Bestuur zwaait oudgedienden
uit en is optimistisch gestemd
'In het begin word je gevraagd iets
te doen, later wordt het een roeping'
65 jaar bevrijding
Werk voor
ruim 2 ton
Sint-Maartensdijk komt
weer in zijn oude doen
Altijd koffer bij
Zeeuws
Henk van Driel en Sjaan Vermaas kwart eeuw bij EHBO
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Donderdag 27 mei 2010
„Je moet echt niet sporen. Het is niet alleen ergens staan.
Al die herhalingen, daar gaat wat tijd inzitten. Hele za
terdagen worden eraan opgeofferd." En toch doen ze het
al ruim 25 jaar. Sjaan Vermaas-Guequierre (47) uit Sint-
Maartensdijk en Henk van Driel (62) uit Tholen zijn ech
te klevers bij de EHBO-vereniging. Niet alleen dat, ze
zijn ook nog eens buitengewoon actief voor de afdeling
Tholen. De jubilarissen zijn daarom dinsdagavond tij
dens de jaarvergadering in Meulvliet in Tholen onder
scheiden met de zilveren dr. C.B. Tilanuspenning.
Gezellig
Brandnetels
Van Broekhoven
dirigent OVM
Oud-provinciaal statenlid
Henny Polderman-Martin
uit Tholen is de nieuwe
voorzitter van de VVD-af-
deling Tholen. Dinsdag
avond werd ze tijdens de
algemene ledenvergade
ring in hotel Kom in Sint-
Maartensdijk gekozen in
het bestuur als opvolger
van Gré Boelhouwer-Stig-
ter die gemeenteraadslid is
geworden. Het is de eerste
keer dat Polderman de af
deling leidt. De nieuwe
man in het bestuur is de
34-jarige Richard van der
Bilt uit Tholen. De sfeer
was optimistisch.
Henny Polderman-Martin nieuwe voorzitter VVD afdeling Tholen
Wim Mosselman
Vraagbaak
LOTUS
Voorzitter
Geen toneel
Ze zijn eigenlijk altijd overal bij.
„Het is ook een beetje uit nood ge
boren, door een gebrek aan men
sen", zegt Henk. Ook in het bestuur
is hij bijna gedwongen om te blijven
zitten. Henk is sinds 15 jaar voorzit
ter van de afdeling Tholen en daar
naast vijfjaar secretaris. Hij wil vol
gend jaar aftreden, maar nog
niemand voelt zich geroepen hem
op te volgen. Tijdens de vergadering
bleef een oproep voor nieuwe be
stuursleden onbeantwoord door de
33 aanwezigen.
Ook de 63-jarige Wim Deurloo, die
sinds 1992 penningmeester is, vindt
het over een jaar wel tijd voor een
jonger bestuur. De betrokkenheid
bij de vereniging is niet alleen zicht
baar bij Henk, ook zijn vrouw Dia
na is actief in het bestuur. Zij houdt
sinds vijf jaar de voorraden bij en
zorgt dat de kasten gevuld zijn. Ook
zij wil stoppen als haar man stopt.
„Over een paar jaar moet ik hier bij
na met mijn wandelstok naar toe,
dan vind ik het wel welletjes." Hij
denkt onder de 78 leden toch wel
een opvolger te kunnen vinden,
maar heeft nog wel even geduld.
Sjaan en Henk hebben allebei een
andere reden om lid te worden van
de EHBO. „Het was ook wel handig
voor mijn werk", zegt Sjaan, die
werkt als verzorgende bij thuiszorg
organisatie Allévo in het team Sint-
Maartensdijk/Schcrpenisse. En dat
niet alleen. Ze vond het vooral ook
heel gezellig. „Toentertijd gingen
hele hordes naar de EHBO." Op
Stavcnisse, waar ze toen woonde,
was er geen opleiding voor en ging
ze naar Sint-Annaland. „Dat was
een hele leuke club. En het is ge
woon een hele leuke cursus. Boven
dien kun je het maar hebben voor
als je het nodig hebt."
Ze is eigenlijk al 26 jaar lid, sinds
1984, maar doordat Henk het niet
had doorgekregen is haar echte jubi
leum vorig jaar over het hoofd ge
zien. Sjaan vindt het niet erg. „Ik
doe zoiets liever voor een ander."
