Mooie Anna Goedegebuure, een knappe
kruideniersdochter uit Sint-Annaland
'Ik was gedreven om te zorgen
dat ik altijd in de buurt was'
Anti-hagelkanon mag
alleen overdag knallen
Junioren brandweer Flupland
winnen Zeeuwse wedstrijd
CU over grens
vermogen WWB
GGD onderzoekt
welzijn jongeren
Marjolein Bierens schrijft ode aan Tholen met muziektheater
Duikvoertuig verhuist van loods Arjan Eskes naar nieuwe kazerne
Geen brandpaal, wel wasstraat,
duikbrillen en talkpoeder
Donderdag 18 november 2010
Niet blij
Brons voor aspirantenploeg in Middelburg
Het was eerst de auto naar buiten rijden en dan de boot
aankoppelen, want ze stonden naast elkaar. De nieuwe
brandweerkazerne aan de Grindweg in Tholen heeft, in
tegenstelling tot de oude aan de Ten Ankerweg, wel plek
voor het duikvoertuig (waterongevallenvoertuig) en bij
behorende boot van de brandweer Tholen. Dat betekent
dat de tijdelijke stalling in de loods van duikploeglid Ar
jan Eskes aan de Ohmstraat na bijna acht jaar niet meer
nodig is. Zaterdag is de nieuwe plek en het voertuig uit
gebreid te bezichtigen tijdens de open dag in de nieuwe
vestiging van de brandweer Tholen.
Stalling dichtbi j
Schuifdeur
Gelijkvloers
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Zwaailichten
Brieven
Krabbenkreek
Tholen, de omgeving en de inwoners spelen een rol in
Mooie Anna, een Zeeuwse fado. Schrijfster Marjolein
Bierens heeft alle verhalen die zij in haar jeugd heeft
gehoord van haar Thoolse familie verzameld. Ze heeft
ze samengevoegd tot een toneelstuk, genaamd Mooie
Anna. Naar haar overgrootmoeder Anna Goedege
buure, een kruideniersdochter uit Sint-Annaland. De
vader van de 51-jarige Amsterdamse dramaschrijfster,
Jaap Bierens, is ook in dat dorp geboren. Het gezin ver
huisde noodgedwongen naar Rotterdam, maar het ver
langen naar Zeeland is altijd blijven bestaan. Mooie
Anna is een ode aan Tholen. Het stuk van theaterpro
ductiehuis Zeelandia is 26 november te zien in de Vos
senkuil in Oud-Vossemeer.
Postcommandant Peter Schoneveld van de brandweer
Tholen zou het liefst de hele dag in de nieuwe kazerne
zitten. Maar zijn werkplek is in het gemeentehuis. In
principe is hij alleen tijdens een uitruk of een instructie
in het gebouw aan de Grindweg te vinden. Het interieur
is licht, fris en er is een zee aan ruimte. Hij geeft vooraf
gaand aan de open dag - zaterdag van één uur tot half vijf
- alvast een kijkje in de kazerne.
-
Burgemeester Bierens
Waardeloze oplossing in kanonsoap, zegt Alkema
Fruitteler André Alkema in Sint-Maartensdijk mag alleen overdag zijn
anti-hagelkanon gebruiken om te voorkomen dat zijn peren schade op
lopen. l)at hehhen b. en w. besloten. Ze rondden daarmee een onder
zoek af na de gerechtelijke uitspraak in augustus. De gemeente moest
het regelen via het activiteitenbesluit (die onder de wet milieubeheer
valt) en niet langer van de algemene plaatselijke verordening, de APV.
B. en w. hebben nu besloten om al
leen toestemming te geven tussen ze
ven uur 's ochtends en zeven uur 's
avonds. „Een waardeloze oplos
sing," zegt Alkema. „Statistisch ge
zien hagelt het in de meeste gevallen
tussen vijf uur 's middags en negen
uur 's avonds. Hier ben ik niks mee
opgeschoten." Alkema vernam het
besluit in hel gemeentehuis van wet
houder Frank Hommel. „Ik vond het
een grote teleurstelling. In juli kre
gen we van de rechter te horen dat de
gemeente het niet kon verbieden. Er
moest gezocht worden naar een an
dere oplossing om het niet te verbie
den. Nu komt er deze halve maatre
gel uit rollen."
