Ruim vijftig nieuwe inwoners
op welkomstavond van gemeente
Watersnood en mantelpak brengen
Zeeuw en vlotte Hollandse samen
Ontslag 6 beveiligers na
faillissement Van Heerde
Wie van u zonder zonde is,
werpe de eerste steen....
De gunst van
de consument
Donderdag 12 november 2009 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Afvalstoffenheffing
gaat ondanks plastic
inzameling omhoog
Afvalscheiding kan heffing beïnvloeden
Huurpand aan de Energieweg in Tholen
Vossemeerders vol
van multimiljonair
Stoppen
Feest
Niet alle nieuwe inwoners
van de gemeente weten
precies waar ze terecht zijn
gekomen. Een van de be
zoekers op de welkomst
avond vroeg zich donder
dag zelfs af of er wel
fabrieken waren op Tho
len. Op de burgeravond in
het gemeentehuis werden
ze bijgespijkerd. Ze kon
den ook even op de stoel
van de burgemeester zit
ten. Donderdagavond nam
een aantal nieuwe inwo
ners de kans waar om in de
zetel plaats te nemen.
Vraag bij rondleiding: 'Er zijn toch geen fabrieken op Tholen?'
Voorbereid
Uit den boze
'Niet veel te beleven'
Nachthemden
Cor en Jannie Pleune-Oskam uit Sint-Annaland zestig jaar een paar
De liefde tussen Cor (85) en Jannie Pleune (81) is eigen
lijk uit nood geboren, want ze hebben elkaar ontmoet tij
dens de ramp van 1953. Toen werd het Zeeuwse gezin
Pleune geëvacueerd naar Waddinxveen. Daar leerden zij
elkaar kennen en de vonk die toen oversloeg, brandt nu
al zestig jaar. Het Sint-Annalands paar viert maandag
haar diamanten bruiloft.
Rode loper
Stemmen
van lezers
Graag wil ik reageren op het voor
paginanieuws in de EB van 5 no
vember: Vijf supers tegen grotere
Cl000. Vijf en de rest met tevens
een advocatenkantoor uit Dordrecht
tegen IDat is nog eens een ongelij
ke strijd. Als dit de bedoeling is van
het moderne en vrije ondernemer
schap. dan is dit zeker geen goede
ontwikkeling. Het midden- en
kleinbedrijf is voor onze gemeente
Tholen toch een stevige economi
sche poot, maar concurrentie is
nooit uit te bannen. Daarom ver
baast het mij dat de ondernemers uit
de smalstad, nu er zo'n mooi Markt
plein is gerealiseerd met goede par-
keermogelijkheden. hiertegen moe
ten ageren.
De plannen voor het Havenplein en
havenplateau in Sint-Annaland da
teren al van zeven jaar geleden en
dat is zeker voor ondernemers in de
foodsector veel te lang. Wij - en ik
denk dat ik namens alle onderne
mers in Sint-Annaland spreek - ho
pen echter dat deze plannen toch
snel doorgang kunnen vinden. Ze
ker ook ten aanzien van de super
markt van de familie Guntcr. Oud-
Setallander P.W. Moerland, nu
topman bij Rabobank Nederland,
zei het vorige week nog in Tholen:
ondernemerschap, vindingrijkheid
en vernieuwend bezig zijn. Dus
zonder advocaat! Zaken doen blijft
ook in een periode van economische
tegenwind draaien om de gunst van
de consument.
Wim Pleune,
Sint-Annaland.
Ieder huishouden in de gemeente
Tholen heeft enige tijd geleden een
groen foldertje met een oranje plas
tic hero erop in huis gehad. Aan de
binnenkant van de folder lees ik als
eerste zin: de gemeente Tholen start
met de gescheiden inzameling van
plastic verpakkingsafval. En als
laatste zin in de folder lees ik: wan
neer ieder huishouden goed mee
werkt door het plastic verpakkings
afval gescheiden aan te bieden,
levert dat een verlaging van de af
valstoffenheffing op. Dat klinkt
goed: iedereen wil minder betalen
in deze tijden. Dus wij zijn ook aan
het afvalschciden gegaan. Wc weten
nu nog niet of ieder huishouden
goed meewerkt natuurlijk, want het
plastic is nog maar 1 keer opge
haald. Wat schetst mijn verbazing
als de EB van 5 november in de bus
valt. Op de voorpagina linksboven
lees ik: afvalstoffenheffing 3% erbij
in 2010. En voor 2011 en 2012 is
een tariefstijging van 5% voorzien
en vanaf 2013 nog 2,5%. Conclusie:
ook al doet ieder huishouden zijn
best, de afvalstoffenheffing gaat
toch omhoog. Daar hoeven we het
niet voor te doen!
