'Van Franeker richting Dokkum zat ijs
vol windwakken, scheuren en hobbels'
Emergo verliest, maar kan
koploper aardig bijhouden
Houte
Koersballen
Thoolse Kaylee Heijnen Brabants
springkampioen met pony Kohvie
Thoolse korfballers staan vierde in zaalcompetitie vijfde klasse
Geen loon naar werken voor Smash in wedstrijd tegen Never Despair
Slager favoriet
voor damtitel
Jongeren leren taartje versieren
Jubileum AVC
met oud-leden
Donderdag 16 februari 2012
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
13
Karei en Robin van Turnhout schaatsen samen deel van Elfstedentocht
Historie
Emergo verloor zaterdag in Meulvliet met 12-16 van
Keep Fit '70 3 uit Roosendaal. Een terechte uitslag, zegt
trainer Hans-Peter de Jong. „Maar ik vind dat we het
best redelijk gedaan hebben tegen de koploper." Na twee
kampioenschappen in de zesde klasse koos de korfbal
club uit Sint-Maartensdijk er voor om het in de zaalcom
petitie een niveau hoger te proberen. In poule R5F staan
de rood-zwarten momenteel vierde.
Droom
Rammegors
Geen voldoening
Monsterscore
Reserves
interieur
Energieweg 11J - 4691 SE Tholen - tel. 0166 60 93 33
www.vanhouteinterieur.nl
Tafeltennissers uit Sint-Annaland lijden nederlaag
Jeugd
Hij vergeet ze nooit meer. De woorden die Wiebe Wieling, voorzitter
van de vereniging De Friesche Elf Steden, woensdagavond uitsprak.
Karei van Turnhout uit Oud-Vossemeer kon wel door het ijs zakken
toen hij hoorde dat 'de tocht der tochten' niet doorging. Vijftien jaar
keek hij uit naar een derde Elfstedentocht. Het mocht niet zo zijn. Toch
liet hij het er niet bij zitten.
De Elfstedentocht, of op z'n Fries Alvestêdetocht, werd voor het
eerst in 1909 gereden en is sindsdien vijftien maal verreden. De
laatste tocht vond in 1997 plaats. De tocht, die zoals de naam al
zegt langs elf steden voert, wordt met de wijzers van de klok
mee geschaatst en begint in de Friese hoofdstad Leeuwarden.
Met uitzondering van de jaren 1933 en 1941. Tegenwoordig is
de route als volgt: Leeuwarden, Sneek, IJlst, Sloten, Stavoren,
Hindeloopen, Workum, Bolsward, Harlingen, Franeker. Dokkum
en de finish op de Bonkevaart in Leeuwarden. De tocht gaat al
leen door bij een ijsdikte van minimaal 15 centimeter.
Vanwege de beperkte capaciteit van kanalen en kluunplaatsen
is het aantal deelnemers dat mee kan doen beperkt. Hef aantal
ligt rond de 16.000. In 1986 voerde de vereniging De Friesche
Elf Steden een ledenstop in. Die werd ingesteld omdat het aan
tal rijdende leden (toen 20.566) het aantal beschikbare start
plaatsen overtrof. Sindsdien kunnen alleen leden met een start
kaart deelnemen. Deze worden bij loting verdeeld.
Marnix Somers (met de bal) en Jaco Rip zijn voor Emergo in de aanval.
Het zag er dit jaar zo veelbelovend
uit. Een vorstperiode van bijna twee
weken, waarbij het kwik soms zakte
tot wel twintig graden onder nul. In
vijftien jaar was de Elfstedentocht
nog nooit zo dichtbij. Met man en
macht veegden vrijwilligers en mili
tairen de sneeuw van het ijs en pre
pareerden het elfstedenparcours. Het
mocht allemaal niet baten. De ijsdik
te bleef op veel plaatsen onder de
vereiste vijftien centimeter. En met
het intreden van de dooi was zondag
de kans op een zestiende Elfsteden
tocht definitief verkeken.
