Tholenaar klaar voor overwinning
Nederlands kampioenschap rallycross
'Het is voor ons geen vakantie,
maar we genieten er wel van'
Jaar cel geëist tegen
chauffeur ongeval
Marcel Snoeijers: 'autosport is met de paplepel ingegeven
Donderdag 21 juli 2011
Mensen wat vertellen en wat laten zien. Dat deden ze bei
den al in het onderwijs en nu, na hun pensioen, doen ze
het tijdens reizen. Piet (67) en Ria (65) Moerland uit
Scherpenisse vormen een reisleidersechtpaar. Ze begelei
den groepen kampeerders op trekvakanties die de familie
Moerland zelf uitstippelt. Ze doen dat sinds vijf jaar. na
dat ze reageerden op een oproep van de Nederlandse
Christelijke Reis Vereniging, de NCRV. Die heeft overi
gens niets met de gelijknamige omroep te maken. De
reisvereniging bestond al twee jaar eerder, sinds 1922.
Af en toe een tent
Fanatiek
Routeboek
Spektakel
Uitdokteren
Te koud
Veiligheid
Eigenwijs
Stemmen
van lezers
Drankgebruik
Aanpassen
Boot gemist
Brullende motoren, gierende banden en de geur van ver
brand rubber. Voor Marcel Snoeijers (44) uit Tholen is er
niets mooier dan in zijn Renault Clio deelnemen aan de
Super 1600-klasse in de rallycross. Snoeijers staat in het
Nederlands Kampioenschap (NK) eerste met nog maar
twee wedstrijden te gaan. In het weekend van 13 en 14
augustus is de slotfinale op het Eurocircuit in Valkens
waard. Dan weten we of de Tholenaar met de titel naar
huis gaat.
Nieuwe specialisten _JLi6V6nsb6rg
in ons ziekenhuis! "Ifziekenhuis
www.lievensbergziekenhuis.nl
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Piet en Ria Moerland uit Scherpenisse vormen reisleidersechtpaar
Botsing met motorfiets op Philipsdam
65 jaar geleden Afstandsmarsch
met start en finish Scherpenisse
„Je gaat weer lekker vakantie vie
ren." Dat is een veelgehoorde op
merking voor Piet en Ria Moerland
als ze hun jaarlijkse groepsreis, die
meestal vier tot zes weken duurt,
gaan begeleiden. „Het is voor ons
geen vakantie, maar we genieten
wel", zegt Ria.
Het echtpaar ziet de reizen, hoewel
op vrijwillige basis, meer als werk.
En dat het dat ook echt is, mag dui
delijk worden uit dit verhaal. Ze
zijn een heel jaar van tevoren al zoet
met de voorbereidingen. Daarom
vinden ze één reis per jaar begelei
den ook wel genoeg. „Naast je huis,
tuin. familie en onderhouden van
sociale contacten."
Piet zat tot 2005 in de directie van
ROC Landstede in Harderwijk. Ria
had daar ook haar werk in het on
derwijs. „We hebben 35 jaar op de
Veluwe gewoond", zeggen de gebo
ren Tholenaren. Piet komt oorspron
kelijk van Stavenisse en Ria van
Scherpenisse. Toen ze stopten met
werken, zijn ze terug naar Scherpe
nisse verhuisd. Reizen, daar hielden
ze al van. Elk jaar stond er wel een
reis op het programma, met de cara
van. Telkens een ander land.
Het gezelschap tijdens de kampeer-
trektochten reist ook voornamelijk
met de caravan. „Ook wel wat cam
pers en af en toe een tent", zegt Ria.
Het christelijke aspect van de reis
organisatie komt tot uiting in de sa
menstelling van de deelnemers.
„Het zijn mensen die zich min of
meer met het christendom voelen
verbonden. En zondag is geen reis
dag. We bezoeken een kerkdienst of
organiseren zelf een 'moment van
bezinning'. We organiseren dan
geen andere activiteiten, maar ie
dereen is vrij om de zondag door te
brengen zoals die het zelf wil", al
dus Ria.
