'Willen we de jeugd bereiken
moeten we hun taal spreken'
'Ik heb me nog wel aangeboden als
invalster om beetje af te kicken'
'Schoolresultaten zijn
meer dan hoopgevend'
Regiotaxi duurder om
buitenland te steunen
'Fietsroutes vervallen niet,
er komen er alleen maar bij
Foto's Scherpenisse geen
herhaling, maar excelcior!
Klachten Britt veel meer
dan de provincie weergeeft
I
Gereformeerde kerk Anna Jacobapolder viert 50-jarig bestaan
Peuter juf Judith van der Vlies neemt afscheid van Olleke Bolleke
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Eigenlijk is de jubileumviering van het kerkgebouw een
jaar te laat. De Gereformeerde Kerk aan de Langeweg in
Anna Jacobapolder bestond in 2010 vijftig jaar. „Door
omstandigheden kwam het er gewoon niet van", vertelt
Jan Nell van de kerkenraad. „Ons bestuur had geen idee
hoe de viering vorm te geven. Misschien hebben we het
daarom wel voor ons uit geschoven." Desalniettemin
staat de kerkgemeenschap dit weekend alsnog stil bij het
jubileum.
Trots
Rampenfonds
Historie
Facebook
Creamiddag
Hans Franken nieuwe directeur Westerpoort
College beantwoordt vragen Boudeling
Het college zal daar waar mogelijk buitendijkse fiets- en
wandelpaden stimuleren. Dat antwoorden b. en w. op
schriftelijke vragen van Gert-Jan Boudeling van de
CDA-fractie. Die is, zo blijkt uit zijn vragen, ongerust
dat er fiets- of wandelroutes komen te vervallen na dijk
versterkingwerkzaamheden. Hij vraagt zich tevens af, of
de werkzaamheden zijn afgestemd op het gemeentelijke
beleid en of het college routes die recentelijk zijn afge
sloten weer open te stellen.
Judith van der Vlies-Ooms uit Sint-Annaland stopt na 27
jaar als leidster bij peuterspeelzaal Olleke Bolleke in
haar woonplaats. Ze is nu 60 en noemt diverse redenen
waarom ze het tijd vindt om ermee op te houden.
„Maar", zegt ze, „de peuters blijven wel leuk." Op
woensdagavond 19 oktober houdt ze van zeven uur tot
half tien een afscheidsreceptie op het werk en de volgen
de dag neemt ze afscheid van de peuters.
Derde kleinkind
Geen telefoon
Stemmen
van tezers
Stemmen
van lezers
6086 varkens
GGD Zeeland
Het begint zaterdag met een crea-
middag voor alle kinderen uit het
dorp. Knutselen, tekenen en geza
menlijk pannenkoeken eten staat op
het programma. „Het is een laag
drempelige middag, waarbij geloof
geen prominente rol speelt", vertelt
Jan Nell. Wel hoopt het kerkbestuur
dat de kinderen zondag naar de
kerkdienst komen. Net als veel ker
ken elders in het land kampt ook de
Gereformeerde Kerk in Anna Jaco
bapolder met een afnemend leden
bestand. Toch zijn er nog altijd 180
leden. Het merendeel uit het dorp
zelf, maar ook uit Sint Philipsland
en Steenbergen.
Tijdens de kerkdienst - die zondag
om tien uur begint - vieren de leden
van de kerk het 50-jarig bestaan van
het kerkgebouw. Zo blikt voorzitter
Peter van Nieuwenhuijzen terug op
de afgelopen jaren. Vijf decennia
waarin veel is gebeurd. Zo stonden
er meerdere keren fusies op het
spel. Toch bleef de gemeente zelf
standig. Iets waar het bestuur erg
trots op is. Dat het kerkgebouw vijf
tig jaar oud is, vindt Nell niet eens
zo bijzonder. „Wel dat we al zolang
samen zijn." Een prangend voor
beeld daarvan is de kinderneven-
dienst. Deze dienst, speciaal om
kinderen al spelenderwijs het geloof
bij te brengen, bestaat dit jaar dertig
jaar. „Een mooie gelegenheid om
het samen te vieren", aldus Jan Nell.
