'Kinderen zijn net zo leergierig,
lief en vindingrijk als vroeger'
'Interne strijd laten rusten en
ons richten op de nieuwe cao'
Vogelaar vraagt naar
speel tuintje Bosstraat
Trendwatcher Bakas
praat ondernemers bij
Geen subsidie voor bietenrace
FNV huldigt trouwe leden in 't Ouwe Raed'uus in Poortvliet
Donderdag 20 oktober 2011
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Een dubbel gevoel. Dat hebben Hélène de Greef-Plas-
inans en Fien Cools bij de gedachte dat morgenmiddag
de deur van de Sint Anthoniusschool in Oud-Vossemeer
voor het laatst achter hen dicht slaat. De administratieve
taken, vergaderingen en besprekingen zullen ze niet mis
sen. Maar de collega's, en bovenal de kinderen, dat is
een ander verhaal. „De kinderen zijn lief. Je wilt er zó
graag mee werken", zegt juf Hélène.
Scheidende juffen Hélène de Greefen Fien Cools Vossemeerse Anthoniusschool
Bewoners wille klimrek brandweerkazerne
Vooruitstrevend
Dorpsweg
Bedrijf
Cabaret
mTl Stemmen
I I van lezers
Actie
Twee dagen
Uitreiking van Ziringusprijs in gemeentehuis
Wat voor kleding dragen we over twintig jaar? Wonen
we gezellig door elkaar of sluiten we ons op in een eigen
getto's? En moeten we niet Mandarijn (Chinees) gaan le
ren. Op die vragen zal trendwatcher Adjiedj Bakas in
gaan op de ondernemersavond op 15 november in het
gemeentehuis in Tholen.
WHS
Tien klachten
over varkenslucht
Het aantal jubilarissen van FNV Bondgenoten stijgt.
Telde de afdeling Tholen vrijdagavond in het Ouwe
Raed'uus in Poortvliet twee leden die zestig jaar lid zijn,
elders in het land zijn al leden die 75 zelfs 80 jaar lid
zijn. „De oudjes komen er aan," zei FNV-districtsbe-
stuurder Peter Smits tegen de leden in het dorpshuis.
Niet uit elkaar
De dames Hélène de Greef<links) en Fien Cools zetten na 43 jaar Sint Anthoniusschool een punt achter hun onderwijsloopbaan.
De SP wil weten waarom er geen speeltuintje is aangelegd aan de Bos
straat in Tholen. Volgens raadslid Annie Vogelaar was dat de bewoners
beloofd. Dit jaar zouden er volgens haar diverse speelplaatsjes w orden
gerenoveerd.
Als er een ding duidelijk wordt uit
het gesprek met beide leerkrachten,
is het wel hun gedrevenheid en
liefde voor het vak. Ook nog na 43
jaar voor de klas. ,,We zitten nog
vol spirit om kinderen daar te bren
gen waar ze moeten zijn", ver
woordt Hélène de Greef het. Een
week voor hun afscheid was er een
studiedag op school over een ande
re manier van instructie om de ef
fectiviteit te vergroten. „Tevoren
dachten we:-moeten we daar nog
naar toe? Maar het onderwerp
sprak ons aan. En aan het einde van
de dag keken we elkaar aan en zei
den: jammer dat we niet kunnen
meedoen aan het vervolg", vertelt
Fien Cools. Zij wordt volgende
week 63, juf Hélène is dat inmid
dels al. Maar ze zijn er trots op dat
ze tot op het laatst zijn bijgebleven
in hun vak. Bijscholing, cursus- en
studiedagen, ze hebben het altijd
gevolgd. „Vorig jaar is de school
met een nieuwe taalmethode be
gonnen. Daar hebben we ons ook
weer in verdiept"zegt juf Fien
De beide leerkrachten hebben zich
ook het gebruik van de computer
eigen moeten maken, wat best
moeite kostte. Enkele jaren gele
den kwamen de digitale schoolbor
den digiborden - in de klas. „Ge
weldig om mee te werken", vindt
juf Hélène. ,Je kunt er van alles op
voor de dag toveren." Het tweetal
is content over de lesmethoden en
-materialen op de Sint Anthonius
school. „Bij praktisch elke metho
de is een computerprogramma ont
wikkeld, en oefenstof voor de
leerlingen. We hebben hier alles en
doen als klein schooltje niet onder
voor een grote basisschool in een
stad." De Vossemeerse school
heeft in hun optiek op dat gebied
nooit achtergelopen. Met name di
recteur Jan Lauwerijssen, die eind
jaren zeventig en begin jaren tach
tig aan de school verbonden was,
was volgens hen erg vooruitstre
vend. „Tegenwoordig moet je met
alle trends mee."
