Rommelmarkt Oud-Vossemeer 6100 euro
Cultuurhistorische organisaties maken
afspraak over bewaren Thools erfgoed
Elenbaas maakt doeltjes voor
grasveld, gemeente haalt ze weg
Psychologe 'veert mee' in wereld
van autist om contact te maken
Half miljoen
besparing bij
belastinginning
Buurtkinderen spelen aan Margrietlaan in Scherpenisse
Ilse van Vliet uit Sint-Maartensdijk opent autismepraktijk Tholen
Donderdag 7 juli 2011 EENDRACHTBODE, DE
BurgemeesterPositieve geluiden over toegankelijkheid cultureel erfgoed
Rijping
Hersenen trainen
THOOLSE COURANT
Zijn eigen kinderen en de buurtkinderen spelen er voet
bal, maar het ontbrak aan twee doeltjes om het nog ech
ter te maken. Dus kocht Rien Elenbaas een paar ijzeren
buizen en laste er in zijn vrije tijd twee en plaatste ze op
het grasveldje aan de Margrietlaan in Scherpenisse.
Oogje in het zeil
Gemeenten, waaronder Tholen en
waterschap Scheldestromen gaan
rond de 500.(XX) euro besparen wan
neer gezamenlijk de belastingen
geïnd worden. „Voor de inwoners
wordt het eenvoudiger", zeggen b.
en w. .Zij krijgen maar I belasting
aanslag meer thuis." Hoeveel perso
neelsleden er door de samenwerking
precies bespaard worden, is nog niet
bekend. Volgens b. en w. zal de
kwetsbaarheid verminderen. De kwa
liteit van de werkzaamheden zal ver
der verbeteren en de doelmatigheid
zal - gezien gezien het te behalen fi
nanciële voordeel - sterk toenemen,
verwacht het Thoolse college. Een
onderzoek toonde aan dat alle seinen
op groen staan, het waterschap heeft
nu ingestemd met de toetreding tot
SaBeWa, de gezamenlijke belasting
dienst van een aantal Zeeuwse ge
meenten. waaronder Tholen. Water
schap Scheldestromen bestrijkt de
hele provincie Zeeland.
Mantelzorgers terug in tijd
Twintig mantelzorgers hebben op
uitnodiging van het steunpunt man
telzorg streekmuseum de Meestoof
in Sint-Annaland bezocht. Het thema
was: Mantelzorgen toen. Tjid Heij-
boer leidde de groep rond door het
museum, waar het aspect zorg op
één of andere manier aan de orde
kwam. Voor een aantal was er ook
sprake van een stuk herkenning uit
de eigen jeugd. Na afloop werd ge
noten van koffie met een bolus en
kon gezellig worden nagepraat.
Maar druk als de mantelzorgers zijn.
werd op tijd weer afscheid van el
kaar genomen om op tijd weer thuis
te zijn om de zorg weer op te pak
ken., Mantelzorgers die interesse
hebben om deel te nemen aan de
mantelzorgbijeenkomsten kunnen
zich opgeven bij het steunpunt man
telzorg 0166-668315
Jaap Hage probeert op de rommelmarkt een etalagepop te verkopen.
De rommelmarkt in Oud-Vossemeer heeft zaterdag netto 6100 euro op
geleverd. Ongeveer 300 euro meer dan vorig jaar. Het geld is bestemd
voor een opknapbeurt van de Hervormde kerk.
Een van de meest opvallende verschijningen dit jaar was een luchtig ge
klede etalagepop die, inclusief hoedje, door veilingmeester Jaap Hage uit
Tholen voor zestien euro aan de vrouw werd gebracht.
Het eerste bod dat op de zevendelige dame w erd uitgebracht, was vijf eu
ro. Maar nadat Hage op de gemakkelijke demontage en het leuke hoedje
had gewezen (wie zei dat het op een schemerlampenkapje leek?) nam een
robuuste dame het initiatief en telde zestien euro voor de slanke den neer.
Een belangrijk aandeel in de opbrengst had volgens organisator Peter
Cieene de verkoop van vis. ,J)at sloeg enorm aan. Zeker in de periode
tussen negen en elf uur. Toen was het ook verschrikkelijk druk."
