Kees v.d. Velde neemt na halve eeuw
afscheid van vishandel De Eendracht
Johan v.d. Velde blijft verkoopwagens trouw
Eendracht Vis opent op 11 november
Donderdag 4 november 2010
EENDRACH'TBODE, DE THOOLSE COURANT
19
Kees v.d. Velde, oprichter van zeevishandel De Een
dracht in Tholen, heeft zijn onderneming overgedragen
aan zijn zoons Kees en Johan. De bedrijfspanden aan
de Edisonweg moeten wijken voor plan Noord en zijn
aangekocht door de gemeente. Voor de broers aanlei
ding om ieder hun eigen weg te kiezen met nieuwbouw
van twee moderne bedrijfspanden op 5000 m2 grond
op industrieterrein Welgelegen. Kees jr. gaat met com
pagnon Kees Boer aan de Stevinweg verder onder de
naam Eendracht Vis met een winkel, zeevisgroothan
del en rokerij.
Zoons Kees en Johan varen eigen koers met nieuwbouw in Tholen
Ellegoed
Belgie
Groene kont
Snel en fel
Betalen in natura
Dubbeltjes zoeken
Aan de Stevinweg op industrieterrein Welgelegen II in
Tholen gaan 11 november de deuren open van de nieuwe
viswinkel van Kees v.d. Velde jr, zijn vrouw Marjo v.d.
Velde-Smits en compagnon Kees Boer. De klanten die
gewend waren aan de vestiging in de Edisonweg zullen
verrast zijn. Een totaal nieuw concept met een groot as
sortiment dagverse vis rechtstreeks betrokken van de
beste vismijnen uit Europa. De medewerkers zeggen ui
terst gemotiveerd te zijn om in deze mooie omgeving
van 2500 m2 de klanten te adviseren over al het lekkers
dat de zee te bieden heeft.
Gerookte zalm
Voor de top
De eigenaar van Zeevishandel De Eendracht, de 35-jari-
ge Johan v.d. Velde, werkt al een aantal maanden vanuit
het nieuwe 2500 m2 grote bedrijfspand aan de Snellius-
weg in Tholen. Hij is er zeer blij mee. „We hebben veel
bereikt. Het is een prachtig pand dat uiterst functioneel
is. Onze 10 medewerkers werken er heel wat efficiënter
dan in de oude situatie en we hopen er vele jaren mee
vooruit te kunnen", aldus Johan v.d. Velde, die zegt
dankbaar te zijn dat zijn vader Kees de basis heeft gelegd
voor de huidige onderneming.
Kriebelen
Tilapia is geluk
'Het gaat nog goed in de vis, maar de besteding per klant daalt wel
Zeevisgroothandel en rokerij met moderne winkel op Welgelegen
Kees en Cobie v.d. Velde met links zoon Johan en rechts Kees jr.
Johan, die aan de Snelliuswcg zit
en vier verkoopwagens heeft en
een winkel in Antwerpen handelt
onder de vertrouwde naam zeevis
handel De Eendracht. Voor Kees
sr., die binnenkort 65 jaar hoopt te
borden, het moment om na een ar
beidzaam leven van 50 jaar in dc
vis te gaan genieten van dc kleine
geneugten van het leven. Een por
tret van een markante onderne
mersfamilie Van dc Velde die iede
re Tholenaar nog beter kent onder
de naam de Gurp.
Kees v.d. Velde groeide op in een
gezin met drie broers in de Kruit-
torenstraat dicht bij de waterkant
aan de Veerdam in Tholen. Zijn va
der was opvanger van mosselen,
maar had ook nog enkele hectaren
grond waar voornamelijk uien op
werden geteeld. Kees werkte veel
op het land, maar de waterkant had
een sterkere aantrekkingskracht.
,,Ik was altijd aan de waterkant te
vinden. Kreukels rapen, zeekraal
en lamsoren snijden om wat bij te
verdienen na schooltijd. Later ben
ik gaan werken bij Tholens Roem
van de firma Schot/Baay waar ik
alles leerde van mosselen en oes
ters. Daarna heb ik ook nog ge
werkt bij mosselhandel Deurloo.