De dames hebben een hele geschie
denis op de school, want het is de
enige waar ze in hun 43-jarige
loopbaan hebben gewerkt. Daar
mee evenaren ze het record van een
eerdere onderwijzeres, Mie Hom
mel, die van eind 1920 tot begin
1964 aan de Sint Anthoniusschool
stond. Juf Fien bekent dat ze ooit
ergens anders heeft gesolliciteerd,
toen ze een jaar of vijf in Oud-Vos-
semeer werkte. Verandering komt
er toch geregeld wel, aldus juf
Hélène. Zes directeuren maakte het
tweetal mee: Imandt, Olsthoorn,
Lauwerijssen, Stadhouders, Rijk en
sinds bijna twaalf jaar Piet Soffers.
„Elke directeur brengt zijn eigen
visie mee. En daardoor lijkt het
soms of je op een andere school
komt." De eerste acht jaar van hun
loopbaan waren de juffen op elkaar
aangewezen, daarna is het aantal
collega's gaandeweg uitgebreid, tot
elf toe. „En eigenlijk is het al die
jaren een hecht team geweest. Je
helpt elkaar als dat nodig is, bij
voorbeeld bij correctiewerk. Of je
overlegt over nieuwe lesmetho
den", legt Hélène uit. „Het is ook
fijn om te weten dat je er niet al
leen voor staat."
Het tweetal is afkomstig uit
Nieuw-Vossemeer en ging in 1968,
meteen van de kweekschool, aan
de slag op de R.K. Sint Anthonius
school in het Thoolse dorp aan de
andere kant van de Eendracht. Die
school stond toen nog in de Dorps
weg, een zestig jaar oud gebouw
met drie lokalen en verder niks. De
dames kwamen elke dag op de
fiets, lieten zich overzetten met het
pontje. De heer Imandt was des
tijds de hoofdonderwijzer, pastoor
Vermeulen de voorzitter van het
kerk- en schoolbestuur. Halverwe
ge de jaren zeventig is een nieuwe
school gebouwd aan de Burge
meester Versluijsstraat, wat een he
le verbetering betekende. Het ge
bouw is in de loop van de jaren
verschillende keren verbouwd en
uitgebreid, onder meer om na de
vorming van de basisschool de
kleuters in de school te integreren.
Dat was in 1989. Na het kerkbe
stuur werd vanaf 1972 de stichting
Katholiek Onderwijs Oud-Vosse
meer de werkgever, vijftien jaar
geleden ging deze op in de Lowys
Porquinstichting.
Juf Fien is een flinke tijd actief ge
weest in de medezeggenschapsraad
en de p.r.-commissie van de school
(juf Hélène een kortere periode),
was tot eind vorig schooljaar
plaatsvervangend directeur en
maakt deel uit van de commissie
zorgplan van de gemeenschappelij
ke medezeggenschapsraad. Binnen
het team heeft iedereen een norm-
jaartaak voor de buitenschoolse
uren. Leerkrachten kunnen in
schrijven op commissies waarvan
ze deel willen uitmaken. Groepjes
zijn verantwoordelijk voor het or
ganiseren van bijvoorbeeld de sin
terklaas- en kerstviering, Pasen of
de kinderboekenweek. Daarnaast
dragen ook ouders hun steentje bij,
maar dat is niet nieuw. De Sint An
thoniusschool kent al tientallen ja
ren een ouderraad. .)Ze verlenen
hand- en spandiensten bij festivi
teiten en dergelijke", vertelt Fien.
