Groen is gras
'Die 27 jaren bij Sien hebben
mijn leven verrijkt, echt waar'
'Als je een toonladder kon
spelen, dan wasje binnen'
Wethouder houdt feiten
achter over parkeren
'AFM wordt belemmerd'
Bram Verwijs: we
voldoen aan alle eisen
AFM controleert hoe
je met klanten omgaat
Adrie Quist speelt al halve eeuw bij Concordia Tholen
Donderdag 29 maart 2012
EENDRAC HTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Sija Polderman (57) uit Sint-Annaland is op de jaarver
gadering van Sien gehuldigd voor haar 25-jarig jubileum
als bestuurslid. Ze kreeg een bos bloemen en een diner
bon voor haar inzet. Voorzitter Albert Zwerus zei dat hij
er eigenlijk te laat achter is gekomen en dat ze vierden
dat Sija nu 25 plus twee jaar bestuurslid is. Zelf had ze er
ook geen erg in. „Ik had geen idee dat ik het al zo lang
deed. Dat i$ een goed teken, want dat betekent dat ik het
nog niet beu ben."
Hetzelfde liedje
Openluchtbioscoop
bi j zwembad Tholen
Dorpsraad vraagt
lid jongerenraad
Zwembadcomité
wil mening Joth
Pure mensen
Vergrijzing
Jubilaris Sija Polderman van vereniging verstandelijk gehandicapten
Aandacht van kerk
Het was zaterdagavond
geen verrassing meer voor
Adrie Quist (59). Hij wist
precies wat hem te wach
ten stond. De Tholenaar
werd halverwege het jaar
concert van muziekvereni
ging Concordia in het bij
zijn van publiek door
voorzitter Piet Geuze ge
huldigd in Meulvliet. Vijf
tig jaar is hij lid van de
vereniging. „Dat is vijfen
tachtig procent van mijn
leven", zegt hij. „Gek is
dat."
Halt toeroepen
Uitlaatklep
Stemmen
van lezers
Stemmen
van lezers
Winkel van slagerij Slager in Yerseke
Ze kwam in aanraking met de chris
telijke belangenvereniging voor
verstandelijk gehandicapten door
een vriendin, de vrouw van domi
nee Van der Heijden, die destijds
predikte in Oud-Vossemeer. Zij was
gevraagd de catechesegroep voor
verstandelijk gehandicapten verder
op te zetten, maar ze wilde dat niet
alleen doen. „We hebben in onze
familie geen verstandelijk gehandi
capten en ik had daar ook geen er
varing mee. Deze wereld was
vreemd voor mij, maar ik vond het
wel de moeite waard om die te le
ren kennen."
Sija had alleen ervaring met peu
ters. Toen haar eigen twee dochters
nog klein waren - die zijn inmid
dels al het huis uit -, hielp ze als
vrijwilligster op de peuterspeel
zaal. Nu is ze als peuterleidster in
dienst bij de Stichting Peuterspeel
zalen Tholen, bij Turn Turn in Sint
Philipsland en De Fabeltuin in
Tholen. Daardoor weet ze hoe ze
een klas kan leiden. Bij de cateche
se kreeg ze geen klas. Ze kreeg een
groep voor zich met deelnemers
die geen kind meer waren, varië
rend in leeftijd tussen de 30 en 50
jaar, en verschillend waren van
verstandelijk niveau. „Het was een
zoektocht: hoé bereik je deze men
sen met het evangelie? Het moeilij
ke is het verschil van intelligentie.
Er zijn erbij met een heel laag IQ,
maar ook die behoorlijk wat begrij
pen."
Ze vertelt dat ze in de tweeweke
lijkse bijeenkomsten probeerde om
altijd iets te doen waarin iedereen
uit het scala van mensen zich thuis
kon voelen. Als voorbeeld tekent
ze vier cirkels die met elkaar over
lappen en in het midden een rondje
vormen waarin ze allemaal samen
komen. Je raakt elkaar in een be
paald stukje. Er viel niemand uit en
dat is saamhorigheid. Er zijn erbij
die niets van jouw verhaal begrij
pen, maar wel genieten van een
liedje. Er zijn er ook bij die. meer
willen weten."
