'Ik weet nu wanneer hij opgestart is
en moet ik er ook maar iets mee doen'
Straatnaambord voor 'buitengewoon
enthousiaste promotor van Tholen'
'In Scherpenisse is
wat aan de hand'
EM
Houte
Speuren naar culturele
invloeden van Het Boek
Kees Slager viert 100ste verjaardag stoomgemaal in Poortvliet
Binnenplaats Gasthuiskapel omgedoopt tot Henk Elenbaasplein
Dtnderdag 21 oktober 2010
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
7
'Schoorsteenbouwer nog niet gearriveerd, hoe moet dat',
sarijft dijkgraaf Van Gorsel op 30 september 1910 in
em telegram aan ingenieur Paul in Den Haag. Schoor-
stenbouwer De Ridder te Oegstgeest had namelijk al in
aigustus de schoorsteen bij het dan al bijna voltooide ge-
rraal Oosterschelde in Poortvliet moeten bouwen. Een
biefje van Paul naar De Ridder met de volgende tekst
hieft effect: 'Ik sta erop dat ge maandag aanstaande on-
niddellijk met het werk begint. Zo niet, dan zullen de
oiaangenaamheden niet uitblijven.' Drie weken later, op
21 oktober, ondertekent de bouwopzichter een briefje
vsaarin hij verklaart dat de schoorsteen tot zijn tevreden
heid is voltooid. Voor huidige eigenaar en bewoner Kees
Sager (72) is dat het bewijs dat het gemaal toen in wer-
kng is genomen. Dat is zondag 100 jaar geleden. Slager
toudt er zaterdag een feestje voor.
r
Rook en gele strik
Rijksmonument
Lichtopstand
Oosterschelde
Chocolademelk
„Eerst was er sprake van een lintje en dat wilde hij abso
luut niet", zegt Bram Elenbaas over zijn vader Henk.
Toen kwam dit en dat vonden we meteen leuk. Dé stads-
gids van de gemeente Tholen, Henk Elenbaas (80) heeft
bij leven zijn eigen straatnaambord gekregen. De bin
nenplaats van de Gasthuiskapel in Tholen is dinsdagmid
dag omgedoopt tot het Henk Elenbaasplein. Het is geen
officiële straatnaam, maar wel een symbool om de Tho-
lenaar te bedanken voor zijn jarenlange inzet voor de
Thoolse gemeenschap.
Oorkonde
Tijdnood
Onderzoeker Bakker van Scoop in Sint-Annaland
„Bewoners van Scherpenisse zijn op Tholen het minst
tevreden over de leefbaarheid in hun dorp. Dat is de eni
ge uitschieter naar beneden ten opzichte van de andere
woonkernen op Tholen. Over het algemeen wijken de
andere woonkernen niet af van de rest van de provincie.
We hebben geen rare dingen ontdekt." Dat zei onderzoe
ker Erik Bakker onlangs in de Wellevaete in Sint-
Annaland op de netwerkbijeenkomst van de Zeeuwse
vereniging voor Kleine Kernen. Er waren zestien belang
stellenden.
Minder tevreden
Opgeknapt
In West-Brabant en op Tholen wordt van 3 tot 10 novem
ber voor het eerst de Week van Het Boek gevierd. De
Hervormde Gemeente Immanuël en de vrijzinnige ge
loofsgemeenschap NPB in Tholen doen er aan mee.
c
interieur
Energieweg 11J - 4691 SE Tholen - tel. 0166 60 93 33
www.vanhouteinterieur.nl
Ie man die erom hekend staat zijn in-
tresse in de geschiedenis van Zee-
Ind in boekvorm te gieten, kan on-
nogelijk geen aandacht schenken aan
fet feit dat het voormalige stoomge-
naal, in de Zeeuwse plaats Poortvliet
tog wel, een eeuw bestaat. Hij heeft
ia de aankoop in 2003 divers archief-
nateriaal verzameld over de ont-
taansgeschiedenis. „Ik weet nu prc-
ries wanneer hij opgestart is en nu
noet ik er ook maar iets mee doen",
indt hij zelf.
