'Als ik eenmaal graag ergens zit,
krijgen ze me niet zomaar weg'
Vage verhalen over
haven Sint-Annaland
'Krachten bundelen als rijk
gaat bezuinigen op de zorg'
Parlevinker stopt in
de Visstraat Tholen
Setallander Piet van Dijke werkt veertig jaar bij Rabobank
Zorgen om binnenstad Tholen
Meestoof organiseert boerenmarkt
Clubmiddag Helpende Handen in Scherpenisse druk bezocht
Aanvaring bij Kreekraksluizen
Donderdag 20 mei 2010
3
„Als ik eenmaal graag ergens zit, krijgen ze me niet
zomaar weg." Het geldt voor Piet van Dijke (57) uit Sint-
Annaland op meerdere vlakken. Zijn huwelijk, lidmaat
schappen van verenigingen, maar het langst voor zijn
werk. „Ik ben een echte plakker", zegt hij over zichzelf.
Piet is deze maand gehuldigd met een gouden speld voor
40 jaar trouwe dienst bij de Rabobank. Zijn functie, ad
ministratief medewerker, is nooit veranderd. Wel zijn
werkplek. Ooit begonnen in kantoor Scherpenisse en na
vele verhuizingen door fusies zit hij nu in Kapelle.
Spaarbussen
Fusies
'llc ben een
echte
P
lakleer'
V raagbaak
Doorlopers,
het liefst zo
ilijlc mogelijk
„Met de uitvoering van de plannen voor het havengebied
in Sint-Annaland scoort de gemeente geen punten. Het
aanvankelijk enthousiasme bij de middenstand is tot on
geveer het nulpunt gezakt. Onbegrijpelijk is het dat het zo
lang moet duren voordat er duidelijkheid is over de plan
nen van de Cl000. De hoogste spoed is geboden", zei
voorzitter Wim Brevet van de Thoolse Ondernemers Fe
deratie (TOF) tijdens een kennismakingsbijeenkomst met
de nieuwe fractievoorzitters in de Thoolse gemeenteraad.
Klein slotje
Leen van Haaften uit Tholen moet even nadenken wie de
gene ook weer is geweest die Jezus Christus heeft verra
den. Judas, zegt hij na een tijdje. Het is zaterdagmiddag
in het verenigingsgebouw van de Gereformeerde Ge
meente in Scherpenisse. Clubmiddag van de afdeling
Flakkee/Schouwen en Tholen van Helpende Handen voor
mensen met een beperking. Ongeveer zestig belangstel
lenden luisteren aandachtig naar de Bijbelvertelling van
Jacoline Westdorp uit Nieuwerkerk.
Eén koepel
Puzzelen
'Als ik tijd heb,
ga ik kijken,
wie er ook speelt'
Veel te weinig aanloop in stadskern
„Triest voor de stad, maar met idealisme kom je er niet",
zegt Ralph Meijer van de Parlevinker. Augustus vorig
jaar opende hij zijn winkel in de Visstraat in Tholen en
zaterdag 1 mei trok hij de stekker èruit. „Iedereen vond
het leuk, maar er werd gewoon te weinig gebruik van ge
maakt. Dit was absoluut niet rendabel."
Steun gemeente
Een klein zeeschip van 1846 ton, de Eurocoaster Hestia, is
vrijdagavond op het Rotterdamse motorschip Mureen ge
varen toen het omstreeks half elf de Kreekraksluizen ten
zuiden van Tholen verliet. De ongeladen onder Caribische
vlag varende Hestia voer, op weg naar Antwerpen, op de
duwbak (1325 ton) van het met containers geladen binnen
vaartschip (2540 ton) en raakte daarbij zwaar beschadigd.
Piet heeft nooit iets anders gewild, dragen van oud-Thoolse collega's
hij. Piet is er apetrots op en blij dat
zijn collega's hun best hebben ge
daan zoiets voor hem te maken.
