'Zware werk is weg, machines
hebben het nu over genomen'
'Als niemand hier iets aan doet,
vreet deze kever heel je tuin op'
Schrier voelt zich meer
juunboer dan chauffeur
Winkel voor verkoop
beveiligingsproducten
Europese subsidie viskotter TH6
Adrie Kloet (64) uit Sint-Maartensdijk kwart eeuw bij Dacomex
Erik Geuze waarschuwt voor gegroefde lapsnuitkever in Tholen
Sien vergadert
in Holland Huis
Donderdag 15 maart 2012
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Voetballen
Nieuwe tak Van den Berge aan Ten Ankerweg
B&B Beveiliging uit Tholen begint een nieuwe tak. Het
bedrijf gaat allerlei beveiligingsproducten verkopen aan
de Ten Ankerweg, in het pand waar voorheen videotheek
Aurora was gevestigd. Kees en Kevin van den Berge
openen op 27 april de nieuwe winkel.
Uitvoeren
Hemi en SHB
De gegroefde lapsnuitkever rukt op. In verschillende tui
nen in Tholen is zijn aanwezigheid zichtbaar. Door zijn
vraatzucht zijn de bladeren van verschillende struiken en
planten gemerkt door halfronde happen. Typisch voor de
ze kever, die ook wel taxuskever wordt genoemd. Hij
heeft een voorkeur voor het jonge blad van groenbl ij ven-
de planten. Maar, als dit insect zijn gang blijft gaan, kun
nen veel planten niet goed meer groeien of gaan ze dood.
Die vrees heeft hovenier Erik Geuze uit Halsteren, die het
probleem vooral opmerkt in de tuinen van jonge woon
wijken, zoals Stadszicht, Dalempolder en Buitenzorg.
Rapzakken
Hachee
Kijkje in Annewas,
werk in thuiszorg
Poesiealbum terug
in Boekenweek
Langwerpige kop
Vorstvast
Samen aanpakken
Aaltjesdag
Zilveren jubilaris en ridder van de weg bij Dacomex
Chauffeur Chris Schrier uit Sint-Maartensdijk is net terug van een rit
uit de Noordoostpolder met een vracht uien. Hij kon de rit vlot maken
want het was rustig op de weg. „Heel rustig. Er is door de crisis gewoon
minder verkeer op de weg." De 45-jarige Schrier is een kwart eeuw in
dienst bij het im- en exportbedrijf van uien en groente in Sint-Maar
tensdijk.
Op het terrein staat alweer een
vracht klaar. Met zakjes uien op pal
lets. Ze moeten de volgende dag
naar de haven van Vlissingen waar
ze op een schip worden gehesen
voor hun eindbestemming in Afrika.
Schrier is al vroeg vertrokken, rond
vier uur 's ochtends en is rond zes
uur weer terug. .Ach. het stelt niks
voor. Als je netjes op tijd eet en nor
maal je nachtrust neemt, is er niks
aan de hand. Ik ben iedere avond
thuis."
Hij ziet er weer naar uit om naar
Vlissingen te rijden. „Dat vind ik
het leukste. Alles heeft zijn charme,
maar de havens zijn altijd heel le
vendig. Ik ga graag met mensen om
en zeker in de haven. We kennen de
mensen die er werken, zij kennen
ons. Omdat we zelf exporteur zijn,
hebben we een streepje voor. Ze la
ten ons niet gauw staan, als we wat
later zijn. Zij hebben ons ook no
dig."
Chris voelt zich eigenlijk meer
'juunboer' dan chauffeur. Het
clichébeeld van een chauffeur die
achter het stuur honderd kilo weegt
omdat hij voortdurende gehaktbal
len eet, is zeker niet op hem van
toepassing, zegt hij. Schrier begon
ook niet als vrachtwagenchauffeur
bij Dacomex. Toen hij nog op de
technische school zat, kwam hij al
tijdens de schoolvakanties helpen.
