GEA Goedhart in Sint-Maartensdijk
stevent af op recordomzet 49 miljoen
'Best eens een onweersbui gehad,
maar het klaarde altijd weer op'
Bouwplannen gemeente
blijken niet te stuiten
Hommel praat met Hema
voor Thoolse vestiging
Aansluiting Thoolse buslijn
op trein binnenkort beter
CU roept op tot
parkeerverbod
op Stevinweg
Motorongeval
op de Postweg
Donderdag 29 september 2011
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
CU wil vaart achter opkrikken centrum
De Hema zou de nieuwe trekker voor Tholen kunnen
worden. Dat zei wethouder Frank Hommel donderdag
avond in de gemeenteraad op vragen van Bram van de
Sande (CU). De raadslid wilde weten hoe het met de
stand van zaken was omdat zijn fractie vreest dat de
ontwikkeling van de binnenstand achter blijft met de
ontwikkeling van Vestetuin. Hij vond dat er snel wat
moet gebeuren want 'als het kalf verdronken is dempt
men de put'.
Zilveren lasser Frans Heijboer is geweldige ambassadeur voor bedrijf
„Bij veel GEA-bedrijven heb ik in de keuken mogen kij
ken. Dat heeft me overtuigd dat wij het in Sint-Maar
tensdijk goed doen, en dat is dankzij jullie." Theo de
Hond van GEA Goedhart complimenteerde vrijdagmid
dag in Haestinge een aantal jubilerende medewerkers
van het bedrijf. „De jubilarissen komen uit alle afdelin
gen. Daar ben ik trots op, want dat is het succes van
Goedhart." Het Thoolse bedrijf verwacht dit jaar een re
cordomzet te realiseren van 49 miljoen euro.
Stemmen
van lezers
Niet verloofd
Komplan
Eerste lach
Leien dakje
Suikerfeest
Uitdaging
Raads- of statenlid
SP op de koffie
Provincie
Hoek: geen onbalans
windmolenparken
Ze hebben elkaar elke dag wel minstens drie keer gezien,
maar dan tussen het werken door, tijdens eetpauzes.
Want gewerkt hebben ze, lange dagen. Hij vertrok al om
vier uur 's morgens en werkte meestal door tot hij buiten
niets meer kon zien vanwege het donker. Zij begon eerst
's morgens om half zes en maakte ook flink wat uren.
Later had ze de zorg voor hun vier kinderen er naast haar
werk bij. Hun liefde heeft die zware periode altijd door
staan, want op 4 oktober zijn Kees Slager (81) en Nellie
Lindhout (78) uit Sint-Maartensdijk zestig jaar ge
trouwd.
Diamanten huwelijk voor Kees en Nellie Slager-Lindhout uit smalstad
NS neemt knelpunt weg met wijziging tijden
De Nederlandse Spoorwegen (NS) passen op 11 decem
ber hun dienstregeling aan en daardoor wordt de aanslui
ting op buslijnen van en naar de gemeente Tholen op
treinverkeer van en uit Vlissingen beter. Dat blijkt uit
een overleg van de Thoolse CDA-fractie met vervoers
maatschappij Connexxion.
Ondanks dat er 2 tot 3 keer teveel
gebouwd wordt, gaat de gemeente
Tholen gewoon door met het maken
van grote plannen.
Hebben de bestuurders geen kennis
genomen van de lezing van prof.dr.
L. van Wissen over de woningbouw
in Zeeland. Dat geeft stof tot naden
ken! Regeren is wel vooruitzien,
maar zulke plannen moeten wel
draagvlak hebben. Als je ziet wat er
nu te koop is. hoeveel grond er be
schikbaar is en hoe weinig er ge
bouwd wordt, is het misschien beter
om eerst eens wat plannen te reali
seren.
Het oude plan Tholen Noord, nu
Vestetuin genoemd, duurt al meer
dan twintig jaar en als het zo door
gaat. duurt het misschien nog twin
tig jaar eer alles klaar is. Mogelijk
wat meer seniorenwoningen bou-
Volgens Van de Sande hebben b. en
w. nog geen visie op de binnenstad.
