Milde straf portiers
in Sint-Annaland
'Ik zie bij iedere leeftijdsgroep iets
dat ik uitdagende kanten vind hebben'
'Dat we eerste zouden worden met
ons team, had ik niet verwacht'
Vergoeding raad in
stappen verhoogd
Woongenot en zwembad
De Spetter in Tholen
Thoolse dictee wedstrijd
moet blijvertje worden
Donderdag 15 juli 2010
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Stemmen
van lezers
Rechtbank: poging tot doodslag bewezen
Afsluiting viering 600jaar Vossemeer in november
Een Thools dictee sluit op woensdag 3 november de vie
ring af van 600 jaar Oud-Vossemeer. Vijf bekende Thole-
naren en tien doorsnee inwoners nemen het in dorpshuis
De Vossenkuil tegen elkaar op. Ook het publiek zal ac
tief bij het taaievenement betrokken worden. Deelne
mers kunnen zich tot 1 september aanmelden.
Voordelen
Annet de Boer van Jenaplanschool in Poortvliet is kwart eeuw juf
„Als ik opnieuw een beroep zou moeten kiezen, zou dat
weer het onderwijs zijn." Voor Annet de Boer-van der
Woerd uit Poortvliet staat vast dat ze voor het juiste vak
heeft gekozen. De 53-jarige juf viert morgen haar jubi
leum. Ze zit 25 jaar in het onderwijs, waarvan 19 jaar bij
de School met de Bijbel ofwel Jenaplanschool in Poort
vliet. Daar werkt ze als intern begeleider, wat inhoudt dat
ze de ontwikkeling van alle leerlingen volgt.
Pleinwacht
Leesdier
Schooltuinen
Ruiter Jaime Meeuwissen en trainer Jan-Pieter Koopman wereldkampioen
Wat het Nederlands elftal
niet lukte, lukte het lan
denteam Westernriding
van Jan-Pieter Koopman
uit Sint-Maartensdijk wel.
Wereldkampioen worden
bij de jeugd. In Texas werd
de ploeg met de gevlekte
paarden eerste. Voor de 17-
jarige Jaime Meeuwissen
uit Sint-Maartensdijk was
er dubbel succes. Hij werd
eerste op het onderdeel
horsemanship én eerste
met het nationale team. Er
deden zeven landen mee.
Stage
Waterschappen
bij slibverwerking
Eten in Kom
voor goed doel
Galop
Gemeente ruim 49 mille extra kwijt
Met enige verbazing las ik in het
onderzoek van weekblad Elsevier
dat het woongenot in Tholen niet zo
groot is. Onze gemeente staat op de
398ste plaats van de 430 gemeen
ten. Ik woon er al zo'n kleine 40
jaar met veel plezier en zou niet we
ten waar ik een beter stekje kon vin
den.
Maar na enige tijd het gclczene te
hebben overdacht, kon ik toch tot de
conclusie komen dat er inderdaad
wel wat voor te zeggen is. En dan
gaat het mij niet om grote dingen,
maar om de kleine genoegens van
het leven, zoals bijvoorbeeld het
zwembad. Wat gingen we vroeger al
graag naar het zwembad de Spetter,
aan het einde van de middag of 's
avonds nog even afkoelen, in de zo
mervakantie soms een hele dag. Wij
hebben er zwemmen geleerd en nu
leren onze kinderen het op dezelfde
plek. En wat kunnen ze zich er heer
lijk vermaken. Het is werkelijk een
genoegen om te zien. Als ik 's mor
gens naar school fiets met mijn
dochtertje kom ik steevast mensen
tegen met frisse gezichten die, na
enige zelfdiscipline, een verkwik
kende duik hebben genomen en met
hervatte moed aan hun dagelijkse
arbeid kunnen beginnen.
Maar toch komt ,met de regelmaat
van de klok, de vraag weer boven of
we daar van kunnen blijven genie
ten, want de gemeente verrast ons
telkens weer met nieuwe plannen
omtrent het voortbestaan van
zwembad de Spetter. En ja... zulke
onzekerheden verkleinen inderdaad
het woongenot. O.k, uitbreiding of
vernieuwing dat kunnen we begrij
pen, maar teruggaan in de tijd en
dus opheffen, nee! En voor overdekt
zwemmen kunnen wc met gemak de
brug over. Dus hebben we dat niet
perse nodig. Een overdekt zwembad
maakt overigens de abonnementen
te duur. Zo'n voorziening zal waar
schijnlijk niet rendabel zijn, dus ko
men er alleen problemen bij (of ge
meentelijke heffingen). Misschien
kan iemand met een creatieve geest
wel een activiteit bedenken voor het
gebruik van het terrein in de winter
maanden. En nee...dan geen mu
ziekfestijn, maar gewoon iets dat
écht leuk is, bijvoorbeeld een ijs
baan.
