'Als ik eenmaal graag ergens zit, krijgen ze me niet zomaar weg' Vage verhalen over haven Sint-Annaland 'Krachten bundelen als rijk gaat bezuinigen op de zorg' Parlevinker stopt in de Visstraat Tholen Setallander Piet van Dijke werkt veertig jaar bij Rabobank Zorgen om binnenstad Tholen Meestoof organiseert boerenmarkt Clubmiddag Helpende Handen in Scherpenisse druk bezocht Aanvaring bij Kreekraksluizen Donderdag 20 mei 2010 3 „Als ik eenmaal graag ergens zit, krijgen ze me niet zomaar weg." Het geldt voor Piet van Dijke (57) uit Sint- Annaland op meerdere vlakken. Zijn huwelijk, lidmaat schappen van verenigingen, maar het langst voor zijn werk. „Ik ben een echte plakker", zegt hij over zichzelf. Piet is deze maand gehuldigd met een gouden speld voor 40 jaar trouwe dienst bij de Rabobank. Zijn functie, ad ministratief medewerker, is nooit veranderd. Wel zijn werkplek. Ooit begonnen in kantoor Scherpenisse en na vele verhuizingen door fusies zit hij nu in Kapelle. Spaarbussen Fusies 'llc ben een echte P lakleer' V raagbaak Doorlopers, het liefst zo ilijlc mogelijk „Met de uitvoering van de plannen voor het havengebied in Sint-Annaland scoort de gemeente geen punten. Het aanvankelijk enthousiasme bij de middenstand is tot on geveer het nulpunt gezakt. Onbegrijpelijk is het dat het zo lang moet duren voordat er duidelijkheid is over de plan nen van de Cl000. De hoogste spoed is geboden", zei voorzitter Wim Brevet van de Thoolse Ondernemers Fe deratie (TOF) tijdens een kennismakingsbijeenkomst met de nieuwe fractievoorzitters in de Thoolse gemeenteraad. Klein slotje Leen van Haaften uit Tholen moet even nadenken wie de gene ook weer is geweest die Jezus Christus heeft verra den. Judas, zegt hij na een tijdje. Het is zaterdagmiddag in het verenigingsgebouw van de Gereformeerde Ge meente in Scherpenisse. Clubmiddag van de afdeling Flakkee/Schouwen en Tholen van Helpende Handen voor mensen met een beperking. Ongeveer zestig belangstel lenden luisteren aandachtig naar de Bijbelvertelling van Jacoline Westdorp uit Nieuwerkerk. Eén koepel Puzzelen 'Als ik tijd heb, ga ik kijken, wie er ook speelt' Veel te weinig aanloop in stadskern „Triest voor de stad, maar met idealisme kom je er niet", zegt Ralph Meijer van de Parlevinker. Augustus vorig jaar opende hij zijn winkel in de Visstraat in Tholen en zaterdag 1 mei trok hij de stekker èruit. „Iedereen vond het leuk, maar er werd gewoon te weinig gebruik van ge maakt. Dit was absoluut niet rendabel." Steun gemeente Een klein zeeschip van 1846 ton, de Eurocoaster Hestia, is vrijdagavond op het Rotterdamse motorschip Mureen ge varen toen het omstreeks half elf de Kreekraksluizen ten zuiden van Tholen verliet. De ongeladen onder Caribische vlag varende Hestia voer, op weg naar Antwerpen, op de duwbak (1325 ton) van het met containers geladen binnen vaartschip (2540 ton) en raakte daarbij zwaar beschadigd. Piet heeft nooit iets anders gewild, dragen van oud-Thoolse collega's hij. Piet is er apetrots op en blij dat zijn collega's hun best hebben ge daan zoiets voor hem te maken. Zelf is hij er ook altijd bij geweest als er iets moest gebeuren voor een collega. „Dat loopt als een rode draad door mijn loopbaan bij de Ra bobank: de drang om iets te organi seren voor en met collega's. En ik schrijf altijd gedichten bij een af scheid, een bruiloft of een jubi leum." Piet voelt zich het lekkerst in een vertrouwde omgeving, bij mensen die hij kent. Aan de balie staan, zo als in Scherpenisse, en klanten te woord staan, is niets voor hem. Hij doet het ook niet graag, omdat hij wel eens stottert, maar daar heeft hij tegenwoordig minder last van, vindt