„Zakjes wegleggen, uien sorteren
en een beetje techniek Ik ben ei
genlijk vrachtwagenmonteur." Ch
ris stond de sfeer aan. „Gemoede
lijk. Als je elkaar verstaat dat is
belangrijk." Chris reed veel op de
heftruckdeed aan onderhoudvoor
dat hij de cabine van de vrachtwa
gen beklom.
Dacomex had eerder al een eigen
vrachtwagen, maar die werd van de
hand gedaan. Het transport werd
uitbesteed. Tot in 1990. toen kocht
het bedrijf weer een vrachtwagen.
Een DAF. goed voor 510 PK en zes
tien meter lang. Zijn vader Cor
Schrier reed er op. Toen er snel
daarna een tweede kwam, stapte
zijn vader op de nieuwe en Chris op
de eerste. „In de eerste auto ben ik
samen op een vrijdagavond met
mijn vader naar Parijs gereden, 's
Maandags zijn we door gereden
naar Bordeaux. Het was allemaal
nieuw voor me. Heel leuk. 's
Woensdags waren we terug. Toen
hadden we een paar duizend kilo
meter gereden."
Nu rijden er vier chauffeurs bij Da
comex. Ze vervoeren 35 ton uien
per vracht. Ze wegen hun vracht op
de weegbrug in Scherpenisse. „Dat
is belangrijk. We willen graag dat
die blijft bestaan."
Schrier rijdt gemiddeld 120.000 ki
lometer per jaar. maar is ook voer
tuigbeheerder bij Dacomex. Hij
houdt onder meer bij wanneer de
trucks een beurt nodig hebben of
wanneer de banden moeten worden
vernieuwd. Schrier heeft het erg
naar de zin bij Dacomex. „Ik doe
net of het bedrijf ook een stukje van
mezelf is." Voor het raam van zijn
truck staan twee bordjes met de na
me van zijn ztxmtjes: Rick en Dani.
In zijn vrije tijd stapt hij regelmatig
met vrienden op de racefiets en be
zoekt hij de wedstrijden van zijn
zoontjes die bij Smerdiek voetbal
len.
Zijn collega Johan van de Berg
kreeg vrijdag een oorkonde en een
insigne omdat hij vijf jaar schade
vrij heeft gereden. De 26-jarige
chauffeur uit Sint-Maartensdijk is
nu ridder van de weg. ,Je moet
goed opletten, maar ook wel geluk
hebben, hoor," relativeert hij. De
onderscheiding kwam onverwacht.
Vrijdag werd hij tijdens het perso
neelsuitje in Poortvliet naar voren
geroepen. Drie jaar schadevrij rij
den is goed voor brons, vijf jaar
voor zilver, tien jaar voor goud.
Chris heeft zes jaar geleden goud
gehaald. Van de Berg geniet van het
rijden. „De vrijheid die het geeft,
spreekt me aan."
Chris Schrier rechtsis 25 jaar in dienst bij Dacomex, naast hem
ridder van de weg Johan van de Berg.
Het gaat om opder meer diverse
soorten kluizen, zoals meubelklui-
zen, wapenkluizen. sleutelkluizen,
kassa - en afroomkluizen, brandwe
rende archiefkasten, waardekasten,
inbraakwerende sloten, datasafes,
cilinders en alarm- en camerasyste
men.
Van den Berge begon in 2007 met
zijn bedrijf in het beveiligen van
objecten, bedrijven en particuliere
eigendommen. Het groeide in korte
tijd uit tot een bloeiende onderne
ming met kleine en grote opdracht
gevers. Volgens Kees van den Berge
is er behoefte aan een dergelijke
winkel: „Dagelijks krijgen we veel
vragen voor uiteenlopende produc
ten die elders in Nederland te koop
zijn, maar niet in deze regio."
