'Het enthousiaste en vrolijke van
kinderen maakt het onderwijs leuk'
Vierde generatie Nieuwkerk
aan het roer bij Budelpack
Stijn Heijs maakt plaats voor Peter Nieuwkerk
Negentien inwoners voor
Thools dictee geselecteerd
I
den Engelsman <^van Driel
Donderdag 30 september 2010
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Het vak kenden ze niet van huis uit, maar toch wisten ze
het allebei al vroeg: ze wilden juf worden. Nu vieren ze
hun 25-jarig jubileum in het onderwijs. Irma Aarnoudse
(46) en Carla van der Steen (45) stonden in 1985, het
jaar dat de kleuterschool en de lagere school samen ver
der gingen als de basisschool, voor het eerst voor de klas
bij de School met de Bijbel (SmdB) in Sint-Annaland.
Klassikaal lesgeven doen ze vrijwel niet meer, hun werk
bestaat inmiddels uit andere taken. Maar dat ze een
kwart eeuw geleden het juiste beroep hebben gekozen,
staat voor hen buiten kijf.
Zilveren jubileum voor juffen Irma Aarnoudse en Carla van der Steen
Ouderwetse brief
Kapelle
Minder klassikaal
Verzamelfilm
5
Twee bruiden
C
In de kost
Ook publiek actief met streektaal aan de slag
Negentien mensen doen mee aan het Groot dictee der
Thoolse taal, dat op woensdag 3 november in Oud-Vosse-
meer wordt georganiseerd. Zij komen uit verschillende
woonkernen en zijn geselecteerd uit de bij de stichting
Oud-Vossemeer 600 jaar binnengekomen aanmeldingen.
'Het zijn altijd dezelfde mensen die
hun portemonnee moeten trekken'
Wónder
Zelfopoffering
Erfgoed in stand houden
Leiderschap
Stabiele wethouder
Najaarscollectie
Onlv M.
Audi
Voorzien van 'bruidsboeket' worden juf Carla van der Steen (links) en juf Irma Aarnoudse feestelijk verwelkomd door alle kinderen van de
School met de Bijbel in Sint-Annaland voor de viering van hun 25-jarig dienstverband in het onderwijs.
„Volgens mijn moeder heb ik al
vanaf de eerste dag dat ik naar de
kleuterschool ging, gezegd dat ik juf
wilde worden", zegt de in Bcnne-
kom geboren Van der Steen. Haar
vader verruilde op den duur zijn
baan in het bedrijfsleven voor één in
het onderwijs en daarmee werd de
interesse van Carla voor dat vak al
leen maar sterker. Het gezin ver
huisde in 1981 naar Veenendaal.
Dat ligt op (ietsafsland van Ede,
waar Carla de opleiding tot onder
wijzer ging volgen.
Aarnoudse komt ook niet uit een
onderwijzersnest. „Ik was een jaar
of zes en wilde kiezen uit twee din
gen: juf worden of winkeljuf. Dat
laatste omdat ik waarschijnlijk de
kassa interessant vond, maar het is
dus juf geworden. Ik heb eigenlijk
nooit over iets anders gedacht."
Aarnoudse komt oorspronkelijk uit
Leiderdorp, maar groeide vanaf
haar zesde op in Barneveld. Zij
volgde haar beroepsopleiding op de
Driestar in Gouda.
Beiden pakten eerst de atlas erbij
om te kijken waar Sint-Annaland
lag, toen zij na een sollicitatie op
gesprek mochten komen. „Ik wilde
weten of ik naar het noorden of het
zuiden moest", zegt Irma lachend.
Op school werden ze gestimuleerd
om nog tijdens de opleiding te solli
citeren, omdat de banen niet voor
het oprapen lagen. „Ik schreef op
elke advertentie. Op school stimu
leerden zc een hrief te schrijven
waaruit bleek wie je was. Mijn va
der zei, 'Nee, schrijf maar zo'n de
gelijke ouderwetse brief'. Dat deed
ik, met 'uw advertentie jongstleden'
en dat soort taalgebruik: Het heeft
gewerkt. Ik schreef mijn brief in ja
nuari en had gelijk die maand al
een baan." Aarnoudse maakte haar
opleiding af en begon na de zo
mervakantie op de Sint-Annalandse
school.