Alles zat mee. De mensen hadden er zin in, de zon scheen en het aanbod
was groot. Degene die voor een paar tientjes het Leven der Dieren wilde
bestuderen, zal goed zijn weggekomen. Maar liefst 14 delen van circa 700
pagina's beschreven tot in detail wat er alzo op aarde rondwandelt. De
boeken deelden de markt met tientallen kramen met onder meer honder
den Ip's. Daar zat letterlijk van alles tussen. Van de jodelkreten van Olga
Lowina, tot muziek van het Leger des Heils en walsen van het Weens
Symfonieorkest.
Een inwoner uit Sint Philipsland kon zijn geluk ook niet op. Die kon voor
twee tientjes een ongeveer 60-jaar oude slaggitaar meenemen. „Het is een
gitaar waar geen gat in zit, maar twee soltekens", vertelde hij trots.
De aankoop gaf de verscheidenheid van het aanbod aan Moeders zonder
strijkplank konden voor een paar euro aan hun trekken komen. En de
opa die poppenkast voor de kleinkinderen wilde spelen, hoefde de kast
niet zelf in elkaar te zetten. Voor een habbekrats kon hij zich de moeite
besparen. De gordijntjes hingen er al in.
Wie loten kocht, kon zich met lotnummer tien eigenaar noemen van een
heuse drankroulette. Het spel was compleet met borrelglazen en al. De
drank? Ja. Die moest apart worden aangeschaft.
Geene was tevreden. „We doen dit al dertig jaar En vanaf februari dit
jaar hebben we elke vrijdag ingezameld. Zaterdagochtend zijn wc om zes
uur begonnen met het legen van de kuubkisten. Dan is het elke keer weer
een verrassing wat er uit komt."
Partners in het bewaken en bewaren van het Thools cultuurhistorisch
erfgoed. Dat zijn de vier organisaties die donderdag het convenant cul
tureel erfgoed hebben ondertekend, zei Meestoof-voorzitter Jaap Hage.
„We zeggen heel graag ja tegen deze afspraken. Ze onderstrepen de on
afhankelijkheid van elkaar én het gezamenlijk belang." Naast het
streekmuseum zijn de twee Thoolse heemkundekringen en het gemeen
tearchief bij het convenant betrokken.
De vier partijen hebben afspraken
met elkaar gemaakt over het bewa
ren van materialen, en over het be
schikbaar stellen ervan. Voorwerpen
zijn het beste op hun plek bij het
museum, documenten en foto's bij
het archief. Ieder heeft zijn expertise
en zo optimaal mogelijke bewaar-
mogelijkheden. „Wij gaan er zeer
zeker gebruik van maken", aldus
voorzitter Fons Vleghels van heem
kundekring Philippuslandt. De ver
eniging vergadert in het vereni
gingsgebouw van de kerk, en heeft
daar een houten kast staan voor het
bewaren van materialen. „Het be
zwaar daarvan is dat wanneer daar
iets gebeurt alles weg is." Ook zijn
collega Jaap Bout van Stad en Lande
van Tholen zei het convenant van
harte te ondertekenen. „Het is goed
om gezamenlijk dezelfde doelstel
ling te hebben. Wantje kunt het doel
nooit alleen bereiken, samen kun je
het méér handen en voeten geven."
Bout stelde voor om als voorzitters
van de kringen en het museum el
kaar een paar keer per jaar te treffen.
Wat Hage betreft prima. Maar er is
daarnaast een overlegplatform mét
het gemeentearchief.
Burgemeester Nuis, die het conve
nant namens de gemeente onderte
kende, noemde eveneens de goede
contacten die er bestaan tussen de
Thoolse cultuurhistorische instellin
gen. „We hebben in Tholen ook het
nodige op dit gebied. Dat zie je als je
buiten loopt. Maar ook in het archief
en het museum, de Open Monu
mentendag en de activiteiten die
de heemkundekringen ontplooien."
Hage wees op een andere manier
van samenwerking, die hij als erg
positief ervaart. „Namelijk de Oran
jekamer in Sint-Maartensdijk. Het
museum kan bij de inrichting een rol
spelen, maar daarnaast is er het his
torische aspect."
