'Op mijn gemakje een middagje ploegen
met de paarden geniet ik het meeste van'
Aarnoudse enige prijswinnaar op
eigen invitatietoernooi Smash
mat
WMIW.JtRDIKEUKINS.Nl
Thoolse paardenkoppen
Fluplandse familie Van Nieuwenhuijzen benut veelzijdigheid van Belgisch trekpaard
Thoolse tafeltennisclub zevende bij verenigingsprijs
de voordeligste keukerspecidlisPi
i KEUKENS
Donderdag 2 september 2010EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT 13
Paarden. De één is er bang van, bij de ander
gaat zijn of haar hart er sneller van kloppen.
Wie zijn die mensen die zo dol op deze edele
viervoeters zijn? Wat is hun doel? In deze
serie belichten we elke keer een Tholenaar
die zich bezighoudt met een bepaalde facet
van de paardensport.
Eigenlijk was hij bang van paarden, maar nu kan hij
niet meer zonder. Leo van Nieuwenhuijzen (52) uit Sint
Philipsland gaat ér zelfs 's nachts voor uit zijn bed. De
akkerbouwer houdt Belgische trekpaarden. Hij heeft er
zowat een kudde van. Het hele gezin deelt zijn liefde
voor de dieren. Ze doen er eigenlijk alles mee wat je er
mee kunt doen: op rijden, voor de wagen, ploegen op
het land, mee fokken en opfokken. Van Nieuwenhuij
zen is ook hengstenhouder. Hij heeft op dit moment
twee dekhengsten. Een kijkje in de keuken van mis
schien wel de meest veelzijdige paardenfamilie uit de
gemeente Tholen.
Koeien en geiten
Negen meries
Trekpaardenrit
Dekhengsten
Nachtrust
Veulentelefoon
Witte manen
Lege handen
Overal naast
Wisselbeker
Als hel over de paarden van Van
Nieuwenhuijzen gaal. wordt er ge
sproken over slal Broedershof. de
naam van de boerderij. Alle dieren
die daar geboren worden, krijgen
de stalnaam als achternaam. Zo'n
70 jaar geleden werd er op diezelf
de boerderij nog gewerkt met paar
den. Maar dat is van voor Leo zijn
tijd. Bovendien werden de paarden
die toen niet meer mee konden in
het werk gewoon afgeschreven.
Zoals de dieren nu bij de familie
worden gehouden, is van een heel
andere orde. „Het is eigenlijk een
uit de hand gelopen hobby", zegt
Leo.
Maar wel een hobby waarmee ze
ook geld konden verdienen. „Een
veulen was nog niet eens geboren
of het was al verkocht. Dat is nu
niet meer. Op het ogenblik kun je
er geen geld aan verdienen", zegt
Leo's echtgenote Catherine (49).
Door haar zijn er paarden op de
boerderij gekomen.
„Ik was gek van luxe paarden."
Daarmee bedoelt Catherine de ge
wone rijpaarden, de 'warmbloe
den'. Maar dat vindt Leo maar
niks. „Als je wat krijgt, dan krijg je
een Belg", zei hij tegen zijn vrouw.
Zo'n koudbloed vindt hij beter bij
de boerderij passen. „Dat is tradi
tie." Zo kwamen ruim twintig jaar
geleden de merries Helena en Iris
naar Broedershof. Leo besloot er
mee te gaan fokken en zocht een
hengst uit bij Jos Brooijmans, de
vader van Ko Brooijmans uit Sinl-
Annaland. „Ze noemden hem des
tijds de nestor van de trekpaarden-
wereld", zegt Leo. Die titel
verwierf hij volgens Van Nieuwen
huijzen. doordat hij de trekpaarden
heeft gepromoot. Het ras dreigde in
de jaren zeventig te verdwijnen in
Nederland en Brooijmans en ande
re sympathisanten staken daar een
slokje voor. ..Door het organiseren
van evenementen is de belangstel
ling voor de trekpaarden weer op
gebloeid". aldus Van Nieuwenhuij
zen.
