W-.
KLEIN SOU W
25 jaM-jVtoficiatf
Han Quist: 'Ik regel graag de boel,
het is moeilijk dat over te geven'
TECHNIEK B.V.
nieuwbouw
1985
onderhoud
renovatie
2010
Kleinbouw Techniek in Sint Philipsland bestaat kwart eeuw
Driehoeken
nieuwbouw
onderhoud
renovatie
Bouwend Nederland
TECHNIEK B.V.
Groot en klein
V
Graag willen wij onze ouders
Jcvmyy
feliciteren met het 25-jarige jubileum
van hun bedrijf
KLEINBOUW-TECHNIEK BV
Wij weten dat jullie er, samen met het
personeel, altijd keihard voor hebben
gewerkt, en met succes, gefeliciteerd!!
Jeroen
Martine Vincent
Bertje t
Sem t
Bart Alexandra
Sint Philipsland, mei 2010
Dak eraf
Regelwerk
Vrijdag 7 mei 2010
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
13
Het kantoor van Kleinbouw Techniek aan de Handelsweg in Sint Phi-
lipsland is Han Quist zijn eerste zelf ontworpen gebouw. Hij heeft het
in 1994 gebouwd. Het heeft allerlei elementen die uniek zijn voor het
gebouw. ,,lk vind het leuk om het net iets anders dan een ander te
doen", zegt Han. Op verschillende plaatsen is de vorm van een drie
hoek terug te vinden. In het dak loopt over de volle breedte een rij
ramen in de vorm van een driehoek. Die gaan aan de voorkant over in
de gevel, maar daar loopt de punt van de driehoek naar binnen. ,,Je
ziet dat wel vaker, maar meestal loopt de driehoek dan naar buiten.
Het geometrische figuur komt ook weer terug in de drie perenbomen
die Han voor het gebouw heeft geplant. Die staan ook weer in een
driehoek. En in het logo van Kleinbouw, is ook al 25 jaar een driehoek
te zien: het dak boven de naam.
Hij is bezig met het stokje overgeven aan zijn zoon Bart. Dat
lukt aardig, maar of hij ooit helemaal zal stoppen met werken,
weet hij nog niet. Han Quist is 61 jaar, maar hij is nog dage
lijks aan de slag voor zijn bedrijf Kleinbouw Techniek in Sint
Philipsland. Dat bestaat dit jaar een kwart eeuw. Het jubileum
wordt vandaag op feestelijke wijze gevierd op het terrein aan
de Handelsweg.
Janny Quist-Verwijs heeft al die tijd
niet thuis op haar man zitten wach
ten. Integendeel, ook zij is in het
kantoor te vinden. Vanaf het begin
doet zij al de adminisiratie. Maar
ook haar opvolger staat al klaar.
Schoondochter Alexandra Kosten
neemt beetje bij beetje haar taken
over, zodat zij straks samen met
haar vriend Bart het gezicht is van
Kleinbouw Techniek.
Van een 'broekie' was geen sprake,
toen Han in 1985 besloot voor zich
zélf te beginnen. Hij had toen al
ruimschoots zijn sporen verdiend
in de installatiebranche. Daar was
hij ook voor opgeleid, eerst op de
lts in Steenbergen, later via deeltijd
opleidingen. Hij heeft 15 jaar voor
een baas gewerkt en de laatste jaren
deed hij dat als bedrijfsleider. Maar
hij had het wel gezien. „Ik werkte
altijd voor aannemers. Die hadden
het voor het zeggen. Ik dacht, ik wil
ook aan die kant zitten."
Zijn zwager Rinus Ligtendag uit
Tholen'zat op dat moment in de ww
eh hij vond in hem een partner om
samen een bedrijf te beginnen. „We
begonnen met klein werk. Verbou
wingen en onderhoud. Vandaar de
naam Kleinbouw Techniek."
Ze werkten vanuit huis, Han woon
de destijds nog in de Zijpestraat in
Sint Philipsland. Inmiddels zijn hij
en Janny verhuisd naar de polder
bij Oud-Vossemeer. De opdrachten
stroomden binnen en daarom werd
een werkplaats in het dorp gehuurd,
maar die werd al snel te klein. Toen
Ligtendag b.v. failliet ging. huurden
Han en Rinus de vrijgekomen loods
op het industrictcrrein.van Sint Phi
lipsland. Inmiddels zit het bedrijf
sinds 1994 in het door Han zelf ge
bouwde pand aan de Handelsweg.
Han vond de groei prachtig. Rinus
ging met zijn 57ste in de vut. In
middels was er al personeel aange
trokken, zodat Han ook zonder zijn
vennoot het werk aankon. „Het liep
voortreffelijk, zal ik maar zeggen."