Daar komt nu verandering in met
het pand in Tholen. „We hebben be
wust gekozen voor een winkel in
het centrum. Het komt de midden
stand ten goede." De gemeente staat
volgens Van den Berge positief te
genover het initiatief. Volgens Ke-
De firma KJ. Bout en zn. uit Tholen
krijgt subsidie uit het Europees vis
serijfonds voor het vissen met puls
systeem. Dat gebeurt op de viskotter
TH6, ofwel de Johanna Cornelia. De
Thoolse firma is één van de vijf
Zeeuwse visserijbedrijven die in
aanmerking komen voor de subsi
die. Ze werken samen om het puls
systeem verder te ontwikkelen en
daarmee de visserij duurzamer en
vin van den Berge kan het nieuwe
bedrijf door de brede opzet extra
service leveren aan de klanten om
dat nu alles onder één dak zit. „We
hebben nu kortere lijnen en kunnen
bovendien heel snel leveren."
De komende weken wordt het pand
verbouwd. De winkel gaat Van den
Berge Beveiliging Totaal heten.
Installatiebedrijf Van Vliet uit Ber
gen op Zoom gaat voor Van den
Berge alle werkzaamheden aan de
installaties bij bedrijven en instel
lingen uitvoeren. Volgens Kees was
directeur Van Geel verrast door het
verzoek om bij de nieuwe loot aan
de stam aan te sluiten. „Van Vliet
gaat alle aanleg van installaties
doen en alle werkzaamheden die
daaruit voortvloeien. Hij biedt een
24-uurservice en heeft net als bij de
alarmopvolging een kort aanrijdtijd
als er zich storingen of calamiteiten
voordoen."
rendabeler te maken. In totaal wordt
er bijna 1,1 miljoen aan subsidie uit
deze pot uitgekeerd: 1.097.332 euro.
De provincie financiert 76% van dit
bedrag, dat verdeeld wordt over vier
Zeeuwse initiatieven voor verduur
zaming van de visserijsector. Eerder
kreeg de TH 10 van de broers Albert
en Johan Baaij uit Tholen subsidie
uit dit fonds. Deze kotter is vorig
jaar bg^fonnen met de pulsvisserij, y
Adrie Kloet aan de sorteerband bij Dacomex in Sint-Maartensdijk.
Voor Adrie Kloet uit Sint-Maartensdijk was het vrijdag een complete
verrassing. Tijdens het personeelsuitje van Dacomex op Kruytenburg
in Poortvliet werd hij in de bloemetjes gezet door de directie van het
bedrijf omdat hij 25 jaar in dienst is. Hij geniet het meest van de oogst
tijd als de uien worden binnen gereden en hij eet graag hachee.
Kloet werd toegesproken nadat zijn
collega, Chris Schrier, chauffeur bij
het im- en exportbedrijf van uien en
groente in Sint-Maartensdijk, in het
zonnetje was gezet. Vanwege diens
25-jarig jubileum. „Toen dat ge
beurd was, zei Martin van Damme
(een van directeuren - red.) dat er
nog eentje was. Dat was ik." Het is
nog een tikkeltje te vroeg, zegt
Adrie want hij begon in oktober
1987. „Maar het jubileum is wel dit
jaar."
Adrie werkte bij de aardappelhan
delaar Koos van Houdt in Scherpe
nisse. „Ik was in die tijd voor 50
procent afgekeurd vanwege een
hernia-operatie, maar daar ben ik
toch weer goed van hersteld, al
moet ik geen zotte dingen doen.
Van Houdt ging failliet en toen ben
ik hier weer voor honderd procent
gaan werken."
De eerste werkzaamheden bij zijn
nieuwe werkgever was het sorteren
van de uien. Die komen via stort
bakken op de lopende band en wor
den 'gelezen'. Slechte exemplaren
en ongerechtigheden, zoals kluiten,
worden verwijderd. „Ik leerde ze
ook in zakjes te doen, van vijf, tien
en vijftien kilo." Toen er in 1989
een grote loods bij kwam is Kloet
'juun' gaan storten. De hal vullen
met een 'boxenvuller' die toen 60
centimeter breed was en nu 80.
