350 euro boete voor
ongeluk Broekseweg
Ontwikkeling kind staat bovenaan
bij juf Marijke en meester Erik
'De privacy is nu nul komma nul'
Zuidwester wil in Tholen
zorg- en kinderboerderij
Politiek verdeeld over
meepraten van burger
'Anna Jacobianen geen
tweederangs burgers'
Zilveren jubilarissen bij De Schalm in Stavenisse
Groen licht voor GGD Zeeland
Donderdag 30 juni 2011
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Zorgkinderen
Verpleegster
Even een knuffel
Geen voorrangmaar niet onvoorzichtig
De Middelburgse rechtbank heeft een 28-jarige vrouw
uit Bruinisse voor het veroorzaken van een verkeerson
geval bij Oud-Vossemeer 350 euro boete opgelegd. De
Bruse reed vorig jaar 5 juni in haar auto de onoverzichte
lijke kruising Broekseweg-Krabbenkreekweg op. Toen
de automobiliste linksaf sloeg, verzuimde ze voorrang te
verlenen aan een tegenligger.
Niets te verbergen
De liefste juf
Propjes schieten
Oude boom
In reservepot kunst zit 240.000 euro
De gemeente Tholen gaat onderzoeken of het burgers
kan betrekken bij het kiezen van beeldende kunst. Wet
houder Kees van Dis zegde dit dinsdag toe in de com
missie samenleving, na een suggestie van Annie Voge
laar (SP). Ook wil de gemeente volgens Van Dis in de
toekomst creatiever omgaan met de financiële reserves
voor kunstobjecten, bijvoorbeeld bij het herinrichten van
de haven in Sint Annaland. „Het geld moeten we ook
kunnen inzetten voor het inzichtelijk maken van het ver
leden, met een keuze voor het materiaal en de kleur die
daar bij past."
Gemengde gevoelens
Emoties
Spreiding
Ruimschoots
Actiegroep
Voet bij stuk
Ze zitten allebei 25 jaar in het onderwijs en vieren dat jubileum bij de
openbare basisschool De Schalm in Stavenisse. Marijke Schenke werkt
daar sinds 16 jaar als juf en Erik Eist is daar sinds 10 jaar groepsleer
kracht. Ze zijn beiden verknocht aan de kleine dorpsschool en hebben
dezelfde ideeën over welke rol die school speelt in het leven van een
kind: dat het zich daar prettig voelt en zichzelf kan zijn. Ook zijn ze na
een kwart eeuw nog even gedreven. Toch hebben ze elk een andere weg
doorlopen in hun vak.
Erik (49) wilde als kind pastoor
worden. Dat komt voort uit zijn ka
tholieke opvoeding als rasechte
Brabander. Hij is opgegroeid in
Wouw, waar hij tot zijn dertigste
heeft gewoond en woont nu met zijn
vrouw Jolanda in Bergen op Zoom.
Aan het eind van de middelbare
school veranderde zijn toekomst
wens van 'pastoor worden' in 'le
raar worden'. Hij ging verder leren
aan de pedagogische academie in
Oudenbosch. tHet onderwijzersvak
heeft, achteraf bekeken, best raak
vlakken met dat van pastoor. „Ik
had altijd wel affiniteit met kinde
ren. Wilde ze wel iets leren in de
ruimste zin van het woord. Ze laten
ontdekken wie ze zijn. Als pastoor
wil je ook betrokken zijn bij het le
ven van mensen. Alleen heeft die
interesse bij mij plaats gemaakt
voor een beperkte doelgroep."
Dat kleinschalige, dat ligt hem wel.
„Ik heb wel iets met dorpen." Hij
heeft ook een poos als mediathecaris
gewerkt op het Jan Tinbergen colle
ge in Roosendaal. Dat is een middel
bare school met destijds zo'n 400
leerlingen. Op zich klikte het ook
tussen Erik en die doelgroep. Maar
hij voelt zich meer thuis op de basis
school. „We hebben hier ongeveer
60 kinderen. Je kent iedereen hier.
