'Eigenlijk is het niet anders
dan het huishouden thuis'
Nuis: Leger des Heils blijft
op Tholen, ook over vier jaar
Pand Formido heeft
andere eigenaar
www.ardikeukins.nl
Poes en egel samen aan de dis
Haventje Strijenham blijft
beschermd natuurgebied
Stille krachten
'Wie zorgen heeft in portemonnee, voelt ze ook in zijn hoofd'
Donderdag 29 september 2011
EENDR ACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
5
Riet Quist (75) uit Stavenisse is welzijnsondersteuner op
de psychogeriatrische (pg) afdeling van zorgcentrum De
Schutse in Sint-Annaland. Een afdeling met hoofdzake
lijk dementerende ouderen. Daar smeert Riet boterham
men, zet ze koffie, gaat buiten wandelen of een sigaretje
roken. Een paar keer per jaar maakt ze met enkele bewo
ners een uitstapje. „Intratuin is rond de kerst altijd vaste
prik", zegt Riet. „Even rondlopen en dan lekker koffie
drinken met appelgebak. De bewoners leven helemaal
op. En voor mij is het net zo goed een uitje."
Boterhammen smeren
Voorlezen
Riet Quist uit Stavenisse helpt mensen in zorgcentrum De Schutse
Vrijwilliger bij De Schutse
Luxe
Confronterend
Het Leger des Heils heeft voor het dienstencentrum aan
de Radda Barnenstraat in Sint-Maartensdijk een contract
van vier jaar. Daarna moet worden omgezien naar andere
huisvesting. Maar hoe het ook zij: „Het dienstencentrum
blijft in de gemeente Tholen", garandeerde burgemeester
W. Nuis licht geëmotioneerd, tijdens de opening van het
centrum van het Leger des Heils. De emoties speelden
zaterdag ook voorafgaand aan de opening een flinke rol
bij de vier sprekers in Haestinge. Burgemeester Nuis,
Bram van de Sande als coördinator Dienstencentrum
Tholen, Rien Heijboer namens korps Goes en de com
mandant van het Leger des Heils in Nederland en Tsje
chië, Hans van Vliet, zwaaiden elkaar, maar vooral de
vrijwilligers die aan de activiteiten van het Leger mee
werken, alle lof toe.
Schuldencrisis
Boekje Rijnberg
Aan de Ceciliaweg in Sint-Annaland
Rob Duijm verliest zciak bij Raad van State
Aanpak werklozen ook via Brabant
Al rond 1930
de voordeligste keukenspecialist!
r\
Ze zijn onmisbaar, maar in veel gevallen moeilijk
aan te komen: vrijwilligers. De Europese Com
missie heeft 2011 uitgeroepen tot het Euro
pees jaar van het vrijwilligerswerk. Om
mensen bewust te maken van de waar
de van vrijwilligerswerk en om het aan
te moedigen en te ondersteunen. De
ene keer zijn ze duidelijk
zichtbaar, soms of mis
schien wel vaak, zijn ze op
de achtergrond werkzaam.
Als stille krachten. Allemaal
hebben ze een verhaal. Wat doen ze, waar en waar
om? Een serie over Thoolse vrijwilligers.
Hoe lang Riet vrijwilliger is. weet
ze niet meer precies. ..Minstens
vijftien jaar, maar het kan ook lan
ger zijn", zegt ze. „Destijds ben ik
begonnen in de dagopvang van
Elenahof in Stavenisse. Na vijfjaar
ben ik overgestapt naar De Schut
se. De hulp die we bieden, is heel
gericht: mensen ondersteunen. Be
woners zijn vaak heel dankbaar.
Nuttig zijn. mensen helpen en iets
te doen hebben, geeft voldoening.
Ook is het fijn om samen met jon
geren te werken. Dat houdt je
jong." Het zorgcentrum in Sint-An
naland was voor Riet geen onbe
kende plaats. ..Mijn moeder en
oma hebben hier gewoond."
Gemiddeld werkt Riet één dagdeel
in de week op de psychogeriatri
sche afdeling. ..Het werk op de af
deling is vooral ondersteunend.
Medewerkers hebben hun handen
vol aan de verzorging van de be
woners. Tijd voor spelletjes, koffie
drinken of kletsen is er vaak niet.