„Maar nu tegenwoordig iedereen
werkt, is dat soms lastiger te orga
niseren dan vroeger." Tijdens het
gesprek met de verslaggever komt
oud-ouderraadslid Anneke Heydra
binnen lopen. Ze wil een afspraak
maken voor een uitje van de leden
van die raad uit de jaren zeventig,
tachtig met de beide juffen. De da
mes stemmen onmiddellijk in.
Hélène: „Dat was in die tijd zó'n
hechte groep, net een familie." Het
contact is gebleven en voor de der
de keer wordt nu een uitje gepland.
Het onderwijs is in de afgelopen
vier decennia behoorlijk veran
derd, ervaren beide dames. „Je
moet nu steeds met elkaar overleg
gen. De tijd is voorbij dat een leer
kracht koning was in zijn eigen
klas. Alles over de lesstof en de
leerlingen wordt met elkaar be
sproken en overgedragen", zegt juf
Hélène. „We bereiden nog steeds
élke les voor, om de leerlijn door te
kunnen trekken", vult juf Fien aan.
„En in leerlingbesprekingen wordt
aan de orde gesteld wat je hebt ge
daan aan bepaalde problemen."
Voorbereiden, correctiewerk, gege
vensoverdracht, er gaan veel uren
in zitten. De werkweken zijn dan
ook alles behalve kort. „Ik kom
wèl eens op zaterdag terug naar
school voor correctie", geeft juf
Fien aan. Haar collega denkt vaak
terug aan het begin van haar loop
baan. „Toen was je streng, om je
zelf staande te houden in de klas.
Nu ben ik veel zachter tegenover
de kinderen." Ze vinden wel dat,
met alle doelen die vanuit het mi
nisterie worden gesteld en de vele
toetsen die daarmee samenhangen
(het resultaatgericht werken), de
basisschool een soort bedrijf is ge
worden. „Voor de leerkrachten is
dat best stressvol", geeft juf Hélè
ne aan.
Zij werkt, in verband met haar ge
zondheid. al een aantal jaren partti
me. En juf Fien zit in de bapo-rege-
ling, bedoeld om door het
afbouwen van het aantal uren de
werkdruk voor oudere leerkrachten
te verminderen. Zij werkt niet op
de woensdag. Na de zomervakantie
is voor beiden ingespeeld op het
aanstaande vertrek. Juf Fien had op
donderdag en vrijdag haar eigen
combinatiegroep 5/6 en was op
maandag en dinsdag ondersteu
nend. Voor juf Hélène was het
wennen dat ze voor het eerst in al
die jaren geen eigen groep meer
had. Ze heeft vooral lesgegeven in
de bovenbouw. „Ik werk op maan
dag- en woensdagmorgen, en op
donderdagmiddag. Alleen nog on
dersteunend. Op donderdag help ik
bijvoorbeeld Fien bij het nakijk-
werk en dan zijn we soms nog tot
half zes bezig." Als ze bijspringt in
groep 4, geniet juf Hélène van de
kinderen, zegt ze. „Pas zei er een
tegen me: ik vind het niet leuk dat
je weggaat, want je kunt het zo
goed uitleggen. En de kinderen uit
groep 3 en 4 zwaaien naar je op het
plein. Dat soort dingen ga je straks
missen."
Het vak komt op afstand te staan.
Ze blijven lid van de vakbond en
houden zich zo op de hoogte van
de ontwikkelingen. Daarnaast be
geleidt juf Fien in haar woonplaats
Steenbergen een kind met dyslexie.
„En mijn dochter werkt in het spe
ciaal onderwijs. Die heeft al ge
zegd dat ik haar misschien zo af en
toe eens kan helpen", zegt juf
Hélène.
