'Oud-Vossemeer mag content zijn met
wat het jaar door georganiseerd wordt'
Muziekavond met vaart verrast
het publiek op vol dorpsplein
Houte
Reünie is geslaagde finale van
feestweek 600 jaar Vossemeer
Night of the Vox vormt erepodium voor lokaal talent
Veel oude bekenden zien elkaar terug op het dorpsplein
Donderdag 23 september 2010
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
5
Van Aarnoudse
tot Van der Zande
jaar Oud-Vossemeer
De vlag met het logo van Oud-Vossemeer 600 wappert al
het hele jaar aan de voorgevel bij Jan en Annelies van
Poortvliet. Het gezin is erg betrokken bij de organisatie
van de jubileumactiviteiten in het dorp. Jan geniet van de
bereidheid van inwoners om zich daarvoor in te zetten.
„Het is toch prachtig om te zien hoe daags na het optre
den van de luchtmachtkapel een aantal ouderen in alle
vroegte het plein staat aan te vegen."
Jan van Poorh'liet blij met betrokkenheid van in woners bij activiteiten
Slager
Kooldreve
Poortvliet
Met de Night of the Vox toonde Oud-Vossemeer vrij
dagavond dat het dorp over veel muzikaal talent be
schikt. In een wervelende show zongen en speelden de
deelnemers de sterren van de hemel. Op een enkel
spatje net voor de pauze bleef het droog. Het hele ter
rein voor het hoge overdekte podium was vol met toe
schouwers toen even na half negen het programma
werd geopend. Dat programma was een verrassing.
Een hele aangename.
Slavenkoor
Dweilbands
Een mix van inwoners en oud-inwoners van alle leeftij
den beleeft zaterdag in Oud-Vossemeer een genoeglijke
middag. De reünie die stichting Oud-Vossemeer 600 jaar
organiseert als afsluiting van de feestweek is zonder
meer een succes. Bekenden treffen elkaar na vele jaren
weer eens, herinneringen worden opgehaald. „Wat praat
jij nog goed Zeeuws", complimenteert Jack Hommel
Daan van Meel die al 31 jaar in Duitsland woont.
Lensink Partners
Op de fiets
c
interieur
Energieweg 11J - 4691 SE Tholen - tel. 0166 60 93 33
www.vanhouteinterieur.nl
Zussendag en
vrijgezellenfeest
Fotoclub
De Eendrachtbode grijpt de
viering van 600 jaar Oud-Vossemeer aan,
om een aantal echte Vossemeerse families te
belichten. Maandelijks wordt
iemand met een in het dorp
bekende naam geïnterviewd.
Wie zijn ze?
Wat vinden ze van hun dorpt
Hoe vinden ze er hun bestaan?
Een derde van de Van Poortvlieten in Nederland woont in de gemeen
te Tholen. De achternaam Van Poortvliet komt 271 keer voor in de
familienamendatabank 2007, waarvan 91 keer in Tholen, In de ge
meente Steenbergen wordt de naam 20 keer geteld, in Sittard-Ge-
leen 16> keer, om de top drie compleet te maken. De variant Poort
vliet, due zonder Van, is landelijk veel algemener (Ö64 keer), maar
telt in Tholen minder dan vijf naamdragers.
Het telefoonboek vermeldt in Oud-Vossemeer dertien Van Poortvlie
ten.
Jan van Poortvliet (48) is lid van dc
p.r.- en sponsorcommissie van de
stichting Oud-Vossemeer 600 jaar.
Hij legde de afgelopen twee jaar
contact met zo'n tachtig bedrijven
om te proberen sponsors te vinden
voor het organiseren van dc jubi
leumactiviteiten. In een periode van
economische neergang was dat niet
gemakkelijk. „Ondernemers staan
niet altijd te juichen als je hen bena
dert. Maar dan is het toeh mooi dat
je uiteindelijk wat los krijgt." Naast
dit werk draaide de Vosscmcerder
zijn beurten in de kassa bij de eve-
nementcn in dc voorbije negen
maanden. En hielp bij het maken
van de decorstukken voor het Win-
tcrwondcrland. „Afgelopen week
(de Week van Vosmeer - red.) was
ik drie dagen vrij. Dan spring je bij
waar dat nodig is", aldus Van Poort
vliet die vindt dat hel dorp content
mag zijn met wat er het hele jaar
door is georganiseerd. „Het waren
niet bepaald kleine evenementen."