Zelf is hij er ook altijd bij geweest
als er iets moest gebeuren voor een
collega. „Dat loopt als een rode
draad door mijn loopbaan bij de Ra
bobank: de drang om iets te organi
seren voor en met collega's. En ik
schrijf altijd gedichten bij een af
scheid, een bruiloft of een jubi
leum."
Piet voelt zich het lekkerst in een
vertrouwde omgeving, bij mensen
die hij kent. Aan de balie staan, zo
als in Scherpenisse, en klanten te
woord staan, is niets voor hem. Hij
doet het ook niet graag, omdat hij
wel eens stottert, maar daar heeft hij
tegenwoordig minder last van, vindt
hij.
„Mijn vader was landarbeider en
richtte later met mijn broer Jan en
mijn neef Hans Van Dijke Zaden op.
Dat bestaal nog steeds. Ik wilde al-
lijd al de administratieve kant op.
Landwerk had gewoon mijn ambitie
niet en bovendien heb ik twee lin
kerhanden."
Op de mulo kon hij kiezen uit twee
richtingen: wiskunde of administra
tie. Hij koos voor het laatste en di
rect van school ging hij aan de slag
bij de lingeriefabriek Timpa in Tho-
len. Hij mocht er onder andere de
loonzakjes vullen. Maar als 16-jari-
ge had hij nog niet zoveel kaas ge
geten van het vrouwelijke onder
goed, dus hij keek zijn ogen uit.
„Met een rood hoofd liep ik tussen
de modinettes (naaisters - red.), ik
kende natuurlijk niets."
Bij de Timpa was er na bijna een
jaar geen werk meer en zo ging Piet
per 1 mei 1970 aan de slag bij de
Boerenleenbank in Scherpenisse.
Op het kantoor waar Toon v,d. Hoek
toen directeur was, had Piet in totaal
drie collega's. Nu ziet Piet de ge
pensioneerde Van den Hoek nog wel
eens op straat in Sint-Annaland,
want het zijn tegenwoordig dorps
genoten.
In Scherpenisse kwamen allerlei
werkzaamheden aan de orde. „Je
pakte op wat er gedaan moest wor
den." Zo was Piet ook vaak achter
de balie te vinden. Die was toen nog
afgeschermd met een dikke glas
plaat. Via een doorgeefluikje kwa
men mensen bijvoorbeeld hun
spaargeld storten. Piet kan zich nog
de spaarwcek herinneren. Kinderen
kwamen dan hun spaarpotten legen
en Piet stortte de muntjes dan in een
zeef en telde ze vervolgens met de
hand. Het was niet zijn favoriete
klus. „Een collega kan zich nog her
inneren dat ik zijn spaarbusje leeg
maakte", zegt Piet. Tholenaar Rien
Koppenhol had toen nog niet kun
nen bedenken dat hij later ook bij de
bank zou gaan werken. Hij heeft
zijn ervaringen op papier gezet voor
Piet. Het is één van de verhalen in
een groot plakboek dat Piet ter ere
van zijn jubileum van zijn collega's
heeft gekregen. Daar zitten ook bij-
Zijn werk werd puur administratief
na de fusie van Rabobank Scherpe
nisse met Sint-Maartensdijk en Sta-
venisse. Dat was na zijn militaire
dienstplicht. Piet kreeg toen Sint-
Maartensdijk als standplaats. In
1979 maakte hij de overstap naar
Sint-Annaland. Die bank fuseerde,
met Poortvliet en vervolgens was er
een fusie met Rabobank Tholen.
Piet vindt de fusie met Beveland en
Schouwen tot Rabobank Oostcr-
schelde de meest ingrijpende fusie.
Voor hem betekende het dat hij voor
het eerst in zijn carrière het eiland
moest verlaten om op zijn werk te
komen. Zo ging hij in 2008 in het
kantoor in Heinkenszand werken en
toen vorig jaar Rabobank Kapelle-
Wemeldinge zich bij Oosterschelde
aansloot, werd zijn
werkplek Kapelle.
