www.renaultmaat.nl
'Bij contact jongeren en gemeente
ontstaat respect voor samenleving'
PvdA-kandidaat Jolanda Prins wil haar stem in nieuwe raad laten horen
De nieuwe
kandidaten
'Het begint allemaal met luisteren naar de mensen
ente
Leerlingen Westerpoort college in Tholen blij met minidebat
Donderdag 18 februari 2010
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
5
Rood nest
Als werkcoach bij UWV WERKbedrijf staat Jolanda
Prins-Tromp midden in de samenleving en maakt ze de
huidige crisis van nabij mee. Een snel groeiende werkloos
heid, ook onder jongeren. Gescheurde gezinnen. Mensen
die in een isolement dreigen te raken, door financiële en
andere problemen. Vrijwel dagelijks heeft de 40-jarige
moeder uit Sint-Maartensdijk ermee te maken. Voor haar
heeft elk mens een verhaal.
Luisteren
Schaamte
Bereikbaar
CU wil brochure
voor minima
Tweede Kamerlid
in café van VVD
Eén blok
Schoonmakers
Junks
Voorlichting
Iets nuttigs
Zorgen ABT over
cliënten Alphahulp
Partij van
de Arbeid
Peter Suurland:
9 ke
rnen
1 9
errie
Jeugdavond CU
I Op 3 maart zijn er weer verkiezingen voor de gemeenteraac
De politieke partijen maken zich op voor de strijd om de
I 21 zetels in de raadzaal. Op de kandidatenlijsten staan oude
bekenden naast nieuwe gezichten. In een serie van zeven
artikelen elke week een portret van een kandidaat uit elke partij.
Verhalen die ze kritisch aanhoort.
Verhalen die een beroep doen op
haar gevoelens van rechtvaardigheid
en betrokkenheid. Verhalen ook die
schreeuwen om oplossingen. In de
polilick dus, de arena waar het be
leid wordt ontwikkeld en de beslis
singen worden genomen. Vanzelf
sprekend als lid van de PvdA, de
partij die vanouds opkomt voor de
belangen van degenen die de hard
ste klappen krijgen te verduren. In
die arena wil Jolanda Prins de ko
mende vier jaar haar stem laten ho
ren. Zonder wollig taalgebruik, als
het even kan. „Ik ben allergisch
voor mensen die veel praten en niks
zeggen."
Thuis afspreken voor het interview
vindt ze geen goed idee. Man in de
nachtdienst, twee jonge kinderen en
twee honden die een bezoeker graag
laten weten dat ze er zijn. Liever
een rustiger plek. Een fractiekamer
in het gemeentehuis dus maar. Tho-
len, heet de kamer. Andere deuren
verderop geven toegang tot ruimten
die allemaal zijn vernoemd naar de
kernen in de gemeente. Aan de
muur historische prenten van de ge
meente, waarvoor ze de belangen in
de komende raadsperiode gaat die
nen. Om de hoek zit UWV WERK-
bcdrijf, de organisatie die sinds vier
jaar haar werkgever is. Mensen be
geleiden op weg naar de arbeids
markt, dal is haar missie. Veel con
tact met werkgevers ook. Ze weet
dat dit haar ding is. Zelf is ze ook
werkloos geweest. Verrassend lang
duurde dat eigenlijk. Bijna een jaar,
ondanks al haar kwalificaties op
HBO-niveau. Na het werken bij een
reïntegraliebureau kwam ze in Sint-
Maartensdijk terecht, bij het UWV.
Dicht bij huis. In 2008 verhuisde ze
mee naar het gemeentehuis in Tho-
len. Een jaar later fuseerden UWV
en Centrum voor werk en inkomen,
het CWI. Prins is blij dat de huidige
gemeenteraad heeft gekozen om de
voorziening voor Tholen te behou
den. Sluiting dreigde, vanwege be
zuinigingen op rijksniveau. De ge
meente wil de vestiging hoe dan
ook open houden en zorgt daar de
komende twee jaar voor, met eigen
fondsen. Prins vindt het belangrijk
dat werkzoekenden in hun eigen
omgeving terecht kunnen. Er is toch
al zoveel weg uit de gemeente. Ze is
ook blij voor zichzelf. Als werk-
coach kan ze goed haar ei kwijt. Ze
weet waar ze over praat. Ze heeft
hel zelf meegemaakt. „Werkloos
worden zoek je niet op, het over
komt je."
