Hachelijke terugreis
Thoolse hengelaars
'Na 38 jaar door het vuur
gaan, is het mooi geweest'
'Welstand' geeft groen
licht voor clubgebouw
Jaap Kloet nieuwe voorzitter
Thoolse Ondernemers Federatie
Wim Brevet draagt na negen jaar het stokje over
Meer met minder krijgt vervolg
Bomen Stoofweg
klomp en lucifer
Linssen brengt vuur in Vossemeer
Gerbrand Bakker in Thoolse bieb
Donderdag 8 maart 2012
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Samen begonnen, samen gestopt. Na achtendertig jaar
zetten Adri van der Reest (62) en Bram van Iwaarden
(60) uit Sint-Annaland een punt achter hun vrijwillige
brandweercarrière. „Een raar idee", zegt Van Iwaarden.
„Heel je leven draaide er om. Dat is nu ineens voorbij."
De twee kijken met voldoening terug op een leven vol
redwerkzaamheden en de goede onderlinge verstandhou
ding in de blusgroep bij hoogte- en dieptepunten.
KNRM loodst schip door sluis Roompot
Bijna dertig Tholenaren hebben maandag een angstig
avontuur beleefd. Ruim dertig mijl uit de kust op de
Noordzee ging het roer kapot van de Neeltje Jans, de vis-
boot waarmee ze boven scheepswrakken op kabeljauw
visten. Het roer raakte tijdens de thuisreis midden op zee
defect en het schip bleek onbestuurbaar.
Bescherming Bevolking
Burg. Smithstraat
Knop aan de Ring
Honderd procent
Cilinder kapot
Adri van der Reest en Bram van Iwaarden nemen afscheid van brandweer
Werkman, Markusse zoeken accountant
Leefbaarheid
Reischeque
Thoolse Oude Land
vanuit de lucht
Kinderen de dupe
Eigen ingang voor schiet- en ijsclub in Setalland
De Thoolse Ondernemers Federatie (TOF) heeft een
nieuw gezicht. Voorzitter Wim Brevet (70) heeft maan
dagavond tijdens de algemene ledenvergadering in
Meulvliet het stokje overgedragen aan Jaap Kloet (63)
uit Sint-Maartensdijk. Brevet houdt het na negen jaar
voor gezien. „Het is mooi geweest, ik heb mijn doelen
bereikt", zei hij. „Tijd voor een nieuwe wind."
Verrassing
'Leuk ontwerp.' Dat was maandagochtend de reactie van
de welstandscommissie op de schets voor het clubge
bouw voor de ijsclub Sint-Annaland en de schietvereni
ging Prinses Juliana. De beide verenigingen gaan samen
aan de Koelhuisdreef een accommodatie bouwen. Ar
chitect Rob van den Bergh kwam het plan toelichten.
Parkeerterrein
Maandagavond 20 februari rukten
ze voor het laatst uit. „Tijdens een
oefening in de kazerne kwam er een
telefonische melding dat er pallets in
brand stonden aan de Oostweg 6 in
Sint-Annaland. Brandweercomman
dant Koos de Feijter had eerder die
dag een e-mail verstuurd dat de ver
binding met de centrale die bewuste
avond er tussen kwart voor acht en
acht uur uit zou liggen vanwege on
derhoud. Zonder enige argwaan ruk
ten de brandweerlieden uit naar de
brandhaard. Adri achter stuur. Bram
er naast als bevelvoerder. „De aan
wezige manschappen speelden het
spel goed mee", zegt Adri. „Ter
plaatse aangekomen was er geen
brand, maar werden we opgewacht
door de rest van de blusgroep en
commandant met spandoeken en ca
mera's. Wat een verrassing."
De passie voor de brandweer is bij
de twee Setallanders niet met de
paplepel ingegeven. „We werden
gevraagd", zegt Van Iwaarden.
