Mensen willen altijd bruine,
die hebben een sterkere schaal'
Weerzien leerlingen van eerste klas christelijke ulo in Tholen
Navajo Ranch kwam, zag en
vertrok uit stal in Poortvliet
Vrijspraak Vossemeerder
aanranding stiefdochter
Wilsing beklimt
berg in Kenia
Nog geen groene
gebiedsprofïelen
Donderdag 25 november 2010
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Eigenaar Machura schakelt deurwaarder in
De stichting Navajo Ranch, die zich vorige maand ves
tigde in de paardenstallen aan de Hogeweg 17 te Poort
vliet, is na drie weken alweer vertrokken. De Rotterdam
se Jolanda Verheijen en haar dochter Charmaine wilden
er met behulp van sponsors verwaarloosde dieren opvan
gen, maar volgens hen was er sprake van achterstallig
onderhoud.
Zaterdagavond zien ze elkaar weer eens. De eerste lich
ting leerlingen van de christelijke ulo die in 1966 werd
opgericht in Tholen. In brasserie De Krabbenkreek in
Sint-Annaland bekijken ze foto's, halen ze herinneringen
op en horen van elkaar wat ze na de Thoolse jaren zoal
zijn gaan doen.
Joth voert actie voor laatste geld
Stichting zoekt ander contact
voor school in Burkina Faso
De stichting Jongeren voor Jongeren die samen met de
jongerenraad Tholen geld inzamelt voor het bouwen van
een school in Burkina Faso is op zoek naar een andere
contactpersoon in dat land.
Trainingsweekend
Joth mist doel
De Jonge spreekt
Verlossende Woord
Het was een bekende ver
schijning in de buurt. Met
zijn onafscheidelijke pet
op zijn hoofd en een kar
retje aan de hand verkocht
Jasper Hage in Sint-Maar
tensdijk jarenlang eieren
aan de deur. De 74-jarige
Hage deed onlangs zijn
laatste rondje langs de
veertig adressen in het
dorp. „De meeste hier in
de buurt en in de nieuw
bouw. Ik heb last van mijn
bloedvaten in mijn been.
Ik ga een klein beetje
moeilijk lopen, dus ben ik
er mee gestopt."
Kranten
Verbaasd
Aan de bar
Spekzolen
Jasper Hage (74) uit Sint-Maartensdijk stopt met verkoop eieren
Raadsman: meisje kan het gedroomd hebhen
Een 31-jarige man uit Oud-Vossemeer is door de
rechtbank in Middelburg vrijgesproken van de aanran
ding van zijn achttienjarige (ex-) stiefdochter. De
rechtbank miste de overtuiging in de zaak om tot be
wijs te komen.
De oud-leerlingen voor brasserie De Krabbenkreek zoals ze ook op de klassenfoto uit 1966 staan.
De school beginnen met één
klasje, dat schept een band
De 17-jarige Koen Wilsing uit Tho
len beklimt van 18 tot en met 26
december de Mount Kenya. Hij
doet dit via de stichting Open Uw
Hart voor straatkinderen in Kenia.
Via de vijfdaagse wandclexpedilie,
die hij onderneemt met nog een
aantal Nederlanders en een groep
bewoners van Nairobi, de hoofd
stad van Kenia, zamelt Koen geld
in voor de bouw van het Imani Re
creation Centre. Daarin worden
dakloze kinderen opgevangen en
doen 7.c werkervaring op. Ze leren
een vak en verdienen op termijn
hun eigen boterham. Wilsing werd
enthousiast gemaakt voor dit goede
doel door vrienden van zijn ouders.
'De vrijheid en toekomst die ik heb,
gun ik mijn leeftijdgenoten in Ke
nia ook', is zijn motivatie.
Organiseren van activiteiten voor an
deren gaat de jongerenraad van Tho
len (Joth) veelal goed af, maar bij een
weekend voor de eigen club, laten de
meesten het toch afweten. Elk jaar
organiseert het jeugd- en jongeren
werk van de gemeente Tholen een
trainingsweekend voor Joth-leden
om de band in het team te versterken.