Toen ze op internet de advertentie
'reisleiders gevraagd' zagen, sprak
die hen meteen aan. Ze hebben di
verse cursussen van de NCRV ge
volgd, waarbij ze onder andere leer
den conflicten op te lossen en hoe ze
met moeilijke gasten om kunnen
gaan. En hoe ze afspraken kunnen
maken voor de reis zelf. ,Je gaat
niet zomaar op de bonnefooi met
Snoeijers weet dat de concurrentie
hem op de hielen zit. „In een auto
cross wedstrijd is het verschil tussen
de nummer één en zes slechts enke
le tienden van een seconde. Het
veld ligt enorm dicht bij elkaar. Dat
komt doordat de auto's technisch
weinig van elkaar verschillen. In al
le gevallen gaat het om compacte
productieauto's. Denk aan de Volks
wagen Polo, Ford Fiësta, Opel Cor-
sa, Skoda Fabia, Mini Cooper. Peu
geot 206 en Renault Clio. Al deze
modellen hebben voorwielaandrij
ving en maximaal 1600 cc motorin-
houd. In de autocross noemen we
dat de Superl600-klasse."
De autosport is Marcel met de pap
lepel ingegoten. Het begon al op
jonge leeftijd met sleutelen aan
brommers. ,Je kent dat wel. Aan
passen, opvoeren en hopen dat oom
agent je geen bekeuring geeft."
Vanaf het moment dat Marcel zijn
rijbewijs had, kwam de autosport in
het vizier. Het begon met een sim
pele Simca 1000 in de standaard
klasse. „Dat wil zeggen dat de auto
niet of nauwelijks mag worden aan
gepast. Al snel vond ik daar geen
uitdaging meer in. Het rijden is één,
maar het sneller maken en aanpas
sen van auto's, dat is waar het bij
mij echt om draait." Heel wat snel
ler en fanatieker ging het er in de
A-klasse aan toe. „Dat was eind ja
ren tachtig in een Renault 5 GT
Turbo. De opvolger van de al om
geprezen Renault 5 Turbo waarmee
Renault wereldwijd succes boekte
in de autosport. Ook Marcel be
haalde meerdere overwinningen
met zijn GT Turbo. Begin jaren ne
gentig ontbrak het de Tholenaar aan
tijd om deel te nemen aan wedstrij
den. De autosport belandde op een
laag pitje. Toch kruipt het bloed
waar het niet gaan kan. In 1997
nam Marcel opnieuw plaats achter
het stuur van een Fransoos: een Re
nault Megané. „Een snelle auto, al
leen liet de betrouwbaarheid soms
een groep caravans weg", zegt Ria.
Om te zien hoe het in de praktijk
werkt, zijn ze eerst met een ervaren
reisleider meegegaan. Verder zijn ze
zelf aan de slag gegaan.
Het streven van de NCRV is dat er
een evenwichtige verdeling van rei
zen over Europa is. Er is een com
missie die bekijkt voor welk deel
van Europa er behoefte is en daar
van worden de reisleiders op de
hoogte gebracht. Wie daar wat in
ziet, kan zich aanmelden om de reis
uit te voeren. De reisleiders zetten
vervolgens de reis uit op papier, qua
duur, route, excursies en prijs. Als
de NCRV er wat in ziet, mag het
reisleidersechtpaar de reis gaan
voorreizen.
Dat 'voorreizen' gebeurt altijd met
zijn tweeën. Pief en Ria noteren tij
dens de reis de leuke en minder leu
ke aspecten en passen eventueel hun
route aan. Ook maken ze foto's. Ze
moeten ook kijken naar geschikte
campings, het liefst exemplaren die
het meest voldoen aan westerse
maatstaven, busexcursies regelen en
veerboten waar de hele groep op
past.
De reisleiders maken voor elke reis
een routeboek dat zowel dient als
handleiding voor zichzelf, als voor
de mensen die meegaan. Het route
boek is de specialiteit van Ria en er
gaat misschien nog wel het meeste
tijd inzitten. Elke reis heeft zijn ei
gen boek. Er staat allereerst een lijst
van de deelnemers in en de routes
van dag tot dag met alle bijzonder
heden. Maar daar laat Ria het niet
bij zitten. Ze vult het boek aan met
informatie over de landen die be
zocht worden, woordenlijstjes, fo
to's, tips voor reisgidsen en regels
in het land, zoals maximum snel
heid en hoeveel glazen alcohol je
mag drinken zonder een boete te ris
keren.