Allebei zijn ze het er over eens dat
er ten aanzien van de kinderen in
die 43 jaar niets is veranderd. .Ze
zijn eigenlijk nog even lief, leer
gierig en vindingrijk als vroeger."
Ze genieten van de humor, de eer
lijkheid en de lol om niks bij de
jongere groepen. „Hier kan cabaret
niet tegenaan", vindt juf Hélène.
Ze geeft aan dat de kinderen mee
veranderen met de maatschappij.
„De wereld is voor hen veel rui
mer. Daar moet je vorm aan ge
ven."
Na zo lang in Oud-Vossemeer te
hebben gewerkt, kennen ze er meer
mensen dan in hun eigen woon
plaats, realiseren ze zich. Ze kijken
met plezier terug op de afgelopen
periode. „En we zijn dankbaar dat
de mensen hun kinderen aan ons
hebben willen toevertrouwen."
Plannen hebben de twee dames ge
noeg. Juf Fien, die tegenwoordig in
Steenbergen woont, gaat meer tijd
besteden aan haar drie kleindoch
ters en wil een dag vrijwilligers
werk gaan doen. Ze is inmiddels
aangesloten bij een kaartclubje
voor ouderen, en ze fietst, wandelt
en handwerkt graag.
Juf Hélène heeft plannen om haar
talen op te halen, het schilderen
weer op te pakken en te gaan
bridgen. In april stopt ook haar
man met werken, zodat ze dan sa
men dingen kunnen gaan onderne
men. Maar ze zorgt ook voor haar
92-jarige moeder. Eerst wil ze tot
rust komen. „Want ik heb de laat
ste jaren roofbouw gepleegd op
mijn lichaam."
Vrijdagmiddag tussen twee en drie
uur is er in de school een receptie,
waar iedereen welkom is om af
scheid te nemen van de vertrekken
de leerkrachten, 's Morgens is er
een programma met de kinderen.
De jaarlijkse bietenrace komt dit
jaar voor het eerst niet naar Sint-An-
naland. Waarschijnlijk om de reden
dat de subsidie is gestopt. Jammer,
want het was altijd een schitterend
gezicht, al die klippers, tjalken en
aken naast en achter elkaar in de ha
ven. Ook als ze 's morgens weg voe
ren en de zeilen werden gehesen,
was dit een machtig gezicht. Ver
schillende keren heb ik dit zelf ge
zien. Zo was het voor even weer een
beetje als vroeger, toen het nog han
delshaven was. Ik vraag me af,
waarom de schout- en schepenen
race nog wel subsidie krijgt. Is het
Ook wil ze weten of de bewoners
mee kunnen beslissen over de aan
de leggen speelgelegenheid waar
tot 2013 geld voor opzij is gelegd.
Van belang is voor welke leeftijds
groep ze gemaakt moeten worden.
Vogelaar vraagt zich af of dat geld
voor een of voor twee speeltuintjes
bedoeld is. Verder vraag ze of b. en
w. bereid zijn met de bewoners van
de Bosstraat rond de tafel te gaan
om te bekijken wat de mogelijkhe
den zijn. Ze wijst er op dat de be
woners drie maanden geleden heb
ben laten weten ook tevreden te
zijn met het klimtoestel dat op het
terrein van de gesloopte brandweer
kazerne aan de Ten Ankerweg staat.
Volgens haar zou er overleg over
Het thema van de avond is Anders
dan anders. Spreker Bakas past
daar goed in. Zijn aanstekelijke en
humoristische manier van vertel
len staat daar borg voor. Bakas
wordt veelgevraagd op congressen
om zijn licht te laten schijnen toe
komstige trends en ontwikkelin
gen. In 2009 werd hij uitgeroepen
tot trendwatcher van het jaar en tot
zwarte ondernemer van het jaar
2008. Bakas werd in Suriname ge
boren met ouders uit India. Hij
werd onlangs nog uitgeroepen tot
één van de 25 creatiefste Neder-
ene evenement belangrijker of
mooier dan het andere? Smaken ver
schillen, maar hier klopt iets niet. Of
allebei wel subsidie of allebei geen
subsidie, dat zou tenminste eerlijk
zijn. Om het geloofwaardig te ma
ken, zal er wel een draai aan gege
ven worden, zodat men het enigs
zins begrijpt. Misschien dat de
schout- en schepenenrace meer be
langstelling trekt? Dat zijn dan ge
nodigden en mensen van de jachtha
ven. De Sint-Annalanders die echt
gaan kijken, kun je op één hand tel
len. Het spreekwoord luidt toch: ge
lijke monnikken, gelijke kappen.