Ook de contacten tussen de collega's
onderling is net even anders dan op
een grote school. Ik voel me meer
als een vis in het water als het gezel
schap wat kleiner is."
Erik is nu intern begeleider bij De
Schalm, naast zijn werk als groeps
leerkracht (groep 5/6 en 1/2 elk een
dag per week). De zorg voor kinde
ren die extra aandacht nodig hebben
is hem, volgens eigen zeggen, op
het lijf geschreven. „De zorgkinde
ren, zeg maar de kinderen met een
rugzakje, zijn voor mij echt een uit
daging. Daar gaat mijn hart toch iets
sneller van kloppen." De kinderen
kunnen laten meedraaien op de
school in hun eigen dorp, dat is iets
waar hij voor gaat. „Kinderen heb
ben ook hun sociale leven hier. Als
je ze met een busje naar een andere
school brengt, moeten ze er wel be
ter van worden." Hij vindt de mix,
van daarnaast ook nog voor de klas
staan, ideaal. „Ik vind het belangrijk
om ook voeling te houden met de
sfeer in de klas."
Het mooie van het vak, vindt Erik
de veelzijdigheid. Dat past bij hem.
„Als ik het allemaal over zou doen,
zou ik niet kunnen zeggen of ik
weer leerkracht zou worden. Het is
wel iets dat past bij mijn aard: ik wil
veel proeven en doen. Ik heb vroe
ger bijvoorbeeld ook tomaten ge
plukt. Daarmee heb ik kunnen erva
ren hoe het is om elke dag met je
handen te werken."
Met de handen werken, maar dan
creatief, is overigens ook iets dat
hem goed ligt. Erik staat bekend als
zeer creatief. Zijn vrouw en hij
schrijven bijvoorbeeld liedjes voor
feestelijke gelegenheden van de
school. En als Erik vroeger, toen het
nog een trend was, in poëziealbums
schreef, bedacht hij altijd iets speci
aals. „Ik schreef de pagina altijd he
lemaal vol met gedichtjes." Maar
hij maakte er ook iets moois van.
„Ik heb bijvoorbeeld een keer een
harmonica gevouwen op een blad.
Zulke dingen bedacht ik dan op de
fiets, als ik naar huis reed. Dat vond
ik leuk om te doen, maar ze wisten
me op een gegeven moment natuur
lijk ook te vinden." Erik stopte er
veel tijd in. „Iets persoonlijks ervan
maken vind ik belangrijk. Toen ik
nog rapporten schreef, zette ik er
ook altijd iets bij. 'Je hebt goed ge
scoord', of zoiets."
Voor Marijke (58) was het al snel
duidelijk dat ze juf wilde worden.
„Ik, wilde verpleegster worden óf
schooljuf. Ik zorgde vroeger altijd
voor mijn broertjes, maar dat stopte
zodra ze moesten overgeven. Daar
kon ik echt niet tegen. Daarom koos
ik ervoor om juf te worden." Ze ver
telt dat haar moeder ook gekozen
had uit die twee beroepen. „Alleen
Marijke heeft al profijt gehad van haar pas afgeronde masterop-
leiding. „Ik had een jongetje in de klas dat altijd heel druk was
en waar iedereen moeite mee had. Nadat ik mijn opleiding was
begonnen, merkte ik dat hij rustiger werd. Het is helemaal geen
aanhankelijk kind, maar pas stond hij ineens naast mijn stoel en
sloeg een arm om me heen. 'Ik wil even een knuffel, zei hij'. Offi
cieel mag dat niet, maar ik kan dat moeilijk tegen dat kind zeg
gen. Zo'n moment doet je wat. Dan merk je dat je toch een band
hebt opgebouwd en dat je het goed hebt gedaan."