Een prachtige tijd met veel bedrij
vigheid aan de Wal. Dan is het nu
aan de Veerdam maar een dode
boel geworden. Geen eb en vloed
meer, maar vies water. Het enige
wat daar nog aan mosselculluur
herinnert, is de ligplaats van de TH
48 en de TH 4", zo stelt Van de
Velde met weemoed vast.
Toen de mosselkokerijen en de
oesterputten in de zestiger jaren in
Tholen verdwenen en velen hun
werk kwijtraakten, stapte Kees v.d.
Velde over naar de vishandel van
Jan Quist die in Roosendaal goede
standplaatsen had. Daar bekwaam
de hij zich verder en ontwikkelde
het plan om voor zichzelf te begin
nen. In 1978 kocht Van de Velde
van weduwe Van der Zande dc
landbouwwcrktuigenloods aan de
Edisonweg. Broer Lein deed mee
en ook Job Bout was aanvankelijk
enthousiast, maar hij zag het al
snel niet meer zitten. Een oude
verkoopwagen van ellegoed (lin
nen stoffen) werd aangeschaft en
wat aangepast. Op de Expo Tholen
aan de Zoekweg kon men voor het
eerst kennis maken met dc produc
ten van zeevishandel De Eendracht
„Het liep fantastisch. Haring vers
van het mes en we verkochten een
enorme hoeveelheid gebakken vis,
aldus Kees v.d. Velde". Hij rook
zijn kans, zag winst en besloot zijn
best te gaan doen om standplaats
vergunningen te bemachtigen voor
zijn verkoopwagen. Met succes
want de gemeente Tholen werkte
mee en De Eendracht kreeg stand
plaatsen in de kernen die Van de
Velde op het oog had. Rinus
Moerland was zijn eerste mede
werker en die zou met veel inzet
en vakbekwaamheid De Eendracht
25 jaar trouw blijven.
Als we Kees v.d. Velde vragen wat
nu de beste standplaats is op het
eiland, dan hoeft hij niet lang na te
denken. „Zonder twijfel Sint-An-
naland. Toen ik daar begon, heb
ben mijn voetbalvrienden van
WHS me erg gesteund. Zij kwa
men op zaterdagmorgen allemaal
om vis en daar ben ik ze nog steeds
dankbaar voor. Maar ook de leden
van voetbalvereniging Smerdiek
werden trouwe klanten. Bij mijn
eigen vereniging Tholcnse Boys en
in mijn woonplaats was de klandi
zie veel minder. Nog steeds is
Sint-Annaland op het eiland onze
beste standplaats. Inwoners van
Sint-Annaland kopen eerst in het
eigen dorp en dan pas elders. Bo
vendien is men er wat bourgondi-
scher. Men houdt van lekker eten
en drinken", aldus Van de Velde.
De zaken gingen zo goed, dat er
steeds meer verkoopwagens en
standplaatsen bijkwamen. Vooral
in Brabant, maar Van de Velde
ging ook over de grens, tot in Bel
gisch Limburg toe. Het perso
neelsbestand groeide tot twintig.
„Naar sommige plaatsen moesten
we wel 2 V2 uur rijden. Maar het
was en is het dik waard. Ik vergeet
nooit meer dat ik voor het eerst in
Ruisbroek kwam. Ik had de wagen
goed volgeladen, maar verkocht
hem al heel snel helemaal leeg. En
dat gebeurde tot drie keer toe. Zo
verkocht ik daar in enkele uren
180 kilo middeltong, dat maak je
nu niet meer mee", aldus Van de
Velde, die het goed kan vinden
met onze zuiderburen. „Belgen
zijn blij dat hun visboer komt. Ze
eten ook veel meer vis en mosse
len. Ze vragen goede kwaliteit en
hebben daarvoor veel geld over.
Ze zijn ook net iets fatsoenlijker.
Een Nederlander zegt bijvoor
beeld: wat moet ik betalen, maar
een Belg zegt.:wat mag ik u alstu
blieft betalen en awel tot volgen
de week".
