Schermvlieger woest over het vliegverbod 65 jaar bevrijding Werkende trekpaarden van Brooijmans laten mensen 'gewoon' lekker genieten Cadeautjes voor beurtschippers en bonnen voor brood in streekmuseum Oplaadpunt elektrische auto Zeeuwse primeur Inbrekers richten schade en ravage in Raedthuys Vanmiddag zijn er 4 bommen gegooid Open dag bij Candia in Tholen trekt bijna 100 bezoekers Donderdag 15 april 2010 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT 5 Niet meer opstijgen/landen Turkseweg De Raad van State moet onmiddellijk een einde maken aan een opgelegde dwangsom en een vliegverbod voor schermvlieger J. van der Vlies uit Poortvliet. Dat eiste diens advocaat donderdag tijdens een spoedzitting bij de Raad. Volgens hem heeft het gemeentebestuur van Tho- len onrechtmatig gehandeld. Kwade genius Tholen loopt voorop met deze voorziening In Tholen is vrijdag het eerste oplaadpunt voor elektrische auto's in Zeeland geplaatst. Het is de 29e paal die de stich ting E-Laad.nl in ons land heeft gerealiseerd. Ze staat op het parkeerterrein bij het gemeentehuis. De gemeente viert de officiële ingebruikname over enkele weken. Strop voor pas geopend restaurant-hotel Hotelgasten Nieuwe voorzitter Anna en Max staan te genieten in het zonnige, maar nog frisse weer. Ze krijgen een poetsbeurt. Met wel twee man te gelijk. Anna van Polderzicht is met haar veertien jaar wel gewend dat haar vacht flink gekamd wordt om de winterharen te verwijderen. Voor de driejarige Bart van Bleijendaal is het wel even vreemd. Hij is wat gespan nen, maar laat toch zijn losse haren verwijderen door baas Ko Brooijmans en verzorger Henk Geluk. Ze moe ten zaterdag goed voor de dag komen, want de hele mor gen en middag wacht hen een optreden voor publiek. Het is open dag van de stichting Het Werkend Trekpaard Zeeland en trekpaardenhouder Ko Brooijmans uit Tho len doet daar aan mee op zijn hoeve Candia. Molshopen De Meestoof in Sint-Annaland opent met vlaggen en oorlogsexpositie De Meestoof in Sint-Annaland gaat maritiem. Het streekmuseum is zaterdag geopend voor het nieuwe sei zoen en daarin is een expositie van scheepsvlaggen te zien. Achter elke vlag gaat een verhaal schuil waarin landbouw en scheepvaart samen komen. Conservator van het maritiem museum Rotterdam, S. de Meer, had de eer de tentoonstelling te openen en daarbij lichtte hij al een tipje van de sluier op. Verder is het museum inge richt met een expositie over de Tweede Wereldoorlog. En de vaste collectie is uitgebreid met twee sieraden: een gouden dames- en een gouden herenhorloge. Licht Horloge Aanvankelijk zag het college geen probleem in het opstijgen en landen door de schermvlieger op een per ceel aan de Turkseweg I in Tholen. Maar na bezwaren van de VROM- inspectie en een uitspraak van de bestuursrechter in Middelburg op 24 december 2009, ging het college toch om. Op 26 januari van dit jaar legden b. en w. een dwangsom op aan Van der Vlies wanneer hij niet zou stoppen met zijn opstijg- en landingsplaats voor schermvlicgtui- gen aan de Turkseweg. Hoewel Van der Vlies vliegt met een ontheffing van het ministerie van Verkeer en Waterstaat, kwam het college toch tot een verbod op grond van strijd met het bestem mingsplan voor de Turkseweg. Het verbod geldt op dit moment al. Volgens zijn adviseur wordt daar mee het bedrijfsbelang van de schermvlieger geschaad. Hij heeft het perceel namelijk