Zo wilde volgens Sija een jongen
altijd hetzelfde liedje zingen, elke
keer weer. „Daar genoot hij van,
maar iedereen accepteerde dat ook.
Ze moeten er nog van alles voor re
gelen, maar de jongerenraad wil
graag haar idee voor een openlucht
bioscoop uitvoeren. Die zou op II
mei moeten worden gehouden. Eer
der had de Joth 5 mei in de planning,
maar die datum is geschrapt. In de
vergadering in Poortvliet werd don
derdag de locatie gekozen. Vijf plek
ken werden in stemming gebracht.
De keus viel unaniem op de parkeer
plaats voor zwembad De Spetter in
Tholen. Er werd geopperd om voor
een centrale plek te kiezen en eentje
die iedereen weet te vinden. Zo kwa
men het voetbalveld in Sint-Maar
tensdijk en dat in Poortvliet in het rij
tje van locaties voor. Maar omdat het
kortdag is en er waarschijnlijk een
bestuursvergadering van de voetbal
club over de aanvraag van Joth heen
zou moeten gaan, vielen die opties af.
Ook het parkeerterrein van de ge
meente haalde het niet. Aanvankelijk
werden de voormalige oesterputten
in Tholen genoemd als geschikte
plek, maar omdat er ook rekening
moest worden gehouden met een nat
te ondergrond, verkozen de Jothleden
een verharde ondergrond boven die
van een grasmat. Ook het thema be
vrijding werd nog onder de loep ge
nomen. Afgesproken werd dat ieder
een een aantal filmtitels rondmailt en
dat er zo een keuze wordt gemaakt.
De leden gaan hard aan de slag om
alles rond te krijgen voor 11 mei.
De dorpstafel Sint-Maartensdijk/
Scherpenisse zou graag jonge leden
willen en heeft daarom aan de jon
gerenraad Tholen gevraagd of ie
mand van hen lid wil worden. In de
jongerenraadsvergadering die don
derdag in Poortvliet werd gehou
den, passeerde dit verzoek de revue.
Geen van de tien aanwezige perso
nen, waaronder een aspirant-lid,
toonde interesse om plaats te nemen
in de dorpsraad. Ook niet de twee
leden uit Scherpenisse, Geert Jan
Franssen en Stephanie Barnes.
De actiegroepen die de zwembaden
in Tholen willen behouden hebben
de jongerenraad gevraagd een stand
punt in te nemen in deze kwestie.
Tijdens de vergadering in Poortvliet
werd dit verzoek besproken. Simon
van Lit wees erop dat de jongeren
raad geen standpunt kan innemen,
omdat de Joth als adviesorgaan voor
het college van burgemeester en
wethouders dient. Wel zouden de le
den op persoonlijke titel de petitie
kunnen ondertekenen. In een eerde
re vergadering had de jongerenraad
al afstand genomen van de acties,
t 4
Sommigen kwamen met moeilijke
vragen of vertelden dat er iets ge
beurd was, thuis of in het dagver
blijf. Ze brachten hun verhalen
mee. Ze vonden blijkbaar dat het
bij ons de plek was waar ze erover
konden vertellen."
Sija heeft 25 jaar, tot een paar jaar
terug, de catechese geleid. Ze was
in 2000 met een jongerengroep ge
start, nadat anderen de ouderen-
groep hadden overgenomen. Toen
de jongeren inmiddels op de leef
tijd waren dat ze bij de ouderen-
groep konden, is ze ermee gestopt.
Wel kijkt ze met veel liefde terug
naar die tijd.