Het afgelopen jaar heeft Alkema het
anti-hagelkanon vijf keer gebruikt,
zegt hij. „De meeste keren overdag.
Eén keer om half elf op zaterdag
avond. Maar dan zijn er nog mensen
die klagen. Ik kan er met mijn ver
stand niet meer bij."
Alkema voorzag het apparaat van
een extra demper, maar dat bleek
niet voldoende. „Verder kan ik niet.
Ik zou wel willen, maar ik kan niet
anders. Ik ga nu weer met mijn advo
caat bekijken hoe het verder moet in
deze kanonsoap." Alkema betreurt
het dat de gemeente niet samen met
de gemeente Borsele rond de tafel is
gegaan om in Den Haag te lobbyen
voor de fruittelers die een anti-hagel
kanon willen gebruiken.
Voor de dichtstbij wonende familie
Koese aan de Veerdijk weg was het
besluit van de gemeente een verras
sing. maar Cathcrien Koese laat we
ten geen commentaar meer te willen
geven op de zaak „Het is sinds de
rechtszaak een wettelijke kwestie ge
worden tussen de gemeente en de ei
genaar. Wc zijn er niet meer bij be
trokken en hebben er verder geen
invloed op. Het is voor ons ook maar
steeds afwachten wat er uit komt."
Ze zegt wel dat ze er niet blij mee
was, maar betreurt het dat de zaak
door Alkema in het persoonlijke
wordt getrokken. „Dat is nooit onze
insteek geweest. We hebben ook op
verschillende forums reacties gele
zen en zijn daar erg van geschrok
ken. Wij willen ons daar niet toe ver
lagen."
Ruim een weck geleden werd het
laatste fruit geoogst in de boomgaar
den aan de Veerhoekseweg. De prij
zen van de peren waren wel aardig,
zegt Alkema. Hoewel er minder ki
lo's van de bomen zijn gekomen. Het
kanon hoeft voorlopig niet gebruikt
te worden. Maar in het voorjaar kan
het weer nodig zijn, zegt hij. „Begin
mei als de eerste bloesem aan de bo
men komt."
De junioren van de jeugdbrandweer van Sint Philipsland hebben zater
dag de onderlinge Zeeuwse jeugdbrandweerwedstrijden in Middelburg
gewonnen. Ook de aspiranten eindigden op het podium. Zij pakten on
der leiding van bevelvoerder Jan-Kees van Harberden het brons in de
klasse hoge druk.
Alhoewel het object tijdens een wed
strijd altijd een verrassing is, was het
deze keer zeker het geval op de junio-
renbaan. Normaliter spelen de junio
ren de wedstrijd in een object, net zo
als de aspiranten. Zaterdag had de
organisatie echter gekozen voor een
inzet met een nostalgisch tintje. Zo
moest eerst een hindernisbaan geno
men worden, voordat een brand aan
gepakt kon worden in een fictieve
woning. Ruim tien jaar geleden was
dit een gebruikelijke manier van
wedstrijd spelen maar voor de jeugdi
ge spuitgasten was het een totale ver
rassing.
De professionaliteit van de ploeg
kwam duidelijk naar voren toen
bleek dat geïmproviseerd moest wor
den. Bevelvoerder Matthijs van der
Welle voerde samen met Mare Kos
ten en Carlo Hoek een eerste verken
ning uit. Ondertussen verzorgden Jos
van de Ree en Nilson de Ouden sa
men met pompbediener Daan Kem-
peneers de waterwinning volgens het
traditionele aflegsysteem. Nadat de
brandhaarden gelokaliseerd waren,
konden beide stralen ingezet worden.