Terwijl de Friezen het besluit van de
Friesche Elf Stedencommissie moe
ten verwerken, staat Karei donder
dagochtend met zoon Robin op het
ijs. In Friesland wel te verstaan. Op
de Zwette. de waterverbinding tus
sen Sneek en de Friese hoofdstad
Leeuwarden. Klaar om te beginnen
aan de monstertocht. Na het horen
van het slechte nieuws besloten ze
hoe dan ook naar Friesland te gaan.
Wie weet moeten we straks wel weer
vijftien jaar wachten, zei Karei de
avond ervoor tegen zijn zoon. Van
Turnhout liet zijn droom bovendien
niet zomaar afpakken. Hij moest de
tocht rijden, zo goed en kwaad als
het kon.
Met een rugzak vol boterhammen en
sportdrank begonnen vader en zoon
in zuidelijke richting aan de bijna
tweehonderd kilometer lange
schaatstocht over natuurijs. Voor Ro
bin de eerste keer. Zijn vader had de
officiële tocht eerder gereden: in de
winters van 1986 en 1997. „Een on
vergetelijke ervaring. Vertrek in de
vroege ochtend. Het winterzonnetje
langzaam zien opkomen. Het ge
knars van het ijs. Machtig."
Hoe anders was het begin van déze
tocht. Geen volk langs de kant, geen
sponsoring. Op een enkele verdwaal
de schaatser na helemaal niets. „Het
ijs lag er ook nog eens minder bij."
Hoewel de eerste twintig kilometer
met de wind in de rug richting Sneek
zonder problemen verliepen, weten
Karei en Robin nu waarom de rayon
hoofden van de Friesche Elfsteden-
vereniging een streep trokken door
de tocht der tochten. „We zijn niet
door het ijs gezakt. Maar wat was het
op sommige plekken slecht. Daar
had je met geen mogelijkheid met
16.000 man overheen kunnen gaan.
Om nog maar te zwijgen van alle
toeschouwers die tijdens zo'n tocht
ook nog op het ijs staan. Dat had le
vensgevaarlijke situaties opgele
verd."
Vanwege de slechte kwaliteit van het
ijs, en op aanraden van diverse Frie
zen, besloten vader en zoon het zuid
westelijk deel van de route richting
Sloten. Balk, Stavoren. Hindeloopen
en Workum links te laten liggen.
„Tot IJlst, een dorpje net onder
Sneek, was de kwaliteit van het ijs
goed. Daarna werd het zienderogen
minder." De Van Tumhouts zetten
koers richting het westen, naar Bols
ward. Te doen, maar niet meer dan
dat, concludeert Karei achteraf. De
tocht werd er vanaf dat moment niet
beter op. „Het ijs zat van Franeker
richting Dokkum vol windwakken,
scheuren en hobbels. Alles behalve
ideaal." Karei besefte meer en meer
waarom een zestiende Elfstedentocht
een winterse utopie bleek te zijn. On
derweg kwam het tweetal weinig
mensen tegen. „De verslagenheid
onder de Friezen was groot", zegt
hij. „Iedereen had er ontzettend naar
toe geleefd. Horecaondernemers
hadden alles klaar staan: stoelen, ta
fels, een gevulde koelkast."
Even voor Dokkum maken de twee
rechtsomkeert. Niet vanwege de ijs
kwaliteit. maar omwille van de tijd.
„Het liep tegen vijven", zegt Karei.
Net voor het vallen van de avond be
reiken ze hun auto. die in een wei
land geparkeerd stond.
Karei leeft voor het schaatsen en
heeft het virus overgebracht op zijn
zoon. Zodra het begint te vriezen is
hij niet meer te genieten. Hij is er
door bezeten. Continu houdt hij de
weersverwachting in de gaten. Het
houdt hem in de ban. haast obses
sief. „Mijn vrouw is altijd weer blij
als het gaat dooien, want dan doe ik
weer normaal", zegt hij. Hoe langer
het vriest, hoe nerveuzer Karei
wordt. Blijft het vriezen, dan is hij er
als de kippen bij. Het Rammegors
bij Sint Philipsland is dan zijn do
mein. „Een unieke plek", zegt hij.