Voor Carla had het solliciteren aan
vankelijk minder succes. „Ik had op
een gegeven moment in korte tijd 25
brieven geschreven, waarvan een
keer acht in een week. Dat was nog
voor dc zomervakantie, maar zon
der resultaat." Maar bij aanvang van
het nieuwe schooljaar kwam er toch
nog een vacature vrij op dc School
met de Bijbel, omdat een leerkracht
in de herfstvakantie zou verhuizen.
Zo begon Carla in oktober ook op
de school, maar het was toen nog
niet zeker of ze mocht blijven. In
elk geval tot de zomervakantie. Ze
kreeg de hoede over groep 5, met
destijds 29 leerlingen. „Dat was een
grote groep, maar wel een hele leu
ke klas." De eerste jaren bleef ze
voornamelijk lesgeven in de groep,
maakte soms de overstap naar groep
6 of een combinatie van die twee.
Irma is begonnen in groep 4, daarna
voor drie jaar groep 3 en vervolgens
Had ze twee jaar een combinatie
van groep 6 en 7. Intussen was ze
een opleiding voor speciaal onder
wijs gaan volgen cn daarom ging ze
na zes jaar op een school voor spe
ciaal onderwijs in Kapelle werken.
„Daar heb ik vijf jaar gewerkt, zo
wel RT-werk als voor de klas." Toen
haar dochter Leontine (nu 14 jaar
geleden) werd geboren, ging ze
parttime werken. Toen er op de
School met de Bijbel een middag
vrij werd gemaakt voor remedial
teaching (RT), ging ze dat erbij
doen. „Na een jaar was er hier zo
veel werk dal ik afscheid heb geno
men van Kapelle."
Carla heeft ook nog een jaar een uit
stapje gemaakt naar een andere
school, maar is daarbij ook op de
SmdB blijven werken. Ze deed al
lerhande invalwerk op de eveneens
reformatorische basisschool Eben
Haëzer in Tholen.
Beide juffen staan nu nog amper
voor dc klas, althans, ze hebben
geen vaste groep meer, maar bege
leiden kinderen uit diverse groepen
en hebben zo hun eigen klasje. Voor
Irma is dat RT. Ze helpt de kinderen
die wat achter blijven met bepaalde
ontwikkelingen om op niveau te ko
men. Carla werkt juist aan de ande
re kant met dc plusklas. „Dat zijn dc
kinderen die wat meer aan kunnen
dan andere kinderen. Daar doen wc
wat extra's mee." Carla geeft nog
wel Engelse les. „We hebben de
groepen ingedeeld in niveaus en het
hogere niveau van groep 7/8 krijgt
van mij iets meer engels. Ik wil niet
zeggen dat ik de les volledig in het
Engels doe, maar wel voor een
groot deel." Ook valt Carla in met
bepaalde RT-opdrachten.
De plusklas heeft inmiddels een
vaste plek gekregen in het onderwijs
op de SmdB. Nu is er elke woens
dagmorgen een plusklas en daar
voor komen ook kinderen van de Ju
liana van Stolbergschool uit
Sint-Maartensdijk naar Sint-Anna
land. Die samenwerking is er, om
dat de Theo Baaij op beide scholen
directeur is. „Ik doe dc plusklas sa
men met Theresia van Bale. Zij doet
voornamelijk groep 5/6 en ik richt
me op groep 7/8. Dat is echt ontzet
tend leuk om te doen, want je kunt
de leerlingen meer persoonlijk be
geleiden. Het is minder klassikaal."