Oh, wat kan Tholen toch een leuke
'plaats zijn om in te wonen. We ge
nieten al bij voorbaat.
Anne-Marie Bout, Tholen.
Twee portiers van café Havenzicht in Sint-Annaland zijn voor poging
doodslag veroordeeld tot 240 uur werkstraf en drie maanden voor
waardelijke gevangenisstraf met een proeftijd van twee jaar. Aan het
slachtoffer moeten de portiers 750 euro smartengeld betalen. Dat be
sliste de Middelburgse rechtbank donderdag.
De uitspraak staat in schril contrast
met de eis van de officier van justi
tie R. Rammeloo. Die vond dat de
51-jarige inwoner van Scherpenisse
en de 32-jarige Belg uit Essen voor
het schoppen en slaan van een re
calcitrante bezoeker van Haven
zicht bestraft moest worden met ne
gen maanden gevangenisstraf. Het
incident speelde zich vorig jaar 14
juni in het bomvolle café af. De
portiers kwamen in actie, omdat
een man zich vervelend gedroeg en
kickboksbewegingen maakte. Eerst
ging de jongste portier er op af. De
Belg verklaarde dat de bezoeker
aan hem een kopstoot had uitge
deeld. Toen de tweede portier erbij
kwam, liep het volgens getuigen
volledig uit de hand.'Zef zagen de
portiers schoppen en slaan. „Ik
dacht.dat hij dood zou gaan", had
een getuige verklaard. Een andere
getuige beweerde de portiers tien
tot vijftien keer te hebben zien
schoppen en slaan.
Het slachtoffer bleek fors te zijn
toegetakeld. Zo liep hij een hersen
schudding, zwellingen en schaaf
wonden op. De portiers ontkenden
buitensporig geweld te hebben ge
bruikt. Ze zouden dc ongewenste
gast wel hebben beetgepakt en te
gen de grond hebben geduwd. In de
visie van een aantal bezoekers had
de een de man vastgehouden, ter
wijl de ander hem schopte. In het
tumult kreeg een vrouw een slag
van de 32-jarige portier, maar het
stond volgens de rechtbank niet vast
of dc klap met opzet was uitge
deeld. De tenlastegelegde mishan
deling leidde tot vrijspraak.
De portier uit Scherpenisse werkt al
twintig jaar in de beveiliging. De
Belgische portier heeft een goede
baan en is inmiddels gestopt als
portier. Hoogstwaarschijnlijk heeft
dc rechtbank de persoonlijke om
standigheden in de uitspraak laten
meewegen. Het Openbaar Ministe
rie heeft twee weken de tijd om ho
ger beroep in te stellen bij het Ge
rechtshof in Den Haag.
Het dictee moet geen discussiebij- Thools dialect willen meedoen. Uit
alle aanmeldingen maakt de jury ui
terlijk 1 oktober een selectie. Dege
nen die hun aanmelding in dialect
schrijven, maken de grootste kans.
Aanmelden kan tot 1 september via
email, info@thoolsdictee.nl, of per
post: Groot dictee der Thoolse taal,
p/a Kalisbuurt 1, 4698 CN Oud-
Vossemeer. Informatie is ook te vin
den op www.thoolsdictee.nl.
Dat de Vossemeerse organisatie 3
november kiest voor het dictee, is
niet toevallig. Het is de dag waarop,
zeshonderd jaar geleden, graaf Wil
lem van Beieren aan zes van zijn
onderdanen een schorrengebied ten
noorden van Tholen verkocht (in
clusief een aantal rechten) en daar
mee het fundament legde voor het
huidige Oud-Vossemeer. Het dictee
zou een jaarlijks terugkerend gebeu
ren moeten worden op de eerste
woensdag in november.
eenkomst worden over grammaticale
kwesties, maar een avond waarop
deelnemers en publiek op een speel
se en luchtige manier bezig zijn met
de streektaal. Een aantal Tholenaren
die goed thuis zijn in het Zeeuwse
dialect, assisteren de organisatie. Zij
helpen bij het opstellen en controle
ren van het dictee, vormen de jury en
zorgen voor de normering - de
Schriefwiezer - die als standaard
gaat dienen. Commissaris van de ko
ningin Karla Peijs heeft zich bereid
verklaard als voorzitter van de jury te
fungeren. De winnaar krijgt een wis
seltrofee en de titel 'Taalent 2010'.