„De mooiste momenten heb ik op
de catechese ervaren. Je was daar
samen één. Ik kan het niet eens on
der woorden brengen. Het is iets
dat in je hart zit." De verstandelijk
gehandicapten hebben haar ge
raakt. „We kunnen zoveel leren
van hen. Ze zijn puur, gewoon
echt. Ze doen zich niet beter voor.
Ze mogen je en proeven ook aan
jou of jij hen mag. We hebben ver
schillende dagen bezocht waarin
wij toegerust werden om dit te
doen. Daarbij werd gezegd: 'Denk
erom, ze kijken God van jou af.' Ik
wist, ik kan hier wel staan te vertel
len, maar als ik het zelf niet meen,
kan ik het beter niet doen. Ze proe
ven dat. Dat is bij kinderen ook
zo."
Sija noemt de wereld van de ge
handicapten eentje waar je aan
voorbij gaat, als je er niets mee te
maken hebt. „Die 27 jaren hebben
mijn leven verrijkt, echt waar." Ze
vergelijkt het met een tekst uit een
boek dat ze ooit heeft gelezen. Je
kunt gewoon langs een sloot lopen
en er niets bijzonders van vinden.
Als je stilstaat, zie je dat er leven in
zit. Dan zie je de visjes zwemmen.
Zo heb ik het altijd ervaren, pas
dan ga je zien hoe mooi die sloot
is." Nu Sija geen catechese meer
verzorgt, komt ze niet meer zo in
tensief in contact met de mensen
waarvoor ze in het bestuur zit.
„Maar ik heb wel gezien wat een
De Sint-Aimalandse Sija Polderman heeft bloemen en een dinerbon gekregen voor haar jubileum als bestuurslid van Sien.
mooie mensen het zijn."
Als bestuurslid, waar ze bij haar
aantreden als vrijwilliger al snel
voor werd gevraagd, houdt ze zich
bezig met de aangepaste kerkdien
sten, waarvan er vier op een jaar
zijn, verspreid over steeds een an
dere PKN-kerk in de gemeente
Tholen. „Uitnodigingen versturen
en ook wel vragen beantwoorden,
soms van predikanten. Daarnaast
doe ik nog wat andere dingen.
Meehelpen met de rommelmarkt
en kerstpakketten uitzoeken voor
de deelnemers. Iedereen in het be
stuur heeft zo zijn eigen taken. Ook
denk je natuurlijk mee met alle
dingen die aan de orde komen."
Vergrijzing blijkt ook een rol te
spelen bij Sien, want aanwas van
jonge leden is er nauwelijks. De
oorzaak is voor Sija een raadsel.
„Onvoorstelbaar, jonge gehandi
capten komen niet in het vizier. De
leden vergrijzen. Dat komt mede
doordat mensen meer zelf kunnen
opzoeken via internet en zo ant
woord krijgen op hun vragen.
Vroeger wisten mensen de weg
niet." Toch vindt de Sint-Anna-
landse dat een belangenvereniging
als Sien nog steeds heel waardevol
is. „Als je zo'n kind krijgt, heb je
als ouder wel de zorg. In de huidi
ge wereld wordt het er niet makke
lijker op. Daarom ben ik blij dat
wij als regiobestuur iets voor die
ouders kunnen betekenen."
Ouders van gehandicapten voelen zich vaak heel eenzaam,
heeft het bestuur van Sien gemerkt. Ze ervaren weinig begrip
vanuit de kerk. Daarom heeft de belangenverenigingen onlangs
gesprekken georganiseerd tussen ouders en kerkenraden, on
der leiding van de regioconsulent van Sien. Daarmee werd ge
peild wat er leefde en wat eraan gedaan zou kunnen worden.
Sija Polderman wil geen verwijten maken. Ze heeft begrip voor
beide partijen. „Ouders hebben vaak niet de moed de aandacht
te vragen voor hun kind die ze graag willen. Predikanten hebben
in heel hun opleiding niets over deze mensen gehad, hoe ze hen
moeten benaderen. Je moetje echt in die wereld begeven, wil je
het begrijpen. Ik ben heel blij dat deze avond nu is geweest. Er
is sprake van toenadering én ouders hebben hun mening uitge
sproken." Er wordt op een later tijdstip door Sien geëvalueerd
wat het effect van de bijeenkomst is geweest.