Van de Velde heeft het verkopers-
bloed in de aderen. „Het meeste
plezier heb ik beleefd aan het con
tact met dc klanten. Iedere dag in
de wagen is anders. Het is een vrij
leven, je bent eigen baas en je hebt
veel contact met mensen. Je moet
klantvriendelijk zijn, een net pro
duct afleveren en een relatie met
de klant opbouwen. Daar past ze
ker op zijn tijd een grapje bij. Ik
zit al zo lang in het vak dat ik nu
zelfs de derde generatie klanten al
aan de kraam heb".
De oprichter van De Eendracht
zegt dat vooral de start van het ha
ringseizoen in juni een mooie,
maar drukke tijd is voor visboe
ren. Daarna duikt men in de mos
selen en dan gaan er volle wagens
met mosselen naar België. Halver
wege de jaren 80 begon Van de
Velde met het zelf kaken van de
haring. „Het heeft drie jaar ge
duurd voordat ik de haring op dc
perfecte wijze gezouten en gepe
keld had. Toen ik tevreden was
over dat proces, kocht ik grote
partijen haring in, verwerkte ze en
niemand kon ze zo goedkoop aan
bieden als De Eendracht".
In die periode werd Dc Eendracht
met een standplaats in Zevenber
gen tweede in de AD haringtest.
Men kocht een machine die tussen
de 2000 en 3000 haringen per uur
schoonmaakte. Dat was succesvol,
maar tegenwoordig wil de consu
ment weer haring vers van het
mes.
Kees v.d. Velde ontwikkelde ook
een uniek recept voor het zuren en
inleggen van mosselen. „Een pro
bleem bij het zuren is dat de mos
selen bij velen al snel een groene
kont krijgen en dat staat niet mooi
in de potjes. Ik heb het zuren in
1959 geleerd bij Japje Schot en
die gebruikte een geheim recept
en daar ben ik jaren mee aan de
slag gegaan met toevoegingen van
zuren, suikers, enz., net zolang
totdat het probleem van de groene
kont was opgelost en de smaak
optimaal. Johan Prins van Prins
en Dingemansc uit Yersckc had
dat gehoord. Op een dag stapte hij
binnen en bracht een emmer ge
kookte mosselen mee en vroeg
mij ze te zuren. Ik ging aan de
slag en een week later kwam hij
weer langs en er zat geen mossel
bij met een groene kont. Toen
moest hij het wel geloven. Ik heb
hem het recept gegeven en daar
heb ik eigenlijk nog spijt van. Ik
had het eigenlijk moeten verko
pen", zegt Van de Velde, die do
ceert dat je in de vis alleen maar
kunt slagen als je goed kan reke
nen.
Kees v.d. Velde is gepast trots dat
zijn twee jongens Kees en Johan
nu ieder hun eigen zaak op indus
trieterrein Welgelegen hebben ge
realiseerd. „Samen met mijn
vrouw Cobie die de boekhouding
deed en ook onze dochters Ellen,
Annet en Jacqueline hebben we er
keihard voor gewerkt. Iedere dag
van 5 uur 's morgens tot 9 uur 's
avonds. Er waren veel ups en
downs, maar we hebben dankzij
onze klanten en trouwe medewer
kers een goede boterham kunnen
verdienen", aldus Kees, die nu
meer tijd krijgt voor z'n grote
hobby biljarten en meer samen
gaat ondernemen met z'n vrouw.
„Regelmatig op vakantie, met de
kleinkinderen op stap en sporten
bij Salus. Maar ik blijf natuurlijk
hand- en spandiensten voor Johan
en Kees verrichten".
Een speciale vriend van de familie
is Sjaak Deurloo van de TH 25.
„In moeilijke tijden leer je je ech
te vrienden kennen, Sjaak heeft
veel voor onze familie betekend"..
Als we aan het slot van het ge
sprek voorzichtig vragen waarom
dc familie Van dc Velde eigenlijk
de Gurp genoemd wordt, dan gaan
de ogen van Kees v.d. Velde twin
kelen. „M'n opa noemde men in
Tholen al de Gurp. Een Gurp
schijnt een klein, snel en fel dier
tje te zijn. Dat was ik als onderne
mer, als aanvaller van Tholense
Boys en dat ben ik op bijna 65-ja-
rige leeftijd nog steeds".