Belangstellenden kunnen zich nu al
aanmelden om mee te doen. Zij
moeten in een brief of email - met
naam, adresgegevens en telefoon
nummer/emailadres - kort toelich
ten (maximaal 15Q woorden) waar
om ze aan deze schrijfwedstrijd in
VERVOLG VAN VERNIEUWING
In april wordt met de sloop begon
nen. Voor Tholen-Noord is een
beeldkwaliteitsplan opgesteld.
Daarin wordt het gebied in vieren
verdeeld: bastion, middengebied, de
dijk en het entreegebied. Het plan
bevat dc belangrijkste aandachts
punten die richting moeten geven
aan de uitwerking. Het plan moet
dienen als inspiratiebron en is be
stemd voor de welstandcommissie
die de plannen aan de hand van de
uitgangspunten kan gaan beoorde
len.
Bij de andere deelgebieden gaat
het vooral om woningboüw. Met
Molenvliet en Buitenzorg gaat
Tholen vooral aan de randen ver
der groeien, maar dat duurt vol
gens de gemeente nog een aantal
jaren. Er is nog geen definitief
plan voor, wel is er een ontwerp
programma opgesteld. De drie
projecten moeten in 2025 zijn af
gerond. De samenwerking moet
vele voordelen opleveren. De her-
ontwikkeling van Noord wordt op
deze manier haalbaar en vult gelij
kertijd de groei van Tholen in. Vol
gens de gemeente bereiken alle
partijen meer dan zij alleen zouden
kunnen. Het is zelfs een voorbeeld
voor andere gemeenten. Voor plan
Noord is ook een projectleider
aangesteld.
VERVOLG VAN BEVOLKING
Hel inwonertal per 1 juli met tussen haakjes de stijging of daling in het af-
gelopen halfjaar en
het aantal mannen en vrouwen per woonkern:
Tholen
7743(+15)
3775 m,
3968 v
Poortvliet
1701 (-5)
853 m.
848 v
Scherpenisse
1782(+12)
908 m,
874 v
St.-Maartensdijk
3557(+38)
1834 m,
1723 v
Slavenisse
1797 (-1)
889 m.
908 v
St.-Annaland
3442(0)
1727 m.
1715 v
Oud-Vossemeer
2756 (-11)
1408 m.
1348 v
St. Philipsland
2676 (-6)
3378 m.
1298 v
Ze noemt ze twee boefjes, maar het zijn twee favoriete leerlingen van juf Annet: Corné van Dijke (13) en rechts Matte de Lepeleere (12).
Met hen wilde ze graag op de foto in de schooltuinen en dat hqdden ze wel over voor hun jubilerende juf.
„Waarom ik voor het onderwijs heb
gekozen? Heel simpel, ik ben echt
dol op kinderen", zegt de in de Be
tuwe geboren en getogen De Boer.
Maar daarnaast zit het onderwijs
ook in haar bloed, want in haar fa
milie voerden twee beroepsgroepen
de boventoon: de fruitteelt en het
onderwijs. „Mijn moeder stond ook
voor de klas en dat was in haar tijd
heel bijzonder."
Annet ging naar de pedagogische
academie in Utrecht waar ze haar
man Aart leerde kennen, waarmee
ze inmiddels al meer dan 30 jaar ge
trouwd is. Na het behalen van haar
diploma vond ze in 1977 een baan
als juf in Leusden. „Dat was geen
vanzelfsprekendheid, want dc banen
in het onderwijs lagen toen zeker
niet voor het oprapen. Ik was toen
één van de 100 sollicitanten. Dat is
tegenwoordig wel anders en zeker
ook merkbaar als er op de Jenaplan
school vacatures vervuld moeten
worden."
Na enkele jaren werken in Lcusdcn,
hielp ze samen met haar man een
nieuwe school voor voortgezet spe
ciaal onderwijs-vanaf de grond op te
bouwen in Bussum. Daar kwam ze
erachter dat ze bijzondere interesse
had voor leerlingen waarbij niet al
les vanzelf gaat, omdat ze kampen
met een leer- of gedragsprobleem.