Nuis zei dat hij steeds heel positieve
geluiden hoort over de toegankelijk
heid van het cultureel erfgoed. „U
bent als organisaties al langer bezig
om te kijken hoe we daar slim mee
kunnen omgaan." De burgemeester
riep de situatie in herinnering in het
oude gemeentehuis in Sint-Maar
tensdijk. waar de archiefbewaar
plaats een half museum leek. Ar
chivaris Fred van den Kieboom be
vestigde dat. „Bij de verhuizing naar
Tholen had ik al de gedachte om al
die voorwerpen in het museum op te
slaan." Omdat De Meestoof in Sint-
Annaland nog altijd niet over vol
doende depotruimte beschikte, ligt
veel gemeentelijk materiaal tijdelijk
in het voormalige stadhuis in Tholen.
Van den Kieboom: „De bedoeling
van het convenant is, te regelen dat
fysieke voorwerpen veilig worden
opgeborgen. En dat die regels gehan
teerd worden. Nu het convenant on
dertekend is, gaan we er mee aan de
gang."
Door het beheer van cultuurhistori
sche bescheiden en voorwerpen
goed te regelen, worden ze toegan
kelijk voor mensen. „En ze worden
bewaard op een manier die, waar het
de gemeente betreft, voldoet aan de
wet", aldus Nuis. „Dat werkt kos
tenbesparend en cultiverend. En u
hebt een modus gevonden waarbij u
elkaar helpt en steunt, met gesloten
beurzen." De burgemeester - die te
rugkijkend blij was dat Tholen een
eigen gemeentearchief heeft behou
den - noemde het belangrijk dat de
generaties na ons met plezier kennis
kunnen nemen van de zaken die wij
nu bewaren. „En wat is er mooier
om dit bewaren mét elkaar te doen.
Op een onbaatzuchtige wijze, zon
dereigenbelang."
Na de ondertekening werden, om de
samenwerking te symboliseren, en
kele zaken uitgewisseld. De Mee
stoof werd een fragment van waar
schijnlijk een koopmansvlag rijker,
die in het gemeentearchief aanwezig
was. Op zijn beurt had Hage voor
het archief een exemplaar van een
Thoolse Courant uit 1948.
Rien Elenbaas met de voetballertjei voor liet doel dat hij -elf maakte voor het grasveld.
Persoonlijke en individuele begeleiding voor mensen met autisme. Dat
blijkt in het hele land, met uitzondering van Barendrecht, moeilijk te
krijgen, weet Ilse van Vliet uit Sint-Maartensdijk. Daarom opent ze in
september de deuren van autismepraktijk Tholen. Van Vliet (22) is psy
chologe en heeft zich gespecialiseerd in autisme, omdat ze de proble
men waar mensen die daarmee te maken hebben tegenaan lopen, van
dichtbij kent. Ze wil met haar praktijk inspringen op de behoefte die er
volgens haar bestaat: helpen met de ontwikkeling van een autist op di
verse terreinen, maar ook vragen van mensen in de naaste omgeving
beantwoorden.
Het zusje van Van Vliet heeft een
vorm van autisme, en daarom heeft
ze van kinds af aan kunnen meema
ken wat dat voor een gezin betekent.
„Vanaf het eerste bezoek aan de
huisarts, het vervolgtraject en uitein
delijk het diagnostisch onderzoek,
waaruit bleek voor mijn ouders dat
hun kind autisme had. Dat is best
een klap voor ouders. Daarna volg
den de vragen: Wat betekent dit?
Wat betekent dit voor mij? En voor
mijn kind? Hoe ga ik ermee om?",
vertelt Van Vliet. Er was in het geval
van haar ouders niet iemand die dat
zo kon vertellen. Ook hebben ze er
varen dat er. zodra het label autisme
tevoorschijn kwam, bij voorbaat
veel deuren voor hun kind werden
dichtgegooid.
De ouders van Van Vliet zijn blijven
knokken voor hun kind en zo heeft
hun autistische dochter het voor el
kaar gekregen om, met behulp van
leerwegondersteuning, met negens
en tienen te slagen voor haar vmbo-
examen en nu bezig is om af te stu
deren aan het grafisch lyceum.
