Toerdeloo kan in Sint Philipsland
nog met drie dagen opvang toe
'We kunnen ons nu profileren
als professionele gastouders'
'Roots' over Thoolse wortels door
Mellema en Fondse thuisgebracht
www.ardikiukens.nl
Afgekeurde varkens uit destructieton gehaald
Voormalig bankkantoor is prima plek voor kinderdagverblijf
Ineke Elings een van de gediplomeerde Tholenaren bij Kobalt
Donderdag 27 inei 2010
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Toerdeloo kinderopvang kan de komende paar jaren
vooruit in de voormalige Rabobank aan de Schoolstraat
in Sint Philipsland. Maar goed ook, want directeur Johan
Bosters verwacht niet dat de voorziene uitbreiding van
dorpshuis De Wimpel over een jaar al gerealiseerd zal
zijn. Hij zei dat zaterdagmorgen bij de officiële opening.
Speels
Poortvliet
Koen Besters uit Oud-Vossemeer voelt zich thuis bij zijn
gastouder Ineke Elings. Hij speelt in de huiskamer met
een oude telefoon en probeert contact te zoeken met
haar. Dat lukt als Koen haar ook een hoorn geeft. De an
derhalf jaar oude Koen geniet zichtbaar van zijn verblijf
bij Elings aan de Groeneweg in Tholen. Elings is gastou
der en pas gediplomeerd bij de stichting Kobalt in Ber
gen op Zoom, het bureau dat voor haar en de andere
gastouders op Tholen en Bergen op Zoom bemiddelt.
Spannend
MRSA
Geen twee verzoeken
lamsoren op 1 adres
Ties Mellema, Hans Eijsackers en de broers Martin en
Maurits Fondse hadden zaterdagavond in het Thoolse
gemeentehuis een aandachtig gehoor. Ruim honderd
belangstellenden genoten van de verschillende mu
ziekstijlen die ten gehore werden gebracht. Het concert
was de afsluiting van het theaterseizoen van Uit op
Tholen.
Keuringsarts bedreigd en in stal opgesloten
Zwart maken
„We hebben hier een prima plek",
aldus Bosters. Het kinderdagverblijf
draait al sinds januari in het aange
paste bankgebouw. Toerdeloo is
vanaf 2006 bezig geweest om op die
plek met kinderopvang te kunnen
beginnen, maar het blijft tijdelijk.
Inmiddels wordt gewerkt aan plan
nen om in De Wimpel een gecombi
neerde ruimte te maken voor de bi
bliotheek en de buitenschoolse
opvang, evenals een combinatie van
kinderopvang en peuterspeelzaal.
„Maar de haalbaarheidsonderzoe
ken zijn nog niet afgerond en ook
het bestemmingsplan moet nog aan
gepast worden."
Toerdeloo kan aan de Schoolstraat
nog wel even vooruit, met zestien
plaatsen voor dagopvang (op de be
gane grond) en tien voor buiten
schoolse opvang (op de verdieping).
Momenteel worden alle kinderen in
de ruimte beneden opgevangen, ge
zien het nog beperkte aanbod. Ver
der is de opvang op woensdag en
vrijdag nog gesloten. Op de andere
dagen is Toerdeloo open tussen ze
ven uur 's morgens en zes uur 's
avonds. Bosters heeft er alle ver
trouwen in dat er gaandeweg meer
gebruik gemaakt zal gaan worden
van de voorziening. Lenny Oostdijk
heeft de leiding in Sint Philipsland,
verder zijn Mieke Kot en Marissa
Bakker de vaste krachten. Annema-
rie v.d. Sterren fungeert als invaller.
De aanpassing van het bankkantoor
is in eigen beheer door de techni
sche dienst van Toerdeloo uitge
voerd. De ruimte beneden, voor de
zogenaamde verticale groep, is
speels dankzij de bijzondere vorm.