Dat geldt ook voor de bietenrace en
de schout- en schepenenrace.
M.L. van Winkelen,
Sint-Annaland.
gevoerd worden, maar hebben de
bewoners er niks meer over ge
hoord.
Aanleiding voor de vragen was dat
bewoners donderdag actie in de
Bosstraat voerden voor een speel
tuintje omdat het bestaande speel
tuintje aan de Vlasmarkt/Venkel-
straat niet meer zou voldoen
(gebrek aan sociale controle). Drie
jaar geleden zou de gemeente heb
ben aangegeven dat er tegenover
Bosstraat 42 een nieuwe speelplaats
zou komen, maar de bewoners kre
gen onlangs te horen dat er geen
geld meer was, volgens Vogelaar.
landers. Op deze bijeenkomst
wordt ook de ondernemersprijs Zi-
ringus uitgereikt voor de beste
Thoolse ondernemer. De avond
wordt georganiseerd door de ge
meente, de Thoolse ondernemers
federatie (TOF), het Ondernemers
Overleg Tholen (OOT) en de Ra
bobank Oosterschelde. Burge
meester Nuis opent de avond. Ba
kas houdt een inleiding met
discussie. De avond wordt afgeslo
ten door directievoorzitter A. de
Korte van de Rabobank Ooster
schelde.
De Sint Anthoniusschool kent, net als veel basisscholen, een te
rugloop in het aantal leerlingen. Op dit moment zijn het er 82. De
vacatures door het vertrek van de dames De Greef en Cools wor
den dan ook maar gedeeltelijk opgevuld. „Er komt één leerkracht
terug voor twee dagen in de week", meldt directeur Piet Soffers,
die blij is dat hij geen personeel hoeft te ontslaan. Soffers is te
vens directeur van een basisschool in Welberg. In Oud-Vosse
meer is Sandra Poppelaars nu plaatsvervangend directeur.
ten van de cao. Een goede zaak.
Noorthoek kon op zijn 56ste al met
pensioen. Samen met een hele lich
ting havenarbeiders. Hij volgde de
ontwikkelingen binnen de bond
over het pensioenakkoord wel,
maar stemde niet toen de leden ge
vraagd werden om hun voorkeur
uit te spreken.
De 81-jarige Jacob Vroegop, ook
uit Sint-Annaland werd een half
jaar later lid. Hij draagt al meer on
derscheidingen op zijn revers van
zijn jasje. Hij kreeg in 1995 een
speldje van de veiling, maar later
ook een speldje van de KNVB en
een koninklijke onderscheiding
vanwege het vrijwilligerswerk bij
voetbalvereniging WHS. Vroegop
werkte tot hij 65 jaar werd bij de
veiling.
Voor Rien de Viet, Jaap de Vries en
Jaap Noom uit Sint-Maartensdijk
was er een speldje voor een halve
eeuw lidmaatschap. Een speldje
met een robijn. De Viet werd auto
monteur en kreeg via de bond een
gedeelte van het examengeld terug,
vertelde hij. De Vries werd pas op
zijn 24ste lid. De nu 75-jarige was
er trots op dat hij nu al 50 jaar lid
is. Op het revers van Noom was
voldoende plaats. Het speldje voor
25 jaar zat op zijn andere jas die hij
thuis had gelaten, zei hij.