J.P. Geluk,Poortvliet.
De verhoging van de afvalstoffen
heffing met zo'n drie procent is
vanavond in de gemeenteraad een
hamerstuk. De kosten stijgen en
alternatieven zijn er niet, viel vori
ge week te beluisteren in de com
missie bestuurszaken. PvdA en
CU betreurden het dat de eerdere'
toezegging om de woonlasten vol
gend jaar niet te verhogen, niet
waargemaakt kan worden. A.G.
van de Sande was benieuwd of
Olaz en ZRD - de afvalverwerkers
- aan een bepaald budget gehou
den kunnen worden. Maar wet
houder Van Dis gaf aan dat er
meerjarige contracten zijn afge
sloten (tot 2017) waarin een in
dexering is afgesproken. Volgens
M.J. Klippel (RFT) - die bijval
kreeg van de PvdA - kunnen in
woners de lastenstijging zelf beïn
vloeden door méér te doen aan af
valscheiding en zo de afvalstroom
te verminderen.
ABT'er J.J.P.A. Boulogne vond dat
er een discussie gevoerd zou moe
ten worden over de baten die afval
kan opleveren. „Meer afval verbran
den, levert energie op. Wij hebben
uitgerekend dat het voordeel voor
Tholen op 497.000 euro uitkomt.-
Naar cijfers hierover hebben we
eerder al eens gevraagd." Die gege
vens komen eraan, zei de wethouder
toe. De VVD was blij dat de 'be
heersbaarheid van Olaz', zoals
F.J.A. Hommel het noemde, door de
CU aan de orde werd gesteld. „Ooit
stonden we daarin alleen."
Zes medewerkers van Beveiligingsdienst Van Heerde b.v. uit Tholen
zijn hun haan kwijt door een faillissement. Curator mr. M.L. Huisman
probeert de lopende contracten met een deel van de medewerkers aan
een ander beveiligingsbedrijf over te dragen.
Het was een faillissement op eigen
verzoek. „De directeur zag het niet
meer zitten", zegt mr. Huisman.
„Voor de betrokkenen is het een
kleine ramp, maar ik maak als cura
tor wel grotere klappen mee. Het
gaat in dit geval om een hele reeks
van kleine schuldeisers." Hij is er
nog niet achter wat de preciese oor
zaak is van het faillissement en heeft
ook nog geen compleet beeld van de
administratie. „Beveiligen is pure
dienstverlening en als je een goed
tarief hebt, zou het moeten kunnen.
De directeur noemde het faillisse
ment een gevolg van de economi
sche crisis omdat bedrijven ook in
de kosten van beveiliging snoeien.
Hij heeft ook de pech gehad onder
een ongunstig gesternte te zijn ge
start: voorjaar 2008, dus het is nog
een beginnend ondernemer en he
laas heeft hij het niet gered."
Van Heerde begon in het voormali
ge stadhuis aan de Hoogstraat in
Tholen, waar een ruimte van de ge
meente werd gehuurd. Later ver
huisde hij naar bedrijventerrein
Welgelegen waar aan de Energie
weg een pand werd gehuurd. Veel
bezittingen zijn er dus niet, want
volgens de curator reed Van Heerde
met leaseauto's. Een doorstart zit er
volgens hem niet in. „Ik probeer
nog zoveel mogelijk van de werkge-
legenhefd te redden."
Wilbert v.d. Broek van Scorpions
bewakingsdiensten uit Etten-Leur
zegt een aantal maanden geleden al
130 klanten in Bergen op Zoom,
Halsteren en Tholen voor alarmop
volging van Van Heerde overgeno
men te hebben met twee medewer
kers. „Maar verder nemen wij niets
over en wc zijn ook niet benaderd."