Bij de juniorcnploeg stonden Jacco
Walpot, Mark Neele en Paul Kosten
reserve. De aspirantenploeg kreeg
een melding in een houtbewerkings-
bedrijf. De aanvalsploeg, bestaande
uit Marcel van Duuren en Jan de Wit
te, stuitte tijdens de verkenning al
snel op een slachtoffer. Door deze
persoon gericht vragen te stellen, kon
veel informatie over het pand verkre
gen worden. Terwijl Lourens Rie-
mens en Comé Kosten intussen sa
men met pompbediener Jordy Mol
voor de waterwinning zorgden, kon
de aanvalsploeg de eerste straal inzet
ten. Nadat ook de tweede straal inge
zet werd, was de brand snel onder
controle en kon ingepakt worden.
Om in geval van nood bij te kunnen
springen, stonden Ramon van der
Rcest en Henk Boers reserve.
De gemeente Tholen heeft destijds
voor de keuze gestaan: óf wachten
op de nieuwe brandweerkazerne óf
alvast een duikteam samenstellen
voor de brandweer Tholen en daar
ook een voertuig voor aanschaffen.
Het antwoord mag duidelijk zijn.
De duikploeg van de brandweer
Tholen bestaat uit zestien leden,
waarvan tien duikers. De overige
zes zijn duikploegleider of -assis
tent of chauffeur. Arvid Gaakeer is
naast duiker en duikploegleider
ook instructeur duiken.
Postcommandant Peter Schoneveld
is maar wat blij met de nieuwe ka
zerne. Overal is nu ruimte voor. In
de oude vestiging stond alleen de
tankautospuit, ofwel het blusvoer-
tuig. Voor andere dienstauto's was
geen plek. Zo stond de dienstbus
voor het vervoer van brandweer
mannen naar oefeningen of cursus
sen in de provinciale loods tegen
over het gemeentehuis. Nu staat
die naast de bluswagen en de duik-
ploegauto. Elk achter een eigen
uitgang (roldeur).
De oude situatie was verre van ide
aal, maar ging altijd goed, weet
Schoneveld. Bij een uitruk van de
duikploeg moest de auto altijd
eerst worden opgehaald bij Eskes.
In de meeste gevallen kwam hij
hem brengen. En dat kon hij erg
snel, volgens Schoneveld. „Wel al-
lijd op verantwoorde wijze", rela
tiveert Eskes.
Schoneveld legt uit hoe de auto bij
Eskes in de loods terecht is geko
men. „We moesten stalling creëren
voor de nieuwe auto, want in de
oude kazerne paste hij niet. We
kwamen bij Arjan uit. Die was
overdag het snelst beschikbaar en
zat dichtbij."
Als autobedrijf heeft Eskes ook het
voertuig geleverd. Maar dat komt
volgens hem niet omdat hij het
dicht^ bij het vuuf^at. „Nee, het
staat los van de blusgroep. Wij
hebben gewoon net als andere par
tijen ingeschreven en de gemeente
Tholen heeft het ons gegund om
dat wij het voordeligst hadden in
geschreven. Van een voorkeurs
recht is geen sprake." Vervolgens
hebben de blusgroeplcden, waar
onder Arjan zelf, de auto in
de avonduren omgebouwd. „Het
voordeel van het lidmaatschap van
de brandweer is wel. dat je weet
wat de praktijk vraagt", zegt Es
kes.
Vier maanden is er aan de auto ge
werkt en in mei 2003 is de duik-
ploegauto in gebruik genomen.
Steeds opererend vanuit de loods
aan de Ohmweg. Aanvankelijk zou
het niet langer dan een paar jaar
duren. „Het was een tussenoplos
sing. Koos de Feijler (brandweer
commandant -red.) zei tegen mij,
als het drie of vier jaar duurt, zijn
we een heel eind."
Eskes moest ruimte maken in zijn
loods en deed dat door aan de ach
terkant een container te zetten, om
de spullen die anders binnen lagen
in op te slaan. Nu kunnen die spul
len dus weer terug, maar er staat
inmiddels ook al een andere auto
voor langere tijd.