De Vossemeerder geniet ervan dat,
door de inzet van mensen, in hel
dorp dingen kunnen gebeuren die
elders niet te realiseren zijn. „Daar
ben je trots op", valt zijn vrouw An
nelies hem bij. Zij zong in het gele
genheidskoor voor The Night of the
Vox. De reacties zijn zonder uitzon
dering positief, „ik vond dat niet
onder doen voor het spektakel in
mei", zegt Jan.
Hun 20-jarige zoon Rick is zo'n
beetje dc huis-dj geworden van
Oud-Vossemeer 600. Ook regelde
hij bij repetities van het gelegen
heidskoor de geluidsapparatuur. En
dochter Desirée van zestien sprong
een enkele keer bij in de kassa. Jan
van Poortvliet herhaalt nog maar
eens hoe belangrijk het is dat ieder
een, jong en oud, zijn steentje heeft
bijgedragen. „Neem het groepje ou
dere mannen dat afgelopen week 's
morgens vroeg het plein stond aan
te vegen. En 300 stoelen opruimde
die daar stonden. Dat is toch gewel
dig! Ik neem er mijn petje voor af."
In het dagelijks leven werkt Jan van
Poortvliet bij Trimbach in Bergen
op Zoom, een fabrikant van verpak
kingsmateriaal. „In november ben
ik daar 21 jaar in dienst. Na negen
tien jaar op de vouw/plakafdeling
werk ik nu bijna twee jaar op de
stansafdeling, als operator." Een
tweeplocgendienst met de ene week
32 uren en de andere weck veertig
uren. Van Poortvliet was een perio
de lid van de ondernemingsraad,
juist in een tijd van reorganisaties en
de dreigende sluiting van de vesti
ging in Bergen op Zoom.
Hij deed de opleiding bouwtechniek
aan de lts in Sint-Maartensdijk,
maar kwam vervolgens in een heel
ander beroep terecht. „Mijn moeder
werkte bij slager Kievit en die zocht
iemand voor het afleveren van de
bestellingen. Op een fiets met daar
aan drie tassen reed ik elke zaterdag
door het dorp en naar de klanten in
de polder. Door weer en wind." Het
werk beviel en Van Poortvliet be
sloot de slagcrsvakopleiding in
Goes te gaan doen. Daar kreeg hij
les van dorpsgenoot Adrie Burg
hout. Hij sprong bij bij Kievits op
volger Co Simmers, werkte daarna
als slager in een supermarkt in
Steenbergen en vervolgens bij een
vleescentrale in Roosendaal. In
dienst van een uitbeenbedrijf heeft
Van Poortvliet door het hele land
gewerkt. Maar de lange dagen gin
gen hem tegen staan en daarom nam
hij van de ene op de andere dag ont
slag.
Inmiddels was Jan van Poortvliet
getrouwd met dorpsgenote Annelies
van Loenhout. Zij werkte in de be
jaardenzorg in Onze Stede te Steen
bergen. Drie jaar hebben ze in die
plaats gewoond. Maar Annelies wil
de graag terug naar Oud-Vossemeer.
Ze kochten een huis in de Molen
straat, waar ze met hun twee kinde
ren nog steeds wonen. Annelies
werkt nu bij Allévo in de verzor
ging.
De Bou Kooijmanstraat is waar Jan
van Poortvliet is geboren, nel als
zijn twee jongere broers. „Mijn
oudste broer Rien is nog in dc
'kooldreve' achter het Heintjesdorp
geboren. Daar woonden mijn ouders
toen in een schuur met een inpandi
ge woning." Vader Cor van Poort
vliet werkte op de boerderij van de
gebroeders De Wit en een tijdje bij
het loonbedrijf van zijn schoonvader
Jan Hage in Poortvliet. Daarna pen
delde hij jarenlang naar de Rotter
damse havens. „Mijn moeder heeft
nog bij de.Oostersehelde thuiszorg
gewerkt."
Van thuis naar de kleuterschool in
dezelfde straat was voor de kleine
Jan van Poortvliet maar een eindje.
Niettemin keek zijn moeder hem
dagelijks na, tot hij binnen was. „Ik
had echt een hekel aan naar school
gaan. Haken en punniken bijvoor
beeld, waren werkjes die ik veraf
schuwde."
Na de kleuterschool volgde de
School met de Bijbel. Eén of twee
jaar ging Jan nog naar de school in
de Hofstraat, vervolgens naar dc
nieuwbouw in de Burg. Versluijs-
straat. In diezelfde straat betrok het
gezin Van Poortvliet begin jaren ze
ventig een nieuwe, ruimere woning.
Uit zijn jeugd herinnert de Vosse
meerder zich ook de catechisatie bij
ds. Voortman. „Er werden ook spel
letjes gedaan. En je moest vragen
beantwoorden waarmee je een prijs
je kon winnen."