hij. „Mijn vader was landarbeider en richtte later met mijn broer Jan en mijn neef Hans Van Dijke Zaden op. Dat bestaal nog steeds. Ik wilde al- lijd al de administratieve kant op. Landwerk had gewoon mijn ambitie niet en bovendien heb ik twee lin kerhanden." Op de mulo kon hij kiezen uit twee richtingen: wiskunde of administra tie. Hij koos voor het laatste en di rect van school ging hij aan de slag bij de lingeriefabriek Timpa in Tho- len. Hij mocht er onder andere de loonzakjes vullen. Maar als 16-jari- ge had hij nog niet zoveel kaas ge geten van het vrouwelijke onder goed, dus hij keek zijn ogen uit. „Met een rood hoofd liep ik tussen de modinettes (naaisters - red.), ik kende natuurlijk niets." Bij de Timpa was er na bijna een jaar geen werk meer en zo ging Piet per 1 mei 1970 aan de slag bij de Boerenleenbank in Scherpenisse. Op het kantoor waar Toon v,d. Hoek toen directeur was, had Piet in totaal drie collega's. Nu ziet Piet de ge pensioneerde Van den Hoek nog wel eens op straat in Sint-Annaland, want het zijn tegenwoordig dorps genoten. In Scherpenisse kwamen allerlei werkzaamheden aan de orde. „Je pakte op wat er gedaan moest wor den." Zo was Piet ook vaak achter de balie te vinden. Die was toen nog afgeschermd met een dikke glas plaat. Via een doorgeefluikje kwa men mensen bijvoorbeeld hun spaargeld storten. Piet kan zich nog de spaarwcek herinneren. Kinderen kwamen dan hun spaarpotten legen en Piet stortte de muntjes dan in een zeef en telde ze vervolgens met de hand. Het was niet zijn favoriete klus. „Een collega kan zich nog her inneren dat ik zijn spaarbusje leeg maakte", zegt Piet. Tholenaar Rien Koppenhol had toen nog niet kun nen bedenken dat hij later ook bij de bank zou gaan werken. Hij heeft zijn ervaringen op papier gezet voor Piet. Het is één van de verhalen in een groot plakboek dat Piet ter ere van zijn jubileum van zijn collega's heeft gekregen. Daar zitten ook bij- Zijn werk werd puur administratief na de fusie van Rabobank Scherpe nisse met Sint-Maartensdijk en Sta- venisse. Dat was na zijn militaire dienstplicht. Piet kreeg toen Sint- Maartensdijk als standplaats. In 1979 maakte hij de overstap naar Sint-Annaland. Die bank fuseerde, met Poortvliet en vervolgens was er een fusie met Rabobank Tholen. Piet vindt de fusie met Beveland en Schouwen tot Rabobank Oostcr- schelde de meest ingrijpende fusie. Voor hem betekende het dat hij voor het eerst in zijn carrière het eiland moest verlaten om op zijn werk te komen. Zo ging hij in 2008 in het kantoor in Heinkenszand werken en toen vorig jaar Rabobank Kapelle- Wemeldinge zich bij Oosterschelde aansloot, werd zijn werkplek Kapelle. Piet heeft er enorm aan moeten wennen, vooral omdat hij nu zoveel collega's heeft, dat hij ze niet allemaal meer kent. De totale bank omvat ongeveer 400 medewerkers, maar Piet heeft er in Kapelle dagelijks met tien te maken. Die zitten allen op de benedenver dieping. De andere collega's op de bovenverdieping ziet hij nauwelijks. „Bij de voormalige Rabobank Tho len kende je de collega's nog. Nu Piet van Dijke is in zijn veertigjarige loopbaan bij de Rabobank meerdere malen gewisseld-van kantoor,.maar zijn functie is altijd hetzelfde gebleven, namelijk administratief medewerker. heb je vaak contact met collega's die je nog nooit hebt gezien. Hel is een rare gewaarwording als ik wel eens het kantoor in Sint-Annaland, binnenstap en ik iemand achter de balie zie staan, die ik niet ken, terwijl het toch een collega van me is." Hoewel Piet zijn func tie ongewijzigd is ge bleven, is de inhoud ervan wel veranderd. Op dit moment is één van zijn taken het opschonen van de crediteuren