Groen is gras 'Die 27 jaren bij Sien hebben mijn leven verrijkt, echt waar' 'Als je een toonladder kon spelen, dan wasje binnen' Wethouder houdt feiten achter over parkeren 'AFM wordt belemmerd' Bram Verwijs: we voldoen aan alle eisen AFM controleert hoe je met klanten omgaat Adrie Quist speelt al halve eeuw bij Concordia Tholen Donderdag 29 maart 2012 EENDRAC HTBODE, DE THOOLSE COURANT 3 Sija Polderman (57) uit Sint-Annaland is op de jaarver gadering van Sien gehuldigd voor haar 25-jarig jubileum als bestuurslid. Ze kreeg een bos bloemen en een diner bon voor haar inzet. Voorzitter Albert Zwerus zei dat hij er eigenlijk te laat achter is gekomen en dat ze vierden dat Sija nu 25 plus twee jaar bestuurslid is. Zelf had ze er ook geen erg in. „Ik had geen idee dat ik het al zo lang deed. Dat i$ een goed teken, want dat betekent dat ik het nog niet beu ben." Hetzelfde liedje Openluchtbioscoop bi j zwembad Tholen Dorpsraad vraagt lid jongerenraad Zwembadcomité wil mening Joth Pure mensen Vergrijzing Jubilaris Sija Polderman van vereniging verstandelijk gehandicapten Aandacht van kerk Het was zaterdagavond geen verrassing meer voor Adrie Quist (59). Hij wist precies wat hem te wach ten stond. De Tholenaar werd halverwege het jaar concert van muziekvereni ging Concordia in het bij zijn van publiek door voorzitter Piet Geuze ge huldigd in Meulvliet. Vijf tig jaar is hij lid van de vereniging. „Dat is vijfen tachtig procent van mijn leven", zegt hij. „Gek is dat." Halt toeroepen Uitlaatklep Stemmen van lezers Stemmen van lezers Winkel van slagerij Slager in Yerseke Ze kwam in aanraking met de chris telijke belangenvereniging voor verstandelijk gehandicapten door een vriendin, de vrouw van domi nee Van der Heijden, die destijds predikte in Oud-Vossemeer. Zij was gevraagd de catechesegroep voor verstandelijk gehandicapten verder op te zetten, maar ze wilde dat niet alleen doen. „We hebben in onze familie geen verstandelijk gehandi capten en ik had daar ook geen er varing mee. Deze wereld was vreemd voor mij, maar ik vond het wel de moeite waard om die te le ren kennen." Sija had alleen ervaring met peu ters. Toen haar eigen twee dochters nog klein waren - die zijn inmid dels al het huis uit -, hielp ze als vrijwilligster op de peuterspeel zaal. Nu is ze als peuterleidster in dienst bij de Stichting Peuterspeel zalen Tholen, bij Turn Turn in Sint Philipsland en De Fabeltuin in Tholen. Daardoor weet ze hoe ze een klas kan leiden. Bij de cateche se kreeg ze geen klas. Ze kreeg een groep voor zich met deelnemers die geen kind meer waren, varië rend in leeftijd tussen de 30 en 50 jaar, en verschillend waren van verstandelijk niveau. „Het was een zoektocht: hoé bereik je deze men sen met het evangelie? Het moeilij ke is het verschil van intelligentie. Er zijn erbij met een heel laag IQ, maar ook die behoorlijk wat begrij pen." Ze vertelt dat ze in de tweeweke lijkse bijeenkomsten probeerde om altijd iets te doen waarin iedereen uit het scala van mensen zich thuis kon voelen. Als voorbeeld tekent ze vier cirkels die met elkaar over lappen en in het midden een rondje vormen waarin ze allemaal samen komen. Je raakt elkaar in een be paald stukje. Er viel niemand uit en dat is saamhorigheid. Er zijn erbij die niets van jouw verhaal begrij pen, maar wel genieten van een liedje. Er zijn er ook bij die. meer willen weten." Zo wilde volgens Sija een jongen altijd hetzelfde liedje zingen, elke keer weer. „Daar genoot hij van, maar iedereen accepteerde dat ook. Ze moeten er nog van alles voor re gelen, maar de jongerenraad wil graag haar idee voor een openlucht bioscoop uitvoeren. Die zou op II mei moeten worden gehouden. Eer der had de Joth 5 mei in de planning, maar die datum is geschrapt. In de vergadering in