„Wel over West-Brabant, Sint-An-
naland en Sint-Maartensdijk. We
willen snel actie ondernemen. Wie
zijn de trekkers voor de binnen
stad?"
De CU wil dat er ook meer monu
menten worden opengesteld voor
het publiek. „Het is een van de pa-
radepaardjes van Tholen. We moe
ten ze niet langer gesloten hou
den." Hommel zei dat daar ook
naar gekeken wordt, maar dat er
ook kosten mee zijn gemoeid. De
wethouder lichtte verder toe dat
ook de middenstand er een rol in
zal spelen. Bij het beantwoorden
van de vragen kwamen ook wet-
I houder Oudesluijs en wethouder
Hoek aan bod
I Volgens wethouder Jan Oudesluijs
klopt het dat er nog geen visie is op
de binnenstad, maar dat er eerst ge-
Cornelis Anthonie en Pieternella
Helena, zoals ze voluit heten, zijn
echte 'smurdiekenaren'. Zoals dat
ging in het dorp in die tijd, ontmoet
te de jeugd elkaar 'op de meuldiek',
ofwel de Molendijk. „Mijn vriendin
was een nicht van mijn man. Maar-
tje Scherpenisse was dat. maar ze is
inmiddels overleden", vertelt Nel
lie. Kees voegt eraan toe dat de late
re man van Maartje, Izak Franke,
zijn vriend was." Ze zijn overigens
nog steeds bevriend. Zo zijn Nellie
en Kees met elkaar in contact geko
men. „We waren natuurlijk al wel
eens langs elkaar gelopen en uit
gekkigheid zei je eens wat. Maar
contact hadden we daarvoor nog
niet", zegt Nellie.
Ze kregen verkering als hij 18 is en
zij 16 jaar oud en dat betekende dat
ze 's zaterdags samen over de Mo
lendijk liepen. De klik was er daar
voor al, weet Nellie. „We vonden
elkaar eigenlijk meteen al leuk,
maar dat was toen nog onbewust."
Twee jaar later traden ze met elkaar
in het huwelijksbootje. Een verlo
ving kwam er niet aan te pas. „Nee,
we waren allebei arm. Het was ook
nog maar zes jaar na de oorlog",
vertelt Nellie. Ze trouwden in het
gemeentehuis aan de Markt. „Bur
gemeester Bouwense heeft ons ge
trouwd". aldus Kees.
Nellie had haar trouwjurk laten ma
ken door een naaister. „En ik had
natuurlijk bloemen. Mijn man had
een mooi grijs pak aan." Kees ver
telt dat beide ouderparen niet zo blij
waren met het huwelijk. „We waren
allebei nog zo jong." Ook hadden ze
bijna geen rooie cent. „Heel ons ka
pitaal was 800 gulden, waarvan 150
gulden van mij was", zegt Nellie.
Kees werkte als landarbeider bij di
verse boeren, maar hij is begonnen
bij Manneke in de Kastelijnsweg.
Daarna ging hij aan de slag bij aan
nemer Muller-Franke. Een oplei
ding had hij niet genoten, maar tij
dens het werk leerde hij van een
collega allerlei technieken. Hij be
gon als stenendrager en met vallen
en opstaan kreeg hij het vak van
metselaar, stukadoor, tegelzetter en
meer vaardigheden onder de knie.
wen, want we vergrijzen toch en de
groei is er volgens de deskundigen
over tien tot vijftien jaar helemaal
uit.
De suggestie om het zwembad te
sluiten voor woningbouw slaat na
tuurlijk helemaal nergens op. Hoe
krijg je het verzonnen. Het zwem
bad moet gewoon blijven. Er wordt
veel gedaan om de toeristen naar
Tholen te trekken, maar als dat met
nostalgische bordjes of stenen moet,
zie ik weinig kansen. Jaren terug,
toen de recreatie nog in opkomst
was, moesten we geen toeristen
hebben, want dat verstoorde de rust
en nu gaan we ons in allerlei boch
ten wringen om de toerist naar Tho
len te trekken? Maar ja, je ziet het
overal en laten we maar bij Bergen
op Zoom blijven. Daar hebben ze
ook grote plannen, maar er moet
met deze crisis veel in de ijskast en
of het er dan nog een keer uitkomt,
de toekomst zal het leren.