administratie. Vanwege de fusie lo pen er soms meerdere contracten bij dezelfde soort bedrijven en Piet kijkt welke kunnen worden opgehe ven of worden samengevoegd om zo geld te besparen. Hij vertelt dat het voor beide partijen gunstig is, omdat bedrijven minder rekeningen hoeven te sturen. Er verdwijnen steeds meer administratieve taken door automatisering en centralise ring. „Wij krijgen steeds meer een controlerende rol binnen de bank", zegt Piet. Zelf heeft hij door zijn jarenlange ervaring de rol van vraagbaak toe bedeeld gekregen. Collega's weten hem te vinden als ze een kwestie hebben waar ze zelf niet uitkomen. Behulpzaam zijn naar collega's, daarbij voelt Piet zich in zijn ele ment. Nu is daar geen ruimte meer voor, maar toen Piet nog bij Rabobank Tholen werkte, zat hij vaak in de or ganisatie voor afdelingsuitjes, Sin terklaasavonden en tafeltennistoer nooien. „Of een verrassingsuitje met alle collega's naar de Night of the Proms." Zelfs nu kan hij het niet laten om voor een jubilerende teamlei der een gedicht te maken. Voor zijn ei gen jubileum heeft moei hij naast een gou den speld, een bos bloemen en een plakboek een bon voor een diner met collega's gekre gen. Daar wil hij ook oud-collega's voor uitnodigen. „Ik wil er een beet je een reünie van maken." Piet maakt zijn tijd nog vol bij de 'bank, waar hij- het nog steeds naar zijn zin heeft, ondanks alle verande ringen. Het liefst was hij op Tholen blijven werken, op het kantoor in Sint-Annaland, daar maakt hij geen geheim van. In die plaats heeft hij ook zijn andere tijdsbestedingen. Want naast het werk, heeft Piet een actief vereni gingsleven. En ook aan de clubs waar hij lid van is, blijft hij trouw. Maar na de bank, is hij dat nog het langst aan zijn vrouw. De geboren en getogen Sint-Anna- lander heeft in zijn milimire dienst tijd in Ede zijn vrouw Willy Met horst leren kennen. Daarmee is hij inmiddels 35 jaar getrouwd. Ze heb ben een dochter, Miranda de Vogel- Bert van Eenennaam (SGP), Jan Heshof (PvdA), Jack Werkman (VVD), Gertjan Boudeling (CDA) en Theo Korevaar (SP) hoorden in hotel Kom te Sint-Maartensdijk over de zorgen die bij de midden stand bestaan over grote plannen als Noord Tholen en Havenplein Sint- Annaland. „Wij begrijpen dat de crisis bij alle planvorming tot aan passing en bijstelling leidt, maar het allerbelangrijkste is dat men ons duidelijkheid kan geven. Wat gaat er gebeuren en wanneer. Geen vage verhalen. De middenstand in Sint- Annaland voelt zich aan het lijntje gehouden. Een ondernemer wil plannen maken en weten waar hij aan toe is. Wanneer kan ik wat en wat gaat het mij kosten?", zei de TOF-voorzitter. „Sint-Annaland ziet er niet uit als je het dorp binnenkomt", erkende Van Eenennaam. ..Maar bij het verwe zenlijken van de plannen op het Ha venplein hebben we niet alleen met de gemeente, maar ook met ^en vasthoudende ondernemer te ma ken." Zijn collega Heshof vulde aan, dat de gemeenteraad ook niet bij de onderhandelingen tussen de wethouder en de ondernemer be trokken is. Brevet zei toch steun te verwachten van de politiek om het proces beter op gang te krijgen. Hij meldde dat de gemeente half juni met een her zien plan komt. Van Eenennaam merkte nog op, dat de plannen voor het havenplateau met de woonto rens ook niet goed liggen bij de be volking van Sint-Annaland. De TOF-voorzitter beperkte zich echter vooral tot het Havenplein met de su permarkt. Daar zou Castria ook een woonzorgcentrum bouwen aan de Klippelstraat. maar volgens project leider Henny Weeda moet dat nu aan de Havenweg komen, waar voorheen constructiebedrijf Van Beek gevestigd was. Over plan Noord Tholen was Brevet positiever