„Was er een brand in het dorp, dan
stond ik als toeschouwer altijd voor
aan." Voor Van der Reest lag het an
ders. „Ik zat bij de B.B", zegt hij.
„De Bescherming Bevolking." Een
beschermingsorganisatie, opgericht
na de Tweede Wereldoorlog (1952)
met als doel mensen beschermen bij
(natuur)rampen en oorlogen. „Later
werden de rampenbestrijdingstaken
toegevoegd aan de brandweer. Zo
doende kwamen wij op 1 augustus
1973 bij de vrijwillige brandweer
terecht. Toch waren we onofficieel
vanaf maart al volop actief. Dat was
toen nog onder het bewind van
commandant Adriaan Burgers."
Dat de twee brandweerlieden het
achtendertig jaar volhielden als vrij
williger bij de brandweer heeft alles
te maken met voldoening. Je redt
mensenlevens", zegt Van der Reest.
Eén daarvan vergeet hij nooit meer:
de uitslaande woningbrand in de
Burgemeester Smithstraat in 1981.
„Op de eerste verdieping lag een
baby van drie maanden in een wieg
je", zegt hij. „Met een ladder wist ik
via het slaapkamerraam aan de
voorkant van het huis binnen te ko
men onder dekking van een water
straal. De baby is ternauwernood
van de verstikkingsdood gered. Die
reddingsactie gaf het korps ontzet
tend veel voldoening." Van der
Reest haalt een boekwerk tevoor
schijn met krantenberichten. „Alle
branden en ongevallen waar wij bij
betrokken waren, heb ik bewaard.
Alleen de berichten vanaf 2002
moet ik nog inplakken. Daar heb ik
nu mooi de tijd voor." De meest
dramatische gebeurtenissen waren
voor beiden ongevallen met dodelij
ke afloop. „Die vergeet je nooit
meer", zegt Van Iwaarden. „Als ik
over het eiland rijd, kan ik bij iedere
polderweg wel een verhaal vertel
len. Gelukkig hadden we veel steun
aan de blusgroep. leder ongeval
werd nadien besproken, zodat ieder
zijn verhaal kwijt kon. De verstand
houding en het vertrouwen was on
derling zeer goed." Van der Reest
merkt op dat het aantal uitrukken
voor zware ongevallen de laatste ja
ren is afgenomen. Auto's zijn een
stuk veiliger geworden. Gelukkig
maar."
Hoewel de Setallanders het verle
den een warm hart toedragen, heb
ben ze de technische vernieuwingen
met open armen ontvangen. „Pers
lucht, mobilofoons, scanners, pie
pers. Tegenwoordig zo vanzelfspre
kend, maar het was er in die
beginperiode nog niet", zegt Van
Iwaarden. „Een brand werd in de ja
ren zeventig nog gemeld met een
druk op de knop. Daarvoor moest
de melder aan de Ring een glaasje
inslaan, waarachter een knop ver
scholen zat. Pas dan ging in de
kerktoren de sirene." Die was vol
gens Van der Reest tot ver buiten
het dorp te horen. Was er een brand,
dan waren de twee brandweerlieden
er altijd als de kippen bij. „Ik zat
vrijwel altijd als eerste in de wa
gen", zegt Van Iwaarden. Hij woon
de in die jaren in de Weststraat, op
steenworp afstand van de voormali
ge brandweerkazerne. Ook voor
Van der Reest was het vanuit de
Bierensstraat een kwestie van enke
le honderden meters. „In de zomer
maanden met het aardappelen rooi
en kon het nog weieens lastig zijn
om op tijd in de kazerne te zijn",
zegt Van der Reest. „Dan was de
brandweerauto met minstens zes
man weg en kwam ik achteraan."
De oud-brandweermannen begrij
pen niet dat er korpsen zijn die met
het idee spelen om het aantal brand
weerlieden terug te brengen naar
twee personen op een voertuig.
