Provincie keurt plan
Noord Tholen goed
Mannenkoor brengt
Rabobankman hulde
'Ik wil ook wel eens kunnen zeggen:
wat zullen we gaan doen vandaag?'
Sint-Annaland heeft nieuwe bieb
maar de lift is net iets te klein
CU heeft vraagtekens bij
realiteitsgehalte plan Noord
Vierde gebruiker brede school doet ook deuren open
Alle ABT stemmers
bedankt!
Donderdag 4 maart 2010
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Glastuinbouw
Aandacht voor stadspoort en Ipg-station
Op hoofdlijnen keurt de provincie Zeeland het vooront
werp-bestemmingsplan Tholen Noord goed. „Een prach
tig plan, dat het nu sterk achteruit gegane gebied alleen
maar kan verbeteren", zegt een provincie-woord voerder.
„We ondersteunen dit dan ook van harte. Alleen zit de
markt tegen om het snel uit te voeren. Hopelijk trekt de
bouw weer aan. Daarvoor moet men het geduld zien op te
brengen, want plan Noord is iets voor de lange termijn."
Archeologie
„Er is een fenomeen gerezen dat we, met de projectont
wikkelaar, eerst moeten bekijken." Die verklaring gaf
wethouder Heijboer onlangs in de commissie bestuurs
zaken over het uitblijven van de exploitatieovereenkomst
voor de ontwikkeling van plan Noord in Tholen. De wet
houder kreeg fikse kritiek van de CU. „Eerder hebben
wij een amendement ingetrokken nadat was toegezegd
dat we in januari, of uiterlijk februari, de informatie zou
den krijgen. We worden er moedeloos van, voelen ons
niet serieus genomen", zei J.L. Hage, die zich hardop af
vroeg op dit nog wel een realistisch plan is.
A fscheid Hans Ketting wordt reünie
Marietje
Beheerder Kees Moeliker stopt na 29 jaar in 'tweede huis'Meulvliet
Eigenlijk werkt hij al zijn hele leven op dezelfde grond. Eerst in de buitenlucht en later
met een dak boven zijn hoofd. Kees Moeliker (63) heeft bijna 29 jaar geleden het boe
renleven verruild voor dat van ambtenaar. Hij werd beheerder in gemeenschapscen
trum Meulvliet in Tholen, gebouwd op de akker van zijn familie. Nu zwaait hij af. Vo
rige week had hij zijn laatste werkdag en vrijdag nam hij afscheid met een receptie.
„Niet in het atrium van het gemeentehuis, maar natuurlijk in Meulvliet", zegt hij. Het
is een beetje zijn tweede huis geworden. Kees heeft er een punt achter gezet, maar ver
dwijnt niet direct uit zicht, 's Avonds blijft hij werkzaam voor particulier beheerder
Charles Wolvekamp. „Ik ben blij dat ik afkan bouwen en niet meteen in een gat val."
Solliciteren
Pispaaltje
Prinses Margriet
Duiven
www.algemeenbelangtholen.i
Leesbevordering
Staar
Informateur Jan Heijkoop uit Oud Ablas.
VERVOLG VAN HEIJKOOP
Volgens ABT-lijsttrekker Hans Bou
logne hebben PvdA en SGP wel in ei
gen gelederen naar een informateur
gezocht, maar niemand kunnen vin
den. „De aanstelling van een CDA-
kandidaat is een compromis. De co
alitiebesprekingen moeten nu een
maal geleid worden en dan vind ik het
wel goed dat een onpartijdig iemand
dat doet. In 2006 zijn we er na 1 ge
sprek met de informateur al uitgeko
men." Veel belangrijker dan de aan
stelling van Heijkoop vindt de
ABT-lijsttrekker de verkiezingsuit
slag. „Als je je gesteund wéét door
een overwinning, praat je veel gemak
kelijker met de informateur dan datje
verloren hebt. Hel is echt spannend."