„De schuine kanten en de glazen
wand hebben we er zomaar bij ge
kregen", aldus Bosters. De spreek
kamer is ingericht als slaapgelegen
heid, met acht plaatsen. En in de
kluis liggen nu de Pampers, ze doet
dienst als magazijn. Verder is er een
kleine keukenruimte. Op de verdie
ping zijn drie verschillende speelka
mers gemaakt, met in één daarvan -
de groepsruimte - een aanrecht.
Verder zijn hier toiletten, en ruimten
voor de wasmachine en droger, en
voor de verwarmingsketel. De ver
trekken hebben allemaal hun eigen
kleuren, zoals die ook in andere
Toerdeloo-vestigingen toegepast
zijn. „De verdieping werd door de
bank ook al een tijd niet meer ge
bruikt, dus daar moest het nodige
aan gebeuren. Zo zijn nieuwe pla
fonds gelegd", licht Johan Bosters
toe. Ook is een brandmeldinstallatie
aangelegd. „De opvang beneden is
erg ruim. We hebben 4,5 tot vijf
vierkante meter per kind, waar 3,5
vierkante meter is voorgeschreven."
Nog niet alles is gereed, met name
buiten. Langs de ruime speelplaats
moet nog een deel van de afraste
ring geplaatst worden. Verder is de
zandbak niet af en moet nog een
berging gebouwd worden. En de
ruimte naast de ingang, waarin de
geldautomaat zat, wordt garderobe.
De geldautomaat is nog maar pas uit
het pand verdwenen. Op de stoep er
voor staat nu een tijdelijke voorzie
ning, een zogenaamde pinbox. „In
verband met de veiligheid, mogelij
ke risico's bij het vullen, moest de
automaat uit het gebouw", aldus
Bosters.
De officiële opening werd zaterdag
gecombineerd met een open dag. Dc
kinderen konden zich onder meer
vermaken op een springkussen, of
schatgraven in de provisorische
zandbak, terwijl hun ouders een
kijkje namen in het feestelijk ver
sierde kinderdagverblijf. Voor ieder
een was er koffie, thee of fris met
een taartje. Twee kinderen - de twin
tig maanden oude Bartosz Krajew
ski en dc zesjarige Cep Boom - kre
gen een 'burgemeestersketting' om
en mochten een lint doorknippen dat
Johan Bosters vasthield voor de in
gang van het kinderdagverblijf.
Na de zomervakantie hoopt Toerde
loo ook in Poortvliet te kunnen be
ginnen in de verbouwde voormalige
Rabobank aan de Schoolstraat. „De
verhuizing vanuit de Stoofstraat is
puur op de toekomst gericht. We zit
ten nu in Poortvliet in een ineffi
ciënt en duur onderkomen", zegt
Johan Bosters van Toerdeloo kin
deropvang.
Cep Boom (geschminkt) en Bartosz
kinderdagverblijf.
Krajewski assisteren directeur Johan Bosters (links) van Toerdeloo bij de officiële opening van het
Koen Besters zit bij gastouder Ineke Elings op schoot. Moeder Loes Besters (rechts) is blij met de opvang. Tussen hen in coördinator
Danielle Kaat van Kobalt.
Ze is een van de 16 gastouders die
onlangs op het kantoor van Kobalt
een certificaat hebben gekregen.
Daarvan zijn er elf van Tholen. De
34-jarige Ineke Elings vangt drie
kinderen op. Ze doet dat nu 2,5
jaar. Zelf heeft ze twee kinderen,
Christel van acht en Mark van vijf.
„Ik heb altijd gezegd dat ik als
moeder thuis wilde zijn voor mijn
kinderen. Maar toen de jongste
naar school ging, viel ik in een gat.
Van half negen tot drie uur. Die
tijd wilde ik opvullen."