Carla raadpleegt soms haar zus die
in Veenendaal een plusklas bege
leidt. Zij woont in Harderwijk en
heeft pedagogiek gestudeerd. Van
der Steen is er meer ingerold, vindt
ze zelf. Net als in een andere functie
van haar: ict'er. Ze vertelt dat het bij
haar wordt gemeld als er problemen
met een computer zijn en dan kijkt
zij of zc het op kan lossen. Het komt
voort uit haar interesse voor compu
ters, zegt ze. „Jaren geleden kwam
er voor het eerst een computer op
school en toen ging een aantal colle
ga's op cursus om die te leren ge
bruiken. Ik volgde de cursus zelf
standig, omdat ik dat wel aardig
vond. Af cn toe kwamen er collega's
aan mij vragen of ik iets kon oplos
sen en zo rol je erin."
Inmiddels speelt de computer een
steeds grotere rol in de klassen. Dc
komst van hel digibord heeft die
vergroot, vertelt Carla. Ze vindt
computers leuk, maar niet zo inte
ressant dat ze er haar beroep van wil
maken. Daarvoor vindt ze de om
gang met de kinderen veel te leuk.
„Het enthousiaste van kinderen
maakt het onderwijs leuk. Bijvoor
beeld dat ik een kind op straat te
genkom en me aanspreekt van 'hé,
ik heb u op het schoolplein gezien'.
Die spontane reacties en zomaar een
praatje maken. Daarnaast vind ik
dat er een grote variatie is aan werk
zaamheden die je'kunt doen."
Voor Irma zijn ook de kinderen het
belangrijkst. „Ik vind dat kinderen
altijd vrolijkheid meebrengen. Zo
dra de deur van dc school opengaat
is er altijd een gejoel. Daarom vind
ik werken buiten de schooltijden al
tijd maar saai en stil. Natuurlijk zijn
kinderen ook wel eens boos of ver
drietig, maar ze zijn in principe
leergierig. Als ze weten wat ze aan
kunnen gaan ze ervoor. Kort gezegd
is dat wat school leuk blijft houden
voor mij."
Hoewel Carla hel erg naar haar zin
heeft op de school in Sint-Anna
land. zou zc op den duur wel graag
een baan in dc buurt bij haar familie
in Veenendaal willen hebben. „Ik
heb al een keer eerder gesolliciteerd
in Ede. Dat was een combinatie van
groep 7/8 cn daarnaast iet, maar dat
leek me destijds te zwaar." Irma
heeft nooit weer weggewild uit Sint-
Annaland. „Mijn man is ook een
rasechte Sint-Annalandcr, dus dat
maakt het sowieso al lastiger." Met
haar man Adrie heeft ze naast een
dochter ook een elfjarige zoon Jo-
han.
Een baan in het onderwijs is een
drukke bezigheid, maar Carla heeft
hobby's gevonden die ze daar aardig
mee kan combineren. „Ik kan me
aardig uitleven met filmen. Ik film
de uitstapjes van school en andere
activiteiten voor het afscheid van
groep 8 maak ik elk jaar een verza
melfilm, waarmee de kinderen nog
eens kunnen terugkijken. Daar zijn
ze vaak heel blij mee." Fotograferen
doel de juf ook graag. „Ik ben overi
gens niet echt vaardig in deze twee
hobby's. Ik zou wel een cursus wil
len volgen, maar dat is er nog niet
van gekomen." Voor het nieuwsbul
letin De Schoolflits zet ze de leerlin
gen die die maand jarig zijn op de
foto.
„Tekenen vind ik ook leuk, maar dat
komt er niet zo van. En lezen is
sinds dc laatste jaren echt een grote
hobby. Ik las als kind al veel, maar
toen het verplicht werd voor school,
heb ik het een poosje wat minder
gedaan. Dc laatste maanden ben ik
begonnen met ook romans in het
Engels te lezen. De humor komt be
ter over dan wanneer het vertaald is
naar het Nederlands." Ze leest veel
van de Amerikaanse christelijke
schrijfster Deeanne Gist. „Ik heb op
één na al haar boeken in huis."
Ierland is haar favoriete vakantie
land. Ze is er nu vijf keer voor zo'n
twee weken geweest. „Dat hoop ik
nog vaker te doen. Ik vind het een
fantastisch mooi land en kom er he
lemaal tot rust. Er zijn mooie na
tuurgebieden en ik geniet van het
klotsen van het water tegen de kust.