„Die machines zijn alleen maar
verbeterd. Voor ik kwam werden de
zakjes nog met de hand dichtge
naaid. Nu doen de machines dat. Ze
leggen ze ook op pallets. Ze doen
het sneller en secuurder. Er zijn ma
chines die stapelen 1200 zakjes per
uur. Met de hand zouden we dat
nooit zo goed kunnen. Buiten vroe
ger is dat een revolutie."
Per jaar wordt er 3500 tot 4000 ton
uien bij Dacomex verwerkt. Het
oogstseizoen - augustus, september,
oktober - is voor Kloet de mooiste
periode van het jaar, zegt hij. „Als
de oogst naar binnen wordt ge
bracht. Dikwijls in kisten." Het
rijdt dan af en aan. Ze worden ge
oogst op het eiland, maar ook in
Zeeuws-Vlaanderen.de Noordoost
polder en West-Brabant. Lang lig
gen ze er niet. Voor de kerst zijn ze
weer weg. Onder meer naar Enge
land, maar ook naar verre landen
als Senegal, Mauretanië en Ivoor
kust in Afrika, Brazilië en Colom
bia in Zuid-Amerika. „Vroeger ook
veel naar Frankrijk, maar dat is van
een uienimporterend in een uienex-
porterend land veranderd."
In het begin van zijn loopbaan bij
Dacomex hield Kloet zich bezig
met het vullen van de stortbakken.
Met een 'opschepper', een machi
ne. „Maar ik ben toen steeds meer
aan de sorteerband gekomen." De
sorteerruimte bevindt zich in het
hart van het bedrijf. Een afgesloten
ruimte dat met een trapje te berei
ken is. Via twee transportbanden
komen de uien langs. Ook het
schoonhouden onder de sorteerma-
chines, het opruimen van de blade
ren van de uien met een shovel,
hoort tot zijn werk. Ook hier geldt
dat machines het werk lichter heb
ben gemaakt. „Het zware werk is
weg. Dat doen de machines. Dat is
een buitengewone verbetering."
Kloet begon na de christelijke mu
lo in Bergen op Zoom. in 1965 bij
Van Twist in Sint-Maartensdijk, het
verzekeringskantoor op de Markt,
met daarin een vestiging van de
Amro-bank. Hij deed er typewerk
en bediende de boekhoudmachines.
Van 1968 tot 1972 werkte hij bij de
Geuze trekt nu aan de bel voor een Hagen en struiken waarbij uit elk
gezamenlijke aanpak om de kever te blad wel een paar happen zijn geno-
bestrijdenHij is geschrokken van de men, zijn geen zeldzaamheid. ,Jk
schade die het beestje nu aanricht heb in Stadzicht tuinen gezien ^yaar
ze alles hebben opgegeten." Ook tas
ten de larven van de kever de wortels
van planten aan, waardoor de planten
verzwakken. „Als hovenier kom je
dit tegen en dan wil je er toch wel
wat aan doen." Hij heeft het feno
meen twee jaar geleden voor het
eerst gezien. „Ik wist toen nog niet
wat het was. maar ik ben gaan zoe
ken en kwam erachter dat het de lap
snuitkever was."