S N
In al die jaren dat Kees v.d. Velde in België op de markt stond,
heeft hij veel bijzondere voorvallen meegemaakt. Zo herinnert
hij zich een knappe Vlaamse kapster uit Ruisbroek die echt
wilde weten of visboer Kees ook vlees in de kuip had. „Ze
drong er bij herhaling op aan of ik de vis bij haar thuis af kon
geven en dat ze daar in natura wel voor ging betalen. Onze ser
vice gaat ver, maar daar kon ik natuurlijk niet aan voldoen", al
dus een lachende Kees, die gewoon bij zijn eigen kapper in
Tholen bleef.
VS
Het gaat niet altijd crescendo in de vis. In het begin van jaren
tachtig ging het uitermate stroef. „Mijn broer Lein stapte uit de
zaak en de rentes liepen op tot wel 16%. Hoge kosten en de
consument had minder geld te besteden en daar hadden veel
visboeren onder te lijden. Bij sommigen stond het water tot aan
de lippen. Er was zelfs een Thoolse visboer die door zijn pro
blemen zo ver van het padje af was, dat hij in het Bosje dub
beltjes aan het zoeken was", aldus Kees v.d. Velde.
Kees v.d. Velde (43) kon als jon
getje van 12 amper boven de ha-
ringbak komen, maar stond op
kratten zijn vader al te helpen om
haring schoon te maken. Het was
dan ook al snel duidelijk dat hij in
de zaak terecht zou komen. „Ik
deed het graag en zag dat er met
hard werken best wat in te verdie
nen was." Hij was ook meer in de
visloods en in de verkoopwagens
te vinden dan op school. Onderdi
recteur De Wit van de lts in Sint-
Maartensdijk zag dat Kees niet
echt een studiebol was. „Ik weet
toch wel dat je de school niet af
wil maken. Ais je bij je vader bij
moet springen, hoef je niet te bel
len hoor", zo deelde hij Kees mee.
Later is het goed gekomen. Kees
behaalde gemakkelijk zijn bran
chediploma's en de toenmalige
minister Ruding nam zelf in
Utrecht z'n ambulante handels
examen af. Zo kwam hij in de
zaak en deed alle voorkomende
werkzaamheden. Van auto's repa
reren tot het fileren van vis. „Van
af mijn twaalfde jaar stond ik al in
de verkoopwagens van m'n vader.
Een prachtig werk, maar het lief
ste doe ik het snijwerk in de loods.
Ik heb feeling met verse producten
en er is niets mooier dan een ka
beljauw vakkundig fileren. Het is
wel hard werken, want op vrijdag
avond had je een vroegertje als je
voor elf uur klaar was," aldus
Kees.
Toen dc rokerij van Peter Scherpe-
nisse in Sint-Annaland afbrandde,
schoot De Eendracht haar collega
te hulp door Scherpenisse ruimte
aan te bieden in Tholen. Zo kreeg
Kees interesse in het zelf roken
van vis. „We verkochten op de wa
gens heel veel gerookte producten
zoals bruine bokking, zalm en ma
kreel. Die haalden we altijd bij
derden, maar en we gingen erover
denken om het zelf te proberen.
Op een beurs in Brussel kochten
we een rookoven en samen met
collega Sarien Noordijke hebben
we veel geexperimenteerd. Het
heeft echter lang geduurd voordat
we de zalm op de juiste kleur en
garing hadden". Toen duidelijk
werd dat de gemeente voor de ont
wikkeling van plan Noord zeevis
handel de Eendracht wilde ver
plaatsen, besloot Kees in overleg
met zijn vader en broer Johan voor
eigen rekening verder te gaan en
zich te specialiseren in de rokerij
en de zeevisgroothandel voor de
horeca en het grootwinkelbedrijf
Er volgde een overname in België,
maar de leiding daar maakte er
volgens Kees een potje van en dat
heeft veel geld gekost. Die activi
teiten zijn inmiddels gestaakt.