Na de kerkdienst - voorgeleid door
dominee Klap - is er een foto expo
sitie met prenten uit de afgelopen
vijf decennia. „Leden van de kerk
kwamen met allerlei foto's op de
proppen: van kerkdiensten, bruilof
ten, feesten, maar ook van het inte
rieur of de bouw van de kerk. Zelf
heb ik van alle dominees een foto in
gescand. Zodoende kunnen mensen
oude herinneringen ophalen." -
Hoewel het 51 jaar geleden is dat
het kerkgebouw in gebruik is geno
men, spreekt Bram Wisse erover als
de dag van gisteren. Bram zit in het
kerkbestuur en is vicevoorzitter van
de heemkundekring Philippuslandt.
„Tijdens de onderwaterzetting van
Sint Philipsland in 1944 had het ou
de kerkgebouw - daterend uit 1895
- veel schade opgelopen. In 1953
volgde de watersnoodramp. Weder
om stond het water meters hoog.
Het kerkbestuur beschouwde het
gebouw als verloren. Bij de weder
opbouw reisde de vraag: opknappen
of nieuwbouw. Gekozen werd voor
dat laatste." Vier jaar na de ramp
werd begonnen met plannen voor
een nieuwe kerk. De grote vraag
was: wie gaat het financieren. „Al
snel kwam het Nationaal Rampen
fonds in beeld. Dit fonds was in het
leven geroepen voor de bouw en
herbouw van door de watersnood
getroffen kerken." De kosten voor
nieuwbouw waren begroot op
120.000 gulden. „Dat werd 150.000
gulden. De kosten zijn volledig be
kostigd vanuit het fonds", zegt Wis
se. Architectenbureau Tuinhof uit
Middelburg werd in de arm geno
men voor het ontwerp. Dit naar aan
leiding van een bezoek aan de
Gereformeerde Kerk in Gapinge.
Ouderling Piet Boudeling stelde als
voorwaarde dat Gods huis moest
opgaan in het polderlandschap.
„Tuinhof vertaalde zijn woorden in
Bram Wisse en Jan Nell zijn nog druk in de weer met de voorbereidingen voor het jubileum.
Na de indijking van Sint Philipsland in 1847 werd in 1878 in An
na Jacobapolder de christelijk gereformeerde kerk opgericht.
Tien jaar later volgde de eerste predikant: dominee Verhove. De
gemeenschap had in die tijd geen eigen kerk, maar kwam bijeen
in de voormalige meestoot bij het gehucht Sluis. Kort na de op
richting in 1892 ontstond een fusie. Het grootste deel van het
kerkgenootschap scheidde zich af en zette zich voort als Gere
formeerde Kerk. In 1895 kreeg de gemeente een eigen kerkge
bouw.
een ontwerp dat nog het meest weg
heeft van een boerenschuur." De
laatste discussie in het kerkbestuur
ging over de locatie. Daar was Bou
deling heel stellig in: De kerk moet
in de ruimte staan en niet in de be
bouwing. Aangezien hij zelf eige
naar was van de grond, was de loca
tie snel beslist. Op 10 december
1959 werd de eerste steen gelegd.
Nog geen tien maanden later, op 6
oktober 1960. werd het kerkgebouw
officieel in gebruik genomen.
Het oude kerkgebouw werd van de
hand gedaan. „Wat dat nog heeft
opgebracht heb ik niet kunnen ach
terhalen", zegt Wisse. „Nergens is
er informatie over de verkoop be
schikbaar. Niet in het archief van de
kerk, noch in het gemeente archief.
Opmerkelijk." Hoewel het uit 1895
daterende kerkgebouw ernstig be
schadigd was door het zoute zeewa
ter, is het nooit afgebroken. Het
doet nu al enkele jaren dienst als
woonruimte.
Nell beseft dat de komende vijftig
jaar niet vanzelfsprekend zijn. „De
jeugd is onze toekomst", zegt hij.
„Was het vroeger vanzelfsprekend
dat je op zondag met je ouders naar
de kerk ging, tegenwoordig hebben
kinderen veel meer een eigen me
ning. Om hen te bereiken, moeten
we hun taal spreken. Dat betekent
inspelen op nieuwe digitale ontwik
kelingen zoals Twitter, Hyves en
Facebook." Niet voor niets komt de
kerk binnenkort met een website.