De hovenier zocht contact met twee
bedrijven op het gebied van bestrij
ding van dergelijke plagen. Mol
Agrocom groentechniek in Oude
Tonge en Biocontrole in Hazerswou-
de. Die kwamen met een mix van
Steinerma kraussei en Steinerma fel-
tiae, ofwel insect parasitaire aaltjes,
als ren&die. Dat zijn microscopisch
Hemi in de Kalisbuurt in Oud-Vos-
semeer. Onder Jan Koopman, de
vader van de huidige directeur
Rien Koopman. ,Jk kwam door
heel Nederland, want dan vroeg hij
of ik hem met de auto naar zijn af
spraken reed. Hij had toen last van
zijn hart." Omdat de toekomst van
het bedrijf onzeker was, zag Kloet,
op aanraden van Koopman, uit naar
ander werk. Het werd de SHB. het
havenbedrijf. „Ik ging met bus 85
die uit Stavenisse kwam naar Rot
terdam. Ik was de eerste Smurdie-
kenaar in die bus. Dat was ook in
oktober. De Stavenissenaars zeiden
voor de zottigheid dat het een
zwarte dag was in de geschiedenis
van bus 85."
Kloet bewaart goede herinneringen
aan het havenwerk. Al was het
werk toen nog zwaar. Laden en los
sen van stukgoed. Balen met bloem
van vijftig kilo, balen met kunst
mest van honderd kilo.
De havenarbeiders droegen er een
kapzak voor, een blauwe kap over
het hoofd. Maar ook gekoelde
paardenbiilen uit Argentinië legden
ze op hun rug om ze in de vracht
wagens te dragen. „Dat was de
achterkant van een paard, de bil
met het been. Dat dragen op de rug
noemden we kapzakken." Het was
in ploegendienst. Van 1979 tot
1987 werkte hij bij Van Houdt. „Ik
werkte daar al als ik in de haven
nachtdienst had. Aan de lopende
band, en in de zomer op de kisten-
rooier. Ik kwam ook veel bij de
boeren om aardappelen op te
scheppen. Overal op het eiland.
Het mooiste is als je veel variatie
hebt." In die tijd bracht hij ook
boodschappen rond voor slager
Daaf Slager, typte rekeningen bij
Piet Potter en hielp na sluitingstijd
mee met het schoonmaken van het
cafetaria van Leny Geluk. Een ma
nusje van alles.
Buiten zijn werk was Kloet ook ac
tief. Hij was vijftien jaar kantine-
beheerder bij Smerdiek. Kloet
wordt volgend jaar 65, maar wil
nog wel door werken. Hij heeft het
erg naar de zin. „Als ik de gezond
heid er voor mag krijgen tenmin
ste." Elke middag kan hij thuis
warm gaan eten. Sinds 2007, want
daarvoor woonde hij vanaf 1964 in
Stavenisse. Kloet kreeg een oor
konde en een enveloppe met in
houd voor zijn zilveren jubileum.
Hachee met aardappelen.
Gebakken uien en tomaten
op de boterham, verse uien
op de hamburger. Drie fa
voriete gerechten van Adrie
Kloet. Hij werkt in de juun,
maar lust ze ook graag.
Rauw, gebakken of gekookt.
„Uien zijn gezond, maar in
Nederland eten we ze ei
genlijk niet veel."
De woonvoorziening voor mensen
met een beperking, de Annewas in
Sint-Annaland, doet zaterdag mee
aan de Open dag van de Zorg. Be
langstellenden kunnen tussen elf
en vier uur een kijkje nemen in de
woonvorm van Gors. Wie belang
stelling heeft voor werk in de
thuiszorg, of een opleiding of sta
ge, kan een gesprek aanvragen bij
Allévo in Sint-Maartensdijk.
Aanmelden kan via de website al-
levo.nl. Elders in deze krant leest u
meer over de open dag in Vliethof
in Tholen, waaraan meerdere orga
nisaties meedoen.
De bibliotheek Oosterschelde laat
het poesiealbum herleven op haar
facebookpagina. Het heeft te ma
ken met de Boekenweek die het
thema vriendschap en andere onge
makken heeft. De Boekenweek is
gisteren begonnen en duurt nog tot
en met 24 maart. Iedereen met een
pagina op de social mediasite face-
book kan gedichten uitzoeken of
zelf schrijven en vrienden uitnodi
gen om in het album te schrijven.