Ook dc geschiedenis van het land
fascineert me, wat de bewoners alle
maal hebben meegemaakt. Het is
het hele plaatje."
Irma noemt orgel en piano als favo
riete bezigheid. „Een kerkorgel vind
ik hel mooiste instrument dat er be
staat om te bespelen. Het heelt een
natuurlijk geluid, er komt niets elek
trisch aan te pas. Eigenlijk is het een
blaasinstrument, terwijl veel men
sen denken dat het een toetsinstru
ment is." Ze heeft thuis een piano.
„Ik heb graag een instrument in
huis, maar ja, een kerkorgel past
niet, dus daarom een piano." Ze is
een poosje vaste organist geweest in
de Gereformeerde Gemeente in de
Weststraat. Nu is ze reserve-organist
voor diverse kerken. „Bij een vie
ring met de schoolkinderen mag ik
meestal spelen." Muziekstukken die
haar voorkeur hebben, zijn er volop.
„Als ik nu speel, zijn het meestal
psalmen of bewerkingen daarvan en
die blijven mooi, vind ik. Een com
ponist noemen die ik erg mooi vind,
kan ik niet zomaar, maar Bach vind
ik wel een heel bijzondere uit de ge
schiedenis. Daar ben ik helemaal
weg van. Zijn fuga's (muziekvorm,
red.) zitten heel mooi in elkaar, wis
kundig bijna."
De juffen hebben vrijdag hun jubi
leum gevierd. „Omdat we allebei
geen eigen klas hebben, wilden we
het klein vieren, gewoon een etentje
met collega's", zegt Irma. Maar dc
school had een groter feest voor ze
in petto. Ze zijn vrijdag thuis opge
haald met een rijtuigje. Daar liepen
dc paarden van Sint-Annalander
Jaap de Boer voor, gemend door
zijn buurman Cent Goedegebuure.
„De conciërge, Jos van Dijke, stond
aan de deur met een bos witte rozen.
Alsof we zijn twee bruiden waren
die hij ging ophalen. We zijn toen
door het dorp gereden en hebben
gezwaaid als of we dc koningin wa
ren", vertelt Irma.
Eenmaal op school verzamelden al
le kinderen zich in de gemeen
schapsruimte waar dc juffen werden
toegezongen. Dc kinderen van RT
en de plusklas, zo'n 25 bij elkaar,
hadden elk een rode zijden roos
voor de jubilarissen. „Die kregen
we pas als we iets geraden hadden",
zegt Irma. „Maar het was een ver
schrikkelijk moeilijk spel. Er waren
detailfoto's gemaakt van elk kind:
een schoen, een oor, een bril, zulk
soort dingen." Daarna waren er ca
deaus. Carla kreeg een bladblazer
en een tuinslanghaspel. „Er staat
een grote boom in mijn tuin en dc
bladeren van vorig jaar liggen er
nog. De tuinslang komt goed van
pas om mijn auto te wassen." Irma
kreeg een bistroset voor in de tuin.
Van groep 3 en 4 kregen ze allebei
een dienblad met foto's en een
boekje moet kleurplaten. Daarna
zijn Irma en Carla alle klassen rond
gegaan om te trakteren: pakje drin
ken, en zakje chips en een notitie
blokje met een gummetje. „Voor de
jongens in groep 8 hadden we voor
allemaal een autootje met een soort
losse wieltjes. Daar zaten zc van de
week al mee te spelen in de klas,
dus dan weet je dat zc het leuk von
den", zegt Carla. 's Avonds kregen
ze dan toch hun etentje. „We deden
een rondvaart op dc Frisia met een
barbecue op de boot. Alle collega's
en dc medezeggenschapsraad waren
er. Onze ouders waren er ook bij."
Toen Carla in Sint-Annaland kwam werken heeft ze eerst tijde
lijk bij de familie Vroegop in de Schoolstraat in de kost gezéten.
