de imping
'Ik vind het hier zo heerlijk, ik wil
hier doodgaan en begraven worden'
'Campings moeten educatief aspect
beleven Oosterschelde zelf oppakken'
WIJ
verzorgen een
compleet en modern
pakket bankproducten
Sparen - Betalen - Beleggen
Hypotheken - Lenen
Internet Bankieren
en geld
natuurlijk!
Ook na
1 oktober...
OVERBEEKE VAN DljKE
TT i'rrn
yi'X
SNS^X0
Bonk
Donderdag 1 oktober 2009
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
7
Ze komen uit de 'grote stad" en zijn neergestreken in Sta-
venisse. Voor geen goud willen ze terug. Michael (79) en
Marina Groos-Immerzeel (59) hebben hun eigen para
dijsje gecreëerd in bungalowpark Oud Kempen aan de
Buurtweg. Ze zijn de eerste permanente bewoners van
het park. „Wij hebben als eersten op dit park de brutale
stap genomen om er te gaan wonen", zegt Michael. „Op
de beheerders na dan, dfe woonden er al." Het zijn ook
de eerste mensen in deze serie die van de faciliteiten van
het park waarop ze wonen gebruikmaken.
Wonen op
Hagenaar en Schiedamse voelen zich thuis in vakantiebungalow in Stavenisse
Judo
Zeeuws
Vijver
Nationaal park voorziet recreatieondernemers van informatieborden
Onderwatersport - snorkelen en duiken - daar kunnen de
Thoolse campings hun pijlen op richten omdat strand
hier vrijwel ontbreekt. Dat gaf secretaris Frans van Pelt
van het nationaal park Oosterschelde donderdagmorgen
aan bij Gorishoek, waar hij het eerste van een aantal in
formatiepanelen aanbood aan zeven samenwerkende
Oosterscheldecampings. Een leuk initiatief, vinden De
Muie en De Pluimpot. Zij vormen het Thoolse smaldeel.
Rugzakje
Snorkelcursus
Overbeeke SC Van Dijke Assurantiën
Burgemeet 25
4693 C] Poortvliet
T 0166 - 61 25 09
E info@overbeeke.nl
I www.overbeeke.nl
laatsten der Mohicanen,
want opvolgers hebben ze niet:
de permanente campingbewoners. Ze woonden al
voor november 2003 in een huisje op de camping of het vakantiepark
en mogen dat daarom van de gemeente blijven doen. Verkopen ze
hun huis, dan is het over. De Eendrachtbode heeft een rondje over het
eiland gedaan en trof een aantal van deze 'vaste campinggasten' aan.
Ze verkiezen een recreatiewoning boven een gewoon huis. Zijn ze een
leven lang toerist of voelen ze zich Tholenaar
Deel 3: Michael en Marina Groos-
Immerzeel hebben een paradijsje
op Oud Kempen
Al vanaf het eerste moment dat Mari-
na op Oud Kempen kwam. was ze
verkocht. Ze vond het er prachtig. Ze
kwamen er terecht via een kennis die
er ook een huisje had voor in de
weekenden. „We hadden een motor
bootje in de Kagerplassen. waar we
in onze vrije tijd op sliepen. Daar wil
den we behalve dat smalle steigertje
graag een stukje grond bij, maar dat
was moeilijk te vinden en veel te
duur." Omdat ze in Stavenisse de ha
ven vlakbij hadden, was een huisje in
Oud Kempen ideaal. In maart is het
dertig jaar geleden dat ze het huis ge
kocht hebben. „We hebben eerst drie
maanden in het park rondgekeken.
Het ene huis had een te klein tuintje,
het ander was te dicht op het speel
veld. Dit huisje was steeds verhuurd,
maar het kwam op den duur te koop."
terd met een enorme coniferenhaag.
„Nu is het toch gewoon een paradijs
je? Kijk eens om je heen, we zitten
hier heerlijk." Ze hebben een vijver
met karpers, hun trots. Die wordt
binnenkort vergroot. „Reizen geven
we niet veel om. Ik besteed mijn geld
liever aan mijn vijver, want daar heb
ik veel langer plezier van", zegt Ma
rina.
Het is de rust waar ze zo van hou
den. Zij is Schiedamse van oor
sprong en hij is een geboren Hage
nees. Volgens Marina heeft het lang
geduurd voordat ze Michael kon
overhalen naar Zeeland te verhui
zen, maar op den duur zwichtte hij.