Maar bij het weekend van dit jaar (in
de herfstvakantie) was er een groot
gebrek aan belangstelling. „Het is
een weekend voor teambuilding,
maar het was een slechte bijeenkomst
want een groot gedeelte van de jon
gerenraad was er niet. Het mist zo ge
woon zijn doel", meent jongerenwer
ker Ties Reitsma. In de jongeren-
raadsvergadering zei een aantal leden
het belangrijk te vinden dat het trai
ningsweekend blijft bestaan. „Dan
heb je meer persoonlijke gesprekken
en leer je mensen beter kennen", zei
Herriaan Fransscn. Bij de activiteiten
die ze doorgaans organiseren, is daar
geen tijd voor. Reitsma gaf tevens als
kritiek dat de datum voor het week
end een jaar van tevoren was bespro
ken, maar dal op het laatste moment
toch nog veel mensen zich hebben af
gemeld. Hij vond dat ze die datum
gewoon vrij moesten houden, mits er
goede redenen zijn om echt niet te
kunnen komen.
Cabaretier Freek de Jonge komt za
terdag naar Sint-Maartensdijk met
een try out van zijn nicuwjaarsconfe-
rcnce Het Verlossende Woord. De
voorstelling begint 's avonds om
kwart over acht in Haestinge. Het
nieuwe jaar vraagt volgens De Jonge
om duidelijke keuzes. Bijvoorbeeld
tussen cultuur en zorg. Of concreter
een rollator of een schilderij. Of tus
sen nette armoe en onrustige wel
vaart. Concreter tussen migratiestop
en multiculturele samenleving. Het
debat over de juiste keuze wordt be
moeilijkt door emoties zonder welke
de media geen bestaansrecht hebben.
In een conference van vijf kwartier
spreekt Freek de Jonge het verlossen
de woord. Vandaar dat hij zijn nieuw
jaarsconference de titel Het Verlos
sende Woord heeft meegegeven.
Kaarten zijn verkrijgbaar via de web
site www.stiehtinguitoptholen.nl.
De mensen bij wie hij wekelijks
aan de deur kwam, vinden het jam
mer, zegt hij.
Hage woont al veertig jaar in de
President Rooseveltstraat. Nog
steeds in hetzelfde huis. Met een
grote tuin achter de woning waar
Hage kippen ging houden. „Op
een dag kwam een buurvrouw vra
gen of ik geen eieren voor haar
had. Ik had toen net een doosje
met tien eieren. Zo is dat begon
nen. Er kwamen steeds meer men
sen die er om vroegen. Toen ben ik
maar doorgegaan."
Omdat hij zelf maar een kleine
toom kippen hield, kon hij niet aan
de vraag voldoen. Hij ging eieren
inkopen. Eerst bij Hoogerbrugge
in Poortvliet, later bij Van Binsber-
gen in Tholen. „Ik verkocht meest
al een doosje van tien of twintig.
Meer niet, hoor."
En altijd bruine eieren, nooit witte,
zegt Hage. „Mensen willen alleen
maar bruine eieren. De schaal van
bruine eieren is sterker. Ik ben ook
sterk, door de eieren," lacht Hage.
Hij ging door weer en wind. Eerst
met een emmer vol eieren. „Maar
als je dan je emmer neerzette dan
gingen er altijd wel een of meer ei
eren kapot. De mensen kwamen
dan zelf met een schaaltje naar de
deur om de eieren er in te doen.
Later maakte hij een handkarretje
met een deksel om bij zijn klantjes
langs te gaan. „Door weer en
wind, hoor. Een keer in de week.
Op donderdag. Ik heb het ook nog
eens op vrijdagavond gedaan, maar
De tieners van toen zijn nu 56, 57
jaar. Sommige dames zijn grijs, de
meeste heren kalend. En lang niet
iedereen kent iedereen meteen.