„Als het dan uit de hand dreigt te lo
pen kun je niets doenDan sla je als
brandweer echt een flater."
Met een relatief oude brandweerau
to vertrokken de mannen richting de
vuurhaard of het ongeval met Van
der Reest achter het stuur. „Het
brandweermaterieel was in die tijd
nog vooroorlogs", zegt Van Iwaar
den. „Zo maakten we nog gebruik
van vlasslangen. De vezels van die
slangen zogen zich vol wateren lek
ten langs alle kanten. Na gebruik
moesten ze uren drogen. Pas dan
kon je ze oprollen. Lang hebben we
niet met die slangen gewerkt. Al
snel deden de synthetische slangen
hun intreden. Een verademing."
Vrijwilliger bij de brandweer ben je
niet zomaar. Het kost tijd, veel tijd.
„Het beheerst heel je leven", zegt
Van Iwaarden. „Altijd heb je de pie
per bij je. Zonder ga je gewoon niet
weg." Bij de 60-jarige brandweer
man lag het meidapparaatje altijd
naast zijn bed, evenals zijn sokken.
Ja sokken", zegt hij. „Eén keer ben
ik ze vergeten klaar te leggen. Dat
vergeet ik nooit meer. Met mijn blo
te voeten ging ik in mijn zware
brandweerlaarzen. En ik kan je ver
tellen: dat zit niet lekker." Adri
heeft ook zo zijn gewoontes. „Mijn
auto zet ik altijd met de neus naar
voor. Dat is een automatisme." Nog
zoiets waar je als brandweerman ze
ker rekening mee moet houden is je
vrouw. „Die moet er voor de volle
honderd procent achter staan", zegt
Van Iwaarden. ..Anders kun je het
wel schudden. Als de sirene en later
de pieper ging. was heel het huis in
beweging. Zo deed mijn dochter
steevast de deur voor me open." Het
is dan ook geen wonder dat Tom
van Iwaarden, de zoon van Bram in
de voetsporen van zijn vader trad.
„Hij heeft vorig jaar de opleiding
tot bevelvoerder afgerond, dat ben
ik ook jaren geweest." Bij Adri
heeft een gezin hierin geen rol ge
speeld. maar zijn ouders bij welke
hij inwoonde, hebben hem hierin al
tijd gesteund.
Nu de brandweerlieden stoppen,
verandert hun leven. „Het is even af
wachten hoe het gaat", zegt Van der
Reest. „Niet langer hoef je dag en
nacht bereikbaar te zijn. Dat geeft in
zekere zin wel rust." Wat voor hob
by er voor in de plaats komt, weet
hij nog niet. „Voorlopig ben ik nog
wel even zoet met het inplakken van
krantenknipsels. Vanaf 2002 heb ik
dat niet meer bijgehouden."
Het was die maandag de jaarlijkse
vistrip van café An de Slóove in
Sint-Annaland. „Enkele keren per
jaar organiseren we een gezellige
visdag op de Noordzee", vertelt uit
bater Andre van Ast over het hache
lijke avontuur. „We vertrokken om
vier uur en vanaf zes uur zijn we
gaan varen met de Neeltje Jans van
de firma Bouman. Meer dan vier uur
varen. Ruim veertig mijl uit de kust
op het ruime sop. Heerlijk visweer.