Ze meldde zich aan bij Kobalt en
nadat ze aan allerlei voorwaarden
had voldaan begon ze met de op
vang. Ze vangt niet alleen Koen
op, maar ook zijn zusje Meike als
ze uit school komt. En Sara van
2,5 jaar uit Stavenisse. Haar ou
ders werken allebei in Bergen op
Zoom en gaan naar Tholen verhui
zen.
Voor de ouders van Koen en Meike
is het een uitkomst. Moeder Loes
Besters: „Ik werk twee dagen op
het benzinestation bij de Wouwse
Tol. 's Ochtends van half zes tot
half twee, maar ik draai ook nacht
diensten. Het is wisselend. Maar
ook als ik eens weg moet, dan hoef
ik Ineke maar te bellen om de kin
deren op te vangen. Het is voor mij
een bewuste keuze geweest om te
blijven werken. Dat doe ik twee
dagen in de week om ook iets voor
mezelf te houden."
Ze probeerde haar kinderen eerst
bij Kids Co in Oud-Vossemeer
te plaatsen, maar toen daar geen
plaats was, is ze naar Kobalt ge
gaan en kreeg ze een aantal adres
sen van gastouders. „Sommige ou
ders wilden bij mij thuis oppassen,
maar bij Ineke kon het aan huis.
Dat vond ik wel zo prettig."
Ineke Elings is behalve gastouder
ook één dag per week actief op de
Montessorischool van haar kinde
ren in Tholen. Ze is er leesmoeder
en klassenouder en helpt bij het or
ganiseren van een musical of gaat
mee op schoolreis. Bovendien wil
ze haar ervaringen als moeder van
een kind met voedselallergie graag
delen met ouders die daar ook mee
te maken hebben. Nadat ze zich
had aangemeld bij Kobalt, duurde
het nog een half jaar voordat ze
een kind aan huis kreeg. „Ik doe
het puur omdat ik het leuk vind.
Niet voor het geld. Als je het voor
één kind doet, dan kost je het geld.
De kosten die je maakt en de uren
die je er aan besteedt wegen dan
niet op tegen de vergoeding."
Het afrekenen verloopt via Kobalt.
Elings vult de uren in, de moeder
ondertekent de lijst en Kobalt re
gelt de betaling.
Zo was het en zo is het nog steeds,
maar sinds vorig jaar scherpte het
rijk de eisen voor gastouders aan.
Daniëlle Kaat, coördinator van
Kobalt: „Er werd veel misbruik
van de regeling gemaakt. Gastou
derbureautjes schoten als padde
stoelen uit de grond. Soms waren
het alleen maar internetbureautjes.
Er waren soms alleen buurvrou
wen die eikaars kinderen opvingen
en op die manier het subsidiegeld
vingen. Er is een nieuwe regeling
gekomen, de wet op dc kinderop
vang die hier een eind aan moest
maken. Het werd heel snel inge
voerd. Het was heel spannend voor
ons om het te regelen. Dat bleek
niet in korte termijn te realiseren."
Via het ROC Westerschelde werd
er een cursus opgestart. Alle dertig
gastouders van Kobalt werden er
over geïnformeerd, een derde
haakte af. Sommigen hoefden niet
mee te doen omdat ze al over een
diploma sociaal pedagogisch werk
beschikten. Anderen zagen op te
gen de cursus. Volgens Kaat vond
toen al een selectie plaats. „In die
zin heeft het zijn werk al wel ge
daan."
Het bleef nog een tijd onzeker wie
de kosten van de opleiding voor
zijn rekening moest nemen. Eerst
leek het erop dat de gastouder alles
moest betalen. Elings: „Dat was
een hoop geld. Het zou een half
jaar duren voordat ik het terug zou
kunnen verdienen. De vraagouders
wilden zelfs bijdragen in de kos
ten." Kobalt sprong in met een ver
goeding en zo kon de cursus als
nog tot tevredenheid van de
gastouders worden gegeven. On
derdeel van de cursus was EHBO
voor kinderen. Elings: „De gewo
ne EHBO was niet voldoende. De
hele cursus was best wel pittig. We
kregen meer te horen over pedago
gische inzichten, er was extra aan
dacht voor hygiëne en op welke
tijd er luiers verschoond moeten
worden. Eigenlijk doe ik de mees
te dingen automatisch omdat ik
werk vanuit een moederinstinct.
