'Zodra mijn huiswerk op orde was,
huppatee, na school de garage in'
Thoolse pastorie weer bewoond is
Postbode en bloemist weten dat
Orgeltocht op drukste
zaterdag van het jaar
Autobedrijf Bal uit Tholen viert veertigjarig jubileum
Overkomst ds. Meijer verdient tien met gouden randje
Brand
Inbraak
Liturgie
Donderdag 2 juli 2009
EENDRACHTBODE, DETHOOLSE COURANT
Auto's, auto's, auto's. Het is dé interesse van Marco Bal.
De eigenaar van het autobedrijf uit Tholen weet dan ook
niet beter. Hij is opgegroeid in het bedrijf dat eerst van
zijn vader Kees en moeder Adri was. Die zijn nog steeds
niet uitgekeken op de voertuigen, want hoewel ze met
pensioen zijn, werken ze allebei nog dagelijks in de
zaak. De familie viert dan ook de verjaardag van de Re-
naultgarage aan de Wattstraat mee, samen met het perso
neel. Die bestaat sinds gisteren veertig jaar.
Showroom
Schadebedrijf
Lange dagen
Oldtimers
Beste Bron
„De postbode en de bloemist zijn er inmiddels wel achter
dat de pastorie weer bewoond is. We weten dat we wel
kom zijn", zei ds. W. Meijer (35) zondagmiddag tijdens
de intrededienst in de Hervormde Gemeente van Tholen.
Toch is de familie Meijer het nog niet gewend op de nieu
we standplaats, maar dat ligt zeker niet aan de zorgen van
kerkenraad en kerkrentmeesters van de Hervormde Ge
meente rond de overkomst uit Yerseke. „Dat verdient een
tien met een gouden randje", zei ds. Meijer tijdens de
druk bezochte intrededienst in de monumentale kerk.
Verdeeldheid
Gemeente niet
Goede vangst
Kees Bal was 21 jaar oud toen hij
.garagehouder werd. Hij werkte bij
een BMW-verkoper aan de Een
drachtsweg 13. Die moest van de
importeur uitbreiden met een vesti
ging in Bergen op Zoom. Kees bleef
in zijn eentje in Tholen werken, dat
nevenvestiging werd. Hij vroeg of
hij de zaak in Tholen kon overne
men en dat gebeurde. Op 1 juli 1969
werd de garage officieel van Kees.
Al gauw groeide hij en hij kocht er
steeds een stukje bij. De panden
waar nu de schilder, de makelaar en
de bakker zitten en later de hoek
om. met het pand van de fietsenma
ker aan de Bebouwdendam. Aan
vankelijk deed Kees alleen reparatie
aan auto's. Hij had een werkplaats
met twee bruggen.
Het eerste personeelslid kwam in
1970. Dat is Kees Bovée uit Tholen.
De voormalige Halsternaar werkt
nu nog steeds in de zaak en daarmee
is hij al 39 jaar in dienst. Later volg
den er meer. waaronder Kees zijn
broer Rinus Bal. Tegenwoordig
werken er in totaal 17 mensen bij
Bal, inclusief hijzelf en de oproep
krachten.
De verkoop van auto's kwam erbij.
Eerst waren het voornamelijk ge
bruikte auto's, maar er kwamen ook
nieuwe modellen bij. Met de bouw
van een kleine showroom, daarmee
was Bal de eerste op het eiland,
kreeg Kees in 1978 zijn dealerschap
voor Renault. Zoon Marco vertelt:
„We hadden eerder al British Ley-
land met Mini's en Morris en derge
lijke, maar dat werkte niet van beide
kanten. Het ene dealerschap ging
weg en het andere kwam er vrijwel
direct achteraan."
Bal verkocht al Renaults die hij
haalde bij Bijl in Sint-Maartensdijk,
de huidige Renault Maat in Sint-
Annaland. Bijl vroeg aan Bal of
hij Ook dealer wilde worden en zo
was het rond. Overigens- was de
showroom van toen niet meer te
vergelijken met die van nu. „Er kon
den vier of vijf auto's in. In die tijd
hadden we ook niet echt een voor
raad."