Vervolgens werden zes leden opge
roepen die veertig jaar lid zijn: Jac
van Dijke uit Tholen. Piet Lager
werf uit Sint-Maartensdijk. Johan
nes Vroegop uit Sint-Maartensdijk,
Johan Schot uit Tholen, Bart Keur
uit Sint-Annaland en Herman Ol
denburg uit Tholen. Als laatste
groep kregen vier mannen een zil
veren speld voor 25 jaar lidmaat
schap: Henk Oosdijk uit Stavenis-
se, Nico Moerkerken uit Tholen,
Ko van Driel uit Oud-Vossemeer
en Dick van Beveren uit Tholen.
Als laatste huldigde hij Tini Hage
uit Poortvliet. Hij stond al naast
Smits om de namen van de jubila
rissen om te roepen. Hage is 40
jaar lid van de vakbond en actief
in het afdelingsbestuur. Volgens
Smits heeft hij hele traject naar
Bondgenoten meegemaakt. En er
voor gezorgd dat Tholen een aparte
afdeling bleef. Na de huldiging
werd er bingo gespeeld.
il
VERVOLG VAN FRUIT
Ze heeft het besproken met haar
collega's, maar de klas van Aline is
de enige die er na de zomervakantie
mee is begonnen. Het gaat goed
zegt ze, maar ouders vinden het
soms wel lastig om ervoor te zorgen
dat hun kind elke dag iets van fruit
mee naar school krijgt.
De juf heeft er een beloningssys
teem voor de kinderen bij bedacht.
Elk kind heeft een fruitverzamei-
kaart en mag een sticker uitzoeken
als het fruit bij zich heeft. De mees
te kinderen hebben hun tweede
kaart ook al vol, zegt de juf. Met
één kaart doen ze gemiddeld 20 da
gen. Een volle kaart is een presentje
waard. Bij de eerste kregen de kin
deren een leuke kaart, bij de tweede
een kiwi lepeltje en bij de derde is
het nog een verrassing. Aline is van
plan om het het hele schooljaar te
laten duren.
Het fruit is ook onderdeel van de
les. De juf neemt dan een stuk fruit
mee, waarover ze wat vertelt. Zoals
een appel. Ze legt uit dat appelras
sen ontstaan door te enten: een tak
van een ene appelboom wordt vast
gemaakt aan een andere appelboom.
Aline heeft thuis ook een boom
gaard en door te enten is er een
boom ontstaan met twee soorten ap
pels.
De provincie heeft in de periode
juli en augustus 10 meldingen over
stankoverlast van varkensbedrijf
Britt B.V. te Tholen ontvangen.
Het gaat telkens over een klacht
van één inwoner uit Tholen en in
één geval, op 11 juli om acht uur 's
avonds, hebben vier inwoners ge
klaagd. Het is niet bekend of het
steeds om dezelfde personen gaat
die een klacht indienen. Een inwo
ner van Sint Philipsland en twee
van Sint-Annaland hebben in juli
geklaagd over andere stank. Ze ro
ken een fenolachtige lucht, ver
moedelijk afkomstig van een schip.
Dat blijkt uit een overzicht van mi
lieuklachten die de provincie rap
porteert aan de Zeeuwse Milieufe
deratie.
Kees Noorthoek en Jacob Vroegop
uit Sint-Annaland zijn beide zestig
jaar lid van de vakbond. Zij kregen
als eerste een speldje. Volgens
Smits heeft de bond in 2015 maar
liefst landelijk 22.000 jubilarissen
te huldigen. „De oudjes komen er
aan. Ik kom graag terug om jullie
dan te huldigen."
De bond was het afgelopen half
jaar vaak in het nieuws over het
pensioenakkoord dat de vakcentra
le wilde sluiten met minister Kamp
van sociale zaken. FNV Bondgeno
ten en de Abvakabo waren tegen
het akkoord dat Agnes Jongerius
uiteindelijk afsloot. Het akkoord
zou er volgens de vakcentrale voor
moeten zorgen dat de AOW en de
pensioenen bij de vergrijzing be
taalbaar blijven. Een van de onder
delen was het verhogen van de
AOW maar Bondgenoten zag dat
niet zitten omdat dan de oudertoe
slagen zouden verdwijnen. Volgens
Smits was de bond niet te missen in
de journaals. „Het is niet voor de
mensen die al thuis zitten, maar
voor de mensen die nog werken.