„Maar mijn ouders hebben daar wel
veel gesprekken voor moeten voeren
en een beetje brutaal moeten zijn. Ik
kan me voorstellen dat niet iedereen
dat kan of daar tijd voor heeft. Daar
om is het fijn als er iemand is die
daarbij kan helpen."
Van Vliet besloot daarom om psy
chologie te gaan studeren en heeft
inmiddels haar diploma op zak. Ze
is in de afrondende fase met de spe
cialisatie kinder- en jeugdpsycholo-
gi'e en schoolpsychologie. Daarvoor
is ze stage gaan lopen bij autisme
praktijk Barendrecht. waar Van Vliet
nog steeds aan is verbonden. Daar
werken ze volgens dezelfde wijze
als die Van Vliet graag ziet. Maar
een praktijk als Barendrecht is rede
lijk uniek in Nederland, zegt ze. „Er
zijn wel plekken waar je terecht kunt
met autisme," maar dat zijn meestal
grote instellingen, niet specifiek ge
richt op autisme. Ook gaan wij uit
van een individuele en persoonsge
bonden begeleiding."
Er wordt gebruikgemaakt van de
theorie van psychologe Martine Del
fos. Die gaat ervan uit dat er meer
dere ontwikkelingsleeftijden zijn
binnen één persoon. „Een kind kan
wel een kalenderleeftijd hebben van
12 jaar, maar op sociaal vlak slechts
zeven jaar oud zijn. Terwijl het tege
lijkertijd net zo goed is met compu
ters als een twintigjarige." Dat heeft
volgens Van Vliet te maken met rij
ping. „Op allerlei ontwikkelingsge
bieden zit een kind op een andere
leeftijd. Daar kun je op inspelen en
daar ook iets mee doen." Soms is
een autistisch kind gewoon nog niet
rijp voor iets wat wel bij zijn leeftijd
hoort en komt dat later pas. meent
Van Vliet.
De psychologe zoekt een vaardig
heid waaraan ze kan gaan werken.
„Bijvoorbeeld op het gebied van so
ciale interactie. Dan kijk ik hoe oud
iemand daarin eigenlijk is. Je afvra
gen 'waar ben jij?' en daarop aan
sluiten. Daarin onderscheid ik mij
van grote instellingen."
Van Vliet probeert 'mee te veren' in
de wereld van de autist om zo con
tact te maken en van daaruit te gaan
werken. Ze geeft als voorbeeld een
jongetje van zeven in de praktijk van
Barendrecht. „Hij sprak weinig en
zat in zijn eigen wereldje. Elke week
probeerden wij daarin mee te gaan
en keken of hij contact wilde maken.
Na een maand of vier kwam hij met
en grote grijns binnen en gaf hij
eerst een grote knuffel. Er was toen
gelijk contact." Het bewijst voor
Van Vliet dat mensen met autisme
zich verder kunnen ontwikkelen en
dat er met therapie veel vooruitgang
kan worden geboekt.
Autisme is een pervasieve ontwik
kelingsstoornis, dat wil zeggen dat
er meerdere gebieden in de hersenen
zijn aangetast, legt de psychologe
uit. Het is een aangeboren afwijking.
Er zijn geen hersencellen kapot,
maar volgens Van Vliet hebben de
verbindingen minder vertakkingen
en zijn ze op bepaalde plekken wat
dikker. „Wat je veel ziet bij autisme
is dat de linker- en de rechterhersen-
helft niet goed samenwerken. Autis
me is niet te genezen, maar je kunt
hersenen wel trainen, sterker maken.
Als het ware de hersenhelften uitno
digen weer samen te gaan werken."
Van Vliet werkt voornamelijk met
kinderen, maar ook volwassenen
kunnen bij haar terecht. Daarnaast
richt ze zich niet alleen op autisten,
maar ook op de mensen daarom
heen, zoals ouders, broers en zussen.
„Die hebben vaak ook heel veel vra
gen." Mensen kunnen vrijblijvend
een gratis kennismakingsgesprek
aanvragen. Van Vliet komt daarbij
bij voorkeur aan huis, zodat ze het
kind in zijn eigen omgeving kan
zien en zelf daarbij ook kennis kan'
maken met het hele gezin.