Ria is trots op haar reisboeken. „Ik
heb een keer een reisboek gezien
van een commerciële organisatie
voor een reis naar Afrika en vond
dat ik daar best mijn eigen reisboek
naast kan leggen. Dat is veel uitge
breider. Overigens mag een reislei
der, naast een aantal basisdingen,
zelf invullen wat hij allemaal in zijn
te wensen over. Wel ben ik met die
zelfde auto kampioen geworden."
In 2002 verruilde Marcel zijn Me
gané voor een snelle Clio RS.
„Daarmee werd ik tweede in het
Belgisch kampioenschap en vijfde
in het Europees kampioenschap."
En ook dit jaar staat Marcel hoog
genoteerd in het klassement. Afge
lopen weekend ging hij met de
overwinning naar huis tijdens de
race op Eurocircuit Valkenswaard.
Met de finale op 13 en 14 augustus
in het vooruitzicht, zijn de ver
wachtingen hoog gespannen. Voor
al de uit Zuiddorpe afkomstige Pe
ter van de Wege met zijn Toyota
Yaris is een geduchte concurrent.
Hoewel Marcel op het eerste ge
zicht de rust zelve lijkt, gaat onder
huids een fanatiek coureur schuil.
Zodra hij plaatsneemt achter het
stuur, ziet hij alleen nog maar de
zwart-wit geblokte vlag met in zijn
achteruitkijkspiegel de auto's die al
stofhappend proberen in de buurt te
blijven. „En stoffig, dat is het
vaak", zegt Marcel. „Een rallycross
circuit bestaat namelijk voor veertig
procent uit onverhard terrein." Al
driftend (zijwaarts glijden met de
auto) gaan de wagens de hoek om.
Een waar spektakel voor het pu
bliek. Aangezien het deelnemers
veld dicht bij elkaar zit, botsen de
auto's geregeld tegen elkaar. „Het
blijft meestal beperkt tot blikscha
de. Wat betreft ongelukken is de
sport vele malen veiliger dan bij
voorbeeld een rally op de openbare
weg."
Voor Marcel ligt de uitdaging in de
rallycross niet alleen op het circuit.
„Iedere overwinning met de Clio is
een overwinning voor mijn familie
en vrienden." Al het onderhoud,
aanpassingen aan de w ielophanging
en motor voert Marcel samen met
zijn broers en bevriende monteurs
reisboek stopt."
Als dat allemaal klaar is wordt hun
reis in de publiciteit gebracht op
een jaarlijkse reizenmarkt van de
NCRV. „Naast de website is dat de
dag waarop je je reis presenteert aan
potentiële klanten."
Een reis wordt steeds beter, als ze
hem een paar keer gemaakt hebben,
zegt Ria. De dingen die dan niet zo
goed lopen, kunnen ze dan aanpas
sen. Ze hebben nu twee keer een
trekreis gemaakt naar de Baltische
staten en Sint Petersburg. Daarbij
heeft Ria al de route na de eerste
keer aangepast. „De grote trekpleis
ter van die reis is Sint Petersburg.
Alles wat je daarna ziet, valt in het
niets bij het grootse, protserige en
misschien wel overdrevene van Sint
Petersburg. Daarom hebben we het
de laatste keer anders gedaan en zijn
we eerst langs de hoogtepunten van
de Baltische Staten gegaan, daarna
naar Sint Petersburg en dan met de
veerboot vanuit Letland terug naar
Duitsland."
Noorwegen is de volgende reis op
hun wensenlijstje. Die gaan ze ko
mendjaar voorbereiden. „We willen
naar het fjordengebied in het zuid-
uit. „Het technisch verbeteren en
uitdokteren van nieuwe technieken
is keer op keer een nieuwe uitda
ging. En als die aanpassingen resul
teren in een overwinning, is dat
natuurlijk de kers op de taart." Sleu
telen, dat doet Marcel in een loods.
Voor het carrosserie werk. zoals uit
deuken en spuiten, kan hij terecht
bij Adrie Verburgh van het gelijkna
mige autobedrijf in Tholen. En als
het om aanpassingen van de motor
gaat, doet hij een beroep op FMI
Precision uit Bergen op Zoom.
westen." Piet noemt het een natuur
reis. „Het is een ontzettend mtxfi
gebied met veel natuurschoon. Je
gaat naar de Baltische Staten voor
de cultuur. En als je niet van cultuur
houdt, moetje niet naar Sint Peters
burg gaan. Andersom, als je niet van
natuur houdt, moet je niet naar-
Noorwegen gaan. Overigens ook
niet als je niet van vis houdt."