F. Zoeteweij, Tholen.
werkt wordt aan het DNA van Tho
len. Als dat duidelijk is, dan zal er
aan de visie voor het stadje gewerkt
worden. Onderdeel daarvan is Tho
len als vestingstad. Met de rijks
dienst voor het Cultureel Erfgoed
wordt onder meer bekeken of de
wallen beter zichtbaar gemaakt
kunnen worden.
Dat had ook Henk Nieuwenhuis
(PvdA) begrepen uit het laatste
nummer van het Zeeuws Tijd
schrift dat aandacht besteedt aan
vestingwerken, zoals het beplanten
van de Staats-Spaanse Linies in
Aardenburg. Volgens Oudesluijs
was het nog niet zo ver. En volgens
wethouder Peter Hoek is het be
stemmingsplan Vestetuin onherroe
pelijk en zal het komplan Tholen
worden herzien.
Zo schopte hij het tot opperman.
Nellie ging al vanaf haar 15de met
haar vader mee naar het land. „We
deden aan deelbouw. Daarbij was de
helft van de opbrengst voor de boer
en de rest was voor ons. Dus ook
het werk was voor ons. Na mijn
trouwen heb ik het nog jaren ge
daan." Toen ze kinderen kreeg,
bracht ze die overdag naar haar
moeder om op te passen. Nellie was
net als haar man een noeste arbei
der. „Ik deed ook laden en lossen
hoor. Ook uien en aardappels."
Het eerste huisje van het echtpaar
kostte destijds 4700 gulden en stond
aan het Stenen Pad. Nellie: „Dat
was toen heel veel geld hoor." Na
29 jaar verhuisden ze naar de Mo
lendijk, de plek waar ze elkaar ont
moet hadden. „We hebben er 13 jaar
gewoond, maar we konden er onze
draai niet vinden." Nu wonen ze aan
de Oostsingel. „Toen ze dit gingen
bouwen waren we 61 en 63 en toen
zeiden we tegen elkaar dat we beter
dit konden gaan huren."
Maddie was hun eerste kind en zij
werd 59 jaar geleden geboren. Hun
tweede dochter Willie is nu 51. Ad
(48) is hun enige zoon. Hij heet vol
uit Nathaniel. „We hebben hem Ad
genoemd, omdat we Nathan een te
grove naam voor zo'n klein baby'tje
vonden. Maar daar hebben we nu
nog steeds spijt van. Want Nathan
had best gekund, zeker als je ziet
wat een grote vent het nu is." Jo-
landa (42) is de jongste. Het leef
tijdsverschil van 17 jaar met Mad
die heeft nooit wat uitgemaakt, zegt
Nellie. „Ze waren allemaal dol op
Jolanda. En nog steeds hebben onze
kinderen een goede band met el
kaar." De familie is uitgebreid met
zeven kleinkinderen, waarvan de
oudste 35 is en de jongste vier jaar.
Nu kan Kees genieten van zijn
kleinkinderen. Hij heeft veel gemist
van zijn eigen kinderen, zegt hij.
Nellie: „Ik mag zeggen dat ik mijn
kinderen alleen heb grootgebracht,
want Kees was altijd aan het werk.
Hij zag zijn dochter pas voor het
eerst lachen toen ze dat al drie we
ken deed", schetst Nellie als voor
beeld." Kees zegt dat hij het nu heel
4 1
Het gaat goed met Goedhart, was
de boodschap van financieel direc
teur Hans Traas op de jaarlijkse
personeelsbijeenkomst. Samen met
Theo de Hond (productie) en Kees
Nefs (verkoop) vormt Traas de
driehoofdige leiding die aantrad na
het vertrek van directeur Erik de
Jonge. Ondanks de recessie haalt
het bedrijf in Sir--Maartensdijk
goede orders binnen. „We produce
ren voor de voedselverwerkende
industrie en daar verloopt de reces
sie wat gelijkmatiger. Eten moet
anders had gedaan als hij het over
mocht doen. Toch was hij wel regel
matig korte momenten thuis, omdat
hij altijd thuis kwam eten, ook in de
lunchpauze.