Met de aankoop van de ruimte
aan de Bebouwdendam werd de
showroom uitgebreid naar zo'n
twintig auto's. Een logisch gevolg
daarvan was de stijging van de ver
koop van auto's. Omdat volgens
Marco het centrum van de stad niet
echt een goede plek is voor een au
tobedrijf verkasten ze mede om die
reden in 1991 naar de huidige loca
tie aan de Wattstraat. „Hier hebben
we ruimte om de auto's ook buiten
te stallen en zijn er meer mogelijk
heden om uit te breiden." De werk
plaats telt vijf bruggen en na nog
een uitbreiding in 2001 passen nu
tegen de dertig auto's in de
showroom. „Ook hebben wij toen
van de gemeente een stuk grond bij-
gekocht, waarmee we extra parkeer
plaatsen hebben gerealiseerd."
Met de verhuizing kwam Marco,
toen 20 jaar oud. in de zaak als
v.o.f.-lid. Het was voor hem van
zelfsprekend. „Je groeit er gewoon
in." Als klein jongetje kwam hij al
in de garage kijken en zodra hij uit
school kwam, kwam hij klusjes
doen. „Zodra mijn huiswerk op or
de was, huppatee, weer de garage
in. In het begin simpele dingen,
wielen verwisselen, auto's wassen
en poetsen." Hij ging naar de Lts in
Sint-Maartensdijk en werd monteur.
„Ik heb de nodige cursussen gedaan
tot het voldoende was om ook de
zaak te kunnen regelen. Het was
meteen al duidelijk dat ik later het
bedrijf zou overnemen." Marco
vindt het de normaalste zaak van de
wereld. „Dat /.ie je vaker in kleine
gemeenschappen dat het bedrijf
overgaat van vader op zoon. Soms
loopt het anders, maar wij kunnen
het goed met elkaar vinden."
Marco's jongere zus Jolanda (30) is
niet zo zwaar aangestoken door de
autoliefde van haar familie. „Zij
heeft de opleiding voor kapster ge
daan, maar zè is nu sluiswachter."
Vorig jaar heeft Marco het bedrijf
volledig overgenomen. Zijn vriend
in Evelyn nam daarbij de zorg voor
de administratie en boekhouding
over van zijn moeder. Marco had
Aan de Eendrachtsweg was Kees een keer goed benauwd toen de
cafetaria op een meter van zijn bedrijf in vlammen opging. „Wij
woonden boven de garage waar ook een olievoorraad bij stond.
We hebben Marco, die toen nog heel klein was, bij de buren ge
bracht, de visboer Jo Schot Toen hebben we het pand leeggere-
den, de gasflessen weggehaald en de waardevolle papieren in vei
ligheid gebracht. Gelukkig is het pand behouden gebleven. Er was
alleen een paar ruiten kapot."
Autobedrijf Bal viert met haar 17 medewerkers het veertigjarig bestaan. V.l.n.r. staand: Theo Groeneveld cotechmonteurMariëlle van
Langerak werkplaatsadministratieRuben Molegraaf (cotechmonteur), Rinus Bal (monteur), Han den Engelsman (tankstation), Huib
Leunis magazijn en garantie), Kees Bovée (hoofdmonteur techniek), John van Aert plaatmedewschadebedrijf), eigenaar Marco Bal,
Roland van Oers (calculator/spuiter schadebedr.), Kees Bal Zittend: Louise van Twist (tankstation), Evelyn llaze en Adri Bal. Op de foto
ontbreken de drie oproepkrachten van het tankstation: Nicole Veraart, Jolanda Buitenhuis en Simon van Lit.
eerder al in 2002 het naastgelegen
autoschadebedrijf gekocht. Dat heet
nu Labo-Bal. „Labo was al een be
kendheid en daarom heb ik mijn
naam er maar achter geplakt." Kees
verklaart de overname: „Het is een
wet van Meden en Perzen dat je
maar een keer in je leven het pand
van je buurman kunt kopen, dus dan
moet je die kans pakken."
Met tiet autoschadebedrijf heeft Bal
ook het erkende Renault schadecer-
tilicaat binnengehaald. „We kunnen
volgens de laatste normen schade
repareren aan alle automerken. We
hebben ultramoderne apparatuur
en we kunnen ook voor alle verze
keringsmaatschappijen opdrachten
uitvoeren."
Naast auto's verkoopt Bal ook bui
tenboordmotoren en opblaasboten.
Daar is Kees op dc Eendrachtsweg
al mee begonnen. „We zijn ver
woedde watersporters. We zeilen
graag", zegt Kees. Hij richt zich te
genwoordig vooral op de buiten
boordmotoren. De benzinepomp
van Shell is ook meeverhuisd van de
Eendrachtsweg naar de Wattstraat.