„Daar kun je al schaatsen wanneer
ze er in de rest van het land alleen
nog maar van dromen." Volgens Ka-
rel heeft dat alles van doen met de
ligging, het ondiepe water en de
zandgrond. „Afgelopen weken heb
ik daar veel tijd doorgebracht. Je
kunt er rondes van pakweg ander
halve kilometer schaatsen. Een
ideale training." Als voorbereiding
op de Elfstedentocht gleden er de
nodige kilometers onder zijn ijzers
door. ,Jk ben de mensen die de
schaatsbaan hebben schoongeveegd
ontzettend dankbaar." Karei hoopt
dat Rijkswaterstaat de plannen voor
het verzilten van het Volkerak nog
even in de ijskast zet, want dat bete
kent het einde van de schaatspret op
natuurijs dichtbij huis.
Wat verder van huis, in Biddinghui
zen, deed Karei ter voorbereiding op
de Elfstedentocht mee aan een hon
derd kilometer lange toertocht. „Dat
was afzien", zegt hij terwijl hij zijn
mobiele telefoon tevoorschijn haalt.
„Moet je dit eens bekijken." Karei
laat een foto zien. De ijspegels han
gen aan zijn gezicht. „Het was ont
zettend koud. Bij vertrek min twin
tig." Zo koud heeft hij het tijdens
zijn tocht in Friesland niet gehad.
„De temperatuur kwam 's middags
zelfs boven nul uit."
Naast de schaatsrondjes op het Ram
megors is hij iedere dag met zijn
conditie bezig. Zo pendelt hij vijf da
gen in de week op de fiets heen en
weer tussen Steenbergen en zijn
werk in Oud-Vossemeer. Daar runt
Van Turnhout samen met zijn broer
Wout de firma Turnco Agrotrade in
de Veerstraat. Een bedrijf dat voe
dingsmiddelen levert aan groothan
dels in de Benelux. „En ik rijd zo'n
zesduizend kilometer per jaar op de
racefiets, waaronder verschillende
toertochten zoals de Elfstedenfiets-
tocht. Die heb ik inmiddels zo'n tien
keer gefietst." Over zijn conditie
hoeft Van Turnhout zich niet druk te
maken. En al evenmin over een
eventuele startplaats. Want gaat deel
name aan de tocht der Ukhten voor
veel Nederlanders alleen op basis
van loting. Karei krijgt ieder jaar als
een van de weinigen (ongeveer
6000) een startnummer toegestuurd.
Hoewel hij donderdag een deel van
de officiële elfstedenroute heeft ver
reden, zit het Van Turnhout toch niet
helemaal lekker. „Begrijp me niet
verkeerd. Het besluit van vereniging
De Friesche Elf Steden is terecht.
Een tocht verrijden was onmogelijk.
En ook al heb ik een deel verreden,
toch geeft het geen voldoening." Er
ontbreken ingrediënten. „Het gaat
niet alleen om fysieke voldoening.
De sfeer, de mensen. Het ontbrak al
lemaal." Hoop dat de tocht dit jaar j
nog doorgaat, heeft hij niet meer.
.Als er midden februari geen ijs ligt, i
kun je het wel vergeten. Dat is altijd
al zo geweest." Toch is Karei niet he
lemaal moedeloos. Met het verrijden
van de Molentocht door de Alblas-
serwaard heeft hij een prima alterna
tief. „Met 75 kilometer minder lang, I
maar met de molens van Kinderdijk
op de achtergrond geeft het tcKh ze- I
ker voldoening."
„We wisten vooraf dat het een lasti
ge wedstrijd zou worden", zegt
Hans-Peter de Jong. Emergo verloor
de uitwedstrijd met dezelfde cijfers.
„Keep Fit is een erg geroutineerde
ploeg, met korfballers die al jaren
samen spelen en daardoor goed op
elkaar zijn ingespeeld. Ze worden
ook steeds kampioen in deze klas
se." Emergo, dat maar één senioren
team heeft, speelt nogal eens in een
wisselende samenstelling. „En dat
merk je in het veld." De voorgaande
drie wedstrijden boekten de korfbal
lers uit Sint-Maartensdijk niettegen
staande goede resultaten, en won
twee keer. Dat leverde in zeven
wedstrijden vier punten op. „We
zijn nog niet een keer weggespeeld.