Jan Heijkoop kent als agrarisch on
dernemer de veehouderij en in het
bijzonder ook de zuivelsector. Daar
naast deed hij in de kerk en de poli
tiek vrijwilligerswerk. Heijkoop was
voorzitter van de landbouworganisa
ties WLTO en LTO Noord en vice-
voorzitter van LTO Nederland. Bij
het CDA bracht hij het tot gedepu
teerde (zorg, water, landbouw ea
groen) van Zuid-Holland, na eerst
statenlid, lijsttrekker en fractievoor
zitter te zijn geweest. Heijkoop had
als gedeputeerde veel met glastuin
bouw te maken. In oktober 1999
stapte hij samen met de commissaris
van de koningin op vanwege de Ce-
teco-affaire.
Hij was bestuurslid (financien) van
het zuiveringsschap Hollandse Eilan
den en werd waarnemend-burgemees-
ter van Cromstrijen om de bestuurlij
ke verhoudingen te normaliseren.
Sinds 2007 is Heijkoop waarnemend-
burgemeester van Oostllakkee (Oude
Tonge), dal wacht op gemeentelijke
herindeling van heel Goeree-Over-
flakkee. Daarnaast is hij voorzitter van
het Nationaal Park de Biesbosch,
voorzitter van Zorgbelang Zuid-Hol
land-Zuid en voorzitter van de Rabo
bank Sliedrecht-Graafstroom. Als lid
van de commissie Nijpels boog Heij
koop zich over de Westerscheldepro-
blematiek. Recent werd hij voorzitter
van een commissie die met de visse
rij-, natuur- en milieuorganisaties het
maatschappelijk convenant Noordzee
uitwerkt.
Het ontwerp past in het Omgevings
plan Zeeland. Dankzij de verplaat
sing van bedrijven zoals banketfa-
briek De Waal en zeevishandel de
Eendracht van de Edisonweg naar
industrieterrein Welgelegen II kun
nen er huizen teruggebouwd wor
den. Ook aan de Wattstraat moet
bedrijvigheid plaats maken voor
woningbouw en dienstverlening.
Landbouwmechanisatiebedrijf Zan-
dijk moet uitkijken naar een andere
stek en zelfs garage Bal staat nu ter
discussie omdat die grond nodig is
voor parkeergelegenheid voor de
twee supermarkten die op het Tim-
pa-terrein komen.
De provincie spreekt over een ver
sterking van een duurzame ruimte
lijke en economische ontwikkeling.
„Bij de voorbereiding zijn we inten
sief betrokken geweest en er is nu
sprake van een positieve ontwikke
ling."
Op het gebied van de archeologie en
de externe veiligheid heeft de pro
vincie nog opmerkingen. Op circa
35 meter van de plangrens van het
bestemmingsplan is een archeologi
sche vindplaats. Het betreft de res
ten van een stadspoort op het
Slachtveld. Deze vondstmelding
kan reden geven tot het doen van
nader onderzoek binnen 50 meter
rond deze vindplaats en dus ook
binnen de grenzen van het bestem
mingsplan. Zeker omdat het hier om
nieuwe ontwikkelingen gaat. Af
hankelijk van de resultaten van een
eventueel onderzoek zullen een pas
sende bestemming en hierop toege
sneden regels in de planvoorschrif
ten dienen te worden opgenomen.
De provincie wijst de gemeente
Tholen hiervoor naar de stichting
Cultureel Erfgoed Zeeland.
In het plangebied ligt verder een
gasleiding, die ook in het bestem
mingsplan is opgenomen. In de
voorschriften ontbreekt echter een
belemmerde strook van minimaal 5
meter aan weerszijden hiervan. De
plankaart en planvoorschriften die
nen op dit onderdeel te worden aan
gepast.
Een laatste detailpunt is volgens de
provincie de veiligheidsgrens van
het lpg-tankstation bij garage Eskcs
aan de Ohmstraat. Binnen die grens
valt een gedeelte van een bedrijf.
Dit is voor een kwetsbaar object
niet toegestaan. Voor een beperkt
kwetsbaar object moet dit gemoti
veerd worden en daarom moet de
gemeente dit in de toelichting bij
het bestemmingsplan motiveren.