nodig voor de monstratievluchten voor cursisten die hij vervolgens in het buitenland schoolt. Het kwade genius is volgens de raads man de provincie Zeeland, die bij VROM zou hebben aangedrongen op een vliegverbod. Een dezer dagen stellen provinciale staten bovendien een verordening vast die gemotori seerde luchtsporten via bestemmings plannen helemaal aan banden legt. Het schermvliegen waarbij met een parachute en een motor op de rug wordt gevlogen, valt ook onder die re- gèling. Van der Vlies is vooral boos omdat het schermvliegen in andere provin cies wel gewoon is toegestaan, maar in Zeeland niet. Volgens zijn advocaat is er ook helemaal geen strijd met het bestemmingsplan. Het vliegen is al ja ren door het gemeentebestuur toege laten en zou onder het zogenoemde overgangsrecht vallen van het voor gaande bestemmingsplan. Een verbod is daarom niet mogelijk, aldus de ad vocaat. Volgens het gemeentebestuur is er wel strijd met het bestemmingsplan. Het beroep op het overgangsrecht zou namelijk ongedaan zijn gemaakt, om dat het schermvliegen door Van der Vlies ook onder het voorgaande be stemmingsplan al werd aangevoch ten. De voorzitter van de Raad van State, mevr. Ligtelijn-van Bilderdijk, zei zich over die juridische vraag te gaan buigen. De zaak was onderzocht door jurist mr. Van Goeverden-Clarenbeek. De uitspraak volgt binnen twee we ken. Het oplaadpunt in Tholen stacit aan de rand van het parkeerterrein, vlakbij de doorgetrokken Luchtenburgseweg. Zowel gemeenten als eigenaren van elektrische auto's kunnen bij E- Laad.nl een oplaadpunt aanvragen. De stichting - waarin de landelijke netwerkbeheerders samenwerken - wil tot 2012 totaal 10.000 van deze palen plaatsen. Gratis, maar daarmee we'l als openbare voorziening. Op die manier wil men het gebruik van de elektrische auto stimuleren en bijdra gen aan een verduurzaming van het energiegebruik. De stichting betaalt, plaatst en onderhoudt de oplaadpun- ten. Op basis van het inwonertal zou den er in Zeeland 200 tot 300 van dergelijke punten moeten komen. De oplaadpunten werken met een pasjessysteem. Bezitters van een elektrische auto kunnen per kente ken één pas aanvragen bij E- Laad.nl. Namens Delta netwerkbe drijf zit J. Maas in de beleidscom missie van de stichting. Hij was vrijdag in Tholen bij de Zeeuwse primeur. Vindt dat Tholen duidelijk voorop loopt op dit gebied. „Er is ongeveer 20 kilowattuur nodig om een accu vol te laden. Kun je drie kilowattuur trekken, dan duurt het zo'n zeven uren eer de accu volledig is opgeladen", legt Maas uit. „Ei genlijk dient een dergelijk oplaad punt dan ook om bij te tanken." Naast E-Laad.nl plaatsen ook Ene- co, Essent, Nuon en Mistergreen oplaadpunten voor elektrische au to's. Maas benadrukt dal het voor gebruikers van belang is, dat er een standaard komt wat betreft oplaad- pas en stekkeraansluiting. Vervolg van Musical. De voorstelling duurt ongeveer anderhalf uur, zonder pauze. „We begin nen met vier hoofdrolspelers. En dan komt iedereen op, dat is echt een kippcnvclmomcnt." Alle kinderen worden vantevoren geschminkt door een Bink aantal vrijwilligers, voor de muziek wordt gebruik gemaakt van een bestaande geluidsband, „ledereen is enthousiast. Vrijwilligers vinden het nu al jammer dat het straks voorbij zal zijn", zegt Ingrid Bras. Ze verklapt dat koningin Beatrix en president Obama in het stuk voorbij komen, net als