Een botsing viel niet meer te voor
komen. Naast de nodige schade liep
een inzittende van de (tegemoetko
mende) auto een polsbreuk op. De
rechtbank vond donderdag niet be
wezen, dat de vrouw aanmerkelijk
onvoorzichtig had gereden. Er was
wel bewijs voor de overtreding. Im
mers ze had geen voorrang ver
leend, dus zat ze fout.
De bestuurster reed op die bewuste
zaterdagmorgen rond tien uur aan
vankelijk achter een tractor met
aanhanger. Daarna was ze de krui
sing al rollend opgegaan. Haar
zicht zou belemmerd zijn geweest
door de zonmaar dat vond ze weer
niet zo aannemelijk vanwege het
feit dat ze een zonnebril droeg. Een
motorrijder die achter haar reed,
had de tegenligger wel gezien. Het
Openbaar Ministerie, dat eveneens
de overtreding bewezen vond, had
250 euro boete en vier maan
den voorwaardelijke rijontzegging
geëist. Saillant detail: een week la
ter gebeurde er op dezelfde plaats
weer een ongeluk.
Er komt misschien een zorgboerde
rij in Tholen, waar mensen met een
licht verstandelijke beperking kun
nen wonen en werken. De stichting
Zuidwester uit Middelharnis, een
zorg- en dienstverlener voor men
sen met een verstandelijke beper
king in Zuidwest Nederland, on
derzoekt die mogelijkheid. Op de
zorgboerderij kunnen mensen met
een licht verstandelijke beperking
met constante of afgesproken bege
leiding wonen. Dat kan in een ei
gen appartement, maar ook meer
gezamenlijk in een groepswoning.
Daarnaast kan er ook dagbesteding
worden gevolgd die voor een groot
deel uit licht agrarisch werk zal be
staan, zoals het verzorgen van de
dieren of het verbouwen van
groenten in de moestuintjes en
kleine kassen. De producten uit ei
gen tuin worden door de cliënten
verkocht in een op de boerderij ge
vestigd winkeltje. De stichting
heeft een locatie aan de rand van
de stad Tholen op het oog eri wil
deze daarom stadsboerderij noe
men. Ook wordt gekeken of tevens
de functie van kinderboerderij
haalbaar is. Zuidwester wil weten
of er voldoende interesse is, voor
ze haar plannen definitief maakt.
Het begrip zorgboerderij bestaat al
op Tholen, maar dan alleen voor
dagbesteding.
De gemeente Tholen wil niet achter
af bijbetalen als de reorganisatie van
de GGD Zeeland duurder uitvalt dan
voorzien. Een voorstel van het colle
ge met die strekking werd dinsdag
unaniem ondersteund door de com
missie samenleving. Om financiële
tegenvallers te dekken, mag de
GGD van de Thoolse politiek tijde
lijk wel de reserves extra aanvullen,
tot maximaal 7 procent. Na de reor
ganisatie moeten die reserves weer
worden afgebouwd tot de gebruike
lijke 5 procent. D»^ commissie was
over de volle breedte positief over
de recent doorgevoerde bezuinigin
gen door de gezondheidsdienst. Ook
de financiën voor de periode tot
2015 lijken op orde. De commissie,
die de voorgaande jaren steevast
flinke kritiek had op het functione
ren van de dienst, gaf groen licht aan
de ombuigingsplannen. Ook Hans
Boulogne (ABT), in het verleden
een van de meest uitgesproken criti
casters, was positief. „Het lijkt er op
dat er hard is gewerkt om de zaken
op orde t^ krijgen."
is zij de andere kant opgegaan. Zij
werd verpleegster." Nog kan Marij
ke niet zo goed tegen brakende kin
deren, maar daar heeft ze inmiddels
een oplossing voor bedacht. „Ik
gooi er snel een emmer zand over.
Dan is de stank weg. Maar meestal
zijn de kinderen zo bijdehand dat ze
al naar de wc zijn vertrokken als ze
ergens last van hebben."