Ze volgde daarvoor een opleiding
tijdens de avonduren bij het semina
rium voor orthopedagogiek.
In 1989 kwam juf Annet in Poort
vliet wonen, omdat haar man vanuit
de school voor speciaal onderwijs in
Tholen (De Veste) diverse scholen
op het eiland Tholen ging onder
steunen en adviseren wat betreft dc
leerlingen die speciale zorg nodig
hadden. Maar ook toen haar man in
Rotterdam ging werken, bleven ze
in Poortvliet wonen. Ze waren in
middels verknocht geraakt aan de
rust, de ruimte en het water.
Na een paar jaar zich volledig te
wijden aan het moederschap, ze
hadden inmiddels drie kinderen,
pakte juf Annet met beide handen
de draad in het onderwijs weer op.
Ze ging invallen op de voortgezet
onderwijsafdeling van De Veste
(toen nog De Burcht geheten). Maar
al gauw ging ze werken op de chris
telijke Jenaplanschool in Poortvliet.
Eerst als remedial teacher en daarna
als groepslecrkracht van de jongste
kinderen en nu als intern begeleider
van de school. Als intern begeleider
volgt ze nauwgezet de ontwikkeling
van alle leerlingen van de school.
Dit gebeurt aan de hand van allerlei
observatie- en toetsgegevens. „Ik
wil dat het beslist niet alleen gaat
over cijfers, maar vind het ook be
langrijk hoe een kind zich sociaal-
emotioneel ontwikkelt."
Pleinwacht vindt ze een goed obser
vatiemoment van dc werkweek.
„Op het plein kun je kinderen ob
serveren. Kijken naar spelende kin
deren is zó interessant, je ziet de in
teractie lussen de kinderen." In de
klas kijkt ze met de leerkracht mee
om die te kunnen coachen.
Op de Jenaplanschool is er een aan
tal rugzakleerlingen. „Maar niet
meer dan op andere scholen", bena
drukt dc juf. Dat zijn de kinderen
die iets meer aandacht nodig heb
ben. Annet waakt ervoor ze in een
bepaald hokje weg te zetten, want
ze wil niet dat er vanuit wordt ge
gaan wat een kind niet kan, maar
juist wat het wél kan. „Soms stoor
ik me er wel eens aan dat kinderen
te snel een etiket worden opgeplakt.
Natuurlijk is het goed om te weten
dat een kind dyslexie of ADHD
heeft, maar een kind heeft zoveel
meer kanten, zoveel meer mogelijk
heden en kansen. Het is belangrijk
om te weten hoe je met zo'n kind
verder gaat en hoe je ermee omgaat.
Natuurlijk is bijvoorbeeld dyslexie
een belemmering, maar daar stopt
het niet. Het gaat erom: hoe help je
zo'n kind?"
Ze noemt zichzelf een echt leesdier
en daarom gaat haar interesse voor
al uit naar dyslexie, het moeite heb
ben met lezen. „Alles wat met lezen
of met leesontwikkeling te maken
heeft, boeit me." Thuis en in haar fa
milie weten ze dat maar al te goed.
„Er is geen gelegenheid voorbij ge
gaan zonder dat ik mijn kinderen
een boek heb gegeven. Een paar da
gen geleden heb ik mijn eerste
kleinkind gekregen", zegt ze glim
mend van trots. „Over een tijdje
hoop ik haar heel veel te gaan voor
lezen, want dat doe ik heel graag.
Juist in deze tijd vol van snelle me
dia, vind ik het heel belangrijk om
kinderen de liefde voor het lezen
van boeken bij te brengen." Het pro
ces van het leren lezen fascineert
haar. „Een kind dat leert lezen is zo
wonderlijk. Hoe een kind dat op
pakt."
Ze ziet dat gebeuren bij hele jonge
kinderen, maar daarmee heeft ze
geen voorkeur voor een bepaalde
leeftijdsgroep. „Ik zie bij iedere
leeftijdsgroep iets waarvan ik denk,
dat heeft enorm uitdagende kanten.
In de onderbouw komt bijvoorbeeld
een enorm leerproces op gang, in de
middenbouw zie je kinderen heel
leergierig worden en belangstelling
krijgen richting de wereld. In de bo
venbouw kun je gesprekken voeren
die heel diep op een onderwerp in
gaan, maar pubers vind ik ook fan
tastisch. Daarom past het intern be
geleiderschap ook wel bij me. Ik
buig me over de hele ontwikkeling
van een kind."