En we moeten nog twee keer tegen
de onderste ploegen."
In Meulvliet opende Keep Fit na
twee, drie minuten spelen de score.
Emergo kwam nog op 1-1, maar
keek bij de rust tegen een 3-6 ach
terstand aan. „De tegenstander
kreeg veel meer kansen om te sco
ren, maar benutte ze niet. Waren we
zelf doeltreffender geweest, dan
hadden we misschien voor een ver
rassing kunnen zorgen." In de twee
de helft liepen de bezoekers verder
uit. Maar bij een 4-9 stand kreeg
Emergo de geest. Het verschil werd
kleiner en bij 11-13 leek een stunt
van Thoolse kant mogelijk. De II-
14 van de Roosendalers brak echter
op, maar het verschil bleef tot vier
treffers beperkt. „We moeten reëel
zijn, de uitslag was terecht", zegt
De Jong over de 12-16 nederlaag.
Keep Fit verloor in acht duels nog
niet en scoorde 29 treffers méér dan
de nummer twee. Emergo heeft een
doelpuntensaldo van 75 voor en 88
tegen.
De A-jeugd van Emergo maakte
weinig kans tegen het sterke ELKV,
dat letterlijk en figuurlijk een maatje
te groot was. Zelfs een eretreffer
was de roodzwarten niet gegund,
de tel Ier bleef op 0-15 steken
Ook Emergo El kreeg ELKV uit
Etten-Leur op bezoek en had daar
niet veel moeite mee. De Tholena-
ren combineerden vlot en de tegen
stander had weinig verweer tegen
dat snelle spel. De doelpunten vie
len als rijpe appelen, er kwam een
monsterscore van 23-0 uit de bus.
Jarno Jansen (8x), Alejandro Mon-
cilla Tello (7x), Annemiek Geuze
(6x), Michelle v.d. Putten en Ri
chard v.d. Putten waren de doelpun
tenmakers.
In een prima wedstrijd won Emergo
F1 met 3-1 van Vios, de nummer
twee van de ranglijst. De rood
zwarten verdedigden goed, wisten
te scoren en breidden de voorsprong
uit. Evy Kostermans (2x) en Romy
Hoffers maakten de doelpunten. De
strafworpen na afloop verloor
Emergo met 6-5
Programma zaterdag: Emergo
A1-Scheldevogels (Medlvliet) 8.50
u., KVK C2-Emergo Cl 12 u„Tria
de Dl-Emergo Dl 9 u., Korbatjo
E4-EmergoEl 12 u.
Het eerste team van Smash '76 is zaterdag op een 9-1 nederlaag getrak
teerd in de hoofdklasse door Never Despair uit Den Bosch. Alleen het
dubbelspel leverde een punt op voor het tafeltennisteam uit Sint-Anna-
land. Verdiend was de dikke nederlaag echter zeker niet.
Smashers zeker hoop op een goed
f—•■'■'"-llÉtl vervolg in de hoofdklasse.
In het enkelspel hadden Merijn van
der Klooster, Remco Vroegop en
ook zeker Anné van Dijke kansen op
een winstpartij. Van Dijke liet twee
maal een 2-0 voorsprong in sets
glippen. Ook Merijn van der Kloos
ter liet kansen tegen de zwakke der
de man van Never Despair liggen.
Al met al biedt het spel van de
Voor het tweede team was er dan
eindelijk goed nieuws te melden. Na
de eerdere twee zeperds werd er de
ze week overtuigend met 7-3 ge
wonnen uit bij Scaldina in Zierik-
zee. Peter Bazen en Peter Hendrickx
wonnen beiden tweemaal en ook het
dubbelspel werd binnengehaald.