Eendracht Vis staat vooral bekend
om de hoogwaardige kwaliteit am
bachtelijk gerookte zalm. Als je er
gens in het land bij een supermarkt
(C1000, Agrimarkt. MCD), ineen
viswinkel zalm koopt of in eën res
taurant gerookte zalm bestelt, dan
is de kans heel groot dat het bij
Van de Velde is gerookt. In dit seg
ment wil Eendracht Vis nog sterker
worden. „Daarom is Kees Boer er
bij gekomen. We kunnen samen
het team van 10 medewerkers aan
sturen en ik heb meer tijd om te
doen waar ik goed in ben, het am
bachtelijk rokeri van vis. Daarnaast
hebben we Ad Kloet aangetrokken
voor de verkoop. Hij heeft veel er
varing op dit gebied", aldus Kees,
die zegt veel vertrouwen te hebben
in de nieuwe organisatie.
Eendracht Vis koof* tegenwoordig
de vis via de computer op diverse -
vismijnen: Stellendam, Colijns-
plaat, Scheveningen maar ook in
Denemarken haalt Van de Velde
partijen vis. „Daar heb je veel
dagvisserij en een goede kwaliteit
vis en een dag later ligt het al in
de loods". Zijn vrouw Marjo doet
de boekhouding, maar werkt ook
hard mee in het bedrijf. „We zijn
superenthousiast om in de nieuwe
winkel aan de slag te gaan. We
kunnen daar laten zien wat we
kunnen. Ik zie ook uil naar de
kersttijd. Dat is een topperiode sa
men met mijn vriendin Marjon
Baaij maken we dan heel veel sa
lades en schotels. Ook aan het ver
zorgen van buffetten willen we
nog meer gaan doen. Nu hebben
we er een prachtige keuken voor".
Kees is van plan om samen met
z'n team voor de hoogste BRC-
certificering te gaan. „We gaan
voor de top en dat is belangrijk
nieuws voor onze klanten".
De officiële opening van Een
dracht Vis is op 1 december. Dan
komen er drie dagen lang acties
voor de klanten en op zaterdag 4
december is er tevens een open
dag waarbij men het roken van de
producten kan bekijken. Maar
vanaf volgende week donderdag
11 november is dc winkel aan de
Stevinweg open.
Net als voor zijn oudere broer
Kees, stond het voor Johan v.d.
Velde als een paal boven water, dat
hij in het bedrijf van zijn vader zou
gaan werken. „Van kinds af aan
heb ik in de wagens gestaan. Ik
wist al heel snel dat ik in de zaak
zou gaan werken. Mijn hart ligt bij
het klantcontact via onze verkoop
wagens op vaste standplaatsen en
markten in Nederland cn België.
Mijn broer Kees wilde verder
groeien in de rokerij en als leve
rancier voor dc supermarkten.
Daar had ik minder mee. Het was
dus een logische stap dal ik stand
plaatsen van zeevishandel de Een
dracht heb overgenomen."
Johan v.d. Velde heeft bij de dage
lijkse leiding over de medewer
kers steun van zijn vrouw Ellcs
Goedegebuure, die altijd als klerk
op een notariskantoor heeft ge
werkt cn cr nu voor zorgt dat de
boekhouding goed wordt bijgehou
den.
Van de Velde zegt dat de zaken,
ondauJcs de crisis, ^og steeds goed
gaan. „We hebben goed de kost,
maar moeten cr zeer hard voor
werken. We draaien heel veel uren.
Omdat de markten in Nederland in
het begin van de week minder zijn,
wijken we uit naar België. Daar
hebben we toplocaties, waar we
soms al dertig jaar korhen. Zo
staan we ook in Hoeselt in Bel
gisch Limburg, dat is dus twee
keer per dag 2 Zi uur rijden," zegt
Johan v.d. Velde. In België staat
De Eendracht op vaste standplaat
sen, maar ook op markten. „Op
markten is het drukker en wat ge
zelliger". Net als zijn vader Kees
kan Johan samen met zijn perso
neel het prima vinden met de ge
moedelijke Vlamingen. „Belgen
willen meer geld besteden aan vis.