„Wat dat betreft lopen we tien jaar
achter", zegt Jan Nell. „De komen
de jaren moeten we alle registers
open trekken om de jeugd te berei
ken. Vroeger had je de jeugdvereni
gingen, maar daar hebben veel jon
geren tegenwoordig geen tijd meer
voor. Wel hebben we onlangs een
nieuw koor opgericht. Dat hebben
we jaren niet gehad." Hoewel Nell
het beeld schetst dat het moeilijk is
om jeugd te betrekken, verbazen
dominees die in Anna Jacobapolder
komen preken zich over het grote
aantal jongeren. „In de randstad is
het beeld veel schrijnender."
Op 15 oktober is er een cre
amiddag voor kinderen van
vier tot twaalf jaar. Dit jaar is
het thema liefde. Kinderen
gaan knutselen, liedjes zin
gen en kunnen luisteren
naar verhalen. De creamid
dag begint om half twaalf en
eindigt om twee uur.
Hans Franken uit Bergen op Zoom wordt de nieuwe directeur van het
Westerpoort in Tholen. Hij volgt Jack den Hollander op die met ziekte
verlof ging. Vestigingsdirecteur Jaap Oomen van Effent, een mavo in
Oosterhout neemt de functie van Den Hollander nu tijdelijk waar.
De 54-jarige Franken is sinds au
gustus van dit schooljaar adjunct-
directeur van de vestiging aan de
Abraham Beecklaan in Tholen.
Franken zit al zo'n dertig jaar in
het onderwijs. Hij begon op het
Gertrudis in Bergen op Zoom,
maar was de laatste jaren afde
lingsmanager van de mbo-afdeling
Hans Franken
van het Kellebeek college in
Roosendaal. „Een nieuwe kans en
een nieuwe uitdaging om vanuit
het mbo wat voor het vmbo te kun
nen betekenen. Het Westerpoort
staat goed op de rails, maar we zijn
nog wel bezig om verbeteracties in
te voeren," zegt Franken doelend
op het predicaat 'zeer zwak' dat de
inspectie voor de gemengde leer
weg gaf. Hij heeft er alle vertrou
wen in dat het weer goed komt.
„De resultaten van de schoolexa
mens zijn meer dan hoopgevend."
In juni slaagden 73 van de 76 kan
didaten.
Oomen presenteerde zich aan de
leerlingen tijdens de diploma-uit
reiking in juni. Tot maart zal hij de
functies in Oosterhout en Tholen
blijven combineren. Daarna zal
Franken het roer op het Wester
poort overnemen. Den Hollander
gaat binnen het ROC West-Brabant
in een andere functie aan de slag.
Franken en Oomen waren beiden
aanwezig bij het onthullen van het
kunstwerk de Carrièretrap voor het
schoolgebouw. Een feestelijke ge
beurtenis die samenviel met de
verjaardag van Franken.
Het college antwoordt dat er geen
enkele officiële fiets- of wandelroute
is komen te vervallen, maar dat het
juist stimuleert dat er routes bijko
men. Dat gebeurt al doordat er on-
derhoudswegen van het waterschap
worden opengesteld voor fiets- en
wandelverkeer. Op die manier zijn
de routes uitgebreid vanaf het
strandje in Sint-Maartensdijk in
westelijke richting (rondom de
Muiepolder) en lussen de Veerweg
en Rijkebuurtweg in Stavenisse.
B. en w. stellen dat er tot op het mo
ment dat er met dijkverbetering is
begonnen, Tholen aan de zuidkant
slechts één officiële buitendijkse
fietsroute kende, vanaf het strandje
in Sint-Maartensdijk tot aan de Oes-
terdam. 'Ongetwijfeld zal er op
meerdere plaatsen buitendijks ge
fietst of gewandeld zijn, maar dat
waren dan geen officiële routes.' Het
college zegt dat gedeputeerde staten
besluit over openstelling van buiten
dijkse onderhoudswegen en dat het
provinciale beleid is vastgelegd in
de nota Daar bij de waterkant. Daar
in wordt ook voorzien in een uitbrei
ding van de buitendijkse fietspaden.
Judith van der Vlies, zoals ze het liefste op de foto gaat: tussen haar peuters. Volgende week neemt ze afscheid als peuterleidster.