De animo voor de reünie is groot. Ie
dereen reageerde enthousiast op de
oproep, vertelt Adry Vroegop uit
Tholen. „We begonnen als school
met 32 leerlingen. Later kwamen er
nog leerlingen bij. Nu zijn we hier
met 35 oud-leerlingen. Wc waren
een hechte groep omdat we de eerste
christelijke ulo waren. Met leerlin
gen met een zwaar christelijke ach
tergrond tot minder zwaar. We wa
ren een hele leuke club." Drie
oud-leerlingen ontbreken: Piet Lind-
hout, Coen van Vossen en Mary Uijl.
Maar liefst 21 van de 35 reünisten
wonen niet meer op Tholen. Een
greep: Cees Ampt woont in Ouden
bosch, Piet Bolier in Cocksdorp op
Texel, Tonny Bijl in Kapclle, Kees
de Goffau in Breda, Hcnny Duine in
Westmallc, Hcnny Geluk in Gics-
senburg, Kees Hage in Pictorburcn,
Rinus Jansens in Vlissingen, Ineke
Hilgeman in Terwispel, Johan
Nieuwkerk in Amsterdam. Geen
honkvast gezelschap.
Toch zijn ze allemaal gekomen om
elkaar te ontmoeten. Misschien juist
wel daarom. Vanwege de gedeelde
historie in een belangrijke fase in
hun leven. Op de foto's die er han
gen, dragen de meisjes rokken, maar
ook lange broeken. Vroegop: „Het
daar ben ik mee gestopt. Het is een
mooie tijd geweest, mensen vinden
het jammer. Ik deed het ook altijd
graag, maar ik heb er geen dubbel
tje aan verdiend."
Een keer heeft hij een ongeluk ge
had met de eieren. Toen hij samen
met zijn vrouw (zeven jaar geleden
overleden) in de auto van Sint-
Annaland naar Sint-Maartensdijk
ree4 en van de dijk raakte. „Mjjn
was niet zo stijf, hoor. Zeker niet be
nauwend."
Dat hechte wordt onderstreept door
Maaike Duinkerke uit Tholen. Nu De
Vos-Duinkerke. „De onderlinge band
was sterk. Je had alleen je eigen klas.
Er was niemand anders op de
school." Die school begon in de voor
malige lagere school aan de Docl-
weg. De leerlingen verhuisden daar
na naar een noodgebouw aan de
Zoekweg. Het is niet voor niets dat
iedereen zo graag wilde komen. We
hebben er hele fijne jaren gehad. Ik
ging zelfs na school mee naar vriend
innetjes en bleef er dan een nachtje
slapen. In Stavenisse bij Greet de Vos
en Sjaan. De volgende dag ging je
weer samen naar school. Ik heb er
zelf mijn man ontmoet," lacht ze. Ze
trouwde met Ko de Vos, broer van
Greet. Samen werkt het echtpaar bij
de Woonboulevard Poortvliet.
Ze heeft veel opgestoken op de vier
jaar ulo, zegt ze. „We deden examen
in alle vier de talen: Nederlands,
Duits, Engels en Frans en we haal
den het middenstandsdiploma. Ik
heb er nu nog gemak van. Franstali
ge Belgen die in de winkel komen,
sturen ze naar mij."
Kees de Goffau uit Breda is ook van
de partij. Maaike herinnert zich haar
klasgenoot met een flinke dos haar:
„Kees deed altijd zijn lok opzij."
Dat hoeft, nee kan niet meer. De
Goffau is behoorlijk kaal.
vrouw zat achter het stuur. Ze had
suikerziekte en viel weg. Het was
één zwembad achter in de koffer.
Een drama," herinnert Hage zich.
Hage bezorgde ook nog een tijd
lang de PZC. „Dan moest je om
vier uur uit je nest, want de kran
ten moesten om zeven uur binnen
Leerlingen waren herkenbaar. Door
hun uiterlijk, gestalte of hun gedrag.