Die is gegroeid tot een compleet
tankstation niet winkel en wasstraat.
„We zijn er voor de algehele verzor
ging van de auto. zowel technisch
als cosmetisch." Mensen kunnen
daarom ook hun auto bij Bal laten
poetsen.
Het autobedrijf heeft in het veertig
jarig bestaan al twee keer een crisis
doorstaan. In de jaren "70 was er
een oliecrisis en later in de jaren '80
was er een werkloosheidsgolf. En
nu, met dc kredietcrisis, is het weer
een spannende tijd. Kees: „We pro
beren hier ook weer goed door te
komen. Het loopt wel door. maar
het is allemaal wat minder. In de
werkplaats is het wel drukker." Mar
co vindt dat hij niet mag mopperen
in deze tijd. „We hebben 'een poosje
heel weinig tot niets verkocht, maar
nu staan er weer zeven klaar om af
te leveren. Dat heeft denk ik ook
met het ontvangen van het vakantie
geld te maken dat mensen weer wat
doen."
Bal heeft in de jaren ook een aantal
prijzen gewonnen. „We zijn twee
keer masterdealer van Renault ge
worden. Dat wil zeggen dat je alles
goed voor elkaar hebt. zoals klantte
vredenheid en het aantal verkopen."
Die klanttevredenheid heeft Bal
hoog in het vaandel staan. „We heb
ben veel vaste klanten. We richten
ons dan ook sterk op service en
klantenbinding." Een andere prijs
komt van de provincie. In 2006
kreeg Bal het Ei van Columbus voor
kleinschalige duurzaamheid. Kees
heeft zich daarmee bezig gehouden.
„Het gaat om verstandig omgaan
met energie en het niet verkwisten",
zegt Marco.
Bal heeft weinig personeelsver
loop. na Bovée is Rinus met 26 jaar
Als ondernemers hebben Kees en Marco veelvuldig oog in oog ge
staan met inbrekers. Sterker nog, veel. inbrekers, kwamen niet
zomaar met hun buit weg. „We zijn er altijd nogal vlug bij", zegt
Marco. Zo was er een keer een man die een greep in de kas van
het kantoor aan de Eendrachtsweg deed. „We zaten koffie te drin
ken en Marco zag ineens iemand weglopen en wegrijden in een
witte Ford escort. Op het kantoor stonden drie bureaus met 16 la
den, maar hij wist precies welke hij moest hebben." Marco rende
de man te voet achterna en Kees met de auto. „Bij de notaris voor
de deur in de Hoogstraat hadden we hem te pakken. We hebben
hem afgeleverd op het politiebureau." Dat was ongeveer twintig
jaar geleden. Een andere keer aan de Wattstraat zag Marco na het
werk ineens twee benen uit het raampje van de woning bij het be
drijf bungelen. „We hebben hem bij zijn benen vastgepakt en naar
buiten getrokken. Daarna hebben we hem in de kantine opgesloten
tot de politie kwam." Het blijkt, vader en zoon zijn onverschrokken.
Kees: „Als ze aan mijn spullen zitten, ben ik in alle staten."
het langst in dienst en Huib Leunis
volgt met 20 jaar. Kees Bovee is op
zijn zestiende bij Bal komen wer
ken. „We ijn eigenlijk met zijn
tweeën begonnen. Ik was alleen
met de baas en we hebben van alles
meegemaakt. Je maakte lange da
gen en 's avonds om elf uur was .je
nog bezig. Ook op zaterdag tot ze
ven uur. Toen wist je niet beter."
Bovee maakt tegenwoordig kortere
dagen op zijn werk. maar hij heeft
niet meer vrije lijd. „Nu hebben
mijn twee dochters allebei een ei
gen huis gekocht, dus daar heb ik
veel werk mee.".
Rinus Bal (58) was in dienst bij de
vroegere baas van zijn broer Kees.
„Toen de zaak in Bergen op Zoom
ermee stopte, kwam hij bij zijn
broer in dienst. „Daar heb ik nooit
problemen mee gehad, ik zie hem
gewoon als mijn baas." De liefde
voor auto's kan hij wel verklaren.
„Als je jong bent. is dat leuk." Te
genwoordig heeft hij dat wat min
der: „Nu moet je eigenlijk elektro-
nicus wezen." Ook hij is net als
zijn broer gek van boten. „Als ik
straks klaar ben met werken, wil ik
met mijn motorboot naar Denemar
ken varen."
De 37-jarige Huib uit Oud-Vosse-
meer wilde graag het autovak in.