Hij hield van de stad, zijn geboorte
grond, maar als hij er nu komt, is
hij blij dat hij er weer weg kan.
In eerste instantie kwamen ze alleen
in de weekenden, maar het houden
van twee huizen beviel hen slecht.
„Dat betekende twee keer onkosten."
Daarom besloten ze in 1991 om hun
huurwoning in Den Haag op te zeg
gen en in Oud Kempen te gaan wo
nen. „We waren hier zo graag."
Ze namen eerst diverse postadressen
in de buurt, maar op den duur gingen
ze naar de gemeente om over perma
nent wonen te gaan praten. „Het
werd ons niet in dank afgenomen.
omdat het in principe niet mocht: wo
nen in een recreatiewoning. We heb
ben veel brieven gekregen van de ge
meente met het verzoek een huis in
het dorp te gaan huren." Dat was nou
juist net niet wat ze wilden, omdat ze
dan weer twee huizen zouden heb
ben. want verkopen van hun vakan
tiewoning, daar piekerden ze niet
over. Toen er een Europese regeling
kwam. dat gemeenten verplicht wa
ren om de bewoners van recreatiewo
ningen in te schrijven, hebben ze zich
meteen in Tholen laten inschrijven.
Michael: „Een woonvergunning zul-
Michael en Marina Groos willen nooit meer weg van Oud Kempen.
len we nooit krijgen. We worden ge
doogd. Ze hebben een soort afsterf-
beleid, overlijden wij, dan gaat het
niet meer door voor de volgende be
woner." Marina: „Wij boffen." Mi
chael is het daarmee eens: „Al heb
ben we geen euro meer om om te
draaien, wat zijn we rijk."
Overigens zijn ze niet veel geld kwijt
aan hun levensonderhoud. „We heb
ben geen huur- of hypotheekkosten
meer, we betalen alleen gas en elektra
en parkkosten. We wonen hier heel
goedkoop."
Hun woning is een vier-onder-een
kap. „Het is niet groot, maar voor ons
groot genoeg." Last van hun buren
hebben ze niet. De Poolse arbeiders
die een tijdje geleden op het park on
derdak hadden, waren voor hen geen
doorn in het oog, in tegenstelling tot
een aantal andere bewoners, die er
over hebben geklaagd. „Ik heb wel
eens met een paar Polen die goed
Duits spraken, een praatje gemaakt.
Ze snapten ook wel dat zij een ander
ritme hadden, met vroeg opstaan en
dat ze veel geluid maakten. Het wa
ren aardige kerels."
Eigenlijk zijn er twee beroemdheden
in Tholen beland. Hij is wereldwijd
bekend om zijn judolessen en is veel
gevraagd om zijn speciale techniek op
leerlingen over te brengen. „Er zijn
duizenden video's van me g'emaakt.
waar ik er zelf geen een van heb',',
lacht Michael. Hij heeft zijn vrouw le
ren kennen op de judomat. Toen had
ze de tweede dan. Nu heeft ze het
hoogste niveau van Europa, de vijfde
dan. Ze is twee keer Nederlands kam
pioen geworden, net als Michael.
Hij is twaalf jaar judoleraar in Gro
ningen geweest en 26 jaar in Amster
dam. Daarnaast ging hij veel op pad
voor de internationale judo zomer
school. Bekende judogrootheden uit
Japan, waren zijn collega's en vrien
den. Daarnaast werkte Michael in de
bouw, veelal woonwijken en deed hij
hier en daar wat in de vertegenwoor
diging van producten. Toen ze in Sta
venisse gingen wonen, werd het
heen-en-weer reizen naar Amsterdam
hem op den duur te zwaar - „Altijd
maar file" - en hij vond het wel ge
noeg geweest. „Ik heb nog bij de ju
doverenigingen hier in de buurt geke
ken, maar die zijn toch echt van een
ander niveau dan in Amsterdam."
Marina is per 1 augustus gestopt met
werken. Zij was aanvankelijk zwem-
lerares. maar de laatste tien jaar runde
zij een dependance van een groothan
del in wens- en hobbykaarten in Bel
gië.