Daar zijn wij voor." Riet is iedere
donderdagochtend te vinden op de
afdeling met hoofdzakelijk demen
terende ouderen. Rond negen uur
begint ze met boterhammen sme
ren. De acht bewoners eten geza
menlijk in de gemeenschappelijk
woonkamer op de afdeling. „Vaak
erg gezellig", zegt Riet. „Af en toe
help ik mensen met eten. Dat kun
nen niet alle bewoners meer zelf
standig."
Na het ontbijt ruimt Riet de tafel af
en zorgt dat alles aan de kant is.
„Eigenlijk is het niet anders dan
het huishouden thuis", concludeert
ze. Veel bewoners blijven 's och
tends in de woonkamer zitten. Daar
leest Riet rond koffietijd op don
derdag vaak de krant voor. „Zo
blijven de bewoners toch op de
hoogte van wat er leeft buiten de
muren van de afdeling. Want zelf
standig naar buiten, dat zit er voor
Riet Quist ondersteunt bewoners op de pg-afdeling regelmatig met eten.
Ondersteuning tijdens uitstapjes, koffie en thee schenken, het
winkeltje bedienen, de receptie bemannen, de bingo organise
ren, dagelijks nemen vrijwilligers heel wat taken voor hun reke
ning in zorgcentrum De Schutse. Honderddertig vrijwilligers wer
ken minimaal vier uur en maximaal twaalf uur per week. Toch
kan de organisatie nog wel een paar extra handen gebruiken.
En dan met name op de psychogeriatrische (pg) afdeling.
de bewoners van de pg-afdeling
niet in. Het is namelijk een geslo
ten afdeling. Toch is er binnenshuis
voldoende te beleven. „Op Prins
jesdag hebben we met de bewoners
naar de Troonrede gekeken. Ook
organiseren we iedere maand een
aantal activiteiten: cocktails ma
ken, poffertjes bakken, bloem
schikken en bingo. Als vrijwilliger
kunnen we ons daarvoor opgeven
voor begeleiding."
De medewerkers van de pg-afde
ling zijn maar wat blij met de extra
ondersteuning van de vrijwilligers.
.Zonder redden we het niet", zegt
Ine van Ommen, hoofd zorg en
coördinator van de vrijwilligers.
„De I30 vrijwilligers zijn één van
onze peilers waar de zorg op rust."
Dat een blijk van waardering af en
toe belangrijk is, daar weet Van
Ommen alles van. „Vrijwilligers
moet je koesteren en niet als van
zelfsprekend beschouwen. Want
dat is het niet. Het is een luxe, ze
ker met zoveel vrijwilligers waar
wij dagelijks op kunnen bouwen."
De Schutse ziet de vrijwilligers
eerder als medewerkers. Zo is er
jaarlijks een feest voor medewer
kers en vrijwilligers. Dit jaar was
het een spelletjesdag met afsluitend
een barbecue. „Vorig jaar zijn we
in Blijdorp geweest, jaren daarvoor
in Neeltje Jans, de Euromast en een
rondvaart met de Frisia", zegt Riet.
„Het is fijn dat de organisatie ons
er zo bij betrekt. Dat geeft een
goed gevoel. Het gevoel dat je
werk er toe doet."
Aan stoppen denkt Riet nog lang
niet. „Nou soms dan, als ik bewo
ners tegenkom die jonger zijn dan
ikzelf ben. Dat is best confronte-
Vrijwilligers die broodnodig zijn
om het werk van het Leger voort te
zetten en uit te breiden. „We moe
ten steeds meer een beroep doen op
vrijwilligers. Maar er dreigt een te
kort te ontstaan", waarschuwde
Van de Sande.
Hij gaat volgende week met des
kundigen praten over de aanpak
van de schuldsanering in Tholen.
Bij schuldsanering moet degene
die schulden moet aflossen, rond
komen van een minimaal bedrag.
Van de rest van het inkomen wor
den gedurende een bepaalde perio
de schulden afgelost. Als schuldei
sers akkoord gaan - want vrijwel
nooit de gehele schuld wordt afge
lost - wordt het resterende bedrag
kwijtgescholden.
Nuis voelde zich tijdens de ope
ning als een vis in het water. Zicht
baar enthousiast maakte hij gewag
dat het gemis van het Leger des
Heils in Tholen nu is rechtgezet.
„Tholen kent vele kerkgenoot
schappen. maar het Leger des Heils
ontbrak tot nu toe."