gestemd omdat de onder nemers daar beter bij de ontwikke lingen betrokken worden. „Hoewel we het nog steeds oneens zijn met de plaats van de supermarkten bij de Timpa - TOF heeft die met de Ka mer van Koophandel liever op het Slachtveld, dichterbij de andere winkels aan de Eendrachtsweg - zijn we toch met het geheel akkoord gegaan. Een zorg blijft ook het aan tal nieuwe winkels in Noord en de branchering. Er zijn grenzen. Het Hoofd Bedrijfschap Detailhandel doet onderzoek naar het winkelbe stand en komt met een kansenkaart. We rekenen op een snelle verwe zenlijking van de plannen. De twee supermarkten worden eens zo groot, dus dat geeft een klein slotje op de deur, zodat er minder koopkracht naar buiten Tholen afvloeit." Brevet vond wel dat die twee supermarkten in Tholen en de nieuwe Cl000 in Sint-Annaland aan grenzen gebon den zijn. Er komen namelijk zoveel vierkante meters bij, dat dit gevol gen kan hebben voor de kleinere su permarkten op het eiland. „Grote zorg hebben we ook om de binnenstad van Tholen levendig te houden", zei de TOF-voorzitter. Na de verplaatsing van de Cl000 naar de Postweg, de sluiting van dieren speciaalzaak Van Tienen en Foto Tholen en het verdwijnen van de bi bliotheek uil de Dalemsestraat is de aanloop in de stadskern afgenomen. „Het aantrekken van nieuwe win kels daar vraagt ieders aandacht." Brevet zei dat de Economische Im puls Zeeland is benaderd om ook voo%r detailhandel aan werving te gaan doen op Tholen. „Het gaat om leefbaarheid van onze kernen en oojt om werkgelegenheid", zei de TOF-voorzitter. Streekmuseum de Meestoof in Sint-Annaland organiseert op 29 mei van half tien tot half vijf de McestoofMeiMarkt. Daarbij komen telers uit de omgeving hun waren verkopen in kramen op het museumterrein. De Meestoof wil op die manier meer publiek naar het museum trekken. Ook kunnen bezoekers eens op een andere manier kennismaken met het muse um. Naast de verkoping van onder andere aardappels, tomaten en komkom mers zijn er allerlei demonstraties. Zo is de smederij in werking, bedient veilingmeester David Hage de oude veilingklok en is er een schaapscheer der aanwezig. Volksdansgroep Dodi Dodi treedt op en er is muziek van het jachthoornkorps. In het verenigingsgebouw van de Gereformeerde Gemeente Scherpenisse luisteren de bezoekers naar een Bijbelvertelling. Het is een van de activiteiten van Helpende Handen. Elke tweede za terdag wordt in de regio zo'n bijeen komst gehouden. Er wordt gezon gen, uit de Bijbel gelezen, er worden dia's vertoond en de jarigen krijgen een cadeautje. Zaterdag was er ech ter niemand die jarig was (geweest), maar dat mocht de pret niet drukken. Helpende Handen kent 13 afdelingen van de landelijke 'vereniging langdu rige zorg van de Gereformeerde Ge meenten voor reformatorische men sen met een beperking'. Wouda van de Waerdt-van Sligten- horst uit Tholen is secretaris van de afdeling. Ze legt uit dat Helpende Handen niet alleen de belangen van lichamelijk en geestelijk gehandi capten behartigt, maar ook die van mensen met een andere aandoening. „Mensen denken vaak dat het alleen om verstandelijk gehandicapten gaat, maar we zijn er ook voor mensen met een chronische ziekte, of met au tisme die levenslang zorg nodig heb ben. Net zo goed." Het gaat om het geven van onder steuning aan ouders en verzorgers, het verstrekken van informatie over zorg en het aanbieden van een pro gramma met ontspanning. Van dat laatste is op deze clubmiddag sprake. De regio telt 6300 leden van de Ge reformeerde Gemeenten. Daarvan zijn er 800 lid van Helpende Handen. Het aantal gehandicapten die de af deling ondersteunt, bedraagt op dit moment 92, vertelt