Vooral Bazen speelde ijzersterk. De
Advertentie I.M.
resterende twee punten werden ver
rassend binnen geslagen door inval
ler Jan-Willem van Vossen die een
uitstekend seizoen kent. Door dit re
sultaat nestelt Smash 2 zich in de
middenmoot van de derde klasse.
Het derde team zit op dit moment
duidelijk in de hoek waar de klappen
vallen. Na de eerdere 9-1 nederlagen
volgde ook dit weekend weer een
zelfde verlies. Alleen David van
Driel zorgde voor een punt. Jacob
Elenbaas en Marnix van der Graaf
bleven ondanks goed spel zonder
punten. Door dit resultaat dreigt na
drie wedstrijden al het degradatie
spook. ï)e missie is dan ook duide
lijk: winnen om snel punten te pak
ken. Het vierde team daarentegen
beleeft een uitstekend seizoen, al
werd er afgelopen weekeinde wel
met 6-4 verloren. Dit wa$ echter
geen schande aangezien Smash 4
aantrad tegen de torenhoge titelkan
didaat Kerkwerve waar andere te
genstanders ook al ruim van hadden
verloren. Op een ijskoude vrijdag
avond haalde Chris Hage met zeer
goed noppenspel een punt. Jan-Wil
lem van Vossen bleef ongeslagen en
pakte drie overwinningen. Cindy
van der. Klooster verloor haar partij
en. Het dubbelspel ging met het
kleinst mogelijke verschil verloren.
Door dit resultaat staat het vierde
team nog steeds op de tweede plaats.
Na drie speelronden mag men bij het
vijfde team wel stellen dat dit voor
het kampioenschap gaat in de zesde
klasse. Afgelopen zaterdag werd
medetitelkandidaat Scaldina met 7-3
verslagen. Job Moerland en Jochem
van der Klooster bleven deze mid
dag ongeslagen en pakten ook het
dubbelspel. Eldert Besseling bleef
op nul overwinningen steken. Zijn
vorm is wel groeiende, maar hij kan
nog net niet de puntjes op de i zet
ten. Het vijfde team gaat met een
voorsprong van vijf punten aan kop
in de zesde klasse.
Bij de jeugd verloor het eerste team
verrassend met 6-4 van het zwakke
Middelburg 5. Als excuus kunnen
verschillende blessures bij alle drie
de spelers aangedragen worden.
Joost van Dijke. Bennie van Poort
vliet en Johan Aamoudse wonnen
allen eenmaal. Daarnaast werd de
dubbel binnengesleept. Het tweede
van Smash ging in eigen huis met 6-
4 onderuit tegen The Back Hands 2.
Het "derde team zette ook de derde
wedstrijd om in een zege.
Het tafeltennisprogramma wordt in
het tweede weekend van maart weer
vervolgd.
Volleybalclub AVC '87 uit Tholen
viert op zaterdag 21 april haar 25-
jarig bestaan. Voor dat feest worden
ook oud-leden uitgenodigd. Die
kunnen zich aanmelden via het
e-mailadres 25jaar@AVC87.nl. Om
het feest te bekostigen, gaan
de jeugdleden aanstaande zaterdag
langs de deuren in Tholen stad om
stroopwafels te verkopen.
Aart Slager (rating 1040) van dam-
en schaakclub DSVF uit Sint Phi
lipsland behoort tot de favorieten
bij het West-Brabantse kampioen
schap dammen. Dat is onlangs ge
start in Roosendaal. Er wordt ge
speeld in twee klassen. De tien
betere spelers met de hoogste
speelsterktè (rating) 900 tot 1250
komen uit in de hoofdklasse. Aart
won zijn eerste partij tegen Rob
van Lien (rating 937). Twee andere
leden van DSVF. Nico Flikweert en
Willem Drenth. proberen in de eer
ste klasse (rating 700 tot 900) het
podium te bereiken. In hun poule
met twaalf deelnemers startten bei
den met een winstpartij, respectie
velijk tegen Kees de Wit en Ronald
Siegers. Favoriet J. van den Ouden
(rating 888) speelde remise tegen
Hans Otten.
