'Het is voor mij de normaalste zaak
van de wereld datje voor elkaar zorgt'
Mooi uitzicht en gelijkvloers wonen
maakt Luysterzicht aantrekkelijk
In het college krijg je meer
voor elkaar dan daarbuiten
Luuk Blom houdt het
voor gezien in Tweede
Kamer en Sint-Annaland
Donderdag 22 april 2010 - EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Van 't Hof hangt Beatrix in Meestoof
Vaak op reis
Zand
Niels v.d. Berge in voor Kamerzetel
Leen en Janny Theunisse zestig jaar een paar voor dag en nacht
Leen Theunisse en Janny Heijboer uit Sint-Annaland
hebben in 1945 voor het eerst met elkaar een praatje ge
maakt. Er stond in het najaar een feesttent op de haven
en daar sprak Leen het meisje aan, dat hij daarvoor al
leen van een afstandje had zien lopen. Vijf jaar later
trouwden ze en dat is aanstaande dinsdag 60 jaar gele
den. Een hele prestatie, vindt Leen, want voor een schip-
perspaar is dat in feite een langere periode dan voor een
echtpaar van de wal. „We zijn zestig jaar dag en nacht
samen geweest."
Modevakschool
Wethouder Heijboer opent appartementencomplex in Sint Philipsland
„Het is een hele ommezwaai om uit de zware klei hier in
het bovenste appartement te staan." Aftredend wethouder
K.A. Heijboer is vereerd dat hij, waar hij vroeger nog het
land bewerkt heeft, op diezelfde plek het appartementen
complex Luysterzicht mag openen. Dinsdagmiddag ont
hulde hij de naam van de nieuwe seniorenflat aan de
Eendrachtstraat in Sint Philipsland. Het is het hoogste
gebouw van de nieuwbouwwijk Graefnisse en misschien
wel het hoogste gebouw van Flupland met vier woonla
gen tegenover drie in de Rozenboom, de andere hoog
bouw in het dorp.
Eerste bewoners
Doktersadvies
Zonnemaire ligt vlakbij Zierikzee; 50 autominuten van Rotterdam, Roosendaal en Terneuzen.
Dc dochter van Piet en Hanna van 't
Hof uit Sint-Annaland, de 46-jarige
.Elma van 't Hof uit Hcllevoctsluis,
komt morgenavond haar portret van
koningin Beatrix ophangen in streek
museum de Meestoof. Met datzelfde
schilderij is zij op Koninginnedag te
zien op televisie, in de TROS tv-
show. Voordat programma zijn diver
se kunstenaars geïnterviewd, waaron
der Elma. Zij vertelt daarin onder
andere dat haar moeder en Beatrix
precies even oud zijn. Van 't Hof
heeft al haar hele leven een fascinatie
voor tekenen, maar pas de laatste drie
jaar heeft ze zich meer verdiept in de
schilderkunst. Ze schildert met name
mensen. In het dagelijks leven geeft
ze les op een basisschool. Haar schil
derij komt in de voormalige raadszaal
van het Sint-Annalandse streekmuse
um te hangen en blijft daar in princi
pe tot oktober. Ivo Niehe deed enkele
weken geleden een oproep in zijn tv-
show om koningin Beatrix te portret
teren, waarna de 46-jarige lerares van
basisschool De Regenboog in Helle-
voetsluis een foto opstuurde. Ze had
een portret van de koningin gemaakt
met acrylverf op doek van 40x40x4
cm. ,.Het feit dat ik uitgekozen ben
om in de uitzending te komen, ervaar
ik als een hoofdprijs", vertelt Elma
van 't Hof. „De programma's van
Ivo Niehe trekken een miljoenenpu
bliek, dus heel veel mensen zullen
mijn werk zien. En daar droomt elke
kunstenaar toch van!" Elma vindt
het ook een eer dat haar werk in
streekmuseum de Meestoof komt.
„In Sint-Annaland is meer saamho
righeid en Oranjegevoel dan in Hel-
levoetsluis."