Dus laat maar komen, dacht ieder
een bij het in orde maken van de
hengels en tuigen. Helaas. De vangst
was mager." Na aanvang van de te
rugreis, een uurtje varen in de rich
ting Sint-Annaland, meldde de
schipper dat het afgelopen was met
varen omdat het roer weigerde. Van
Ast: „We moesten ons gaan voorbe-
De Meer met Minderregeling,
waarbij huizenbezitters subsidie
krijgen voor energiezuinige en
duurzame aanpassingen aan hun
woning, krijgt een vervolg. De re
geling, die van juli 2010 tot eind
vorig jaar liep, bleek een succes
en daarom stelt de provincie weer
een half miljoen beschikbaar voor
voortzetting. Tholen heeft gisteren,
net als de andere twaalf Zeeuw
se gemeenten, de samenwerkings
overeenkomst met de provincie en
De Thoolse leden van provinciale
staten Wim Markusse (PVV) en
Jack Werkman (VVD) vormen - als
de staten morgen akkoord gaan -
samen met SGP'er Ad Dorst een
commissie die betrokken wordt bij
het zoeken naar een accountant
voor de provincie. De begeleidings
commissie vertegenwoordigt pro
vinciale staten in de aanbestedings
procedure die door gedeputeerde
staten wordt uitgevoerd. In de voor
bereidingsfase is de inbreng en be
trokkenheid van de staten, die een
programma van eisen opstellen en
reiden op late thuiskomst. Gelukkig
was de zee vrij rustig."
Aan boord was echter een aantal vis
sers dat meer met dat bijltje had ge
hakt. „Na inspectie van het roer,
bleek er een cilinder kapot te zijn.
Het roer werd rechtgezet en er werd
langzaam verder gevaren met de
kopschroef." Dat bleek toch proble
men te geven bij het invaren van de
Roompotsluis. Van Ast: „We hebben
toen de reddingsmaatschappij van
de KNRM gebeld. Die maakte ons
vast en met het nodige stuurwerk
gingen we door de sluis. Rond de
klok van tien uur stapten we weer op
de steiger, helaas met weinig vis,
maar een ervaring rijker."
de stichting Meer met Minder on
dertekend. Wethouder Peter Hoek
heeft namens de gemeente zijn
handtekening gezet. Tholen stort
voor haar deelname 26.000 euro in
het potje van de stichting Meer met
Minder.
De voorwaarden om in aanmerking
te komen voor de Meer met Min
derregeling blijven gelijk. De pre
mie kan oplopen tot maximaal
1400 euro, afhankelijk van de ge
troffen maatregelen.
de selectie- en gunningscriteria
vaststellen, gewenst. Dragen de sta
ten deze bevoegdheden over aan de
commissie, dan kan er tijd worden
gewonnen. De planning is om het
bestek in mei vast te stellen en de
Europese aanbesteding in augustus
te beginnen. In september moeten
de kandidaten zich presenteren, in
oktober volgt dan de selectie- en
gunningsprocedure, waarna de sta
ten de accountant in november kun
nen aanwijzen. Het jaar 2013 is het
eerste jaar dat de nieuwe accoun
tant moet controleren.
Bram van Iwaarden (links) en Adri van der Reest, de oudste brandweerlieden van Tholen, nemen na achtendertig jaar afscheid van de
vrijwillige brandweer.
voorbeeld van. Zeventien onderne
mers zijn er maandagavond aanwe
zig. „Diep triest", zegt Brevet. „Na
tuurlijk hebben mensen het druk,
maar op een avond als deze had ik
er meer verwacht."
Brevet houdt het na negen jaar voor
gezien. „Het is goed dat er een
nieuw gezicht komt", zei hij in zijn
afscheidstoespraak. „De structuur
van de federatie is duidelijk. Er ligt
een goed fundament. TOF is een be
grip geworden en ik ben blij dat ik
daar mijn bijdrage aan heb mogen
leveren." Brevet kreeg op 20 januari
2003 de voorzittershamer van TOF
in handen. „Ik wist werkelijk niet
waar ik aan begon", zegt hij. „De
Kamer van Koophandel, de ge
meente Tholen en de stuurgroep
Tholen 2005 onder leiding van Arie
van der Zwan opperden dat de mid
denstand één aanspreekpunt nodig
had. En liefst iemand die overdag
beschikbaar was." Informateurs Jo-
han Melse, Wim Mosselman en
Steef Verjaal gingen op zoek naar
een kandidaat en kwamen bij de
oud-directeur van basisschool De
Rieburch terecht. Leefbaarheid is
voor Brevet altijd de grootste moti
vatie geweest om het werk te doen.