Volgens de provincie-woordvoerder
zitten de detailpunten plan Noord
Tholen niet in de weg, maar formeel
moet het wel allemaal goed gere
geld worden.
Wethouder: overeenkomst enkele maanden uitgesteld
Het raadslid, die zijn vraag aan het
begin van de vergadering mocht stel
len omdat eerder die week de wet
houder afwezig was in de commissie
ruimte, gaf aan dat zijn fractie al erg
lang wacht. „In september vroeg het
college ons om geduld te hebben tot
november." Later werd januari, of ui
terlijk februari, genoemd als de
maand waarin de samenwerkings
overeenkomst tussen gemeente en
projectontwikkelaar rond zou zijn.
„Telkenmale geeft het college ons
het gevoel dat de haalbaarheid van
dit project achteruit gaat", aldus Ha-
ge. Hij wilde van de wethouder we
ten wanneer de gevraagde informatie
komt, of burgemeester en wethou
ders Noord nog steeds haalbaar ach
ten en waarom er al wél een directie
voor het plan is aangesteld. Hage:
„Is het nog wel een realistisch plan?
Je hoort geluiden dat er met betrek
king tot de geplande supermarkten
grote veranderingen dreigen. Onze
fractie wil zich dan ook beraden.
Want wij gaan er voor."
Wethouder Heijboer erkende dat het
college de raad had moeten laten
weten dat er iets tussendoor is geko
men waardoor het genoemde tijd
stip niet wordt gehaald. „Eerst moe
ten een paar feiten op een rij worden
gezet die begin deze maand zijn
ontdekt, maar het college heeft goe
de hoop daar uit te komen. Het zal
echter een paar maanden langer du
ren." Aan de eerder vertrouwelijk
aan de commissie getoonde exploi-
tatieopzet verandert volgens Heij
boer nauwelijks iets. Ten aanzien
van de directievoering gaf hij aan,
dat dit op tijdelijke basis is gere
geld. Maar daar nam Hage geen ge
noegen mee. „Zelfs dan. Hoe kan er
een directievoering zijn als met de
uitvoering nog begonnen moet wor
den?" stelde het raadslid.
„En al zit Hans niet meer op het kantoor, de service gaat gewoon
door!" Zo besloot Hans Ketting maandagavond zijn dankwoord in de
volle sportzaal van de Wellevaete in Sint-Annaland. De medewerker
van de Rabobank kreeg een groots afscheid. De bijna 40 jaar dat hij de
klanten zijn financiële diensten had verleend, bleken zeer gewaardeerd
te zijn. De lange rij met mensen vulde de cadeautafel royaal. Een van
de geschenken was een reischeque van 500 euro namens de collega's.
Hans Ketting stuurde in zijn actieve
loopbaan vele Sint-Annalanders op
vakantie, want de Rabobank had
toen nog een reisbureau. De 61-jari
ge kan nu zelf vaker op reis gaan
met zijn kinderen en kleinkinderen,
want hij heeft er sinds 1 maart alle
tijd voor. Het bankwerk zit er na
ruim 39 jaar op. Honderden klanten,
mensen uit het bedrijfsleven en vele
particulieren, kwamen hem daar
voor maandagavond bedanken. Veel
ouderen waren erbij, want die heb
ben het langst met Hans Ketting sa
mengewerkt. Onder hen de bijna
93-jarige oud-directeur A.D. Goe-
degebuure, die de vertrekkende
bankman in 1971 aannam. Het af
scheid van Hans Ketting groeide uit
tot een Rabo-reunie, want ook de
oud-directeuren Wim van Breda en
Chris Otto kwamen met vele andere
voormalige collega's en oud-be
stuurders en leden van de raad van
toezicht op dc afscheidsreceptie af.
Zelfs de ontslagen directeur Ad
Slieker was er tot veler verrassing.
In diezelfde sportzaal was er des
tijds een rumoerige ledenvergade
ring rond zijn gedwongen vertrek,
waarbij het bestuur en de raad van
toezicht aftraden.