Nu is ze alsnog (link in het zonnetje
gezet met naast de penning een
speld van de EHBO, een bloemstuk,
bloemen en bonbons. En ook Henk
is op die manier beloond voor zijn
inspanningen.
Henk is in 1985 lid geworden, toen
er een cursus gevolgd kon worden
via zijn werk. Hij is servicccoördi-
nator bij Radio Holland in Rotter
dam. „Ik stuur elke dag een man of
tien het veld in om op zeeschepen
aan de communicatie en navigatie te
werken." Hij wilde graag eerste
hulp kunnen loepassen naar aanlei
ding van een traumatische ervaring.
„Jaren geleden is mijn neefje van
drie gestikt in de haven van Tholen,
nadat hij achter een touw bleef han
gen. Hij was misschien te redden
geweest als er iemand kon reanime
ren. Dat is een gebeurtenis, die ver
geet je nooit meer. Toen had ik voor
mezelf al het idee dat ik iets moest
gaan leren."
Nu is hij tevreden als hij maar iets
kan doen, al is het maar iets kleins.
„Als er kleine kinderen van de Oes-
terdam in de brandnetels rollen.
Dan gillen ze het soms uit van de
pijn. Ik heb daar een zalfje voor. Als
ik het op de zere plek heb gesmeerd,
is de pijn na nog geen twee minuten
weg. Dan word je wel al snel gezien
als een wonderdokter. Het is fijn als
je kunt helpen." Bij Sjaan weten
kinderen uit de buurt dat ze maar op
het raam hoeven te kloppen als er
iets is gebeurd. Een kind met zand
in zijn ogen of als er één in de bos
jes is gevallen. „Ik moet natuurlijk
wel thuis zijn."
Sjaan noemt het een beetje een tic.
Henk noemt het een roeping. „Je
ziet het bij alle mensen die ergens
Henk van Driel rijdt dagelijks naar zijn werk in Rotterdam. Hij
weet dat er onderweg van alles kan gebeuren. Hij heeft het nog
niet meegemaakt, maar hij staat altijd paraat om bij te springen,
mocht er iets gebeuren. ,,Je kunt op de weg snel een situatie
hebben, waarbij iemand in levensgevaar is. Het zal mij niet over
komen dat ik dan niet kan helpen. Ik heb een grote EHBO-koffer
in mijn auto. waar alles in zit. Als het moet, spring ik bij."
Pierre van Broekhoven wordt
weer dirigent van een fanfare. De
voormalige muzikaal leider van
Accelerando neemt tot veler ver
rassing het stokje over bij de Oud-
Vossemeerse Muziekvereniging
(OVM). Vanavond leidt hij daar
zijn eerste repetitie al.
Bij het onlangs uitgevoerde open
luchtspektakel in Oud-Vossemeer
leidde Ivo Kouwenhoven de fanfa
re nog. Na drie jaar vertrekt hij
plotseling. De nieuwe voorzitter
Jeannette Hageman-Havermans,
die onlangs de leiding overnam
van Johan Bout, wil niet ingaan op
de reden van het vertrek van Kou
wenhoven. „Dat is een interne
aangelegenheid." „We gaan ons
toeleggen op het spelen van lichte
muziek en samenwerking met an
dere verenigingen." OVM, dat al
jaren niet meer op concours is ge
weest, telt 45 leden, onder wie 10
blazers in het leerlingenorkest.
„Wc kunnen muzikanten gebrui
ken op vrijwel alle posities. Maar
vooral bugelspelers zijn welkom
en een slagwerker", aldus be
stuurslid A. Hommel.
Van Broekhoven leidt nu een drie
tal koren: Kir Royal in zijn woon
plaats Sint-Annaland en twee ver
enigingen in Bergen op Zoom:
Bekoor en de Bergse Operette
Vereniging. Hij was ook bij het
opcnluchtspektakel in Oud-Vosse-
meer betrokken. Van Broekhoven
heeft nog geen vastomlijnde plan
nen met OVM. „Eerst maar eens
goed luisteren hoe ze pelen. Or
kestdirectie is mijn oude vak. Het
past bij me", motiveert hij zijn
keuze. De fanfare heeft een aantal
afspraken die moeten worden na
gekomen. „We spelen tijdens The
Night of The Fox en we doen mee
aan de taptoe in oktober."