Het Leger is volgens Nuis een
kerkgenootschap ontstaan uit het
methodisme. „De nadruk ligt hier
bij op een persoonlijk geloof en dit
vooral laten zien door de wijze
waarop men leeft. Met name door
anderen te helpen."
Zijn grote voorbeeld is wijlen Ma
joor Bosschart. „Zij bracht in de
praktijk dat het goed is als mensen
weten dat je een christen bent,
maar dat het nog beter is dat zij het
aan je kunnen zien. Een fantasti
sche vrouw. Zij had toegang tot de
prostituees in Amsterdam en tot de
koningin", noemde hij twee uiter
sten.
Nuis en zijn vrouw onderhielden
een warme correspondentie met de
majoor.
Een eeuw zonder een eigen korps
of dienstencentrum, wees de eerste
burger op die omissie.
„Het gaat te ver - onverlet het vele
en goede werk van diaconieën-
aan te nemen dat daar in die tus
sentijd geen behoefte aan zou zijn
geweest", wees hij op de noodhulp
die het korps uit Goes in Tholen
verleende. En de behoefte aan hulp
dreigt ook in Tholen flink te zullen
groeien. Nuis waarschuwde dat de
Europese schuldencrisis 'onze eco
nomie hard zal raken.' Dat stelt het
incasseringsvermogen op de
proef', vindt Nuis. „Dat incasse
ringsvermogen zal zowel geestelijk
als fysiek worden uitgedaagd.
Want wie zorgen heeft in zijn por
temonnee. voelt ze ook in zijn
hoofd."
Bezoekers in Haestinge voelden
vooral trillingen in hun maag.
Veroorzaakt door de vier bassen
van de Amsterdam Staff Band die
met de inleiding Cairo Red Shield
een muzikaal visitekaartje afgaven.
Een werk dat op vrijwel elke lesse
naar van Leger des Heilsorkesten
ligt, maar in de uitvoering van deze
brassband wel een heel bijzondere
lading meekreeg.
Het Amsterdamse orkest (35 man
nen en l vrouw) is samengesteld
uit de beste musici van alle Le
ger des Heilsorkesten in Neder
land. Dat betekent muzikanten uit
Noord-Holland, uit Limburg en dus
ook Zeeland.
Zo kwam het, dat het publiek in
Haestinge vieF bassen in het orkest
telde en bij het dienstencentrum
plotseling vijf van die zware jon
gens zag zitten. „Door de sluiting
van de Vlaketunnel stonden we in
de file", vertelde korpsofficier
Sjaak van Hese uit Emmen. Hij
was ook meegekomen omdat zijn
zoon voor de eerste keer in het or
kest mocht meedoen, maar even
eens omdat zijn wortels in Sint-
Maartensdijk liggen. „Mijn opa.
Dirk Rijnberg, had hier aan de Ha
ven een café. Hij heeft in die tijd
ook een boekje geschreven."
Als de toespraken in Haestinge zijn
afgelopen, volgt een tocht door het
dorp. Als het gezelschap onder lei
ding van dirigent Olof Ritman de
Haven passeert, moet Van Hese
toch even wat wegslikken. Minu
tenlang kijkt hij naar het huis waar
zijn moeder is geboren en alleen al
om reden is zijn komst naar Sint-
Maartensdijk meer dan de moeite
waard.
„Het café zat aan de Haven waar
nu brasserie de Oude Haven zit.
Het gaat om Dirk Leendert Rijn
berg en het boekje handelt over de
Burgemeester Nuis (links) en commandant Hans van Vliet die samen de ballonnen gaan oplaten.
rend. Op die momenten besef ik
dat ik daar ook had kunnen zitten
in die rolstoel. Zo lang mijn ge
zondheid het toelaat, ga ik gewoon
door."
In de afgelopen vijftien jaar heeft
Riet van alles meegemaakt. „Het
zit 'm vooral in de leuke uitspraken
van mensen. Zo vergeet ik nooit
dat een mevrouw haar kunstgebit
kwijt was. 'Ja, die heb ik uitge
leend aan m'n buurvrouw was haar
antwoord.' Uiteindelijk bleek het
gebit gewoon in bed te liggen. Dat
soort momenten zijn aan de ene
kant schrijnend en aan de andere
kant erg lachwekkend."