Over de familie Van Poortvliet weet
de Vossemeerder niet veel te vertel
len. In het dorp woonden in zijn
jeugd twee ooms van zijn vader, in
dc Cocntjcswcg en in dc Dorpsweg.
Dat Poortvliet de Thoolse bakermat
is van de familie, zal niemand ver
bazen. In dat dorp streek ruim voor
1700 de in Colijnsplaat geboren Ja
cob Janse neer. Zijn achterklein
zoon Jan Centse van Poortvliet
kwam tussen 1801 en 1804 met zijn
gezin in Oud-Vossemeer wonen en
was er landbouwer. Jans jongste
zoon, eveneens een Jan, is de voor
vader van Jan van Poortvliet die in
dit artikel aan het woord komt. Het
was een geslacht van landarbeiders
en boerenknechten. De familie Van
Poortvliet die in de vorige eeuw in
Oud-Vossemeer enkele transportbe
drijven had, stamt af van een oudere
zoon van Jan Centse.
Hoewel het Jan van Poortvliet niet
direct veel uitmaakt waar hij woont,
zegt hij dat Oud-Vossemeer toch 'je
dorp blijft'. Hij was er in zijn jeugd
actief bij muziekvereniging OVM.
Pakte dat jaren later wéér op, en was
toen ook een periode actief als be
stuurslid. „Ik had het beheer van
Odéon als taak, de inzameling van
oud papier, en was verantwoordelijk
voor de tamboers. Ook bij activitei
ten en evenementen - zoals de tap
toe - was ik betrokken." Het doen
van vrijwilligerswerk heeft hij niet
van een vreemde. Vader Cor was ja
ren secretaris van de Anbo in het
dorp, moeder Annie was actief bij
de Zonnebloem. Ook Jans vrouw
Annelies draagt haar steentje bij. Ze
is leidster bij de knutselgroep op
woensdagmiddag in het jeugdhonk,
en betrokken bij de groep die ge
zinsvieringen voorbereidt in de
R.K. Willibrorduskerk. „Ook de
klcutergym bij Spido en toezicht op
het overblijven op school heb ik ge
daan."
Jan van Poortvliet geniet van het najaarszonnetje.
Robert de Jonge, bijgestaan door zes zangeressen,is een van de lokale artiesten.
Met een knipoog naar de Night of
the Proms was 'de nacht van de
stem' lokaal ingekleurd. In totaal
traden er 150 muzikanten en voca
listen op, die zich maandenlang
hadden voorbereid op dit eenmali
ge optreden. Popmuziek en klassie
ke muziek, fanfare en koor, zang en
dans. Het kwam allemaal aan bod.
Zonder tussenkomst van een spre
ker die de nummers inleidde. En
dat bracht vaart in het programma.
Solisten en koor wisselden elkaar
af zonder haperende onderbrekin
gen. De ene keer stapten de solis
ten uit hun groep en grepen naar de
microfoon, de andere keer, kwa
men de solisten en de danseressen
(majorettes van OVM) via de 'ar-
tiestentrap' het podium op om op te
treden. Van ingetogen tot uitbun
dig, van lyrische nummers tot har
de krakers. Het werd met verve ge
bracht.
Volgens de stichting Vosmeer 600
waren alle 700 kaarten uitverkocht.
Na het begin van het programma
druppelden er nog steeds bezoekers
binnen. Vooral belangstellenden uit
Oud-Vossemeer, maar ook liefheb
bers uit andere woonkernen.
Het orkest stond onder leiding van
dirigent Pierre van Broekhoven uit
Sint-Annaland, het gelegenheids
koor achter op het podium werd
aangevuurd door Ester van der Lin
den uit Sint Philipsland. De pop
groep Oceans Edge uit het dorp, de
geiegenheidsgroep Band V600
(met Nico Droogers, Lion Verhees
en Hans Snellens) en Maarten van
der Kooij op piano en keyboard on
dersteunden het geheel of eisten
even de hoofdrol op.
Het gelegenheidskoortje Derrière
Village (achter 't durp) bracht Vos
meers lof, het koor zong daarna
Non, non rien a changé van Les
Poppys uit 1971. Een Frans num
mer dat stand weet te houden tus
sen het grote aanbod van Engelse
en Amerikaanse popnummers. Het
werd dan ook meteen opgevolgd
door Walking on the sunshine, ge
zongen door Bonnie van Poortvliet.