Het enthousiasme druipt ervan af,
bij juf Annet. Ze komt ook graag
zo vroeg mogelijk naar school,
vaak nog voor acht uur. „Dan kan
ik in alle rust even het werk voor
bereiden." Ze is niet alleen geïnte
resseerd in de ontwikkeling van
een kind, maar vindt het belangrijk
dat ook volwassenen zich blijven
ontwikkelen. Zelf is ze dan ook
steeds blijven doorleren om zich
verder te verdiepen in haar vak.
„Als je niet enthousiast blijft voor
je beroep, ben je het ook niet
waard", vindt ze. Juf Annet heeft
het in elk geval kunnen doorgeven
aan haar dochter Janneke. Die
geeft les op de montessorischool in
Bergen op Zoom.
Hoewel Jenaplan geen speciaal on
derwijs is, spreekt het concept haar
enorm aan. „Je geeft de kinderen
iets mee wat je niet terugziet in an
dere onderwijsconcepten. In andere
scholen wordt meer klassikaal on
derwezen. Niet dat daar iels mis
mee is, want het zijn vaak prima
scholen, maar hier leren dc kinderen
te werken volgens een grotere mate
van zelfstandigheid, ze leren meer
zelf te plannen en we werken rond
projectthema's."
Als ander voorbeeld van het Jena-
planonderwijs noemt ze de school
tuinen waar de leerlingen in hun ei
gen tuintjes allerlei groenten
verbouwen. „Als je ziet met hoeveel
ijver ze daar aan de slag zijn, ook nü
schooltijd.".
Ze vindt het jammer dat Jenaplan en
Montessori, een andere zogenaam
de vernieuwingschool, vaak 'wor
stelen' met de onderwijsinspectie.
„Wij werkten wel met de halfjaar
lijkse citotoetsen, maar niet met de
cito-eindtoets aan het eind van
groep 8 en dat ziet de inspectie niet
graag. Daardoor is het lastig voor
onze school om de kleur groen te
halen. Inmiddels is er gewerkt aan
een goede oplossing." De Boer ge
niet van dc sfeer op de school. „We
hebben een warme schoolcultuur.
Het is een school met een fijn team
van medewerkers, een school met
een 'warm' pedagogisch klimaat
waar kinderen zich veilig en ver
trouwd voelen. Maar ook de wijze
waarop wordt omgegaan met de
christelijke identiteit spreekt mij
bijzonder aan. Hier wordt iedereen
geaccepteerd en gerespecteerd zoals
hij of zij is."
Alle leerlingen van dc school wor
den morgen betrokken bij de jubi
leumviering, waarbij ook juf Chris-
tien van der Male, die 12,5 jaar in
het onderwijs zit, in het zonnetje
wordt gezet.
Thuis in Sint-Maartensdijk toont
hij samen met zijn trainer de tro
feeën: een grote zilveren gesp voor
de broekriem, houten stijgbeugels
en een rozet. Maar hij is Vooral
trots op het resultaat. Drie weken
waren ze er voor in Amerika. Op de
Worldshow. Ze kwamen vrijdag
pas terug, een dag later dan ge
pland omdat ze door het slechte
weer niet mochten landen in Chica
go waardoor ze de aansluiting mis
ten.
Jaime is een leerling van Jan-Pieter
Koopman (30). Al sinds zijn ne
gende jaar rijdt Jaime paard. Het
Westernriding vond hij leuker dan
springen en dressuur, zegt hij. „Het
is een heel andere manier van rij
den. Dat sprak me aan." Koopman:
Het is een wereld van verschil.
Het is een eerlijker manier van rij
den voor het paard. En duidelijker.
Wat fout is, is fout, wat goed is, is
goed. Het is een lossere manier van
rijden. Bij dressuur moet je heel
veel ondersteunen. Paarden bij
Westernriding krijgen dc losse teu
gel waar het kan. We laten ze zelf
de oefening doen. Op het moment
dat het fout gaat, moet je pas corri
geren."
Westernriding is vijftien jaar gele
den over komen waaien uit Noord-
Amerika. Het gaat terug naar dc
cowboys die op de grote veeran-
ches werkten. En met hun paarden
vee bij elkaar moesten drijven, vee
tellen en brandmerken. Ze gebruik
ten hun paard als werkdier en gin
gen er later ook wedstrijden mee
houden. Deze tak van sport wint
steeds meer terrein. In België.