Piet en Ria willen graag nog meer
van de wereld zien, maar ze moeten
er ook nog rekening mee houden of
een reis wel gewild is. „We zijn zelf
bijvoorbeeld al eens naar de Ba-
rentszee geweest, maar we zijn
bang dat daar te weinig belangstel
ling voor is. Mensen roepen al
gauw: dat is te koud."
De groepen op de trektochten be
staan steeds uit maximaal 16 equi
pes (32 deelnemers) die elke dag
naar een andere bestemming in het
programma reizen. Met die grootte
is het overzichtelijk en ook gezellig,
vinden Piet en Ria. De deelnemers
zijn heel vrij in de invulling van de
reis. Er wordt bijvoorbeeld niet in
colonne gereden. „Vaak vertrekken
wij 's morgens vroeg om acht uur
om alvast vooruit te rijden. Als er
dan bijvoorbeeld een wegomleiding
is, kunnen we via de sms doorgeven
hoe mensen het beste kunnen rij-
„FM1 heeft de motor aangepast zo
dat deze nu maximaal 10.000 toeren
kan draaien. Want we zijn nogal
eens gestrand met een defecte motor
doordat deze de hoge toerentallen
niet kon verwerken."
De Clio staat dit seizoen voor het
laatst aan de start. Komend seizoen
kruipt Marcel alweer achter het
stuur van een nieuwe auto: een Me
gané Coupé. „Daarvoor zijn we nu
den", zegt Piet. Ze hebben ook een
keer meegemaakt dat de route
dwars door een stad liep, terwijl
daar bijna alle straten waren opge
broken. „Toen hebben we eerst de
caravan naar de camping gebracht
en zijn we teruggereden om borden
neer te zetten voor bewegwijzering.
„Dat was anders niet uit te leggen
via de sms", lacht Piet.
Ook hebben ze meegemaakt dat er
geen gids voorhanden was voor een
excursie die ze de volgende dag met
de groep hadden. Dan reizen Piet en
Ria vooruit om het ter plekke te re
gelen. Handig daarbij is de grote ta
lenkennis van Piet. „Ik kan me red
den in het Lets, Russisch en Noors."
Daarnaast kunnen ze allebei goed
uit de voeten met Engels, Duits en
Frans.
De groep had de volgende dag ge
woon een gids. „Het mooiste is nog
dat ze daar niets van hebben ge
merkt. De deelnemers weten van
niets en dat is goed. Wij hebben na
afloop een goed gevoel."
Op de vraag of ze zelf met zo'n ge
organiseerde reis van de NCRV mee
zouden willen, is het antwoord reso
luut nee. Ria: „Daarvoor zijn we
al bezig met het construeren van een
nieuwe voor- en achterwielophan
ging. Van Renault krijgen we de
carrosserie en motor. De rest bou
wen we zelf, maar altijd op basis
van de F1A richtlijnen. Dat is een
internationale federatie die eisen
opstelt voor de autosport. Denk bij
voorbeeld aan veiligheidseisen."
Rallycross is een dure hobby en af
en toe in opspraak vanwege milieu-
eisen. Marcel weet dat laatste ruim
schoots te compenseren. Naast on
dernemer in de vastgoedsector.
veel te eigenwijs." Piet: „Als we
met zijn tweeën zijn, kunnen we 's
morgens beslissen waar we heen
willen. Gaan we links of gaan we
rechts? Als je met zo'n groepsreis
meegaat, weet je voor de komende
zes weken wat je gaat doenDat zou
voor ons zelf niets zijn, maar de
mensen die met onze reis meegaan,
vinden dat blijkbaar wel fijn. Wel
vinden we het heel leuk om zo'n
reis te leiden."