Michael besteed nu zijn tijd aan klus
sen in en rond het huis en heeft zich
toegelegd op fotografie en het samen
stellen van het clubblad van zijn bil
jartvereniging. „Ik doe alles op de
computer. Ik heb zelf uitgevogeld hoe
het werkt." Hij biljartte al graag naast
het judoën en hij is sinds 17 jaar lid
van Bellevue in Bergen op Zoom. De
competitiedrang zit diep bij hem,
want hij heeft voor de Bergse club
gekozen, omdat er destijds geen
Thoolse clubs bij de biljartbond wa
ren aangesloten. „Ik wilde graag aan
de landscompetitie meedoen." Hij
noemt zich geen begenadigd biljarter,
maar hij heeft er veel plezier in. „Ik
ben ook arbiter." Ook in de vrijetijds-
ruimte op het park gaat hij graag bil
jarten.
Zij doet veel in de tuin en gaat graag
tennissen en zwemmen op het park.
Ze lacht: „Ik heb het hartstikke druk."
Judo beoefenen ze allebei niet meer
sinds Michael gezondheidsklachten
heeft.
Kinderen hebben ze niet, maar ze zijn
gek van dieren. Ze hebben een hond
je, een poes. een vogel en de vissen in
de vijver. Die laatsten eten overigens
uit de hand.
Hoewel Michael veel van de wereld
gezien heeft vanwege de judo, - „Ik
ben zelfs in de Perzische Golf ge
weest en in Cuba" - heeft hij nooit
de interesse gehad om zich in het bui
tenland te vestigen. Marina vindt het
in Stavenisse elke dag vakantie. „Al
leen moet het weer wel meezitten."
Dit jaar zijn ze 35 jaar getrouwd, hij
is net jarig geweest en zij wordt bin
nenkort 60. Daarom geven ze in sep
tember een groot feest in de horeca-
ruimte op Oud Kempen. Veel mensen
zijn daarvoor uitgenodigd, waaronder
mensen uit de buurt. Ze hebben veel
contact met mensen uit het dorp. Het
stel heeft er kennissen en vrienden.
„Stavenisse is ons dorp", zegt Micha
el. ,2e zeggen wel jullie zijn inteelt,
maar ik voel me in zekere zin Thole
naar. Omdat ik me heb aangepast.
Nee, ik voel me geen Hagenaar meer,
ik probeer mee te denken met een
Zeeuw, probeer het Zeeuws te ver
staan en probeer het ook wel eens te
spreken. Dat vind ik belangrijk, want
ze hebben me niet gevraagd om hier
naartoe te komen."
Teruggaan naar Holland zit er wat
hen betreft dus niet meer in. Marina:
„Ik moet er niet aan denken." Micha
el: „Ik vind het hier zo heerlijk. Ik wil
hier doodgaan en begraven worden."
Van hoe het huisje toen was, is nu
niets meer te zien. Michael, die
bouwkundige van beroep was, heeft
het eigenhandig compleet verbouwd.
„Ik heb er een dakkapel opgezet en
we hebben er een plafond in gemaakt
zodat er een extra ruimte op de bo
venverdieping is. Anders keek je zo
tegen de kap aan." Bij de voordeur
heeft hij een hal gemaakt en in de
tuin is er een flinke overkapping met
een vaste buitengrill gemaakt. Ze zit
ten dan ook het liefst buiten en dat
kan met de overkapping ook als het
regent.
De tuin is volledig veranderd. „Toen
we hier kwamen was het alleen gras
veld", zegt Marina. Ze hebben aller
lei verschillende hoekjes gemaakt
met diverse planten, er is een schuur
tje bijgekomen en de tuin is afgeras-
Michael en Marina zitten het liefst buiten op hun overdekte terras. Voor hen is het ultiem genieten bij
hun woning.
Tevreden gezichten alom aan de
boorden van de Oosterschelde,
waar voorzitter Jan Verburg van de
Oosterscheldecampings het paneel
in ontvangst neemt. Het is een hel
dere, zonnige dag. Zuid-Beveland
en de Zeelandbrug zijn vanaf Go
rishoek duidelijk te zien. Je belééft
hier de Oosterschelde en dat is
precies wat het nationaal park na
streeft. „Vakantie is beleving. Na
tuur en omgeving worden voor re
creanten steeds belangrijker", zegt
Wilbert van der Rijt van vakantie
park De Pluimpot.