Hoewel zijn vader nooit een instru
ment had bespeeld, werd muziek
maken hem met de paplepel ingege
ven. „Ik was een nakomertje", zegt
hij. „Mijn oudste broer was twintig
jaar ouder. De daarop volgende der
tien jaar. Beiden speelden in de har
monie, dus ik kon niet achterblij
ven." Het was geen blokfluit, maar
een klarinet waarop hij zijn eerste
toonladder maakte. Negen jaar was
hij. „Muziekles had je in die tijd
nog niet. Althans, niet op Tholen.
Daarvoor moest je naar Middelburg
of Goes. Mijn vader, die destijds in
het bestuur van Concordia zat, heeft
zich toen hard gemaakt om een mu
ziekleraar op Tholen te krijgen."
Met resultaat. Iedere woensdagmid
dag kwam meneer Kousemaker uit
Goes naar Tholen. „Dat was de va
der van Frank Kousemaker, oud-di
recteur van basisschool Ter Tolne."
Quist kreeg samen met nog negen
andere kinderen les. „Binnen twee
jaar was ik als enige over. De rest
was of verhuisd, of had andere inte
resses gekregen." Aangezien er al
een tekort aan klarinettisten was,
werd Quist in het orkest voor de
leeuwen geworpen. „Ze benoemden
mij tot eerste klarinettist. Dat bete
kende het opvoeren van solostuk
ken. Je kunt je voorstellen dat ik
daar met twee jaar ervaring nog he
lemaal niet aan toe was. Maar in die
tijd was het zo: als je een toonladder
kon spelen, mocht je er tussen."
Achteraf bleek het bittere noodzaak.
Concordia had in die tijd een gebrek
aan leden en had moeite het hoofd
boven water te houden. „Op een re
petitieavond kwam in die tijd soms
maar twintig man bij elkaar. De
toenmalige voorzitter heeft meerde
re keren op het punt gestaan de stek
ker er uit te trekken. Gelukkig heeft
mijn vader daar een stokje voor ge
stoken. Ik kan wel zeggen dat hij de
redding is geweest van Concordia."
Tegenwoordig is dat wel anders. De
muziekvereniging telt inmiddels
honderd vijftig leden, waaronder
veel jongeren. „Het merendeel
komt iedere vrijdagavond trouw
naar de repetitie. Zelfs als ze elders
wonen of studeren. Dat zegt wat
over di* betrokkenheid. Concordia is
Het liefst speelt Adrie Quist licht klassieke nummers op zijn baritonsaxofoon.
uitgegroeid tot één grote familie. Zo
zijn er onder de leden verschillende
relaties ontstaan."
Klarinet speelt hij al een tijd niet
meer. „Na een jaar of twaalf ben ik
overgestapt op een altsaxofoon. La
ter een tenorsax." Tegenwix>rdig be
speelt hij de wat minder gebruikelij
ke baritonsaxofoon. Die geeft een
lage, warme klankkleur. „In de tus
sentijd heb ik omwille van de ver
eniging nog even teruggegrepen op
de klarinet", zegt hij. „Puur om dat
instrument onder de jonge gasten te
stimuleren." Van klarinetten kun je
er, in tegenstelling tot trompetten, in
een orkest namelijk nooit genoeg
hebben." Hij heeft toen geruime tijd
het blaasinstrument gepromoot.
„Weet je wat het is", zegt hij. Jon
geren kiezen een instrument dat
'hip' is. Neem nu Berdien Steinberg.
Midden jaren tachtig razend popu
lair onder de meiden. Het gevolg, ze
willen allemaal een dwarsfluit. Het
zelfde- geldt voor de gebroeders
Brouwer. Ineens kozen alle jongens
voor een trompet. Als vereniging
moet je dat dan een halt toeroepen."