Van kleine woningaanpassingen is
het werk gegroeid naar nieuwbouw
projecten van meerdere woningen
en bouw van bedrijfspanden. Het
'kleine' werk wordt nog steeds mee
genomen. „We zijn groot genoeg
voor de groten en niet te groot voor
de kleintjes", zegt Han. Ook nu zit
het bedrijf, ondanks de economi-
Kleinbouw Techniek bestaat al jaren uit vijftien vaste personeelsleden. Het is uniek om ze allemaal tegelijk op de foto te zien, want de
meesten zijn altijd op pad. Achterste rij v.l.n.r.: Jan Rozendaal uit Halsteren, Wim van der Ree uit Sint Philipsland. Janny Quist, Han Quist,
Bart Quist, Alexandra Kosten, Jos Boon en Jurgen Hooglander uit Sint Philipsland. Voorste rij v.l.n.r.: Jeffrey Rijnberg uit Sint-Annaland,
Jan Duine uit Oud-Vossemeer, Sam Feleus uit Poortvliet, Kees Suijkerbuijk uit Nieuw-Vossemeer, Rob Goedegebuure uit Sint-Annaland. Dim
Verwijs en Carlo van Oeveren uit Sint Philipsland.
noemt grote projecten waaraan ze
hebben meegewerkt. Hij was hoofd
aannemer bij de bouw van zorgcen
trum Elenahof in Stavenisse en het
Allévogebouw in Sint-Maartens
dijk. En indertijd heeft hij veel ge
daan voor Budelpack in Poortvliet.
Voor woningcorporatie Castria
heeft hij 45 woningen gebouwd in
Sint-Maartensdijk en Tholcn en nog
steeds wordt daar veel mee samen
gewerkt. De meest recente grote
opdracht bestond uit de bouw van
21 woningen in Sint-Annaland, ook
voor .Castria.
Maar het werk beperkt zich niet al
leen tot het eiland. Han zou dat wel
willen, maar dat gaat niet meer.
„We zijn te groot om alleen op Tho-
len te werken. Daar is niet genoeg
werk met alle andere bedrijven er
bij. Maar het mooiste zou zijn als
je dicht bij huis kon werken." Het
werkgebied strekt zich uit in de re
gio Zuidwest-Nederland.
Het zijn niet alleen grote bouw
projecten, Kleinbouw wordt ook
ingeschakeld voor de bouw van
luxe vrijstaande woningen of aan
passingen aan bestaande woningen.
Het maakt zowel Han als Bart niet
uit wat ze moeten doen. „Bouwen
op zich is gewoon mooi. Of je nu
een bedrijfsgebouw maakt of een
aanbouw", zegt Bart. Alles is voor
hen een uildaging, maar wat ze op
dit moment het meest spectaculair
vinden, is de verbouwing van een
twee-onder-een-kapwoning uit de
jaren '30 in Tholen. „We hebben in
bewoonde toestand een etage erbo
venop geplaatst. Dat kreeg veel be
kijks, het dak moest er helemaal af.
Het mooiste is nog dat er geen lek
kage is geweest", zegt Bart.
Zoonlief is net zo gepassioneerd
over het bouwbedrijf als zijn vader.
„Ik wilde al van kinds af aan in de
bouw en heb altijd al geroepen dat
ik het bedrijf wil overnemen", zegt
de jongste (30) van de drie kinde
ren. Hij heeft nog een broer Jeroen
(36) die in Amsterdam woont en
een zus, Martine (33). Zij woont in
Sint Philipsland. Han heeft de aspi
raties van Bart eerst even aangezien.
Hij wilde kijken of hij het daadwer
kelijk vol zou houden. Bart is op
zijn zestiende bij het bedrijf komen
werken als timmerman. Hij heeft in
middels zijn aannemersdiploma op
zak door het volgen van een avond
opleiding naast het werk.
Toen er vijf jaar geleden een plekje
vrijkwam op kantoor, ging hij daar
werken. „Ik ben eigenlijk een beetje
in het diepe gegooid", zegt hij. Maar
het heeft goed uitgepakt. Hij houdt
zich nu bezig met calculeren, werk
voorbereiding en het begeleiden van
projecten. En de beslissing is geval
len. Hij is de opvolger van Han. Beet
je bij beetje neemt hij meer werk van
zijn vader over. Het is een groeipro
ces dat al een aantal jaren aan de gang
is. „Op deze manier zijn er ook geen
schokkende veranderingen. Ook niet
voor het personeel en de opdrachtge
vers", zegt Han. Want Bart is ook niet
van plan om het roer om te gooien.