Piet heeft er enorm
aan moeten wennen,
vooral omdat hij
nu zoveel collega's
heeft, dat hij ze niet
allemaal meer kent.
De totale bank omvat ongeveer 400
medewerkers, maar Piet heeft er in
Kapelle dagelijks met tien te maken.
Die zitten allen op de benedenver
dieping. De andere collega's op de
bovenverdieping ziet hij nauwelijks.
„Bij de voormalige Rabobank Tho
len kende je de collega's nog. Nu
Piet van Dijke is in zijn veertigjarige loopbaan bij de Rabobank meerdere malen gewisseld-van kantoor,.maar zijn functie is altijd hetzelfde
gebleven, namelijk administratief medewerker.
heb je vaak contact met collega's
die je nog nooit hebt gezien. Hel is
een rare gewaarwording als ik wel
eens het kantoor in Sint-Annaland,
binnenstap en ik iemand achter de
balie zie staan, die ik
niet ken, terwijl het
toch een collega van
me is."
Hoewel Piet zijn func
tie ongewijzigd is ge
bleven, is de inhoud
ervan wel veranderd.
Op dit moment is één van zijn taken
het opschonen van de crediteuren
administratie. Vanwege de fusie lo
pen er soms meerdere contracten bij
dezelfde soort bedrijven en Piet
kijkt welke kunnen worden opgehe
ven of worden samengevoegd om
zo geld te besparen. Hij vertelt dat
het voor beide partijen gunstig is,
omdat bedrijven minder rekeningen
hoeven te sturen. Er verdwijnen
steeds meer administratieve taken
door automatisering en centralise
ring. „Wij krijgen steeds meer een
controlerende rol binnen de bank",
zegt Piet.
Zelf heeft hij door zijn jarenlange
ervaring de rol van vraagbaak toe
bedeeld gekregen. Collega's weten
hem te vinden als ze een kwestie
hebben waar ze zelf niet uitkomen.
Behulpzaam zijn naar collega's,
daarbij voelt Piet zich in zijn ele
ment.
Nu is daar geen ruimte meer voor,
maar toen Piet nog bij Rabobank
Tholen werkte, zat hij vaak in de or
ganisatie voor afdelingsuitjes, Sin
terklaasavonden en tafeltennistoer
nooien. „Of een verrassingsuitje
met alle collega's naar de Night of
the Proms." Zelfs
nu kan hij het niet
laten om voor een
jubilerende teamlei
der een gedicht te
maken. Voor zijn ei
gen jubileum heeft moei
hij naast een gou
den speld, een bos
bloemen en een plakboek een bon
voor een diner met collega's gekre
gen. Daar wil hij ook oud-collega's
voor uitnodigen. „Ik wil er een beet
je een reünie van maken."
Piet maakt zijn tijd nog vol bij de
'bank, waar hij- het nog steeds naar
zijn zin heeft, ondanks alle verande
ringen. Het liefst was hij op Tholen
blijven werken, op het kantoor in
Sint-Annaland, daar maakt hij geen
geheim van. In die plaats heeft
hij ook zijn andere
tijdsbestedingen. Want
naast het werk, heeft
Piet een actief vereni
gingsleven. En ook aan
de clubs waar hij lid
van is, blijft hij trouw.
Maar na de bank, is hij
dat nog het langst aan
zijn vrouw.