Elma exposeert tot en met 5 mei nog
in dc Stadsgalerie Brielle. Haar web
site www.elmavanthof.exto.nl geeft
ook een indruk van haar schilder
werk.
Elma van 't Hof, dochter van Piet en Hanna van 't Hof uit Sint-
Annaland heeft de koningin geportretteerd.
Als Luuk Blom op 16 juni afzwaait als Tweede Kamerlid voor de PvdA,
heeft de Sint-Annalander er bijna 7,5 jaar opzitten. Blom maakte zijn
besluit om de politiek te verlaten dit weekeinde bekend op het weblog
de Zeeuwse Kamer. Blom laat weten dat privé overwegingen de door
slag hebben gegeven bij zijn keuze. „Ik verkies een gezinsleven in de be
trekkelijke anonimiteit." Het gezin Blom verruilt het eiland Tholen in
juli voor het Brabantse, waar hij een nieuw leven begint en een nieuwe
werkkring zoekt.
Met het honkbalknuppel-incident -
waarvoor hij in januari zijn excuses
aanbood - kwam naar buiten, dat dc
familie Blom bij herhaling last had
van vandalisme. De woning op de
hoek van de Weststraat/Noordstraat/
Molendijk staat vlakbij een aantal
horecabedrijven. Eerder had Luuk
Blom zich al teruggetrokken als be
stuurslid van voetbalvereniging
WHS, waar hij ook enige tijd jeugd-
voorzitter was.
De Dorpsgemeenschap heeft het
Tweede Kamerlid gevraagd als pre
sentator van het Vrijheidsconcert op
5 mei. Dat zal dan een van zijn laat
ste officiële optredens zijn in Sint-
Annaland.
Luuk Blom (in mei 53) was leraar en
commercieel medewerker bij een
zorgverzekeraar toen hij in Sint-An
naland kwam, waar zijn ouders in
woonzorgcentrum Vroonhof woon
den. In maart 2002 werd hij lid van
de gemeenteraad voor de PvdA, maar
in januari 2003 zwaaide hij al af.
Blom werd toen namens de Zeeuwse
Pvd>¥ lid van de Tweede Kamer.
Als lid van de parlementaire com
missie De Wit, die het financieel
stelsel onderzocht na o.a. het deba
cle met de DSB-bank, was hij vaak
op de televisie. Sinds december
2008 was de Sint-Annalander vice-
president van de Europese veilig
heids- en defensieassemblee. Hij is
ook voorzitter van de socialistische
fractie in de raadgevende interparle
mentaire Beneluxraad, die 49 leden
telt, van wie 21 uit Nederland.
Als Kamerlid kwam hij o.a. in het
nieuWs omdat hij in 2004 tot het
deel van de PvdA-minderheid be
hoorde die tegen verlenging van de
vredesmissie naar Uruzgan (Afgha
nistan) was. In 2003 stond Blom in
de top tien van de Kamerleden die
het vaakst ontbraken in de Kamer
vergaderingen: hij was 149 van de
384 keer afwezig. Het PvdA-Ka-
mcrlid voerde daarvoor zelf aan, dat
hij 22 keer in het buitenland was, 20
keer andere bezigheden had en 2
keer ziek was. In 2004 ging een de
legatie Kamerleden naar de Navo-
assembleë, waar Blom er met Geert
Wilders deels een soort snoepreisje
van maakte, zo vonden collega's.
Als Tweede Kamerlid maakte de
PvdA-er 28 buitenlandse reizen. Hij
was woordvoerder Europees beleid
en maakte deel uit van de commis
sies landbouw, buitenlandse zaken,
Europese zaken, alsmede Antilli
aanse en Arubaanse zaken.
Op de Adriana werd in mei 1951
hun eerste dochter geboren, Adria
na Janna. Een maand later werd
het scheepje van opa verruild voor
een schip van 250 ton, dc Condor.