De toenmalige voorzitter, de heer Den Engelsman, wees haar
daarop, omdat die mensen vaak politieagenten in de kost had
den gehad. Eens in de twee weken ging ze in het weekend
naar huis in Veenendaal. ,,lk kan me nog herinneren dat Irma
me kwam ophalen als zij uit Barneveld kwam." Irma woonde
wel al in Sint-Annaland samen met een collega. Maar toen die
collega ging trouwen, kwam Carla bij Irma wonen. Laatstge
noemde vertrok ook toen ze verkering kreeg en Carla bleef in
het huis wonen. Ze woont er nog steeds.
V.
Als 15-jarige scholier deed hij vakantiewerk bij Budelpack. .Zakken
met melkpoeder lossen en na het maken van kleinverpakkingen ook
weer laden. „Loodzwaar werk was het en ik heb toen ook veel met de
heftruck gereden", herinnert Peter Nieuwkerk (37) zich nog goed. Vrij
dag werd de vakantiewerker van toen geïnstalleerd als de nieuwe alge-*
meen directeur van het Poortvlietse verpakkingsbedrijf. Stijn Heijs
maakte plaats voor de vierde generatie van het familiebedrijf, dat aan
128 mensen werk biedt.
André (links) en Peter Nieuwkerk kregen van de vertrekkende directeur Stijn Heijs - zelf zoon van een
ondernemer - nog enkele tips mee. „Als je ouder wordt, kijk je meer naar de risico's, terwijl jongeren
gedreven zijn om vooruit te willen. André, je hebt een fantastische zoon met veel kwaliteiten. Geef hem
voldoende ruimte, laat hem zijn neus stoten en rem hem niet af. Peter, je bent er klaar voor, maar luister
naar je vader, want die heeft er echt verstand van. Samen moeten jullie hierin de juiste balans vinden."
Voor de directiewisseling waren be
halve de medewerkers ook vele rela
ties uitgenodigd. De vorige directeu
ren van Budelpack Poortvliet, Peter
Ingelse en Jan Bakker, waren aanwe
zig. Burgemeester Nuis had enkele
afspraken afgezegd om hierbij te
kunnen zijn, want Budelpack neemt
een bijzondere positie in omdat het
wer-k biedt aan medewerkers van de
sociale werkplaats de Betho.
Ondanks de feestelijke entourage
verheelde de nieuwe directeur niet,
dat het bedrijf nog steeds last heeft
van dc crisis. „We moeten er nog
voor knokken." De aanwezige leve
ranciers voegde hij gekscherend toe
dat de prijzen omlaag moeten. De
deeltijd-ww waarvan Budelpack
lang gebruik maakte, was eind mei
voor de technische dienst voorbij en
eind augustus voor de rest van het
personeel. „Wc hadden er graag lan
ger gebruik van gemaakt, want we
hebben het niet gemakkelijk. In 2009
hadden we nog zwarte cijfers, maar
door de reorganisatie kwamen we op
een kleine min uit. Voor dit jaar zien
we nog geen verbetering omdat er
nog heel veel onzekerheid in de
markt is. Gelukkig hebben we pas
twee grote projecten binnen: Honig
familiegerechten waarmee we 2,5
jaar werk hebben en kauwgum voor
de nict-Ncdcrlandse markt. En voor
het eerst in vijfjaar hebben we weer
een non-food klant, een Duitse
scheermesjesfabrikant waarvoor we
crème gaan verpakken."
Eigenlijk was het een wonder dat
vrijdagmiddag dc directiewisseling
kon plaatsvinden, want met hel inter
nationale Budelpack-concern is het
slecht afgelopen. Alleen Poortvliet,
waar in de negentiger jaren nog twee
verpakkingsbedrijven stonden die sa
men meer dan 500 mensen werk bo
den, ontkwam aan het faillissement.
Dankzij Peter, onthulde zijn vader.