Hiervoor is een speciale toepassing
(app) te vinden op de facebookpa
gina van de bibliotheek (face-
book.com/bibliotheekoosterschel-
de). Om in de stijl van weleer te
blijven, kunnen ook poesieplaatjes
worden uitgezocht en geplakt. Ook
is het mogelijk een geprinte versie
van het eigen poesiealbum op face-
book te bestellen.
Leden van de bieb krijgen het Ge
schreven Portret van auteur Tom
Lanoye cadeau. Ze kunnen het gra
tis ophalen bij de balie. Het boekje
geeft inzicht in het leven en werk
van de auteur van het boeken
weekgeschenk Heldere Hemel. De
boekenweek begon gisteren voor
de bibliotheek in Tholen met een
literaire avond. Daarbij kwam
schrijver Gerbrand Bakker op be
zoek.
De regionale commissie Tholen
van Sien houdt dinsdagavond om
half acht haar jaarvergadering in
dorpshuis Holland Huis in Scherpe
nisse. Sien is de nieuwe naam van
PhiladelphiaSupport. de belangen
vereniging voor verstandelijk ge
handicapten. Gospelkoor Polyhym
nia uit Oud-Vossemeer treedt op
o.l.v. Maarten van der Kooij. Het
koor zal ook optreden met leden
van de catechesegroep. Regiocon—
sulent André Oosterlee vertelt een
en ander over Sien en over een le
denwerfactie.
De gegroefde lapsnuitkever of taxuskever (Otiorhynchus sulca-
tus) is vooral 's avonds actief. Dan gaat hij op zoek naar voed
sel. In het voorjaar is het insect, behorend tot de familie snuitke-
vers, ook wel overdag op een jong plantenblad te bespeuren.
Zijn voorkeur gaat uit naar groenblijvende planten, zoals laurier
en klimop. Ze eten bijvoorbeeld ook viburnum (sneeuwbal), kar
dinaalshoed en schoenlappersplant. Geraniums, buxus en helle-
borus laten ze met rust. Het kevertje dankt zijn naam aan zijn
langwerpige kop. Het is zwart met lichte vlekjes op zijn schild en
kan niet vliegen.
De schoenlapperplant in de tuin van de familie Nieuwkoop in Tholen blijkt een geliefd hapje voor de gegroefde lapsnuitkever. Hovenier
Erik Geuze toont het gehavende blad, dat vol gaten zit. Inzet: De gegroefde lapsnuitkever.
kleine wormpjes die in de larven van
de snuitkever kruipen. Daar laten ze
een bacterie los, waardoor de larven
ziek worden en uiteindelijk dood
gaan. De aaltjes worden verkocht in
kleine zakjes. Door ze aan te lengen
met water, kunnen ze zich goed ver
spreiden over de tuinaarde en gaan
ze op zoek naar de keverlarven.
Zowel de gegroefde lapsnuitkever
als de bovengenoemde aaltjes ko
men van nature in ons land voor. De
aaltjes komen in de natuur slechts in
kleine hoeveelheden voor. Door ze
te kweken in bioreactoren en ze in
grote concentraties los te laten op de
ke^erlarves. hebben ze effect. De
keversoort is de laatste jaren fors
toegenomen. Volgens Wilma Wind-
horst van Biocontrole komt dat,
doordat het dier zijn gedrag heeft
veranderd. „Vroeger gingen ze in de
winter dood, maar nu overleven ze
de vorst. Ook legden ze voorheen
slechts in een bepaalde periode ei
eren en nu gaat de eierafzet het hele
jaar door. Afhankelijk van het ge
was, legt een kever 1(X) tot 600 ei
eren." Windhorst kan niet precies
zeggen hoe lang de kever nu leeft.
„Voorheen gingen ze kapot bij vorst.
We gaan er nu vanuit dat ze onge
veer een jaar kunnen leven. We zien
tegenwoordig ook andere soorten.