Ze 'hoeft' nog maar zeven jaar,
maar dat is niet de manier waarop
ze naar haar laatste werkjaren kijkt.
„Ik leer nog elke dag." Ze heeft pas
een masteropleiding voor gedrags
specialist afgerond. „Om te onder
zoeken hoe kinderen zich voelen op
school en hoe ze door andere ouders
worden benaderd." Ze was de oud
ste leerling. „Net zo oud als de do
cent. Maar ik gaf er niet om, want ik
dacht: 'Ik heb er nog zeven jaar ple
zier va,n.' Wat je leert is nooit vyeg.
En mijn kennis kan al die jaren nog
gebruikt worden. Die deel ik uit."
Voor haar studie heeft ze een enquê
te gehouden om erachter te komen
hoe de kinderen zich voelen op De
Schalm. Er kwam uit dat de meeste
kinderen, zich prettig voelen. Ze
heeft met name ook gekeken naar
de verhouding kinderen met ouders
van andere kinderen, omdat ouders
zich soms negatief uiten naar andere
kinderen, zoals bijvoorbeeld een
kind niet uitnodigen voor een feest
je. Maar het bleek dat ouders in Sta
venisse zich over het algemeen juist
positief opstellen naar alle kinderen.
Marijke woont in Nieuw-Vosse-
meer. Ze is in Eijsden in Zuid-Lim
burg geboren, maar vanaf haar vier
de in Rotterdam opgegroeid. „Mijn
vader werkte bij de douane en werd
overgeplaatst naar Rotterdam voor
de Holland-Amerikalijn." Bijzonde
re bijkomstigheid is dat Marijke
daardoor de kleuterschool heeft ge
mist. „Ik was niet op tijd ingeschre
ven en de scholen zaten vol. Ik ging
pas vanaf mijn zesde naar de lagere
school. En tot die tijd ging ik alleen
als er iemand ziek was in de klas
van mijn buurmeisje."
Nu geeft ze zelf les aan groep 3/4.
„Dat doe ik al jaren. Het zou best
leuk zijn om eens te wisselen, maar
dat is lastig op zo'n kleine school
met dubbele groepen. Toch vind ik
dit nog steeds leuk. Dat de kinderen
leren lezen. Het is altijd spannend
of dat lukt."
Marijke is sinds 1995 in vaste dienst
gekomen op De Schalm. Daarvoor
deed ze invalwerk op diverse scho
len op het eiland: De Luijster in Sint
Philipslapd, de Casembrqotscbqol
in Sint-Annaland en de Oosterschel-
deschool in Scherpenisse. „Ik heb
een jaar gehad dat ik drie scholen in
een week had. Dan reed ik 's mor
gens wel eens verkeerd. Stond ik
bijna in de Casembroot, terwijl ik in
Scherpenisse moest zijn."
Ze is na het behalen van haar onder
wijsakte in 1974 begonnen op een
lagere school in Rotterdam Om
moord. Tussen de flats. „Toender-
tijd waren er ook al wel veel ver
schillende culturen op één school."
Marijke heeft overigens een lange
pauze gehad in haar onderwijscar-
rière. „Ik heb een jaar verlof gehad
om met mijn man mee te varen. Hij
zat op de grote vaart. En ik heb niet
meer vast gewerkt vanaf dat ik
zwanger werd. Ik deed alleen inval
werk tot mijn kinderen van de lage
re school af gingen." Marijke heeft
een zoon en een dochter. Haar man
is zeven jaar geleden plotseling
overleden.'Door die tragische ge
beurtenis heeft ze ook een sterke
band opgebouwd met haar schooltje
in Stavenisse. „De mensen hier we
ten heel veel van mij. Veel ouders
waren ook bij de uitvaart." Marijke
vindt het niet erg om dingen van
haarzelf te delen. „Ik heb ook alle
vriendenboekjes van de kinderen in
gevuld. Ik zet er gewoon alles in, ik
heb niets te verbergen."