Ze komt, zoals ze zelf zegt, uit een
rood nest. Geboren in Rotterdam,
randje van de wijk Feyenoord. Op
gegroeid in Hoogvliet. Niet lullen
maar poetsen. De havens nooit ver
weg. Thuis de bekende zekerheden:
pa lid van de vakbond FNV, de VA-
RA-gids op tafel en natuurlijk stem
men op de PvdA. Geen rijk gezin.
Moeder werkte erbij. Vakantie: al
tijd in een onderkomen van de bond.
Andere tijden. Overzichtelijker in
ieder geval. Maar ook toen al ver
paupering, achteruitgang, armoede,
zeker in Hoogvliet. Geen plek om je
kinderen op te voeden, vonden ze in
huize Prins. En dus werd rondgeke
ken naar iets anders. Een veiliger
omgeving. Het werd Sint-Maartens
dijk, 1996, meer rust, meer vrijheid.
Prins, toen werkzaam in het facili
tair management, reisde aanvanke-
Jolanda Prins wil voor de mensen altijd en overal bereikbaar zijn.
lijk nog voor haar werk naar Den
Haag. Geleidelijk kwam ze dichter
bij huis te werken. En raakte ze
steeds meer betrokken bij de Thool-
se samenleving. In de aanloop naar
de vorige raadsverkiezingen be
zocht ze de ledenvergadering van de
plaatselijke afdeling van de PvdA.
Uit nieuwsgierigheid. Vanwege het
sentiment. Van het een kwam het
ander. Prins werd bestuurslid, later
interim-voorzitter en tegenwoordig
officieel voorzitter. Ook is ze ge
westelijk bestuurslid geweest. Als
ze erop terugkijkt zegt ze dat het al
lemaal snel gegaan is. Ze is er ver
baasd over en tegelijkertijd ook
weer niet. Het politieke wereldje is
klein, tenslotte. „Je staat op, toontje
interesse en als een van de weinige
vrouwen wordt je dan snel in je nek
vel gegrepen."
Haar kwaliteiten zijn binnen de Pv
dA niet onopgemerkt gebleven. Ook
is er het streven naar verjonging.
Prins komt daarom met stip binnen
op de kandidatenlijst. Als nummer
drie. Vier jaar geleden stond ze nog
niet op de lijst. Natuurlijk heeft ze
goed moeten nadenken over haar
kandidatuur. Raadslid worden, hel
was niet haar eigen planning. Het
ging sneller dan ze zelf had gedacht.
Maar na enige bedenktijd stemde ze
toe. Volmondig, overtuigd dat ze
met haar kennis en betrokkenheid
iets kan toevoegen aan de partij.
Een goede planning zal nodig zijn,
weet ze. Prins heeft een baan van 32
uur. En thuis wil ze ook niet de
vrouw zijn die op zondag het vlees
snijdt. Kinderen van negen en
twaalf jaar. Als moeder wil ze daar
bij zijn. Nu al kondigen de eerste
puberale gevechten zich aan. Als
werkcoach en moeder voelt ze zich
vooral betrokken bij de onderwer
pen die in de commissie samenle
ving aan de orde komen. Jongeren
kunnen op haar warme aandacht re
kenen. Net zoals mensen zonder
werk en degenen die in de bijstand
zitten. Luisteren naar mensen is
voor haar een tweede natuur. Niet
dat ze alles voor zoete koek slikt.
Mensen zijn verantwoordelijk voor
hun eigen leven en soms roepen ze
de problemen over zichzelf af. Ver
wijtbaar gedrag moet gesanctio
neerd worden, zo simpel is het. Te
gelijkertijd weet ze dat het allemaal
niet meevalt, vandaag de dag. Re
gelgeving die niet altijd helpt om
mensen aan de slag te krijgen, fi
nanciële prikkels die soms ontbre
ken, kinderopvang die geregeld
moet worden. Prins gelooft in het
investeren in mensen, in het sterker
maken van degenen die een steuntje
in de rug nodig hebben. In haar
werk en straks ook als politica. „Het
begint allemaal met luisteren naar
wat mensen willen en vervolgens
moetje ook wat te bieden hebben."