Het was een hele strijd."
Volgens de districtsbestuurder is
het vooral een interne strijd ge
weest. „Een meningsverschil. We
moeten het niet erger maken."
Bondgenoten en Abvakabo zegden
het vertrouwen op in Jongerius.
Om de gelederen te sluiten, moet er
een commissie van goede diensten
komen die het vertrouwen in de
vakcentrale gaat herstellen. Voor
dat de commissie benoemd wordt,
zijn eerst twee verkenners aange
steld: Herman Wijffels, oud-voor
zitter van de Rabobank en Han No
ten, Eerste Kamerlid voor de
PvdA.
Volgens Smits hebben beide bon
den 90 procent van alle FNV-con-
tracten voor pensioenen onder hun
beheer. Smits zei de strijd te laten
rusten en nu de aandacht op de
cao's te vestigen. „De onderhande
lingen komen er aan. We houden
even de vrijheid om dit zelf te
doen. De FNV mag niet uit elkaar
vallen. We moeten één FNV blij
ven. Wij, kaderleden, zoals het be
stuur van de woonafdeling, blijven
jullie belangen behartigen. We heb
ben nog steeds 1,3 miljoen leden.
Maar jullie hebben ons zo ver ge
bracht."
Smits riep de leden op eens te kij
ken naar hun pensioenregeling.
„Hoe ziet het er uit? Straks gaan
we over de cao onderhandelen.
Daarin staan afspraken over het
pensioen. Kijk eens naar je ploe-
gentoeslag. Hoeveel procent betaal
je? Wat kan je als je eerder wilt
stoppen."
Volgend het kaderlid worden het
spannende tijden. „De bezuinigin
gen van de regering schieten door.
Ze komen een keer langs. Het gaat
minder om jullie misschien, maar
wel om jullie kinderen of kleinkin
deren. Dankzij jullie hebben we dit
allemaal opgebouwd. Dat laten we
ons niet afpakken."
FNV Bondgenoten is in 1998 ont
staan door het samengaan van de
Voedingsbond, Vervoersbond, In
dustriebond en de Dienstenbond.
De afdeling Tholen is nog zelfstan
dig maar hoort met ruim 1000 le
den wel tot de kleinere afdelingen.
In feite hoort Tholen volgens Smits
bij West-Brabant, maar is het toch
een aparte afdeling gebleven. In
het West-Brabantse zijn inmiddels
vijf woonafdelingen samen gegaan.
Die telt nu 12.000 leden.
De 75-jarige Kees Noorthoek uit
Sint-Annaland was de eerste die
een speld met een briljantje kreeg.
Hij gaf zich eind 1950 op toen hij
vijftien jaar was. Op 1 januari 1951
ging zijn lidmaatschap in. „Mijn
oudste broer zat in de landbouw op
Flupland. In de winterperiode als
er geen werk was, werden ze in
Walcheren te werk gesteld. Hij was
De trouwe leden van de woonafdeling FNV, met zittend Jacob Vroegop links) en Kees Noorthoek die zestig jaar lid zijn.
lid en toen ben ik ook lid geworden
van de ANAB toendertijd. Ik werk
te voor een commissionair bij de
landbouwvereniging op Flupland.
Aardappels sorteren, graan oog
sten, kunstmest verdelen. Tot mijn
diensttijd. Daarna ben ik naar de
havens in Rotterdam gegaan. Sche-
pen laden en lossen. Veel fruit, ap
pels, peren. Je had toen nog vaste
lijndiensten naar de Canadese Me
ren en naar Egypte." Persoonlijk
heeft hij de bond nooit nodig ge
had, maar hij is er wel van over
tuigd dat het lidmaatschap loont.
.Zeker in de haven voor het afslui-