Tegenwoordig is de bezetting in de
muziekvereniging aardig in balans.
„Tuba en bas zijn minder populair.
Jongeren beschouwen dat vaak als
saaie instrumenten. Het tegendeel is
waar." Quist speelt nu alleen nog
maar saxofoon. „Dat is nu eenmaal
zo gegroeid. Maar ik zou niet anders
meer willen." Het liefst speelt hij
licht klassieke muziekstukken. „Mo
derne muziek doet me niet zoveel",
zegt hij. „Natuurlijk blaas ik ze mee.
Maar het heeft niet mijn voorkeur.
De nummers die we tijdens het jubi
leumconcert met Danny de Munck
hebben gespeeld, die speel ik
graag."
Naast gewoon lid is Quist ook enke
le jaren voorzitter geweest van de
muziekvereniging. „Ik volgde Henk
Nelisse in 1987 op als voorzitter.
Volgens mij tot 1993."
De gouden jubilaris is er trots op
dat Concordia in de afgelopen de
cennia behoorlijk veel goede muzi
kanten heeft afgeleverd. „Saxofo
nist Ties Mellema bijvoorbeeld, die
hebben wij opgeleid." Waar Quist
écht met plezier op terugkijkt, zijn
de vele optredens die de afgelopen
vijf decennia de revue zijn gepas
seerd. Het concert op de Dam in
Amsterdam tijdens de kroning van
koningin Beatrix in 1980 is hem het
meest bij gebleven. „Een geweldige
eer dat wij als harmonie mochten
optreden. Verder was het een nare
dag met veel relletjes." Ook het the-
maconcert tijdens het 125-jarig be
staan var^Concordia in 2010 noemt
Mooi dat die kinderen uit Sint Phi
lipsland het zwerfvuil op de dam
hebben opgeruimd, zoals te lezen
was in de Eendrachtbode van vori
ge week. Maar wat jammer dat het
nodig is.
Beste mensen, neem toch alsjeblieft
je afval mee naar huis, dan kunnen
deze kinderen misschien ander vrij
willigerswerk doen.
Zelf wonen we in de polder, waar
het momenteel iedere dag groener
wordt, maar eigenlijk zien wij het 's
winters ook steeds groener worden
vanwege de vele bekende groene
bierblikjes en jeneverflessen e.d.
hij in het rijtje van memorabele mo
menten. „En niet te vergeten het
concert in llawa in 2006. De Poolse
stad waarmee Tholen een steden
band heeft. Leden van vijf Thoolse
muziekverenigingen (OVM, Con
cordia Tholen, Euterpe, Concordia
Sint Philipsland en Accelerando)
hebben samen een nieuw orkest ge
vormd en onder leiding van dirigent
Pierre van Broekhoven twee optre
dens gegeven."
Hoe geweldig hij optreden ook
vindt, toch kijkt Quist iedere week
weer uit naar de gewone repetitie
avond. „Het is voor mij de uitlaat
klep van een drukke week werken.
Die dag kan ik niet missen." De ju
bilaris verdient de kost met finan
cieel advies aan de landbouwsector
in Zeeland en West-Brabant. Hij is
relatiebeheerder agrarische bedrij
ven bij ABN Amro. „Daar werk ik
ook al 43 jaar."
We proberen de omliggende wegen
bij ons huis schoon te houden, wat
soms opmerkelijke reacties geeft.
Sommigen kijken net naar je of je
van een andere planeet komt als je
vuil aan het rapen bent. Maar ge
lukkig zijn er ook positieve opmer
kingen.
De ervaring leert, dat zowel de
jeugd als de ouderen er op aan te
spreken zijn als je ze iets weg ziet
gooien. Ze staan er gewoonweg
niet bij stil en beloven beterschap,
Geachte medeburgers; zullen we
samen proberen om ons mooie ei
land schoon te houden zodat nie
mand zich hoeft te ergeren aan sto
rend groen?