De geboren en getogen Sint-Anna-
lander heeft in zijn milimire dienst
tijd in Ede zijn vrouw Willy Met
horst leren kennen. Daarmee is hij
inmiddels 35 jaar getrouwd. Ze heb
ben een dochter, Miranda de Vogel-
Bert van Eenennaam (SGP), Jan
Heshof (PvdA), Jack Werkman
(VVD), Gertjan Boudeling (CDA)
en Theo Korevaar (SP) hoorden in
hotel Kom te Sint-Maartensdijk
over de zorgen die bij de midden
stand bestaan over grote plannen als
Noord Tholen en Havenplein Sint-
Annaland. „Wij begrijpen dat de
crisis bij alle planvorming tot aan
passing en bijstelling leidt, maar het
allerbelangrijkste is dat men ons
duidelijkheid kan geven. Wat gaat er
gebeuren en wanneer. Geen vage
verhalen. De middenstand in Sint-
Annaland voelt zich aan het lijntje
gehouden. Een ondernemer wil
plannen maken en weten waar hij
aan toe is. Wanneer kan ik wat en
wat gaat het mij kosten?", zei de
TOF-voorzitter.
„Sint-Annaland ziet er niet uit als je
het dorp binnenkomt", erkende Van
Eenennaam. ..Maar bij het verwe
zenlijken van de plannen op het Ha
venplein hebben we niet alleen met
de gemeente, maar ook met ^en
vasthoudende ondernemer te ma
ken." Zijn collega Heshof vulde
aan, dat de gemeenteraad ook niet
bij de onderhandelingen tussen de
wethouder en de ondernemer be
trokken is.
Brevet zei toch steun te verwachten
van de politiek om het proces beter
op gang te krijgen. Hij meldde dat
de gemeente half juni met een her
zien plan komt. Van Eenennaam
merkte nog op, dat de plannen voor
het havenplateau met de woonto
rens ook niet goed liggen bij de be
volking van Sint-Annaland. De
TOF-voorzitter beperkte zich echter
vooral tot het Havenplein met de su
permarkt. Daar zou Castria ook een
woonzorgcentrum bouwen aan de
Klippelstraat. maar volgens project
leider Henny Weeda moet dat nu
aan de Havenweg komen, waar
voorheen constructiebedrijf Van
Beek gevestigd was.
Over plan Noord Tholen was Brevet
positiever gestemd omdat de onder
nemers daar beter bij de ontwikke
lingen betrokken worden. „Hoewel
we het nog steeds oneens zijn met
de plaats van de supermarkten bij de
Timpa - TOF heeft die met de Ka
mer van Koophandel liever op het
Slachtveld, dichterbij de andere
winkels aan de Eendrachtsweg -
zijn we toch met het geheel akkoord
gegaan. Een zorg blijft ook het aan
tal nieuwe winkels in Noord en de
branchering. Er zijn grenzen. Het
Hoofd Bedrijfschap Detailhandel
doet onderzoek naar het winkelbe
stand en komt met een kansenkaart.
We rekenen op een snelle verwe
zenlijking van de plannen. De twee
supermarkten worden eens zo groot,
dus dat geeft een klein slotje op de
deur, zodat er minder koopkracht
naar buiten Tholen afvloeit." Brevet
vond wel dat die twee supermarkten
in Tholen en de nieuwe Cl000 in
Sint-Annaland aan grenzen gebon
den zijn. Er komen namelijk zoveel
vierkante meters bij, dat dit gevol
gen kan hebben voor de kleinere su
permarkten op het eiland.
„Grote zorg hebben we ook om de
binnenstad van Tholen levendig te
houden", zei de TOF-voorzitter. Na
de verplaatsing van de Cl000 naar
de Postweg, de sluiting van dieren
speciaalzaak Van Tienen en Foto
Tholen en het verdwijnen van de bi
bliotheek uil de Dalemsestraat is de
aanloop in de stadskern afgenomen.
„Het aantrekken van nieuwe win
kels daar vraagt ieders aandacht."
Brevet zei dat de Economische Im
puls Zeeland is benaderd om ook
voo%r detailhandel aan werving te
gaan doen op Tholen. „Het gaat om
leefbaarheid van onze kernen en
oojt om werkgelegenheid", zei de
TOF-voorzitter.