„Ik ga het niet anders doen. We wer
ken ook al zo lang samen, we zijn het
eigenlijk wel met elkaar eens."
Hoewel ze beiden zijn opgeleid om
met hun handen te werken, bestaat
hun dagelijkse arbeid tegenwoor
dig meer uit hoofdwerk: papieren
uitzoeken, contacten met klanten
onderhouden, plannen en meer. Han
vindt het kantoorwerk interessant.
„Ik heb aan beide kanten van het
vak nooit een hekel gehad." Hoewel
flink wat stress hem niet vreemd
is met al dat regelwerk. „Je moet
altijd vooruit kijken en zicht hou
den op werk. Of andersom: Je weet
soms niet of je op tijd klaar bent. Je
moet op tijdje stekken steken. Goed
voorbereiden en niet wachten tot
er een probleem is." Dat heeft hij
wel geleerd door de jaren heen. Zo
is zijn bureau ook veel geordender
dan vroeger, met allerlei papieren
gesorteerd op stapeltjes. „Je moet
zorgen dat je zaken ook administra
tief op orde zijn, anders raak je din
gen kwijt. Dat heeft ook gevolgen
voor de bouwplaats. Mensen op de
bouwplaats moeten precies welen
wat ze moeten doen en ze moeten
materiaal voorhanden hebben."
Bart knikt instemmend. Hij respec
teert zijn vader, maar dat wil niet
zeggen dat ze nooit eens botsen. „Ik
moet af en toe een ommetje maken",
zegt Han. Dan gaat het over werk
loslaten. Bart: „We barsten wel eens
los." Maar altijd kunnen ze weer met
elkaar door een deur. Ze hebben ook
een gezamenlijke hobby: jagen. Dat
doen ze allebei van kinds af aan. Han
zit in het bestuur van de wildbeheer
eenheid Tholcn. „We willen op een
goede manier met de natuur bezig
zijn, op de juiste manier wildbeheer
uitoefenen, zodat er een evenwichtige
stand ontstaat."
Bart heeft straks de leiding over
Kleinbouw Techniek, maar hij weet
dat zijn vader altijd in de buurt zal
zijn. „Ik regel graag de boel, het is
moeilijk dat over te geven. Ik weet
niet of het lukt om volledig te stop
pen met werken", zegt Han. Bart
lacht: „Dan komt hij in loondienst
voor minstens 80 uur per week."
sche crisis, nog volop in het werk.
De agenda zit vol. Maar groeien,
dat wil Han niet meer. „Ik heb nooit
teruggewild naar klein, maar ik wil
ook niet groter. We hebben nu een
goed evenwicht gevonden."
Kleinbouw Techniek telt in totaal
15 werknemers, maar er is een tijd
geweest dat het er meer waren. „We
waren het grootst met 25 man en we
zijn nu terug naar 15." De mensen
komen voornamelijk van het eiland,
twee komen van daarbuitcrv Halste
ren en Nieuw-Vossemeer. Halster-
naar Jan Rozendaal is het langst in
dienst, sinds oktober 1988. Daarna
volgt Fluplander Wim van der Ree,
hij is er in het voorjaar van 1989 bij
gekomen. Als er extra mannen nodig
zijn, worden er zzp'ers ofwel inleners
aangetrokken. Dat zijn overigens al
tijd dezelfden. „Die kennen we en
daar hebben we een vertrouwensband
mee opgebouwd." Vrijwel alle perso
neelsleden komen elke vrijdagmid
dag naar Sint Philipsland. Dan wordt
tijdens een borrel de week besproken
en alvast vooruitgcblikt voor de ko
mende week.
Betrouwbaarheid. Afspraken nako
men. Dat vindt Han belangrijk. Hij
heeft de andere kant gezien voor hij
besloot voor zichzelf te beginnen.
„In die tijd stonden aannemers erom
bekend dat je er slecht van op aan
kon. De bouwwereld had gewoon
een slechte naam." Het was mede
om die reden ook een slechte tijd
om iets in de bouw te gaan doen,
maar Han vond juist dat de tijd rijp
was. „Wij willen het anders doen",
zei hij tegen de consulent van de
Kamer van Koophandel. Die gaf
hem gelijk, toen hij het onderne
mersplan las. „Kennelijk zijn wij er
anders mee omgegaan. Wij vonden
dat je beter moest luisteren naar de
klant in plaats van gewoon doen hoe
je het zelf goed vindt."
Het werkte en nog steeds. Han
Vader en zoon Quist. Links Bart en rechts Han
KLEIN B V U W
de vereniging van bouw- en infrabedrijven