ilager is van zijn gemaal gaan hou-
len. Er hangen voor hem veel herin-
ïeringcn aan uit zijn jeugd en daar-
ïaast heeft hij zich intensief gestort
tp verbouwing en restauratie van het
fomplex. Dan krijg je er automatisch
.•en band mee, dat is vaak het gevolg
/an het zwoegen en zweten op een
jebouw.
opknappen. Hij neemt er restauratie-
architect Jan Wijs uit Bergen op
Zoom voor in de arm. Als in 2004 de
restauratie is afgerond - de verbou
wing nog niet -verhuist Slager van
een boerderij in het Zuid-Bevelandse
's-Hccrcnhock naar het gemaal in
Poortvliet. Hij schrijft zich in als in
woner, maar krijgt dan van de ge
meente te horen dat er geen woonbe
stemming op het adres is. Slager is
ontzet, omdat het huis dienst heeft ge
daan als machinistenwoning. Nu
stond er waterstaatbestemming op.
De Belg, zoals Slager hem noemt,
heeft er nooit ingeschreven gestaan.
Via een procedure - „dat heeft mij wel
5000 euro gekost" - heeft hij die om
kunnen zetten naar permanente bewo
ning.
Het lijkt bij het gemaal te horen, want
ook de ingebruikname in 1910 gaat
Kees Slager wil de pijp van het voormalige stoomgemaal op
zijn 100ste verjaardag nog één keer laten roken. Hij heeft flink
moeten zoeken naar geschikte rook. „Ik had het met autoban
den kunnen doen, maar dan wordt alles zo vettig." Hij heeft de
brandweer geraadpleegd, maar hun rookmachine produceert
rook die niet goed zichtbaar is op een hoogte van 22 meter.
Daarom is Slager achter rookpotten aan gegaan, zoals die
vaak bij voetbal worden gebruikt met gekleurde rook. Maar het
lukte maar niet om die te bemachtigen. Hij is enkele dagen voor
zijn feestje toch aan rook gekomen. Zaterdag viert Slager van
elf tot vijf uur een 'inloop- en klimfeestje' bij het gemaal aan de
Schelphoekseweg 1 voor een ieder die belangstelling heeft.
Het is de bedoeling dat er om drie uur rook uit de schoorsteen
komt. Daarvoor en daarna kan de pijp worden beklommen en
degene die dat doet krijgt een glaasje 'bubbel'. Om extra aan
dacht te trekken voor het eeuwfeest, maken Kees' zussen Ina
en Lini van zeven meter stof een gele strik voor de pijp. „Ik doe
er ook een lichtslang omheen, zodat het ook 's nachts nog een
beetje feest is."
Kees Slager wil zaterdag de pijp van het voormalig stoomgemaal in Poortvliet nog één keer laten roken ter ere van het 100-jarig bestaan,
maar ook belangstellenden de gelegenheid geven van het uitzicht te genieten na beklimming van het 22 meter hoge object.
Het Eerste Kamerlid voor de SP,
schrijver en ex-journalist kocht ge
maal Oosterschelde van de Belg Vic
tor Huysmans uit Brasschaat. Hij
heeft weinig goeds te zeggen over de
staat waarop Huysmans - „zelf een
aannemer nota bene"- het gemaal
heeft opgeleverd. „Het is echt zoals je
dat, .zou verwachten^ van een Belg",
I zegt Slager. Foto's getuigen ervan dat
het een bouwval«HüMMuar dat is niet
het enige waar Slager zich aan stoort.
De ramen aan de westkant van het ke
telhuis zijn dichtgemetseld en die aan
de oostzijde zijn beplakt met ondoor
zichtig folie. „Kijk, aan de kant van
het mooiste uitzicht heeft hij de ra
men dichtgemaakt en twee kleine pa
trijspoortjes ervoor teruggezet." Hij
hoeft zich er niet meer aan te storen.
Het lukt Slager op de valreep - „daar
na lukte dat bijna niet meer"- een mo
numentale status voor het gemaal aan
te vragen en kan dan met behulp van
een restauratiehypotheek het ketelhuis
met horten en stoten. De levering van
de eerste voorraad kolen heeft enige
voeten in de aarde. Het waterschap
probeert op 12 oktober 1910 de leve
ring van 40 ton kolen middels adver
tenties in NRC en de Middelburgse
Courant aan te besteden, maar krijgt
slechts één reactie, namelijk van ko
lenhandel B. Hoos te Rotterdam. Dat
bedrijf laat echter veertien dagen later
weten niet de kolen te komen bren
gen, omdat het gemaal niet aan vaar
water ligt. Het waterschap beweert
dat een scheepje van veertig ton er
best kan afmeren, maar Hoos blijft
weigeren. Dan krijgt schipper Van
Houdt opdracht van het waterschap
om een schip kolen in Rotterdam te
halen.