Duitsland, Oostenrijk en Italië bij
voorbeeld heeft het een grote
vlucht genomen. De ruiters zien er
dan ook uil als cowboys. Ze dragen
een hoed en laarzen met sporen. Ze
wonden en keren snel met hun
een kans om hoog te eindigen, maar
eerste te worden van de wereld, had
ik niet verwacht."^
Koopman schatte de kansen ook
wel hoog in, maar was voorzichtig
met het doen van uitspraken vooraf.
„We hadden wel een clinic gedaan.
Ik zag dal het wel goed ging, maar
ze moeten dan natuurlijk nog wel
aan de bak. En dat Jaime het goed
zou doen, wist ik wel. Hij is een ta
lent. Toch was ik wel zenuwachtig.
Bang dat het niet goed zou gaan."
Het is een topprestatie want twee
jaar geleden, werd het landenteam
derde.
Het team met de meeste punten
werd kampioen. Lisanne Olyhoek
werd op haar onderdeel vijfde, Isa-
bclle van Scumeren derde, Vera
Houweling tweede en Jaime eerste.
Chelsea van de Berg was reserve,
maar mocht ook meedoen in een
team met drie ruiters uit drie ver
schillende landen. De Suiurdieke-
naar moest als laatste. „Ik had al
een beetje zitten rekenen. Als ik
derde zou worden dan zou Amerika
winnen. Maar ik won en we klopten
de Amerikanen met twee punten
voorsprong."
Jaime wil nu ook trainer worden,
net als Jan-Pieter. Hij kan er een op
leiding voor volgen in Sint Niklaas
in België, maar dan moet hij acht
tien jaar zijn. „Ik ben al lang van
plan om er mijn beroep van te ma
ken. Ik ben geslaagd aan het Prin
sentuin college in Halsteren en ga
nu eerst een halfjaar werken op een
trainingsstal in de Ardennen. In dit
beroep kunnen je het meest leren in
de praktijk."
Vanwege zijn stage loopt Jaime wel
het Nederlands kampioenschap mis,
maar heel erg vind hij het niet. Zijn
prijzenkast raakt al aardig gevuld en
over twee jaar is er weer een kans
op uit te komen op het wereldkam
pioenschap Westernriding.
De beide Zeeuwse waterschappen
zijn onlangs aandeelhouder gewor
den van de N.V. Slibverwerking
Noord-Brabant (SNB). Ze nemen
samen voor 7,8 procent deel in het
aandelenkapitaal. Dijkgraaf Toine
Poppelaars vertegenwoordigt beide
schappen in dc aandeelhoudersver
gadering, de gezworenen Willem
Ginjaar (Zeeuwse Eilanden) en
Joop Dees (Zeeuws-Vlaanderen)
worden commissaris bij SNB.
Door de toetreding zijn de Zeeuwse
waterschappen verzekerd van duur
zame slibverwerking. SNB gaat
jaarlijks 32.000 ton Zeeuws slib
verwerken dat is vrijgekomen bij
het zuiveren van afvalwater. De wa
terschappen hadden al goede erva
ringen met SNB. Het aandeelhou
derschap levert hen een aanzienlijke
kostenbesparing op, bovendien zijn
ze verzekerd van hun slibafvoer.
Zaterdag 17 en zaterdag 31 juli gaat
de 29-jarige Annette Nagelkerke uit
Tholen samen met drie andere mei
den, bedienen in hotel Kom in Sint-
Maartensdijk. Ze doen dat om geld
in de zamelen voor onderzoek naar
borstkanker. Op 9 en 10 oktober
doen ze mee aan de wandeltocht van
60 kilometer, van Amersfoort naar
Amsterdam voor dc stichting A Sis
ter's Hope. Ze doen dat onder dc
naam Yes we can omdat ze denken
dan niks onmogelijk is, zegt Annette
die als psychologe werkt in het ver
pleeghuis van Allévo in Zierikzee.
„En om zoveel mogelijk sponsorgeld
te vergaren, organiseren we allerlei
activiteiten. Op 17 en 31 juli wordt
er in hotel Kom een speciale barbe
cue gehouden waarvan een deel van
de opbrengst voor ons team is be
stemd. Als tegenprestatie werken wij
de avonden mee in de bediening."