D.B. Vastgoed Zeeland, gelieerd met Ardi Keukens, heeft het onroerend
goed van doe-het-zelf-markt Formido in Sint-Annaland gekocht. De in
middels in Spanje woonachtige Hans Weggemans. die jaren geleden
naast zijn bouwbedrijf het initiatief nam voor de winkel in grootschali
ge detailhandel, heeft de grond en opstallen nu afgestoten.
Hij verhuurde het pand sinds 2002
aan Frans en José Lindhout die on
der de paraplu van Formido de doe-
het-zelf-markt exploiteren. Het
huurcontract blijft ook onder de
nieuwe eigenaar van het pand door
gaan.
De achterzijde- van de percelen van
de Formido en Ardi Keukens gren
zen aan elkaar, zodat de buurman
wel interesse had. „D(x>rde gestage
groei die we doormaken, hebben we
een tekort aan magazijnruimte",
zegt Arjan van Dijke, directeur van
zowel D.B. Vastgoed Zeeland als
Ardi Keukens. Zijn bedrijf slaat bij
de Woonboulevard Poortvliet ver
der de vleugels uit met twee keu
kenafdelingen, sanitair en badka
mers. „De bedoeling is, dat we in de
loop van 2012 het linkse, hoge deel
van het Formidopand, dat nu in ge
bruik is bij installatiebedrijf Lind
hout, gaan benutten als magazijn
voor Ardi Keukens. Dat is een pri
ma mogelijkheid, want de achter
kant van de beide percelen grenzen
aan elkaar."
Frans Lindhout zegt zijn installatie
bedrijf per 1 januari te verplaatsen
naar Bergen op Zoom. „Strategisch
gezien is dat beter, want 75% van
onze klanten zit in West-Brabant.
En ook 70% van onze vijftien me
dewerkers woont daar. Ardi had
ruimte nodig, dus wij zoeken, een
plekje in Bergen." Lindhout heeft in
Halsteren nog een showroom voor
sanitair en badkamers. „Die blijft
daar vooralsnog", zegt hij. Op dit
moment heeft hij nog geen plannen
voor concentratie van installatiebe
drijf en sanitair/badkamers onder
één dak. „En met de bouwmarkt
Formido in Sint-Annaland blijven
we gewoon doorgaan, maar dat re
gelt mijn vrouw José voorname
lijk"
Iedereen w il wel eens een gerecht uitproberen dat hij niet kent. Ook in
de dierenwereld komt dat voor, getuige deze foto. Een egel die zich te
goed doet aan kattenbrokken. En dat in goede harmonie samen met de
poes van de familie Van Gorsel op het Klaverveld in Oud-Vossemeer.
Een plaatje waard, zeker in de aanloop naar dierendag, komende dins
dag 4 oktober.
Werelddierendag is voor het eerst in 1930 gehouden, en is dus toe aan
de 82ste editie. Hij is ingesteld door een internationaal congres van
verenigingen voor de bescherming van dieren, met de bedoeling om
één dag per jaar speciaal aan de dieren te denken. De gekozen datum,
4 oktober, is de kerkelijke feestdag van Franciscus van Assisi. Van een
moment om aandacht te schenken aan (huis)diercn is dierendag de
laatste decennia ook steeds meer in het teken komen te staan van die
renrechten en de noodzaak om dieren te beschermen.
De Raad van State heeft gisteren de bezwaren tegen de aanwijzing van
de haven van Strijenham als onderdeel van het Europees beschermde
Natura 2000-gebied Oosterschelde afgewezen. Recreatie-ondernemer
Rob Duijm maakte bezwaar tegen de aanwijzing, omdat daardoor de
activiteiten in en rond het haventje beperkt dreigen te worden.
Duijm exploiteert het nabijgelegen
recreatieoord De Striene in Poort
vliet. Hij pleitte voor het verleg
gen van de grens van het be
schermde gebied, zodat de haven
er buiten zou komen te liggen.
Maar het voormalige ministerie
van LNV, die het gewraakte be
sluit nam. weigert dat. Volgens het
ministerie is het haventje een ver
blijfplaats voor bijzondere vogel
soorten die streng beschermd moe
ten worden.
Al eerder bepaalde de Raad van
State dat bij de aanwijzing alleen
mag worden gekeken naar ecologi
sche belangen. Pas wanneer is
vastgesteld dat een gebied be
schermd moet worden, kan worden
gekeken welke activiteiten daar
dan nog mogelijk zijn. Duijm zal
daarop moeten wachten. Hij heeft
volgens de Raad geen goede rede
nen aangevoerd waarom de aan
wijzing niet deugt. Bovendien
gold voor de haven al sinds 1989
een Europese beschermingsrege
ling. In feite is daar niets aan ver
anderd behalve de nieuwe bena
ming Natura 2000.