Hangjeugd opzoeken wordt wat
Prins betreft een speerpunt in de
plaatselijke politiek. „Er zijn al gro
te stappen gezet, maar het moet nog
beter. We moeten nog meer mét de
jongeren praten, in plaats van óver
ze praten. Ouderen vinden dat de
jeugd niks wil en de jongeren snap
pen de ouderen niet. Die dialoog
tussen de generaties moet op gang
worden gebracht, hoe moeilijk het
ook is. Maar het mag dus niet bij
praten alléén blijven. Die jongeren
moet ook perspectief geboden wor
den: een baan, voorzieningen in hun
eigen omgeving met activiteiten die
bij hun leefwereld passen, niet er
gens weggestopt aan de rand van het
dorp maar midden in die samenle
ving."
Armoedebeleid, nog zo'n onder
werp waar Prins zich graag voor wil
inzetten. „Teveel mensen in ons
land leven onder de armoedegrens
en de economische vooruitzichten
zijn niet rooskleurig. Ook op plaat
selijk niveau moet het armoedebe-,
leid onze aandacht hebben. Eerst
moet het probleem in de volle om
vang worden benoemd. Er is nog
veel schaamte bij betrokkenen, ze
ker in een samenleving als op Tho
len waar veel mensen elkaar nog
kennen. Als politiek zullen we daar
onze ogen en oren voor moeten
open houden. Samen met de cliën
tenraad van de sociale dienst, ker
ken en andere betrokken partijen
moeten we werken aan een betere
signalering van het probleem en op
lossingen bieden."
De positie van alleenstaande vrou
wen, nog zo'n discussie waar Prins
zich beroepshalve bij betrokken
voelt. „Ook die vrouwen moeten in
vesteren in hun toekomst en mogen
zich niet tevreden stellen met de bij
stand. Ik druk vrouwen altijd op het
hart dat het gaat om zelfstandigheid
en het verwerven van een eigen in
komen. Je mag niet afhankelijk zijn
van een echtgenoot of van een uit
kering van de staat."
Prins wil zich niet wagen aan een
voorspelling over de uitkomst van
de raadsverkiezingen. Alom wordt
verwacht dat de PvdA, nu nog de
grootste partij op Tholen, een of
meerdere zetels moet inleveren.
Vanwege de landelijke trend en om
dat nu ook de SP meedoet. Boven
dien lijkt het reformatorische blok
sterker, met de RPF die opgaat in de
SGP. Ook zijn er, vanwege de groei
van het bevolkingsaantal, twee ze
tels meer te verdelen dan vier jaar
geleden. Prins wil haar partij op
voorhand niet in de underdogpositie
manoeuvreren. „Laat de kiezer het
maar beslissen." Natuurlijk hoopt
ze op zoveel mogelijk zetels. Om
het socialistische gedachtegoed vei
lig te stellen. Om invloed uit te kun
nen uitoefenen. Om zo sterk moge
lijk voor de dag te komen. Ongeacht
de uitkomst is het voor Prins duide
lijk wat ze wil. „Ik wil bereikbaar
zijn voor de mensen, altijd en over
al."
De ChristenUnie wil dat de ge
meente een brochure uitbrengt voor
Thoolse minima die een beroep wil
len doen op speciale regelingen, zo
als het declaratiefonds. Volgens
raadslid A.G. van de Sande is er een
grote behoefte aan een korte en bon
dige folder. De CU wil weten of de
Maandagavond komt VVD-Tweede
Kamerlid Ineke Dezentjé Ham-
ming-Bluemink naar Tholen. Ze
komt als spreker naar het politiek
café van de VVD-afdeling Tholen.
Ze heeft zich sterk gemaakt tegen
de ontpoldering en voor het oplos
sen van de problemen in de visserij-
zogeheten J'ormulicrcnbrigadc (een
team van adviseurs) die helpt om
mensen wijzen op gemeentelijke re
gelingen, al actief is geweest. In de'
begroting van 2008 is opgenomen
dat deze brigade de tweede helft van
dat jaar zou beginnen. Dat heeft
echter vertraging opgelopen. De CU
gaat er vanuit dat het team inmid
dels wel al aan het werk is gegaan.
Van de Sande wil weten wat de re
sultaten daarvan zijn.
sector, maar heeft onderwijs (pri
mair, voortgezet en beroeps) en
jeugdzorg in haar portefeuille. De
56-jarige Dezentjé Hamming stu
deerde rechten en bedrijfskunde. Is
lid van de ledenraad van de Rabo
bank. Ze vervulde verschillende
functies in het bedrijfsleven en was
ook ooit stewardess. De avond
wordt gehouden in het Hart van
Tholen in Tholen en begint om acht
uur.