Leen voer voor scheepvaartmaat
schappij Boot en Kuiper uit Rot
terdam. Het schip was van hen. „Ik
kreeg 40 procent van de opbrengst
en 60 procent was voor dc baas."
Voor die tijd hadden ze een aardig
honorarium, vindt Leen, het dub
bele van wat een vrachtwagen
chauffeur verdiende. „En op een
schip verbruik je niet veel, je hebt
geen huur van een huis bijvoor
beeld."
Ze gingen met dat schip veel naar
België, maar ook naar Nederland
en Duitsland. België was al eerder
hersteld van dc oorlog, omdat dat
land een jaar eerder was bevrijd
dan Nederland. Daarom was er al
sneller meer te krijgen, zoals cho
colade, vertelt Leen.
Er volgden nog meer schepen, zo
als de Condor. Daar hebben ze vier
jaar mee gevaren. En de Sperwer.
Maar op een gegeven moment
stierf écn van de bazen en met de
ander kon Leen niet zo goed over
weg. Toen heeft hij zijn eigen
schip gekocht, eentje van 270 ton:
Janny. „We hebben er altijd zand
mee gevaren. We hadden in Til
burg een vaste losplek. maar voor
de rest voeren we overal heen."
Met het schip Janny hebben ze 30
jaar gevaren. Een auto hebben ze
nooit gehad. „Ik heb geen rijbe
wijs en ik heb ook nooit zin gehad
om het te halen. Ook geert tijd
voor gehad. Het was ook niet no
dig, we hadden ons eigen vervoer
al." Andere dochter Nclleke (55) is
ook nooit geslaagd voor haar rijbe
wijs, zegt Leen. „Maar ze heeft
wel al haar papieren voor een
schipper." Nelleke vaart zelf name
lijk ook, op de Nelleke, een bin
nenvaartschip van 1100 ton. Adria
na was huisvrouw. Samen met
Rinus Jeroense uit Halsteren heeft
ze twee kinderen, die overigens in
middels ieder ook twee kinderen
hebben. Daarnaast hielp ze haar
vader mee met dc zorg voor haar
moeder. Tot twee jaar terug. Ze is
overleden aan een hersentumor.
Leen heeft een leven met grote te
genslagen, maar hij slaat zich er
Vol goede moed doorheen. „Je
moet altijd de positieve kanten
blijven zien." Hij is dan ook niet
bang voor slecht weer, ook letter
lijk. tijdens de vaart. „Een storm is
ook wel leuk hoor, als je niet bang
bent. Het is hartstikke mooi, want
een beetje spanning is ook wel
eens leuk." Weer gaan zijn ogen
glimmen.
Het lukte hem vorig jaar niet om
voor GroenLinks in het Europees
parlement te komen, nu probeert
Niels van den Berge het voor de
Tweede Kamer. Dc oud-Tholenaar
is door het congres op de kandida
tenlijst op plaats twaalf gezet. GL
heeft nu zeven zetels in de Kamer
en staat in de jongste peilingen op
tien. Bij de EP-verkiczingen stond
Van den Berge vierde, de partij be
haalde toen drie zetels. Sinds eind
augustus werkt hij als beleidsmede
werker voor de Tweede Kamerfrac
tie. In die hoedanigheid was Niels
van den Berge aanwezig bij de kli
maattop in Kopenhagen. Hij woont
tegenwoordig in Den Haag. Middel
burger Leen Harpe, fractievoorzitter
in provinciale staten, staat op de
26ste plaats.
Kees van der Eist uit Tholen staat
op de voorlopige kandidatenlijst
van de ChristenUnie op nummer 46.