Toen ze twee jaar geleden haar zil
veren jubileum vierde, zei ze dat ze
zou stoppen als de boot van haar en
haar man Don volledig gereviseerd
zou zijn. „De boot is een eind klaar
ja, maar dat is niet de enige reden
dat ik stop." De eerste is een finan
ciële. „Mijn man wordt 65 en krijgt
dan ook partnertoeslag." Maar
geestelijk en lichamelijk vindt Ju
dith het ook zwaar worden. „Ik
merk dat naarmate je ouder wordt,
het minder soepel verloopt. Je moet
constant alles in de gaten houden en
ook nog wel eens een sprintje trek
ken om even te helpen." Judith is
ook coördinator voor andere peu
terspeelzalen op het eiland die on
der de vlag van de stichting peuter
speelzalen Tholen (SPT) vallen en
daardoor heeft ze veel aan haar
hoofd. „Ik word vaak 's morgens
vroeg opgebeld, omdat er een zieke
is. En dan moet je snel even een
vervanger regelen."
Ook de bezuinigingen die voor de
deur staan, omdat de gemeente het
voor- en vroegschoolse educatie
(WE) budget terugschroeft, gaan
Judith aan het hart. „We hebben
heel veel opgebouwd en ervoor ge
zorgd dat er over het hele eiland
goed opgeleide leidsters zijn. Nu
moeten we weer een stap terug
gaan doen.
Door de bezuinigingen ga je afbre
ken wat je in al die jaren Hebt opge
bouwd. Terwijl we juist van basis
scholen horen dat ze heel goed
nyerken dat wij een ontwikkelings:4
gerichte stimulans aan kinderen ge
ven. Dat de kinderen lekker in hun
vel zitten."
Vorig jaar heeft Judith besloten dat
ze zou stoppen. Ze merkte aan zich
zelf dat ze teveel hooi op haar vork
nam. Maar op het zelfde moment
stopte ook een andere collega en
daarom bleef Judith nog een jaar
om diens opvolger, Anita de Ruiter
uit Bergen op Zoom, in te werken.
Nu is het dan zover. ..Anita is net
na de herfstvakantie begonnen, dus
ik dacht, als ik tot de herfstvakantie
blijf, heb ik precies een jaar vol ge
maakt." In die vakantie wacht haar
een volgende uitdaging. „Als het
goed is, wordt dan mijn derde
kleinkind geboren. Daar wil ik me
de komende tijd op gaan richten.
Daarna wil ze wel een paar reizen
gaan maken met hun boot. „Geen
wereldreis, maar wel een leuke
tocht naar bijvoorbeeld Noorwegen
of Zweden."
Helemaal uit beeld verdwijnt juf
Judith niet zomaar. ,Jk heb me nog
wel aangeboden als invalster. Om
een beetje af te kicken." Ze vertelt
dat ze sinds haar 17de, toen ze van
de kweekschool afkwam, niets an
ders heeft gedaan dan zich met kin
deren bezig houden. „Heel de fami
lie spaarde mee voor de peuter
speelzaal. Mijn dochter zag vaak
dingen waarvan ze zei: mam, dat
moet je maar voor de peuterspeel
zaal kopen." Want toen was het nog
niet zo als nu. „Toen ik begon, ik
was eerst invalster, was er niets. We
hebben alles gekregen. En toch
ging het toen ook goed."
Wat haar het meeste bijblijft is het
ontbreken van een telefoon in de
beginjaren. „Hoe eng dat eigenlijk
was. achteraf gezien. Je was onbe
reikbaar en kon ook niemand berei
ken. Hoe hebben we het kunnen
doen'?, vraag ik me wel eens af. We
zaten toen nog in de Bierensstraat.
We mochten als het echt nodig was
even bellen bij de buren, bij me
vrouw Weijler. Maar we hadden so
wieso geen voorzieningen. Geen
warm water. Koffie namen we van
huis mee, in een thermoskan. En
kinderen verschonen deden we op
de grord."
De regiotaxi of deeltaxi, hoe je
het ook noemt, het is een uitkomst
voor ouderen en mindervalide
mensen. Zij zijn hierdoor in grote
mate zelfstandig. Dit gaat per 1 ja
nuari 2012 voor vele mensen ver
anderen en je vraagt je af waarom.
Het vervoer wordt nu inkomensaf
hankelijk gemaakt.