„Mijn vader kwam altijd tanken bij
Kees en vroeg een keer of hij geen
personeel nodig had. Ik mocht
langskomen op gesprek en het was
gelijk prijs." Hij vond het eigenlijk
leuker werken op de oude locatie in
de Eendrachtsweg. „Mensen die
hun dagelijkse rondje deden, wip
ten nog eens binnen." Van monteur
in de werkplaats is Huib op kantoor
terechtgekomen. „Ik ben van lie
verlee het magazijn ingerold. Latei-
kwamen daar ook de garanties bij
en wat receptiewerk." Hij mist het
sleutelen best. „Het is zelden dat ik
nog eens wat mee kan doen, maar
na zoveel jaar heeft iedereen zijn
eigen taken gekregen."
Zelf is Kees Bal het werk ook nog
niet beu. „Ik ben weliswaar met
pensioen, maar ik ben 's morgens
de eerste die de deur open doet en
ben 's avonds de laatste die weg
gaat." Maar Kees noemt zichzelf
geen baas meer. „Marco is de di
recteur. Hij springt in waar nodig,
maar zijn kerntaak is de receptie en
de verkoop."
Marco gaat zeer positief de toe
komst tegemoet, hoewel hij niet
weet of die aan de Wattstraat gaat
plaatsvinden. Het liefst zou hij daar
willen blijven, maar hij is er nog
niet met de gemeente uit, die met
Plan Noord het industrieterrein op
de schop wil gooien. De gesprek
ken lopen nog. „Ik wil hier lekker
blijven zitten. Ik zit toch keurig
hier? Er komen hier Veel mensen
langs. Ook mensen van buitenaf
zien je vanaf de weg. Alleen nu
even niet met die grote zandbak
voor de deur." Er wordt op dit mo
ment een rotonde op de Grindweg
aangelegd. Wel is het bedrijf nog
bereikbaar tijdens de werkzaamhe
den.
Bal heeft het volgens eigen zeggen
druk zat. Ook zijn hobby ligt op
een laag pitje. Marco verzamelt mi
niaturen van Renault en BMW en
hij heeft een collectie oldtimers.
Hij heeft er acht. maar die staan
weggeborgen in een loods. „Ik heb
geen tijd om erin te rijden." Zijn
topper is een BMW 2002 turbo van
1975. „Daar zijn er 1874 van ge
maakt en er staat er één van hier."
Ze verkopen wil hij in principe
niet. „Als iemand er naar vraagt,
dan moet ik er heel goed over na
denken."
De familie Bal vindt dat ze zonder
haar medewerkers nooit het veer
tigjarig bestaan had kunnen realise
ren. „Die zetten zich volledig in
voor het bedrijf. Daarom gaan we
een feestje organiseren voor het
personeel. Voor de klanten komen
er leuke acties aan, want we zijn
blij met onze trouwe klantenkring
en hopen de mensen in de toekomst
nog lang van dienst te mogen zijn."
Kees Bovée uit Tholen is met 39
jaar het langst in dienst bij
autobedrijf Bal. Hij was ook het
eerste personeelslid naast Kees
Bal.
De Noors/Estse organiste Ines Maidre gaf op $en van de drukste Thool-
se evenementendagen van het jaar, zaterdag 20 juni, drie concerten die
tot de - helaas zeer weinige culturele hoogtepunten gerekend kunnen
worden, die ons eiland jaarlijks kent, zegt orgelkenner Job Jansens uit
Tholen.
Water was het thema van de orgel
tocht. In de met veel zorg gekozen
programma-onderdelen werd dit
thema prachtig uitgewerkt. Om tien
uur werden de deelnemers in het
Trefpunt van de Hervormde kerk te
Sint-Annaland gastvrij ontvangen
met koffie en een bolus. Om half elf
begon het eerste concert op het
mooie Leeflang-orgel uit 1977,
evenals de andere concerten vooraf
gegaan door een korte toelichting
door ds. Van Kooten uit Scherpenis-
se.
Om de klank van de orgels zo goed
mogelijk tot zijn recht te laten ko
men, werd een programma-onder
deel verwisseld met een onderdeel
dat gepland stond op het orgel in de
Grote kerk in Tholen.
Vervolgens vond om twaalf uur het
tweede concert plaats op het voor de
meesten meer bekende van Dam-or-
gel uit 1832 in de Grote- of O.L.