Met een auto en caravan reizen, is
ook iets waar Piet en Ria de voor
keur aan geven. „Je bent veel vrijer
met een caravan. En je slaapt ge
woon in je eigen bed." Het echtpaar
Moerland ziet vaak wel hetzelfde
patroon als bij hun gasten. ,Je hebt
de hele dag gereisd en als je 's
avonds op de camping komt, ben je
moe en ontstaan er vaak kleine irri
taties", vertelt Ria al glimlachend.
Maar bang dat de reisleiders met ru
zie uit elkaar gaan. hoeven de gas
ten niet te zijn.J-let zijn altijd maar
kleine dingetjes." Nee. de sfeer is
overwegend gemoedelijk. En dat
kan ook bijna niet anders, want ze
doen op een reis niets tegen hun zin.
„De grote mate van vrijheid spreekt
ons aan. Het is nu onze eigen reis en
dat is het niet als je een vast reis
boek krijgt."
heeft de Tholenaar onlangs een
nieuw bedrijf opgericht: Eco Sa
vings Holland. Snoeijers levert pro
ducten om woningen C02-neutraal
te maken. „Dat betekent dat wo
ningeigenaren en bedrijven geheel
onafhankelijk kunnen zijn van ener
gieleveranciers. Want was is er nu
mooier dan zelfvoorzienend zijn?
Bovendien zijn de fossiele brand
stoffen niet onuitputtelijk." Zowel
in de autosport als zakelijk denkt
Marcel altijd in oplossingen waar
mee hij successen kan boeken.
Het gebeurde rond twintig over ze
ven in de ochtend van 13 oktober
toen hij over de dam reed en de weg
kwijt was geraakt. De toen 18-jarige
chauffeur wilde op de onverlichte
kruising linksaf slaan, in de richting
van de Krammersluizen en de uit
kijktoren. De beginnende chauffeur
had wel een koplamp van de motor
fiets gezien, maar dacht hij nog wel
voorlangs kon. Zijn inschatting
bleek fataal. De motorrijder kon de
vrachtwagen niet meer ontwijken en
botste tegen het achterwiel van de
vrachtwagen. Het kostte het leven
aan de 53 jarige inwoner uit Sint-
Maartensdijk en zijn 51-jarige echt
genote. De man was op slag dood.
De vrouw werd van de motor ge
slingerd en door een andere auto
overreden door een werknemer van
Delta Techniek die zo overstuur was
dat hij door het ambulanceperso-
Er is de laatste weken weer veel
gewandeld, ook op Tholen, de ene
na de andere avondvierdaagse
werd georganiseerd en dat al vele
jarenlang. Gelukkig worden er ook
andere tochten georganiseerd, zo
als de Zevendorpentocht, dit jaar
voor de 23ste keer. Wie weet nog
wanneer en waar het begon en
wanneer de eerste avondvierdaagse
werd gelopen op Tholen. Volgens
mijn gegevens werd op 13 juli
1946 'door een paar wandelliefheb
bers, dokter Helleman en de heer F.
de Back een 25 kilometer lange
'Afstandsmarsch' georganiseerd,
met start en finish op de Hoge
Markt in Scherpenisse met de ver
wachting hierna te kunnen komen
tot het oprichten van een wandel
sportvereniging. De start was om
twee uur 's middags. Er was een
mooie route uitgezet (en nog steeds
te lopen): Hoge Markt, School
straat, Stoofdijk. Krokkeweg. Kalf-
damseweg, Noorddijk, linksom
Kleine Dijk. Langeweg, Hoender-
weg, Nieuwstraat, Ring, linksaf
Bierensstraat, ZoetwaterwegAn-
navosdijk, Oudelandsedijk en in
café Havenzicht een half uur rust
om wat te eten en te drinken.
De tocht ging verder door de Voor
straat. Stavenisseweg, Provinciale-
weg naar Sint Maartensdijk waar
een aantal deelnemers weer aan
een rust toe waren. Een kleine
neel moest worden opgevangen. De
chauffeur van de vrachtwagen werd
aangehouden, zijn rijbewijs ingeno
men. De politie nam een blaastest'
af, maar hij had geen alcohol ge
dronken. De verdachte hield in de
rechtbank vol dat hij niets verkeerds
had gedaan en ook geen straf ver
diende.
Volgens zijn advocaat was er nau
welijks enig onderzoek gedaan naar
de gedragingen van de motorrijder
en de verlichting van de motorfiets.