ze. Hoewel Helpende Handen uitgaat van de Gereformeerde Gemeenten, worden ook leden van andere kerk genootschappen die hulp aanvragen geholpen, zegt voorzitter Otto van de Ridder. Hij denkt dan bijvoorbeeld aan leden van de Hersteld Hervorm de Gemeenten. De voorzitter, oud-directeur van het ziekenhuis in Dirksland, verwacht dat het hard nodig is om de krachten te bundelen als de regering op de zorg gaat bezuinigen. „Er wordt uit gegaan van 30 miljard. Een deel zal bij de eerstelijns gezondheidszorg gehaald worden, bij ziekenhuizen en artsen, maar ook bij de thuiszorg. En die zorg is voor onze mensen juist heel belangrijk." Wouda is ook bang dat er minder geld voor het persoonsgebonden budget komt. „Als dat stukken min der wordt, dan zal dat voor gezinnen grote gevolgen hebben. Die zijn erg kwetsbaar."Als er een voorziening wegvalt, dan zal dat door de vrijwil lige thuiszorg opgepakt moeten wor den, zegt ze. Voor dit onderdeel, praktische thuiszorg, is C. Christi- aansc-Flipse uit Tholen contactper soon. Helpende Handen maakt ge bruik van de contactpersonen in de kerk. Zij worden geïnformeerd door de contactdiakcncn. De voorzitter verwacht dat de sa menwerking verder zal groeien. Er zijn nu al contacten met de reforma torische stichting thuiszorg (RST), maar ook met de Nederlandse pa tiëntenvereniging (NPV). „We zien ook al wel mensen die de regionale bijeenkomsten bezoeken als het gaat om specifieke onderwerpen, zoals het syndroom van Down. Het zijn kleinere praktische bijeenkomsten waar mensen hun ervaringen kunnen delen. Het geeft mensen een band." Daarnaast zijn er zangmiddagen en worden er uitstapjes gemaakt naar een pannenkoekenhuis of een kaas boerderij. Ook wordt er catechese ge geven en worden er aangepaste kerk diensten verzorgd door een dominee of een ouderling. Ook wordt er vaak s'amcn gegeten. Bij de opening van het seizoen is er een koud en warm buffet en worden er dia's vertoond. De meeste mensen met een beper king wonen in gezinsvervangende te huizen. Toch bestaat er volgens Wou da van de Waerdl nog een grote behoefte aan woningen voor mensen met een beperking. „Er is grote nood. Dal bleek onlangs nog op een interkerkelijke bijeenkomst. Het aan tal verstandelijk gehandicapten op Tholen is hoog. Er wordt gekeken naar nieuwe huisvesting in de pro vincie Zeeland. Dat valt echter niet onder de taken van Helpende Han den" Ook op dit gebied is het volgens Van de Ridder nodig om de handen ineen te slaan. „Iedereen heeft nu zijn ei gen stichting met een eigen leiding gevende. Ik denk dat we op den duur naar één koepel moeten. We zitten nu nog te veel vast aan de kerkelijke structuur. De nood die er leeft, moet ons er brengen." van Dijke, en ze hebben drie klein kinderen. Tafeltcnnisclub Smash '76 in Sint- Annaland heeft Piet al 30 jaar als lid. Daarvan is hij tien jaar penning meester geweest en hij was redac tielid van het nu niet meer bestaan de clubblad De Schuuver. Piet heeft twintig jaar competitie gespeeld. Maar een sterspeler is hij nooit ge weest, zegt hij. Altijd speelde hij in de lagere teams. „Tafeltennis was de enige sport die ik een beetje kon", licht hij met enige zelfspot de këUze .voor die sport toe. „Bij de Rabo bank heb ik in het zaalvoetbalteam ge zeten als keeper. Ze schoten me met bal en al zo het doel in." Nu speelt Piet nog wel eens een potje ta feltennis als hij er zin in heeft, maar liever gaat hij naar een wedstrijd kijken. „Ik maak geen onderscheid tussen de teams. Als ik tijd heb. ga ik kijken, wie er ook speelt." En als het weer dinsdag is, de wekelijkse speelavond, drinkt Piet na afloop vaak wat met de spelers aan de bar. Hij noemt zichzelf