Ze heeft ooit de krant gehaald toen
er een rubriek was die 'de liefste
juf' heette. Op de vraag of ze dat is,
antwoordt ze: „Ik ben een gewone
juf. Dat zeg ik altijd. Iedereen is
hier lief."
Marijke kan er van genieten als ze
ziet dat kinderen zich ontwikkelen
of dingen ontdekken, zoals bij een
techniekles. „Als ze doorkrijgen
hoe dingen werken en hoe alles in
elkaar zit. Dat vind ik leuk. We gaan
dit jaar het schoolplein veranderen.
Dan komen er struiken bij en loep
jes waarmee de kinderen dieren
kunnen bestuderen. Daar kijk ik
naar uit." Waar Marijke ook altijd
naar uitkijkt, is de eerste schooldag
na de vakantie. „Dan zie je die oog
jes die glimmen, omdat ze blij zijn
dat ze je weer zien."
Meester Erik - die officieel in au
gustus 25 jaar onderwijzer is - en juf
Marijke - officieel sinds januari -,
vieren volgende week donderdag
hun jubileum samen. Er komt een
circus dat samen met de schoolkin
deren een circusact gaat neerzetten.
Het is de wens van de jubilarissen
zelf. „Ik hoef niet teveel in de be
langstelling te staan. Geen opge
prikte toestand", zegt Marijke. Erik
denkt er ook zo over. Wel hebben ze
er bewust voor gekozen iets met de
kinderen te doen. Erik: „Dat jk 25
jaar in het onderwijs zit, komt door
de kinderen. Dan mag je daar ook
wel wat voor terugdoen.''
In zijn begeleiding weet meester Erik een andere aanpak te vin
den als het reguliere niet werkt. Zoals bij een jongen die moeite
had met rekenen. Het in de groep uitleggen werkte niet en daar
om ging Erik met hem aan de slag. „Hij hield van voetbal. Daar
om bedacht ik een voetbalspel. Hij was voor Ajax en ik voor
NAC. Ik pakte een propje papier, zette twee doeltjes neer op ta
fel en zo moesten we bij elkaar proberen te scoren. De jongen
moest de telling bijhouden: hoeveel doelpunten in totaal, enzo
voorts. Op die manier was hij toch met rekenonderwijs bezig,
terwijl hij er geen erg in had. Ik vind het leuk om creatief met het
leerproces bezig te zijn."
Zo kan een leerling allemaal onderdeeltjes van een hele grote
sticker, die Erik zelf maakt, scoren bij elke keer dat hij iets heeft
geleerd. „Onderwijs zit. in kleine dingetjes. Het zijn dikwijls de
eenvoudige dingen waar je veel mee bereikt. We zoeken vaak
complexe oplossingen."
Het complex wordt gebouwd in een L-vorm met appartementen op de twee etages, groepswoningen, een welzijnsruimte een ruimte voor
dienstverleners op de begane grond.
VERVOLG VAN BUITENHOF
Hij komt oorspronkelijk uit Stave
nisse - „Daar heb ik 77 jaar ge
woond en daarna nog vijf jaar in
Rotterdam" - en woont nu sinds
drie jaar in Het Lint. Volgende
maand wordt hij 86 en met die leef
tijd vindt hij het wel fijn dat hij
zorg kan krijgen als hij het nodig
heeft. Want bewoners van Het Lint
kunnen meeprofiteren van de 24-
uurszorg in Buitenhof. Ook Lintbe
woner Willem Blokland (84) maakt
daar gebruik van. Hij is overigens
in Tholen komen wonen, omdat hij
daar direct terecht kon. „Ik wilde
naar Zeeland en ging eerst in Goes
kijken. Maar daar was een wacht
lijst van twee jaar. Hier kreeg ik
nog op dezelfde dag de sleutel
mee." Die laatste opmerking moe
ten we waarschijnlijk met een kor
reltje zout nemen.