Streekmuseum de Meestoof in Sint-Annaland organiseert op 29 mei van
half tien tot half vijf de McestoofMeiMarkt. Daarbij komen telers uit de
omgeving hun waren verkopen in kramen op het museumterrein. De
Meestoof wil op die manier meer publiek naar het museum trekken. Ook
kunnen bezoekers eens op een andere manier kennismaken met het muse
um. Naast de verkoping van onder andere aardappels, tomaten en komkom
mers zijn er allerlei demonstraties. Zo is de smederij in werking, bedient
veilingmeester David Hage de oude veilingklok en is er een schaapscheer
der aanwezig. Volksdansgroep Dodi Dodi treedt op en er is muziek van het
jachthoornkorps.
In het verenigingsgebouw van de Gereformeerde Gemeente Scherpenisse luisteren de bezoekers naar een Bijbelvertelling.
Het is een van de activiteiten van
Helpende Handen. Elke tweede za
terdag wordt in de regio zo'n bijeen
komst gehouden. Er wordt gezon
gen, uit de Bijbel gelezen, er worden
dia's vertoond en de jarigen krijgen
een cadeautje. Zaterdag was er ech
ter niemand die jarig was (geweest),
maar dat mocht de pret niet drukken.
Helpende Handen kent 13 afdelingen
van de landelijke 'vereniging langdu
rige zorg van de Gereformeerde Ge
meenten voor reformatorische men
sen met een beperking'.
Wouda van de Waerdt-van Sligten-
horst uit Tholen is secretaris van de
afdeling. Ze legt uit dat Helpende
Handen niet alleen de belangen van
lichamelijk en geestelijk gehandi
capten behartigt, maar ook die van
mensen met een andere aandoening.
„Mensen denken vaak dat het alleen
om verstandelijk gehandicapten gaat,
maar we zijn er ook voor mensen
met een chronische ziekte, of met au
tisme die levenslang zorg nodig heb
ben. Net zo goed."
Het gaat om het geven van onder
steuning aan ouders en verzorgers,
het verstrekken van informatie over
zorg en het aanbieden van een pro
gramma met ontspanning. Van dat
laatste is op deze clubmiddag sprake.
De regio telt 6300 leden van de Ge
reformeerde Gemeenten. Daarvan
zijn er 800 lid van Helpende Handen.
Het aantal gehandicapten die de af
deling ondersteunt, bedraagt op dit
moment 92, vertelt ze.
Hoewel Helpende Handen uitgaat
van de Gereformeerde Gemeenten,
worden ook leden van andere kerk
genootschappen die hulp aanvragen
geholpen, zegt voorzitter Otto van de
Ridder. Hij denkt dan bijvoorbeeld
aan leden van de Hersteld Hervorm
de Gemeenten.
De voorzitter, oud-directeur van het
ziekenhuis in Dirksland, verwacht
dat het hard nodig is om de krachten
te bundelen als de regering op de
zorg gaat bezuinigen. „Er wordt uit
gegaan van 30 miljard. Een deel zal
bij de eerstelijns gezondheidszorg
gehaald worden, bij ziekenhuizen en
artsen, maar ook bij de thuiszorg. En
die zorg is voor onze mensen juist
heel belangrijk."
Wouda is ook bang dat er minder
geld voor het persoonsgebonden
budget komt. „Als dat stukken min
der wordt, dan zal dat voor gezinnen
grote gevolgen hebben. Die zijn erg
kwetsbaar."Als er een voorziening
wegvalt, dan zal dat door de vrijwil
lige thuiszorg opgepakt moeten wor
den, zegt ze. Voor dit onderdeel,
praktische thuiszorg, is C. Christi-
aansc-Flipse uit Tholen contactper
soon. Helpende Handen maakt ge
bruik van de contactpersonen in de
kerk. Zij worden geïnformeerd door
de contactdiakcncn.
De voorzitter verwacht dat de sa
menwerking verder zal groeien. Er
zijn nu al contacten met de reforma
torische stichting thuiszorg (RST),
maar ook met de Nederlandse pa
tiëntenvereniging (NPV). „We zien
ook al wel mensen die de regionale
bijeenkomsten bezoeken als het gaat
om specifieke onderwerpen, zoals
het syndroom van Down. Het zijn
kleinere praktische bijeenkomsten
waar mensen hun ervaringen kunnen
delen. Het geeft mensen een band."
Daarnaast zijn er zangmiddagen en
worden er uitstapjes gemaakt naar
een pannenkoekenhuis of een kaas
boerderij. Ook wordt er catechese ge
geven en worden er aangepaste kerk
diensten verzorgd door een dominee
of een ouderling. Ook wordt er vaak
s'amcn gegeten. Bij de opening van
het seizoen is er een koud en warm
buffet en worden er dia's vertoond.
De meeste mensen met een beper
king wonen in gezinsvervangende te
huizen. Toch bestaat er volgens Wou
da van de Waerdl nog een grote
behoefte aan woningen voor mensen
met een beperking. „Er is grote
nood. Dal bleek onlangs nog op een
interkerkelijke bijeenkomst. Het aan
tal verstandelijk gehandicapten op
Tholen is hoog. Er wordt gekeken
naar nieuwe huisvesting in de pro
vincie Zeeland. Dat valt echter niet
onder de taken van Helpende Han
den"
Ook op dit gebied is het volgens Van
de Ridder nodig om de handen ineen
te slaan. „Iedereen heeft nu zijn ei
gen stichting met een eigen leiding
gevende. Ik denk dat we op den duur
naar één koepel moeten. We zitten nu
nog te veel vast aan de kerkelijke
structuur. De nood die er leeft, moet
ons er brengen."
van Dijke, en ze hebben drie klein
kinderen.
Tafeltcnnisclub Smash '76 in Sint-
Annaland heeft Piet al 30 jaar als
lid. Daarvan is hij tien jaar penning
meester geweest en hij was redac
tielid van het nu niet meer bestaan
de clubblad De Schuuver. Piet heeft
twintig jaar competitie gespeeld.
Maar een sterspeler is hij nooit ge
weest, zegt hij. Altijd speelde hij in
de lagere teams. „Tafeltennis was
de enige sport die ik een beetje
kon", licht hij met enige zelfspot de
këUze .voor die sport
toe. „Bij de Rabo
bank heb ik in het
zaalvoetbalteam ge
zeten als keeper. Ze
schoten me met bal
en al zo het doel in."
Nu speelt Piet nog
wel eens een potje ta
feltennis als hij er zin in heeft, maar
liever gaat hij naar een wedstrijd
kijken. „Ik maak geen onderscheid
tussen de teams. Als ik tijd heb. ga
ik kijken, wie er ook speelt." En als
het weer dinsdag is, de wekelijkse
speelavond, drinkt Piet na afloop
vaak wat met de spelers aan de bar.
Hij noemt zichzelf niet meer zo ac
tief, maar wel betrokken bij de club.
Dat is bij het 25-jarig bestaan van
de vereniging gewaardeerd met de
benoeming tot lid van verdienste.
Piet had voor dat jubileum overi
gens een boekje geschreven. Een
andere inspanning die hij verricht
heeft voor Smash, zijn twee uitwis
selingen met een Poolse tafeltennis
vereniging. „Daardoor mag ik me
zelfs international noemen." De af
gelopen twee seizoenen heeft Piet
de competitieverslagen verzorgd
voor deze krant.
Als Smashlid hield Piet zich ook be
zig met het organiseren van de op
tocht voor het 525-jarig bestaan van
Sint-Annaland. Er was een werk
groep voor opgericht, waar oqk le
den van streekmuseum De
Meestoof in zaten. Zo werden de
eerste contacten met het museum
gelegd en toen in 2001 de heer Be
velander uit Oud-Vossemeer stopte
als penningmeester vroeg de toen
malige voorzitter Theo Westerveld
of Piet die functie wilde vervullen.
Hij wist toen nog niets van het mu
seum. „Ik kwam er nooit", geeft hij
toe.
„De eerste twee jaar voel je je ei
genlijk meer een boekhouder. Maar
op den duur slaat het vlammetje
over en ga je meer dingen doen." Nu
verzorgt Piet ook de redactie van het
ledenblad De Meestove. En hij
houdt zich bezig met de bijdrage
van het museum aan de jaarlijkse
braderie. Toen de brandweerkazerne
een aantal jaar geleden verhuisde
naar de rand van het dorp, kon de
braderie worden doorgetrokken naar
het museum. Tot die tijd moest de
siraat altijd vrij blijven voor de
brandweerauto's. Piet heeft toen een
invulling bedacht voor het gat dat
toen ontstond op de Ring, door het
verplaatsen van de kramen: ringste
ken met paard en wagen. „Dat is
ook historisch verantwoord. Ik vond
in een krant van 1920 een bericht
dat er bij feestelijkheden op het
dorp ook altijd ringsteken was."
De Museumnacht in
het najaar is even
eens een bezigheid
van Piet. En hij had
een hand in de Be
vrijdingsoptocht van
Sint-Annaland die
onlangs is gehouden.
Nieuw is de Mce
stoofMeiMarkt, waarvoor Piet in
een taakgroep zit. Hij is er dolen
thousiast over. Boeren uit de omge
ving komen met hun waren in een
kraam staan. Het is bedoeld als ex
tra attractie bij het museum om ook
eens ander publiek te trekken.
Via het museum is Piet bij de ver
eniging van Zeeuwse Musea te
rechtgekomen, waarvan hij sinds
twee jaar penningmeester is. Ver
der is hij sinds 2001 bestuurslid
van de familicstichting Van Dijke.
Die is opgericht door familieonder
zoeker Henk van Dijke uit Amstel
veen. Piet heeft meegeholpen aan
een familiereünie en hij schrijft
voor het per twee jaar uitkomende
familieblad over het wel en wee
van de Van Dijke's op Tholen en
Sint-Phiiipsland. Daarvoor door
zoekt hij oude kranten. Hij is be
gonnen in de Yerseksche en Thool
se Courant van 1897. Dat is de
oudste die hij kon vinden in het ar
chief dat deels ligt opgeslagen bij
de Rabobank in Sint-Annaland. In
middels raadpleegt hij de oude
Thoolse krant op internet en zit hij
in de jaren 1920. „Ik pak elke keer
een periode van drie jaar."
In het beetje vrije tijd dat nog over
blijft, pakt Piet zijn puzzelboek er
bij. „Ik houd van doorlopers. Hel
liefst zo moeilijk mogelijk." Maar
zijn vrije woensdag - die hij tegen
woordig heeft, omdat hij gebruik
maakt van seniorenverlof - gaat
volledig op aan het verenigings
werk, evenals de weekenden. En 's
avonds pakt hij ook vaak zijn laptop
om iets voor de club te doen.
Piet heeft voor het interview met de
krant op een rij gezet wat hij alle
maal doet en daar schrok hij toch
wel een beetje van. „Het wordt toch
wel eens tijd dat ik eens wat tijd
voor mezelf ga nemen. Maar wat ik
dan ga doen. dat is de vraag. Het is
in elk geval hopen dat ik gezond
blijf."
De Parlevinker onderscheidde zich
met lange openingstijden ('s avonds
en ook op zondag) en een zeer geva
rieerd assortiment. „We hadden bij
voorbeeld 40 soorten kaas, maar er
bleek te weinig interesse te zijn. Dit
gaat ook nooit kostendekkend wor
den, zodat we na veel rekenen in
overleg met de Kredietbank be
sloten hebben om te stoppen. De
Kunstroute was zaterdag 1 mei onze
laatste openingsdag." Meijer zat in
een huurpand en via internet gaat hij
zijn restanten uitverkopen. „Mijn
opzet was om buiten het seizoen
quitte te draaien en in de zomer
maanden winst te maken. De om
zetten waren echter niet realistisch.
Je loopt al maanden zwaar achter en
hoewel ik 90 uren per week in de
weer was, ga je het toch niet terug
verdienen. De toeloop steeg wel wat
- vooral veel sigaretten verkocht ik
- maar de dagontvangsten waren
om te huilen."
Meijer zegt te hebben ervaren, dat
de aanloop in de binnenstad van
Tholen veel te wensen overlaat. „Ik
gunde het mooie stadje zo'n extra
voorziening, maar feit is dat er te
weinig mensen naar het centrum ko
men. Heel veel mensen die in Tho
len wonen, maar elders werken, zie
je niet in de stadskern. Ik heb het
meegemaakt bij een pizza-bestel
ling: die mensen woonden al 2 jaar
in Tholen, maar ze wisten niet waar
de Kaay lag. En bij de ABN wisten
ze niet dat er een postkantoor was.
Dat is tekenend voor de situatie en
uit gesprekken hoor ik dat het bij
veel winkeliers armoe troef is."
Meijer zegt zich niet te kunnen
voorstellen dat de ligging in de Vis
straat de oorzaak is. „De slager in
de Vossemeersepoort ligt ook niet in
de loop, maar die weten ze toch ook
te vinden. Ik had een paar trouwe
klanten en vooral ouderen waren
blij met me. Ook uit de jachthaven
had ik wel aanloop, maar te weinig.
Ik heb veel groenten en fruit moeten
weggooien."
De winkelier zegt nog bij de ge
meente aangeklopt te hebben om fi
nanciële steun. „De nieuwe super
markt op vakantiepark Aquadelta in
Bruinisse kreeg een ton van de ge
meente Schouwen-Du iveland door
lagere huur e.d., maar de gemeente
Tholen gaf niets. Het klinkt sarcas
tisch. maar als je geestelijk gehandi
capten in dienst neemt, kun je wel
een winkel draaiende houden. Dat
had ik misschien moeten doen", al
dus Ralph Meijer van de Parlevin
ker uit Tholen.
Er zat een bijna vijf meter lang gat
in de romp, waardoor het schip eerst
gerepareerd moet worden alvorens
het verder kan varen. Een deel van
de containers van de Mureen was
geladen met gevaarlijke stoffen,
maar alle lading bleef ongeschon
den en niemand raakte gewond.
Volgens een woordvoerder van de
watcrpolitic was het stuurhuis op
het achtersteven van de Hestia te
hoog om onder de schuif van de
Kreekraksluizen door te varen.
Daarom besloot de 52-jarige Poolse
kapitein om het schip achterin
zwaarder te maken, zodat het daar
dieper in het water kwam te liggen.
Omdat het voorsteven daardoor ho
ger lag, had de kapitein een grotere
dode hoek gekregen en zag hij de
Mureen over hel hoofd. De politie
heeft een proces-verbaal tegen de
kapitein gemaakt wegens slecht
zeemanschap. Volgens de politie
had hij verzuimd een bemanningslid
bij de boeg te zetten om op de uit
kijk te staan.
De bemanning van de Mureen
kwam met de schrik vrij. Poortvlie-
tenaar Marco van Oeveren voer met
zijn containercombinatie ms Anro-
ma vanuit Antwerpen enkele uren
achter de Mureen. Hij zag bij het
passeren de schade aan beide sche
pen. De Mureen kon met onder an
dere een paar deuken gewoon ver
der varen. De bemanning van de
coaster heeft een blaastest onder
gaan en is gehoord door, de waterpo-
litie van Zeeuwse Stromen.