„Toen ik de Budelpack-groep begin
2007 verkocht, was er bij mijn zoon
Peter de wens gegroeid om met na
me deze vestiging toch in de familie
te kunnen houden", vertelde André
Nieuwkerk, die als grootaandeelhou
der en commissaris nog steeds bij het
bedrijf betrokken is. „Samen met de
andere directieleden van Budelpack I
Poortvliet hebben we toen dit bedrijf
feitelijk teruggekocht, terwijl de rest
van de groep naar nieuwe eigenaars
ging. Natuurlijk hebben we toen
nooit kunnen vermoeden, dat dit be
sluit zo belangrijk zou worden voor
deze onderneming. De Budelpack-
groep viel tot ons aller verbijstering
in 2009 uit elkaar en groot was de
dankbaarheid in dit gebouw dat dit
bedrijf destijds was afgezonderd van
de verkoop. Ondernemen is een aan
eenschakeling van kansen en bedrei
gingen. Succes en mfslukkig ligt
soms heel dicht bij elkaar", aldus
André Nieuwkerk.
Dc vertrekkende Stijn Heijs trad in
2003 aan bij Budelpack 1, de levens-
middelentak in Poortvliet. „Het was
een verliesgevend bedrijf, maar in
twee jaar heeft hij voor een plus ge
zorgd", zei Peter Nieuwkerk. - Hij
prees zijn openheid en toegankelijk
heid. „Je was één van de stuwende
krachten achter vernieuwingen. Als
partner van Mars, Sara Lee cn Heinz
durfde je je nek uitsteken. Hele leuke
dingen heb je tot stand gebracht,
waaronder een sterke rendements-
vcrbctering en cultuurverandering.
Onlangs scoorde je je eerste order
van onze verpakkingsinnovaties."
Peter Nieuwkerk bedankte zijn voor
ganger met een cd met de ontwikke
lingen bij Budelpack in de afgelopen
7 jaar en persoonlijke boodschappen
van dc medewerkers. Voor mevr.
Heijs waren er bloemen.
André Nieuwkerk prees Stijn Heijs
voor zijn .voortreffelijke overbrug-
gingsrol tussen twee generaties
Nieuwkerk.' „Eervol neem je nu af
scheid. Je kreeg in 2003 de verant
woordelijkheid voor de levensmid-
delentak en werd in 2003 statutair
directeur. Toen mijn zoon Peter had
aangegeven deze onderneming te
willen voortzetten, wilde je een
brugfunctie vervullen om dat moge
lijk te maken. Jc wilde Peter graag
klaarstomen voor deze rol en dat
deed je met verve en toewijding. Het
was letterlijk een zelfopofferende
opdracht, want slaagde je missie, dan
was je eigen rol ook vervuld. Een
voorbeeld hoe het ook kan gaan in
ondernemersland. Wij zijn jc als fa
milie zeer erkentelijk en ook alle me
dewerkers zijn jc dankbaar datje al
tijd je beste inzet hebt gegeven om
dit bedrijf verder te helpen en een
toekomst te geven..
André Nieuwkerk feliciteerde Peter
met zijn benoeming. „Geweldig fijn
dat je dit oppakt. Je krijgt de leiding
van Budelpack Poortvliet, staande op
de schouders van je voorgangers. Het
is kostbaar om te zien dat Peter In
gelse en Jan Bakker hier zijn en zich
betrokken voelen. We weten niet wat
de toekomst gaat brengen. Voor mijn
grootvader die in 1933 in Poortvliet
met een elektrische bakkerij begon,
was dal brood. Voor mijn vader, die
in de vijftiger jaren met vier andere
broodbakkers in Poortvliet zijn win
keltje dreef en Zeelands grootste
banketfabriek begon, waren dat
koekjes. Voor mij verpakken, waar
mee we in 1971 begonnen. Later gin
gen we ook de productie van met na
me persoonlijke verzorgingsproduc
ten doen. Eerst in een paar fabrieken
en tenslotte een stuk of 10, verspreid
over de belangrijkste West-Europcse
landen. Dc toekomst weten we pas
later, maar Budelpack is een voor
beeld van een familie-onderneming
die steeds weer zoekt naar nieuwe
kansen temidden van de bedreigin
gen die er altijd zijn. Ook nu gaal de
onderneming weer door een tijd van
crisis. Niemand weet hoe lang die
nog gaat duren. Maar zoals altijd zal
de familieonderneming tol het uiter
ste vechten om het erfgoed in stand
tc houden voor de familie en voor al
len die ervan afhankelijk zijn."