Hoewel er volop werk is in de bevei
ligingssector, is de concurrentie ook
groot. „Je moet messcherpe prijzen
geven en toch kwaliteit bieden",
zegt een kenner van de branche.
Wie is Maik Willems? Die vraag
zingt overal in Oud-Vossemeer rond
sinds bekend werd dat de rijkste in
woner van de gemeente Tholen uit het
dorp moet komen. Op hel voetbalveld
was het dit weekeinde hét gesprek.
Niemand kent de 60-jarige eigenaar
van de Bastion Hotel Groep, een ke
ten van dertig hotels met vestigingen
in onder meer Roosendaal en Breda.
'Ik ben hem in de supermarkt nog niet
tegengekomen', grapt iemand. 'Zo'n
sponsor kan Vosmeer 600 wel gebrui
ken', zegt een ander. Verschillende
bezoekers hebben Willems' naam in
getikt op zoel nachinc Google en
daar een foto van hem gevonden.
Men vermoedt dat de man wel ergens
in de polder zal wonen. Want een
multimiljonair in een rijtjeshuis, dat
ligt niet voor de hand. Willems wordt
genoemd in de Rijkenkaart van het
blad Quote, dat op haar website per
gemeente de rijkste inwoner presen
teert. Hij staat verder, met een geschat
vermogen van 106 miljoen euro, op
plaats 239 in de Quote 500: de door
het blad samengestelde lijst van 500
rijkste Nederlanders. Een jaar geleden
stond de hoteleigenaar op plaats 263
met een miljoentje minder, maar toen
woonde hij kennelijk nog niet in Tho
len. Maik Willems is de enige Thole-
naar in de Quote 500. De ondergrens
om in deze lijst te slaan, is een bezit
van J5 miljoen euro.
f
toe en laat je zien wat je hebt in de
maten van de klant. Maar de nieuwe
eigenaar deed dat niet." Na twee
jaar werd de winkel gesloten. „Nu
woont er een gezin met tien kinde
ren", vertelt Jannie. Zelf zijn ze drie
jaar geleden naar een appartement
in Vroonhof bij zorgcentrum De
Schutse in Sint-Annaland verhuisd.
Cor en Jannie hebben zich naast de
winkel in Schcrpenisse ook altijd
ingezet voor die in Sint-Annaland.
„Ik naaide ook gordijnen voor klan
ten in Sint-Annaland. Dat kwam er
gewoon bij", zegt Jannie. Nu ze met
pensioen is, naait ze vrijwel nooit
meer. „Ik vind er niets meer aan. Ik
doe het hooguit als er ergens een
draadje aan los zit." Cor heeft er
veel moeite mee, dat hij moest stop
pen met werken. Hij wilde niet.
„Wim zei, gebruik je verstand, je
moet stoppen." Hij heeft zich erbij
neergelegd, maar zoekt nog een ma
nier om zijn heimwee naar de win
kel te verwerken. Hij gaat nog vaak
in de winkel in de Voorstraat langs.
„Ik maak graag een praatje met de
verkoopsters. Dat vind ik leuk. Ik
zie ook wel dingen in de winkel,
waarvan ik denk, dat zou ik anders
doen. Maar dat zeg ik niet. Zakelijk
bemoei ik me er niet mee."
De stap om een eigen zaak te begin
nen. zou Cor nu zo weer nemen. Het
zit hem in zijn bloed. Zij zou terug
houdender zijn. „Het is in deze tijd
toch een groter risico."
Beiden krijgen nu wat last van ou-
derdomsverschijnselen. Zo zijn ze
niet meer zo goed ter been. Wel kan
hij nog steeds autorijden. Ze gaan
dan ook nog wel eens op pad, vrien
den of familie bezoeken. „Maar niet
ver meer hoor, we blijven tegen
woordig op het eiland."
Ze hebben in het verleden wel vaak
het eiland verlaten voor een vakan
tie in het buitenland. We zijn onder
anderen naar Zuid-Afrika geweest
en Portugal en 's winters gingen we
altijd langlaufen. Ook zijn we elf
jaar lang naar Italië gegaan en tien
jaar naar Zwitserland."