Leo en Catherine waren gek van
Helena, omdat het zo'n mooie mer
rie was. „Maar het fokken was een
drama, want ze droeg altijd een jaar
en kreeg elke keer een hengstveu
len." Overigens werden alle veulens
destijds verkocht, ze hielden er
geen één aan. Na ongeveer vier jaar
houdt Leo het voor gezien met de
paarden. „Toen was het een hele
goede tijd in de akkerbouw en had
ik al mijn land nodig. Ik moest al
tijd een stukje grond reserveren
voor de paarden, zodat die op de
wei konden staan. Al dat verweiden
raakte ik zat en daarom besloten we
de paarden weg te doen. Ik ver
kocht ze aan Brooijmans."
Hoewel hij vindt dat het 'nog maar
zo zo' met hem ging als hij in de
buurt van een paard kwam, merkte
Leo op dat moment wel hoezeer hij
eigenlijk aan de paarden verknocht
was geraakt. „Wc hebben altijd
stieren gemest en koeien gehouden.
Maar ik heb nog nooit zo'n last er
van gehad als toen ik die paarden
de vrachtwagen op zag gaan." Toch
hield hij het jarenlang vol zonder
paarden op de boerderij. Ze gingen
geiten houden. Hun zoons Cocn en
Teun, toen nog kleine kinderen en
inmiddels 20 en 17 jaar oud. brach
ten daar verandering in.
„We gingen bij kennissen langs en
die hadden een pony. De jongens
hebben daar de hele middag op ge
reden. Daarna bleven ze zeuren: we
willen ook een paard." Zo kwam er
weer een Belg op de boerderij. Ze
kochten Kelly van 't Zomerhof bij
Het hele gezin Van Nieuwenhuijzen (zoon Coen staat niet op de foto) is verknocht aan de Belgische trekpaarden. Ze doen er alles mee, zoals fokken. Op de linkeifoto de merrie Rika la Garemme met haar
hengstveulen Ron van Broedershof. Teun toont dekhengst Dolf van de Boterhoeve op de rechterfoto. Midden: Leo controleert het opgevangen sperma onder een microscoop.
Het liefste dat Leo van Nieuwenhuijzen met zijn trekpaarden doet, is
ze voor de ploeg zetten.
Toon Brooijmans in Oud-Gastel.
Die merrie ging weg nadat bleek
dat ze zomereczeem had. een hard
nekkige uitslag waardoor de paar
den hun huid kapot schuren, en ar
trose. Leo en Catherine hebben er
van alles aan gedaan, maar dat hielp
niet. Alma kwam ervoor in de
plaats en die merrie hebben ze nog
steeds. „Ze is inmiddels 23. Zij
mag hier sterven", zegt Catherine.
Mede door het enthousiasme van de
kinderen, kreeg het gezin de smaak
te pakken en kwamen er meer paar
den. „Wc zijn weer gaan fokken en
hebben de veulens geregeld aange
houden." Omdat ze op den duur zo
veel merries hadden om te dekken,
besloten ze zelf een hengst aan te
kopen. Dat werd Nick van 't Leeg,
een donkerbruine. Ze haalden de
krant toen ze negen merries van
hem drachtig hadden en die alle
maal een merricvculen kregen. Van
die negen veulens hebben ze er nu
nog vijf.
Nick werd ook ingezet voor de dek-
dienst voor merries van andere ei
genaren, maar Leo ging nooit met
zijn hengst op pad. „Alle merries
kwamen altijd bij ons aan huis. Op
den duur dekten we 30 merries in
een seizoen." Ze huurden voor twee
jaar nog een hengst erbij: De zwarte
Uto van Hazelbcek. Die maakte na
die periode plaats voor Donald.
Aan deze bruinschimmel zit een
aparte historie. Hij was goedge
keurd voor de dekdienst en zijn
sperma was ook van goede kwali
teit. Maar welke merrie hij ook
dekte, geen één werd drachtig. Leo
-hoorde van deze hengst en redde
hem van de dood. „Ik heb hem voor
slachlprijs kunnen kopen aan het
eind van het dekseizoen." Hij zette
de hengst bij een vriend in België
op een wei met vier merries. Maar
Stal Broedershof organiseert elk jaar een trekpaardenrit in sa
menwerking met heemkundekring Philippuslandt. Zaterdag zou
er weer zo'n rit zijn, maar die is geannuleerd vanwege gebrek
aan belangstelling. De familie Van Nieuwenhuijzen zet haar
paarden in voor meer activiteiten, zoals een bruiloft of een bra
derie. En elk jaar rijden Coen en Teun met een paar vrienden
mee bij het Straofeest in Burgh-Haamstede. Ook heeft de fami
lie wel eens een paardenkeuring georganiseerd op de Voor
straat in Sint Philipsland. Ze zijn van plan om dat volgend jaar in
september weer te doen op verzoek van de heemkundekring.
hetzelfde verhaal, weer geen merrie
drachtig.