Poortvliet werd don derdag de locatie gekozen. Vijf plek ken werden in stemming gebracht. De keus viel unaniem op de parkeer plaats voor zwembad De Spetter in Tholen. Er werd geopperd om voor een centrale plek te kiezen en eentje die iedereen weet te vinden. Zo kwa men het voetbalveld in Sint-Maar tensdijk en dat in Poortvliet in het rij tje van locaties voor. Maar omdat het kortdag is en er waarschijnlijk een bestuursvergadering van de voetbal club over de aanvraag van Joth heen zou moeten gaan, vielen die opties af. Ook het parkeerterrein van de ge meente haalde het niet. Aanvankelijk werden de voormalige oesterputten in Tholen genoemd als geschikte plek, maar omdat er ook rekening moest worden gehouden met een nat te ondergrond, verkozen de Jothleden een verharde ondergrond boven die van een grasmat. Ook het thema be vrijding werd nog onder de loep ge nomen. Afgesproken werd dat ieder een een aantal filmtitels rondmailt en dat er zo een keuze wordt gemaakt. De leden gaan hard aan de slag om alles rond te krijgen voor 11 mei. De dorpstafel Sint-Maartensdijk/ Scherpenisse zou graag jonge leden willen en heeft daarom aan de jon gerenraad Tholen gevraagd of ie mand van hen lid wil worden. In de jongerenraadsvergadering die don derdag in Poortvliet werd gehou den, passeerde dit verzoek de revue. Geen van de tien aanwezige perso nen, waaronder een aspirant-lid, toonde interesse om plaats te nemen in de dorpsraad. Ook niet de twee leden uit Scherpenisse, Geert Jan Franssen en Stephanie Barnes. De actiegroepen die de zwembaden in Tholen willen behouden hebben de jongerenraad gevraagd een stand punt in te nemen in deze kwestie. Tijdens de vergadering in Poortvliet werd dit verzoek besproken. Simon van Lit wees erop dat de jongeren raad geen standpunt kan innemen, omdat de Joth als adviesorgaan voor het college van burgemeester en wethouders dient. Wel zouden de le den op persoonlijke titel de petitie kunnen ondertekenen. In een eerde re vergadering had de jongerenraad al afstand genomen van de acties, t 4 Sommigen kwamen met moeilijke vragen of vertelden dat er iets ge beurd was, thuis of in het dagver blijf. Ze brachten hun verhalen mee. Ze vonden blijkbaar dat het bij ons de plek was waar ze erover konden vertellen." Sija heeft 25 jaar, tot een paar jaar terug, de catechese geleid. Ze was in 2000 met een jongerengroep ge start, nadat anderen de ouderen- groep hadden overgenomen. Toen de jongeren inmiddels op de leef tijd waren dat ze bij de ouderen- groep konden, is ze ermee gestopt. Wel kijkt ze met veel liefde terug naar die tijd. „De mooiste momenten heb ik op de catechese ervaren. Je was daar samen één. Ik kan het niet eens on der woorden brengen. Het is iets dat in je hart zit." De verstandelijk gehandicapten hebben haar ge raakt. „We kunnen zoveel leren van hen. Ze zijn puur, gewoon echt. Ze doen zich niet beter voor. Ze mogen je en proeven ook aan jou of jij hen mag. We hebben ver schillende dagen bezocht waarin wij toegerust werden om dit te doen. Daarbij werd gezegd: 'Denk erom, ze kijken God van jou af.' Ik wist, ik kan hier wel staan te vertel len, maar als ik het zelf niet meen, kan ik het beter niet doen. Ze proe ven dat. Dat is bij kinderen ook zo." Sija noemt de wereld van de ge handicapten eentje waar je aan voorbij gaat, als je er niets mee te maken hebt. „Die 27 jaren hebben mijn leven verrijkt, echt waar." Ze vergelijkt het met een tekst uit een boek dat ze ooit heeft gelezen. Je kunt gewoon langs een sloot lopen en er niets bijzonders van vinden. Als je stilstaat, zie je dat er leven in zit. Dan zie je de visjes zwemmen. Zo heb ik het altijd ervaren, pas dan ga je zien hoe mooi die sloot is." Nu Sija geen catechese meer verzorgt, komt ze niet meer zo in tensief in contact met de