Familie Van Zetten,
Tholen.
Graag wil ik reageren op het voor
pagina-artikel aangaande het parke
ren van vrachtauto's in de EB van
22 maart. In de reactie van de wet
houder kwam naar voren, dat er 20
tot 25 keer contact was geweest.
Aan dit aantal kom ik alleen, als ik
ook de via e-mail gedane afspraak
bevestigingen meetel. Om dit als
contact te zien, vind ik wat ver
gaan.
Daarnaast stond er in het artikel
vermeld, dat Jan Roggeveen de me
mo van de wethouder aan de com
missieleden een bij elkaar geraapt
rommeltje vond. Waarom hij dit
vond. staat er niet bij. De reden
hiervan is dat de memo gedateerd
was op 13 februari 2012. In deze
memo staat dat er 9 maart 2012
ambtelijk overleg was met de
chauffeursvereniging. Vreemd dat
iets in de toekomst al was geweest.
Een tikfoutje moet kunnen zou u
denken, maar de datum van 9 maart
2012 is pas op 1 maart 2012 vastge
steld. Hoe kan iemand dat dan al op
13 februari weten?
Daarnaast werd in de memo niet
medegedeeld, dat de chauffeurs het
niet eens waren met de plannen die
in dit overleg zijn besproken. De
wethouder houdt dus feiten achter.
Wat de bestelbussen aangaat, het
volgende. De gemeente Tholen
wil geen rechtsongelijkheid. Dat is
mooi. Echter in de A.P.V. is vastge
steld dat een voertuig langer dan 6
meter en/of hoger dan 2,4 meter niet
binnen de kernen mag parkeren. Het
zou dus niet mogelijk moeten zijn
dat er voertuigen in de kernen staan,
die buiten deze maten vallen en niet
betaald moeten gaan parkeren. Voor
alle duidelijkheid, een Mercedes
Sprinter, VW Crafter. lveco Daily,
Opel Movano. enz. Al deze model
len met verhoogd dak, zijn te hoog.
Is het model verlengd, dan is het
voertuig te lang. Ook de zwaailich
ten, imperiaal en eventuele ladders
moeten worden meegenomen bij het
bepalen van de hoogte. Daarnaast
tellen de trekhaak en eventuele aan
hanger mee in de lengte.
Henk den Haan,
voorzitter chaufTeursvereniging
Flupland/Tholcn
Slagerij Slager uit Sint-Annaland
heeft een winkel in Yerseke ge
opend. Het is de voortzetting van
slagerij Van Velzen in de Noord
zandstraat. „Deze kans kwam on
verwacht op ons pad", vertelt Theo
Slager. „Twee winkelmeisjes stop
ten wegens zwangerschap en andere
redenen, waardoor het filiaal niet
open kon blijven. Van Velzen heeft
de hoofdvestiging in Krabbendijke,
aan wie wij al jaren vlees leveren,
dus wij kenden de situatie. Woens
dag hebben we een gesprek gehad
en donderdag was de overname ak
koord."
De uit Stavenisse afkomstige Den
nis Moerland, die zowel in de slach
terij als de slagerij in Sint-Annaland
werkte, is bedrijfsleider in Yerseke
geworden. Daar is ook een nieuw
winkelmeisje aangetrokken en uit
Sint-Annaland springen er 1 of 2
bij. „De klanten hebben positief op
de overname gereageerd", zegt
Theo Slager. Zijn bedrijf heeft capa
citeit genoeg om ook de vestiging
Yerseke van de eigen producten te
voorzien. ,.Of je nu bijvoorbeeld 20
of 30 kilo nasi maakt, dat is geen
probleem. En met het barbecue-sei
zoen voor de boeg, hebben we ook
alle vertrouwen in de nieuwe vesti
ging."