Een simpel voorbeeld (fictieve be
dragen): Je hebt een inkomen van
1499 euro per maand. Dan is er
niets aan de hand. Je blijft voor 18
cent per kilometer reizen met de
regiotaxi. Bij 1501 euro per maand
krijg je echter een prijsverhoging
van 722% voor je kiezen. Je gaat
dan 1,30 euro per kilometer beta
len. Mensen die achter hun bureau
dit soort dingen aan het bedenken
zijn, hebben mijns inziens geen
idee wat men aan het doen is. Het
is niet alleen dat de doelgroep van
dit vervoer 'gepakt' wordt, maar
ook de taxibedrijven, de chauf
feurs en de autobranche. De men
sen kunnen de taxi niet meer beta
len, dus minder ritten, minder
inkomsten voor de baas, minder
chauffeurs en taxi's nodig. En
waarom: omdat Nederland voorop
wil lopen om het buitenland te
steunen?
Het is nog niet het enige, want ook
Valys wil gaan bezuinigen. Nu
krijgen de mensen met die pas 750
km om door Nederland te reizen
naar familie of wat anders. Dit wil
men terug brengen naar 450 km,
dus ook weer minder ritten voor de
taxi branche. Waar gaat het alle
maal naar toe in ons Nederland?
Eigenlijk moeten we het niet meer
pikken en massaal in opstand ko
men tegen dit soort dingen. Als we
dat niet doen, wordt Nederland
voor zijn inwoners een heel verve
lend en duur landje. Oudere men
sen moeten dan terug achter de ge
raniums.
Laban Hage,
Sint-Annaland.
Opnieuw heeft Kees Kleppe in
Scherpenisse een fototentoonstel
ling georganiseerd. Tenminste zo
noemt hij het, in alle bescheiden
heid, zelf. Maar het is veel meer.
Het is een volwaardige expositie.
De voorgaande door hem en zijn
echtgenote ingerichte tentoonstel
lingen getuigden al van een grote
kennis van zaken omtrent het dorp
en haar bewoners. Nu valt de kwa
litatieve verzorging des te meer op
door de omgeving waar deze is in
gericht. Namelijk het dorpshuis
Holland Huis. Een plaats die no-
tabene op de nominatie staat om
te worden gesloopt. Dit gebouw
ademt de ambiance die een derge
lijke tentoonstelling verheft tot een
expositie.
Met een loepzuivere keuze uit het
materiaal waarover hij beschikt,
schetst hij historie, dagelijks leven,
verenigingsleven en alle facetten
die ons dorp maken tot wat WAS
en bovenal tot wat IS. Vandaar ook
de treffend juiste titel: "Verleden
en heden van Scherpenisse". Nor
maal wordt dit andersom benoemd:
"Het heden en verleden". Daarmee
kijken we dan vol weemoed terug
naar wat nooit weer zal komen.
Hier is dat juist andersom.
Kees Kleppe projecteert het heden
op het verleden. Hiermee (onbe
doeld?) de intuïtie bepalend naar
de toekomst. Er wordt een indruk
wekkend beeld geschetst. Het was
onze bezoeken meer dan waard.
Voor die mensen die het niet heb
ben bezocht, herhaal ik hier onze
opmerking die we schreven in het
bezoekersregister:
"Een verademing in drukke tij
den.", "rustig mijmeren over het
verleden.", "Op een tentoonstel
ling van Kleppe", "met foto's en
film tot het heden.", "De verzor
ging is prachtig gedaan.", "Je zou
er bij stil willen blijven staan.",
"Maar het heden wordt snel verle
den.", "Dus vragen we Kees om
door te gaan.", "Ook in het nog
komende heden."
Dirk en Ria Teeuw,
Scherpenisse.
Ik wil reageren op het bericht
'Klachten Britt', vorige week on
der het plaatselijk nieuws Tholen.
De provincie Zeeland geeft hier
een overzicht van de milieuklach
ten over de afgelopen jaren. Daar
mee ben ik het helemaal niet eens.
Vorig jaar heb ik ruim 25 keer ge
klaagd en correspondentie met de
provincie gevoerd en dit jaar zeker
15 keer gereageerd plus correspon
dentie gestuurd. Dat is alleen van
mij en de provincie zegt in heel
2010 totaal 21 klachten te hebben
gehad. Britt "lucht" heel veel ge
durende het weekeinde, want dan
komt er zeker geen controle van de
provincie, terwijl wij daar jaarlijks
als burgers toch een goede donatie
aan betalen.