De volgende hobbel is de ontslagaan
vraag van machinist Hoogenboom op
13 april 1911, amper een half jaar na
zijn indiensttreding. Zijn vader, die
machinist is in Lcidschendam, blijkt
ongeneeslijk ziek en hij kan diens
baan op het stoomgemaal daar over
nemen. Op de advertentie voor een
nieuwe machinist, reageren 74 ge
gadigden. De baan gaat naar J. Ger-
ling, tot dan toe machinist in De Rijp
(Noord-Holland).
In 1931 wordt besloten een nieuw
elektrisch gemaal te bouwen, omdat
is gebleken dat het stoomgemaal te
geringe capaciteit biedt voor snelle
afvoer van het polderwater. Gerling
neemt datzelfde jaar nog ontslag 'we
gens lichamelijke gebreken' en zijn
zoon neemt het werk over tot het ge
maal buiten werking wordt gesteld.
De machinist van het elektrisch ge
maal iets verderop aan de Schelp
hoekseweg, D. van 't Hof, trekt dan
in de dienstwoning bij het stoomge
maal.
In 1953 krijgt de schoorsteen van het
stoomgemaal een nieuwe functie als
lichtopstand. De schoorsteen wordt
dan in erfpacht gegeven aan het
Loodswezen. Binnenin komen trap
pen naafrjiei i^iaippjeliovenin.rle pijp
waar de lantaarn komt te staan. Vol
gens Slager is het de redding van de
schoorsteen. Die had anders het lot
van alle andere schoorstenen onder
gaan: afbraak.
Het geleidelicht voor de scheepvaart
bij Strijenham wordt in 1986 ge
doofd, nadat door aanleg van de Oes-
terdam dat niet meer nodig blijkt.-De
lantaarn wordt kort daarna gestolen
uit de schoorsteen. In datzelfde jaar
komt de vereniging Huis en Heem ter
ore dat Het waterschap het stoomge
maal en de pijp wil slopen. Willem
Heybroek van Heemschut maakt pro
test tegen de afbraak van dit stukje in
dustrieel erfgoed en krijgt voor elkaar
dat het waterschap het gebouw - in
middels in bouwvallige toestand - en
de schoorsteen voor 5000 gulden ver
koopt aan de Belgische eigenaar van
de machinistenwoning. Dat wel on
der voorwaarde dat het gemaal in ou
de staat wordt teruggebracht.
Maar pas als Slager het in bezit krijgt,
wordt zoals hierboven reeds beschre
ven, serieus werk gemaakt van de
restauratie. Hij Iaat in 2007 de
schoorsteen restaureren door de firma
Harm Meijer uit Den Boer, het enige
bedrijf in Nederland dat nog schoor
stenen restaureert. Slager laat bove
nin de pijp een extra verdieping aan
brengen, zodat daar genoten kan
worden van een prachtig uitzicht over
de Oosterschelde en het eiland Tho-
len. „Ik heb er een ijzeren ring laten
aanbrengen, zodat ik in mijn bureau
stoel er kan zitten en ronddraaien",
zegt Slager. Hij is trots op de gebou
wen en bijbehorende schoorsteen.
„Ik ben lid van de stichting fabrieks
schoorstenen, de STIF' Hij lacht:
„Net als molengekken zijn er ook
stoomgekken."