Voor de bewoners van zorgcentrum
Ten Anker heeft de bouw van Bui
tenhof ook positieve gevolgen. Het
verpleeghuisdeel heeft nog tweeper
soonskamers. „En dat vinden we als
SVRZ niet meer van deze tijd. We
willen dan ook zo snel mogelijk het
verpleeghuis renoveren en omvor
men naar kleinschalige zorg en voor
elke cliënt een eenpersoonskamer.
Dat kan echter pas als de groepswo
ningen in Stadszicht klaar zijn", zei
Rien Heijboer. Ook de cliëntenraad
van SVRZ is blij met de komst van
Buitenhof, met name yanwege de
verandering die dat teweeg brengt
in Ter, Ar.„? .We zijn zeer blij dat
daarmee de twetp soonskamers
verdwijnen, want de pn.acy is nu
nul komma nul", reageerde vice-
voorzitter Annie Deurloo desge
vraagd. s
Heijboer keek, net als Ton Ringers-
ma van Stadlander en Ruud de Baar
van Marsaki, ook verder in de toe
komst. Ze zeiden dat het woonzorg
centrum in Scherpenisse eraan komt
en dat er op den duur ook (nog) een
wozoco gebouwd wordt in Sint-An
naland.
Het loopt nog niet storm met kandi
daten voor de appartementen. Wet
houder Hoek noemde een oorzaak.
„We zien dat mensen met behulp
van allerlei voorzieningen wat min
der snel de stap naar een woonzorg
centrum maken. Men spreekt wel de
wens uit om, als het nodig wordt,
een plekje te hebben. Maar de
woonbereidheid als er ruimte be
schikbaar komt, is dan nogal eens
een brug te ver. Er is een spreek
woord dat zegt dat je een oude
boom niet moet verplanten. Toch
ben ik juist van mening dat een
woonzorgcentrum de optimale com
binatie vormt van het zoveel moge
lijk zelfstandig zijn en het op het
noodzakelijke moment kunnen ont
vangen van zorg."
Maar eigenlijk kunnen ouderen er
ook niet onderuit. Met de bezuini
gingen van het kabinet op de zorg,
is een plekje in het verzorgingste
huis minder makkelijk te bereiken.
Mensen worden gestimuleerd lan
ger zelfstandig te blijven, maar wel
in een aangepaste woning. De hui
dige woning aanpassen gaat ook
minder makkelijk. Hoek: „Kosten
van woningaanpassing zijn niet ein
deloos financierbaar. De vraag naar
beheersbaarheid van het WMO-
budget wordt steeds steviger ge
steld/'
De commissie vond unaniem dat
kunst belangrijk is voor de samen
leving en zag geen reden om het tot
dusver gevoerde beleid radicaal te
veranderen. Op dit moment wordt
beeldende kunst financieel gedekt
door een toeslag van 1 euro per
vierkante meter verkochte bouw
grond. Voor die wijze van financie
ren bestaat nog steeds een breed
draagvlak, ook bij Anco Fase
(VVD). „Kunst is tenslotte ook een
economische factor. Het kan bij
voorbeeld een impuls betekenen
voor het vestigingsklimaat." Een
mogelijke verhoging naar bijvoor
beeld 2 euro per vierkante meter
vond niemand nodig. „De grond
prijzen staan tenslotte al onder
druk", vond Bram van de Sande
(CU).
SP-woord voerster Vogelaar plaats
te vraagtekens bij de financiële re
serves die inmiddels bijna 240.000
euro bedragen. „Bij een gemiddel
de kostprijs voor een kunstwerk
van circa 30.000 euro betekent het
dat er acht objecten op de plank
liggen." Omdat het plaatsen van
kunstwerken gebonden is aan
nieuwbouwprojecten, dreigen vol
gens Vogelaar kernen als Poortvliet
en Stavenisse niet van dit geld te
profiteren. „In die dorpen wordt
weinig gebouwd." Ook pleitte zij
voor het inschakelen van Thoolse
kunstenaars om de economische
impuls te verstevigen. De SP vindt
het bovendien belangrijk dat de be
volking haar mening over een
kunstwerk kan geven. De commis
sie was verdeeld over dat idee. Ook
wethouder Van Dis had gemengde
gevoelens. „De discussie spitst
zich al snel toe op wat iemand
mooi of lelijk vindt. Als gemeente
bestuur en politiek moet je je in ie
der geval niet inhoudelijk met
kunst willen bemoeien.