Tegenwoordig zijn ze veel thuis. Ze
kunnen het goed met elkaar vinden.
Daar komt ook de nodige humor bij
kijken. Zo draait hij figuurlijk haar
mond op slot als hij eens aan het
woord wil komen en waarschuwt zij
de verslaggeefster dat ze de bezem
bij de deur heeft gezet voor als het
gesprek haar niet bevalt.
Het huwelijksjubileum wordt maan
dag thuis gevierd met een bezoek
van de burgemeester en voor alle
bewoners in de Vroonhof is er ge
bak. Volgende week zaterdag houdt
het paar een feestje in De Wellevae-
te. „We hebben ongeveer 50 vrien
den en familieleden uitgenodigd."
Barend Neven uit Oud-Vossemeer die eerder in
Schoonhoven woonde.
E. van Gorkum-Pana die uit Hendrik Ido
Aamhacht naar Tholen kwam.
Yalla Camara uit Oud-Vossemeer die uit het
Westafrikaanse Guinea komt.
De Oekraïnse Olja Katunina uit Sint-Annaland.
Ze waren uitgenodigd om kennis te
komen maken met de gemeente. In
groepjes werden ze rondgeleid. De
zetel in de raadzaal zat heerlijk von
den ze.
Sommigen namen ook de voorzit
tershamer ter hand. Ze hoefden niet
op het plankje te slaan om een ver
gadering te openen of te sluiten. De
een keek als een streng bestuurder,
de andere blikte lachend de zaal in.
het ging er gemoedelijk aan toe,
maar er werd wel met enig ontzag
gekeken naar de portretten aan de
wand die uit het gemeentehuis uit
Sint-Maartensdijk zijn verhuisd.
Naar de burgeravond waren ruim
vijftig nieuwe inwoners gekomen.
Ruim 300 waren uitgenodigd. Ze
werden verwelkomd door burgc
meester Nuis, kregen een film over
Tholen te zien en werden rondge
leid door ambtenaren en bestuur
ders. In de raadzaal konden ze ken
nis maken met raadsleden. Ook
werd een kijkje genomen in UWV
werkbedrijf. Daar werd geïnfor
meerd naar het percentage werklo
zen in de gemeente. De ambtenaar
moest het antwoord schuldig blij
ven. Ze dacht dat het drie procent
was. Het officiële cijfer is 2,7 pro
cent en dat is vergeleken met het
Zeeuwse gemiddelde van 3,3 pro
cent laag. Of er ook aanbod van
werk was? Ja, die was er voor in de
productiebedrijven. „Er zijn hier
toch geen fabrieken." zei een in
woonster uit Tholen die in juli hier
was komen wonen. Ze had ze nog
niet gezien. Anderen hadden ze wel
geroken: de koekjesfabriek van De
Waal in Tholen. de gebakken uitjes
bij Richer en Son in Sint-Maartens
dijk. Er wordt vooral gezocht naar
mensen die met hun handen willen
werken. In de glastuinbouw of in
de verwerking van witlof. De
dienstverlenende sector is niet
sterk vertegenwoordigd in de ge
meente.
En of Tholen voor iedereen van de
beroepsbevolking werk had? Nee,
een groot deel van de beroepsbevol
king gaat de brug over, naar West-
Brabant en de Randstad.
In de bestuurshoek was het even
schrikken toen wethouder FJ.
Goosscn vertelde dat Tholen de
'tweede gevaarlijkste plek' van Ne
derland is. Hij wees op de aanwe
zigheid van Sabic (General Electric)
in Bergen op Zoom dat hemelsbreed
maar op vijf kilometer afstang ligt.
„En wat te denken van al die sche
pen die door het Scheldc-Rijnkanaal
varen. Een van de drukst bevaren
kanalen van ons land. Als er wat ge
beurt, moeten we daar op voorbe
reid zijn." Hij wees de gasten er op
dat er een crisisruimte is waar be
stuurders en vertegenwoordiger van
hulpdiensten bijeen kunnen komen
om er voor te zorgen dat de bevol
king wordt opgevangen in geval van
calamiteiten."