Een behandeling, na vaststellen van
een diagnose, kan volledig vergoed
worden via het persoonsgebonden
budget. Van Vliet stelt ook zelf diag
noses en betrekt daarbij haar collega
Marijke van Dijk van de praktijk in
Barendrecht bij. Op vrijdagavond 29
juli houdt Ilse van Vliet een infor
matieavond over autisme, om half
acht in de praktijk aan de Stoofstraat
3 in Tholen. Aanmelden kan via in-
fo@autismepraktijktholen.nl en er
wordt entreegeld gevraagd.
Ilse van Vliet wil een persoonlijke aanpak bieden voor zowel autisten als mensen die daarbij betrokken zijn. Ze opent in september haar
praktijk aan de Stoofstraat in Tholen.
Het veldje is verdiept vwr de op
vang van overtollig regenwater en
wordt wadi genoemd. De voetballers
waren er dolblij mee. maar Elenbaas
hoorde de volgende dag dat ze 's
middags al op de gemeentewerk
plaats stonden. „Weggehaald. Ik
hoorde het via via. Ik ben ze op gaan
halen. Ze stonden netjes onder een
afdak. Ze mogen hier niet staan."
Elenbaas wilde nog netten bestellen,
maar liet dat achterwege toen hij te
horen kreeg dat het grasveld met de
wadi geen trapveld is. „Maar de kin
deren zijn in principe tevreden met
dit stukje. Het gaat <x)k om jonge
kinderen van een jaar of acht tot
twaalf. Het is een leuk stukje gras en
lekker dicht bij huis."
Elenbaas hield de doeltjes klein. Niet
hoger dan 1.80 meter en 3 meter
breed. .Anders komen er grote jon
gens op af en dat is niet de bedoe
ling."
Volgens Elenbaas zijn er mensen in
de buurt die positief reageren. Ook
mensen die zelf geen kinderen heb
ben. Maar niet iedereen is gelukkig
met de voetballende jeugd op het
wadiveld. „Dat kan ik ook wel be
grijpen als er een bal tegen je auto
komt. Maar laat de gemeente dan
eens iets leuks verzinnen. Het hoeft
niet groots te zijn."
Oud-Scherpenissenaar Kees Slager,
voorzitter van de SP afdeling Tholen.
vindt het initiatief van Elenbaas te
prijzen, maar begrijpt niet waarom
de doeltjes meteen zijn weggehaald.
.Zonder dat er navraag is gedaan
van wie ze zijn. We weten wel dat dit
geen officieel trapveld is. maar dit is
een klein impulsje voor Scherpenis
se." Slager noemt het optreden van
de gemeente bureaucratisch.
Dat er een trapveld is op het Pluim-
potterrein is bij Elenbaas en Slager
bekend. Volgens Elenbaas is dat ge
schikt voor de oudere jeugd, ligt er
puin en is het er vuil. Eert van de
doelen is gesloopt. Er staat nog één
paal overeind.
Slager hoopt dat er een gesprek
komt met de gemeente. „Dit nodigt
uit om te komen praten. Er wordt
nu teveel over de mensen in Scher
penisse gepraat en niet met hen."
De twee kinderen van Elenbaas,
Arnold en Richard, zijn bijna elke
avondm op het veldje te vinden.
Ook de twee oudste kinderen
van Johanna van Eenennaam. „Er
wordt hier altijd gevoetbald." Op
de vraag of ze als ouder een oogje
in het zeil zou willen houden, ant
woordt ze bevestigend. Maar er
zitten wel een paar gevaarlijke
kantjes aan het terrein, zegt ze. De
ballen vliegen soms de straat op bij
de kruising van de Margrietlaan
met de Platteweg/Lenteplein. Vol
gens Elenbaas en Slager zou het
met simpele middelen veiliger ge
maakt kunnen worden. Elenbaas
heeft de doeltjes weer weggehaald.
Met een heftruck. Hij is kraanma-
1 chinist. De wadivoetballertjes blij
ven er spelen, maar voorlopig zon
der doelen. ,Jk wil geen ruzie met
de gemeente, maar wél dat er wat
gebeurt op Scherpenisse."