Maar nu word je er wel meer be
wust van. We moeten meer volgens
een plan werken, maar met kleine
kinderen loopt het toch altijd an
ders." Het theoretisch examen
werd op kantoor afgenomen, het
praktisch gedeelte gewoon thuis.
Een uur lang werd er geobser
veerd.
Elings is wel blij met het diploma:
„Aan de ene kant wel goed dat het
er nu is omdat je je nu kan profile
ren als professioneel gastouder.
Aan de andere kant is het jammer
dat het er moest komen omdat er
misbruik van werd gemaakt."
Toch is nog niet alles rond. De
GGD komt ook nog thuis kijken of
aan alle voorwaarden wordt vol
daan. Elings woont op het varkens
bedrijf van Britt aan dc Groeneweg
waar haar man bedrijfsleider is. Ze
is zich er van bewust dat dit moge
lijk voor de GGD aanleiding kan
zijn om kritisch te zijn over de op
vangplek in verband met besmet
ting met MRSA. De bacterie die
ongevoelig is voor de meest gang
bare antibiotica. Vooral voor men
sen met verminderde weerstand in
ziekenhuizen en verpleeghuizen
kan het gevaarlijk zijn. „Daar ben
ik me van bewust. Er wordt ook al
tijd naar gevraagd als ik naar het
ziekenhuis ga. Maar ik leg het ook
altijd uit aan de ouders. Zij zijn
daar ook verantwoordelijk voor.
Zij beslissen zelf of ze dat risico
willen nemen. Zij hebben er mee
ingestemd."
Ineke benadrukt dat ze op een
boerderij woont. Niet alleen met
varkens (waar de kinderen niet di
rect mee in contact komen) maar
ook met paarden, honden, konij
nen en schapen. „Die zijn privé.
De schapen zijn getest en zijn Q-
koorts vrij."
Kaat is trots op de gastouders die
hun diploma hebben gehaald. „Ze
hebben goed hun best gedaan. Ik
voel me er ook verantwoordelijk
voor. Het was best spannend met
zo'n examen. Het is ook een leuke
club om mee te werken. Het is nu
aantoonbaar dat ze vaardigheden
hebben. Goed voor hun maar ook
goed voor ons."
Dc provincie Zeeland gaat voor
een eerlijker verdeling van de ver
gunningen voor het snijden van
lamsoor en zeekraal uit van 1 ver
zoek per adres. Het nieuwe beleid
is al in 2007 ingegaan naar aanlei
ding van een enquete onder de zee
groentesnijders in 2006. Twee in
woners van Sint-Maartensdijk en 1
uil Tholen. Twee Sint-Annalanders
vielen buiten de boot omdat ze de
vergunning te laat hadden inge
diend. Die moest 24 februari bij de
provincie binnen zijn, maar de
twee uit Sint-Annaland kwamen
26 februari in Middelburg aan. Die
moeten hun lamsoren en zeekraal
nu in de winkel kopen.
Voorzitter Karei Saris noemde de
voorstelling om meerdere redenen
bijzonder. „Het is voor ons de eerste
keer in het atrium van het gemeen
tehuis, het is de laatste voorstelling
van het seizoen, én wc hebben su-
pergasten." Drie van de vier musici
die optraden, hebben Thoolse wor
tels. De ouders van de broers Fond
se zaten op de voorste rij. Maar ook
voor Ties Mellema, wiens vader ja
renlang huisarts in Tholen is ge
weest, was het best spannend, be
kende hij. Saris had hem
aangekondigd als de man die later
dit jaar de prestigieuze Nederlandse
Muziekprijs ontvangt. Tijdens de in
troductie klonk kindergehuil. „U
vraagt zich mogelijk af wie er nou
zo gek is om een klein kind mee te
nemen naar een concertzaal. Dat
was ik!" bekende Mellema en daar
mee was de ongedwongen toon
voor de avond gezet.