De deur van de ruimte bleef dicht,
maarGoossen liet wel het 'zweetka
mertje' zien waar burgemeester en
wethouders elke dinsdag ('soms tot
half drie 's middags') vergaderen.
Het belangrijkste hoekje was echter
het koffiehoekje, zei hij. Ook de ka
mer van de burgemeester werd ge
toond. Alleen jammer dat het buiten
al zo donker was, zei Goossen. An
ders hadden de nieuwe inwoners
kunnen genieten van het uitzicht
over de wetlands. „Keurig Neder
lands voor nat land. We hebben hier
vier hectare natuurgebied dat be
graasd wordt door schapen. Het is
nu nog kaal, maar we verwachten
dat dit gaat vernaderen. Er strijken
vogels neer die weer zaad van elders
achterlaten. Op den duur wordt het
een oerbos."
In de hal legde Patrick Nelen, hoofd
publickszaken uit, dat burgers in
het gemeentehuis een pasfoto kun
nen laten nemen als ze een nieuw
identiteitsbewijs nodig hebben. Hij
waarschuwde echter voor de grote
drukte op de donderdagavond tij
dens de avondopenstelling. Hij had
het al meegemaakt dat er een lange
rij voor het pasfotohokje stond.
„Punt is dat er geen fotograaf in
Tholen is."
En dat er aan de foto's ook regels
zijn verbonden. Lachen mag vol
gens hem wel, als er maar geen tan
den bloot komen. En een sterk spie
gelende bril is uit den boze. Ook
voor kinderen is het lastig. Als ze
klein zijn komen ze niet in beeld.
Hij raadde de nieuwe ingezetenen
aan om dan naar een fotograaf te
gaan.
In de hal stond ook een tafel waar
de inwoners klachten konden mel
den. Er waren maar enkelen die daar
gebruik van maakten. Twee gingen
over straatverlichting, eentje in de
Windsingel in Tholen, de ander aan
de Nieuweweg in Stavenisse. Over
het verkeer waren drie vragen. In de
Julianastraat in Scherpenisse wijst
een nieuwe bewoner op de gevaar
lijke verkeerssituatie op de hoek
met de Weststraat. En aan de West-
zeedijk zou er door motorrijders te
hard worden gereden.
Bij de tafel van de brandweer deed
brandweercommandant Koos de
Feijter goede zaken. Er meldde zich
een kandidaat aan voor de blus-
groep in Tholen. „Een beroeps
brandweerman uit het korps van
Bergen op Zoom die in Tholen is
komen wonen. Hij heeft wel interes
se om bij ons te komen als vrijwilli
ger. Dan hebben we er meteen weer
een bevelvoerder bij want twee be
velvoerders, Johan van Nieuwen-
huijzen en Adrie Geuze, zijn ge
stopt." Ook de zoon van de nieuwe
Tholcnaar toonde interesse, maar
dan voor de jeugdbrandweer in Sint
Philipsland.
De 16-jarige Barend Neven woont in Oud-Vossemeer. Hij woont in
middels 2,5 jaar in de gemeente Tholen, maar kwam op de burger
avond met zijn moeder mee die er nog niet zo lang woont. Barend
vindt het wel een mooi eiland, zegt hij. „Het is wel wat anders dan
Schoonhoven waar ik gewoond hebt. Oud-Vossemeer is niet zo bijzon
der. Er valt niet veel te beleven. Er is een skatebaantje en daar komt de
jeugd bij elkaar."
Barend zit op het Westerpoortcollege in Tholen en doet metaaltech
niek, vierdejaars. Hij gaat op de fiets. Hij heeft de inleiding van burge
meester Nuis beluisterd. „Het grootste deel van wat hij heeft gezegd,
wist ik niet." Met de jongerenraad (ook aanwezig) heeft hij geen con
tact. Wel heeft hij met jongerenwerkster Ingrid Bras gesproken en ge
vraagd of hij de half pipe op de skatebaan met graffiti mag bewerken.
gedrag. En passief verzet. Agressie
ve mensen schreeuwen even hard
terug als met iemand in conflict
zijn.