„Meedenken ovèr de ontwikkelin
gen in de kernen op Tholen. Aan
dacht voor het toerisme en de
horeca. Het bevorderen van de sa
menwerking tussen organisaties en
verenigingen. Het heeft stuk voor
stuk mijn interesse gehad, negen
jaar lang." Hij heeft in die periode
de nodige mijlpalen bereikt. De sa
menwerking tussen de drie onderne
mersverenigingen is er daar één
van. Trots is hij vooral op het rap
port 'Tholen samen één'. „Dat geldt
ook nu nog als richtingwijzer voor
de Thoolse ondernemer." Na afloop
spreekt Brevet zijn bijzondere dank
uit aan wethouders Heijboer. Goos-
sen en Hommel voor de jarenlange
samenwerking. Ook Ko Droogen-
dijk en Jaap Kloet van Castria wo
nen krijgen hun waardering. De Ra
bobank draagt hij ook een warm
hart toe, in het bijzonder Rini Ma-
thijssen.
TOF-Secretaris Wim Heijboer uit
Sint-Annaland nam namens het da
gelijks bestuur afscheid van de
voorzitter. „Wat moet een kerel uit
het onderwijs bij een ondernemers
club'? Die vraag werd voorafgaand
aan de aanstelling van Brevet begin
2003 gesteld. De critici van toen
hebben hun mening al lang bijge
steld. Wim bleek een uitstekend
voorzitter. Betrokken en een door
zetter. In de negen jaar als voorzitter
heb ik je leren waarderen als een
uitstekend belangenbehartiger van
de Thoolse detailhandel en een
sympathiek medebestuurder." Heij
boer bedankte Brevet met een atten
tie. ,Je houdt van reizen en als blijk
van waardering bieden we je een
reischeque aan."
In het boek Zeeland uit de Lucht
zijn luchtfoto's van plaatsen uit heel
Zeeland te zien, waaronder het Ou
de Land bij Tholen. Volgens de ma
ker, lzak van Maldegem van Sky
Pictures uit Arnemuiden, zijn op de
524 luchtopnamen alle dorpen en
steden te zien en een deel van de
buurtschappen, recreatie, havens en
natuur. De opnamen zijn vorig jaar
gemaakt en het boek is deze week
verschenen.
Waterschap Scheldestromen heeft
de ruim 150 gerooide bomen aan de
Stoofweg in Sint-Annaland ver
kocht aan de houthandel J. van
Boeckel in het Brabantse Liempde.
Volgens waterschapwoordvoerder
Arjan Goossen worden de bomen
verwerkt tot klompen, luciferhoutjes
en multiplex. De mogelijkheid is
niet uitgesloten dat Setallandse boe
ren straks lopen op klompen die zijn
gemaakt van bomen die de afgelo
pen vijftien tot twintig jaar langs de
Stoofweg het dorp hebben ge
sierd. Wat de handel heeft opgele
verd, weet Goossen niet. „Dat is ook
nauwelijks na te gaan omdat de bo
men uit Sint-Annaland gelijk met
andere gerooide bomen uit de pro
vincie naar Liempde worden ge
transporteerd. De Setallandse bo
men zijn niet gemerkt." Wel krijgt
het waterschap voor elke boom die
wordt afgeleverd een vergoeding.
Ook de hoogte daarvan kan wat be
treft de verkoop van de Setallandse
groenvoorziening niet worden ge
specificeerd.
VERVOLG VAN VOORPAGINA
„Met deze bezuinigingen zijn we
straks terug bij af. De vraag is hoe
het dan gaat met de kwaliteit van
het onderwijs", aldus Berends.