Toen besloot Leo om sperma van de
hengst te vangen en merries daar
mee te insemineren, kunstmatige
inseminatie (KI) heet dat. Het werd
een succes. Leo had in één keer
twaalf merries drachtig. Om het
sperma op te vangen, laat Leo de
hengst 'springen' op een merrie.
Tijdens de sprong schuift hij een
koker over de penis van de hengst
en vangt zo het zaad. Hij contro
leert het sperma onder een micro
scoop om te kijken of er genoeg le
vende cellen in zitten, vervolgens
wordt het via een 'rietje' bij de mer-#
ric ingebracht. Het is een methode
die ze nu bij meer hengsten toepas
sen. Natuurlijke dekkingen gebeu
ren vrijwel niet meer. „Koudbloe-
den zijn over het algemeen minder
vruchtbaar", zegt Leo. Met KI zijn
ze makkelijker drachtig te krijgen.
Met Donald is het alsnog slecht af
gelopen. De familie Van Nieuwen
huijzen heeft hun paarden veelal in
natuurgebieden lopen, zoals de
Bruintjeskreek bij Anna Jacobapol-
der. Donald ging daar alleen op de
wei, maar voelde zich te eenzaam.
„Hij kon niet zonder zijn merries en
heeft ontzettend lopen roepen. Op
een gegeven moment regende het
de hele nacht en omdat hij kenne
lijk bezweet was van het ijsberen,
heeft hij kou gevat. Ik vond hem in
het riet met 41 graden koorts." Ze
kregen de hengst er wel weer bo
venop, maar hij bleef kwakkelen.
Uiteindelijk hebben ze hem laten
inslapen.
Nu is de familie in haar nopjes met
Dolf van de Boterhoeve. Die heb
ben ze als tweejarige gekocht en
toen ze ermee naar de hengsten keu
ring in België gingen, werd hij
goedgekeurd voor de dekdienst.
„Dan hoor je ineens bij de 98 beste
hengsten van België", zegt Leo vol
trots.
Dolf, nu vijf jaar oud. is voor hen
het ideale paard. Ten eerste vinden
ze zijn klpur mooi. Hij is donker
bruin en dat doet veel bij een
hengst. Teun, die het dier onder zijn
hoede heeft, kan er niet over uit:
„Hij is altijd braaf, staat altijd ge
reed. dus je hoeft hem nooit te ha
len en je kunt er alles mee. Ook op
rijden."
Op dit moment heeft de familie Van
Nieuwenhuijzen twee dekhengsten
in hun bezit. Pascal van de Lokkant
is in februari gekomen. Ze hebben
ze voornamelijk voor eigen ge
bruik. „Als je twaalf merries drach
tig wil hebben is het voordeliger
om met eigen hengsten te dekken.
Dan houd je de kosten laag." Vraag
ze niet hoeveel paarden ze nu in to
taal hebben. Leo: „Ze slaan niet al
lemaal aan huis en daarom raak ik
een beetje de tel kwijt." Als hij een
schatting moet maken, denkt hij
aan 25. Dat zijn er veel uit eigen
fok. „Ik heb er al veel verkocht
hoor, anders had ik er nu wel 1000
gehad."
De periode dat merries gaan veulc-
nen, betekent weinig nachtrust
voor het gezin. Catherine is taxi
chauffeur en rijdt met autistische
kinderen van Bergen op Zoom naar
Breda. Nu het vakantie is, brengt
ze zieke mensen naar het zieken
huis voor dialyse of naar het bestr-
alingsihstituul in Vlissingen. Coen
studeert aan de landbouwschool in
Goes en wil naar het HAS in Den
Bosch en Teun studeert bouwkunde
in Bergen op Zoom. Ze moeten al
lemaal elke morgen vroeg de deur
uit, maar als er een paard aan de
telling is, waken ze om de beurt.
Als een merrie over tijd gaat, dus
langer dan elf maanden draagt, be
tekent dat nog langer waken. Met
dertien drachtige merries betekent
dat volgende voorjaar een zware
periode voor de boeg. Maar ze heb
ben het er graag voor over. „Er
worden op de boerderij veel dieren
geboren, maar de geboorte van een
veulen is altijd iets speciaals",
vindt Leo.