mensen waarvoor ze in het bestuur zit. „Maar ik heb wel gezien wat een De Sint-Aimalandse Sija Polderman heeft bloemen en een dinerbon gekregen voor haar jubileum als bestuurslid van Sien. mooie mensen het zijn." Als bestuurslid, waar ze bij haar aantreden als vrijwilliger al snel voor werd gevraagd, houdt ze zich bezig met de aangepaste kerkdien sten, waarvan er vier op een jaar zijn, verspreid over steeds een an dere PKN-kerk in de gemeente Tholen. „Uitnodigingen versturen en ook wel vragen beantwoorden, soms van predikanten. Daarnaast doe ik nog wat andere dingen. Meehelpen met de rommelmarkt en kerstpakketten uitzoeken voor de deelnemers. Iedereen in het be stuur heeft zo zijn eigen taken. Ook denk je natuurlijk mee met alle dingen die aan de orde komen." Vergrijzing blijkt ook een rol te spelen bij Sien, want aanwas van jonge leden is er nauwelijks. De oorzaak is voor Sija een raadsel. „Onvoorstelbaar, jonge gehandi capten komen niet in het vizier. De leden vergrijzen. Dat komt mede doordat mensen meer zelf kunnen opzoeken via internet en zo ant woord krijgen op hun vragen. Vroeger wisten mensen de weg niet." Toch vindt de Sint-Anna- landse dat een belangenvereniging als Sien nog steeds heel waardevol is. „Als je zo'n kind krijgt, heb je als ouder wel de zorg. In de huidi ge wereld wordt het er niet makke lijker op. Daarom ben ik blij dat wij als regiobestuur iets voor die ouders kunnen betekenen." Ouders van gehandicapten voelen zich vaak heel eenzaam, heeft het bestuur van Sien gemerkt. Ze ervaren weinig begrip vanuit de kerk. Daarom heeft de belangenverenigingen onlangs gesprekken georganiseerd tussen ouders en kerkenraden, on der leiding van de regioconsulent van Sien. Daarmee werd ge peild wat er leefde en wat eraan gedaan zou kunnen worden. Sija Polderman wil geen verwijten maken. Ze heeft begrip voor beide partijen. „Ouders hebben vaak niet de moed de aandacht te vragen voor hun kind die ze graag willen. Predikanten hebben in heel hun opleiding niets over deze mensen gehad, hoe ze hen moeten benaderen. Je moetje echt in die wereld begeven, wil je het begrijpen. Ik ben heel blij dat deze avond nu is geweest. Er is sprake van toenadering én ouders hebben hun mening uitge sproken." Er wordt op een later tijdstip door Sien geëvalueerd wat het effect van de bijeenkomst is geweest. Hoewel zijn vader nooit een instru ment had bespeeld, werd muziek maken hem met de paplepel ingege ven. „Ik was een nakomertje", zegt hij. „Mijn oudste broer was twintig jaar ouder. De daarop volgende der tien jaar. Beiden speelden in de har monie, dus ik kon niet achterblij ven." Het was geen blokfluit, maar een klarinet waarop hij zijn eerste toonladder maakte. Negen jaar was hij. „Muziekles had je in die tijd nog niet. Althans, niet op Tholen. Daarvoor moest je naar Middelburg of Goes. Mijn vader, die destijds in het bestuur van Concordia zat, heeft zich toen hard gemaakt om een mu ziekleraar op Tholen te krijgen." Met resultaat. Iedere woensdagmid dag kwam meneer Kousemaker uit Goes naar Tholen. „Dat was de va der van Frank Kousemaker, oud-di recteur van basisschool Ter Tolne." Quist kreeg samen met nog negen andere kinderen les. „Binnen twee jaar was ik als enige over. De rest was of verhuisd, of had andere inte resses gekregen." Aangezien er al een tekort aan klarinettisten was, werd Quist in het orkest voor de leeuwen geworpen. „Ze benoemden mij tot eerste klarinettist. Dat bete kende het opvoeren van solostuk ken. Je kunt je voorstellen dat ik daar met twee jaar ervaring nog he lemaal niet aan toe was. Maar in die tijd was het zo: als je een toonladder kon spelen, mocht je er tussen." Achteraf bleek het bittere noodzaak. Concordia had in die tijd een gebrek aan leden en had moeite het hoofd boven water