Andere Thoolse scholen, zoals de
christelijke basisscholen aangeslo
ten bij de VPCO, hebben niet ge
staakt. Cokky Schults, directeur van
Het Kompas in Anna Jacobapolder,
zegt dat ze dat niet gedaan hebben
omdat de kinderen er dan de dupe
van zouden zijn. „Wij staan wel
achter de standpunten waarvoor ge
staakt wordt. We hebben daarover
een brief naar de ouders van onze
leerlingen gestuurd. Die brief is ook
naar de minister van onderwijs ge
gaan."
Jan Berends vindt het wel merk
waardig dat het kabinet zich blijk
baar niets heeft aangetrokken van
de stakende leraren. „Gek, terwijl
mijn collega's in het Ajaxstadion
zaten, besliste de Tweede Kamer
dat de onderwijsplannen doorgaan."
yCi -4CIMVH i .1
De stichting Uit op Tholen en de
bibliotheek Oosterschelde hebben
schrijver Gerbrand Bakker uitge
nodigd voor een literaire avond. De
met meerdere prijzen bekroonde
Bakker komt woensdagavond om
kwart over acht naar de bibliotheek
Tholen. De schrijver studeerde cul
tureel werk in Leeuwarden en Ne
derlandse taal- en letterkunde, spe
cialisatie historische taalkunde aan
de Universiteit van Amsterdam.
Hij heeft zijn kennis op het laatste
gebied gebruikt voor de uitgaven
van twee verklarende jeugdwoor-
denboeken. In 1999 verscheen zijn
eerste jeugdroman Perenbomen
bloeien wit. Voor zijn literaire de
buut Boven is het stil (2006) ont
ving hij zes prijzen, waaronder het
Gouden Ezelsoor en diverse bui
tenlandse prijzen. Kaarten zijn ver
krijgbaar via de website uitoptho-
len.nl.
Muzikant Joris Linssen en zijn band
Caramba geven zaterdagavond een
optreden in De Vossenkuil in Oud-
Vóssemeer. De voorstelling Vuur
begint om kwart over acht en de
naam omschrijft de passie waarmee
de liedjes worden gebracht. Joris
Linssen zorgt voor de zang en tek
sten, Jeroen Groenendijk speelt
contrabas en guitarrón. Kees van
den Hoogen de Spaanse gitaar en
Marcel van der Schot accordeon.
Kaarten zijn verkrijgbaar via uitopt-
holen.nl.
Kloet is de voormalig directeur van
woningcorporatie Castria (tegen
woordig Stadlander) en goed en wel
twee maanden met pensioen. Het is
niet zomaar dat het bestuur juist
Kloet op het oog had als nieuwe
voorzitter. Brevet: „Een nieuwe
voorzitter moet onafhankelijk zijn.
Niet werkzaam in de detailhandel of
horeca. Dat is een eis die wij als fe
deratie met elkaar hebben afgespro
ken. Kloet voldoet aan die eis. Hij
heeft bovendien bestuurlijke erva
ring, kent het reilen en zeilen bin
nen het gemeentehuis en is door zijn
vroegere werk goed op de hoogte
van wat er op Tholen speelt."
Niet Brevet, maar bestuurslid Arjan
van Ommen die samen met Kloet in
de ledenraad van Rabobank Ooster
schelde zit, opperde Jaap Kloet als
nieuwe voorzitter van de TOF. „Dat
ik daar niet zelf op kwam, neem ik
mezelf nog kwalijk", aldus Brevet.
Voor Kloet was het verzoek van de
Thoolse Ondernemers Federatie een
complete verrassing. „Wim belde
mij, anders was ik omgedraaid en
weggelopen", zegt Kloet. De oud-
Castria directeur hapte niet direct
toe. ,Je moet terughoudend zijn.
Het is nogal een verantwoordelijk
heid." Kloet legde het verzoek
enkele weken naast zich neer. las
de statuten door en woonde een
bestuursvergadering bij. „Statutair
was alles goed geregeld. Ook wil ik
iets doen voor de gemeenschap. In
welke vorm, daar had ik nog niet
over nagedacht. Het verzoek van
Wim overviel me dan ook. Boven
dien had ik mijn vrouw beloofd om
eerst thuis mijn 'werkjes' af te ma
ken." Toch hakte hij de knoop door.