VERVOLG VAN AFM
Op 14 november meldde VB: de
jaarstukken 2010 zijn reeds in uw
bezit en door ons mondeling toege
licht tijdens uw bezoek. De AFM
ontving echter wel een balans per
31 oktober 2011, maar geen jaar
stukken 2010. Dat gaf Verwijs op 8
december toe. „Ik was in de veron
derstelling dat ik die had meegege
ven tijdens uw bezoek aan ons kan
toor, maar dit klopt uiteraard niet,
want toen waren ze nog niet gereed.
Het samenstellen van de jaarstuk
ken over 2011 t/m 3e kwartaal is
echter nog niet helemaal gelukt. Ik
zal u die begin volgende week stu
ren. Ook krijgt u volgende week een
prognose van de stand van zaken
per 30 juni 2012. Overigens zal ik
dan nog minder dan 50% aandeel
houder zijn en derhalve niet meer
als (mede-)beleidsbepaler kunnen
worden aangemerkt, zodat ik aan
neem dat ik geen formulier be
trouwbaarheidsonderzoek naar u
hoef op te sturen."
Aangezien volgens de toezichthou
der de informatie uitbleef, werd 15
februari 2012 een last onder dwang
som opgelegd van 1000 euro per
dag voor iedere dag dat de informa
tie niet werd verstrekt tot een maxi
mum van 20.000 euro. Dit bedrag
staat in redelijke verhouding tot de
zwaarte van het geschonden belang
en de beoogde werking van de
dwangsom, zegt de AFM. „Het feit
dat ondanks herhaald verzoek de
gevorderde informatie niet (volle
dig) is verstrekt, heeft immers tot
gevolg dat de AFM niet kan beoor
delen of en, zo ja, in hoeverre spra
ke is van overtreding van enige be
paling uit de Wet financieel toezicht
of onderliggende regelgeving. De
AFM wordt daardoor belemmerd in
de adequate uitoefening van haar
toezicht." De toezichthouder kan de
dwangsom onmiddellijk opeisen
zodra de dwangsom is verschul
digd. Verwijs is wettelijke rente ver
schuldigd over het bedrag, naast
eventuele aanmanings- en invorde
ringskosten. VB kan bezwaar ma
ken, maar dat doet niets af aan de
verplichting om te betalen.
„Ik ben het er helemaal niet mee eens", zegt Bram Verwijs naar aanleiding
van de dwangsom van de AFM. „We voldoen aan alle eisen, hebben onze
diploma's en houden onze kennis op peil. Er is in feite niks aan de hand,
maar de AFM probeert de kleine assurantiekantoren kapot te maken. Ze zijn
zo star, ze geven je maar een week de tijd om gegevens aan te leveren. Ik
ben daar volop mee bezig, maar dan komt dit en dan komt dat er weer tus
sen. Door omstandigheden is het me niet helemaal op tijd gelukt. De AFM
houdt af en toe een steekproef en wil dan jaarstukken en andere dossiers
hebben. Via de telefoon en de mail heb ik ér regelmatig contact over gehad.
Vrijdag heb ik nog gebeld, maar dan is de vrouw die erover gaat niet aanwe
zig. Maandag kreeg ik te horen dat ze er woensdag pas zou zijn. De dwang
som kwam voor mij als een donderslag bij heldere hemel."
„Dit is geen routinecontrole", zegt een woordvoerder van de AFM. „Er zijn
signalen over het bedrijf binnengekomen en daarom zijn we in actie geko
men. In de wet staat dat wij toezicht moeten houden op financieel adviseurs
of ze zich aan de regels houden. Er mag geen belangenverstrengeling zijn. de
antecedenten van de bestuurders van de onderneming moeten in orde zijn en
we controleren hoe er met klanten omgegaan wordt. Dit is geen strafrechte
lijk onderzoek, wij zijn toezichthouder. De dwangsom is bepaald gezien de
draagkracht van het bedrijf en de zwaarte van de ontbrekende informatie."