Ze verzorgen de paarden samen,
maar ieder heeft zijn eigen voor
keur of specialiteit. Als ze met de
paarden naar een keuring gaan,
zorgt Catherine ervoor dat ze er tip
top uitzien. Zij vlecht de manen in,
omdat ze dat het beste kan. De jon
gens rijden op de paarden of met de
wagen erachter en Teun wordt de
hengstenhouder genoemd. Waar
Leo het meest van geniet is hel
ploegen met de paarden. Hij voelt
zich op dat moment het meest ver
bonden met de natuur. „Als je ach
ter zo'n paard loopt, hoor je die
ploeg door de grond snijden, dat
Om niet meer hele nachten te hoeven waken als er een veulen
moet worden geboren, heeft de familie Van Nieuwenhuijzen een
geboortealarm aangeschaft. De merrie krijgt een band om en
als ze plat gaat liggen, gaat de telefoon bij wijze van alarm. „Ik
zet de merrie dan altijd in een weitje voor het huis, waar ook
een bouwlamp op staat, en kan haar vanaf het balkon bij onze
slaapkamer bekijken als de telefoon gaat", zegt Leo. Maar ze
werden een keer gefopt. „De telefoon ging een paar keer op
een nacht en elke keer als ik ging kijken, stond de merrie ge
woon rechtop. Op een gegeven moment was het half drie 's
nachts en weer ging de telefoon. De merrie stond nog steeds
overeind. Toen namen we de telefoon op en bleek het een
vriend te zijn. Hij had een veulen, zei hij." Leo vertelde hem dat
hij gewoon tot de volgende ochtend had kunnen wachten voor
dat nieuws. Maar het bewijst volgens hem wel dat mensen elke
keer weer blij zijn als er een veulen geboren is.
heb je op de tractor nooit. Je ruikt
de grond en het zweet van het
paard." Catherine, lachend: „En af
en toe een scheetje."
Leo is van mening dat hel voor be
paalde gewassen beter is om de
grond met de paarden te ploegen.
„Voor de peeën krijg je een veel
betere structuur." Hij er is er ook
fanatiek in, zo recht mogelijk ploe
gen is zijn streven. Zijn naam is
dan ook wel eens te vinden op de
deelnemerslijst van ploegwcdstrij-
den. „Met een merrie naar de keu
ring gaan, is niet mijn ding. Op
mijn gemakje een middagje ploe
gen met de paarden vind ik het
leukst."
Ze hebben alles moeten leren met
de paarden en nu houden ze bijna
alles zelf in de hand. Ook op me
disch gebied doen ze zoveel moge-
dijk zelf, zoals een merrie controle
ren op drachtigheid. „Wc hebben
veel geleerd van de veearts." Hooi
en stro komt van eigen land, even
als tarwe en haver. Ze houden de
paarden het hele jaar buiten, dat
hoort bij het ras, vinden ze. „Ze
hebben zo'n dikke vacht, als je ze
binnen zet, heb je vaak alleen maar
ellende omdat ze ziek worden."
Hoewel ze al heel veel paarden heb
ben, heeft Leo toch nog een wens.
Ze hebben paarden in allerlei kleu
ren. Bruinschimmel is het minst ge
liefd, omdat die slecht verkopen.
Catherine vindt een vos de mooiste
kleur. Die hebben ze dan ook. Maar
voor Leo is het pas compleet als ze
een vosschimmel hebben. „Met
witte manen." Een paard hoeft van
hen niet snel weg, maar in één ding
is Leo onverbiddelijk: ze moeten
zich makkelijk laten vangen. „Als
ik een half uur achter een paard aan
moet lopen om hem te pakken, gaat
ie maar weg."
Jeugdspeler Johan Aarnoudse is de enige tafeltennisser van Smash'76 die
zaterdag een prijs voor zijn club binnensleepte. Op het eigen invitatie-
toernooi van de Sint-Annalandse club werd Aarnoudse tweede in de
jeugd B-klasse. In totaal schreven 93 spelers van verschillende verenigin
gen in voor de wedstrijd in de YVellevaete in Sint-Annaland. Dat is welis
waar iets minder dan de piek van 115 deelnemers van vorig jaar, maar
paste mooi in het gemiddelde van voorgaande jaren: tussen 80 en KM).