Omdat Nellie en Kees allebei hard
werkten, was het lontje ook wel
eens kort vanwege vermoeidheid,
maar ze hebben het altijd weer
goedgemaakt. „We hebben best wel
eens een flinke onweersbui gehad
hoor, maar het is net als in de na
tuur. Dan klaart het weer op en
schijnt de zon weer", zegt Nellie
glimlachend. „Maar zo gaat het bij
meer mensen."
Hij is op zijn 57ste met de vut ge
gaan, na 22 jaar in de bouw. „Ik
immers iedereen", legt Traas uit.
De keus om als bedrijf flexibel te
opereren waardoor men heel veel
kennis in huis heeft, betaalt zich
wat hem betreft uit. Na een dip in
2009 - die Goedhart kon opvangen
dankzij het werken met inleen-
krachten - stijgt de omzet vanuit
Sint-Maartensdijk weer. Traas
komt met cijfers: 25 miljoen euro
in 2008, 19 miljoen in 2009, 23.5
miljoen in 2010 en voor 2011
wordt op 27,5 miljoen gerekend.
„Een absoluut record voor ons be-
had toen al 40 jaar gewerkt." Vlak
voor hij 72 werd, kreeg hij darm
kanker. Het was even kantje boord,
volgens Nellie, maar met chemo-
kuren en nog maar 40 centimeter
dikke darm over, heeft hij zijn
ziekte overwonnen. Vanaf dat mo
ment is hij wel anders tegen zijn le
ven aan gaan kijken. „Werk was al
tijd alles voor mij, dacht ik. Maar
werken is niet alles. Léven is alles.
Ervan genieten. En dat ben ik ver
geten."
Toch hebben ze het goed gehad
met elkaar, vinden ze. Nellie vindt
dat ze een rijk leven hebben gehad.
„Het is ons altijd allemaal van een
leien dakje gegaan. We hebben
veel voorspoed gehad, tot Kees
ziek werd." Een ziekbed was hen
tot dan toe vreemd. „Het was altijd
drijf." Ook de Goedhart holding
als geheel - waartoe een fabriek in
Tsjechië behoort - laat groei zien.
Was de omzet daarvan vorig jaar
42 miljoen, dit jaar zal ze op zo'n
49 miljoen euro uitkomen.
Het bedrijf in Sint-Maartensdijk
profiteert ervan dat het binnen het
GEA-concern is aangewezen als
'centre of excellence'. „Binnen ons
segment van dik vijftig bedrijven
(GRA Heat Exchangers - red.) zijn
er een paar als zodanig aangewe
zen. Het zijn bedrijven die méér
kennis in huis hebben en daarom
ook meer mensen mogen aanne
men. We worden hoger gewaar
deerd dan een productiebedrijf en
dat moeten we binnen de GEA-or-
ganisatie uitdragen", aldus Traas.
„Je deelt je kennis", vult Theo de
Hond aan. „Naast de productie is
Goedhart ook puur een kenniscen
trum geworden. Dat is belangrijk
voor de toekomst." Bij het toespre
ken van de jubilarissen gaf De
Hond als voorbeeld dat productie-
ontiegelijk hard werken, maar ziek
waren we nooit. We waren oer
sterk."
Veel tijd voor hobby's hebben ze
nooit gehad, maar Kees zijn grote
passie is altijd de zang geweest. Hij
was lid van diverse koren, waarvan
20 jaar van het Smalstads mannen
koor. Zij deed altijd breien, haken
en verstellen. „Later ook borduren.
Dat was mijn grootste hobby. Maar
pas later, toen de kinderen al de
deur uitwaren." Nu kan ze het niet
meer. „Ik heb een 'breiarm' zegt de
dokter. Ik krijg last van mijn armen
en schouders."