Ze zijn ook veel Bourgondischcr
dan de Nederlanders. Toch merken
ook wij dat de gemiddelde beste
ding per klant iets terugloopt. Vis
is best e<iD exclusief artikel gewor
den, vooral in jongere wijken.
Daar heeft men hoge hypotheken
en moet men wat meer op de eu
ro's letten. In sommige gevallen is
vis ook duurder dan vlees". Van de
Velde zegt dat het begin van het
haring- cn mosselseizoen in juni
en juli altijd een gezonde spanning
teweegbrengt. „Dan gaat het altijd
kriebelen. Wat doet de prijs en hoe
is de kwaliteit?" De grote moderne
verkoopwagens helemaal leegver-
kopen is tegenwoordig een zeld
zaamheid. „Toch weetje het nooit.
Ik herinner me dat een aantal jaren
geleden een keurmeester/dieren
arts om het leven is gebracht om
dat hij aan het licht had gebracht
dat er met vlees het nodige mis
was. Dat waren voor ons als vis
boeren toptijden. Heel België ging
vis hamsteren en toen verkochten
we regelmatig alles wat we bij ons
hadden".
De gekweekte vis uit China en
Vietnam, Pangasius en Tilapia, is
tegenwoordig ook in het assorti
ment van De Eendracht ruim verte
genwoordigd. „De consument
vraagt erom cn het is een geluk dat
het er is. We kopen alleen dc goede
kwaliteit in. Als die vis niet op dc
markt zou zijn, zou er nog meer
vraag naar bijvoorbeeld kabeljauw
komen en dan is het voor dc con
sument helemaal niet meer te beta
len", aldus Johan, die dergelijke
vis vooral in de roerbakschotels
verwerkt. Dit laatste is volgens Jo-
Jian zijn beste product.
Supermarkten ziet de jonge onder
nemer niet als echte concurrenten.
„Ze verkopen best behoorlijk wat
vis, maar eigenlijk heeft men dc
kennis niet. Wij geven uitleg over
de vis en bovendien is de versheid
en kwaliteit volgens mij bij dc vis
boer beter". Van de Velde wil nog
uitbreidingen realiseren als hij
winkels kan opzetten of overne
men op goede locaties. „Zo heb
ben wij in dc Hoogstraat in Ant
werpen in 2009 een mooie
visspeciaalzaak opgezet. Thole
naar Frank van Treijen heeft daar
in de buurt een restaurant en was
op zoek naar koeling en vriesruim-
te voor zijn restaurant en horeca-
groothandel. Er kwam een slach
terij te koop, die hebben we
verbouwd en wij drijven er een
succesvolle winkel. Frank heeft nu
koelruimte en verkoopt onze pro
ducten aan collega-restaurateurs
en mijn vrouw Elles staat daar ie
dere vrijdag en zaterdag ook in de
winkel."
Johan v.d. Velde zegt blij te zijn
met z'n fraaie bedrijfspand op
Welgelegen. „Met de nieuwbouw
en met ons ultramoderne wagen
park, waarbij sommige wagens
zelfs van vloerverwarming zijn
voorzien, zijn we klaar voor de
toekomst. Met mijn zussen Ellen
en Jacqueline, maar ook zwager
Peter Goedegebuure cn Adrie de
Frel uit Poortvliet en de andere
trouwe medewerkers gaan we de
kar trekken", aldus een gemoti
veerde Johan v.d. Velde, die met
z'n vrouw af en toe ontspant door
gr met dc motor op uit te trekken.
Johan van de Velde (rechts) met een deel van het personeel v.l.n.rJohn Bogert, Peter Goedegebuure, Leonard van Dis, Adri en Jacqueline de
Frel. Op de foto ontbreken Ellen van der Slikke, Gisela Andriesse, Josje Quaak, Kees van de Velde en Elles van de Velde de vrouw van Johan).
v.l.n.r. Bennita Smits-Deurloo, Irv Wagijo, Nina Schouten en Kees v.d. Velde