„De creativiteit en ondernemings
geest is groot in de gemeente Tholen
cn speciaal ook bij Budelpack", zei
burgemeester Nuis. „Het gemeente
bestuur is heel blij, dat deze onderne
ming als industrieel erfgoed in
Poortvliet is blijven bestaan. Zeker
ook gezien het belang voor de werk
gelegenheid. Tijdens een werkbe
zoek spraken we over de mogelijk
heid om mensen met een beperking
hier een plaats te geven en de Betho
deed zijn intrede bij Budelpack.
Dank voor de bereidheid ook van
Stijn Heijs om voor dc Thoolse ge
meenschap iets extra's tc doen. Bu
delpack gaat voor reputatie cn dan
komt het aan op leiderschap. Voor dc
troepen uit en achter de troepen aan.
Stijn Heijs deed dat 7 jaar met visie.
Met alle medewerkers heb je deze
onderneming klaar gemaakt voor de
toekomst."
Doorspekt met anekdotes sprak de
burgemeester na de vertrekkende
ook dc nieuwe directeur toe. „Met de
familie Nieuwkerk blijft Budelpack
in vertrouwde handen en ik hoop dat
dit bedrijf vele jaren werk mag bie
den." Nuis bood Stijn Heijs gezien
zijn inspanningen voor de Betho een
attentie aan. Ook Betho-direeteur
Lccnhouts. die volgend jaar vertrekt,
was aanwezig bij de directiewisse-
!>ng.
Stijn Heijs keek terug op 'zeven fan
tastische jaren in een dynamisch be
drijf..' „Dc dankwoorden die zijn ge
uit, zijn niet voor mij, maar voor ons
geweldige team. Dankzij onze mede
werkers - toen ik kwam, hadden we
nog bijna 200 mensen in dienst -
hebben we veel bereikt." De vertrek
kende directeur vond dat in het kader
van maatschappelijk verantwoord
ondernemen de Betho moet blijven
bij Budelpack. Hij blijft als adviseur
beschikbaar voor dc Poortvlietse on
derneming, maar Stijn Heijs is ook
bezig om zijn vliegbrevet te halen en
hij heeft nog een hobby: sledehon
den.
Naast het dictee, dat Nel Slager-den
Engelsman zal lezen, is er ook voor
het publiek het nodige te beleven
op deze avond. Want terwijl dc jury
de dictees nakijkt, brengen de teno-
rengroep Derrière Village en Oud-
Vossemeers Muziekvereniging drie
nummers in dialect. Vervolgens is
de zaal aan dc beurt. Zij moeten de
betekenis raden van een aantal
woorden en uitdrukkingen. Dit ge
beurt via het systeem 'pet op, pet
af', wat uiteindelijk één winnaar
moet opleveren.
Nadat het dictee via een groot
scherm helemaal is doorgenomen,
wordt de winnaar bekend gemaakt.
Deze krijgt uit handen van commis-
VERVOLG VAN VOORPAGINA
Toen" Jeroen Knols voor hel eerst
op Tholen kwam, viel hem op, dat
er op het gebied van recreatieve
voorzieningen rfiets was. „Wat cr
aan nieuwe ontwikkelingen komt,
is dan ook gelijk maatgevend om
alles naar een hoger niveau te til
len. Maar alleen met mijn plan
werkt het niet, ook de omgeving
moet interessant zijn voor de be
zoekers,"
Knols noemt als voorbeeld het ha
venplan Sint-Annaland. „Als je
daar voor 500 tot 700.000 euro ap
partementen verkoopt, dan moet
de rest van de voorzieningen ook
goed zijn. Op de Speelmansplaten
bij de Öcstcrdam loopt Mark Vcr-
wey daar ook tegenaan. Hij heeft
prachtige woningen, maar de ver
koop is heel moeilijk zonder voor
zieningen daar omheen. Een huisje
in de polder bouwen, dal is niets,
er moet veel meer bij cn alles moet
ook op elkaar aansluiten. Vertier
en educatie voor de kinderen bij
voorbeeld. Toeristische bewegwij
zering is ook zo'n onderdeel. Dat
willen wc samen met de campings
aanpakken. Makelaars, verzeke
raars, slagers, bakkers, enz. gaan
meeprofiteren van de uitbreiding
in de toeristische sector. Er is een
meerwaarde voor iedereen!", al
dus Jeroen Knols.