Slager is inmiddels alweer volop aan
de gang met een volgend boek, maar
dat gaat niet over zijn gemaal. Wel
over overstromingen, dus de stap
naar een gemaal als volgend onder
werp, lijkt klein. Van stoomgemaal
tot woning van een gelukkig man,
zou de titel kunnen zijn. Want Slager
heeft er zijn plek gevonden. Niet dat
hij perse op zoek was naar een
stoomgemaal. „Ik had de wens om
ooit nog aan de Oosterschelde te wo-
Een dijkdoorbraak in 1894 bij Strijenham brengt de bouw van
drie stoomgemalen op Tholen in een stroomversnelling. Ruim
tien jaar eerder was ook al sprake van wateroverlast, en vanaf
dat moment wordt al de bouw van de stoomgemalen bepleit. In
1900 komt de eerste in Oud-Vossemeer (Hikkepolder), in 1906
verrijst De Eendracht in Tholen. Ingenieur H. Paul te Den Haag
wordt door het waterschap verzocht een rapport op te stellen
om de wateroverlast in de polder van Poortvliet voorgoed op te
lossen en hij presenteert dat in 1896. Maar pas jaren later, vol
gens Slager, vermoedelijk door onenigheid over de kosten,
wordt besloten tot bouw van het gemaal bij Poortvliet, genaamd
Oosterschelde. J.L. Lindhout te Oud-Vossemeer bouwt voor
23.600 gulden het gemaal plus machinistenwoning en De Rid
der te Oegstgeest zorgt voor de bouw van de schoorsteen van
22 meter hoogte en 1,20 meter middellijn voor een bedrag van
1215 gulden. „Een koopje", aldus Slager. Op 26 juli 1910 legt
de vrouw van de dijkgraaf, mevrouw W.H. van Gorsel-Stapele,
de eerste steen.
nen. Daar ben ik opgegroeid, heb ik
leren zwemmen." Het is de geboren
Schcrpcnisscnaar gelukt zijn droom
te verwezenlijken.
„Weetje wal hel leuke is? Ik woon nu
zowel aan als in de Oosterschelde",
zegt hij wijzend op de naam van het
gemaal. Het hoefde voor hem niet per
definitie op Tholen te zijn, maar het
bevalt hem goed om terug te zijn. Als
hij in zijn tuin zit, denkt hij bijvoor
beeld terug aan zijn jeugdjaren. De
winters, waarin hij al schaatsend via
de watergang bij het gemaal kwam.
Daar schonk mevrouw Van 't Hof
warme chocolademelk aan de schaat
sers. Toen was er nog geen tuin, de
woning hing deels over het water. De
dijk is verbreed en daardoor staat de
woning nu volledig op het land, hoe
wel die aan één kant tegen de dijk
aanleunt. Of beter gezegd, er een
beetje in is gezakt. Want doordat de
woning alleen aan de waterkant op
heipalen rust, is die 22 centimeter uit
het lood gaan staan. „Ik ben bang dat
ik op een dag wakker wordt, al lig
gend tegen de dijk", grapt Slager over
zijn scheve woning. Overigens kan hij
er ook voor kiezen om in het voorma
lig ketelhuis te wonen. Dat gebruikt
hij nu als werkruimte, maar hij heeft
het verbouwd tot volwaardig woon
huis. Hij heeft in de drukste steden
van het land gewoond, zoals Amster
dam en Utrecht, maar nergens geniet
hij meer dan in de stille polder onder
Poortvliet. „Als het gesneeuwd heeft
zie je 's winters soms dagenlang allen
het spoor van de postbode. Heerlijk."
Het idee en verzoek voor een straat
naambord, komt niet van de ge
meente, maar van de familie.
Schoondochter Elly Elenbaas heeft
in augustus een brief geschreven
naar de gemeente met als onder
werp: verzoek tot een bijzondere
onderscheiding voor een betrokken
burger van Tholen. Ze schrijft erin
dat haar schoonvader jarenlang de
harten van kinderen sneller deed
kloppen door als Sinterklaas aan te
komen op de stoomboot (vanaf
1975). En dat hij zich met tomeloze
energie heeft ingezet als gids van
Tholen, waarbij hij ruim 16.000
mensen (veelal van buitenaf) wist te
enthousiasmeren voor de geschie
denis van het stadje Tholen en het
eiland Tholen (dit laatste ging per
bus).
Elenbaas is van 1973 tot 2008
stadsgids geweest. Daarnaast was
hij van 1988 tot 1991 koster binnen
de Hervormde Gemeente Imma-
nuël. Mede daardoor heeft hij veel
voetstappen gezet op het pleintje
van de Gasthuiskapcl. Ook zijn
rondleidingen gingen over het plein
en door de kapel. Daarom leek het
pleintje de familie een goede plek
voor het bord, als eerbetoon.