Maandagavond was er daarentegen
een gezellige, feestelijke sfeer. Een
weerzien van vele bekenden. Een
traditionele Rabobank-bijeenkomst
met lokaal betrokken leden zoals
die er in de eerste dertig jaar van
Kettings actieve loopbaan zoveel
waren. Anita Suijkerbuijk, directeur
particulieren van Rabobank Ooster-
schelde, stond verbaasd van de
overweldigende belangstelling. Ze
vertelde dat er op het laatste mo
ment uitgeweken was van de dorps
huiszaal naar de sportzaal. De aan
wezigheid van zovelen noemde ze
een bewijs van de waardering voor
Hans Ketting, bijna 40 jaar het ver
trouwde gezicht van de Rabobank
in Sint-Annaland. Tussen de mid
dag kon hij altijd thuis gaan eten bij
zijn vrouw en dat maakte zijn werk
kring mede tot een droombaan.
De drie dochters en twee schoon
zoons van Hans Ketting zetten in
een voordracht hun vader met de
nodige kwinkslagen nog extra in het
zonnetje. Collega Carmen Verburg-
Geluk kreeg als Marietje de lachers
op haar hand met een humoristisch
optreden over ,Kitttuk.' Ook het
grote mannenkoor Door Eendracht
Verbonden kwam in koorkleding
nog de sportzaal binnen om hun
koorlid te verrassen. „We doen het
eigenlijk alleen bij huwelijksjubi
lea, maar als je net als Hans bijna 40
jaar met de Rabobank bent ge
trouwd, is dat hier eigenlijk ook het
geval", zei DEV-voorzitter Jan van
Dijke. Het koor zong drie favoriete
nummers van Hans Ketting, die op
zijn verzoek als toegift nog ,Wat de
toekomst brengen moge' mee kreeg.
Kees Moeliker (63) gaat in de vut als beheerder maar zal nog wel te zien zijn achter de bar in Meulvliet in Tholen.
Kees zijn oudere broer Rinus (73)
woont nog in de ouderlijke boerde
rij aan de Ten Ankerweg in Tholen.
Hij is nog hobbyboer en verkoopt
aardappelen aan huis. Kees heeft als
jong ventje, hij was de jongste thuis,
ook op de boerderij gewerkt. Dat is
in die tijd een gemengd bedrijf.
Eerst melkt hij de koeien, later
werkt hij mee op het land. Als jon
getje van tien werkte ik al op het
perceel aan de Zoekweg."
Kees rondt de vierjarige opleiding
aan de landbouwschool in Scherpe-
nisse af en gaat aan de slag als boer.
Maar hij ziet hoe Tholen uitbreidt
en hoe zijn familie steeds meer land
kwijtraakt aan de gemeente voor be
bouwing. Zo ook Meulvliet.
Als de gemeente het perceel aan de
Vossemeersedijk, waar nu industrie
terrein is, wil opkopen van de fami
lie Moeliker, stelt Kees er iets te
genover. „Ik zei, dan wil ik dat
jullie iets voor mij terugdoen. Ik wil
een baan. Ik weet niet of het gehol
pen heeft, hoor. Ik moest gewoon
solliciteren, net als een ander." Hij
heeft dan al eerder zijn oog op de
functie van beheerder laten vallen,
maar werd het toen niet. Bij de
tweede vacature is het wel raak.
„De overstap van altijd buiten naar
altijd binnen is goed bevallen. Ik
was het gauw gewend, hoewel ik in
mei ben begonnen. Dan begint ook
het seizoen weer op het land." Maar
Kees is niet meer naar het land ge
gaan. „Ik voelde er niets meer voor.
Alleen als ik moest bijspringen,
deed ik het, maar verder eigenlijk
niet meer."
Al snel, in december van hetzelfde
jaar 1981gaat Kees enkele avon
den in de week, 'voor het beleg op
mijn brood', ook achter de bar in
Meulvliet werken. „Overdag van
half acht 's morgens tot zeven uur 's
avonds, valt het beheer onder de ge
meente. 's Avonds is het beheer van
Charles Wolvekamp, maar toen
Kees begon, was dat nog een ander.
Het echtpaar Luijsterburg zat er
toen in."