De zeven Thoolse partijen waren
elk weer vertegenwoordigd, alleen
had de PvdA ditmaal Jan Oudesluijs
afgevaardigd en de SGP lijsttrekker
Peter Hoek. Net als bij het Calvijn
college waren Annie*Vogelaar aan
wezig voor de sfi, Kees van Dis
voor het CDA, Hans Boulogne voor
ABT, Bram van de Sande voor de
ChristenUnie en Gré Boelhouwers
voor de VVD. Bij aanvang van het
debat bleek, dat de Westerpoorters
even los moesten komen, in tegen
stelling tot hun leeftijdsgenoten van
het Calvijn college.
Voor dat verschil is wel een moge
lijke oorzaak aan te wijzen. Op het
Calvijn college hebben de leerlin
gen zich via de lessen maatschappij
leer en geschiedenis kunnen voor
bereiden op het debat. Maar de le
raar die dat voor het Westerpoort
college onder zijn hoede nam, was
lange tijd afwezig wegens ziekte,
daarom hadden de leerlingen niet
zelf stellingen bedacht. De jonge
ren raad heeft dat daarom op zich
genomen.
Ook was de groep debaters veel
groter dan op de christelijke school,
zo'n 80 man in plaats van ongeveer
20. Die groep werd wel in tweeën
opgesplitst: één voor de pauze en
één erna. Ja, en om dan op te staan
en je mening te durven zeggen, daar
bleken veel leerlingen eerst wat
moed voor nodig te hebben. Ook al
stak debatleider Annet Vroegop ze
als hart onder de riem: „Wat je zegt
is nooit fout. Wees niet bang om te
gaan staan en iets te zeggen. Het is
jouw mening."
Maar dat dringt bij de eerste stelling
nog niet direct door. Als één blok
reageert de groep scholieren op de
eerste stelling: Het is de taak van de
gemeente om hangplekken netjes te
houden. Ze gaan allemaal in het vak
met de groene stoelen zitten, wat
betekent dat ze het ermee eens zijn.
Maar waarom, dat willen ze in eer
ste instantie niet kwijt door de mi
crofoon. De zeven bezoekers van de
politiek gaan tegenover ze zitten, op
de oranje stoelen. Met dat gebaar
uitten ze dat ze het niet eens zijn
met de stelling.
Jan Oudesluijs kan rekenen op een
hoop boegeroep als hij zegt dat de
jeugd volgens hem te weinig ge
bruikmaakt van de aanwezige prul
lenbakken om hun rommel op te
'i
ruimen. Als Vroegop de mening van
een scholier peilt, hoort ze van het
meisje dat die zelf wel haar rommel
opruimt. Boelhouwers vraagt haar
daarop waarom ze dan vindt dat de
gemeente het moet doen. „Er ligt
ook wel eens rommel van eeh an
der", krijgt ze als antwoord.
Hans Boulogne vergelijkt de hang
plek met een kamer. „Je eigen ka
mer wil je ook netjes houden. Ik zie
een hangplek dan ook als een soort
kamertje." Als Vroegop naar de op
lossing vraagt, steekt Jonathan Ve-
lasco Ramirez uit Tholen zijn vin
ger op. Hij is de eerste jongere die
durft te gaan staan om zijn mening
te zeggen. „Schoonmakers inhu
ren", is zijn antwoord.
Hermen Geluk van de jongcrenraad
gaat dan op de nee-tribune zitten en
geeft zijn visie:„Ik denk dat het de
taak van zowel de gemeente als de
jongeren is. De jongeren ruimen
zelf hun rotzooi op en de gemeente
zorgt voor prullenbakken zodat ze
het kwijt kunnen." Hij geeft een
voorbeeld uit de praktijk. „In Flup-
land was het best een bende op de
hangplek. Maar we zijn gaan praten
met de jongeren en die zeiden dat er
wel een prullenbak was, maar dat
die na een dag al vol zat. Daarom
werd er een tweede bij geplaatst en
nu gaat het goed. Daar zie je dat sa
menwerking tussen gemeente en
jongeren werkt."
In die conclusie kunnen de mcesten
zich wel vinden, want het commen
taar blijft achterwege. Daarom
wordt de tweede stelling gepresen
teerd en daarin wordt beweerd dat
er veel te weinig te doen is voor jon
geren in de gemeente Tholen. Weer
blijven alle jongeren aan de ja-kant
zitten en na enig aarzelen sluit Bram
van de Sande zich bij hen aan. Voor
de rest blijft de situatie ongewijzigd.