te houden. „Op een re petitieavond kwam in die tijd soms maar twintig man bij elkaar. De toenmalige voorzitter heeft meerde re keren op het punt gestaan de stek ker er uit te trekken. Gelukkig heeft mijn vader daar een stokje voor ge stoken. Ik kan wel zeggen dat hij de redding is geweest van Concordia." Tegenwoordig is dat wel anders. De muziekvereniging telt inmiddels honderd vijftig leden, waaronder veel jongeren. „Het merendeel komt iedere vrijdagavond trouw naar de repetitie. Zelfs als ze elders wonen of studeren. Dat zegt wat over di* betrokkenheid. Concordia is Het liefst speelt Adrie Quist licht klassieke nummers op zijn baritonsaxofoon. uitgegroeid tot één grote familie. Zo zijn er onder de leden verschillende relaties ontstaan." Klarinet speelt hij al een tijd niet meer. „Na een jaar of twaalf ben ik overgestapt op een altsaxofoon. La ter een tenorsax." Tegenwix>rdig be speelt hij de wat minder gebruikelij ke baritonsaxofoon. Die geeft een lage, warme klankkleur. „In de tus sentijd heb ik omwille van de ver eniging nog even teruggegrepen op de klarinet", zegt hij. „Puur om dat instrument onder de jonge gasten te stimuleren." Van klarinetten kun je er, in tegenstelling tot trompetten, in een orkest namelijk nooit genoeg hebben." Hij heeft toen geruime tijd het blaasinstrument gepromoot. „Weet je wat het is", zegt hij. Jon geren kiezen een instrument dat 'hip' is. Neem nu Berdien Steinberg. Midden jaren tachtig razend popu lair onder de meiden. Het gevolg, ze willen allemaal een dwarsfluit. Het zelfde- geldt voor de gebroeders Brouwer. Ineens kozen alle jongens voor een trompet. Als vereniging moet je dat dan een halt toeroepen." Tegenwoordig is de bezetting in de muziekvereniging aardig in balans. „Tuba en bas zijn minder populair. Jongeren beschouwen dat vaak als saaie instrumenten. Het tegendeel is waar." Quist speelt nu alleen nog maar saxofoon. „Dat is nu eenmaal zo gegroeid. Maar ik zou niet anders meer willen." Het liefst speelt hij licht klassieke muziekstukken. „Mo derne muziek doet me niet zoveel", zegt hij. „Natuurlijk blaas ik ze mee. Maar het heeft niet mijn voorkeur. De nummers die we tijdens het jubi leumconcert met Danny de Munck hebben gespeeld, die speel ik graag." Naast gewoon lid is Quist ook enke le jaren voorzitter geweest van de muziekvereniging. „Ik volgde Henk Nelisse in 1987 op als voorzitter. Volgens mij tot 1993." De gouden jubilaris is er trots op dat Concordia in de afgelopen de cennia behoorlijk veel goede muzi kanten heeft afgeleverd. „Saxofo nist Ties Mellema bijvoorbeeld, die hebben wij opgeleid." Waar Quist écht met plezier op terugkijkt, zijn de vele optredens die de afgelopen vijf decennia de revue zijn gepas seerd. Het concert op de Dam in Amsterdam tijdens de kroning van koningin Beatrix in 1980 is hem het meest bij gebleven. „Een geweldige eer dat wij als harmonie mochten optreden. Verder was het een nare dag met veel relletjes." Ook het the- maconcert tijdens het 125-jarig be staan var^Concordia in 2010 noemt Mooi dat die kinderen uit Sint Phi lipsland het zwerfvuil op de dam hebben opgeruimd, zoals te lezen was in de Eendrachtbode van vori ge week. Maar wat jammer dat het nodig is. Beste mensen, neem toch alsjeblieft je afval mee naar huis, dan kunnen deze kinderen misschien ander vrij willigerswerk doen. Zelf wonen we in de polder, waar het momenteel iedere dag groener wordt, maar eigenlijk zien wij het 's winters ook steeds groener worden vanwege de vele bekende groene bierblikjes en jeneverflessen e.d. hij in het rijtje van memorabele mo menten. „En niet te vergeten het concert in llawa in 2006. De Poolse stad waarmee Tholen een steden band heeft. Leden van vijf Thoolse muziekverenigingen (OVM, Con cordia Tholen, Euterpe, Concordia Sint