Vrouwekerk te Tholen. Jammer dat
de deelname aan deze orgeltocht zo
gering was. maar zij die er wel wa
ren. hebben kunnen genieten van dc
schitterende klanken van dit prach
tige orgel.
Om half twee had iedereen zich
naar de Gasthuiskapel begeven voor
de zeer verzorgde lunch, die als
welkom intermezzo in de tocht was
ingepland. De zeer gezellige bijeen
komst, waar ondermeer mensen uit
Tholen en Scherpenisse, maar ook
uit Chaam en Ridderkerk samen aan
een tafel zaten, werd afgesloten met
een lied, waarbij het van Vulpen-or
gel uit 1979 als begeleiding werd
gebruikt. Zodoende konden de aan
wezigen ook van de klank van dit
ninkrijk moet uitgebreid worden",
aldus dhr. Bazen.
Ouderling-kerkrentmeester M. Po
lak, oud-voorzitter van de beroeps
commissie, wenste ds. Meijer en
zijn gezin een gezegende tijd toe in
Tholen. „Blijf in uw prediking bij
de Bron van alle goed. Het gaat dus
niet om verstand, inzicht en visie,
maar om de beste Bron. Vertrouw
geheel en al op Hem. Wij zijn maar
bedelaars." Ouderling Polak riep de
gemeente op om de nieuwe predi
kant met een biddend hart te ont
vangen. „Dan kan hij rijkelijk uitde
len uit Gods woord. Dat we in Zijn
bescheiden, maar zeer mooie orgel
een indruk opdoen.
Het slotconcert was om drie in de
Ichthuskerk in Tholen. Een orgel
gebouwd door fa. van Vulpen in
1964. Bij de plaatsing in Tholen in
1982 voortreffelijk geïntoneerd op
deze ruimte door Johan Keijzer van
de fa. Leeflang. Een prachtig con
cert ter afsluiting van een geweldig
mooie orgeltocht waarvan de deel
nemers erg genoten hebben en
waarvan ze hopen dat dit een ver
volg krijgt.
Ines Maidre werd bij alle concerten
voortreffelijk geassisteerd door
Wim van Kempen, tie vaste organist
van de Ichthuskerk.
De orgel liefhebbers waren mevr.
Lanooy-van Dalen. ds. Van Kooten
die als gastheer fungeerde en ook de
lunch geregeld had en Jan Kleppe
die een heel mooi programmaboek
je had samengesteld, compleet met
prachtige foto's en documentatie
betreffende de bespeelde instrumen
ten. erkentelijk voor de organisatie
van deze Thoolse orgeldag.
Job Jansens. blijft het jammer vin
den, dat er op de 20ste juni zoveel
evenementen waren. „Door een ge
brek aan samenwerking enerzijds en
een onmogelijkheid om uit te wij
ken naar een andere datum ander
zijds, waren er alleen al in Tholen
drie evenementen. Er blijven nog
zoveel zaterdagen over dat er niks te
doen is, dat je je afvraagt of dit no
dig is. Sommige mensen waren nu
verplicht aan het ene evenement
mee te werken, tervCijl hun hart ei
genlijk bij het andere lag", aldus
Job Jansens.
waarheid mogen wandelen", zei ou
derling Polak, die de gemeente ds.
Meijer staande Psalm 121:4 liet
toezingen.
De predikant dankte alle sprekers.
„Maar we danken in alles God. op
Wiens wederkomst wij de gemeente
van Tholen dienen voor te bereiden.
Dat we tot aller zegen het Woord
van Hem hier mogen openen."
Ds. Meijer hield zijn intredepreek
uit Efeze 3:16-19, het Onze Vader
van Paulus: ....opdat Christus door
het geloof in uw harten wone. In de
morgendienst was hij door ds. A.P
Voets bevestigd aan de hand van
Psalm 90:16: Laat Uw werk aan Uw
knechten gezien worden en Uw
heerlijkheid over hun kinderen.
Opvallende afwezige was het ge
meentebestuur. Zowel de burge
meester als de vier wethouders wa
ren allemaal verhinderd. „En ik zou
broeder Moerland nog wel voor wil
len dragen voor een lintje, maar he
laas kon de burgemeester er niet
zijn", zei ds. Meijer.
Kerkrent meester Leen Moerland
had bij herhaling naar het gemeen-
Voor de familie Meijer was echter al
snel duidelijk dat het Tholen werd.
„God wees ons de richting. Toen de
Thoolse kerkenraad net vertrokken
was, zei mijn vrouw: volgens mij
kan ik de koffers wel gaan pakken."
