'Camping speelt rol in leven
en wordt altijd genoemd bij
van gast
uitvaart'
Anouk op den Brouw uit Sint-Maartensdijk
wint met dramatisch liedje in Vossenkuil
i\
Rode Kruis
in Haestinge
King sweet King mooi tijdsbeeld
van Zeeuwse fabrikantenfamilie
Donderdag 5 april 2012
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
9
Het is moeilijk te achterhalen in de archieven op welke
dag camping De Zeester in Scherpenisse is ontstaan, maar
eigenaar Hans van Woerkom (53) viert dit jaar het 50-jarig
bestaan. Hij neemt daarvoor het verhaal van de Duitse
toerist Friedhelm Hinz als maatstaf. Die vierde vlak voor
de komst van Van Woerkom, in 2002, zijn 40-jarig jubi
leum als campinggast. „We kunnen allemaal tellen. Het is
nu 2012, tien jaar later. Kijk, ik zoek af en toe een reden
voor een feestje, en een daarvan is dit jubileum."
Klein veldje
Regenval
Verdwaalde Duitsers
Hans van Woerkom viert 50-jarig bestaan kampeerterrein De Zeester
Uit het lood
Familie
Zonnebloemen
De lucht in
Onderzoek naar
afschot brandgans
Twee open dagen
Eefke Bastianen
Themadag over
geloofsbelijdenis
Anouk op den Brouw uit Sint-Maartensdijk is winnaar
geworden van de derde editie van Tholen's Got Talent.
Een talentenjacht georganiseerd dor de jongerenraad
Joth. Zaterdagavond mocht ze in de Vossenkuil in Oud-
Vossemeer de eerste prijs, 50 euro plus een aantal optre
dens, mee naar huis nemen. De tweede prijs was voor
het duo Tammy Verdonk en Shehera Vega Sanchez uit
Oud-Vössemeer die naast een prijs van 20 euro ook door
Omroep Zeeland in het zonnetje werden gezet. Mark van
Gurp nam 15 euro mee vanwege het behalen van een
derde plaats.
Tholen 's Got Talent is goed voor de leejbaarheid, zegt Ingrid Bras
Zoet, welbehagen, verstrooiing, troost en verleiding.
Voedsel als vermaak en niet als levensmiddel. Dat is de
originele opening door Stijn Westenend als 'verteller'
van het theaterstuk King sweet King, zaterdag te zien bij
Uit op Tholen in Meulvliet. Een tijdsbeeld van een
Zeeuwse familie, verbeeld door drie vrouwen, uit het im
perium van snoepfabrikant Van Me 11e.
Spanning
Schrik
Troostende zoet
Familiegeschiedenis
Oesterfeest Kiwanis voor Luchtballon
Hinz zou in 1962 zijn verdwaald,
toen hij met zijn vrouw en kinderen
vanuit Duitsland naar het westen
reed. op zoek naar het strand en de
zee. Hij bleef steken achter de dijk
bij Gorishoek. Hij bleef er elk jaar
terugkomen, veertig jaar lang. Dat
verhaal is in de Eendrachtbode van
4 juli 2002 te lezen. Van Woerkom:
„Het is allemaal van voor mijn tijd.
Ik kan alleen vertellen over de laat
ste tien jaar. Ik weet verder weinig
van de geschiedenis van de cam
ping. Ik ga af op de verhalen van de
campinggasten. Hinz heb ik nog
wel even meegemaakt." Hinz kreeg
een spiegel met inscriptie voor zijn
jubileum. Van Woerkom vond die
na het overlijden van de Duitse
campinggast, toen hij het schuurtje
bij de caravan ging opruimen. De
spiegel hangt nu in de kantine. „Ik
heb hem in bruikleen genomen. Als
de familie er ooit naar vraagt, kun
nen ze hem uiteraard komen ha
len."
Van Woerkom heeft ook hulp van
Bert Zwikker uit Sint-Maartensdijk,
die onder meer via het gemeentear
chief en krantenartikelen de ge
schiedenis van alle Thoolse cam
pings probeert te achterhalen. Hij
legt de verhalen vast op schrift.