niet meer zo ac tief, maar wel betrokken bij de club. Dat is bij het 25-jarig bestaan van de vereniging gewaardeerd met de benoeming tot lid van verdienste. Piet had voor dat jubileum overi gens een boekje geschreven. Een andere inspanning die hij verricht heeft voor Smash, zijn twee uitwis selingen met een Poolse tafeltennis vereniging. „Daardoor mag ik me zelfs international noemen." De af gelopen twee seizoenen heeft Piet de competitieverslagen verzorgd voor deze krant. Als Smashlid hield Piet zich ook be zig met het organiseren van de op tocht voor het 525-jarig bestaan van Sint-Annaland. Er was een werk groep voor opgericht, waar oqk le den van streekmuseum De Meestoof in zaten. Zo werden de eerste contacten met het museum gelegd en toen in 2001 de heer Be velander uit Oud-Vossemeer stopte als penningmeester vroeg de toen malige voorzitter Theo Westerveld of Piet die functie wilde vervullen. Hij wist toen nog niets van het mu seum. „Ik kwam er nooit", geeft hij toe. „De eerste twee jaar voel je je ei genlijk meer een boekhouder. Maar op den duur slaat het vlammetje over en ga je meer dingen doen." Nu verzorgt Piet ook de redactie van het ledenblad De Meestove. En hij houdt zich bezig met de bijdrage van het museum aan de jaarlijkse braderie. Toen de brandweerkazerne een aantal jaar geleden verhuisde naar de rand van het dorp, kon de braderie worden doorgetrokken naar het museum. Tot die tijd moest de siraat altijd vrij blijven voor de brandweerauto's. Piet heeft toen een invulling bedacht voor het gat dat toen ontstond op de Ring, door het verplaatsen van de kramen: ringste ken met paard en wagen. „Dat is ook historisch verantwoord. Ik vond in een krant van 1920 een bericht dat er bij feestelijkheden op het dorp ook altijd ringsteken was." De Museumnacht in het najaar is even eens een bezigheid van Piet. En hij had een hand in de Be vrijdingsoptocht van Sint-Annaland die onlangs is gehouden. Nieuw is de Mce stoofMeiMarkt, waarvoor Piet in een taakgroep zit. Hij is er dolen thousiast over. Boeren uit de omge ving komen met hun waren in een kraam staan. Het is bedoeld als ex tra attractie bij het museum om ook eens ander publiek te trekken. Via het museum is Piet bij de ver eniging van Zeeuwse Musea te rechtgekomen, waarvan hij sinds twee jaar penningmeester is. Ver der is hij sinds 2001 bestuurslid van de familicstichting Van Dijke. Die is opgericht door familieonder zoeker Henk van Dijke uit Amstel veen. Piet heeft meegeholpen aan een familiereünie en hij schrijft voor het per twee jaar uitkomende familieblad over het wel en wee van de Van Dijke's op Tholen en Sint-Phiiipsland. Daarvoor door zoekt hij oude kranten. Hij is be gonnen in de Yerseksche en Thool se Courant van 1897. Dat is de oudste die hij kon vinden in het ar chief dat deels ligt opgeslagen bij de Rabobank in Sint-Annaland. In middels raadpleegt hij de oude Thoolse krant op internet en zit hij in de jaren 1920. „Ik pak elke keer een periode van drie jaar." In het beetje vrije tijd dat nog over blijft, pakt Piet zijn puzzelboek er bij. „Ik houd van doorlopers. Hel liefst zo moeilijk mogelijk." Maar zijn vrije woensdag - die hij tegen woordig heeft, omdat hij gebruik maakt van seniorenverlof - gaat volledig op aan het verenigings werk, evenals de weekenden. En 's avonds pakt hij ook vaak zijn laptop om iets voor de club te doen. Piet heeft voor het interview met de krant op een rij gezet wat hij alle maal doet en daar schrok hij toch wel een beetje van. „Het wordt toch wel eens tijd dat ik eens wat tijd voor mezelf ga nemen. Maar wat ik dan ga doen. dat is de vraag. Het is in elk geval hopen dat ik gezond