Aannemingsbedrijf J. Tijssen uit
Sint-Maartensdijk heeft voor
228.000 euro, exclusief btw, werk
van de provincie Zeeland gekre
gen. Het gaat om maaiwerk aan de
bermen van de (parallel)wegen en
fietspaden in de regio zuid van de
provincie Zeeland voor 125.000
euro. Het andere karwei betreft
maaiwerk in de regio noord en
langs vaarwegen voor 103.000 eu
ro. Tijssen was in beide gevallen
bij een meervoudige onderhandse
aanbesteding de laagste ten koste
van bedrijven uit Kloetinge, Axel,
Wouw en Geldermalsen. De pro
vincie heeft Tijssen ook vrijstelling
verleend om wegen en wegvakken
te berijden.
Polderman en Van der Bilt waren de
enige kandidaten. Tegenkandidaten
konden zich tot zeven dagen voor de
vergadering aanmelden bij secreta
ris Piet Stouten, maar niemand deed
dat. De verkiezing was zodoende
een formaliteit. Boelhouwcrs was
sinds mei 2003 voorzitter. Zij volg
de indertijd Hans van Gorsel uit
Oud-Vossemeer op.
Van der Bilt woont sinds drie jaar in
Tholen. Hij is ondernemer. Heeft
een organisatie- en adviesbureau,
treedt op als interim manager en
produceert samen met een compag
non onderdelen van spiegels voor
vrachtwagens (dode hoek). „Ik was
al een tijdje actief in de politiek, be
zocht de jeugdafdeling in Spijkenis-
se. Met mijn gezin ben ik in decem
ber 2006 naar Tholen verhuisd.
Voor de rust en de vrijheid. Ik heb
altijd VVD gestemd. Kwam ander
half jaar geleden hier in contact met
de afdeling. Dat beviel me. Politiek
is hier op gemeentelijk niveau heel
direct. Dat pragmatische spreekt me
aan."
Van der Bilt zit ook in het bestuur
van De Kraal.
Polderman nam afscheid van Boel
houwers. Ze zei dat ze Gré af en toe
wel streng vond, maar dat het altijd
gezellig was. „En Gré ging gewoon
door als iemand zat de drammen."
Ze kreeg een bockenbon. Boelhou
wcrs bedankte op haar beurt het be
stuur 'voor de gezellige vergaderin
gen'. Ze bedankte ook Stouten, haar
steun en toeverlaat en roemde de
plezierige sfeer. „Ik zal jullie best
missen."
Er werd ook afscheid genomen van
raadslid Gabri Hoek uit Sint-Maar
tensdijk. Door voorkeursstemmen
viel hij uit de boot, zei Polderman.
„Maar wc zullen je nooit vergeten.
Je had zo'n goede inbreng in de ge
meenteraad. We raken je ook niet
kwijt, maar wc zullen je wel een
beetje missen. Bedankt voor de in
zet." Hoek op zijn beurt erkende dat
hij liever in de gemeenteraad was
1
,,lk heb één handicap: ik praat Zeeuws", zegt Sjaan Vermaas.
Op Tholen is dat niet zo'n probleem, maar toen ze examen
moest doen voor LOTUS-instructeur en daarbij werd beoordeeld
door landelijke artsen, vond ze dat wel. ,,lk dacht, ik val door de
mand. In het heetst van de strijd kan ik het niet laten om Zeeuws
te praten. Toen heb ik vooraf, bij wijze van tolkfunctie, maar al- 8
vast wat Zeeuwse woorden op een whiteboard gezet.
diek. Dat gold ook voor de jongste dochter
Geertje en de jongste zoon Jaap.
Tholenaren Henny Polderman (rechts) en Richard van der Bilt zijn gekozen in het bestuur, links Gré Boelhouwers.
gebleven. „Maar ik ben ook blij dat
we en prima team hebben van
raadsleden. Ik complimenteer Anco
Fase voor zijn optreden in de eerste
commissievergadering toen er een
paar pittige punten op de agenda
stonden (zoals de windmolens bij
Stavenisse -red.)