Zwikker heeft gevonden dat er pas
in 1970 voor het eerst over camping
De Zeester als zodanig melding
wordt gedaan. „In de jaren daarvoor
werd af en toe wel door enkele men
sen, in tenten en later in caravans,
gekampeerd op een klein veldje
naast de zeedijk bij Gorishoek."
Veerman G.M. Larooij. die met zijn
bootje Wuta (Wacht Uw Tijd Af)
fietsers en voetgangers overzette
van Gorishoek naar Yerseke, had
een stukje land van enkele honder
den vierkante meters. Daar zouden
al in de jaren '50 mensen hebben
overnacht, volgens de bevindingen
van Zwikker. Larooij woonde tot
1959 aan de dijk. De woning en het
veerhuis werden in dat jaar overge
nomen door A.C. Roozendaal die
een er een café-restaurant begon,
genaamd De Zeester. Ook Roozen
daal zou af en toe mensen op zijn
stukje land laten overnachten. Die
breidde in 1970 zijn 'camping' uit
met een stuk akkerland van J. Ver-
sluys, die de grond pachtte van het
waterschap Tholen. Roozendaal en
Versluys vormden later een maat
schap voor het beheer van de cam
ping. Na het overlijden van de heer
Roozendaal in 1980, beëindigde
Versluys de pacht van de water-
schapsgrond. Mevrouw Rtxizendaal
werd toen erfpachter van de grond.
In 1978 werd de camping een stukje
verschoven na een dijkverzakking.
Om meer draagvlak voor de dijk te
creëren, verbreedde Rijkswaterstaat
de berm aan de binnenzijde van de
dijk. Er moesten daarvoor 59 cara
vans verdwijnen. Het aantal staan
plaatsen is later weer vergroot.
Johannis Pieter Vogelaar uit Hoog-
erheide kocht op 1 maart 1983 het
restaurant De Zeester en de cam
ping met het recht van erfpacht van
mevrouw Roozendaal. In 1991 ver
kocht de nieuwe campingeigenaar
het restaurant, dat tot dan toe deel
had uitgemaakt van de camping.
Het kampeerterrein had immers al
in 1989 een eigen kantine gekregen.
Vogelaar liet later, in 1995 een nieu
we bedrijfswoning bouwen op het
terrein. Over de schets had hij een
twee jaar durend geschil met de ge
meente.
De camping werd in het najaar van
1998 getroffen door wateroverlast
na hevige regenval: in een etmaal
Als er Duitsers op De Zeester komen, noemt Hans van Woer
kom dat meestal een verdwaalde Duitser. Net zoals de Duit
ser Hinz die 50 jaar geleden voor het eerst op het gras achter
de dijk van Gorishoek kampeerde. „Tholen heeft de bijnaam
'best bewaarde geheim van Zeeland'. De Duitsers gaan voor
al naar Renesse vanwege de lange brede stranden. We heb
ben hier een mooi ministrandje, maar daar kunnen we het niet
mee redden op de Duitse markt." Hij wijst daarmee op het ge
drag van de campinggast, want een eerdere verhalenserie in
deze krant wees uit dat de Duitse hotelgast het geen pro
bleem vindt een eindje te moeten rijden om, vanaf zijn Thool
se verblijf, bij het strand te komen. Van Woerkom heeft nu vijf
vaste Duitse gasten.
Hans van Woerkom is sinds tien jaar eigenaar van De Zeester. „Een beroepentest wees uit dat ik boer wilde worden: nu ben ik campingboer"
zegt hij. Het heejt er dan ook wel wat van weg als hij in zijn speciale wagentje over het terrein rijdt, op weg naar allerhande klussen.
was meer dan 100 mm regen geval
len. Het terrein stond blank. Van de
90 caravans stonden er nog acht
droog, de elektrische installatie en
de slagboom raakten buiten wer
king. Het campingechtpaar was niet
thuis vanwege een weekje vakantie
in Engeland. De schoonfamilie pas
te op.
Hans van Woerkom kwam in 2003
in beeld, toen nog samen met zijn
vrouw Karin Dullaart en hun drie
zoons David (23), Dennis (20) en
Vincent (18). Het gezin uit Schie
dam had tot dan toe alleen nog erva
ring met campings als gast. Zowel
Hans als Karin hadden in hun jeugd
met hun ouders gekampeerd. Samen
bezochten ze ook campings. Op één
daarvan zagen ze de eigenaar elke
morgen fluitend over het terrein fiet
sen, terwijl hij kranten rondbracht.