Het beheer van Meulvliet doet Kees
in de winter in het begin met vier
collega's, 's Zomers gaan de mees
ten naar het zwembad en blijft Kees
in Meulvliet. Zijn vaste collega is
Ad Kuzee. Met hem heeft hij tot aan
zijn laatste werkdag de diensten ge
wisseld. Het is of een ochtend- of
een middagdienst, een volle werk
week. Er is nog geen opvolger voor
Kees. „Zolang het zwembad nog
niet open is, kunnen de badmeesters
het opvangen."
Kees heeft het werk nooit hoeven te
leren. „Ik heb alleen een EHBO-
cursus moeten -doen." Later is daar
de bediening van het brandalarm en
de AED bijgekomen. „Ook heb ik
wel eens een cursus gevolgd voor
hoe je omgaat met mensen die
moeilijk doen."
kees is dól op doiitelfstandigheid
die bij de functie «hoort, en van de
yaritMie:Et verschijnt een grote
grijfis op zijn gezicht. „Het is heel
veel schoonmaakwerk, 's Morgens
begin je met alles schoon te maken:
de kleedkamers, de toiletten, tot ra-
mqn zemen aan toe. Binnen en bui
ten en dat zijn er veel hoor." Verder
zorgt de beheerder voor de zaalver
huur. „Soms ben je wel een beetje
het pispaaltje, je staat tussen de ge
meente, Charles en dc gebruikers in.
Je probeert zoveel mogelijk te ver
huren en het moet iedereen naar zijn
zin zijn."
Het gaat wel eens mis. „Je moet wel
eens nee zeggen of je maakt wel
eens een fout." Dan is Kees bijvoor
beeld een zaal vergeten klaar te zet
ten of vinden mensen de gehuurde
zaal te klein. Het kan heel druk zijn.
„Je hebt hele drukke, maar ook rus
tige weken. Dan doe je iets extra's,
wat meer schoonmaken."
Vroeger hanteerde de beheerder een
bonnenboek voor de boekingen.
Sinds een jaar of tien gaat dat via de
computer. Dat was geen probleem
voor Kees. „Ik kon er al mee om
gaan. Ik ben er geen ster in hoor,
maar de roosters invullen gaat aar
dig."
Het leukst van zijn werk is het con
tact met de mensen, vindt Kees. Er
zijn de vaste gebruikers, zoals de
muziekschool, de koersbalvereni-
ging en de logopedist. „Je werkt
hier alleen, maar je bent niet gauw
alleen hier in het gebouw. De do
centen van de muziekschool komen
bijvoorbeeld ook vaak een praatje
maken en een bakje koffie drinken."
Maar er zijn ook veel artiesten die
hij door de jaren heen heeft gezien.
„Ik heb van alles meegemaakt. Het
radioprogramma van de NCRV Los
Vast ging op locatie en heeft hier een
keer een uitzending gemaakt. De
Dijk heeft hier gespeeld en ook de
Dolly Dots. Youp van 't Hek kwam
hier een try-out houden toen hij nog
helemaal niet zo bekend was, even
als Freek de Jonge. Dat zijn trou
wens allebei hele aardige kerels."
Hoewel er zelfs hardrockfestivals
zijn gehouden, zoals sinds een aantal
jaar Women in Rock, is altijd alles
heel gebleven. „De boel is nooit af
gebroken. Er is wel eens een artiest
geweest die een fles whisky in zijn
kleedkamer wilde hebben. Ik weet
niet meer wie het was. Dat zie je te
genwoordig toch niet meer zo. We
hebben ook Jules Deelder hier gehad
en dat is wel een apart geval."
Meulvliet wordt voor van alles ge
bruikt. „Van feesten tot uitvaart
diensten. Het is heel divers wat je
binnen krijgt. Ik heb veel beroemd
heden gezien." Zo is Kees er trots
op dat hij prinses Margriet heeft
mogen ontvangen in 'zijn' Meul
vliet. „Prinses Margriet woonde de
herdenking bij van 50 jaar na de
ramp. Toen kende je de sporthal niet
meer terug. Die was helemaal aan
gekleed."