De saxofonist opende het concert
samen met pianist Hans Eijsackers,
met muziek van Schumann. Daarna
volgde 'Syrinx' van Debussy, waar
voor Eijsackers de pianopartij zelf
heeft geschreven. Voor de pauze
stond ook 'Roots' op het program
ma. Martin Fondse schreef deze
suite op verzoek van Ties Mellema,
nadat beiden elkaar op een festival
in Utrecht voor het eerst hadden
ontmoet. Dc acht delen, die Thool
se namen dragen, zijn gemaakt naar
aanleiding van de Sonate in bes
opus 45 van Mendelssohn. Maar
het is meer jazzachtig. „De wereld
première was in het Concertge
bouw en sindsdien heb ik het overal
gespeeld. Nu brengen we het eigen
lijk thuis", zei Mellema. De com
ponist hoorde zijn schepping pas
voor de tweede keer uitvoeren, en
leverde zelf een bijdrage als toetse
nist.
Het was een bruggetje naar de jazz
nummers van Martin Fondse zelf.
Hij improviseerde ook nog eens op
de melodica. En vervolgens speel
den de broers Fondse samen: Mar
tin aan de piano en Maurits op ac
cordeon. „We wisten van tevoren
niet dat we dit gingen doen", zei
Martin. „De laatste keer dat we sa
men hebben gespeeld, was op de
einduitvoering van de Zeeuwse
Muziekschool." Na de pauze ver
volgden de broers Fondse het pro
gramma. Het muzikale slot van de
avond verzorgden de vier musici
gezamenlijk.
Saxofonist Ties Mellema vond het best spannend om in Tholen een
concert te geven. Achter de piano zit Hans Eijsackers.
Officier van justitie mevr. mr. I. Koopmans heeft bij de zaak tegen de
43-jarige directeur van Porkland uit Anna Jacobapolder bewijs gevon
den voor 93 afgekeurde varkens. Die haaiden medewerkers in opdracht
van de verdachten uit de destructie en boden ze, al of niet vermengd
met goed vlees, ter consumptie aan. Koopmans kon putten uit een groot
aantal belastende verklaringen. Volgens het personeel was hun werkge
ver altijd bij de slachtingen aanwezig. Zo gebeurde het dat Van A. bui
ten het zicht van de keurmeester en de dierenarts afgekeurd vlees weer
uit de destructieton haalde.
VERVOLG VAN VLEESFRAUDE
„Hij sleepte de varkens uit de zwar
te tonnen naar ons toe om ze vervol
gens te slachten. Het afsnijden van
afkcurmerken gebeurde in zijn uit
drukkelijke opdracht. De dieren
hadden altijd iets met de longen,
darmen of hadden ontstekingen, die
wij eruit sneden", verklaarde een
Poolse medewerker. Een andere me
dewerker vertelde dat hij samen met
zijn baas het karkas van een afge
keurd varken in diens auto had ge
legd.
Hij had ook gezien dat Van A. een
goedkeuringsstempel van de VWA
in zijn zak stopte en daarmee samen
met de bedrijfsleider illegaal dieren
afstempelde. Een vleeshandelaar
had in juni 2007 twee varkens naar
de slachterij teruggebracht. „Ze
stinken als een otter. Ik denk dal het
darmbloeders zijn", had hij tegen de
bedrijfsleider gezegd.