Ook Eric Goossen werd als wethou
der uitgezwaaid. Polderman be
dankte hem voor hel werk dat hij
vanwege zijn gezondheid 'zo goed
en zo kwaad als het ging', tot een
goed einde bracht. Ze prees hem om
de manier waarop hij overleg voer
de met de fractie en zijn de gemeen
teraad. „Je hebt goedje best gedaan.
Ik hoop dal je mee zal blijven den
ken. Wc hebben nu een goede wet
houder. maar die heeft nog wel een
beetje steun nodig."
Goossen zei dat hij heeft gepro
beerd het zo goed mogelijk te doen.
„De fractie in totaal heeft het goed
gedaan. En we hebben weer een
wethouder - Frank Hommel - kun
nen leveren. De toekomst van de
VVD is redelijk geborgd. Ook
Hommel nam afscheid van de ge
meenteraad.
Volgens Polderman zal hij steeds
actiever worden. Hommel is herstel
lende van een hartoperatie en verliet
de vergadering eerder. Hij bedankte
alle leden voor de mails, bloemen
en kaarten die hij kreeg toen hij in
het ziekenhuis lag en daarna.
„Meteen na de verkiezingen begon
nen de onderhandelingen. Met mijn
ziekenhuisopname kon dat niet
slechter, maar het is niet nadelig ge
weest. Jack Werkman en Gré Boel
houwers hebben de gesprekken
overgenomen en er is een goed pro
gramma uitgerold."
Hij was tevreden met zijn porte
feuille van economische zaken en
milieu (vergunningen en handha
ving). Hommel is projecthouder
voor het structuurplan Sint-Anna
land en is daar zeer enthousiast
over. „Ik hoop dat Wim Mosselman
de eerste paal kan slaan." Hij ver
wees naar hel debat met de onderne
mers in Oud-Vossemeer waar on
dernemer Mosselman uit Sint-
Annaland ongezouten kritiek spuide
op de gang van zaken in zijn dorp.
Het duurde allemaal veel te lang en
bovendien lag de entree van het
dorp, aan de Havenweg, er schanda
lig bij.
Volgens Hommel is het 'het meest
beladen project" in de gemeente. En
is het nu zaak om snel duidelijk te
krijgen over het al dan niet bebou
wen van de havenkade. „In het co
alitieprogramma staat dat wc dat
onderdeel heroverwegen. Het is
heel bepalend voor de rest van het
plan, zoals de damwand. Wc willen
het vlot trekken."
Volgens Hommel kunnen de vier
wethouders 'goed met elkaar door
één deur.' „De neuzen staan dezelf
de kant op. Ik heb er hoge verwach
tingen van. Jack Werkman doet het
prima, Eric en Gabri fungeren als
vraagbaak. De komende lijd zullen
er een paar zaken met VVD stand
punten naar buiten komen." Welke
wilde hij niet zeggen.
De VVD zit in de lift. De afdeling
telt nu meer dan zestig leden. En dat
vertaalt zich ook in meer inkomsten
via contributies. Karei Saris van de
pr-commissie genoot nog na van de
winst bij de gemeenteraadsverkie
zingen. En was met Corinc van
Daalen al weer druk in de weer ge
weest om posters te plakken voor de
Tweede Kamerverkiezingen op 9 ju
ni. „Het resultaat is een feest, maar
wc hebben nog niet gewonnen. Toch
wil ik de flow wel ondersteunen. In
de peilingen is de VVD op dit mo
ment de grootste partij van Neder
land."
Geertje Koopman, de jongste dochter van Jacob Koopman en
Keetje Coomans schreef 5 juni 1945 aan haar ouders die nog
in Den Haag geëvacueerd waren:
„Nu er ook brieven verzonden kunnen worden, zal ik er maar dadelijk
gebruik van maken om eens een beetje uitvoeriger te schrijven. Het is
vandaag weer al drie weken geleden, dat wij uit Waalwijk thuisgeko
men zijn. Ik heb het erg druk met de schoonmaak. Beneden ben ik
klaar, op de gang en de bijkeuken na; dat doe ik volgende week en dan
begin ik op de zolder Gisterenmiddag zijn Keetje van jan en ik samen
naar Achter 't Bos geweest om een beetje orde te scheppen, want
het is daar nog een soepje. Het huis is wel schoongemaakt, maar och,
och, wat ziet alles er toch uitje moet je maar niet teveel moois voor
stellen hoor moeder, als je komt, want het valt heus niet mee. Bene
den in de keuken en in de kamer is al het behang eraf, want dat was
finaal rot. Ook de tafels zijn uit elkaar gevallen en de stoelen uit de
keuken zijn ook verrot. Oom Kees en ik hebben 2 middagen op de
keukenkachel staan schrappen om de dikke lagen roest eraf te krijgen.