Het congres stelt zaterdag dc defini
tieve lijst vast. Tweede Zeeuw is ge-
deputeerde Frans Hamclink uit
Zaamslag, op nummer 25. Bij de
VVD eveneens twee Zeeuwen op
een onverkiesbare plek: André Bos
man uit Middelburg op 30, Henk de
Vlaming uit Axel op 54. Bij de SP
staat het zittende Kamerlid Fons
Luijben uit Walsoorden op een on
verkiesbare 26ste plaats. Bij het
CDA kan Kamerlid Ad Koppejan
uit Zoutelande met een 21ste plaats
rekenen op een herverkiezing (de
partij staat in de peilingen op 30 ze
tels). Marga Vcrmue uit Oudclande
en David Moolenburgh uit Middel
burg staan 47ste en 60ste. Bij de Pv
dA zijn Brigitte Troost uit Zierikzee
op plaats 42 en Joyce Vermue uit
Oostburg op plaats 63 dc enige
Zeeuwen.
doen; een optrekje aan de Ooster-
schelde kopen en verbouwen bij
voorbeeld.
Wat mij vooral stoort aan je strijd
tegen de wachtgeldregeling, is het
op de man (beter nog; op de vrouw)
spelen, die 'verontwaardiging', insi
nuaties over het gebrek aan integri
teit, wethoudertje bashen. dat scoort
bij de kiezers. Dal je het met de re
geling niet eens bent, dat is natuur
lijk je goed recht.
Nu wij het toch over geld hebben; de
vergoedingen voor een Fierste Ka
merlidmaatschap zijn niet mis, zelfs
na een afdracht aan de partij blijft er
nog een substantieel bedrag over
lijkt mij, het zij je overigens gegund.
In Arnhem zijn de coalitieonderhan
delingen gevoerd door de SP. daar
komt een college van zes wethou
ders, het vorige college bestond,
toen nog met de PvdA, uit vier wet
houders. Ik neem dus aan dat de
kruistocht die de Thoolse SP voert
tegen het aantal van vier wethou
ders geen landelijk item van de SP
is, maar een lokaal initiatief Op
een openbare ledenvergadering
(daar heb ik bij de Thoolse SP nog
nooit iets van bemerkt) is dit onder
werp op initiatief van Luuk Blom
aan de orde geweest, maar de leden
besloten niet in het verkiezingspro
gramma op te nemen dat drié wet
houders voor dc PvdA het maxi
mum was.
Mijn oordeel over het verschil in
kwaliteit tussen je boeken en de
stukjes in de Eendraehtbode is na
lezing van je laatste brief in ieder
geval niet veranderd.
Henk Nieuwenhuis,
PvdA-raadslid, Tholen.
Leen en Janny Theunisse-Heijboer uit Sint-Annaland zijn zestig jaar getrouwd. De laatste tien jaar is Leens vrouw dementerend, maar Leen
wil haar graag bij zich in huis houden om voor haar te zorgen.
Beiden zijn ze kinderen van bin
nenvaartschippers. Alleen is Leen
aan boord geboren, in Dordrecht.
Bij Janny bleef het gezin van haar
vader, die beurtschipper was, aan
de wal. „Wij kwamen van de wilde
vaart, zogezegd", zegt Leen. Dat
wil zeggen dat zijn ouders geen
vaste, lijndienst hadden, zoals een
beurtschipper, maar voeren op los
se bestellingen.
De ouders van Leen, kwamen oor
spronkelijk ook uit Sint-Annaland,
maar ze zijn daar pas weer gaan
wonen, toen de Duitsers aan het
eind van de oorlog hun schip Adja
(naar Adriana Janna, dc moeder
van Leen) lieten zinken. Leen is
zelf in Duitsland tewerkgesteld ge
weest. Toen hij in 1945 terug
kwam, ging hij ook ii> Sint-Anna
land wonen. Hij kreeg toen werk
bij beurtschipper Theunisse, die
een vaste lijndienst had tussen
Sint-Annaland, Dordrecht en Rot
terdam. Er werd destijds veel via
het water vervoerd, omdat veel we
gen kapot waren vanwege de bom
bardementen. „We vervoerden van
alles dat er maar nodig was. Bier
voor het café, gas voor de smid of
pootaardappelen. Een boer bestel
de er bijvoorbeeld 20 ton. Het was
eigenlijk hartstikke leuk, maar het
was wel hard werken." Alles ging
nog met de hand. „Kunstmest la
den en lossen was eigenlijk het
rottigst. Als je er 100 moest, wist
je na 10 ton al goed wat je gedaan
had."