Zo is er 'het lachje van Johan
Nieuwkerk'. En Piet Bolier was en
is de kleinste van hel gezelschap.
Als De Goffau terugkijkt, komt het
gevoel van toen naar boven. „Van
onbezorgdheid. Ik had het er naar
mijn zin. Ik kijk er met een goed ge
voel op terug." De Goffau ging na
de ulo de mts elektronica doen. Van
af zijn zestiende woonde hij al in
Rotterdam. Daarna ging hij aan de
slag bij de Shell in Pernis, via de be-
drijfsschool werd hij procesoperator
en later werd hij omgeschoold tot ci
viel opzichter. Sinds 1990 werkt hij
op de vestiging in Moerdijk. Met Ri
nus Jansens uit Vlissingen (afkom
stig uit Poortvliet) heeft hij nog jaar
lijkse contact.
De Goffau stond verbaasd van zich
zelf, zegt hij, toen hij de uitnodiging
kreeg. „Ik was zo enthousiast. Maar
dat bleek bij iedereen wel het geval.
Dat is opvallend." Bij binnenkomst
bleek echter dat hij 'heel veel men
sen niet herkende'. Pas later weer
'iets van vroeger z.ag' in de mannen
en vrouwen met wie hij 44 jaar gele
den op de middelbare school in Tho
len kennis maakte in een nieuwe fa
se van hun leven.
Bijzonder was dat er aan het begin
van het eerste schooljaar maar één
leraar was: Van Beek. Volgens Adry
Vroegop was hij het hoofd van de
school die in alle vakken onderwees.
„Hij was buitengewoon charisma
tisch. Iedereen had respect voor
hem. We keken legen hem op." Toen
de school groeide, kwamen er meer
leerkrachten. Er worden namen ge-
zijn." Nu hij gestopt is met de ver
koop van eieren, gaat hij niet ach
ter dc geraniums zitten, zegt hij.
Hobby's? „Ja, slapen en een beetje
rommelen in mijn tuintje. Ik heb
hier altijd aanloop. Veertig jaar ge
leden ben ik hier in deze straat ko
men wonen. Als eerste. Ik ben in
Limburg getrouwd en we hebben
nog een jaar ingewoond bij mijn
vader. Ik heb het hier altijd goed
noemd. Riet, Van Belzcn. Boender,
De Jonge. De anekdotes volgen
spontaan. Iedereen heeft ze wel.
Over pesterijtjes, kattenkwaad in de
klas. Bijzondere gebeurtenissen. Dc
een kleurt ze wat anders in dan de
ander. Adry herinnert zich meester
Riet. „Een jonge leraar Nederlands.
Ik mocht de man niet. hij mij niet. Ik
werd een keer voor straf opgesloten
in de klas. Dc deur ging op slot.
Maar hij was vergeten de tussendoor
dicht te doen. Via een ander lokaal
kon ik via dc we's door een boven
licht ontsnappen. Ik haalde net de
bus naar Sint-Annaland."
Ze herinnert zich ook een keer dat
Van Beeks gezicht vertrok toen de
leerlingen een optreden van de blin
de liedjeszanger Jules de Korte bij
woonden in de huishoudschool. „Dc
Korte maakte een opmerking die
niet strookte met de opvattingen op
de christelijke school. Ik weet niet
meer wat hij zei. Een verkapte vloek
of zo." Maar Maaike Duinkerke her
innert zich daar helemaal niets van.
Ook Piet Bolier uit Cocksdorp be
waart goede herinneringen aan dc
school, vertelt hij aan de bar naast
Rien Klippel. Er klinkt muziek uit
de jaren zestig uit de boxen. Op de
klassenfoto uit 1966 staan ze naast
elkaar. Bolier: „Fantastisch. De
school beginnen met één klasje
schept een band." Van Beek is een
van de personen in zijn leven waar
hij met respect op terugkijkt. „Hij
straalde autoriteit en vertrouwen uit.