Vanmiddag heb ik hem gepoetst en hij is weer al aardig opgeknapt
Frans Knook komt morgen om er een nieuwe buis op te maken, want
die was ook helemaal verroest. Bram Jasperse zal morgen ook de
keukenvloer bijspijkeren, want die is ook op enkele plaatsen kapot In
de kamer is de vloer nog goed, maar het ziet er allemaal zo lelijk uit
het beschot is helemaal kaal gebeten van het water. Gelukkig zijn de
vloeren goed droog geworden, maar wij kunnen toch geen zeil leg
gen, want het geeft alles nat op. Op de zolder hebben de ratten lelijk
huisgehouden hoor Overal hebben zij aangevreten. De matten uit de
stoelen en ook ons mooie vloerkleed is finaal kapot Zelfs wat nog
goed was, daar hebben zij aan gevreten. Alleen aan de kist met oude
lappen erin, daar was niks aan: dat zul je altijd zien. Keetje en ik heb
ben vanmiddag de matrassen zitten lappen, want daar zaten ook gro
te gaten in. Het ledikant is opgetuigd, dus jullie kunnen dadelijk op een
schone zolder slapen. Van de week gaan wij een tafel van hier naar
Achter 't Bos brengen, want daar kun je toch niet buiten. De schuur is
ook flink opgeruimd, dat hebben Jan en Piet gedaan. De gerst staat
achter mooi op het land en op de andere stukken land staan de
vruchten ook goed hoor Het is toch een wonder, zoals alles groeit In
de tuin van oom Kees groeit er niks; wij waren te laat thuis om de
grond te bewerken. Nu is zij veel te hard. Sientje bure zal ook zo blij
zijn, dat jullie weer thuis zijn. Als ik een vrachtwagen voorbij hoor ko
men, loop ik gauw naar buiten, want dan denk ik, dat het een Haagse
auto is. Wij zitten allemaal met verlangen te wachten op de komst van
jullie.
Maandagmorgen ben ik nog bij de burgemeester geweest om een
vergunning voor jullie. Ik heb hem met Jan van oom Marien meegege
ven, die zou hem dan in Rotterdam posten. Als ik de adressen gewe
ten had van die andere mensen die tegelijk met jullie naar huis willen
komen, dan had ik voor hen ook een vergunning gevraagd. Ik weet na
tuurlijk niet of het van doorslaggevende betekenis is, maar wij dachten
zo, met een vergunning van hier; krijg je misschien in Den Haag gau
wer toestemming om te vertrekken. Elke dag zie je meer mensen
thuiskomen en Sint-Maartensdijk komt zodoende weer in zijn oude
doen. Verleden week zijn tante Jannetje en oom Jan Klaassen uit Apel
doorn thuisgekomen. Piet Klaassen is vanmiddag uit Duitsland thuisge
komen. Ik ben blij, dat jullie die pakjes van ons ontvangen hebben. Jan-
ny van Keetje is zo'n lief schatje geworden en ook die 2 kleine pukken
van Piet zijn lieve kinderen. In oktober verwacht Lena weer een baby,
dus dat is druk achter elkaar. Hebben jullie al bericht van opoe gehad?
Wij hebben nog niks uit Leeuwarden gehoord. Ik ga nu gauw eindi
gen, want mijn brief is vol. Ontvang allen vele hartelijke groeten en al
len een zoen van jullie liefhebbende dochter, zus en tante Geertje.
Ook van oom Kees. En ook de groeten aan Riekje natuurlijk."
(Dit was de laatste brief van de familie Koopman die we
in het kader van de 65-jarige herdenking van de bevrijding
na de Tweede Wereldoorlog publiceren.)
Sjaan Vermaas uit Sint-Maartensdijk en Henk van Driel uit Tholen zijn gehuldigd voor 25-jaar actief lidmaatschap van de EHBO-
vereniging.
lang bij zitten. In het begin word je
gevraagd iets te doen, en op een ge
geven moment wordt het een roe
ping."