Een nummer uit 1983 van Katrina
and the Waves. Om vervolgens een
duikeling te maken naar een mo
derne versie van de Vijfde van
Beethoven door het orkest. Vlot ge
speeld en zonder violen. Maarten
van der Kooij. in het dagelijks le
ven algemeen directeur van de ver
eniging protestant-christelijke on
derwijs Tholen, ontpopte zich als
zanger van het ruige hardrocknum-
mer Tie your mother down van
Queen uit 1977. Onmiddellijk ge
volgd door de lieflijke stemmen
van kinderen die We are the world
zongen, een meezinger uit 1985.
Destijds geschreven door Michael
Jackson en Lionel Richie voor de
noden in Afrika. Het is een blijver
tje want na de aardbeving in Haïti
werd het weer van stal gehaald
voor menig benefietconcert. Het
publick deinde zachtjes mee.
De zanger van Oceans Edge, Peter
Roggeband, leerkracht aan de Re
genboog in Tholen, zong voor de
pauze twee nummers, The Scientist
van Coldplay uit 2002 en Mr. Blue
Sky van The Electric Light Orches
tra uit 1978. Zijn vader Hans luis
terde mee als vrijwilliger in de tent
van het Rode Kruis naast het podi
um.
Ingrid Bras, jongerenwerkster bij
de gemeente Tholen, verraste met
de bewerkte tekst van Raymon van
het Groenewoud. Een liefde voor
muziek werd een liefde voor dit
dorp. 'Toen ik over de Philipsdam
naar Oud-Vossemeer kwam.'
Ook na de pauze bleef het pro
gramma verrassen. De jeugd zong
het wat gedragen The Wall van
Pink Floyd uit 1979 met de voor
popliefhebbers bekende tekst I
don't need no education waar de
generatie van toen zich mee onder
scheidde. Dichter bij huis bleef het
koor met een medley van de
Zeeuwse band Blof. Van een heel
andere orde was het pianospel van
Bcrna Kousemaker uit Tholen. Ze
begeleidde het slavenkoor bij de
uitvoering van Nabucco van
Guiseppe Verdi. de negentiende ro
mantische Italiaanse componist,
vooral bekend van zijn opera's.
Even leek het programma onder
broken te worden en was het stil.
Maar als gauw kwamen uit de stra
ten in de buurt de vrolijke klanken
van de vier dweilbands die Oud-
Vossemeer kent, de Neutekraekers.
de Lamsöören, Oemomenoc en de
vrouwenband dc Meerieërs. Ze
vormde de opmaat van de slotnum
mers van Annemarie van der Ster
ren die het Lied van de kermis
bracht en voor Derrière Village die
het Vosmeers lof in de marsuitvoc-
ring bracht. Het publiek was en
thousiast en lied dat ook blijken
met een lang applaus. Vooral de
vaart in het programma was een
aangename verrassing, naast de
grote variatie in muziekstijlen.
Was het eerder tijdens de Week van
Vosmeer fris en soms regenachtig,
zaterdagmiddag schijnt de zon vol
op. Aan tafeltjes op het plein aan de
Raadhuisstraat zitten honderden
mensen gezellig te keuvelen. Men
sen die elkaar vaak in geen jaren ge
zien hebben, of die tienlallen jaren
weg zijn uit Oud-Vossemeer, die er
weinig of nooit meer komen. Wie er
nog wel altijd woont is de negentig
jarige Bram Douw. Hij laat zich een
kop soep smaken en kijkt ondertus
sen rond. „Ik heb me deze week
ADVOCATEN
Burg. Van Hasseltstraat 50a,
Bergen op Zoom
www.lensink-advocaten.nl
ELKE MAANDAGAVOND
VAN 17.30 TOT 19.30 UUR
GRATIS INLOOPSPREEKUUR
goed vermaakt bij de verschillende
activiteiten", vertelt hij.
„Dag directeur!" begroet een inwo
ner zijn leeftijdgenoot Jack den
Hollander die sinds kort directeur is
van het Westerpoort in Tholen. maar
al weer flink wat jaren elders woont.
Datzelfde geldt voor zijn oom Thijs
den Hollander, pas afgezwaaid als
scheepskapitein bij Rijkswaterstaat.
„Ik ben 45 jaar uit het dorp weg",
vertelt deze. Hij woont in het Gel
derse Druten. Zijn broer Bart stelt
hem voor aan Jos de Wil uit
Roosendaal. „De zoon van Chris,
waar we op je afscheidsreceptie nog
over hebben gesproken", legt deze
uit.
Ad Bcrkcy is op de fiets vanuit Hal
steren naar Oud-Vossemeer geko
men. Heel veel bekenden heeft hij
nog niet gezien. „Maar wel een aan
tal die ik had gehoopt hier te tref
fen." Peter Timmermans uit Nieuw-
Vossemeer is volop in gesprek met
Rien Hommel uit Halsteren. Over
Et
mm
Advertentie I.M.
voetbal, want die passie delen beide
oud-spelers van v.v. Vosmeer. Als
een groepje accordeonisten aan
komt lopen en een bekend nummer
speelt, zingt Hommel luidkeels
mee.