Hans Boulogne (ABT), Chris
Koopman (SGP) en Van de Sande
wezen het voorstel van Vogelaar
voor meer burgerparticipatie bij het
kunstbeleid niet onmiddellijk af.
Deze drie partijen zien wel wat in
een proef. Rina Ligtendag (CDA)
verwees het idee meteen naar de
prullenbak. „Dan krijg je enkel een
grote groep gefrustreerde men
sen." Anco Fase was dezelfde me
ning toegedaan. „Lastige materie,
die bovendien vertragend werkt."
Eefke Bastianen (PvdA) vond bur
gerparticipatie bij dit onderwerp
eveneens een lastig vraagstuk.
„Kunst is per definitie subjectief
en roept altijd uiteenlopende emo
ties en gevoelens op. Je kunt de
burger hooguit laten kiezen uit
twee kunstwerken. Maar zo'n op
lossing is duur. Het betekent dat
kunstenaars voorwerk moeten ver
richten en dat moet je betalen."
Weihouder Van Dis zegde niette
min een onderzoek naar de haal
baarheid toe. „Het is een sympa
thiek idee, maar het blijft een
beetje riskant."
Een suggestie van Van de Sande
om de 240.000 euro reserves toe te
voegen aan toekomstig monumen
tenbeleid vond weinig bijval. Hoe
het toekomstig monumentenbeleid
eruit komt te zien, wordt pas later
door de gemeenteraad bekeken.
Die discussie staat volgens een rui
me meerderheid van de commissie
los van het kunstbeleid. Wel hield
wethouder Van Dis de mogelijk
heid open om een deel van het bud
get voor beeldende kunst te be
stemmen voor de aankleding van
havenprojecten in Sint-Annaland
en misschien ook Sint Maartens
dijk en Scherpenisse. „Ofj die ma
nier krijg je vanzelf meer spreiding
over de kernen."
VERVOLGVAN W INDMOLENS
We spreken met Zeeland maar ook
met West-Brabant. Met Steenber
gen en Bergen op Zoom willen we
de strook langs het Schelde-Rijn-
kanaal ten westen van Steenbergen
richting Bergen op Zoom vrij hou
den. Maar het rijk tekent de molens
in één lijn langs het kanaal. De mi
nister wil een hek van twintig kilo
meter tussen ons in zetten."
De beleidsnota Tholen voor de
wind die in 2003 is vastgesteld,
lijkt te verbleken bij de nieuwe
ontwikkelingen en plannen aan het
groene energiefront. De 22,5 Me
gawatt die daarin is afgesproken, is
ruimschoots gehaald. De nota is
aan herziening toe, maar het werd
niet duidelijk of het beleid hele
maal op de schop gaat of enigszins
gewijzigd wordt. Volgens Hoek
moet er geregeld samen over ge
sproken worden om de ontwikke
lingen bij te kunnen houden. Het
rijk wil werken aan parken die
meer dan 100 Megawatt produce
ren. Zulke parken zijn voor de ge
meente niet meer aan de orde. Ze
kunnen wel net buiten de grenzen
van de gemeenten worden gereali
seerd.
Net als met het plan van het rijk
om een keersluis aan te leggen bij
de haven van Tholen, gaan betrok
ken partijen bij elkaar zitten in wat
tegenwoordig een werkatelier heet.