Passieve mensen geven nauwelijks
commentaar. Deze beiden passen
niet binnen de etiquette (gewone
omgangsregels tussen mensen). As
sertieve mensen komen voor zich
zelf op en hebben respect voor de
ander. Alleen assertief gedrag past
binnen de etiquette. En passief ver
zet dan?
Passief verzet is de lafste manier die
er bestaat: ja zeggen en nee doen.
Oftewel aan het schoolhek com
mentaar leveren op en bekritiseren
van hel gedrag van de directeur en
in zijn gezicht poeslief doen. Dat is
absoluut laag gedrag.
Welk toezicht houden de ouders nog
op het gedrag van hun kinderen?
Weet u wat uw kind op school heeft
gedaan? Hóe kiest u partij?
Nelleke Noom,
Scherpenisse.
meerdere gezinnen van te voeden."
Hij neemt de zaak alleen over.
Oudste zoon Wim (58) is dan al ge
boren. „Die is gewoon in de woon
kamer geboren, want we hadden
nergens anders verwarming. Overal
zag je ijssterren op de ramen", ver
telt Jannie.
Ik zit op cursus. En leer daar erg
veel. Dat is ook de bedoeling zult u
denken. Het basisonderwijs kreeg ik
van mijn ouders en van meester Du-
vekot. Bij hem heb ik 4 jaar in de
klas mogen zitten.
Mogen? Ja! Want het was een fan
tastische meester die heel veel van
zijn kinderen hield.
Ook toen was hij driftig, ook toen
heeft hij kinderzieltjes geraakt. Ja
toen ook.
Maar dat was ook hel gedrag van
andere leerkrachten hoor! Mishan
deling? Welnee, dat kwam niet eens
ter sprake, je had het zeker ver
diend. En als je niet oppaste, kon je
thuis nog een portie krijgen. Dan
liet je het de volgende keer wel.
Wat heeft die cursus er nu mee te
maken? Afgelopen week leerde ik
over agressief, passief en assertief
Cor en Jannie Pleune hebben jarenlang een winkel op Scherpenisse gerunden zijn nog steeds niet op elkaar uitgekeken.
gens, vijf meisjes - voor het eerst
ontrpoette.
De Scherpcnissenaren kregen on
derdak bij een boer en gingen vanaf
de boerderij de kost verdienen met
kleding maken en de verkoop van
textiel. Want dat was hun beroep
ook op Tholen. Cor zijn vader had
in 1920 zijn textielzaak in Scherpe
nisse geopend, waarin hij naast de
verkoop van stoffen ook kleding
naaide. Cor zag niets in het werken
met naald en draad en ging zelf op
pad om de stoffen aan de man te
brengen.
Hoe en waar ze elkaaf precies heb
De echtgenoten hebben die jaren
vrijwel hele dagen met elkaar door
gebracht.' Ze hebben jarenlang een
winkel gehad op Scherpenisse,
waarvoor ze zich beiden van 's mor
gens vroeg tot 's avonds laat dienst
baar hebben gemaakt. Jannie Os
kam heeft wel moeten wennen. Ze
kwam van het vlotte Zuid-Holland
naar het stugge Tholen. „We von
den die Zeeuwen in eerste instantie
een beetje ouderwets. Maar dat is
allemaal goed gekomen hoor." Ze
lacht, want dat is ook wat ze dacht
toen ze het gezin Pleune - vader,
moeder en tien kinderen: vijf jon-
ben leren kennen, weten ze niet
meer. In elk geval bestelde Jannie
een mantelpakje bij de familie Pleu
ne. „Zo moeten we elkaar ontmoet
hebben", denken ze.
Zij komt uit een gezin van drie kin
deren (twee broers) en werkte des
tijds bij Verheul op kantoor, het be
drijf dat autobussen maakte. „Ik
werkte met steno en was typiste."
Als ze trouwen, doen ze dat chique.
„Ik wilde graag een rode loper. Ik
weet ook niet waarom, ik was toen
zeker een beetje verwaand", zegt
Jannie. Ze worden in de echt ver
bonden in het gemeentehuis van
Waddinxveen en het huwelijk wordt
kerkelijk ingezegend in de (dan
nog) Nederlands Hervormde kerk.