In de strategische agenda regio
West-Brabant 2011-2020. de toe
komstvisie van de 18 West-Bra
bantse gemeenten en de gemeente
Tholen. komt aandacht voor de
aanpak van langdurig werklozen,
de jeugd en het behoud van de leef
baarheid in de kleine woonkernen.
Dat is het resultaat van de opmer
kingen die de verschillende fracties
in de commissie bestuurszaken
maakten over het ontwerp voor de
ze agenda. B. en w. pasten het voor
stel er voor aan.
vinden en stemden in. Theo Kore-
vaar (SP) lichtte toe blij te zijn dat
deze aspecten er nu aan toe worden
gevoegd. De SP verwacht veel van
de agenda gezien de 'prachtige
woorden' die er in worden gebe
zigd, zei hij.
De SP stemde niet in met het ande
re onderdeel van dit voorstel, na
melijk om 4000 euro per jaar uit te
trekken om deel te nemen aan de
bestuurscommissie mobiliteit. Alle
andere fracties konden zich er wel
in vinden, waardoor het voorstel
periode tussen twee wereldoorlo
gen. De Rijnbergen zijn van Joodse
afkomst. Het was een groot gezin.
Zes meiden en een jongen. Er
leven nog twee kinderen", ver
telt nichtje Rachelle den Engels
man, die nog in Sint-Maartensdijk
woont.
"Alle zes zussen en de broer zijn
in Sint-Maartensdijk geboren. Bo
ven café Handel en Scheepvaart,
zoals dat toen heette", vertelt de
84-jarige weduwe Francien Rijn
berg uit Kruiningen, die de ope
ning van het dienstencentrum mee
maakte en binnen een paar minuten
op haar praatstoel zit. „Het boekje
heet Tussen Twee Wereldoorlogen
en beschrijft het leven van de fami
lie Rijnberg. Er zijn twee boekjes.
Eentje is openbaar, in het andere
staan zaken die niet voor iedereen
bestemd zijn. Daar staan mooie
dingen in, maar ook hatelijke din
gen aan het adres van de oosterbu
ren."
Dirk Leendert Rijnberg heeft vol
gens haar in 1935 het café van de
hand gedaan. Een van de oorzaken,
herinnert Francien zich. was de
toenemende concurrentie en het
feit dat niet iedereen zijn consump
tie betaalde. „Dat kon pa niet meer
volhouden. Hij was heel goed voor
de mensen. Vooral voor de werk
mensen die onder de modder van
het land kwamen waar ze peeën
hadden gestoken. Dan kwamen ze
een pikketanissie halen, maar niet
iedereen rekende af."
Dat deed wel de Amsterdam Staff
Band. Die rekende af met het ima
go dat orkesten op christelijke
grondslag ook per se christelijke
muziek spelen. Een geweldig or
kest met een timbre om koud van te
worden. Onder de rustige armgeba
ren van Ritman speelde de brass
band bijvoorbeeld een variatie op
'Een vaste burcht is onze God.' Bij
deze muziek ga je op het puntje
van je stoel zitten en denk je dat de
muren van Jericho ook waren om
gevallen door het zuivere muzikale
geweld van dit orkest.
Leger des Heilscommandant Hans
van Vliet heeft, net als Van Hese,
Zeeuwse wortels. „Mijn oma komt
uit Wolphaartsdijk. Daarom vind ik
het prachtig om met de opening
van dit dienstencentrum geschiede
nis te schrijven in Zeeland. De ge
schiedenis van de mens begon
150.000 jaar geleden in Zeeland.
Met de vondst van een stenen bij
bel in Cadzand", gaf hij een lesje
geschiedenis. „En tijdens het her
stel van Zeeland, na de ramp in
1953, zorgde het Leger voor koffie
en brood voorde dijkwerkers."
Het Leger des Heils kwam al rond
1930 in Sint-Maartensdijk, weet
Francien Rijnberg nog. „Vanuit
Yerseke. En ze kwamen allemaal
bij mijn vader in het café."
Alle fracties konden zich er nu in werd aangenomen.
Advertentie I.M.
S