Sjaan weet er alles van, want na
haar cursus in Sint-Annaland. ging
ze gewoon verder in Stavenisse,
toen daar ook een opleiding kwam.
„Er zat ook veel familie van mij.
Het was een heel hecht clubje. Mijn
schoonzus zit er nu nog en is voor
zitter: Lianne Guequicrre. Ik zal
haar straks trouwens even bellen, ze
heeft ook zo'n penning."
In 1987 ging ze de opleiding voor
LOTUS volgen, waarbij slachtoffers
worden uitgebeeld. „De LOTUS,
dat vond ik magisch. Gewoon het
hele complete plaatje: hoe leer ik
over te brengen hoe het eruitziet als
iemand bijvoorbeeld in shock ligt.
Dat zo natuurgetrouw mogelijk uit
beelden." Velen roemen haar gevoel
voor drama. Ze legt er ook graag
een vleugje humor in. „Het hoeft
niet altijd allemaal zo serieus. Op
een gegeven moment weet iemand
die al jaren lid is, ook wel hoe die
een wond moet verbinden."
Als LOTUS-slachtoffer heeft ze wel
het één en ander meegemaakt. Ze is
in hijskranen geklommen, heeft in
bootjes liggen dobberen op het wa
ter en heeft opgevouwen gezeten in
autowrakken. Er is nu wel het één
en ander veranderd in regelgeving,
zodat zo'n spectaculaire stunt als
hoog boven in een kraan klimmen,
niet meer voorkomt. „Dat mag ge
woon niet meer. Als je nu langs een
stalen buis omhoog wilt klimmen,
moet die buis eerst drie keer ge
keurd zijn." Ze vindt het ook wel
beter.
Sjaan is nu LOTUS-instructeur bij
de vereniging Noord- en Midden-
Zeeland en kent dan ook de klappen
van de zweep. „Ik geef tips. Doe dit
niet en doe dal niet. Ga niet in een
wrak met glassplinters zitten, want
dan zit je daar met gla's in je kont."
Sjaan heeft het zelf ervaren. „Je
kunt jezelf soms niet meer bewegen,
omdat je zolang ergens hebt gezeten
tijdens een oefening." Ze heeft er
flink wat blauwe plekken aan over
gehouden.
Henk: „Ik heb Sjaan wel eens mis
handeld. Ze had zich zogenaamd
gesneden aan een bierglas. Er zat
een stukje glas in haar pols, maar
dat had ik nooit gezien. Ik heb ge
woon haar pols verboden met ver
band. terwijl dat stukje glas erin zat.
En zij maar schreeuwen van de
pijn." Hij kan het zeggen met pret
lichtjes in zijn ogen, want het ging
om een oefening. Hij heeft er wel
van geleerd. „Ik heb zelfs eens ie
mand dood laten gaan. Die had een
zuigende borstwond en ik had er ge
woon een pleister op geplakt. Die
bloedde dood." Het was ook niet
echt. Henk weet nu wat hij toen wel
had moeten doen, maar dat is in
middels alweer veranderd. „Dat is
het mooie van de EHBO, elke twee
jaar veranderd er wel wat. Dat ko
men de artsen weer tot andere in
zichten." Vandaar al die herhaalcur-
sussen.
Juist vanwege die herhalingen, is
Sjaan in 1997 lid geworden van de
afdeling Tholen, waar Henk sinds
1990 lid van is. De herhalingsavon
den waren in Stavenisse op woens
dag en dat kon ze niet combineren
met haar werk. Henk was toen zij
erbij kwam, net voorzitter gewor
den. „Ik ben in 1993 door het be
stuur gevraagd de hartrcanimalie-
cursusscn te coördineren, een jaar
later werd ik gevraagd in het be
stuur te komen. Daarna ging de
toenmalige voorzitter, de heer Flip-
se, voor een paar jaar naar Afrika.
Toen ben ik voorzitter geworden",
vertelt Henk. De stap om enkele ja
ren later ook secretaris te worden,
was niet zo groot, zegt hij. „Ik dééd
het werk er over het algemeen al
een beetje bij, zoals de ledenlijst
bijhouden en mensen oproepen voor
de vergadering. Toen in 2004 de se
cretaris wegging, dacht ik, dan doe
ik dat laatste beetje er ook nog maar
bij."