Was wel streng. Kon je corrigeren.
Dat accepteerde je."
Op de kleine Bolier maakte de ge
stalte van Van Beek ook indruk, ver-
naar mijn zin gehad."
Hage draait nog eens een shagje.
Sky radio staat aan. De buurvrouw
met haar hondje is op bezoek. Het
is tijd voor een borreltje, maar
eerst zoekt Hage zijn stropdas
want hij wil netjes op de foto.
„Maar wel met mijn pet zeker."
Hij heeft nog één doos met eieren
in huis, de dozen in zijn karretje
zijn ^;eg. Hage vindt het welletjes.
telt hij. „Hij was sociaal, rechtvaar
dig en deskundig. Toen het bestuur
van het christelijk onderwijs hem
benoemde was hij - om in het chris
telijke te blijven -, voorbestemd om
voor ons zoveel te betekenen."
Bolier maakte de school niet af in
Tholen. Zijn ouders verhuisden naar
Biddinghuizen. Zijn vader kreeg een
betrekking bij de rijksdienst voor dc
IJsselmeerpolders. Piet maakt daal
de christelijke mulo af. Hij bezocht
dc tuinbouwschool in Fredcriksoord
in Drenthe en kwam na zijn dienst
tijd bij Staatsbosbeheer te werken.
Eerst op Zuid-Beveland, daarna in
Zeeuws-Vlaanderen. In 1985 ver
huisde hij naar Texel waar hij aange
nomen werd bij de gemeente. Hij
werd er leidinggevende in de groen
voorziening en heeft nu een meer
adviserende taak, vertelt hij.
Rinus Jansen en Cees Ampt schui
ven aan. Jansen wil nog wel wat ver
tellen. Hoe ze Van Belzen kwaad
hebben gekregen met een fopappa-
raatje dat een piepgeluid maakt als
je iemand een hand geef. Onder dc
les werd het apparaatje steeds door
gegeven. Op het moment dat de do
cent met dc rug naar de klas stond,
natuurlijk. Tot het gevonden werd.
„Hij heeft er toen twee minuten op
staan stampen. Zo kwaad was hij.
Hij droeg schoenen met spekzolen.
Het apparaatje kon er niet meer uit."
Bij Boender legden ze ijswater op
zijn stoel. En bij Riet bonden ze stie
kem zijn tas vast. Ampt: „Als ze
zeggen dat de jeugd van tegenwoor
dig lastig is, dan is er niks nieuws
onder de zon. Misschien waren wij
wel erger."
Hauptmeijer Verkeer uit Deventer
gaat voor 11.600 euro, exclusief
btw, in opdracht van de provincie
Zeeland groene gebiedsprofïelen in
vullen. Op Tholen en Sint Philips-
land zijn er nog geen groene ge
biedsprofïelen, zoals bijvoorbeeld
de Zak van Zuid-Beveland. Dat zijn
natuur- of cultuurlandschappen zon
der autoverkeer, die wel toeganke
lijk zijn voor fietsers en wandelaars.
Bekeken wordt of de Scherpenisse-
polder er eventueel voor in aanmer
king komt.
Dc eigenaar van het complex, J.
