplichten naar de Oes- -
terdam en het schoonmaken van de
hectometerpaaltjes. Ik denk dat ze
allebei bedoeld zijn om de verkeers
veiligheid te vergroten omdat ener
zijds een aantal mensen het kleur
verschil niet ziet. Anderzijds moet er
via deze manier op gewezen worden
dat ze door rood licht rijden. Som
migen denken dat je ook nog wel
zonder risico voor een ander door
roodlicht kan.
Het schoonhouden van de paaltjes is
om ze beter te zien bij slecht weer,
dus maatregelen om de verkeersvei
ligheid te vergroten. Het glas in het
gebouw van Rijkswaterstaat, waar
mensen verblijven die bij Rijkswa-
Stemmen
van lezers
Het geeft Tump van den Dool een prettig gevoel dat ze iemand kan helpen.
„Daarover hoeven we ons niet druk
te maken." Geschikte bestuursleden
vinden is een ander verhaal. Zo was
de vereniging lange tijd op zoek
naar een nieuwe penningmeester.
Die is dinsdagavond tijdens de jaar
vergadering aangesteld. Loes
Scheurwater start vanaf het nieuwe
seizoen, dat in september start, als
penningmeester. Daarmee volgt ze
na twintig jaar Wim Deurloo (65)
op. Deurloo blijft nog wel actief als
bestuurslid. Zo blijft hij het dona
teurschap doen. Scheurwater heeft
ruimschoots ervaring in boekhou
ding. Ze is bij groothandel Houwe-
ling verantwoordelijk voor het debi
teurenbeheer.
Graag wil ik reageren op het stuk
over de steen van mevr. Ine van
Ommen uit de Eendrachtbode van
donderdag 3 mei. Zij vertelde daar
in het verhaal over de basaltblok die
zij op de motorkap van haar auto
kreeg. Ze zal inderdaad erg ge
schrokken zijn, wie niet? Maar ze
schrijft dat de chauffeur niet eens
'sorry' zei. De chauffeur heeft er
niets van gemerkt, maar toen zij el
kaar spraken, heeft hij wel degelijk
sorry gezegd. En dat hij er niets aan
kon doen, maar dat begreep mevr.
Van Ommen ook wel.
Toen zijn de verzekeringspapieren
terstaat werken, is - denk ik - omdat
het anders nogal tochtig is en ze
overdag dan ook in de donker zitten.
Wat doet de VVD? Die neemt maat
regelen om de verkeersveiligheid te
verslechteren. En dat is waar ik mij
zo aan erger, het optrekken van de
snelheid op snelwegen naar 130 km.
Puur een 'speeltje' van de VVD dat
nergens toe dient, maar het moest er
zo nodig doorgedrukt worden tij
dens de laatste kabinetsformatie.
Deze verruiming van de snelheid
kost volgens de VVD-minister +/-
100 miljoen euro aan extra borden
en geluid werende maatregelen,
meer verkeersongelukken met ver
wondingen en meer doden. Daar er
ger ik mij aan meneer Van Oost. Ik
hoop dat u dat ook een beetje gaat
doen en een eind maakt aan deze
zinloze maatregel of denkt u nu echt
dat u bijvoorbeeld eerder in Den
Haag bent, waar mogelijk u nieuw
werkterrein komt? Hoeveel zullen
wij nog van u horen als u eenmaal
op het pluche heeft plaatsgenomen.
Het was wel erg goedkope kritiek
die u op een partijbijeenkomst in
Sint Annaland had te melden.
DJ. van de Velde,Tholen.
ingevuld en was de zaak afgehan
deld.
Ook heeft Mevr. Van Ommen een
bos bloemen gekregen van de firma
waar het bedrijf voor rijdt.
Waarom zij dit nu zo in de krant
heeft laten plaatsen, is mij een raad
sel. Ik heb ook verschillende keren
contact met haar gezocht om te vra
gen, waarom ze dit zo heeft verteld.
Maar Mevr. Van Ommen geeft geen
reactie.
Chauffeur Bruggeman,
Walstraat 40,4411RM Bath.
NASCHRIFT REDACTIE: Niet
mevr. Van Ommen heeft het initia
tief genomen voor het artikel van 3
mei. maar de redactie, die via, via
het verhaal ter ore kwam. In dat ar
tikel kwam ook de reactie van het
bedrijf waarvoor de chauffeur rijdt,
aan bod.
VERVOLG VAN NIEUWBOUW
Hij hoopt dat de eerste paal half
september de grond ingaat. Banden-
markt is nog volop bezig met de
keuze van een aannemer.
Ook bij Devotra, dat gaat verhuizen
van Welgelegen I naar Welgelegen
II, is er volgens ontwerper Arco
Kraak nog geen aannemer gekozen.
„Maar we kennen ze inmiddels wel
allemaal, zoveel interesse is er jjpor
■BMMMMMM
onze opdracht." Het gebouw wordt
opgetrokken uit donkerrode bak
steen en leigrijze sandwichpanelen.
Alluminium kozijnen en deuren en
een zwart dak maken het project
compleet. De gemeente heeft 7000
m2 grond verkocht aan Devotra.
De gemeente heeft nog twee opties
lopen voor kavels van 1269 en van
1500 m2 op Welgelegen II, vlakbij
De Jonge Motoren. Eind juni is dui
delijk of deze planneryloorgaan.