Samen hebben ze altijd veel geno
ten van de natuur. Fietsen in de
polders. Tegenwoordig komen ze
niet zoveel meer de deur uit. maar
in hun vrije tijd waren ze veel bui-
engineer Robin Pot zijn kennis over
het verbeteren van de productiepro
cessen inzette ten behoeve van de
nieuwe vestigingen in Tsjechië.
De afgelopen twaalf maanden vier
den elf medewerkers van Goedhart
een jubileum. Voor hen was er vrij
dagmiddag een bijeenkomst en
daar waren zeven jubilarissen aan
wezig. Het langst in dienst is Bram
van der Zande. die voor zijn veer
tigjarig dienstverband in maart af
zonderlijk een receptie is aangebo
den. Frans Heijboer en Erik van
Peer werken een kwart eeuw bij
Goedhart. En een koperen jubileum
vierden Pieter Gladdines. het echt
paar Najim Ouahabi en Samira
Oumhamed, Dominique Polder
dijk, Cor Polderman, Robin Pot,
Lauran Stoop en Marco Suurlant.
Over elk van de zeven aanwezigen
diepte De Hond wat bijzonderhe
den op uit hun loopbaan. Zo was
ten te zien. Op reis zijn ze nooit ge
weest, laat staan in het buitenland.
Daar geven ze niet om. „Het eiland
is voor mij altijd groot genoeg ge
weest, want als je je ogen gebruikt,
zie je prachtige dingen in de pol
der", zegt Nellie. Kees is het daar
mee eens.
Om hun huwelijksjubileum te vie
ren. nemen ze alle kinderen en
kleinkinderen mee uit eten. Uiter
aard in het dorp. „Bij hotel Kom!,
dat zijn in feite onze achterburen
dus dat is voor ons vlakbij", zegt
Nellie. Op hun trouwdag staat een
ontmoeting met burgemeester Wil
lem Nuis op het programma. Die
komt op bezoek. Kees en Nellie
hebben hem nooit eerder van dicht
bij gezien of gesproken. „We zul
len het wel zien."
s
Samira Oumhamed in 1998 de eer
ste vrouw op de afdeling werk
voorbereiding en trakteert Hassan
Yiimaz met het Suikerfeest altijd
de hele fabriek.
Het langst stond De Hond stil bij
Frans Heijboer (de andere zilveren
jubilaris. Van Peer. ontbrak wegens
vakantie). Deze ging in november
1985 als bankwerker/autogeen las
ser aan de slag bij Goedhart, maar
werkte ook in de jaren 1978-1980
al bij het bedrijf in Sint-Maartens
dijk. De Poortvlietenaar heeft ge
durende zijn loopbaan alle 33 be
staande lascertificaten behaald. Hij
is de enige in de fabriek met het
certificaat aluminium lassen. „Alle
materialen die we hier hebben, kun
jij lassen of solderen", zei De
Hond.
Frans Heijboer begon op zijn vijf
tiende bij de ijzergieterij Holland
in Bergen op Zoom. Ploegendien
sten en eentonig productiewerk
waren voor hem aanleiding om de
overstap naar Goedhart te maken,
toen hij van Rien Smits hoorde dat
die om lassers verlegen zat. Hij
vond er steeds nieuwe uitdagingen
in zijn werk. „Er is pas nog een
nieuwe plasma lasmachine aange
schaft", vertelt Heijboer. Goedhart
heeft klanten overal in de wereld.