Ook waren de slachtoffers niet on
derzocht op mogelijk drankgebruik
zoals de verdachte. De jongeman
wordt dood door schuld ten laste
gelegd. De advocaat wilde vrij
spraak. Er was hoogstens sprake ge
weest van een voorrangsfout.
groep ging via de Markt, Kaai-
straat. Molenstraat, Molendijk,
Veerweg, Spuidam en Hoge Markt.
De kopgroep was om half zeven 's
avonds terug bij het begin en werd
met gejuich verwelkomd en om ze
ven uur was iedereen die gestart
was ook weer terug. Een mooie
tocht, mooi weer en tevreden wan
delaars en tevreden organisatoren
want er werd een datum afgespro
ken voor een bijeenkomst van kan
didaat verenigingsleden.
Medio september 1946 is de Wan
delsportvereniging Op Stap opge
richt met leden uit Scherpenisse,
Poortvliet en Sint-Maartensdijk.
We trainden op woensdagavond en
liepen dan 10 tot 15 km per avond
en liepen nog een paar tochten in
West-Brabant.
ln 1947 werden we lid van de Ne
derlandse Wandel Bond (N.W.B.).
We moesten onze naam aanpassen
omdat er al een Op Stap was. Onze
naam werd 'Op Stap 46'. De eerste
tocht in 1947 liepen we in Goes bij
de Amateur. Ook liepen we de
Avondvierdaagse in Bergen op
Zoom' en besloten het jaar met de
Sint Nicolaastocht op 30 november
in Breda. Onze eerste Avondvier
daagse organiseerden we in Scher
penisse op 16, 17,18 en 19 juni
1948.
Leen de Wilde
De Blauwe Wereld 34
1398 EN Muiden
Advertentie LM.
Problemen oplossen, vooruit reizen, steeds iets regelen. Het zit
bij Piet Moerland in zijn aard. „Elke dag heb je wel dingen die je
even moet regelen." Hij staat nooit met zijn handen in het haar,
„Nee, daar schiet je niets mee op. Je moet handelen." Tot nu toe
heeft hij met die instelling elk probleem weten op te lossen, zegt
hij. Zo hebben ze eens meegemaakt dat de laatste deelnemer in
de groep niet meer met de boot meekon. „De klep ging voor zijn
neus dicht. Dan sta je wel even te kijken. Maar daarna ben ik
meteen naar de kapitein gegaan. We hebben zo een hotel voor
de gast kunnen regelen en hij kon met de nachtboot mee."
„Iedere zege is een overwinning voor mijn familie en vrienden", zegt de Thoolse autocoureur Marcel Snoeijers.
Per 1 augustus 2011 vestigt zich:
Mevrouw S. van den Berge-Boetzkes
kinderarts
Per 1 september 2011 vestigen zich:
Mevrouw Dr. F.H. van Wijk
gynaecoloog
Mevrouw S. Konijn- den Hengst
dermatoloog
Piet en Ria Moerland begeleiden kampeertochien door Europa. Ze wonen dan zo'n zes weken lang in hun caravan.
Eén jaar cel en vier jaar ontzegging van de rijbevoegdheid. Dat hoorde
de 19-jarige vrachtwagenbestuurder uit Koudekerk aan de Rijn tegen
zich eisen op de zitting van de rechtbank in Middelburg. De chauffeur
wordt ervan verdacht een verkeersongeval te hebben veroorzaakt op
de Philipsdam waarbij een echtpaar uit Sint-Maartensdijk om het le
ven kwam.
Het Bestuur van onderstaande wandelsport-
vereeniging of afdeeling van den N.W.B.
verklaart hierbij, dat de houder van dit
wandelboekje op
heeft deelgenomen aan een door haar ge-
organiseerden wandeltocht en daarbij heeft
afgelegd K.M.
Wandelboekje van Leen de Wilde uit 1948 met foto, zicht op
Scherpenisse
Leen de Wilde uit Muiden was 13 jaar toen hij 65 jaar geleden aan de
eerste Afstandsmarsch deelnam. Hij was ook de kleinste en liep op de
laatste rij naast de langste deelnemer Willem Soomers uit Tholen. Op
die manier had niemand last van het verschil in lengte van hun wandel
pas ten opzichte van de groep. Hieronder zijn herinneringen:
