'Opvallend is dat autobezitters
geen dag zonder auto kunnen'
'Rookverbod was
lang onduidelijk'
Nooit meer koren naar De Korenbloem?
Willem Zoetemeijer (60) uit Tholen stopt na 45 jaar als monteur
Kanaries
Karei Saris van Thooise horeca
Brandblusser
Leen Verhage uit Tholen terug op oude stek in Scherpenisse
Vrijdag 14 mei 2010
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
5
Als hij weer zou mogen kiezen, zou hij weer automon
teur worden. De 60-jarige Willem Zoetemeijer uit Tho
len is met de vut. Hij is vanaf 1965 actief geweest als
monteur. Begonnen bij Toine Mazairac, de Opeldealer
aan de Erasmuslaan in Bergen op Zoom en geëindigd bij
Autobedrijf Tholen van Rien Mol aan de Gagelboslaan
in Bergen op Zoom. Daartussen zat nog een aantal
Thooise bedrijven. Dorpsgarages waar hij ook trekkers
repareerde, combines en grasmaaimachines. Het was in
een van de dorpsgarages waar hij de liefde voor zangvo
gels opdeed. Zoetemeijer is nu alweer 30 jaar penning
meester van vogelvereniging Vogelvreugd.
Luizenleventje
i
Incident
Rijstenbil
Meesterwerk
Proefmalen
Sluitingstijd
De open Molen-en Gemalendag heeft zaterdag in Scher-
penisse bij molen De Korenbloem tussen de vijftig en
zestig bezoekers opgeleverd. Waaronder een tiental kin
deren. Een wat oudere dame durfde de trap naar de gale
rij van de molen niet op en wachtte beneden tot haar ge
zelschap van de uitleg van molenmakersbedrijf Berkhof
en van het uitzicht had genoten.
Vader grijpt naast titel Oranjekenner
Vaktermen
De Verwachting
Zijn liefde voor zangvogels deed Zoetemeijer op toen hij bij Ko
Hommel in Sint-Annaland werkte. ,,Ko had drie jongens die in de
garage een kooitje met twee kanaries hadden. In het begin ver
zorgden ze de vogeltjes, maar op den duur niet meer. Ik ging ze
meer voeren en ze wilden ze op den duur wegdoen. Toen heb ik
ze gekocht. Thuis eerst weggehangen en er later een rennetje
voor gemaakt. Iemand van de vogelvereniging vroeg me eens om
mee te gaan naar een vergadering. Na een jaar ben ik in het be
stuur gegaan en ik ben nu al dertig jaar penningmeester." De Tho-
lenaar kweekt nu papagaaien.
Willem Zoetemeijer uit Tholen rijdt zelf in een 20 jaar oude Citroen.
Volgens Zoetemeijer zijn er niet zo
veel monteurs die zo lang in de au
tobranche actief blijven. Hij herin
nert zich de tijd dat er nogal wat
monteurs de overstap maakten naar
grote bedrijven als General Electric
en Philip Morris om onderhouds
monteur te worden. Zoetemeijer
bleef trouw aan de auto. Hij heeft er
zelf nog twee. Een 20 jaar oude Ci
troen DX waar hij onlangs nog mee
naar de viering van de bevrijding in
Wageningen reed en een Opel GT
uit 1971 die hij nog op moet knap
pen. „Die heeft op me staan wach
ten," lacht de monteur. „Ik ben pas
de tweede eigenaar, hij is nog origi
neel."
Zoetemeijer noemt het een boeiend
vak, waarin in de loop der jaren ont
zettend veel is veranderd. Dc appa
ratuur die de monteur tegenwoordig
ter beschikking staat, is niet te ver
gelijken met hoe er vroeger werd
gesleuteld. Auto's roesten bijna niet
meer, maar het is wel lastiger ge
worden om een lampje van de kop
lamp te vervangen.
Het was spannend zaterdagavond in
de finale van het EO tv-programma
De grootste royaltykcnncr van Ne
derland. De 17-jarige Anne Vader uit
Tholen moest het opnemen tegen dc
andere vijf deelnemers in dc finale.
Na de eerste ronde eindigde de
Thooise op de eerste plaats. In de
tweede ronde werd ze tweede met
1580 punten, maar haar grootste
concurrent, de Friese Dieuwke de
Vries, haalde meer dan 1800 punten.
Beiden plaatsten zich voor het eind
spel.
Voor Anne, die voor het tweede jaar
meedeed, een hele prestatie. Haar
kennis van de Oranjes is enorm. Ze
had zich voor de gelegenheid in het
oranje gestoken, met een sjaal met de
naam van Maxima erop. Willem
Zoetemeijer ging naar de ambachts
school in Bergen op Zoom. En
kwam als jonge jongen al vaak bij
smid Van der Hove aan de Markt.
„Diens zoon Kees heeft me lassen
geleerd. Ik heb wel eens lasogen ge
had want ik nam het toen niet zo
nauw met de bescherming."
In 1965 kon hij aan de slag bij Ma
zairac in Bergen op Zoom. Een
groot bedrijf met 21 monteurs. On
derhoud plegen aan een auto was
toen een tijdrovend karwei. „Auto's
kregen bij 60.000 kilometer een
grote beurt. Daar had je veel werk
aan. Je moest dc startmotor, de dy
namo en de koolborstels onder han
den nemen. En de waterpomp revi
seren koste ook veel tijd. Veel was
toen nog van gietijzer."
Wim ging met zijn brommer de
brug over. Voordat hij de Eendracht
over ging, kocht hij vaak bij een van
de visboeren een 'zootje mossels'
die hij dan aan zijn collega's in Ber
gen verkocht.
Zoetemeijer was bekend onder de
vissers in Tholen. „Mijn opa Schot,
Alexander en Maxima zijn haar gro
te favorieten van het koningshuis,
vertelde ze.
In het eindspel kregen ze vijf vragen.
Elk juist antwoord was goed voor
één punt. Wie het wist, drukte op de
knop. Anne drukte dc eerste keer zo
vroeg dat de vraag nog niet helemaal
was gesteld. Ze gokte verkeerd. Haar
tegenstander wist wel het juiste ant
woord. Ook op de tweede vraag
bleef ze het antwoord schuldig. Toen
de derde vraag aan de orde kwam,
was het er op of eronder. De vraag
ging over het systeem van regeren
waarin vrouwen uitgesloten wordt
van troonopvolging: het Salische
stelsel. Ook die vraag wist de Friese.
Het werd toen 3-0 en daarmee was
de finale gespeeld.
I
mm m.
Lautjc, leurde in dc zomer met bot
jes en in de winter met kabeljauw.
Op vrijdag ging ik langs de vissers
om te betalen, bij Kegge, Bout cn dc
Kok. Toen moest ik 22 gulden beta
len voor een tobbe vis. Dat heette
zo. Als ik dan als kleine jongen vijf
cent kreeg van die mannen, dan was
ik de koning te rijk." Zoetemeijer
bewaart er goede herinneringen aan.
Op zaterdag maakte zijn opa zelfs
ijs. In de woonkamer aan de Grind
weg hangt nog een foto van de klei
ne Wim, likkend aan een ijsje op de
Markt.
Dc monteur werkte ook op dc
scheepswerf van Van der Giessen de
Noord in Alblasserdam. „Er werk
ten daar toen veel Tholenaren. Ze
vroegen of ik ook mee ging. Dan
zou ik het onderhoud van de machi
nes doen en later aan de auto's.
Daar heb ik een luizcnlcvcntje ge
had. De eerste twee uur werd er
over voetbal geouwehoerd. Er was
helemaal niet zo veel te doen, maar
ik maakte er wel lange dagen. Elke
Het aantal bezoekers was aanzien
lijk hoger dan bij de tien tot elf mo
lens die er op het eiland bezocht
konden worden, vertelde Gijs Jan
Berkhof die zaterdag een rondje
I
I
i
1
I
I
I
I
I
I
I
dag pendelen, 's Ochtends om half
zés weg, en 's avonds pas weer thuis
want we moesten toen nog over
Zwijndrecht en Breda rijden."
Na ongeveer anderhalf jaar was hij
het zat. Zoetemeijer stapte over naar
Jo dc Graaff in Poortvliet. Ook daar
was hij voor gevraagd, vertelt hij.
„Dat bedrijf begon toen net een
beetje te lopen. Hij werd dealer van
Datsun, later Nissan. Verschillende
typen auto's. In het begin waren de
mensen nog een beetje bang voor de
Japanse wagens, maar het was een
grote vooruitgang. We gingen van
gietijzer naar aluminium." Van der
Graaff deed niet alleen in auto's.
„We repareerden ook trekkers en
andere landbouwmachines en voor
dc gemeente deden we het onder
houd van alle grasmaaimachines.
Later is de gemeente dat zelf gaan
doen."
Wat vroeger werd gedaan, kan nu
niet meer, zegt Zoetemeijer. Hij
heeft wel eens een Fiat onder han
den gehad die verkocht was, maar
waarvan de roestplekken moesten
worden weggewerkt. „Dan maakte
ik eerst dc boel kaal en dan ging ik
het vertinnen met een soldeerbout.
Het was een heel werk, maar de
roest kwam er niet meer door.
Zoiets kan nu niet meer."
Ook het werk aan de remvoering en
de koppeling is veranderd. Moesten
de monteurs met de hand alle rem
schoenen vastklinken, nu is het een
setje wat de monteurs kunnen ver
vangen. „Koppelingsplaten? Als we
die los hadden gedraaid, bliezen we
die uit. Zwart van het stof zagen we.
Als je kijkt waar we vroeger mee
gewerkt hebben? We hebben heel
wat stof cn verf ingeademd. Er zat
asbest in de remblokjes en de rem-
schijven."
Om banden te verwisselen is er nu
een bandenapparaat die het werk
lichter maakt. Zoetemijer is nog uit
de tijd dat er stootijzers werden ge
bruikt om een band van de velg te
halen. De monteur vertelt over een
incident in de garage van De Graaff
toen er op een warme zonnige dag
een Amerikaanse wagen van de no
taris werd binnengereden. „Met
brede velgen. De Graaff zou het zelf
doen. Hij heeft met een ijzer de
band er af gestoten, er een nieuwe
band opgelegd en opgepompt, maar
velg en band vlogen toen tegen het
plafond. Jan zat er net met zijn hand
boven. Dat is goed afgelopen."
Thooise molens deed.
Voordat de bouwvakvakantie begint
levert hij de molen 'maalklaar' op.
Maalklaar mag dan in molenaars
kringen een gangbare uitdrukking
Tot de werkzaamheden behoorden
ook het aanbrengen van stickers op
de auto's die bij De Graaff werden
verkocht. „Met de naam van De
Graaff er op. Ze waren door heel
Europa te zien."
Maar weer veranderde Zoetemeijer
van werkgever. Nu ging hij aan dc
slag bij Ko Hommel in dc Voorstraat
in Sint-Annaland (voorheen garage
Kurving), met werkplaatsen aan
beide kanten van dc straat. „Homm-
mel kende ik. Hij had vroeger bij
Mazairac gewerkt. Hel was een ty
pische dorpsgarage. Wc maakten er
zelfs nog fietsen, maar we repareer
den ook combines en dc vrachtwa
gens'van Theunisse. En de VW-bus
jes van Willem Rijnberg waarmee
ze indertijd naar Rotterdam pendel
en. Dat waren er wel acht. Ik heb
ook nog met Adrie van Vossen ge
werkt die nu een nieuw bedrijf heeft
aan de Veilingweg. Van Vossen zal
in de Julianastraat waar hij auto's
spoot voor Hommel. Ko opende een
wasstraat aan de Weststraat. Dat
was een van de eersten op Tholen."
Zoetemeijer heeft er een poos met
plezier gewerkt, zegt hij. Het bedrijf
was vooral Opelgericht, zegt Zoete
meijer, maar ook Honda was een
geliefd merk.
Er waren toen veel dorpsgarages,
Dekker in Sint-Annaland, Bliek in
Scherpcnissc, Bijl cn De Viet in
Sint-Maartensdijk, De Jonge in
Poortvliet, Struijk in Stavcnisse.
„Met alle garagehouders maakte we
'wel eens een uitstapje. Bijl cn Bliek
regelden dat. Zo zijn we een keer
met de bus naar Nieuwkuijk bij Den
Bosch gegaan."
Toen het in dc jaren tachtig wat
minder ging, stapte hij in 1984 over
naar Autobedrijf Tholen van Cor
Mol in Bergen op Zoom. Hij bleef
26 jaar lang in dienst. Zoetemcmijcr
kreeg met Volvo-auto's te maken,
later werd dat Saab. Het bedrijf zat
eerst aan de Noordzijde Haven.
zijn voor een molen die volop in be
drijf is. Zover zal het volgens Leen
Verhage (68) uit Tholen niet komen.
Vijftien jaar geleden verliet zijn hij
zijn molen omdat het niet meer ver
antwoord was om er mee te werken.
De zaak was versleten en de molen
zelf stond zo scheef als een kapotte
garagedeur. "Hij stond 29 centime
ter uit het lood en dat kon je goed
zien", legde Berkhof zijn bezoekers
uit. "De bovenkant van de molen
was al scheef gemetseld omdat de
molen al verzakte tijdens de bouw.
Dat komt omdat hij op een kleilaag
staat en omdat die kleilaag weer rust
„Mijn eerste karwei was het revise
ren van dc Amerikaanse slee van
burgemeester Bram Rijstenbil van
Nieuw-Vossemeer." Het werk werd
er meer verdeeld. Er kwamen spui
ters en monteurs, waaronder Jaap
Koeteeuw, Harm Kot en John Moer
land.
Versnellingsbakken werden vroeger
gereviseerd, tegenwoordig worden
ze vervangen. „We moesten vaker
improviseren. Maar daar was ook
meer tijd voor. Het arbeidsloon was
toen ook niet zo hoog."
„Lampen zitten nu in de kofferklep,
maar door het open en dicht slaan,
breken dc kabels nog wel eens af.
Vroeger waren er verchroomde
bumpers, nu is alles kunststof.
Maakten de motoren vroeger veel
meer toeren, nu is alles lichtge
wicht. Velgen waren van staal, nu
van aluminium."
Opvallend is volgens Zoetemeijer
dat autobezitters bijna geen dag
zonder auto kunnen, ook al rijden ze
er weinig mee. „Ze kunnen hun au
to niet missen. Ze vragen vaak een
vervangende wagen. Kwam die na
een dag terug, dan bleek dat er maar
twee kilometer mee was gereden.
Van de garage naar huis en terug."
Soms krijgen de garagehouders las
tige vragen. „Wc hebben eens een
klant gehad die een tik in de auto
hoorde, een blikken geluid. Wc heb
ben gezocht waar het vandaan komt.
Kleed eruit cn op den duur de stoel
eruit en op de vloer gaan liggen en
dan rijden. Uiteindelijk hebben we
hel ontdekt. Onder de stoel zat een
dubbele balk waar een puntlas niet
goed was vastgehecht. Dat hebben
wij toen alsnog gedaan. Het was een
heel klein dingetje met grote gevol
gen."
Volgens Zoetemeijer waren er ook
klanten die na wilden gaan of het
benzineverbruik wel klopte. „We
hebben eens een klant gehad die een
auto had gekocht die gemiddeld één
op zestien reed. Die wilde dat we
dat samen gingen lesten omdat hij
dacht dat hij veel meer gebruikte.
op een veenlaag."
Die grondcombinatie vind je vol
gens Gijs Jan op heel Tholen.
"Daardoor staan alle molens op
Tholen nog steeds scheef. Nee, aan
biedingen om ook andere molens in
de gemeente recht te zetten of te
restaureren heb ik nog niet."
Dat is niet zo vreemd als hij zegt dat
de restauratie van De Korenbloem
tussen de vier- en vijfhonderddui
zend euro kost. Dat bedrag wordt
weliswaar opgehoest door rijk, pro
vincie en gemeente, maar het blijft
toch een hele uitgave.
Als je een molen wilt hebben die
We maakten de tank leeg en goten
er precies één liter in om te kijken
hoe het uitkwam. Het gaat natuur
lijk om het gemiddelde en het ligt
vooral aan hoe vaak en diep je het
gaspedaal intrapt. De garagehouder
krijgt dan vaak de schuld."
Hij wijst er op dat een auto onder
houd nodig heeft. „Eigenlijk mag
hij niks kosten, terwijl een televisie
zo wordt vervangen."
Zoetemeijer verrichte bij Mol een
huzarenstukje door een vrachtwa
gen om te bouwen voor het vervoer
van personenauto's. „Cor Mol had
een mooie rode vrachtwagen ge
kocht en die heb ik helemaal aange
past. De oude bak die er op stond,
was roestig. Ik heb toen voorgesteld
om een hele nieuwe te maken. Ik
had een goede hand van lassen. Ik
had er geen tekening van. Ik heb de
rijplaten op maat laten afzagen en
ze gemonteerd en om de boel hy
draulisch te maken dc achterkant er
afgeslepen." Zoetemeijer kreeg er
de vrije hand voor. Een half jaar
lang werkte hij aan zijn meester
stuk. Hij maakte er een stootbalk
op, voorzag de wagen van spoilers,
maakte een kast met bcdieningspo-
Zover zal het volgens Verhage op
Tholen niet komen. "Ik verwacht
ken en maakte ook de zijkanten
dicht. De wagen onderging een
complete metamorfose. Zeker toen
hij zilvergrijs werd gespoten. Zoete
meijer geniet er nog van na. „Een
ander koopt een boot, maar dit was
mijn speeltje. Mol was er trots op cn
heeft er maar een paar jaar plezier
van gehad." Mol overleed, maar de
wagen is nog steeds in gebruik.
Dc laatste jaren werd Zoetemeijer
ook wel eens uitgeleend aan Auto-
schadebedrijf Buijs in Tholen. „Hij
spoot al veel auto's voor ons. Als
het te druk werd, dan ging ik er een
handje helpen. Ach, ik kan met ie
dereen goed opschieten.
Zoetemeijer vindt het van groot be
lang dat de sfeer in een bedrijf
goed is. En dat er af en toe een
geintje kan worden gemaakt. Hij
zorgde daar zelf regelmatig voor.
„Ik heb wel eens een hamer vast
gelast om een college te plagen. Of
ik bond dc schoenen wel eens vast
aan de veters. Dat moet kunnen, al
moet je goed weten op welk mo
ment je dat doet. Zelf hebben ze
me natuurlijk ook te pakken gehad.
Op mijn laatste werkdag hadden ze
blikken aan mijn auto gebonden. Ik
ben er gewoon mee naar Tholen
gereden. Het was een mirakels ge
rammel."
i
E: info@tholenbv.nl
www..tholenbv.nl
www.saabtuning.nl
Advertentie I.M.
Niet zozeer de crisis speelt de Thooise horecaondernemers parten, maar
het door de regering ingestelde rookverbod. Dat zegt voorzitter Karei
Saris van de afdeling Tholen van de koninklijke horeca Nederland
maandagmiddag na afloop van de jaarvergadering in café Smerdiek.
„Ik heb geen geluiden gehoord dat
ondernemers in de problemen zijn ge
komen door dc crisis, wel dat dc on
duidelijkheid over het rookverbod ve
len parten hebben gespeeld. Je ziet dat
klanten bij het ene café waar het rook
verbod is ingevoerd weglopen naar
een ander café waar nog wel gerookt
mocht worden." Volgens Saris is het
rijk daar verantwoordelijk voor ge
weest. "Het lag volgens hem vooral
aan het toezicht. Die ligt bij de Voe-
dels en Waren Autoriteit. „Als er van
af het begin goede controle was ge
weest, dan was het ook meteen
duidelijk geweest dat roken in de zaak
niet meer kon." Het rookverbod is op
1 juli 2008 ingesteld. Een klein café
in Groningen spande begin 2009 een
rechtszaak aan, maar verloor dat. Ho-
reca-ondememers moeten volgens de
voorzitter er voor zorgen dat er een
'goede rookruimte' is. Doordat er
vanaf het begin niet consequent is op
getreden, zijn er collega-ondernemers
die niet meer met elkaar omgaan, ter
wijl dat voorheen wel zo was." Na
men noemt hij niet. Wel concludeert
hij dat het rookverbod de onderlinge
concurrentie nadelig heeft beïnvloed.
Tijdens dc vergadering spraken de on
dernemers ook over het verruimen
van de sluitingstijd. Nu sluiten de ho
recagelegenheden zondagnacht om 2
uur. Een verlenging geldt volgens Sa-
ris maar voor één uur. Ook daar zou
beter dc hand aan gehouden moeten
worden, zegt Saris. Want als de een
zich wel aan de afspraak houdt en de
ander niet. dan geeft exik dal scheven
gezichten.
In het bestuur volgde Ema Allewijn
van Het Keeten in Stavenisse Janny
Rijnberg van café-restaurant Haven
zicht in Sint-Annaland op. Saris is
voorzitter, Bert Coelers van de Buut-
engadts uit Sint-Annaland is secreta
ris, Hans Goudzwaard van 't Centrum
in Poortvliet is penningmeester,
André van Ast van café An de Slööve
uit Sint-Annaland is bestuurslid.
Cor Mol bij de door Zoetemijer volledig omgebouwde vrachtwagen.
I
Volgens Zoetemeijer is het van groot belang dat de monteurs in
de garage weten waar de brandblussers hangen. Hij spreekt uit
ervaring. Toen hij in de Roosendaalse vestiging van Mol werkte,
vloog de auto die hij onder handen had in brand. „Ik moest een
plaatje bij de pedalen lassen van een Volvo 340. Ik was er al
leen. Bij het lassen let je op de benzineleidingen. Toen ik net
klaar was, vloog de auto in brand, ik had een leiding die door de
chassisbalk liep geraakt. Ik ben naar de brandblusser gerend en
heb met geel poeder de brand geblust. Het was een grote blus
ser. Ik heb hem helemaal leeg gespoten. Heel de garage en de
showroom stond vol rook. Door dat gele spul was het net of je
door de woestijn liep. Maar de auto ging 's avonds toch gewoon
terug mee met de klant."
Een oud-inwoonster van Scherpenisse neemt een kijkje in 'haar' molen.
goed functioneert, ziter niks anders
op dan de boel recht te zetten, is de
opvatting van Berkhof. "Er zitten
assen cn wielen in. Dan moet de
molen 100 procent in het lood staan.
Bij De Korenbloem was de situatie
niet meer werkbaar."
Zijn bedrijf sloeg, in samenwerking
aannemersbedrijf Nonnckes, molen
bouwer Nico van Koertcn cn uit
voerder Leen Priesters en Berkhof-
medewerker Roy Burgwal, 15 palen
in de grond. Palen met een lengte
van 21 meter. Daarover werd, onder
de molen door. een betonvloer ge
stort en vervolgens kwam het ge
vaarte op vijzels te staan van 31
centimeter hoog."
Zaterdag, tijdens de molendag,
klom Burgwal in de wieken cn wer
den de zeilen gespannen. Acties die
in molenaarstermen heel anders
worden genoemd, maar voor de be
zoekers, waarvan het leeuwendeel
uit Scherpenisse zelf, in begrijpelijk
Nederlands werden vertaald.
Die vroegen de vertegenwoordigers
het hemd van het lijf. De meest
prangende vraag bleek de opleve
ringsdatum. Berkhof: "Als dc molen
dadelijk goed functioneert, maken
we het terrein rondom de molen nog
netjes in orde cn kunnen nog voor
de bouwvakvakantic bezoekers de
gerestaureerde Korenbloem komen
bezichtigen."
Een aantal kinderen uit Scherpenis
se nam zaterdag al een voorproefje.
Die kregen van de organisatie van
de Open Molendag, de slichting
Hollandse Molen, een bouwplaat
cadeau. Daarmee kon na wat knip-,
vouw- en plakwerk een minimolen
worden gefabriceerd.
Berkhof: "Dan kregen we van de
ouders van de kinderen de verhalen
hoe ze vroeger de molen beleefde.
Door er stiekem in te kruipen."
Welke functie de molen krijgt, is af
hankelijk van de interesse van de
molenaar, zegt Berkhof. "In Gelder
land is er een molenaar die voor de
boeren in de omgeving graan maalt.
Dc molenaar levert dat meel weer
aan bakkers."
niet dat de boeren op Tholen daar
iets in zien. Je hoort daar slechts
sporadisch iets over. En afgezien
van een gebrek aan aanbod, ver
wacht ik niet dat er afnemers zijn."
Afgelopen maandag en dinsdag
werd er proefgedraaid. Circa 50 kilo
tarwe werd tussen de molenstenen
gestort, waarna de bovenste steen
ging draaien. "Perfect. Honderd
procent", constateerde Verhage. Hij
voelde zich op zijn oude stek als een
vis in het water. Zeker na zoveel ja
ren van twijfel. De vraag was of de
molen ooit weer zou functioneren.
Daar hoeft hij sinds gisteren, tijdens
dc eerste oplevering, niet aan te
twijfelen. "Het resultaat is prachtig
meel. Puur natuur. Het zou leuk zijn
als mensen weer zelf brood gaan
bakken. Bij voldoende afnemers wil
ik wel gaan malen."
Op 22 juni volgt de tweede opleve
ring. Volgens Verhage zijn er nog
een aantal verbeterpunten en dan
mag er niets meer te wensen zijn.
Zodra dat het geval is, wordt dc mo
len officieel geopend. De datum is
bij de gemeente nog niet bekend.
In Tholen was molen de Verwach
ting open. Vrijwillig molenaar Jan
van Gorsel zegt dat hij 200 bezoe
kers heeft gehad. De eerste belang
stellenden kwamen om kwart over
negen al binnen om de molen te be
kijken. Er waren mensen uit alle
windstreken. Rijswijk, Hellevloet-
sluis, Valkenburg, maar ook uit het
buitenland: Zwitserland, Duitsland
en Engeland. „Na de restauratie was
dit de eerste keer en dus een suc
ces." Van Gorsel verkocht gemalen
meelproducten.
Autobedrijf Tholen B.V.
ruim 75 jaar een begrip
in mobiliteit
SAAB verkoop
SAAB onderhoud
SAAB tuning
Gagelboslaan 161,
Bergen op Zoom
Tel 0164-247636