Als huwelijkscadeau krijgt Jannie
een servies van haar oude werkge
ver. Dat heeft ze nog steeds, hoewel
er twee bordjes gesneuveld zijn.
Niet vanwege een echtelijke ruzie -
„Die hebben we heus wel gehad
hoor", zegt Cor -, maar door de
vaatwasser.
Cor neemt zijn vrouw mee naar
Scherpenisse, zijn geboortedorp. Ze
huren in eerste instantie de woning
aan de Hoge markt 17. Het voorma
lige hotel Hof van Oranje. „We be
taalden drie gulden en negentig cent
per maand. Dat is toch geen geld?",
verbaast Jannie zich. Ze heeft de
kwitantie nog en ook een foto van
hoe het gebouw er vroeger uit zag.
Het bestaat nog steeds, al is het wel
verbouwd. Cor werkt de eerste twee
jaar voor een groothandel in textiel
in Oudenbosch, waarv'oor hij verte
genwoordiger is. Totdat zijn vader
vraagt hem te komen helpen in de
zaak, want een broer ging weg om
iets anders te doen. In eerste instan
tie weigert Cor. „Ik moest het sa
men met mijn broer doen. maar dat
zag ik niet zitten. Bovendien was de
winkel en het dorp te klein om er
Cor vertelt dat hij altijd alles van de
zakelijke kant heeft bekeken en
daarom breidt hij de winkel uit met
een woninginrichting. Zelf gaan ze
dan boven de winkel aan de Hoge
Markt 16 wonen. Beiden werken ze
in de winkel om de klanten te bedie
nen. Daarnaast gaat Cor op pad om
textiel te verkopen. Jarenlang heeft
hij ook aan bewoners van Vrederust
in Halsteren geleverd. „Stapels
nachthemden en ondergoed heb ik
daar gebracht. Maar de laatste jaren
werd het steeds minder, want ze
moesten bezuinigen." Jannie doet
buiten de winkeluren verstelwerk
voor klanten en naait gordijnen. „Ik
heb tot driejaar terug nog gordijnen
genaaid."
Ze krijgen in de tussentijd nog twee
kinderen: Gert Jan (54) en Rianne
(49). „Het was een vijfjarenplan",
grapt Cor. Gert Jan woont niet meer
op het eiland, maar in Maassluis.
Hij werkt als rechercheur in Zoeter-
meer. Rianne woont in Oud-Vosse
meer en werkt al ruim 25 jaar bij de
Rabobank. De vestigingen wisselen
steeds, zegt Jannie. maar nu zit ze al
een tijdje in Sint-Maartensdijk. In
middels is dc familie uitgebreid met
acht kleinkinderen en drie achter
kleinkinderen, waarvan de vierde op
komst is.
Zoon Wim is zo vanaf dc lagere
technische school in de zaak komen
werken. Hij was toen ongeveer 15
jaar oud. Al gauw opent hij een tex
tielwinkel op Sint-Annaland. Dat
was in 1973. Zijn vader was ven
noot. De winkel aan de Voorstraat
bestaat nog steeds en is inmiddels
uitgebreid met een klcdinggedeelte
van zijn dochter Miranda, Pleune
Youngstyle.
Als Cor en Jannie, nu ongeveer der
tien jaar geleden, hun zaak op
Scherpenisse verkopen, is zij blij
dat ze er van af is, maar heeft hij
spijt. „Ik dacht laat maar gaan. Ik
was blij dat er iemand was, die het
wilde overnemen", zegt ze. Hij is te
leurgesteld in dc koper. „Die dacht,
wat die Pleune kan, kan ik ook.
Maar die heeft zich daarop verke
ken." Hij vertelt dat Pleune een goe
de naam heeft op Tholen. „Het is
niet om op te scheppen, maar het is
echt zo." Vrijwel zijn hele familie
komt uit dc middenstand.
Cor en zijn vrouw hebben hun ziel
en zaligheid in het runnen van de
zaak gelegd. „Als iemand in dc win
kel kwam, vroeg ik, wat zoekt u.
Dan was hel bijvoorbeeld een
nachtjapon. Nou, dan ga je ernaar