Dat vonden Hansen Karin wel een
aantrekkelijk beeld. Toen ze op va
kantie waren in Frankrijk, zag oud
ste zoon David een advertentie voor
camping De Zeester in de krant
staan. De heer Vogelaar deed de
camping vanwege gezondheidspro
blemen van de hand.
Het gezin Van Woerkom besloot op
de terugreis vanuit Frankrijk even
over Tholen te rijdeh, langs de
camping. „We reden over de Oes-
terdam met winderig, zwaar weer.
Er hing een grijze lucht. Mijn
vrouw had het idee dat ze naar
het uiterste puntje van Nederland
reed." Ze bekeken de camping van
af de dijk. „Dan lijkt het net of alles
een beetje uit het lood staat. Mijn*
vrouw had zoiets van: 'van mij
hoeft het niet.' Ik had al een af
spraak met de eigenaar staan en be
sloot die door te laten gaan." Dat
was ongeveer een weekje later en
Hans ging in zijn eentje met de fa
milie Vogelaar praten. Hij vond het
er prima uitzien en haalde zijn
vrouw over om ook te gaan kijken.
Toen was ze ook om en doken ze
het onderhandelingstraject in.
Van Woerkom heeft een aantal maal
met Vogelaar moeten praten voor ze
het eens werden. Pas na bemidde
ling van Henk Verstijlen van cam
ping 't Oude Dorp uit Stavenisse
kwamen ze eruit. „We waren in sep
tember begonnen en rond oud en
nieuw zei ik: we stoppen ermee.
Maar mevrouw Vogelaar belde op
en zei dat we maar eens met Henk
Verstijlen moesten gaan praten. Ze
was hem tegengekomen, had haar
verhaal verteld en hij wilde wel hel
pen. Hij had een frisse kijk op de
zaak. Half februari stonden we op
de stoep van de notaris in Tholen en
keken we elkaar aan: de camping
was van ons."
Het gezin ging vol goede moed aan
de slag. „Ik ben gewoon begonnen
met werken." Wel heeft Hans ge
merkt dat de mensen eerst even de
kat uit de boom moesten kijken. „Er
stond hier ineens iemand van boven
de rivieren tegenover heel veel
mensen van onder de rivieren. Res
pect moet je verdienen. Ik mag ho
pen dat ik dat onderhand een beetje
gedaan heb."
De campinggasten komen groten
deels uit Brabant en België. Het
zijn overwegend vaste gasten. Er
zijn 95 vaste staanplaatsen en er is
een passantenveldje voor zes cara
vans. Hans noemt het een familie
camping in de breedste zin van het
woord. „Bij een familiecamping
denk je in eerste instantie aan gezin
nen met kinderen. Hier zitten veel
generaties, ook broers en zussen."
Toen hij en zijn vrouw er kwamen,
vonden ze het een bijzondere cam
ping. „Iedereen weet hier alles van
elkaar. Ik was een keer achterin toen
iemand mij vroeg of er nieuwe hek
jes bij de kantine kwamen. Ik wist
van niets, maar het bleek dat mijn
vrouw een half uur eerder voorin
aan iemand had verteld dat ze wel
nieuwe hekjes bij de kantine wilde."
De campingeigenaar bezoekt ook
uitvaarten van zijn gasten. „Dan
merk ik wat voor plek de camping
in hun leven inneemt. De camping
wordt altijd genoemd bij de uit-
vaartceremonie. Het is een kleine
gemeenschap, ook al komen de gas
ten van overal en nergens."
Hans is sinds twee jaar gescheiden
en zet nu alleen de camping voort.
Hij heeft zijn draai gevonden en
maakt op dit moment de camping
klaar voor het nieuwe seizoen dat
begint in het paasweekend. Samen
met de activiteitencommissie van de
camping zijn de evenementen voor
het feestjaar bedacht. Hans is trots
op die commissie die door camping
gasten gevormd wordt. De commis
sie komt altijd in de derde week van
januari samen om het afgelopen jaar
te evalueren en nieuwe ideeën te
lanceren. „Dan zitten we vaak met
vijftien man aan tafel. We zeggen
altijd: iedereen die wil komen, mag
komen."