Vroegop wil voorbeelden horen.
Een jongen zou graag feesten met
een thema zien. Een ander wil een
goede hangplek zien in Tholen.
Daarop vraagt schooldirecteur Wim
Dominicus spreektijd. „Welke poli
tieke partij in Tholen vindt ook dal
er meer hangplekken moeten ko
men?" Bram van de Sande gaat de
monstratief staan. Daarop krijgt hij
luid applaus. Jan Oudesluijs vindt
dat er in elke plaats een hangplek
mag komen wat hem betreft. Maar
hij vindt niet dat er te weinig te
doen is. „Als je dat wel vindt, moet
je uit je stoel komen", daagt hij uit.
Hij vertelt dat zijn partij de drempel
wil wegnemen om deel te nemen
aan bepaalde activiteiten. Financiën
mogen daarbij geen belemmering
zijn, vindt hij. De gemeente kan
daarin helpen. „We moeten het sa
men doen."
Peter Hoek is niet voor hangplekken
in elke kern. „De gemeente kan niet
alles." Ook gaat hij in op de overlast
bij de hangplekken. Een jongen, Va-
lentijn Hermus uit Sint-Annaland,
beweert namelijk dat er alleen junks
bij de hangplek in zijn dorp staan.
Hoek: „Is er overlast, dan moet die
gewoon keihard worden aangepakt."
Sharyn Keijzers uit Tholen vraagt
zich af waar de in de Dalempolder
beloofde hangplek blijft. Kees van
Dis zegt dat daar aan gewerkt
wordt.
Als het gaat over stageplekken is ie
dereen het ermee eens dat er daar
meer van mogen komen in Tholen.
Alleen zetten de SGP en het ABT er
wel kanttekeningen bij. Hel begelei
den van leerlingen kost de bedrijven
veel tijd en geld, vinden zowel
Hoek als Boulogne. De laatste vindt
dat de gemeente de bedrijven daarin
tegemoet zou kunnen komen. Van
Dis is voor een samenwerking tus
sen de gemeente en bedrijven, zodat
er meer stageplekken georganiseerd
kunnen worden.
Eva van der Wal uit Oud-Vossemeer
is de enige leerling die zich durft af
te scheiden van de massa in haar
mening over voorlichting over ver
slavingen. De vraag is of er op
school aandacht moet worden gege
ven aan de werking van verslavende
middelen. Zij is de enige scholier
die daar voor is, samen met de poli
tici. „Je ziet gewoon dat het werkt",
zegt ze. Annie Vogelaar van de SP
heeft zich aan de nee-kant ge
schaard. „Ik vind goede voorlich
ting belangrijk, maar ik vraag me
wel af in hoeverre het daadwerkelijk
werkt."
De stelling wordt onderbroken voor
de pauze en daarna is de tweede
groep scholieren aan de beurt. Het
blijkt dat die al aardig zijn opge
warmd voor het debat, want nu
gaan er veel meer leerlingen staan
om hun zegje te doen. Joth-lid Jolet
Beens heeft de microfoon overge
nomen van Annet en is nu debatlei
der.
Een jongen vindt het op zich wel
goed dat er voorlichting over drugs
wordt gegeven, maar zegt dat het
uiteindelijk ieders eigen keus is wat
die ermee doet. „Je wilt het tóch
proberen en kijken hoe het voelt."
Van Dis vindt het een goede zaak
dat leerlingen op basis van de voor
lichting een eigen keuze kunnen
maken. „Dan ben je op de hoogte
van de plussen en de minnen en aan
de hand daarvan kun je kiezen." Zo
wel de SGP, het ABT en de CU zijn
daar tegen. „Verslaafd zijn is niet
leuk. Experimenteren kan tot versla
ving leiden. Begin er gewoon niet
aan", waarschuwt Bram van de San
de. Gré Boelhouwers is van mening
dat jongeren het toch allemaal wel
eens willen proberen en Jan Oudes
luijs heeft niets tegen een jointje op
zijn tijd.