Philipsland en Accelerando) hebben samen een nieuw orkest ge vormd en onder leiding van dirigent Pierre van Broekhoven twee optre dens gegeven." Hoe geweldig hij optreden ook vindt, toch kijkt Quist iedere week weer uit naar de gewone repetitie avond. „Het is voor mij de uitlaat klep van een drukke week werken. Die dag kan ik niet missen." De ju bilaris verdient de kost met finan cieel advies aan de landbouwsector in Zeeland en West-Brabant. Hij is relatiebeheerder agrarische bedrij ven bij ABN Amro. „Daar werk ik ook al 43 jaar." We proberen de omliggende wegen bij ons huis schoon te houden, wat soms opmerkelijke reacties geeft. Sommigen kijken net naar je of je van een andere planeet komt als je vuil aan het rapen bent. Maar ge lukkig zijn er ook positieve opmer kingen. De ervaring leert, dat zowel de jeugd als de ouderen er op aan te spreken zijn als je ze iets weg ziet gooien. Ze staan er gewoonweg niet bij stil en beloven beterschap, Geachte medeburgers; zullen we samen proberen om ons mooie ei land schoon te houden zodat nie mand zich hoeft te ergeren aan sto rend groen? Familie Van Zetten, Tholen. Graag wil ik reageren op het voor pagina-artikel aangaande het parke ren van vrachtauto's in de EB van 22 maart. In de reactie van de wet houder kwam naar voren, dat er 20 tot 25 keer contact was geweest. Aan dit aantal kom ik alleen, als ik ook de via e-mail gedane afspraak bevestigingen meetel. Om dit als contact te zien, vind ik wat ver gaan. Daarnaast stond er in het artikel vermeld, dat Jan Roggeveen de me mo van de wethouder aan de com missieleden een bij elkaar geraapt rommeltje vond. Waarom hij dit vond. staat er niet bij. De reden hiervan is dat de memo gedateerd was op 13 februari 2012. In deze memo staat dat er 9 maart 2012 ambtelijk overleg was met de chauffeursvereniging. Vreemd dat iets in de toekomst al was geweest. Een tikfoutje moet kunnen zou u denken, maar de datum van 9 maart 2012 is pas op 1 maart 2012 vastge steld. Hoe kan iemand dat dan al op 13 februari weten? Daarnaast werd in de memo niet medegedeeld, dat de chauffeurs het niet eens waren met de plannen die in dit overleg zijn besproken. De wethouder houdt dus feiten achter. Wat de bestelbussen aangaat, het volgende. De gemeente Tholen wil geen rechtsongelijkheid. Dat is mooi. Echter in de A.P.V. is vastge steld dat een voertuig langer dan 6 meter en/of hoger dan 2,4 meter niet binnen de kernen mag parkeren. Het zou dus niet mogelijk moeten zijn dat er voertuigen in de kernen staan, die buiten deze maten vallen en niet betaald moeten gaan parkeren. Voor alle duidelijkheid, een Mercedes Sprinter, VW Crafter. lveco Daily, Opel Movano. enz. Al deze model len met verhoogd dak, zijn te hoog. Is het model verlengd, dan is het voertuig te lang. Ook de zwaailich ten, imperiaal en eventuele ladders moeten worden meegenomen bij het bepalen van de hoogte. Daarnaast tellen de trekhaak en eventuele aan hanger mee in de lengte. Henk den Haan, voorzitter chaufTeursvereniging Flupland/Tholcn Slagerij Slager uit Sint-Annaland heeft een winkel in Yerseke ge opend. Het is de voortzetting van slagerij Van Velzen in de Noord zandstraat. „Deze kans kwam on verwacht op ons pad", vertelt Theo Slager. „Twee winkelmeisjes stop ten wegens zwangerschap en andere redenen, waardoor het filiaal niet open kon blijven. Van Velzen heeft de hoofdvestiging in Krabbendijke, aan wie wij al jaren vlees leveren, dus wij kenden de situatie. Woens dag hebben we een gesprek gehad en donderdag was de overname ak koord." De uit Stavenisse afkomstige Den nis Moerland, die zowel in de slach terij als de slagerij in Sint-Annaland werkte, is bedrijfsleider in Yerseke geworden. Daar is ook een nieuw winkelmeisje aangetrokken en uit Sint-Annaland springen er 1 of 2 