Er komt volgens Van Woerkom
geen jubileumfeest, maar wel staan
alle activiteiten in het teken van het
50-jarig bestaan. „De eerste activi
teit is het aankondigen van een zon
nebloemwedstrijd. We delen zonne
bloempitten uit, zodat iedereen kan
meedoen voor de mooiste, grootste
of meest bijzondere zonnebloem."
Hans was vertegenwoordiger van
een buitenlandse luchtvaartmaat
schappij en werkte in Amsterdam
voor hij campingeigenaar werd. Hij
zou niet meer terug willen en houdt
van de vrijheid die het wonen op het
platteland hem biedt. „De conclusie
uit een beroepentest van de lagere
school luidde dat ik boer wilde wor
den. Nu ben ik eigenlijk camping
boer."
De wachtlijst voor staanplaatsen op de camping is verdwenen.
„Er zijn wel wat lege plekken, Ik denk dat er nu zo'n 90 gevuld
zijn. Dat komt niet alleen door de recessie, denk ik", zegt Hans
van Woerkom, Wei merkt hij dat er een trend is in grotere cara
vans. Daarvoor past Van Woerkom de staanplaatsen aan, door
sommige plekken samen te voegen. Verdere uitbreidingsplan
nen heeft hij niet. „Als ik al plannen zou hebben, kan ik alleen
de lucht in. De realisatie van het bungalowpark Wulpdal zou mijn
camping insluiten. Maar ik heb niet de behoefte om uit te brei
den. Ik zou het niet in mijn eentje kunrten behappen. De insteek
is om te kunnen voorzien in mijn levensonderhoud."
Volgens de Faunabeheereenheid
(FBE) Zeeland is er behoefte aan
ontheffing van de flora- en faunawet
om brandganzen te mogen afschie
ten. De FBE denkt de noodzaak op
basis van nieuwe feiten en cijfers te
kunnen onderbouwen. Ze heeft dat
gemeld in het halfjaarlijkse bestuur
lijk overleg met de provincie. Daar is
afgesproken dat de FBE het verder
onderzoekt en met een plan komt.
Ontheffingen worden verleend door
de provincie, veelal gaat het om ver
zoeken gericht op het voorkomen
van schade aan akkerbouwgewas
sen. Het aantal in ons land overwin
terende brandganzen is in 35 jaar tijd
meer dan verdrievoudigd, naar zo'n
160.000 exemplaren. In Zeeland
broeden inmiddels ongeveer zeven
duizend paren van deze vogelsoort.
Eefke Bastianen houdt op vrijdag
avond 13 april van vijf tot negen uur
en zaterdag 14 april van elf tot vier
uur open huis in haar bedrijf EQui-
Mio aan de Annavosdijk in Sint-An-
naland. Het opleidingsinstituut en
zorgboerderij opent de deuren onder
het thema Samen op weg. Het staat
v<x>r 'het beste uit jezelf halen, met
elkaar, de paarden en de natuur orn
ons heen.' Er zijn diverse activitei
ten en demonstraties en er worden
twee lezingen gehouden over het
werken met paarden. Voor kinderen
is er vertier in de vorm van onder
andere brtxxl bakken, schminken en
nagels laten lakken. Wout Kole ex
poseert zijn werk op vrijdag en kun
stenaar Liesbeth Romeijn maakt op
zaterdag een wandschildering met
de deelnemers van de zorgboerderij.
Verder zijn er diverse kraampjes met
koopwaar of informatie.
mm». ummmmmmMM*-«aua i. 1 j trvmammmmm
450 jaar Nederlandse Geltxjfsbelijde-
nis, daarover gaat de themadag die de
Bond van Herv. Mannenverenigin-
gen op Ger. Grondslag en de Bond
van Chr. Geref. Mannenverenigingen
zaterdag 14 april van tien tot twee
uur organiseren in de Wingerd in
Tholen. De sprekers op deze bijeen
komst zijn prof. dr. W. Verboom uit
Harderwijk en ds. A.K. Wallet uit
Schoonderwoerd. De regionale the
madag wordt voor de derde keer ge
organiseerd, meestal zijn er zeventig
tot tachtig deelnemers.