Burgemeester Nuis heeft het bord
samen met de vrouw van Henk,
Riet Elenbaas-de Jong, onthuld.
Zoon Bram en zijn vrouw Elly en
hun kinderen Eveline (15) en Vin
cent (13) waren daar speciaal voor
uit Sprundel naar Tholen gekomen.
Maar ook leden van de heemkunde
kring Stad en Lande uit Tholen,
vrienden en buren waren er getuige
van.
Zelf was Henk Elenbaas niet aan
wezig. Hij is ernstig ziek en hel was
tot op het laatste moment spannend
of hij erbij zou zijn. Nuis had daar
om een oorkonde laten maken die
hij hem na de onthulling persoon
lijk ging overhandigen. „Ik wil hem
iets tastbaars geven. Er staat een fo
to van het bord op." De burgemees
ter vroeg toestemming aan Riet of
hij haar man thuis mocht komen
opzoeken. „Ik wil me niet opdrin
gen." Maar ze verzekerde de burge
meester dat haar man het zeer op
prijs zou stellen als hij kwam.
De beslissing over het plaatsen van
het bord is gemaakt door het colle
ge van burgemeester en wethou
ders. Dat heeft op 28 september be
sloten het naambordje aan te
brengen. Nuis benadrukte dat het
een bijzonder verzoek was dat ze
kregen en dat het ook bijzonder is
dal hel is toegekend. Want door
gaans wordt een straatnaam pas
aan iemand toegekend na zijn
dood. Maar volgens de burgemees
ter is er wel een goede reden voor
om het te doen en zo snel al. Het
college heeft er zo snel mogelijk
over beslist om ervoor te zorgen
dat Elenbaas er nog bij kon zijn,
vanwege zijn gezondheid die hard
achteruit gaat. Helaas is dat toch
niet gelukt. Daarnaast „is er geen
enkele twijfel over de inzet van dc
heer Elenbaas voor de Thoolse ge
meenschap." Nuis ging ervan uit
dat er begrip zal zijn in de Thoolse
samenleving voor het plaatsen van
het bord.
Zelf heeft hij goede herinneringen
aan de rondleidingen van Henk
Elenbaas. „Hij heeft mij meerdere
malen met een gezelschappen rond
geleid. Hij vertelde met een gewel
dige dosis enthousiasme over de
geschiedenis van deze gemeente.
En hij deed dat zo uitgebreid dat
ons gezelschap vrijwel altijd in tijd
nood kwam, maar daar trok hij zich
niets van aan."
Nuis vertelde dat Elenbaas die
rondleidingen naast dc gemeente
ook gaf voor de heemkundekring
en de VVV. „Hij genoot zichtbaar
van dat werk en deed dat met zijn
hart." Als hoogtepunt noemt Nuis
het bezoek van de koningin aan
Sint-Maartensdijk op Koninginne
dag in 1996. „Wie kon je nou beter
vragen om de koningin rond te lei
den dan de heer Henk Elenbaas?
Dat je dat mag doen is een bekro
ning op je werk. Dat hij daarvoor
gevraagd is. Maar hij is dan ook een
zeer, zeer enthousiaste promotor
van onze gemeente geweest." Nuis
schaart hem onder de categorie suc
cesvolle mensen. „Maar daar zal hij
het wel niet mee eens zijn."
Het bord is zwartbruin met goud
kleurige letters en rand. Dat is ook
om het onderscheid te maken
met een officieel straatnaambord.
Kleindochter Eveline vindt het heel
mooi. „Ik vind het heel goed dat ze
dit hebben gedaan. Ik hoop dat hij
het nog een keertje kan zien."
In opdracht van de provincie deed
Scoop, Zeeuws instituut vexir s<xia-
len en culturele ontwikkeling, een
uitgebreid onderzoek naar het welbe
vinden van de Zeeuwse bevolking: de
sociale staat van Zeeland. Voor elke
gemeente werd een deelrapport uit
gebracht. Daaruit bleek onder meer
dal Tholen tot 2030 nog steeds groeit
terwijl in de rest van Zeeland het in
wonertal daalt.