Frans Heijboer is dan ook al op
veel plaatsen geweest. Want hij
wordt ingezet om, als garantie-
werk, problemen op te lossen. Vol
gens De Hond zou hij daarbij met
boze klanten te maken hebben,
maar dat valt volgens de Poortvlie
tenaar erg mee. „Mijn ervaring is
dat ze je graag zien komen. Je
komt immers een probleem verhel
pen." Zijn eerste buitenlandse trip
was naar een klant in Spanje. „Ik
was tevoren wel wat zenuwachtig,
maar het ging goed." Buiten Euro
pa was hij voor Goedhart inmid
dels in landen als Japan, China, In
donesië, Israël en Mauritius. „Ik
heb nog nooit gehad dat ik een pro
bleem niet kon oplossen, hoewel
het niet altijd makkelijk was. Maar
ik vind het een mooie uitdaging,
improviseer als dat nodig is." Een
bijzonder karwei was het werken in
een opslagloods van 45 bij 120 bij
60 meter, van Lidl, in Frankrijk. En
aan boord van een marineschip in
het Duitse Wilhelmshaven. „Ik heb
gewerkt op dertig meter hoogte. En
onder temperaturen die variëren
van 35 tot min 35 graden." Afgelo
pen zomer combineerde hij een
klus in Spanje met een vakantie.
.Je bent een geweldige ambassa
deur voor Goedhart", prees Theo
de Hond de zilveren jubilaris.
Frans Heijboer gebruikte zijn vak
kennis ook enkele keren om een
speciaal geschenk te maken voor
een medewerker van het bedrijf.
„Dat is begonnen met een goede
collega uit Joegoslavië die met
pensioen ging. Het kost veel uren,
maar is steeds een mooie uitda
ging. En ik krijg er hulp bij van
collega's", verteit Frans Heijboer.
De SP komt met een nieuw initia
tief: 'Kopje koffie met Annie, Theo
of Roland'. Inwoners uit de gemeen
te kunnen een afspraak maken met
één van de drie volksvertegenwoor
digers van de socialistische partij.
Op die manier kunnen zij ervaringen
en ideeën delen. De SP wil namelijk
weten wat er leeft onder de Thoolse
bevolking. Belangstellenden kunnen
telefonisch een afspraak maken met
de raadsleden Annie Vogelaar, Theo
Korevaar of met provinciale staten
lid Roland van Tilborg.
Het CDA had een gesprek met de
heer J.A. Jansen van Connexxion
over 'vragen en opmerkingen van
uit de samenleving over het open
baar vervoer op Tholen en met na
me over de knelpunten die ervaren
worden'. Knelpunten zijn onder an
dere haltes die niet goed beveiligd
zijn. reistijden, overvolle bussen en
aansluittijden met de NS.
Er is volgens de CDA-fractie ge
bleken, dat vooral de aansluiting
tussen de buslijnen uit de gemeente
Tholen en de treinen van en naar
Vlissingen aanleiding geven tot
klachten. Het blijkt dat dit komt.
doordat de buslijnen rijden op de
aansluiting naar Roosendaal en dat
daardoor de aansluiting met Vlis
singen vaak wordt gemist.
Connexxion liet weten de knelpun
ten te onderkennen, maar die vaak
zelf niet kan oplossen omdat de
vervoersmaatschappij gebonden is
aan regels vanuit de provincie. Te
vens zijn bushaltes vaak gesitueerd
op grond van provincie of water
schap. waardoor het wel of niet
door kunnen voeren van wijzigin
gen van meerdere partijen afhanke
lijk is.
Voor het gesprek tussen het CDA
en het busbedrijf is ook navraag ge
daan bij de NS en daaruit bleek dat
het spoorwegbedrijf de dienstrege
ling per 11 december aanpast.
_3
Eind dit jaar moet er zicht komen
op het parkeren voor vrachtwagen
buiten de bebouwde kommen. Dat
zei wethouder Kees van Dis don
derdagavond in de gemeenteraad
op een vraag van Jaap Hage (CU).
Van Dis noemde het 'cruciaal voor
de vervolgstappen' die dan geno
men moeten worden. Belangrijk is
dat het invoeren van de maatregel
(het parkeerverbod in de bebouwde
kommen) gelijktijdig plaatsvindt.
Een en ander hangt af van het wij
zigen van bestemmingsplannen.
Hage deed een oproep om een par
keerverbod in te stellen op de Ste
vinweg in Tholen Melse, Multi-
mate. Salus en Selekthuis). „Er
wordt daar tot grote ergernis van de
ondernemers geparkeerd. Verwijs
de chauffeurs naar de Lorenz-weg
en de Snelliusweg." Maar daar re
ageerde Van Dis niet direct op. De
wethouder zei de opmerkingen van
Hage ter harte te zullen nemen in
de stappen die nog genomen moe
ten worden.