Er is een boekentafel aanwezig en
voor een lunch wordt gezorgd. De
toegang is gratis, wel is er een collec
te voor het bestrijden van de onkos
ten. Opgave kan via e-mail Thema-
daamannentholen(®kpnmail.nl of tel.
0118-627673.
:M I
De kleine Anouk op den Brouw wordt gehuldigd in de Vossenkuil. Ze krijgt de wisselbeker van Joris Smit, winnaar van vorig jaar-
Bezoekers Vit op Tholen anderhalf uur lang geboeid
Daar staat ze dan. De elfjarige
Anouk op den Brouw uit Sint-Maar
tensdijk. Fragiel. Breekbaar in haar
witte jurkje. Diffuus belicht door de
spotlights. Klein eigenlijk. En heel
slank. Zeker toepasselijk voor het
liedje dat ze zingt. Skinny Love.
„Kom op, magere liefde." Een dra
matisch liedje over iemand die zich
afvraagt waar zij mee bezig is. „Wie
zal van je hóuden. Wie zal voor je
vechten", zong Anouk.
Het liedje werd door ene Birdy ge
zongen tijdens het TV-programma
The Voice Kids. Een stxirt zangwed
strijd waarin een soms spijkerharde
jury de muzikale hoop van aanstor
mende talentjes zonder pardon de
bodem in boort.
Wethouder Jan Oudesluijs, jury
voorzitter en gesecondeerd door Pe
ter Roggeband en Michiel van der
Velde, had zo zijn eigen muzikale
inzichten om Anouk tot winnares uit
te roepen. Roggeband zei eigenlijk
een hekel te hebben aan het liedje en
Birdy, maar na de vertolking ervan
door de jonge Smurdiekse kwam hij
daar met rasse schreden van terug.
Ook Oudesluijs was vol lof. „Na 15
seconden was haar stem op kracht
en hield ze zich tevens met de zaal
bezig."
Anouk is niet iemand waarvan je
verwacht dat er veel volume uit het
ranke strotje komt. Maar vooral die
laatste regel: 'Who will fall far be
hind', kwam er uit als een ware
noodkreet waarmee ze nog voor het
nummer goed en wel was afgelopen
spontaan applaus aan het talrijke pu
bliek ontlokte. „Ze acteert ook goed
en ze houdt zich met de zaal bezig",
vulde Oudesluijs het juryrapport
aan. Anouk bleek bij navraag wel
wat gewend. Onlangs speelde ze een
dikke tante in de musical Alice in
Wonderland. Vier keer opgevoerd in
de schouwburg in Goes. En straks
op de Rieburch doet ze mee met
groep acht aan de afscheidsmusical.
Ook daarin speelt ze, met een ge
schat gewicht van amper dertig kilo,
een dikke tante. Anouk had concur
rentie van negen formaties. Uitslui
tend op het gebied van de zang.
„Een beetje jammer dat er zo weinig
variatie was", vond jongerenwerker
Ingrid Bras. Zij ondersteunt het
werk van de Joth, de Thoolse jonge
renraad die de talentenjacht organi-
x
seerde en zij had graag wat meer
groepen aan het werk gezien. Ook
bijvoorbeeld op het gebied van ca
baret en dans.
Dat nam niet weg dat het spits werd
afgebeten door het zangduo Marit
Versteeg (15) en Sanne de Hond
(16) uit Tholen. I'm Yours, zongen
ze, begeleid door gitaar en key
board. Tweestemmig zongen ze.
Met spanning gadegeslagen door
oma en opa Leunis die in de zaal za
ten.
Jurylid Roggeband constateerde
reeds achter de coulissen dat de da
mes stijf stonden van de spanning,
maar hoorde toch onder meer een
fraaie tweede stem. Ook Oudesluijs
zag het met de kwaliteit van duo wel
zitten. De zaal trouwens ook. Toen
bekend werd dat hij de viering van
zijn verjaardag vanwege de talenten
jacht naar een andere datum had ver
schoven, werd hem uitbundig het
'Lang zal hij leven' toegezongen.
Ciske van de Boor (12) uit Sint-
Maartensdijk, klein van stuk en
blond van haar, zong het nummer
Hurt. Ze werd begeleid door een
pianopname. was leuk gekleed en
vanwege de tekst trok ze ook een se
rieus gezicht. „Ik stond er van te kij
ken, toen ze opkwam. Ik zag een
schattig meisje dat ook heel goed
bewoog", zei Roggeband die haar
complimenteerde haar met het vi
brato in haar stem.