Bakker lichtte dc cijfers voor Tholen
toe. Tholen zal tot 2030 nog met tien
procent groeien, verwacht hij.
„Krimp is hier nog niet aan dc orde,
maar voor de rest van Zeeland daalt
de bevolking met 2 procent." Binnen
de gemeente constateerde hij wel een
achteruitgang van de bevolking in
Sint-Maartensdijk en Poortvliet. Ge
keken naar de opbouw van de bevol
king (bevolkingspiramide) dan is dat
op Tholen tot 2025 nog redelijk. „De
verandering is niet zo dramatisch als
in andere gemeenten. Vooral in de ge
meente Sluis in West-Zeeuws Vlaan
deren vindt een sterke vergrijzing
plaats. Daar worden veel minder kin
deren geboren."
Wel ziet Bakker het aantal eenper
soons huishoudens toenemen. Uit het
onderzoek van 2009 blijkt dat in Zee
land één op de drie huishoudens uit
één persoon bestaat, één op dc drie
kinderen thuis heeft en één op dc drie
geen kinderen thuis heeft wonen.
„De toename van het aantal huishou
dens op Tholen is overal een beetje.
In Poortvliet en Scherpenisse neemt
het minder toe."
Gekeken is ook naar de voorzienin
gen in een woonkernen. En daaruit
blijkt volgens Bakker dat Poortvliet
meer voorzieningen heeft dan op
grond van het inwonertal verwacht
werd. Gaat het om tevredenheid over
de woonplaats, dan zijn dc inwoners
van Scherpenisse rondweg ontevre
den. „Daar is iets aan dc hand." Gaat
het om de leefbaarheid, daar zijn be
woners van Sint-Maartensdijk, Oud-
Vossemeer en Scherpenisse minder,
tevreden dan dc inwoners van de an
dere woonkernen. „Het is echter niet
zo dat mensen tevredener zijn als er
meer voorzieningen zijn. Dal gaan
wë nog nader onderzoeken."
Bij het onderzoek werd op Tholen
2400 vragenlijsten verstuurd. De re
spons was 28 procent. Dat komt aar
dig overeen met het Zeeuwse gemid
delde. Uitschieter was Kapelle met
42 procent. Gevraagd naar de veilig
heid, blijkt dat de meerderheid van
de Tholenaren (90 procent) zich 'zel
den of nooit onveilig' voelen. „De
mensen hebben het meest last van
hondenpoep en rommel op straat.
Ook de verkeersveiligheid en dc be
schikbaarheid van het openbaar ver
voer zijn minpuntjes."
Wat gezondheid betreft voelen de in
woners van Tholen zich het best (80
procent). In Scherpenisse is dat met
70 procent minder, zei Bakker. Wat
gezond bewegen betreft voldoet 66
procent van de inwoners aan dc norm
om elke dag 30 minuten intensief aan
lichamelijke beweging te doen. Het
minst is dat in Sint-Maartensdijk en
Sint-Annaland. Oud-Vossemeer en
Stavenisse scoren veel hoger. Als het
om mobiliteit gaat dan blijkt dat 85
procent van de Tholenaren altijd over
een auto kunnen beschikken. Dat 53
procent er bijna dagelijks gebruik van
maakt. Meer dan 80 procent gebruikt
dc auto om naar het werk te gaan.
Bijna 33 procent maakt dagelijks ge
bruik van de fiets. Het openbaar ver
voer wordt nauwelijks gebruikt voor
het dagelijks van a naar b te reizen. In
heel Zeeland is dat slechts twee pro
cent, zei de onderzoeker. „Zo gauw je
niet meer op eigen auto kan rekenen,
wordt het lastig in Zeeland."
Er is ook gevraagd hoe inwoners hun
eigen woning vinden. In Stavenisse
blijken dc mensen het meest tevreden
(95 in Sint-Annaland het minst
(85%). Van de inwoners heeft 83
geen plannen om binnen vijf jaar te
verhuizen. Zeventien procent is dat
wel van plan, waarvan 4% binnen
één jaar. Gekeken naar de mantelzorg
dat blijkt dat de meeste wordt gege
ven in Sint-Maartensdijk en oud Vos-
semccr (het vaakst is dat hulp in de
huishouding). Eén op de drie mantel
zorgen; is enigszins belast, één op de
tien tamelijk lot overbelast.