muzikanten van OVM. De toegangskaarten zijn via de kinderen verspreid. Alle drie de voorstellingen, op woensdagmid- dpg en -avond en donderdagavond, zijn volledig uitverkocht. A In mei wordt herdacht dat het 65 jaar geleden is dat Nederland werd bevrijd van de Duitse overheersing. Aan de Do denherdenking wordt 4 mei zowel in Tholen als in Sint-Annaland aandacht be steed. Ook op bevrijdingsdag 5 mei zijn er extra activiteiten. Om een beter beeld te krijgen van de oorlogsjaren, publice ren we in een aantal afleveringen brieven van de familie Koopman uit Sint-Maartensdijk. Vader Jacob Koopman woonde met zijn vrouw Keetje Coomans in Achter 't Bos. Zij hadden 7 kinderen: oudste dochter Marie (getrouwd met Adrie, 3 kinderen) was naar Den Haag getrokken, Cor (ongehuwd) was onderwijzeres in Sluiskil, Riek (ongehuwd) was verpleegkundige in Rotter dam, Piet (getrouwd met Lena, 2 dochters) was soldaat en woonde in Smurdiek, Jan (gehuwd met Keetje, 1 dochter) was de oudste broer en woonde in Smurdiek. Dat gold ook voor de jongste dochter Geertje en de jongste zoon Jaap. Op 10 mei 1940 werd Nederland door de Duitsers bezet en kreeg men ook in Zeeland in volle omvang met de Tweede Wereldoorlog te maken. Cor Koopmap, onderwijzeres in Sluiskil, schreef haar zussen Marie en Riek, zwager Adrie ep hun kinderen die tiende mei: „Het is zover! De met vrees verwachte oorlogsverschrikking is er. We kunnen het nog niet geloven of indenken, dat zo'n afschuwelijke daad werkelijkheid is. Adrie schreef in zijn laatste brief: nu weer Noorwegen en wie dan? Wij zijn het! Met Pinksteren kan ik niet naar huis, want er varen geen boten. En a.s. woensdag begint de school weer als het kan, dus blijf ik die paar dagen maar hier. Vanmiddag zijn er 4 bommen op de fabriek gegooid. Ze floten door de lucht en er zijn 2 mensen gedood en 7 gewond. Vreselijk he. Van middag zijn hier hele lange rijen Fransen doorgetrokken, 't Is te hopen dat de strijd gauw beslist zal zijn. Schrijf je eens gauw terug? Ik zal er een postzegel in doen, want in zulke bange tijden wil men graag veel en dik wijls iets horen. Ik heb aan moeder ook geschreven. Ik denk veel aan Piet. Wie weet waar en hoe onze broer nu is. Laten we nog steeds bedenken dat ons leven in Gods hand is. En laten we bidden en hopen dat we deze verschrikking doorstaan en deze zomer elkaar kunnen zien en spreken. Ik ben al van half vier vanochtend op. Jij schrok zeker ook erg? Nu lieve zus ter, zwager en engeltjes, ik wens jullie sterkte van ganser harte. Een stevi ge zoen van jullie liefhebbende Cor." Vijftienduizend euro's schade en een grote ravage. Dat troffen mede werkers vrijdagochtend aan in het nieuwe restaurant-hotel Het Raedt huys aan de Markt in Sint-Maartensdijk nadat er 's nachts was inge broken. Er zijn een televisie en een mixer ontvreemd, er is kasgeld, vlees en drank meegenomen. Manager Simone van der Velden van Het Raedthuys wist niet wat ze zag toen ze 's morgens het gebouw binnenkwam. „Ze hebben deuren vernield. Een van de oude deuren is beschadigd. Stoelen lagen omver, glaswerk was kapot. Heel spijtig." Het Raedthuys was nog maar een week open. „Wc hebben heel hard gewerkt om voor de Pasen open te kunnen gaan. We waren bezig om de puntjes op de i te zetten en dan krijgt je dit." De dief of dieven hebben volgens haar eerst geprobeerd om via het raam van het beoogde VVV-kan- toor (op de hoek met