Hij vindt dat alle krachten gebun
deld moeten worden om het opti
male te bereiken. „Alleen met rust,
ruimte en water kom je er niet.
saris van de koningin Karla Peijs
een wisseltrofee, gemaakt door
oud-Thoolse Veronie Rens. De jury
bestaat, naast Nel Slager, uit Lea
Rijstenbil, Rie Rosmolen, Jopie
Meerman, Jacob en Tonnie Duijzer,
en Kees de Koning. Zij hanteren de
Schriefwiezer van dc Zeeuwse dia-
lectvereniging als maatstaf.
De bedoeling is om van het Thools
dictee een jaarlijks terugkerend ge
beuren te maken. Publick dat hel
dictee wil bijwonen, kan toegangs
kaarten kopen. De opbrengst van de
kaartverkoop gaat volledig naar het
goede doel van Oud-Vossemeer 600
jaar: een school voor gehandicapte
kinderen in Zuid-Brazilië.
•want dat roept iedereen. We moe
ten van Tholen geen tweede Re-
nesse maken, maar het fietsen, dui
ken, wandelen, watersport, e.d.
kunnen zeker meer gepromoot
worden. Ook de landbouw kan
hierbij een rol vervullen met ande
re, beeldbepalende teelten. En de
gemeente natuurlijk. Het opknap
pen van de Haven in Sint-Maar
tensdijk past daar zeker goed in.
Een goede coördinatie is belang
rijk, anders zijn het altijd dezelfde
mensen die hun portemonnee moe
ten trekken. Wij zijn nu 3,5 jaar
met de plannen bezig en de voor
bereidingen kosten tonnen per jaar.
Veel tijd hebben wc besteed aan
overleg met allerlei instellingen.
Binnenkort komt het voorontwerp-
bestemmingsplan voor Buitenhof
Tholen."
Jeroen Knols brak zijn studie fis
caal recht in Maastricht af om via
bedrijven in Amsterdam en Den
Haag bij toeval in Scherpenisse te
recht te komen, waar hij in
2006/2007 camping de Pluimpot
van de familie Zwikker overnam.
„Ik kwam in contact met de ge
meente en de impuls van Sint-
Maartensdijk en Scherpenisse
sloot naadloos aan bij onze ambi
ties. Gelukkig is Kees van Dis, met
wie ik veel gesprekken heb ge
voerd, wethouder gebleven. Dat
geeft stabiliteit en betrokkenheid",
zegt Knols.
Maak nu kennis met de aansprekende
dames- en herenmode bij Den Engelsman
en Van Driel. Wij adviseren u graag bij
het maken van een keuze.
a siqn of (rtendshtp
www.denengelsmanenvandriel.nl
Voorstraat 15, 4697 EH Sint-Annaland, tel. fax (0166) 65 24 90
maandagmorgen gesloten, vrijdagavond koopavond
Advertentie I.M.
Peter Nieuwkerk (getrouwd, 1 zoon en 2 dochters) haalde zijn
vwo-diploma op 't Rijks in Bergen op Zoom en ging vervolgens
naar de heao in Breda. Bij Audi-importeur PON in Leusden
kreeg hij in 1995 zijn eerste baan in de verkoop. Daarna volg
den Bakker Continental in Etten-Leur en Storapack in Ouden
bosch, waar Peter als hoofd verkoop Benelux in 2004 vertrok.
Toen was er een vacature in de verkoop bij Budelpack I en Pe
ter werd aangenomen door Stijn Heijs. De laatste jaren was hij
commercieel directeur en vanaf 1 oktober algemeen directeur.
Samen met Win Claus (hoofd productie) en Marcel Baljeu
(hoofd financiën) vormt hij de leiding van Budelpack Poortvliet.
Er wordt een nieuwe commercieel directeur gezocht. Die taken
doet Peter er voorlopig zelf nog bij.
VJ