Over de onderhandelingen die
Hoek voerde met Zeeuwind over
het intrekken van het windpark bij
Stavenisse, kwamen vragen en op
merkingen. De gemeente heeft zijn
bezwaren tegen het plan voor een
windpark aan de Krammersluizen
daarvoor moeten laten varen. En in
moeten stemmen met de bouw van
één windturbine op het erf van
Kees Groenewege aan de Vierde
Dijk, net in de Noordpolder van
Sint-Maartensdijk. Rob Duijm
(CDA) en Jaap Hage (CU) hadden
gezien dat de molen heel dicht op
de schuur en de woning komt te
staan.
Han van 't Hof (ABT) vroeg ook of
hij niet te dicht bij de burgerwo
ning komt te staan die net aan de
andere kant van de dijk staat. Hoek
antwoordde dat er anders tegen af
standen wordt aangekeken als de
boer de molen zelf op zijn erf laat
plaatsen. Voor de burgerwoning
zijn wel de geldende regels van
toepassing.
Kees Slager (SP) wees er op dat
Zeeuwind de molens aan de Piloot-
weg niet af wil breken en vroeg
zich -J: of er al een nieuw plan was
ingediend voor het vervangen van
de drie molens. Hij had in deze
krant ook twee lachende wethou
ders gezien bij het in gebruik ne
men van het park Wisse Wind in
Anna Jacobapolder (Kees van Dis)
en de Noordpolder bij Gabri Hoek
(Frank Hommel).
„Maar wat heeft de wethouder nou
eigenlijk uit het vuur gesleept? Bij
Stavenisse blijven er drie. in Sint-
Maartensdijk komt er een bij en bij
de Krammersluizen komt een groot
park. Wat heeft u voor de bewoners
van Anna Jacobapolder gedaan? Er
is nu zelfs een actiegroep tegen de
windmolens. Acht maanden gele
den noemde de wethouder het plan
aan de Krammer nog onacceptabel
en nu is het wel acceptabel."
Volgens Hoek was zijn eerste reac
tie terecht. Hij had zelfs nog
krachtiger termen gebruikt. „Op
het beeldmateriaal ontbrak Tholen.
We hebben daarna bestuurlijke
ruimte gecreëerd om een goede af
weging te kunnen maken." Hoek
probeert nu te sturen en niet 'de
kont tegen de krib te gooien.' „Dat
is strategisch beter dan niet willen.
We hebben nog alle vrijheid."
Hoek zei dat hij met de Anna Jaco
bianen lotsverwant is. „Het zijn
geen tweederangs burgers. In het
kader van de milieu-effectrappor
tage worden alle referenties en
zichtbeelden voor Tholen nu mee
genomen." Slager zei te betreuren
dat Hoek voor de inwoners van
Anna Jacobapolder 'nog niets in
de wacht heeft kunnen slepen.'
Hoek wees er op dat de gemeente
nu de vinger aan de pols houdt. En
invloed kan uitoefenen op de
hoogte van de molens en de opstel
ling. En dat was eerst niet het ge
val.
Henk Geluk (SGP) vond het een
goede oplossing om het plan bij
Stavenisse in te trekken. Zijn frac
tie was opgelucht, maar begreep
ook dat het nog lang geen gelopen
race is nu er andere plannen opdoe
men. Ellen van der Wal (PvdA)
keek met voldoening terug. „We
zijn blij dat we toen voet bij stuk
gehouden hebben gehouden. De
acht molens die er op een rij zou
den komen, zijn van de baan."
Mocht Zeeuwind in 2022 bij Sta
venisse willen herbouwen, dan
moet dat binnen de regels van het
bestaande bestemmingsplan, zei
Hoek. De turbines die nu 39 meter
hoog zijn kunnen dan hoogstens
3,90 meter hoger worden.
Erik Eist en Marijke Schenke zitten 25 jaar in het onderwijs. Ze vieren dat volgende week op De Schalm, waarbij de kinderen met behulp
van een circus een voorstelling gaan geven.