Dierenartsen van de VWA en keur
meesters van de KDS (Keurings
dienst Dierlijke Sector) keuren de
slachtdieren of ze geschikt zijn voor
consumptie. Dit wordt onder meer
vastgesteld aan de hand van een
DNA-profiel en een bacteriologisch
en antibiotica onderzoek. Dieren die
niet tot de slacht worden toegelaten
en karkassen die ongeschikt zijn
verklaard voor menselijke con
sumptie, moeten als destructiemate-
riaal worden afgevoerd. De dieren
arts van de VWA zou niet bevoegd
zijn geweest, waardoor de verdachte
volgens de verdediging in zijn be
langen was geschaad. Volgens de
officier was de desbetreffende die
renarts op grond van de Europese
regelgeving bevoegd om haar- en
vleesmonsters te nemen. Overigens
had de eigenaar regelmatig aanva
ringen met de keuringsartsen, ging
met ze in discussie, die soms hoog
opliepen en zelfs uitmondde in be
dreigingen van een arts. Die deed
daarvan aangifte bij de politie. Een
van de dierenartsen werd zelfs een
keer opgesloten in een stal.
Binnen slachthuis Porkland werden
zo'n 300 tot 400 varkens per week
geslacht. Per slachtdag werden er
acht tot tien varkens onderzocht,
waarvan de helft werd afgekeurd.
De projectleider keuring en toezicht
VWA benadrukte dat de consument
beschermd moet worden tegen on
veilig vlees. Verder mag ook het
personeel van het slachthuis en het
keuringspersoneel niet bloot mogen
worden gesteld aan het besmettings
gevaar van besmet vlees, waarbij
bacteriën allerlei ontstekingen, ab
cessen en infecties veroorzaken.
Van A. ontkende de beschuldigin
gen, maar zweeg voor de rest en liet
de verdediging over aan zijn advo
caat K. Stassen. Vier getuige-des-
kundigen waren op verzoek van dc
verdediging voor de tweede keer
opgeroepen, maar hun verklaringen
voegden niets nieuws toe aan de
zaak. Stassen vond dat de getuigen
verklaring van dc veearts niet als
bewijs mocht dienen.
Dat gold ook voor de verklaringen
van medeverdachte Van H. „Hij wil
mijn cliënt zwart maken, maar hij
had als leidinggevende van de slach
terij de grootste rol. Aan een aantal
getuigenverklaringen hecht ik geen
waarde, omdat zij niet meer werk
zaam zijn op het bedrijf." De straf
pleiter meende dat een afgekeurd
dier nog niet hoeft te betekenen dat
het vlees schadelijk is voor de ge
zondheid. „In de Tweede Kamer zijn
daar vragen over gesteld, maar er is
niet één geval van voedselvergifti
ging bekend. Verklaringen van des
kundigen vormen geen bewijs voor
gevaar voor de gezondheid."
Raadsman J. Stijns zei dat zijn
cliënt onder druk stond van zijn
baas. „Hij is slachtoffer van zijn
malversaties." De raadslieden be
pleitten vrijspraak of een milde
straf.
De officier bestempelde Van A. als
een veelpleger. Uit het strafblad
bleek dat de man eerder is veroor
deeld voor milieudelicten, voor het
onttrekken van beslag aan goederert
en belastingontduiking. Ook was cr
een stillegging van zijn bedrijf ge
weest. De man heeft voor de vlees
fraudezaak 101 dagen in voorarrest
gezeten. Hij zou 2,5 miljoen schuld
hebben. Zijn slachterij wordt ge
sloopt voor bouwgrond. In Anna Ja
cobapolder heeft hij nog de var-
kensmesterij. „De slachterij was
één groot drama", wilde hij nog
kwijt. De bedrijfsleider heeft een
blanco strafblad en werkt weer als
slager. De officier kondigde nog
een ontnemingsvordering aan. De
rechtbank heeft meer tijd nodig
voor de uitspraak. De verdachten
krijgen eerst nog de gelegenheid
voor het laatste woord, waarna de
rechtbank twee weken later het
vonnis uitspreekt.
Advertentie I.M.