Op het feest waar Leen zijn vrouw
heeft leren kennen, vermaakte hij
zich goed. Hij krijgt pretlichtjes in
zijn ogen als hij erover vertelt. Het
praatje met Janny had resultaat.
„Toendertijd ging het heel anders
dan nu. Als je aan de praat raakte,
zocht je niet meer verder. Maar het
klikte meteen goed."
Janny zat op de modevakschool in
Rotterdam en ging daar ook in de
kost. Zo kwam het, dat het schip
van Leen ook schoon goed voor
Janny meenam, vanuit Sint-Anna
land. „Op een gegeven moment
kwam zij bij mij aan boord om dat
koffertje te halen. In Rotterdam
hebben wc elkaar beter leren ken
nen. Dan gingen we wel eens sa
men dé stad in. Het voordeel was,
da\ ze niet zo-vroeg thuis hoefde te
zijn. Van haar ouders moest ze al
om tien uur thuis zijn, maar dat
hoefde daar niet. Je deed het ei
genlijk altijd stiekem, je ouders
wisten er niets van, dat was het
leuke ervan." Hij vertelt dat de stad
destijds nog niet zoveel voorstelde.
„Die stad was flink kapotgemaakt
door dé Duitsers."
In 1946 werd Leen opgeroepen
voor de militaire dienst. Hij ging
bij de marine, werd in Hilversum
opgeleid en in Den Helder gesta
tioneerd. „Ik had het in dienst niet
slecht naar mijn zin. alles liep ei
genlijk op rolletjes. Ik had er wei
nig last van." Maar de staat had
haar administratie nog niet goed
op orde, want na bijna twee jaar
bleek dat Leen eigenlijk niet meer
hoefde te dienen, omdat zijn twee
broers hem al voor waren gegaan.
„Als je de derde was, dan was je
vrijgesteld, maar daar kwamen ze
te laat achter." In februari 1948
was hij klaar, ,,'s Morgens ben je
nog in dienst en 's middags sta je
op straat."
Janny verdiende ondertussen de
kost door het maken van kleding.
Ze is volleerd coupeuse en maakte
van alles, tot aan bruidsjurken toe.
Leen en Janny trouwden aldus in
1950 en gingen op het schip van
Janny's opa varen. „Dat was een
aardappelscheepje van 88 ton, de
Adriana. Ik heb er van alles mee
gedaan en ben er overal mee naar
toe gevaren. Maar eigenlijk was
het een waardeloos scheepje, er
ging steeds wel wat kapot."
Het was tevens een beproeving. In
eens zaten Leen en Janny dag en
nacht op eikaars lip. Ze hebben het
blijkbaar goed vol gehouden, want
ze hebben samen ruim 40 jaar ge
varen. „Af en toe kon ik haar wel
achter het behang plakken, maar
dat hadden we niet", zegt Leen la
chend. „Het is een echte vrouw",
doelend op de eigenschappen die
daarbij horen. Janny kan zelf niets
meer vertellen over die tijd. Sinds
tien jaar is ze ernstig dementerend.
Leen woont sinds 1992 met haar
aan wal, in Sint-Annaland. Hoewel
de zorg zwaar is, piekert hij er niet
over om haar in een verzorgingste
huis onder te brengen. „Ik heb
daar nooit over gedacht. Het is
voor mij dc normaalste zaak van
de wereld dat je voor elkaar zorgt.
Het is zoals het is."
Wethouder K.A. Heijboer onthult onder toezicht van bewoners en andere belangstellenden de nqam van het nieuwe appartementencomplex
aan de Eendrachtstraat in Sint Philipsland.