de Kaai- straat) open te maken. Toen dat niet lukte is geprobeerd de voor malige toegangsdeur van het ge meentehuis open te breken. Maar ook dat lukte niet. „Ze zijn uitein delijk achterom via het steegje in de Ds. de Bresstraat naar de bin nentuin gegaan en hebben er een ruitje ingeslagen. Zo zijn ze bin nen gekomen. Om in het restaurant te komen hebben ze een aantal deuren open moeten breken." Ook de deur met de raampjes tussen de hal het restaurant. „Dat vind ik nog het ergste omdat wc juist ge probeerd hebben alles in de oor spronkelijke staal te laten. Het is wel te repareren hoor, maar we moeten nu van alle deuren de slo ten vervangen." Omdat er geen hotelgasten waren was er niemand aanwezig. „Nee, die waren net die dag uitgecheckt. Maar in hun kamer is wel een tele visie gestolen." Het Raedthuys overweegt nu bewakingscamera's aan te brengen. Het personeel is de hele dag bezig geweest om de boel weer op orde te brengen nadat de technische recherche sporenonder zoek had gedaan. Volgens Van der Velden was er veel animo voor het restaurant tijdens de paasdagen. „Bijna alle tafcis waren bezet. Ze kwamen af op het paasar- rangement. Gasten van buiten maar ook van hier die eens wilden komen kijken." Het streekmuseum is op zoek naar een nieuwe voorzitter, want Simon Nieuwkoop heeft na zes jaar te kennen gegeven dat de functie voor hem niet meer te combineren valt met andere werk zaamheden. Vice-voorzitter Aart-Jan Schot volgt hem om dezelf de reden niet op. Tijdens de ledenvergadering op 26 april wordt een nieuwe voorzitter gekozen. CU-raadslid Jaap Hage uit Tholen wordt voorgedragen als kandidaat. Tijdens die vergadering hou den Wally Blaas en Kees de Koning van de heemkundekring Stad en Lande een betoog over Tholen in oorlogstijd, waarover zij een boekje hebben geschreven. I I I Zo 's morgens vroeg laat het pu bliek nog even op zich wachten. Zelf is Ko ook wat later. „Er kwam nog iemand om hooi." Hij maakt zijn paarden klaar om een wei te slepen. „Op hel land is het nog te nat", zegt hij. De losse haren vlie gen in de rondte. De wintervacht van Anna en Bart laat goed los, maar er zitten nog flinke plukken op hun lijf. Toch heeft Ko ze al de hele week al een paar keer gekamd zegt hij. Ze krijgen hun tuig aan, eerst moe ten ze daarvoor hun hoofd door hel gareel steken. Voor Anna is dat de gewoonste zaak van de wereld, Bart is nog wat onrustig. Toch is hij hel werk al gewend, zegt Ko. Waar schijnlijk zijn het de voorjaarskrie bels. Eenmaal opgetuigd, compleet met hoofdstel en strengen, brengt Henk Geluk ze naar het slecpwerktuig. Dat bestaat uit drie halve tractor- banden. Ko neemt de paarden over als ze zijn ingespannen, maar hij moet alle zeilen bijzetten om ze door de poort richting de wei te krij gen. Een stang van het sleepwerk- tuig dreigt namelijk even achter een paal te blijven steken door de en thousiaste gang van de paarden. In de wei heeft Ko ze weer goed on der controle. Na één vlekkeloze ronde geeft hij de leidsels over aan huiper Comé van Dijke uit Sint-An naland. Die komt er direct achter dat wat zo makkelijk oogt, nog niet zo makkelijk na is te doen. De eer ste paar meter lopen de paarden van elkaar vandaan en trekken ze al slin gerend de wei door. Maar halverwe ge krijgt ook Corné ze onder contro le. Hij wordt aangemoedigd door dorpsgenoten John Hoekman en Maarten van Driel uit Sint-Anna- land. Zij