In zeven jaar tijd heeft Eskes ruim
100 keer de deur opengedaan voor
de duikploeg of de auto naar de ka
zerne gebracht. „Ik ga uit van zo'n
10 tot 15 keer op een jaar." Dat
hoefde hij r\iet te doen, want er
hing een bos reservesleutels in de
kazerne. „Maar ja, dan wisten ze
soms niet goed hoe de deur open
of dicht moest", zegt Schoneveld
lachend. Dag en nacht stond Es
kes paraat. „Mijn vrouw (Jolanda
-red.) hielp ook altijd mee. Zij
deed de schuifdeur achter me
dicht, zodat ik gelijk weg kon."
Als Eskes niet kon, stuurde hij al
tijd een naar de postcomman-
De weg vai) binnenkomst, omkle
den en instappen is gelijkvloers.
Een brandpaal is nergens te beken
nen. Die tijd is voorbij. „In de ou
de kazerne hadden we die ook al
niet meer", zegt Schoneveld. Om
van beneden naar de bovenverdie
ping te komen of andersom kan er
gewoon gebruik gemaakt worden
van een trap.
De instructieruimte op de eerste
verdieping is overigens vrij groot
volgeryi Schoneveld. Dat is een be-^
Autobedrijf Tholen B.V.
ruim 75 jaar een begrip
in mobiliteit
SAAB verkoop
SAAB onderhoud
SAAB tuning
Gagelboslaan 161.
Bergen op Zoom
Tel. 0164-247636
E: info@tholenbv.nl
www .tholenbv.nl
www.saabtuning.nl
Advertentie I.M.
In de garage hangen afvoerslangen
voor de uitlaatgassen. „Dat hoort
zo volgens de Arbo-eisen." Als hij
vol trots de duikploegauto met
boot even naar buiten rijdt voor de
foto in deze krant en die vervol
gens weer terugzet, schuift hij di
rect de afvoerkoker over de uitlaat.
Die is verbonden met een alumini
um schoorsteen in het dak. Achter
de auto's zijn twee deuren te vin
den. Ze zijn van twee van de drie
magazijntjes op de begane grond.
Op de verdieping is er ook nog één
achter het keukenblokje in het in
structielokaal.
Echt spannende dingen gebeuren
daar niet. De allereerste actie bij
een alarm zit - van vooraf gezien -
links in het gebouw. Daar komen
de korpslieden binnen, trekken ze
hun pak aan en lopen ze door naar
de auto. Voor zowel de blusgroep
als de duikgroep is er een rek met
pakken. Elk haakje is voorzien van
een naam van een brandweer- of
duikgroeplid. De rekken staan ge
scheiden, zodat de leden elkaar
niet in de weg lopen, mocht er ge
lijktijdig een uitruk zijn. In die
zelfde ruimte is er ook een wand
met twee douchekoppen. Schone
veld noemt dat de wasstraat. De
duikers gaan er bij terugkomst met
pak en al onder staan om zich af te
spoelen. „Je moet je voorstellen
dat het meeste water niet erg
schoon is." Voor het lichaam van
de duikers en blussers zijn er apar
te douchecabines: drie voor de
mannen en één voor de vrouwen.
„Zo kunnen ze zichzelf ook even
opfrissen."
Tussen de gardcroberekken staan
gele busjes talkpoedcr. Dat is om
het aan- en uittrekken van de duik-
pakken te vergemakkelijken. Er
zitten namelijk rubberen manchet
ten aan en ook rondom de nek is
het pak van rubber.
wuste keuze. „Als het moet, kun
nen we nu alle 26 man tegelijk hier
kwijt." Verder is er nog een klein
kantoortje op de verdieping. Dal
wordt vooral gebruikt om de admi
nistratie bij te werken na een uit
ruk. „Je moetje voorstellen dat het
dan in de instructieruimte een ka
kofonie aan geluiden is en degene
die het logboek moet invullen, kan
zich even daaruit terugtrekken.
Van de arbeidsinspectie moet je
namelijk alles precies bijhouden:
hoe diep er gedoken is, etcetera."