Henk heeft meegewerkt met het op
zetten van de AED-voorzieningcn
en opleidingen. Zo weet hij alle lo
caties waar een AED hangt, uit zijn
hoofd. „Ik fiets elke week Tholen en
Oud-Vossemeer af om te zien of al
les nog in orde is. Dat doen anderen
weer in hun plaatsen."
Snel in paniek raken, daar hebben
Henk en Sjaan geen last van. „Bij
braderieën gebeurt nog wel eens
wal. Zo was er eens een vrouw met
een wespensteck in haar tong. Die
kon al snel niet meer praten. Of er
viel zo'n grote koffiekan met heet
water over iemand heen. Dan moet
je wel even optreden."
Sjaan is gek op het opzetten van
grote oefeningen. „Daar ben ik tuk
op. Het liefst met 30 slachtoffers.
En dan een verhaal verzinnen hoe
het allemaal is gebeurd. Dal vind ik
een uitdaging." Ze kijkt met wee
moed terug naar de tijd, dat echt al
les uit de kast werd getrokken. „Als
we een paard nodig hadden in Sta
venisse, dan kwamen ze met een he
le grote van triplex aanzetten. Of we
bootsten een hooizolder na met ech
te pakken stro."
Zelf een slachtoffer uitbeelden,
blijft ze ook leuk vinden. „Het is
geen toneelspel. Het is actie-reactie.
Je moet afwachten wat de EHBO'er
doet en daar moet ik in mee. Als die
bijvoorbeeld een mitella verkeerd
aanbrengt, moet ik daarop reage
ren."
Ze vindt het prachtig als een leer
ling bij haar komt en zegt dat hij in
de praktijk precies de symptomen
zag zoals die in de oefening naar
voren kwamen. „Dan heb je het
goed gedaan."
Ze geeft ook demonstraties op scho
len. „Bij kinderen is het goed of niet
goed. Als een wond niet echt lijkt,
zeggen ze dat ook. Kinderen helpen
ook mee een verhaal te verzinnen.
Dat is leuk. Het is kicken als kinde
ren hel net echt vinden lijken."
Henk heeft naast de EHBO nog een
andere passie. Hij wandelt veel -
„Elk weekend een kilometer of 15"-
en hij is radiozendamateur. „Ik roep
de hele wereld af. Het is prachtig
om met een antenne op je schoor
steen iemand aan de andere kant
van de wereld te kunnen horen pra
ten. Het is een tic. Je kunt natuurlijk
ook gewoon de telefoon pakken."
Henk en Sjaan zijn veel van huis
voor de EHBO. Ze vinden het ook
wel iets gezelligs hebben. „Het is
een soort uitgaan. Als het oefen
avond is, zeggen mensen, we gaan
naar de EHBO." Sjaan is er ook he
lemaal gek op, maar ze beaamt dat
het veel tijd kost. Zo staan ze zater
dag allebei weer paraat bij het ma
ritiem concert van Concordia in
Tholen. Sjaan: „Als je achterban er
niet achter staat, heb je een pro
bleem."
In mei wordt herdacht dat het 65 jaar
geleden is dat Nederland werd bevrijd
van de Duitse overheersing. Aan de Do
denherdenking werd 4 mei in Tholen,
Sint-Annaland en Sint Philipsland aan
dacht besteed. Ook op bevrijdingsdag
5 mei waren er extra activiteiten. Om een
beter beeld te krijgen van de oorlogsja
ren, publiceren we in een aantal afleve
ringen brieven van de familie Koopman uit Sint-Maartensdijk. Vader
Jacob Koopman woonde met zijn vrouw Keetje Coomans in Achter
't Bos. Zij hadden 7 kinderen: oudste dochter Marie (getrouwd met
Adrie, 3 kinderen) was naar Den Haag getrokken, Cor (ongehuwd)
was onderwijzeres in Sluiskil, Riek (ongehuwd) was verpleeg
kundige in Rotterdam, Piet (getrouwd met Lena,
2 dochters) was soldaat en woonde in Smur-
diek, Jan (gehuwd met Keetje, 1 dochter)
was de oudste broer en woonde in Smur-