Alle bewoners en belangstellen
den zijn uitgenodigd voor de ope
ning. Er zijn toespraken en een re
ceptie in hel grootste appartement
op dc vierde verdieping, maar
voor de onthulling van dc naam,
moet het hele gezelschap naar de
begane grond. Het doek dal de let
ters van de naam van het gebouw
moet verbergen is dan wel al een
aantal keer opgewaaid. De verras
sing is dus al weg, maar toch is er
luid applaus als de wethouder het
doek wegtrekt.
De wethouder n»emt het complex
het sluitstuk van het uitbreidings
plan Graefnisse. In vijf jaar tijd
zijn daar 87 woningen gebouwd.
Luysterzicht bestaat uit 13 appar
tementen, waarvan zeven huurwo
ningen die vallen onder sociale
woningbouw (binnen de huurtoe-
slaggrens) en zes koopwoningen.
De huurwoningen op de begane
grond en eerste verdieping zijn al
lemaal verhuurd en van de koop
woningen zijn er drie verkocht.
Leenden en Jannic Reijngoudt zijn
de eerste bewoners. Ze wonen er
sinds 25 maart. Het echtpaar heeft
hun twec-onder-een-kap woning er
voor verkocht. „Ik wou overal van
af. Ik had geen zin meer om te tui
nieren", zegt de 72-jarige Leendert.
Hij kwam drie jaar geleden op het
idee op gelijkvloers te gaan wonen,
met het oog op de toekomst. „Ik
had een motorongeluk gehad en
kon niet meer de trap op. Toen ben
ik erover gaan nadenken." Inmid
dels kan hij wel weer traplopen.
Hij heeft gekozen voor het gemak
van huren. „Vanwege het onder
houd." Ze hebben hun woning wel
twee keer verkocht, maar ze moes
ten nog wachten op de oplevering
van hun appartement. Dc eerste ko
per wilde daar niet op wachten.
Van de tweede koper kregen ze wel
meer tijd, maar uiteindelijk zijn ze
in vijf dagen, tijd moeten verhui
zen. Jannie en haar man hebben er
nog geen spijt van dat ze hun huis,
dat ze ruim veertig jaar geleden
zelf hebben laten bouwen, hebben
verkocht. „We hebben het er met
elkaar over gehad of we het anders
hadden gedaan als we weer moch
ten kiezen, maar nee. Het is goed
zo", zegt Jannie.
Dc nieuwe buren zijn eigenlijk
niet nieuw. Zo kan Leendert het
goed vinden met Jan Bierings
(73), die ook al zijn hele leven op
Flupland woont. Hij heeft een
koopwoning. „Ik heb uitzicht op
Anna Jacobapolder. Het is prach
tig." Hij vindt dat hij juist met een
koopwoning gekozen heeft voor
meer comfort dan bij een huurwo
ning.
Truus Hage-Bakker (72) en haar
zus Marie Bakker (75) hebben
zich apart ingeschreven voor een
seniorenwoning - Truus sinds tien
jaar en Marie sinds vijf jaar-
maar kregen allebei op dezelfde
dag bericht dat ze een woning
mochten betrekken in Luyster
zicht. Truus woont er alleen langer
dan haar oudere zus. Nu zes we
ken. „Ik heb het naar mijn zin. Ik
huur een woning op de eerste ver
dieping. Ik kom uit een huurhuis
met drie slaapkamors cn een zol
der. Dat werd gewoon te groot."
Bij Marie is het hetzelfde verhaal.
„Ik had ook een grote tuin en die
kon ik niet meer onderhouden.
Mijn kinderen hebben me geadvi
seerd in te schrijven." Marie
woont nu twee weken in Luyster
zicht. „Mijn kinderen wonen ver
derop. dus het kwam op de week
enden aan om te verhuizen." De
zussen vinden het ontzettend leuk
dat ze nu zo dicht bij elkaar wo
nen. „Dan kom je eens wat vaker
bij elkaar aan. Maar we waren al
Het is niet mijn bedoeling onbezol
digd redacteur van De Eendraehtbo
de te worden, van mijn kant geen
'never ending story', een laatste bij
drage dus in reactie op Kees Slager.