Verder wordt de ruimte gebruikt
als spreekkamer van de postcom
mandant.
Als de brandweer uitrukt, moet de
auto bij afrijden van het terrein
eerst een fietspad met tweerich
tingsverkeer oversteken. Vervol
gens moet de auto altijd rechtsaf
slaan, ook al moet die naar links.
Via de rotonde gaat de neus van de
auto de goede kant op. „We mogen
uit veilighcidsoogpunt niet over
steken over de middenberm."
Bang om fietsers te overrijden of
vast te komen zitten in de spits, is
Schoneveld niet. De kazerne is ge
vestigd aan het volgens de provin
cie en rijkswaterstaat drukste ver
keerspunt van Tholen, maar de
postcommandant ziet geen proble
men. „Vanaf het viaduct van de
Thoolse brug kunnen mensen de
brandweerauto al naar buiten zien
rijden. En verder is de attentie van
de weggebruikers er al bij het ho
ren van de sirenes en het zien van
de zwaailichten. Ik ben hier al een
paar keer van het terrein afgereden
en ook met mijn dienstvoertuig
hoef ik niet lang te wachten want
meestal gebaren mensen dat ik
voor hen mag invoegen."
heid van de bemoeienissen." Bie
rens heeft zichzelf verrast hoezeer
dat indruk op haar heeft gemaakt.
„Je slaat ontzettend veel verhalen
op uit je kindertijd. Ik heb natuur
lijk een beetje de melancholie van
mijn familie geërfd als het over
Zeeland gaat." En als Bierens het
over Zeeland heeft, dan bedoelt ze
Tholen. „Tholen is voor mij Zee
land."
Marjolein en haar ouders kwamen
nog wel op Tholen, voor familiebe
zoeken. Zij onderhield ook een
briefwisseling met haar tante Co.
Toen was de schrijfster in haar al
geboren. „Iedereen las die brieven
altijd en tot mijn schaamte had de
inhoud eigenlijk weinig te maken
met mijn echte leven." Ze wil niet
zeggen dat ze er onwaarheden in
vertelde. „De details klopten niet
helemaal." Marjolein Bierens stu
deerde in Leiden af op sociale we
tenschappen en ging daarna naar de
theaterschool in Amsterdam. Na
een korte carrière als actrice stortte
ze zich op het schrijven voor radio
en theater. „Ik vond schrijven altijd
al mooier om dingen te laten zien
of horen", verklaart ze. Bierens is
als docent verbonden aan de
Schrijversvakschool in Amsterdam
en aan de Hogeschool Amsterdam.
Ze is blij dat Zeelandia Mooie An
na in productie heeft genomen.
„Mooie Anna is eigenlijk een lief
desverhaal in een door standen be
paalde maatschappij. Het fasci
neert mij dat het eigenlijk nog
maar zo kort geleden is." Anna
wordt verliefd op een boerenzoon,
maar dat wordt in die tijd niet ge
accepteerd, want dat is boven haar
stand. Na lang wachten, kan ze
toch met hem trouwen. Maar Anna
merkt dat ze niet altijd door de
boerinnen wordt geaccepteerd.
Bierens kent verhalen dat Anna ge
negeerd werd. Als ze ergens op be
zoek ging, kreeg zij altijd thee in
een kopje zonder oor of drinken in
een glas met een barst. „Dat waren
toch beledigingen vroeger." Bie
rens vertelt over rondgaan met de
schaal die voor de ene helft met
koekjes en voor de andere helft met
gebak gevuld was. „De goede kant
kreeg gebak, maar eenmaal bij An
na aangekomen, werd de schaal ge
draaid en kreeg ze een koekje."
In het stuk wordt Anna vertolkt
door actrice Ilse Uitterlinden. Haar
tegenspeelster is gitarist Wiek Hij
mans als de boerenzoon. Vanwege
de dramatiek en de muziek is de
ondertitel een Zeeuwse fado. Er
komen naast de gebruiken uit die
tijd ook elementen van het Thoolse
landschap naar voren, zoals de
Krabbenkreek. „Voor haar huwe
lijksnacht kijkt Anna uit over het
water." Datzelfde water speelt later
in het stuk een rol als vijand: het
land overstroomt.