Kees heeft het allemaal meege
maakt, omdat hij 's avonds ook vaak
achter de bar staat. Maar echt gekke
dingen, zijn er niet geweest, vindt
hij. Wel is er eens een klein brandje
geweest, maar dat is bij wat rook
schade gebleven. En er is diverse
keren ingebroken. „Er zijn kluizen
open gemaakt en uitgebroken. Ze
zijn hier diverse malen binnen ge
weest, maar sinds we het beveili
gingssysteem hebben is het wat
minder geworden. Volgens mij was
de laatste inbraak een jaar of vijf ge
leden. Toen ze binnen kwamen,
ging het alarm en daar schrokken ze
denk ik van. Ze hebben het toen ge
probeerd uit te zetten, maar dat ging
niet. Toen hebben ze de hele kast
kapotgeslagen om het alarm te stop
pen, maar ook dat lukte niet."
Hij blijft er nuchter onder. Kees
kijkt terug op een gezellige tijd. Hij
is daar niet alleen ip, want ook zijn
vrouw Corrie is vaak in Meulvliet te
vinden. Zij werkt ook in het bedrijf
van Wolvekamp, in de keuken en de
bediening. „We zijn hier dikwijls
samen, dus dan zit er niemand al
leen thuis", zegt Kees.
Hun kinderen, een zoon en een
dochter, zijn allebei al het huis uit.
De één woont in Schiebroek en de
ander in Schiedam. Kees wil er va
ker naar toe, zijn twee kleinkinderen
bezoeken. Thuis heeft hij postdui
ven. 's Winters zijn dat er ongeveer
35, 's zomers rond de 60. Komend
seizoen gaat hij voor het eerst voor
de Reisduif in Scherpenisse mee
doen aan wedstrijden. Voorheen was
hij altijd lid van de Trouwe Duif in
Tholen. maar die club is aan het
eind van vorig seizoen opgeheven
vanwege het te kleine ledenaantal.
Hij is er 15 jaar penningmeester
voor geweest. Zijn hoogste resulta
ten met de duiven liggen al een
eindje in het verleden: twee provin
ciale overwinningen. Maar bij blijft
fanatiek. „Ik ben wel een strever,
zowel met sport als met werk. Ik
heb het altijd zo goed mogelijk wil
len doen, voor grote als voor kleine
klanten."
Kees vindt het best moeilijk om te
stoppen, maar weet ook dat voor al
les een tijd komt. „Je wordt ouder
dat is de consequentie ervan." Maar
hij doet het ook om financiële rede
nen. „Als ik door zou werken tot
mijn 65ste, kreeg ik zo 300 euro
minder per maand. Ik ga eigenlijk
gedwongen in de vut." Kees stopt
tien maanden eerder vanwege de va
kantie- en adv-dagen die hij heeft
gespaard. Dc vrijheid spreekt hem
wel aan. „Ik wil ook wel eens een
poosje niets doen. Uit bed komen en
zeggen, wat zullen we eens gaan
doen vandaag?"
Advertentie LAL
renzoon van Clemens Wisse.
De school is uit en daarom lopen
ook veel kinderen de bieb binnen.
Edwin Uijl (10) zit op zijn knieën
voor een rek met kinderboeken. De
leerling van de School met de Bijbel
heeft nog niets kunnen vinden. „Ik
kijk even rond", zegt hij. De zeven
jarige Sibu van 't Hof is samen met
zijn moeder Aria. „Het is wel heel
makkelijk. De kinderen kunnen zo
van school de bieb in." Sibu vindt
het een hele mooie ruimte gewor
den. Hij heeft wel al wat uitgezocht.
Zo heeft hij een extra dik boek over
de avonturen van Oom Dagobert
Duck en een boek over voetbal. Hij
zit niet op voetbal, maar wil het wel
graag. Zijn moeder moet nog even
kijken wat de collectie voor haar
biedt. „Het is minder geworden
voor volwassenen, maar ja, dat wis
ten we. Als ik een informatief boek
wil, dan ga ik naar Tholen."