Het open toernooi voor jeugd- en
seniorencompctitiespelers werd
voor de 24ste keer gehouden. Er de
den tafeltennissers mee uit Zeeland,
Noord-Brabant, Zuid-Holland en
Utrecht, en ook een Belgische club.
De Leugenberg uit Hoevencn,
schreef zich met een aantal spelers
in. Het invitatietoernooi~\vordt al
tijd vlak voor aanvang van de na
jaarscompetitie van de tafeltennis-
bond gehouden en wordt gezien als
een laatste test om te zien of de spe
lers er klaar voor zijn. De competi
tie start op 10 september.
Bij de senioren werd in vier klassen
door 64 deelnemers gestreden.
Bij de heren in de hoogste klasse
(A-klasse) 14 deelnemers. Vijf spe
lers minder aan vorig jaar.
Smash'76 had in deze klasse vijf
afgevaardigden: Merijn v.d. Kloos
ter, Rcmco Vroegop. Johan Snoep.
Anné van Dijke en Harm Westdorp.
Ook cx-Smasher Ad Verhage. spe
lend voor Tanaka uit Etten-Leur.
was van de partij. Grote afwezigen
waren zesvoudig winnaar Christian
van 't Hof van Smash en de kam
pioene van vorig jaar Simonc de
Klerk (SAR'72 uit Kloosterzande).
Johan 't Hooft (SAR), de kampioen
van 2001, 2004, 2005 en 2008. was
de grote favoriet.
Er werden twee zevenkampen ge
speeld. De nummers één en twee
zouden zich plaatsen voor de vol
gende ronde, 't Hooft werd in zijn
poule ongeslagen eerste. Zijn club
genoot Bart Mangnus tweede, zodat
beiden zich plaatsten. In deze poule
kwam Merijn v.d. Klooster goed
voor de dag met een derdeplaats.
iHij verloor alleen van beide SAR-
spelers. De vierde plaats was hier
voor Ad Verhage. Anné van Dijke
was weer voor het eerst van de par
tij na een langdurige knieblessure.
Ondanks dat hij slechts eenmaal
wist te winnen (van Harm West-
dorp) kan hij terugkijken op een
goed toernooi. Zonder een jaar trai
ning en wedstrijdritme liet hij zien
het spelletje nog steeds goed te
kunnen. Zo verloor hij driemaal
nipt: met 15-13 van V.d. Klooster,
met 11 -8 van Verhage en met 11 -7
van 't Hooft, echter allen in de be
slissende vijfde game.
In de andere poule was het onge
kend spannend. Maar liefst vijf vap
de zeven spelers kamen uit op vier
punten, te weten Kees de Joode
(Woerden), Mare Maas (SAR), Jo
han Snoep (Smash). Edwin Draycr
(Woerden) en Henk Mangnus (Ta-
veres uit Eindhoven). Een hoop re
kenwerk zodoende voor de toer-
nooileiding om te bepalen wie
doorgaat. Maas en Snoep waren
overall de besten en plaatsten zich
dus ook voor de halve finales.
Remco Vroegop (Smash) en Dennis
Smalhccr (Scaldina uit Zicrikz.ee)
konden in elk geval al met lege han
den naar huis. Beide jonkies waren
vrij kansloos deze dag. Thools
kampioen Snoep trof het in die hal
ve finale niet, want zijn tegenstan
der werd 't Hooft, net als hij een
matcriaalspeler. Snoep verloor met
3-1 na een 1-0 voorsprong, 't Hooft
in de finale, Snoep net buiten de
prijzen (gedeelde derde plaats).Bart
Mangus won in de finale van zijn
SAR-clubgenoot Johan 't Hoofd en
won voor het eerst de algemene ti
tel.
In de heren B-klasse deden 19 deel
nemers mee verdeeld over drie pou
les. Peter Hcndrikx, Kees van
Poortvliet. Mathijs v.d. Graaf, Arno
Bruijnzeel en Peter Bazen speelden
voor Smash. Ook oud-Smashcr Ad-
ri Fase, vele jaren spelend voor
Woerden, nam deel. De eerste twee
van elke poule gingen door naar de
halve finale. Hendrikx en V.d. Graaf
kwamen prima voor de dag. maar
bereikten de finale niet. Hendriks
kam in de halve finale niet meer tot
scoren. V.d. Graaf won alleen nog
van Hendrikx met 3-0. Bart Bruins
(TCO'78 uit Ossendrecht) werd
kampioen. In de finale won hij met
3-2 van Erik Mangnus (SAR'72).
de winnaar van vorig jaar.