Ook uitheemse die waarschijnlijk in
geïmporteerde planten zitten. Als ie
mand bijvoorbeeld een olijfboom
koopt bij een tuincentrum, kunnen
ze daar ook inzitten."
Dat de gegroefde lapsnuitkever zo
massaal voorkomt in nieuwbouwwij
ken, heeft volgens Erik Geuze te ma
ken met het tegelijkertijd aanleggen
van tuinen. Het zijn vooral de wijken
van tien tot vijftien jaar oud, waarin
het insect wordt gesignaleerd, in tui
nen met veel jonge beplanting. „Het
kan zijn dat de kever in één boompje
zat, maar zo is overgelopen naar an
dere tuinen." Geuze vertelt dat de in
secten zich in een groeiseizoen on
geveer 100 vierkante meter ver
plaatsen, van tuin naar tuin.
Om de plaag grondig aan te pakken
is het volgens Geuze van belang dat
zoveel mogelijk mensen dat geza
menlijk doen. Anders zijn ze in de
ene tuin uitgebannen en gedijen ze
nog goed in de andere tuin.' „Er zijn
altijd mensen die zeggen, 'van mij
maakt het niet zo uit, laat maar
doen.' Als je er niets aan doet, vreet
ie heel je tuin op."
Geuze heeft ook contact gezocht met
de gemeente Tholen, zodat die de ke
vers in de plantsoenen kan aanpak
ken. De gemeente heeft de situatie
opgenomen en constateerde op enke
le plaatsen vraat aan bladeren, maar
op veel plaatsen helemaal niet. Con
tact met een gespecialiseerd bedrijf
leverde op dat er mogelijk verschil
lende soorten snuitkevers aanwezig
zijn. Volgens een woordvoerder gaat
de gemeente deze zomer een onder
zoek uitvoeren om erachter te komen
welke soorten kevers in de plantsoe
nen zitten. Aan de hand daarvan wor
den mogelijk maatregelen getroffen.
„Op verschillende plaatsen is wel te
zien dat er gebrek is aan voedings
stoffen in de grond. Deze vakken
gaan we daarom extra bemesten, zo
dat de beplanting minder vatbaar
wordt voor de vraat van kevers en
larven en de gevolgen daarvan", al
dus de gemeentewoordvoerder.
Geuze bestrijdt zelf de kevers door
de aaltjes over de aarde te verdelen
en tevens door de planten die zware
schade hebben geleden terug te
snoeien. ,Je knipt het beschadigde
blad weg en daardoor wordt de plant
weer fraaier."
De aaltjes zijn een biologisch bestrij
dingsmiddel. Er is ook wel een che
mische oplossing, maar dat werkt
volgens Geuze niet zo goed en is bo
vendien schadelijk voor mens en mi
lieu. ,De kever zit meestal onder aan
het blad. Dus als je er een chemisch
middel voor gaat gebruiken, krijg je
de kever niet te pakken." De ge
groefde lapsnuitkever komt in heel
Nederland veelvuldig voor in nieuw
bouwwijken, ook in Halsteren en
Bergen op Zoom. De Halsterse hove
nier denkt dat ook andere plaatsen op
Tholen er last van hebben. „Het pro
bleem is overal. Ik wil laten zien dat
ik niet alleen nieuwe plantjes wil le
veren, maar ook begaan ben met ie
mands tuin. Ik wil dat de plaag bes
treden wordt", zegt Geuze.
Wie wil weten of het kever
tje dat hij in zijn tuin heeft
gevonden een gegroefde
lapsnuitkever is, kan ermee
naar de aaltjesdag. Die or
ganiseert Erik Geuze sa
men met andere bedrijven
bij de Boerenbond in Tho
len. Bezoekers kunnen de
larven of de kever laten de
termineren, advies vragen
en allerlei bestrijdingsmid
delen voor de tuin kopen,
zoals de aaltjes tegen de
snuitkever. De aaltjesdag is
op zaterdag 24 maart van
negen tot vier uur.