Vrijwilligerswerk wordt vooral in
kerkelijk verband gedaan, gevolgd
door dc sportvereniging. En vooral in
de eigen woonkern. Dat is echter niet
het geval voor Stavenisse en Tholen,
zei Bakker. „Minder dan de helft doet
het daar in eigen kern en dat is opval
lend."
Scoop vroeg ook of het gemeentebe
stuur voldoende voor de inwoners
doet. In Scherpenisse was 65 procent
het daar niet mee eens, In Sint-Maar
tensdijk 50 procent. 62 van de be
woners van Scherpenisse en 49% van
bewoners van Stavenisse voelen zich
achtergesteld. De inwoners van Tho
len zijn heel tevreden (92 procent).
SGP-raadslid Chris Koopman kon
zich dc onvrede in Sint-Maartensdijk
wel voorstellen. Dat had volgens hem
te maken met het vertrek van het ge
meentehuis naar Tholen. „Maar als je
het nu weer zou onderzoeken, dan
zou je een ander uitkomst krijgen.
Dal weet ik zeker. De Markt is mooi
opgeknapt." Bakker gaf toe dat het
onderzoek een momentopname is.
Rien Hoek uit Stavenisse viel op dat
de hangplekken negatief worden be
oordeeld. Hij zat naast twee leden
van de jongerenraad, Jeanette Vroeg-
op en Simon van Lit die daar veel po
sitiever over zijn. Maar het bleek dat
alleen inwoners boven de zestien een
vragenlijst zijn toegestuurd. Bakker:
„Dit is het'oordeel van de mensen uit
dc buurt van een hangplek."
Ron dc Graaf uit Sint-Maartensdijk
was blij met het rapport. Hij gebruik
te de uitkomsten al eerder bij het op
richten van de 'dorpstafel Sint-Maar
tensdijk en Scherpenisse', begin dit
jaar in Haestinge.
De opzet is om met geïnteresseer
den een speurtocht te maken langs
de vele facetten van de culturele in
vloeden van de Bijbel. En samen te
kijken of er nieuwe wegen kunnen
worden ingeslagen, bijvoorbeeld in
de muziektradities.
In Tholen worden drie activiteiten
georganiseerd, waarbij van de deel
nemers een bijdrage wordt ge
vraagd. Op donderdag 4 november
is er 's middags om twee uur een
poëzie workshop in de zaal van de
NPB aan de Oudelandsestraat. On
der leiding van Peter v.d. Graaf
wordt er geschreven vanuit de ei
gen beleving rond Het Boek. Aan
melden kan bij A. Vroegop-dc Jon
ge, tel. 662873. Diezelfde avond
om acht uur vertelt Anne-Marie
van der Wilt in de Gasthuiskapel
over 'Geloof verbeeld in kleur'. Zij
is gespecialiseerd in het gebruik
van beeldende kunst om thema's
uit geloof en leven uil te drukken.
Ze licht haar kunstwerken toe en
nodigt de aanwezigen uit om, met
gevoel voor kleur en symbolen, de
eigen spiritualiteit te voeden. Wie
dc avond wil bijwonen, kan zich
aanmelden bij A. v.d. Maarel, tel.
06-81551033.
Pastor mevrouw Van der Maarel
leidt op maandagavond 8 novem
ber in de Gasthuiskapel een bijeen
komst over 'Bibliodrama'. Dat is
een andere manier van de Bijbel le
zen: het intensief lezen van een
verhaal, waarna dat wordt nage
speeld door je erin te verplaatsen
en in te leven. Het kan de geloofs
beleving verdiepen of verbreden,
en tot nieuwe inzichten leiden. De
avond begint om half acht en duurt
tot een uur of tien. Aanmelden kan
eveneens bij A. v.d. Maarel.
Advertentie I.M.
Riet Elenbaas-de Jong (midden met bloemen) heeft samen met burgemeester Nuis (rechts) het straatnaambord voor haar man onthuld. Het is
aangevraagd door haar schoondochter Elly (voorgmnd links), zoon Bram (tweede van rechts) en kleinkinderen Eveline (links) en Vincent (achter).