blijf." De Parlevinker onderscheidde zich met lange openingstijden ('s avonds en ook op zondag) en een zeer geva rieerd assortiment. „We hadden bij voorbeeld 40 soorten kaas, maar er bleek te weinig interesse te zijn. Dit gaat ook nooit kostendekkend wor den, zodat we na veel rekenen in overleg met de Kredietbank be sloten hebben om te stoppen. De Kunstroute was zaterdag 1 mei onze laatste openingsdag." Meijer zat in een huurpand en via internet gaat hij zijn restanten uitverkopen. „Mijn opzet was om buiten het seizoen quitte te draaien en in de zomer maanden winst te maken. De om zetten waren echter niet realistisch. Je loopt al maanden zwaar achter en hoewel ik 90 uren per week in de weer was, ga je het toch niet terug verdienen. De toeloop steeg wel wat - vooral veel sigaretten verkocht ik - maar de dagontvangsten waren om te huilen." Meijer zegt te hebben ervaren, dat de aanloop in de binnenstad van Tholen veel te wensen overlaat. „Ik gunde het mooie stadje zo'n extra voorziening, maar feit is dat er te weinig mensen naar het centrum ko men. Heel veel mensen die in Tho len wonen, maar elders werken, zie je niet in de stadskern. Ik heb het meegemaakt bij een pizza-bestel ling: die mensen woonden al 2 jaar in Tholen, maar ze wisten niet waar de Kaay lag. En bij de ABN wisten ze niet dat er een postkantoor was. Dat is tekenend voor de situatie en uit gesprekken hoor ik dat het bij veel winkeliers armoe troef is." Meijer zegt zich niet te kunnen voorstellen dat de ligging in de Vis straat de oorzaak is. „De slager in de Vossemeersepoort ligt ook niet in de loop, maar die weten ze toch ook te vinden. Ik had een paar trouwe klanten en vooral ouderen waren blij met me. Ook uit de jachthaven had ik wel aanloop, maar te weinig. Ik heb veel groenten en fruit moeten weggooien." De winkelier zegt nog bij de ge meente aangeklopt te hebben om fi nanciële steun. „De nieuwe super markt op vakantiepark Aquadelta in Bruinisse kreeg een ton van de ge meente Schouwen-Du iveland door lagere huur e.d., maar de gemeente Tholen gaf niets. Het klinkt sarcas tisch. maar als je geestelijk gehandi capten in dienst neemt, kun je wel een winkel draaiende houden. Dat had ik misschien moeten doen", al dus Ralph Meijer van de Parlevin ker uit Tholen. Er zat een bijna vijf meter lang gat in de romp, waardoor het schip eerst gerepareerd moet worden alvorens het verder kan varen. Een deel van de containers van de Mureen was geladen met gevaarlijke stoffen, maar alle lading bleef ongeschon den en niemand raakte gewond. Volgens een woordvoerder van de watcrpolitic was het stuurhuis op het achtersteven van de Hestia te hoog om onder de schuif van de Kreekraksluizen door te varen. Daarom besloot de 52-jarige Poolse kapitein om het schip achterin zwaarder te maken, zodat het daar dieper in het water kwam te liggen. Omdat het voorsteven daardoor ho ger lag, had de kapitein een grotere dode hoek gekregen en zag hij de Mureen over hel hoofd. De politie heeft een proces-verbaal tegen de kapitein gemaakt wegens slecht zeemanschap. Volgens de politie had hij verzuimd een bemanningslid bij de boeg te zetten om op de uit kijk te staan. De bemanning van de Mureen kwam met de schrik vrij. Poortvlie- tenaar Marco van Oeveren voer met zijn containercombinatie ms Anro- ma vanuit Antwerpen enkele uren achter de Mureen. Hij zag bij het passeren de schade aan beide sche pen. De Mureen kon met onder an dere een paar deuken gewoon ver der varen. De bemanning van de coaster heeft een blaastest onder gaan en is gehoord door, de waterpo- litie van Zeeuwse Stromen.

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 2010 | | pagina 3