Anna houdt ondanks alles dat ze
meemaakt haar rug recht. „Anna
staat voor trotse ongebroken vrou
wen." Bierens vindt het leuk om
vrouwen te belichten die in het da
gelijks leven eigenlijk onzichtbaar
zijn. Ze heeft verhalen met dat the
ma samengevat in een boek: 'Mo
nologen. Vijf teksten voor jonge
vrouwen en één voor een oude.' De
tekst van Ik, Zeeuws meisje en
Mooie Anna (de oude vrouw) zijn
erin opgenomen. „Ik zie mezelf
graag als woordvoerder van alle
vrouwen zonder stem", verklaart
Bierens haar keuze voor de inhoud
van de verhalen.
De titel Mooie Anna is afgeleid van
een oude foto die Marjolein Bie
rens van haar overgrootmoeder
heeft. „Er staat een vrouw op met
strak achterovergekamd haar. Op
de achterkant staat in schuin hand
schrift 'mooie Anna'. Anna was
heel knap en ze moet heel spranke
lend zijn geweest."
Bierens hoopt uiteraard dat veel
mensen het stuk gaan bekijken in
de Vossenkuil. Volgens haar zijn
kleinere zalen uitermate geschikt
voor Mooie Anna, omdat er dan
veel meer contact is met het pu
bliek. Mogelijk komt ze zelf ook
naar Oud-Vossemcer.
De CU wil van b. en w. weten of bij
het toepassen van de wet werk en
bijstand een hogere vermogenstoets
wordt gebruikt dan bij het kwijt
schelden van (gemeentelijke) belas
tingen. Bram van de Sandc diende er
een schriftelijke vraag over in. Hij
wil weten waarom er een lagere ver
mogensgrens wordt aangehouden bij
de kwijtschelding. Verder wil hij we
ten hoe het 'vrij te laten vermogen'
bij de kwijtschelding van belasting
wordt berekend. En of er een zoge
heten hardheidsclausule toegepast
kan worden als een inwoner moet re
serveren voor een uitgave die niet te
voorkomen is, maar als gevolg daar
van een hoger vermogen heeft dan
de geldende norm. De CU vraagt of
het college ook vindt dat dit tot bij
zonder schrijnende situaties kan lei
den. En als dat zo is, of b. en w. aan
kunnen geven welke wegen bewan
deld worden om hiermee bij het be
palen van het vermogen rekening
kan worden gehouden.
De GGD Zeeland is in samenwer
king met de Jeugdmonitor Zeeland
met een grootschalig onderzoek on
der jongeren in alle Zeeuwse ge
meenten gestart. Ongeveer 12.000
willekeurig gekozen jongeren krij
gen een uitnodiging om digitaal een
vragenlijst in te vullen. Doel van het
onderzoek is om een goed beeld te
krijgen van de gezondheid en het
welzijn van de jongeren (12 t/m 18-
jarigen) in Zeeland. Naast vragen
over de lichamelijke en geestelijke
gezondheid komen ook vragen over
leefstijl aan bod. Het onderzoek
wordt uitgevoerd in opdracht van al
le dertien Zeeuwse gemeenten. Zij
gebruiken de resultaten van het on
derzoek om hun beleid, diensten en
activiteiten beter te kunnen afstem
men op de wensen en behoeften van
de Zeeuwse jongeren. De jongeren
zijn willekeurig gekozen met behulp
van een steekproef uit de gemeente
lijke basisadministratie. De uitkom
sten van het onderzoek worden me
dio 2011 gepubliceerd.
I)e uitkomsten van het onderzoek
van Scoop naar de sociale staat van
Zeeland (2009) is voor alle inwo
ners digitaal te raadplegen. Per the
ma of kern zijn gegevens op te vra
gen om bijvoorbeeld te zien of
mensen daar minder of meer tevre
den zijn met hun omgeving.