Wie heel wat handen te schudden
krijgen, zijn oud-huisarts De Looze
en zijn vrouw uit Amsterdam. Elf
jaar alweer zijn ze weg uit het dorp
waar ze 33 jaar lang hun praktijk
voerden. Bewaren goede herinne
ringen aan die tijd en aan de men
sen. Ook in mei waren ze terug, om
de opvoering van het theaterspekta
kel te zien. Nu is hun jongste zoon
Steven erbij. Pietje van Mcel-Pland-
soen heeft bij de huisarts, en bij
diens voorganger Renes, gewerkt.
„De Looze mocht je met 'dokter'
aanspreken. Maar Renes niet. Die
moest je "meneer' noemen", herin
nert ze zich.
Voorzitter Frank Hommel van Oud-
Vossemeer 600 jaar heet alle reünis
ten welkom namens de organisatie.
Hij schakelt al gauw over op het
'Vossemeers'. „Dat verstaan jullie
ongetwijfeld allemaal."
Vijf zussen Verhees hebben het pri
ma naar de zin. Ze zijn van het dorp
weg zolang ze getrouwd zijn, wo
nen in Halsteren, Bergen op Zoom,
Roosendaal en Hoeven. Voor hun
jaarlijkse 'zussendag' kozen ze de
reünie. „Wc zijn eerst in het café
De Hoop gaan kijken. Dat is nog
niks veranderd", vertelt Elly haar
vroegere buurvrouw Betsy dc Ko
ning. Even verderop herkent Anna
Havermans de boomlange Kees Ist-
ha nauwelijks meer. „Vroeger
kwam ik vaak genoeg bij jullie
kaarten", helpt de Nieuw-Vosse-
meerder haar herinneren. Jo de
Bakker-Nuts uit Nispen ontmoet
enkele van haar nichten op het
plein. Ze komt de laatste jaren weer
geregeld in haar geboortedorp,
want er zijn twee van haar dochters
komen wonen.
Daan van Meel is voor de reünie uit
Duitsland gekomen, waar hij deze
maand 31 jaar woont. „In Bergen,
zeventig kilometer voorbij Han
nover." Van Meel (54) leerde tij
dens zijn diensttijd een Duitse ken
nen, is met haar getrouwd en in
Duitsland gebleven. „Ik werk in
middels 25 jaar voor het Engelse le
ger." Zijn zus heeft hem overge
haald om zich voor de reünie aan te
melden. „Donderdagavond ben ik
naar mijn moeder gekomen." On
danks dat hij zo lang weg is, zijn er
wel mensen die hem herkennen.
Bijvoorbeeld uit de muziek, want
Van Meel was destijds tamboer bij
OVM. Ruud Havermans uit Nieuw-
Vossemccr, met grijze pruik op,
verkoopt loten. Het is een opdracht
die hoort bij het vrijgezellenfeest
dat zijn vrienden op de reünie voor
hem hebben georganiseerd.
De foto-expositie in de tent achter
op het plein mag zich in een goede
belangstelling verheugen. Keurig
ingelijst (dankzij de medewerking
van fotoclub F.O.ThO) is er een mix
te vinden van oude en nieuwe beel
den van het dorp. De verdwenen
veerpont, de brug. Botshoofd vroe
ger en nu, schoolfoto's, de biljart
club en verschillende straatbeelden.
Maar ook het laatste huis dat in het
dorp is gebouwd, op de hoek van de
Hiksewcg en Hiksedijk. Ze leveren
volop gespreksstof op. En dc bezoe
kers genieten van de plaatsjes.
Na zessen zijn al veel reünisten ver
trokken. Hun toegangsbewijs was
tevens een lot, maar om onduidelij
ke reden besluit de organisatie de
trekking niet te doen. Het roept vra
gen op, maar gelukkig zijn bij bin
nenkomst de lotnummers achter dc
namen genoteerd. Het feest gaat 's
avonds door, als Live on Tour vanaf
het grote podium voor muziek
zorgt. De reünisten die zijn geble
ven, of terug zijn gekomen na iets te
hebben gegeten, worden aangevuld
met de jeugd uit het dorp. Tot in de
kleine uurtjes blijft het druk op het
plein, bij deze finale voor het 600-
jarige Oud-Vosscmccr.
Het was gezellige druk op de Raadhuisstraat in Oud-Vossemeer.