Machura. noemt het 'allemaal een
hoop bla bla' en vertelt juist dat hij
de huurders heeft weggestuurd,
omdat ze niets zouden hebben be
taald. Hij heeft de hulp van een
deurwaarder ingeroepen. De vorige
huurders hebben twee jaar gebruik
gemaakt van dc accommodatie,
maar zijn volgens Machura met
een huurschuld van 50.000 euro
vertrokken. Hij heeft een rechts
zaak tegen hen aangespannen. In
middels heeft Machura een nieuwe
huurder gevonden in mevrouw Van
der Spoel uit Hellevoetsluis. Hij
heeft er alle vertrouwen in dat die
wel aan alle verplichtingen vol
doet. „Dit is een gezin met kinde-
De slichting werkte samen met de
stichting Volonfairc, maar contact
persoon Harmke Mulders is daar
mee om privéredenen gestopt. Zij is
inmiddels ook weer in Nederland
komen wonen. Haar vader Pieter
Mulders heeft om dezelfde redenen
zijn functie als secretaris binnen de
stichting Jongeren voor Jongeren
neergelegd. De familie Mulders kan
de stichting nog wel helpen in haar
zoektocht naar nieuwe contacten in
Burkina Faso, omdat Pieter en zijn
vrouw Marianne Velthuis reizen
daar dat land organiseren. Volgens
penningmeester Carolien Fase komt
het doel niet in gevaar. Ook als de
stichting aan het eind van het jaar
nog niet aan de benodigde 50.000
euro is gekomen. Fase zegt dat er
De man, achterbuurman van de
vrouw, stond volgens haar in de
vroege ochtend van 31 juli - zijn
hoofd bedekt met een bivakmuts -
in haar slaapkamer. Zij zou hem
hebhen herkend aan zijn postuur
en zijn kleding. Er waren nog meer
aanwijzingen dal de verdenking
richting haar ex-stiefvader wees.
Zo werd een bivakmuts bij hem
thuis in dc slaapkamer gevonden
en dc honden zouden in haar wo
ning niet hebben geblaft, omdat
het een bekende was. Die feiten
waren voor de rechtbank echter
onvoldoende om hem te kunnen
veroordelen.
De indringer zou via het raam van
de woning binnen zijn geraakt. Het
ren en ze hebben ook een bedrijf."
Zelf staat Machura nog officieel in
geschreven als bewoner van de wo
ning aan dc Hogeweg, maar de
voormalige fokker van Arabische
paarden is na zijn pensioen ook re
gelmatig te vinden in Duitsland,
waar hij een jachthuis heeft. „Mijn
hobby is jagen", verklaart hij.
Verheijen zegt al haar dieren weer
op de oude plek in Barendrecht te
houden, waar ze juist weg was ge
gaan omdat die daar zouden wor
den mishandeld. Ze zou camera's
hebben opgehangen en ook de bu
ren zouden nu beter opletten, maar
Verheijen zegt dat ze nog wel op
zoek is naar een andere, veiligere
plek.
dan gezocht wordt naar samenwer
king met een andere partij.
Op dit moment lijkt het streefbe
drag nog een brug te ver voor Jon
geren voor Jongeren en de Joth. Er
zit nu 27.000 euro in de pot. Fase
weet dat er wel nog wat stortingen
aan zitten te komen. Met een fles-
senactie, een benefietdincr en een
kunstveiling wordt geprobeerd het
laatste geld binnen te krijgen. De
school komt er in elk geval, volgens
Fase, die vorig jaar met de hele club
dc plek waar die moet worden ge
bouwd heeft bezocht. „Er verandert
helemaal niets aan het hele plan. We
hebben het de mensen daar beloofd
dat de school bij dc plek komt waar
we ook de waterpomp hebben ge
bouwd."
incident zou rond kwart over vijf
hebben plaatsgevonden. Dat tijd
stip zou kunnen kloppen, omdat de
verdachte kort daarvoor was thuis
gekomen na een bezoek bij een
buurtbewoner. Vast stond dat hij
die nacht veel bier had gedronken.
Na zijn thuiskomst zou hij in be
schonken toestand op de trap in
slaap zijn gevallen. Zijn raadsman
had aangevoerd dat het heel goed
zou kunnen dal de vrouw het hele
verhaal heeft gedroomd. Dc offW
cier van justitie had een half jaar
gevangenisstraf geëist. Al vond hij
hel bewijs niet 'spetterend'. Het
slachtoffer had 50(3 euro smarten
geld gevraagd, maar dat verzoek
werd afgewezen.
foto onderschrift
Advertentie I.M.