Karei Saris van de VVD, die als toe
schouwer aanwezig is, vraagt de
jongeren of ze het met hun ouders
zouden bespreken als ze eens een
keer een jointje zouden roken. De
meesten durven dat niet, uil angst
dat hun ouders boos worden. Een
jongen is van mening dat jongeren
juist door voorlichting nieuwsgierig
worden naar wat drugs met hen
doet. „Dan krijg je juist de kick om
het uit te proberen."
De zaal is wat meer verdeeld als er
wordt gesproken over contact tussen
gemeente en jongeren. De één vindt
wel dat de gemeente daar meer tijd
en geld voor moet vrijmaken, de an
der niet. Een jongen is van mening
dat de politiek altijd de oplossing
zoekt die net niet aansluit bij hoe de
jongeren het willen. Kees Bout, die
aan het begin van dit artikel geci
teerd is, vindt het een goede zaak
als er al op jonge leeftijd contact is
tussen jongeren en de gemeente. „Ik
denk dat er dan meer respect voor
de samenleving ontstaat, want dan
voelen jongeren zich meer één met
de gemeente." Hij krijgt daarmee
applaus. Wel vindt hij dal het niet de
hele tijd over hangplekken moet
gaan: „Waarom gaat er niet meer
geld naar verenigingen. Daar doe je
tenminste echt iets nuttigs."
ABT maakt zich zorgen over de in
formatie die de gemeente verstrekt
aan cliënten die gebruik maken met
Alphahulp. J.J.P.A. Boulogne wijst
naar een brief van de gemeente van
het samenwerkingsverband waarin
geen informatie is opgenomen over
het persoonsgebonden budget. ABT
wil weten of de gemeente op de
hoogte is van de gevolgen van de
keuze die cliënten moeten maken.
Dat kan betekenen dat ze bijvoor
beeld geen aanspraak kunnen ma
ken op een tegemoetkoming van
500 euro per jaar. De fractie wil we
ten waarom er, ondanks de toezeg
ging, de folder met de keuzemoge
lijkheden voor huishoudelijk hulp
nog niet in het bezit is van de cliën
ten met Alphahulp. En wat de plan
nen zijn om ze daarover alsnog in te
lichten. Ook wil ABT weten of
THOLEN
zorgklantcn alsnog een andere keu
ze kunnen maken, nadat ze de juiste
informatie hebben ontvangen.
In de toelichting wijst ABT op de
verplichting om burgers goed en be
grijpelijk voor te lichten, sinds de
wetswijziging van de WMO op 1 ja
nuari. Burgers mogen niet meer on
gevraagd, ongewild en vaak onwe
tend werkgever zijn. Ze moeten op
de hoogte zijn van de werkgevers
lasten en werkgeversaansprakelijk-
hcid. ABT heeft van cliënten verno
men dat er onduidelijke informatie
is verstrekt aan cliënten.
De ChristenUnie houdt op 25 fe
bruari van half acht 's avonds tot
tien uur een bijeenkomst voor de
jeugd vanaf 14 jaar in dorpshuis
De Vossenkuil in Oud-Vossemeer.
De christelijke band Trinity levert
een muzikale bijdrage en daarnaast
is onder andere Joël Voordewind
(Tweede Kamerlid, CU) aanwezig
om te spreken over het politieke
thema duurzaamheid. De toegang
is gratis, maar er zijn maximaal
250 entreekaarten. Opgeven kan
via www.tholcn.christenunie.nl.
Vcrkiez.ingsdebat Omroep Tho
len. Dinsdagavond organiseert Om
roep Tholen een verkiezingsdebat.
Alle lijsttrekkers van de partijen die
meedoen aan de gemeenteraadsver
kiezingen doen hun zegje over het
aanpakken van de verwachte begro
tingstekorten en de leefbaarheid in
de kleine kernen. Het debat vindt
plaats in de raadzaal en duurt van
♦zeven tot negen uur. De presentatie
is in handen van Erik Tichem.
Advertentie I.M.
Annet Vroegop vraagt Dinette Ridderhof uit Sint-Annaland naar haar mening over rommel bij hangplekken.
„Dat zouden we vaker moeten doen. Er wordt nu naar jongeren geluis
terd en zij voelen zich wat meer begrepen." Het tweede minidebat van
de jongerenraad Tholen dat donderdag op het Westerpoort college in
Tholen werd gehouden kon rekenen op waardering van de deelnemers.
Wederom zaten scholieren en politici klaar om met elkaar te discussië
ren over een aantal stellingen. „Het is goed dat het nu niet van één kant
komt", zei leerling Kees Bout uit Tholen.