Race Zeeland krijgt van de provin
cie elfduizend euro subsidie voor
het ontwikkelen van wielerarrange-
menten.
Uitslagen van de gespeelde koers-
balwedstrijden van:
Meulvliet: 1. mevr. N. Deurloo en
J. Suurland 38 p.; 2. mevr. J. Bos 22
p.; 3. mevr. A. Hilgerson en J.
Sprenkels 19 p.; 4. mevr. J. Verbrae-
ken en W. Deurloo 16 p.; 5. G. Bo-
lier en G. v.d. Padt 15 p.; 6. mevr. A.
Suurland en W. Bijl 12 p.; 7. mevr.
D. Lindenberg en mevr. H. Schot 5
p. Uitslag 1 febr.: 1. mevr. A. Suur
land en mevr. J. Bos 27 p.; 2. mevr.
J. Verbraeken en W. Deurloo 26 p.;
3. J. Suurland en G. v.d. Padt 22 p.;
4. mevr. L. Verschoor en mevr. C.
Sprenkels 19 p.; 5. mevr. R. Bolier
en mevr. D. Lindenberg 18 p.; 6.
mevr. N. Deurloo en W. Bijl 17 p.
Gezelligheid vóór Alles/Sint-
Maartensdijk: 1F. de Jong 37 p.;
2. W. Bijl 35 p.; 3. mevr. B. Bijnag-
te 33 p.; 4. mevr. W. Kloet 20 p.; 5.
mevr. M. Dane 19 p.; 6. mevr. T.
Breure 18 p.
Oud-Vossemeer: 1. mevr. C. van
Mierlo 27 p.; 2. mevr. J. de Bakker
24 p.; 3. mevr. J. van Houte 18 p.; 4.
N. Moerkerken, en mevr. L. van
Poortvliet 15 p.; 6. mevr. L. Weeze-
naar 14 p.; 7. mevr. M. van Poort
vliet 11 p.
In het kader van het project Let's
move around organiseert het jeugd-
en jongerenwerk van de gemeente
een workshop taarten versieren.
Jongeren tussen 12 en 23 jaar kun
nen op woensdagavond 29 februari
tussen zeven en negen uur aan de
slag in het Holland Huis in Scherp?-
nisse. Onder leiding van Karin van
der Kleijn van Zoetecaatje uit Sint-
Maartensdijk leren de deelnemers
op creatieve wijze een boltaartje te
versieren. Meedoen is gratis, maar
belangstellenden dienen zich vooraf
op te geven onder vermelding van
naam en telefoonnummer. Dat kan
tot uiterlijk 27 februari bij jongeren
werker Ties Reitsma, jar@tholen.nl.
Na afloop mag iedereen de zelf ver
sierde taart mee naar huis nemen.
Het project Vakantiezeilschepen krijgt maximaal 28.000 euro subsidie van
de provincie Zeeland.
Kaylee Heijnen op weg naar de sprong, met haar pony Kohvie S op de Brabantse kampioenschappen
Kaylee Heijnen uit Tholen heeft dit weekend in
Schijndel de Brabantse springtitel in de wacht ge
sleept. De 13-jarige amazone won met haar pony
Kohvie S de klasse M-springen in de categorie D-E.
Ze mag op 24 maart in Ermelo gaan strijden om de
nationale titel. Met haar barrageplaats op het kam
pioenschap had ze ook meteen een startbewijs voor
het jaarlijkse paardensportevenement Indoor Bra
bant in Den Bosch op zak.
Daar mag ze in het voorprogramma van de wereld
bekerfinale gaan strijden tegen topruiters. Heijnen
moest het in Schijndel opnemen tegen 52 deelne
mers. Om in de finale te komen, was het zaak om
twee foutloze manches te rijden. Dat lukte haar. Er
volgde een supersnelle har rage. Niemand van de
negen barragekandidaten kon haar tijd van 32,78
seconden verbeteren, de reservekampioen deed een
seconde langer over het parcours.
Karei rechts) en Robin van Turnhout voor de bekende brug bij het zo 'n zeventig inwoners tellende Bartlehiem