helpen elke zaterdag mee op de stal aan de Bartelmeetweg, onder andere stallen uitmesten. Wat ze daar zo leuk aan vinden? „Ge woon het omgaan met de paarden", zegt Van Driel. Henk Geluk vertelt dat het slepen van de wei vroeger wel werd ge daan om molshopen te verwijderen en om de mest te verspreiden. Mols hopen zijn er nu niet. De werkende paarden hebben ondertussen wel de aandacht getrokken van A.H. van Putten uit Oud-Vosscmccr. Hij heeft zijn fototoestel meegenomen. „Ik vind dat wel mooi, met die bees ten", zegt hij. Het is eventueel een foto-onderwerp voor de nieuwe fo toclub in Oud-Vossemcer. waarvan hij pas lid is geworden. Achteraf vertelt Brooijmans dat er in de loop van de dag meer belang stelling was. ,,'s Ochtends zo'n vijf tien tot twintig mensen. En 's mid dags was het wel druk met ongeveer zestig tot zeventig man." Henk Geluk heelt dan ook nog een rondrit gemaakt met de wagen, die zat vol met passagiers. Henk Bos uit Tholen en Anco Fase uit Sint-Annaland bekijken de vlaggen van de beurtschippers. Op de achtergrond Theo Korevaar uit Stavenisse. Jaap Hage uit Tholen is in gesprek met de conservator van het maritiem museum Rotterdam, wiens collega bij de vitrine staat. Het duurt even tot alle genodigden, van de 75 zijn er zeker 60 aanwezig, een plekje hebben gevonden in het klaslokaaltje van de Meestoof. Het is dringen vanwege de drukte. Be stuurslid Wil Nelisse wacht gedul dig tot iedereen binnen is. Dan pakt ze de houten aanwijsstok uit een hoek en klopt daarmee een paar keer op de houten vloer. Direct stopt het geroezemoes. Ze heeft nieuws, want het nieuwe seizoen wordt geopend zonder voorzitter. Simon Nieuwkoop heeft die functie neergelegd vanwege drukke werkzaamheden. De vice- voorzitter. Aart-Jan Schot, is verhin derd en daarom heet Nelisse de be zoekers welkom. De massale opkomst bij de opening is een voor bode voor de te verwachten drukte. Nelisse vertelt dat er al twintig groepen hebben geboekt, waarvan drie van 120 personen. Overal waar je komt, is iets te zien. Al zijn de gebouwen op zich al het bewonderen waard. In de koffieka mer hangen schilderijen van Jopie Meerman uit Tholen en de sjees die in het vorig jaar geopende wagen huis staat, heeft een nieuwe kap. Kinderen kunnen zoals voorgaande jaren een touw laten vlechten in de ambachtenschuur en herinneringen aan de watersnoodramp van 1953 kunnen worden opgehaald in de Noorse woning. Ook is het interieur van een weeghuisje te bezichtigen in de wagenschuur. Maar het meest bijzondere van dit jaar is de wisselcollectie met scheepsvlaggen. Tenminste, als we de Rotterdamse conservator S. de Meer moeten geloven. De vlaggen worden volgens hem nauwelijks tentoongesteld, omdat ze gevoelig zijn voor de invloed van licht. Waar om ze nu dan wel in De Meestoof hangen? Secretaris Bonnie Joosse is een aantal jaar geleden in gesprek gekomen met een nazaat van een beurtschipper. Die liet haar een vlag zien van zo'n twee meter hoog en vier meter lang. Daar was ze zo van onder de indruk dat ze een e-mail stuurde naar De Meer met de vraag om meer informatie. „Ruim een jaar geleden kreeg ik meer tijd om er on derzoek naar te doen", vertelt De Meer. Daarbij heeft hij ontdekt dat er veel vlaggen van het Rotterdamse be drijfje Pijnappels afkomstig zijn. Het zijn vlaggen van beurtschippers uit Friesland en Groningen, maar ook uit Zeeland. Pijnappels maakte niet alleen