bij. „De klanten hebben positief op de overname gereageerd", zegt Theo Slager. Zijn bedrijf heeft capa citeit genoeg om ook de vestiging Yerseke van de eigen producten te voorzien. ,.Of je nu bijvoorbeeld 20 of 30 kilo nasi maakt, dat is geen probleem. En met het barbecue-sei zoen voor de boeg, hebben we ook alle vertrouwen in de nieuwe vesti ging." VERVOLG VAN AFM Op 14 november meldde VB: de jaarstukken 2010 zijn reeds in uw bezit en door ons mondeling toege licht tijdens uw bezoek. De AFM ontving echter wel een balans per 31 oktober 2011, maar geen jaar stukken 2010. Dat gaf Verwijs op 8 december toe. „Ik was in de veron derstelling dat ik die had meegege ven tijdens uw bezoek aan ons kan toor, maar dit klopt uiteraard niet, want toen waren ze nog niet gereed. Het samenstellen van de jaarstuk ken over 2011 t/m 3e kwartaal is echter nog niet helemaal gelukt. Ik zal u die begin volgende week stu ren. Ook krijgt u volgende week een prognose van de stand van zaken per 30 juni 2012. Overigens zal ik dan nog minder dan 50% aandeel houder zijn en derhalve niet meer als (mede-)beleidsbepaler kunnen worden aangemerkt, zodat ik aan neem dat ik geen formulier be trouwbaarheidsonderzoek naar u hoef op te sturen." Aangezien volgens de toezichthou der de informatie uitbleef, werd 15 februari 2012 een last onder dwang som opgelegd van 1000 euro per dag voor iedere dag dat de informa tie niet werd verstrekt tot een maxi mum van 20.000 euro. Dit bedrag staat in redelijke verhouding tot de zwaarte van het geschonden belang en de beoogde werking van de dwangsom, zegt de AFM. „Het feit dat ondanks herhaald verzoek de gevorderde informatie niet (volle dig) is verstrekt, heeft immers tot gevolg dat de AFM niet kan beoor delen of en, zo ja, in hoeverre spra ke is van overtreding van enige be paling uit de Wet financieel toezicht of onderliggende regelgeving. De AFM wordt daardoor belemmerd in de adequate uitoefening van haar toezicht." De toezichthouder kan de dwangsom onmiddellijk opeisen zodra de dwangsom is verschul digd. Verwijs is wettelijke rente ver schuldigd over het bedrag, naast eventuele aanmanings- en invorde ringskosten. VB kan bezwaar ma ken, maar dat doet niets af aan de verplichting om te betalen. „Ik ben het er helemaal niet mee eens", zegt Bram Verwijs naar aanleiding van de dwangsom van de AFM. „We voldoen aan alle eisen, hebben onze diploma's en houden onze kennis op peil. Er is in feite niks aan de hand, maar de AFM probeert de kleine assurantiekantoren kapot te maken. Ze zijn zo star, ze geven je maar een week de tijd om gegevens aan te leveren. Ik ben daar volop mee bezig, maar dan komt dit en dan komt dat er weer tus sen. Door omstandigheden is het me niet helemaal op tijd gelukt. De AFM houdt af en toe een steekproef en wil dan jaarstukken en andere dossiers hebben. Via de telefoon en de mail heb ik ér regelmatig contact over gehad. Vrijdag heb ik nog gebeld, maar dan is de vrouw die erover gaat niet aanwe zig. Maandag kreeg ik te horen dat ze er woensdag pas zou zijn. De dwang som kwam voor mij als een donderslag bij heldere hemel." „Dit is geen routinecontrole", zegt een woordvoerder van de AFM. „Er zijn signalen over het bedrijf binnengekomen en daarom zijn we in actie geko men. In de wet staat dat wij toezicht moeten houden op financieel adviseurs of ze zich aan de regels houden. Er mag geen belangenverstrengeling zijn. de antecedenten van de bestuurders van de onderneming moeten in orde zijn en we controleren hoe er met klanten omgegaan wordt. Dit is geen strafrechte lijk onderzoek, wij zijn toezichthouder. De dwangsom is bepaald gezien de draagkracht van het bedrijf en de zwaarte van de ontbrekende informatie."

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 2012 | | pagina 3