„Na het bijwonen van de vergade
ring was ik er over uit: het klikte ge
woon."
Een tegenkandidaat was er niet.
Daardoor was de keuze snel ge
maakt. Jaap, even was je bang
voor de concurrentie", lachte Bre
vet. „Ik kan je geruststellen, die is
er niet. Mag ik je uitnodigen naar
voren te komen." Met een ferme
handdruk draagt Brevet het stokje
over. „Bedankt voor jullie vertrou
wen. Ik ga mij hardmaken voor de
Thoolse detailhandel," zegt de nieu
we voorzitter. Met de bestuurswis-
sel krijgen de honderdtwintig leden
van de ondernemersfederatie een
ander mens voor zich. „Eigenwijs,
confronterend en doordringend", al
dus Kloet. ,JEn misschien een beetje
minder geduldig." Brevet wil de
nieuwe voorzitter nog graag een
aanbeveling meegeven. „Zorg voor
meer betrokkenheid onder de leden,
want daar schort het aan."
De algemene ledenvergadering in
Meulvliet is daar een prangend
Begin februari tekenden de vereni
gingen een overeenkomst met de
gemeente om de verplaatsing van
de ijsbaan van de Annewas naar de
Joanna Mariapolder mogelijk te
maken.
Het gaat om een clublokaal voor
beide verenigingen met ieder een
eigen ingang, maar ook om de
schietbunkers voor de schietvereni
ging, lichtte Van den Bergh toe.
Behalve een ijsbaan komen er twee
schietbanen. Eentje van twintig en
eentje van zestig meter. Met de mo
gelijkheid om uit te breiden naar
honderd meter. Volgens Van den
Bergh worden de banen 'ingepakt
in een dijk'. Die dijk scheidt het
terrein af van de rest van de polder.
In het zuidelijk deel van het terrein
(onderaan de Oude Zeedijk) komt
een waterpartij voor waterberging.
Elke vereniging krijgt een eigen in
gang. De schietvereniging maakt
vooral 's avonds gebruik van het
gebouw, de ijsclub vooral in de
winter als er geschaatst kan wor
den. De ijsbaan wordt 300 meter
lang. Er zijn plannen om de baan te
verharden zodat er buiten het
schaatsseizoen geskeelerd kan wor
den, maar daar ontbreken nu de fi
nanciën voor.
In het gebouw komt een keuken die
beide verenigingen kunnen gebrui
ken. Voor de ijsclub is er ook een
bar voorzien, niet voor de schiet
vereniging. Omdat het gebouw be
perkt zal worden gebruikt, komen
er, in verband met de inbraakbevei
liging, weinig ramen in. Wel ko
men er ramen aan de voorkant die
uitzicht geven op de ijsbaan. Het
gebouw krijgt houten wanden. Op
de bunkers komen ontluchtingsko-
kers voor de kruitdampen. Ook die
worden in hout uitgevoerd. Op het
dak komen golfplaten. In een rode
kleur. Volgens Van den Bergh ver
wijzen ze naar de loods van Bus-
mariteam, die naast het terrein
staat.
De welstandscommissie was zeer te
spreken over het ontwerp. Vooral
de uitvoering in hout sprak de com
missie aan. Voorzitter Gerard Ver
meulen adviseerde om de houten
delen los te maken (met een ope
ning van een paar centimeter) waar
door er een scherpere belijning
ontstaat. Er komt ook een parkeer
terrein met 147 vakken. Dat wordt
openbaar toegankelijk. De rest van
het terrein wordt met een hek afge
sloten.
Wim Brevet (links) heeft de leiding van TOF overgedragen aan Jaap Kloet.