vlaggen, maar ook wim pels. De Meer heelt kunnen ontdek ken dat het bedrijfje omstreeks 1840 is gesticht door de zoon van een kleermaker. Hij is nog op zoek naar nazaten, maar hij heelt er tot nu toe nog geen gevonden. Wel weet hij dat er zo'n 75 tot 100 vlaggen in Nederland zijn die bij musea of par ticulieren worden bewaard. De vlaggen waren cadeautjes voor de beurtschippers. Een boer gaf ze bijvoorbeeld aan de schipper die zijn vracht het snelst wegbracht. Zo hangt er een vlag in De Meestoof die beurtschipper Mattheas de Graaff uit Strijenham in 1852 kreeg voor het brengen van meekrap naar Rotterdam van landbouwer Izak Kleppe. Een kenmerk op alle vlag gen van Pijnappels is, dat Hermes, de Romeinse god van de handel, en dat Ceres, de Romeinse godin van de landbouw staan afgebeeld. De vlaggen zijn geverfd. De kleuren zijn soms flets geworden, zoals op die van beurtschipper Theunisse uit Sint-Annaland. Op de uitnodiging voor de opening, is het al te zien, het nieuwe pronk stuk van het museum: een gouden dameshorloge uit het begin van de vorige eeuw. Niemand kan er bevlo- gener over vertellen dan Cock Stoutjesdijk uit Tholen. Zij is dan ook degene die ervoor gezorgd heel t dat het museum het heeft aange kocht. Het is een zakhorloge com pleet met baartjes en schuivcrtje, bestemd voor de welgestelde bur gervrouw die in klederdracht liep. „We zijn er zo trots op als wat", zegt Stoutjesdijk. Ze zegt dat ze er een knipoog naar penningmeester Piet van Dijke voor heeft moeten geven om het aan te kunnen kopen bij de 'hofleverancier'. Piet Minder- houd in Oostkapelle. Daar zag ze ook een herenhorloge van rond 1910. „We vonden het een beetje discriminatie: zoveel sieraden voor de dames en geen een voor de he ren. Daarom nog maar een keer een knipoog naar Piet." Ze vertelt dat het vaak moeilijk is om achter de exacte gegevens van de sieraden te komen, zeker voor Tholen. Piet Mindcrhoud heeft er een boek over geschreven dat in het museum te koop is. Het museum laat de viering van 65 jaar vrijheid niet aan zich voorbij gaan en heeft daarom een expositie ingericht over de Tweede Wereld oorlog, van het begin met de mobili satie tot aan de bevrijding. Het mu seumbestuur heeft zich daarvoor laten inspireren door de expositie die eerder daarover in het gemeen tehuis was. Tot aan het uur van de opening zijn de vrijwilligers bezig geweest met het inrichten van het museum en het sluiten van de vitrines. Onder ande re met documenten, zoals voedsel bonnen. Er staan ook poppen in uni formen. geleend van Joop Kou wen uit Sint-Maartensdijk en de heer Gotmcss uit Lepelstraat, waaronder één 'die een verzetsheld moet voor stellen. „Wc dachten dat we klaar waren, maar de heer Kouwen wees ons erop dat wc hem een verkeerde jas hebben aangetrokken", vertelt Nelisse. Kouwen verklaart later welke jas de verzetsheld was aange meten. „Hij had een Canadese jas aan, maar de verzetshelden droegen gewoon burgerkleding. Dat is ook op de foto's te zien." Het museum is tot november van dinsdag tot en met zaterdag te be zoeken van twee uur tot vijf uur 's middags. Ko Brooijmans sleept zijn wei met behulp van zijn paarden Max en Anna. Bezoeker A.H. van Putten (derde van links) en helpers Henk Geluk, Maarten van Driel, John Hoekman en Corné van Dijke kijken toe. «r 4 w

Krantenbank Zeeland

Eendrachtbode /Mededeelingenblad voor het eiland Tholen | 2010 | | pagina 5