Het bestuur van het natuurpark -
met 37.000 hectare het grootste
van ons land - heeft ervoor geko
zen om bezoekers niet via één be
zoekerscentrum over het gebied te
informeren. De informatie wordt
verspreid aangeboden via zuilen,
panelen, uitkijkpunten en vogel-
kijkhutten. 'Een parelsnoer van
voorzieningen' noemt het natio
naal park dat. De panelen bij de
campings zijn een welkome uit
breiding. Elk krijgt er drie: met al
gemene informatie, met informatie
over de natuur, en met informatie
over de betreffende camping. In
het Nederlands en het Engels. Qua
ontwerp en stijl sluiten ze aan bij
de informatiezuilen. ..Daar is over
nagedacht. Zo'n eenheid geeft een
stuk herkenning. Overigens is die
stijl toegepast bij alle nationale
parken", zegt Van Pelt die zijn zie
ke voorzitter John Lillipaly ver
vangt. Het aanbieden van de pane
len voor zes campings - die van
voorzitter Verburg had ze al - op
Tholen. Noord- en Zuid-Beveland
en Schouwen-Duiveland geeft ge
stalte aan een samenwerking tus
sen nationaal park en campinghou
ders. „Het gaat erom dat de
partijen samen producten ontwik
kelen. Daar moeten we immers van
leven. En daarom is het belangrijk
om de Oosterschelde met zijn bio
diversiteit en belevingswaarden in
stand te houden", aldus Van Pelt.
De zeven campinghouders volgden
vorig jaar de cursus 'gastheer
schap' van het nationaal park. Ze
werden daarin geïnformeerd over
natuur, landschap, cultuurhistorie
en recreatie. Met die kennis kun
nen ze hun gasten goed informeren
over de Oosterschelde. „Op die
manier interesseer je mensen voor
het unieke gebied. Want heel veel
is nog onbekend, zeker bij mensen
die uit de stad komen", zegt Joost
Bakker van camping de Muie.
Joost Bakker van camping De Muie en Wilbert van der Rijt en Jacqueline de Jager van vakantiepark De
Pluimpot (v.l.n.r.) met het nieuwe informatiepaneel. Achter hen wappert de gele vlag van de
samen werkende Oosterscheldecampings.
De campinghouders werken al
ruim twee jaar samen, een samen
werking die eigenlijk min of meer
toevallig tot stand kwam. Een aan
tal kent elkaar via de Recron en zo
was het contact snel gelegd. Bak
ker is er positief over. „Het is niet
alleen zinvol, maar ook leuk. Col
legiaal, want we zijn geen concur
renten van elkaar. En het leuke is
dat we de ligging aan de Ooster
schelde gemeenschappelijk heb
ben." Inmiddels is er een Ooster
schelde regiokaart ontwikkeld, en
een vlag. Ook kunnen camping-
gasten een zogenaamd belevings
rugzakje gebruiken. Daarmee kun
nen ze op ontdekkingstocht langs
de waterkant. Er zitten kaarten in
met informatie over dieren en
planten die in het water voorko
men, een schepje, zeef en een bak
je. „Dat moet nog ingeburgerd ra
ken", geeft Bakker aan. „De
meeste mensen komen hier niet
voor iets educatiefs naar toe." „We
moeten dat als ondernemers zelf
nog meer ontwikkelen", zegt ook
Van der Rijt. Maar dat er mogelijk
heden zijn, weet hij uit eigen erva
ring. „Toen ik mijn kinderen een
folder van de Oosterschelde liet
zien, werden ze helemaal enthou
siast van de plaatjes van zeehon
den." Bakker noemt het voorko
men van bruinvissen - onlangs zijn
er bij een telling zo'n dertig waar
genomen - interessant.
De zeven campings zoeken de sa
menwerking met name op promo
tioneel terrein. Verburg zou graag
een arrangement ontwikkelen.
Maar de verschillen in tarieven
maken dat niet eenvoudig. Tóch is
hij positief gestemd. De onderne
mers hebben inmiddels ook een
gezamenlijk contract afgesloten
voor de afvoer van hun afval. En
ze onderzoeken de mogelijkheden
met betrekking tot verzekeringen.
„De samenwerking biedt een
meerwaarde. Er zijn naar de toe
komst zeker uitbreidingsmogelijk
heden", zegt Van der Rijt.
Bakker is onlangs begonnen met de
bouw van een nieuw zwembad bij
zijn camping. „Het is te proberen
daar iets mee te doen in de onder
watersport, bijvoorbeeld een snor
kelcursus", zegt hij. Dc ondernemer
wil het bad wel uitsluitend voor de
gasten van De Muie houden.
Staalslakken Oosterschelde. Voor-
oeverbestortingen met staalslakken
worden in de Oosterschelde toege
staan. Gedeputeerde staten van Zee
land houden vast aan de in 1998 ge
formuleerde vergunningverlening
^'lgens de Natuurbeschermingswet^
R M
Vv
Advertentie I.M.