Dat een goede schrijver niet perse
een goede lezer is, bewijst je reactie
op mijn vraag naar de kosten van
gratis openbaar vervoer voor 65
plussers, dus geen pleidooi daar
voor maar een nuchtere vraag wat
het bedrag is dat de gemeente bij
zou moeten dragen bij realisatie van
dat vervoer. Trouwens het is natuur
lijk onzin om te beweren dat een
raadslid geen vraag mag stellen
over een onderwerp dat op enig mo
ment speelt, plaatselijk of in dc pro
vincie omdat een andere partij het
in een verkiezingsprogramma heeft
staan.. Openbaar vervoer is een pro
vinciale aangelegenheid, vandaar
dat de Thoolse PvdA het niet in het
gemeentelijk verkiezingsprogram
ma heeft opgenomen.
Oppositie voeren of meedoen met
het college. De PvdA vindt verant
woordelijkheid nemen als je de kans
krijgt, verstandiger dan oppositie
voeren. Meebeslissen geeft meer
mogelijkheden om iets voor elkaar
te krijgen
Denigrerend is je sneer over dc foto
met als achtergrond een boekenkast.
Toch nog even persoonlijk worden.
Wees blij dat er in dit digitale tijd
perk nog mensen zijn die boeken
kopen en wellicht ook lezen. Van de
opbrengsten daarvan kan een schrij
ver dan af en toe eens leuke dingen
Advertentie I.M.
Stemmen
van lezers
hechte zussen hoor. We hebben er
nog twee op Flupland wonen,
maar Truus en ik hebben altijd al
meer naar elkaar getrokken."
Marita Steijn is met haar 34 jaar
meteen de jongste bewoner van
het complex. Zij is er vanwege
haar fysieke gesteldheid terecht
gekomen, maar heeft geen proble
men met de locatie. „Ik wil hier
wel blijven. Ze woont sinds drie
weken in een huurwoning op de
eerste verdieping. „Ik kijk op het
weiland en de voetbalkooi. Ik heb
het heel erg naar mijn zin." Marita
is op doktersadvies gelijkvloers
gaan wonen. Ze is longpatiënt en
staat op de wachtlijst voor een
operatic. Hoe lang ze er kan blij
ven wonen, weet ze niet. „Het kan
nog wel drie jaar duren. Er moet
een long beschikbaar komen." Ze
woonde bij haar vader op Sint Phi
lipsland, maar die woning bleek
steeds minder geschikt voor haar.
Ze heeft een half jaar moeten
wachten op het appartement.
Marita kan nog zelfstandig wonen.
„Ik heb nog geen hulp nodig voor
mezelf." Maar het kan zijn dat ze
dat wel nodig gaat hebben. Wo
ningcorporatie Castria, die de ap
partementen verhuurt, is een sa
menwerking aangegaan met
zorgverlener SVRZ. Er komen nog
alarmknoppen in de appartementen
die in verbinding staan met verzor
gingstehuis Ten Aqker in Tholen.
„Binnen twintig minuten is er dan
iemand ter plaatse", vertelt locatie
directeur Joost Zielstra.
Tachtigers Adriaan en Coba Ver
wijs hebben hun eigen zorgverle
ner in huis. Zoon Gerard woonde
al bij zijn ouders in de Delden-
sestraat en verhuist nu met ze mee
naar Luysterzicht. Hij regelt de in
richting. Ze moeten nog even
wachten tot alles klaar is. Voor
Gerard zijn de rollen nu omge
keerd. „Ik heb altijd bij hen ge
woond. Nu komen ze lekker bij
mij wonen."
Een nieuu/ voorjaar met kakelvers meubelNIEUWS!
Afgebeeld Harrison, nieuw actiemodel uan jb met
verstelbare zitdiepte en uitschuifbare uoetenbank 2°'
70r\oe,r,ai,"u
www.interieur-paauwe.nl 0lii aoi3i»