'Heaven' van de zangeres Do werd
uitgevoerd d(x>r de 14-jarigen Sha
ron van Iwaarden en Joy Smits uit
Sint-Annaland. Getuige het bemoe-
dingsapplaus zaten er fans op de tri
bune, Oudesluijs bewonderde de
Engelse uitspraak.
Derde prijswinnaar Mark van Gurp
(19) uit Sint-Maartensdijk gooide
'Cold december night' van Michael
Buble in de strijd. Het kerstliedje
werd met gejuich beloond. Mark
ambieert een zangcarrière en wat de
jury betreft maakt hij veel kans. „De
sound was ingetogen. Soms heeft hij
de ogen dicht, zo is hij met de tekst
bezig, maar betrekt toch af en toe de
zaal bij zijn voordracht", vond Rog
geband.
De 14-jarige Rosa Theuns uit Stave
nisse koos voor het nummer Make
you feel my love. Ze had wel eens
eerder gezongen, maar op de vraag
van presentator Geert-Jan Franssen,
wist ze niet meer wat. Het publiek
was desgevraagd nogal verdeeld
over haar optreden. Presentatrice
Melissa Hommel kreeg er weliswaar
kippenvel van, maar niet iedereen
had daar last van.
De beste deelname van de vorige
keer was de groep Punt. Bestaande
uit zanger Joris Smit. de gitaristen
Stijn Visser en Gijs Timmermans en
slagwerker Tim van den Berge.
Volgens jongerenwerker Ingrid Bras
hebben de jongens aan die overwin
ning diverse optredens te danken.
Ook zij hadden fans op de tribune
die zich flink roerden na de uitvoe
ring van het door Punt zelf geschre
ven nummer It's following me. Een
ballade in driekwartsmaat waarbij
duidelijk was te merken dat ze het
niet voor het eerst zongen. De lead
zanger heeft een prettige stem en de
slagwerker weet wat een opzwepend
ritme is. De jury had er alleen maar
goede woorden voor.
Evenals voor Lieve Borghouts (10)
uit Scherpenisse. Een ambitieuze
jongedame die op musical- en bal
letles zit. You're The Reason zong
ze. Een nummer van Victoria Justi
ce. Even viel het geluid weg, maar
daar sloeg ze zich zonder noemens
waardige schrik doorheen. „Echte
artiesten gaan ook door", reageerde
ze op vragen van de presentator.
Ze lijkt flink uit de kluiten gewassen
voor een tienjarige en haar stem
klinkt geweldig. Een artiest in de
dop, hoorde ook haar oma en opa
het oordeel van de jury aan.
Omroep Zeeland volgde voor een
programma de vriendinnen Tammy
Verdonk (14) uit Tholen en Shehera
Vega Sanchez (15) uit Oud-Vosse-
meer. Ze wilden net het nummer Va
lerie van Amy Winehouse inzetten
toen iemand in de zaal gebaarde dat
ze een microfoon tekort kwamen.
Dat euvel was snel verholpen en de
uitvoering maakte Oudesluijs spra
keloos, zo zei hij. Enig minpuntje,
vond de jury, was dat ze te ver van
het publiek bleven staan. Jullie zien
er geweldig uit", wees Michiel van
der Velde op de goudkleurige kle
ding. „Laat jezelf zien."
Het slotnummer werd verzorgd door
Geeke Deurloo (17) uit Tholen en
Pieter Heijboer (18) uit Sint-Anna
land. Beiden weten uit de muziek
fraaie pianissimi te halen en Geeke
kan als het nodig is een flinke keel
opzetten. Zo ook in 1 Won't Give Up
van Jason Mraz.
De jury vond dat Pieter de capo van
zijn gitaar, een instrument om de
toonhoogte van de gitaar te verande
ren, beter twee tandjes hoger had
kunnen zetten.
Nog voor hij antwoord kon geven
reageerde Geeke: „Dat hebben we
geprobeerd, maar het werkte niet
goed."
Jan Oudesluijs was ontroerd zei hij.