Voor volwassenen zijn er romans en
tijdschriften, maar de collectie is
vooral op kinderen gericht. Er is net
als in de bibliotheek in Tholen een
makkelijk lezen plein met boeken
voor kinderen die moeite hebben
met lezen. De rekken zijn ingedeeld
in thema's. Zo horen de boeken met
een roze streep bij het thema vriend
schap en verliefdheid. De paarse
boeken zijn spannend. „De beweg
wijzering ontbreekt nog", zegt ves
tigingsleider Wim Otterman.
Er hangt ook een digitaal school
bord in de bibliotheek. Die wordt
straks gebruikt voor lessen. Moni
que van der Luit gaat zich namens
de bieb drie dagen in de week bezig
houden met leesbevordering onder
schoolkinderen.
Otterman is zeer tevreden met de
nieuwe locatie. „Het is de helft klei
ner, maar het oogt niet klein." Hij zal
er niet veel zijn, zegt hij. Tijdens de
openingsuren voor het publiek zijn
Martha van Gorsel, Petra Das en
Corrie Hage de vaste medewerkers.
Zijn er mensen die de nieuwe bieb
van boven tot onder in zich opne
men, C.P. Lindhout blijft liever op
de gang voor de entree staan. „Ik
heb er niets te zoeken", verklaart
hij. Hij wacht op zijn vrouw, D.
Lindhout, die boeken aan het uit
zoeken is. Hij heeft wel even binnen
gekeken en vindt het resultaat heel
mooi. „Maar ik lees niet, ik heb ge
noeg aan de krant. Mijn vrouw leest
een heel jaar door." Ze staat inmid
dels in de rij met drie boeken in haar
hand.
Hij is er als eerste bij, voordat er een grote horde mensen binnen
stroomt. M. Klippel heeft maandag, direct nadat de deuren van de
nieuwe vestiging open gingen, de bibliotheek in Sint-Annaland bezocht.
Al enkele minuten na openingstijd heeft hij zijn eerste twee boeken te
pakken. Hij heeft zijn oude boeken ingeleverd. En dat is wat veel bezoe
kers dan ook komen doen op de eerste openingsdag van de nieuwe bieb.
Maar het is ook nieuwsgierigheid dat hen trekt, bij de nieuwe basis
scholen.
Tussen de sluiting van de oude loca
tie van dc BibliOosterschelde aan
de Kloosterstraat en de opening van
de nieuwe plek aan de Schoolstraat
zat een week. Daarom is het extra
druk op maandagmiddag in de bieb.
Niet alleen het gebouw is nieuw,
ook het uitleensysteem is even wen
nen. Toch gaan de mensen die bin
nenkomen direct in de rij staan voor
de geautomatiseerde inlcverbalie
die ook al wordt gebruikt in Tholen
en Sint-Maartensdijk. Maar die rij
groeit zo hard, dat medewerkers Pe
tra Das en Martha van Gorsel ze
ook handmatig aannemen.
De heer Klippel, bewoner van De
Schutse in het dorp, is te spreken over
de bibliotheek. Hij kan er goed zijn
weg vinden. Maar hij is minder tevre
den over de manier waarop hij er is
gekomen. Hij rijdt in een scootmobiel
en moest de lift nemen om de eerste
verdieping van de brede school, waar
de bieb zit, te bereiken. „Het was pas
sen en meten. Ik heb een paar keer
moeten draaien en steken om in de lift
te komen. Die is net iets te klein."
De Sint-Annalander is al sinds 1960
lid van de bibliotheek laat hij trots
weten. Hij leest graag. „Momenteel
lees ik grote letters, want ik ben net
aan staar geopereerd. Mijn nieuwe
bril is nog niet binnen." Hij houdt
van streekromans. In het mandje
voorop zijn scootmobiel heeft hij
twee boeken liggen die hij net heeft
uitgezocht: Wannes van Mathieu
Brcuer en Het dilemma van de boe-
M. Klippel is maandag één van de eerste bezoekers. Hij had alleen moeite om met zijn scootmobiel in de
lift te komen.
1 4