Op 29 augustus heb ik nog een ant
woord gekregen van de provincie
op mijn klachten. Dan krijg je te
horen, dat de provincie Zeeland
inderdaad toezicht houdt op de
milieu(omgevings)vergunning van
varkenshouderij Britt. „Het is ons
bekend dat de omgeving geurhin-
der ondervindt van Britt. Dit vindt
met name plaats bij wind uit het
noorden tot noord-oosten en bij ho
gere temperaturen. De provincie
Zeeland heeft de afgelopen 2 jaar 4
maal een inspectie uitgevoerd bij
Britt. Daarnaast is er tweemaal
naar aanleiding van klachten een
extra bezoek gebracht in de avon
duren, waarbij éénmaal dhr. Rijn
berg thuis is gesproken over de
problematiek.
De controles in 2010 hebben enkel
betrekking gehad op de milieuver
gunning. De inspecties in 2011 ook
op de reparatie van de eerder kapot
gescheurde mestsilo. Hierbij zijn
geen overtredingen van de vergun
ning geconstateerd. Omdat er wel
klachten zijn, is gevraagd of de be
drijfsvoering van Britt aangepast
zou kunnen worden zodat het spoe
len van de goten later op de avond
plaatsvindt in plaats van de gebrui
kelijke 22:00 uur. Bij het spoelen
van de goten komt de meeste stank
vrij. Op dit moment wordt om
23:00 uur begonnen met het spoe
len van de goten.
De milieuvergunning voldoet aan
de wet-en regelgeving. Op 14 janu
ari 2009 heeft de afdeling bestuurs
rechtspraak van de Raad van State
een uitspraak gedaan dat de milieu
vergunning voor de vleesvarkens
houderij Britt voldoet aan de wet
en regelgeving. De vergunning is
dus ad^juaat.
De vergunning van Britt is geba
seerd op 8520 varkens. De stallen
van Britt zijn zogenaamde Groen-
labelstallen waardoor dit aantal
vermenigvuldigd moet worden met
de factor 1.4. Er moet dus rekening
gehouden worden met 6086 mest-
varkeneenheden.
Stankoverlast is getoetst aan de
Richtlijn Veehouderij en Stankhin-
der 1996 welke op het moment van
indienen van de definitieve aan
vraag van toepassing was. Middels
een geëxtrapoleerde grafiek, voor
zien van categorie indelingen en
aantallen vleesvarkens, is de af
stand bepaald waarbij het oprich
ten van de vleesvarkenshouderij
wettelijk is toegestaan. Zoals in de
vergunning is aangegeven, be
draagt de afstand tot de lintbebou
wing van het kerkdorp Tholen on
geveer 704 meter. Volgens de
geëxtrapoleerde grafiek mag de af
stand van de varkenshouderij tot de
lintbebouwing 631 meter bedra
gen. Met de ligging op 704 meter
vanaf de lintbebouwing wordt dus
voldaan aan de toegestande mini
male afstand.
Het is ons niet bekend of de GGD
Zeeland ooit onderzoek heeft ge
daan naar de effecten van var-
kens(mest)geur op de leefbaarheid.
Dit is in ieder geval niet in op
dracht van de provincie gedaan. De
GGD Zeeland is de gezondheids
dienst van de 13 Zeeuwse gemeen
ten, en niet van de provincie. Wel
maakt de provincie gebruik van ge
gevens van de GGD en wordt er,
bijvoorbeeld bij klachten over
zwemwater, samengewerkt met de
GGD Zeeland en voert de GGD
Zeeland af en toe een onderzoek
uit voor de provincie.
Samenvattend herkennen wij uw
klachten en ontkennen wij ook niet
dat er geurhinder is. Echter, wij
hebben geen aanwijzingen dat Britt
haar vergunning overtreedt. Net als
bij sommige andere bedrijven is
hier de situatie dat het bedrijf een
geldende vergunning heeft, dat het
werkt volgens de vergunning maar
dat er wel hinder is voor de omge
ving. Tegen dergelijke hinder kan
niet opgetreden worden", aldus de
provincie.
Ik vind echter, dat de provincie
zeer weinig aan mijn klachten ge
daan heeft. Lintbebouwing zijn
volgens mij een paar huizen verder
op en geen complete woonwijk zo
als Dalempolder. En de opmerking
over kerkdorp Tholen slaat ook een
plank mis, want Tholen is een stad
en mogen we dan niet klagen?
C.M. Rijnberg,
Tholen.