„Ik ben gegrepen door je stem." Met
Michiel van der Velde vond hij dat
het duo een heel goed figuur zou
slaan als huiskamerorkest. "Ideaal
voor een klein intiem gezelschap."
Na overhandiging van de wisselbe
ker aan Anouk door Joris Smit re
ageerde de zaal uitgelaten op de
vraag of er volgend jaar weer een
Tholen's Got Talent moet komen.
Ingrid Bras: „Het organiseren van
deze evenementen biedt jonge men
sen een podium om zich op een
positieve manier te presenteren en
heeft een goede invloed op de leef
baarheid in Tholen."
Zeer overtuigend speelt Julia de in
dringende monoloog over haar af
komst, het geloof, het lot en over
tuigingen die waarheid worden.
Haar lichaamstaal vond Jeanne Ket-
telerij, die de voorstelling bekeek,
veelzeggend. .Ze werd bijna een
verbeelding van het kwade." Een
benepen tijdsbeeld aan het begin
van de twintigste eeuw.
In het sobere decor van de schuil
kelder wordt het tweede tijdsbeeld
neergezet. Door het 'spelen' op een
hoorn en het blazen in een micro
foon geeft de verteller heel knap en
realistisch het geluid van het bom
bardement op Breskens weer. Drie
zussen wisselen, snoep etend, tij
dens dit bombardement hun herin
neringen en toekomstverwachtingen
uit. Zeer treffend worden angst en
persoonlijke herinneringen ver
beeld. Met de opvattingen van hun
ouders over opvoeding, religie en
het achterstellen van vrouwen in het
bedrijfsleven wordt de vinger op de
zere plek gelegd. Ieder, kind in een
gezin heeft zijn eigen waarheden en
draagt die met zich mee.
In het tijdsbeeld van het heden zijn
de dochters van de drie zussen aan
het woord. Ze halen herinneringen
op over de verkoop van het familie
bedrijf en vertellen elkaar hoe hun
rijkdom en de recessie nu hun leven
bepalen. Steeds wordt er verwezen
naar het troostende zoet voor de bit
terheid van het bestaan, terwijl een-
Om geld in te zamelen voor het
goede doel organiseert Kiwanis-
club Tholen op zaterdag 14 april
het Oesterfeest. In Meulvliet in
Tholen zijn gasten welkom vanaf
zeven uur. Ze worden bij binnen
komst verwend met oesters en
champagne, waarna er een lopend
buffet (walking dinner) is. Ver
schillende artiesten verzorgen live
muziek.
Met het feest ondersteunt de Kiwa-
nisclub stichting De Luchtballon,
i
ieder op het geld zit.
„Een bijzonder, mij zeer aanspre
kend, toneelstuk waarin verbanden
binnen een familiebedrijf en het le
ven in verschillende tijden verbeeld
worden", zegt Jeanne Kettelerij.
„De verandering in ieders geschie
denis, die niet te ontkennen valt.
Mijn complimenten voor Julia van
de Graaff, Gonny Gaakeer en Astrid
van Eek. Klein gespeeld met een in
drukwekkend verhaal hielden zij de
bezoekers anderhalf uur lang ge
boeid."
Paul Pourveur schreef het stuk
waarvoor Julia van de Graaff en
Gonny Gaakeer het concept lever
den. Voor Van de Graaff was het een
stuk familiegeschiedenis dat tot le
ven kwam. De drie actrices, waar
van Gaakeer Thoolse wortels heeft,
voerden enkele jaren geleden samen
Zeeuwse Vrouwen op.
.m ut»1 r1 if,n mir"1ir
Het Rode Kruis van de afdeling
Tholen-Reimerswaal houdt op don
derdag 12 april zijn afdelingsraad
vergadering. Die wordt 's avonds
om acht uur gehouden in gemeen
schapscentrum Haestinge in Sint-
Maartensdijk.
die therapeutische vakanties orga
niseert voor kinderen met lucht
weg- of huidaandoeningen. In het
vakantiekamp van de stichting in
Ossendrecht is de centrale keuken
toe aan vervanging. Kiwanisclub
Tholen werkt samen met de Ned.
Stichting voor het gehandicapte
kind, die het ingezamelde bedrag
zal verdubbelen. Toegangskaarten
voor het Oesterfeest zijn te koop
via de website www.kiwanisclub-
tholen.nl.
v