In de senioren C-klasse waren er 13
spelers die met elkaar de strijd aan
bonden, dat is de helft van vorig jaar
en daarbij geen enkele Smasher.
Marlijn Stoute (Scaldina uit Zicrik
zee) werd kampioen. Met 3-0 ver
sloeg hij in de finale Justin Prinsen
(De Treffers uit Melissant).
Cindy v.d. Klooster. Erik Micntjcs,
Eldert Besseling, Anky Vroegop en
Jochem v.d. Klooster vertegenwoor
digden de Sint-Annalandse club in
de D-klasse senioren met in totaal
18 deelnemers. Vroegop. Cindy en
Jochem v.d. Klooster bereikten de
halve finaleronde. Cindy v.d. Kloos
ter cn Vroegop bleven zelfs ongesla
gen in hun poule. Met drie van de
zes spelers afkomstig van Smash
leek een prijs voor de Sctallandsc
club eraan te komen, maar zover
kwan) het niet. Smash pakte overal
naast, want Toon van Oevcren
(Woerden), al vele jaren een trouwe
deelnemer, was de sterkste. Dion
van Doren (TCO'78 uil Ossend-
rechr) werd tweede. Uitslag: 3-1.
Mientjes cn Besseling maakten hun
debuut op dit toernooi.
Bij de jeugd waren er drie klassen
met in totaal 29 deelnemers. In de
jeugd A-klasse werd had Smash drie
afgevaardigden: Gertjan v.d. Berg,
Job Moerland en Bennie van Poort
vliet. Vorig jaar moesten de twee
dochters van oud-Setal lander Johan
Snoep. Davina en Janinc, nog op het
laatste moment afhaken. Nu waren
de twee meisjes uit Dordrecht er
wel bij. Ook de zoon van Ad Verha
ge uit Anna Jacobapolder, Erik,
deed mee. De jeugd van Smash
plaatste zich niet voor de halve fina
le, maar de kinderen van Snoep en
Verhage wel. Erik Verhage werd
tweede in de poule evenals Janine
Snoep in de andere poule. Verhage,
sinds enige tijd spelend voor Tanaka
uit Etten-Leur, sneuvelde en viel zo
doende net buiten de prijzen. Janine
Snoep won wel en plaatste zich
voor de finale tegen de Belg Nigel
Bcnsch (De Leugenberg uit Hoe
venen). Bensch won met 3-2 en
werd algemeen jeugdkampioen.
In de B-klasse bij de jeugd waren
vier Smashspelers: Leontine Aarn
oudse. Christel Vroegop, Johan
Aarnoudse en Joost van Dijke. Deze
klasse was eigenlijk een strijd tus
sen Smash en Yerseke dat drie spe
lers leverde. Jarno Kooyman van
Yerseke bleef ongeslagen cn werd
kampioen. Johan Aarnoudse werd
tweede. Hij won vijf van de zeven
partijen en bezorgde zijn vereniging
de enige prijs van de dag.
Sander Zwagemaker was de enige
troef voor Smash in de C-klasse
jeugd met 8 deelnemers. Driemaal
winst was te weinig om in de prij
zen te vallen. Indy Rogiers (De Leu
genberg uit Hoevenen) werd eerste.
Sander Duijnkerkc (Yerseke) twee
de.
De verenigingsprijs, de Pedro van
Heumen-wisselbeker, werd evenals
vorig jaar gewonnen door SAR '72
uit Kloosterzande. Zij eindigden op
een gedeelde eerste plaats (beiden
40 punten) met De Leugenberg uit
België, maar omdat SAR minder
deelnemers had ging de beker weer
voor een jaar naar de Zeeuws-Vla
mingen. Als SAR '72 volgend jaar
weer wint, mogen zij de beker de
finitief houden. Smash werd ge
deeld zevende met tien punten.
Toernooi leider Kees Vroegop reikte
de prijzen uit aan alle winnaars.
Johan Aarnoudse was de enige speler die een prijs binnensleepte
voor Smash. Hij werd tweede in de jeugd klasse B.
Advertentie I.^ï.