Alles te zien tijdens open huis brandweer Tholen
Waar gebeurd? „De dochter van
een kruidenier die verliefd werd op
een rijke boerenzoon cn de boeren
zoon die zichzelf ophangt als hij na
een slechte oogst hel goud voor de
kappen van zijn dochters niet kan
betalen, dat is echt gebeurd", zegt
Bierens. Verder is het stuk gedra
matiseerd. Oot is Anna niet een di
recte vertolking van haar over
grootmoeder. „Ik heb elementen en
details uit verschillende verhalen in
onze familie gebruikt en vervloch
ten tot één veihaal. Dat is de kracht
van fictie."
Het is de twe:de keer dat Bierens
haar eigen ervaringen met Zeeland
heeft opgeschreven. Eerder schreef
ze hel hoorspel Ik, Zeeuws meisje"
(in 2002 bekroond met de d'Prix
Europe), na het overlijden van haar
vader. „Toen besefte ik me ineens
wat een grote rol Zeeland in onze
familie speelde. Mijn vader had
een haat/liefde verhouding met
Zeeland. Hij en zijn drie zussen
hebben altijd heimwee naar Zee
land gehad en konden moeilijk
aarden in de stad. Ze verlangden
naar de vrijheid van het platteland,
maar werden aan de andere kant
afgeschrokken door de benauwd-
dant. „Ik ben even een paar uur of
een dag weg sms'te hij. Of soms
stond hij nel met een klant en dan
wisten wij: zorg er zelf even voor",
zegt Schoneveld.
Eskes blijft assistent en chauffeur
voor de duikploeg. Maar nu hij
niet meer de verantwoordelijkheid
heeft voor de autostalling geeft het
^por hem wel rust, volgens Scho
neveld. „Hij heeft wel een bedrijf
te runnen. Dat is zijn boterham.
Vaak kwam hij even snel zeggen
'hier is de sleutel' en dan was hij
weer weg. Het zal nu ook wel eens
voorkomen dat hij net met een
klant bezig is als de pieper gaat.
Dan kan hij niet weg. Maar dat
hoeft ook niet als vrijwilliger. Hij
geen beroeps en hoeft niet ka
minute overal te staan." Maar als
Eskes wel tijd had en hij kwam de
auto brengen, diende hij soms ook
meteen als chauffeur bij de uitruk.
„Meestal stond er al een chauffeur
paraat en was het niet nodig."
Eskes vindt niet dat hij speciale
aandacht verdient. „Ik heb het
puur gedaan voor de groep." Nu
het niet iijper hoeft, vindt hij het
best een beetje verlichting geven.
„Ik was gedreven om te zorgen dat
ik altijd in de buurt was." Hij zegt
het met heel veel plezier te hebben
gedaan. „En ik zou het zo weer
doen." Hij grapt: „Dat ze die ka
zerne nu zo dichtbij hebben ge
bouwd, zie ik toch een beetje als
waardering voor het werk dat ik
ver/c^heb."
Anna Goedegebuure rechts) ofwel Mooie Anna, de overgrootmoeder van de Amsterdamse toneelschrijfster Marjolein Bierens (links).
Postcommandant Peter Schoneveld rijdt de boot even uit zijn nieuwe onderkomen in de kersverse brandweerkazerne aan de Grindweg in
Tholen.
Marjolein Bierens is de dochter van Jaap Bierens, de zoon van
Sint-Annalander Anthon Arij Bierens en Davida Adriana Elen-
baas. Anthon is op zijn beurt de zoon van Arij Bierens en Anna
Goedegebuure, de Anna waardoor Marjolein zich heeft laten in
spireren voor het stuk. Arij was burgemeesterszoon. Zijn vader
was Abraham Johannis Bierens, van 1851 tot 1892 burge
meester van Sint-Annaland. De jongste broer van Marjolein is
weliswaar niet op Tholen opgegroeid, maar hij werkt er wel.
Mark Bierens is directeur van Delta Glass in Tholen.