Jack Werkman (VVD) vroeg de
wethouder of de raadsleden begin
volgend jaar op de hoogte kunnen
worden gesteld over het parkeerbe
leid en de situatie op de Stevinweg.
Van Dis zegde dat toe.
Bij een eenzijdig ongeluk op de
Postweg in Poortvliet is in de nacht
van donderdag op vrijdag een 54-
jarige motorrijder uit Goes gewond
geraakt.
Vermoedelijk is de motorrijder
over een vluchtheuvel gereden en
in de berm van de weg terecht ge
komen. Toen agenten na de mel
ding van het ongeval op de Post
weg aankwamen, lag het slacht
offer al in de ambulance. De man is
met rugletsel naar het ziekenhuis
overgebracht.
Wethouder Peter Hoek is in ge
sprek met de buurgemeenten in
Brabant over de plannen van het
kabinet om windmolens in West-
Brabant te bouwen, onder anderen
aan de rand van Tholen. „Het rijk
heeft besloten om geen 6000 MW
meer op zee op te wekken maar dat
op het land toe doen. Wat kan
West-Brabant daar in betekenen.
We spreken samen over het beplei- i
ten van een integraal aanbod in de
Zuidwestelijke Delta. We proberen
alle initiatieven op elkaar af tc
stemmen zodat er geen onbalans
ontstaat."
Ook de plannen van de Zeeuwse
vereniging Zeeuwind en Coöpera
tie Deltawind uit Goeree-Overflak-
kee worden er volgens Hoek in be
trokken. Die hebben plannen voor
een groot windmolenpark met 20
tot 30 turbines in de buurt van de
Krammersluizen. Philipsdam en
Grevelingendam. In oktober zullen
de raadsleden op de hoogte worden
gebracht van de stand van zaken
rond de Philipsdam.
Binnenkort start de milieu-effec
tenrapportage van het Windpark
Krammer. Hierin staat beschreven
welke onderzoeken plaats zullen
vinden om de effecten van het
windpark op het milieu in beeld te
brengen.
Daarmee lijkt er in elk geval een
knelpunt opgelost te zijn. omdat
hierdoor de aansluitingen op bo
vengenoemd traject beter worden.
Het CDA noemt het gesprek 'een
constructief overleg en voor herha
ling vatbaar'.
Ook de Jongerenraad Tholen (Joth)
houdt zich bezig met het openbaar
vervoer en heeft halverwege dit
jaar een enquête gehouden onder
jongeren. Daarmee werden klach
ten en eventuele ideeën voor ver
betering geïnventariseerd. Hierbij
hadden de knelpunten vooral te ma
ken met vervoer van en naar de di
verse scholen in de regio.
VERVOLG VAN ZWEMBAD
Haar moeder verwacht dat het bin
nenbad niet altijd toegankelijk zal
zijn als er ook aan zwemlessen
wordt gedaan. „Het park is er ook
voor de gasten. Als je daar gast
bent, kan het zwembad toch niet
zomaar gesloten worden voor het
diploma zwemmen? Als je dan
vanuit Stavenisse naar Bergen op
Zoom of Steenbergen moet, is dan
een heel eind. Er is niks mooier dan
een buitenbad naast een binnenbad.
Als de prijs van het kaartje te duur
wordt, gaan grote gezinnen er niet
meer heen. Die moeten dan maar
naar de zeedijk. Als kinderen dan
nog niet kunnen zwemmen, krijg je
problemen."
De jubilarissen v.l.n.r. Cor en Mia PoldermanSamira Oumhamed, Coby Bevelander en Frans Heijboer, en uiterst rechts Robin Pot.
Daarvoor hurken Pieter Gladdines (links) en Hassan Yiimaz. Achteraan v.l.n.r. de directieleden Kees Nefs, Hans Traas en Theo de Hond.
Kees en Nellie Slager genieten al 60 jaar samen van de natuur en zo ook van de bloemen in hun tuin