Ruiter Jaime Meeuwissen en trainer Jan-Pieter Koopman bij de huldiging in Amerika.
paarden alsof ze een koe terug wil
len drijven naar de kudde. Het is
voor de toeschouwers spectaculair
om te zien. Het zand in de bak gaat
er van stuiven, zoals het stof op de
prairie.
In Fort Worth, ten westen van Dal
las. kwam het team uit met vier rui
ters en een reserve. Het wereld
kampioenschap vond plaats onder
de vlag van dc American paint hor-
se association (voor gevlekte paar
den). De deelnemers kwamen niet
uit op hun eigen paarden. „Nee",
zegt Koopman, „één paard vervoe
ren kost al 12.p(X) dollar. We moes
ten ons eigen vervoer, het startgeld
en het verblijf betalen."
De paarden voor de deelnemende
ploegen werden verloot. Ook onder
dc Amerikaanse ruiters die in hun
eigen land spelen. Dc ruiters moch
ten in een grabbelton de naam van
hun paard pakken. Jaime trok.
Slightly Fancy. Het bleek een lot
uit de loterij. „We mochten het
zadel uitzoeken, de beugels passen
en dertig minuten trainen. Het zijn
wel goede paarden, hoor. In dat
half uurtje ging het al best goed.
Het klikte wel tussen mij en het
paard."
Bij dc wedstrijden komen de ruiters
op verschillende onderdelen uit. Jai
me op het onderdeel horsmanship,
dal vooral de behendigheid en dc
rijvaardigheid van de ruiter laat
zien. Een vaardigheidsproef van
drie minuten. Jaime moest een par
koers afleggen, in galop (linker- en
rechterzijde), stoppen, cirkels ma
ken, draaien om de achterhand.
Daarna moeten de ruiters op dit on
derdeel samen met hun paarden de
bak in om te stappen, te draven en te
galopperen. Koopman: „Als de jury
dan nog twijfels heeft, dan geeft de
ze ronde de doorslag. Maar 80 pro
cent van de beoordeling wordt bij
de individuele uitvoering gedaan."
Na elke wedstrijd werden de prijzen
uitgereikt. Jaime bleek de beste te
zijn op zijn onderdeel. „Ik kwam als
eerste de bak uit. Overspoeld door
emoties. En toen hoorde ik dat wc
met het team ook nog eens kam
pioen waren geworden. Ik slapte
van mijn paard af en kon weer terug
voor de volgende huldiging."
Meeuwissen en Koopman zijn alle
bei trots. „Zo'n klein landje als Ne
derland dat in het grote Amerika
kampioen wordt," zegt Meeuwis
sen. „Ik ben blij dat we het zo ge
daan hebben. Dankzij de steun van
de trainers en de ouders die mee zijn
gegaan. Het ging beter dan ver
wacht, maar we hadden ook niet de
minste ruiters mee. We maakten wel
De vergoeding voor leden van dc
gemeenteraad stijgt met 23 pro
cent. Dat is het gevolg van wijzi
gingen in de landelijke rechtsposi
tiebesluiten. De inwonersklassen
zijn aangepast, en er is een vergoe
ding ingevoerd voor fractievoorzit
ters en commissieleden in verband
met taakverzwarende werkzaamhe
den. Het kost de gemeente Tholen
ruim 49 mille extra-(41 mille ver
goedingen en 8250 euro onkosten
vergoedingen). Het fractievoorzit-
tcrsoverleg vindt, gezien dc
noodzaak tot bezuinigingen, dat de
verhogingen niet met terugwerken
de kracht moeten ingaan maar bij
het begin van de zittingsperiode
van dc, nieuwe gemeenteraad. En
de verhoging van de raadsvergoe
ding wil ze gefaseerd, in vier stap
pen, doorvoeren.
Het voorstel is vanavond in de ge
meenteraad een hamerstuk. In de
commissie bestuurszaken zei Han
van 't Hof (ABT) dat hij de formu
lering 'forse verhoging' wat over
dreven vond, gezien dc tijd die
raadsleden aan het raadswerk kwijt
zijn. Theo Korevaar (SP) daarente
gen zou als raad van de verhoging
willen afzien. „Het zou beter zijn
om het geld te gebruiken voor de
leefbaarheid in de kleine kernen."
Korevaar gaf aan dat de SP-raadsle-
den het grootste deel van hun ver
goeding verplicht in de partijkas
storten.