In verband met de controle van me
vr. Meijer in het ziekenhuis van
Gent (Belgie) is het vier kinderen
(van 5 t/m 12 jaar) tellende gezin
Ds. W. Meijer (35) uit Yerseke deed zondagmiddag intrede in de
Hervormde Gemeente Tholen met een preek uit de brief van Pau
lus uit Efeze 3.16-19. Marielle Klavers-Wessels bespeelde het
Van Dam orgel in de Grote Kerk bij de samenzang uit de Psalmen
75:1: 108:1 en 2; 121:4:45:1; 133:1 en 3; 116:1 en 10 en Gezang
5: 3, 9 en 10 (Gebed des Heeren.)
Henk Quist was de organist zondagmorgen tijdens de bevesti-
gingsdienst door ds. A.P. Voets, die preekte uit Psalm 90:16 met
2 Korinthe 4: 1-12 als tweede lezing. De samenzang was uit de
Psalmen 113:1 en 2; 119:76; 111:12 en 3; 90:9; 17:4 (gewijzigde
tekst); 102:16 en de Morgenzang vers 3 en 4.
aan Zuid-West Nederland gebon
den.
De in Veenendaal geboren Willem
Meijer was eerst leraar in het basis
onderwijs en stopte als adjunct-di
recteur om na het afronden van zijn
studie theologie 5,5 jaar geleden
naar zijn eerste gemeente Yerseke te
gaan. Beroepen uit Nieuwe Tonge
en Veen zegde hij af om naar Tholen
te kunnen gaan. „De Zeeuwse klei
is wel heel hecht. Dank aan de Hee-
re die ons hier naar toe wilde bren
gen. Ik ben mijn gezin dankbaar dat
ze willen volgen. Dat we vanmid
dag intrede mogen doen. is een zaak
van gebed en dankbaarheid."
Nu ds. Meijer in Zeeland blijft, kan
hij ook zijn bestuurszetel bij het
Calvijncollege blijven behouden.
De Hervormde Gemeente Tholen
vergt echter meer tijd dan in Yerse-
ke, waar hij voor 80% werkzaam
was. In Tholen wordt dat een hele
week. Wat kerkgangers betreft, is
Tholen drie keer zo groot als Yerse
ke en qua leden is Tholen zelfs vijf
keer groter.
Ds. Meijer bedankte de consulent,
ds. L.W. den Boer uit Sint-Philips-
land, evenals pastoraal medewerker
kandidaat PM. van 't Hof uit Sint-
Annaland, die zondag a.s. zelf intre
de doet als predikant in Oude Ton
ge. Ds. Den Boer wacht weer een
nieuwe taak in het bestuur van de
classis Zierikz.ee.
De consulent wenste ds. Meijer een
goede vangst toe in Tholen. „Van
visser der mensen in Yerseke mag u
nu in Tholen het net van het evange
lie uitwerpen. Uw vrouw en kinde
ren mogen meevaren en ik hoop dat
jullie je als een vis in het water zul
len voelen. Kerkenraad, wees zuinig
op deze nieuwe vissersman. Onge
twijfeld zijn er verschillende voor
keuren. De een wil het net liever
over de linker kant uitgooien, de an
der weer aan de rechter kant. De een
wil de gemeente met zachtheid be
handelen. de ander meer met harde
hand. Hoe het ook zijn. God be
stuurt Zijn kerk. ook in Tholen", al
dus ds. Den Boer.
De sinds enkele weken aangetreden
voorzitter van de classis Zierikzee.
ds. M. de Zeeuw, wenste de nieuwe
predikant in Tholen toe dat hij met
vrucht in deze wijngaard mag wer
ken. „Er zijn daarbij verschillende
manieren van kijken: elkaar scherp
houden en elkaar bemoedigen. Ik
ben blij dat u beide kunt."
Namens de plaatselijke Christelijk
Gereformeerde Kerk, Hersteld
Hervormde Gemeente en de Gere
formeerde Gemeente sprak K. Ba
zen. die ds. C. de Jongste verving
omdat die in het ziekenhuis lag.
terwijl ds. De Boer verhinderd was.
Hij noemde het een groot voorrecht
om weer een eigen predikant te
mogen hebben. „Dat is Gods werk.
Er is een band en ook herkenning
met uw gemeente. Er is verbonden
heid door de organisatie van dc
herdenking van Hervormingsdag
en de gezamenlijke vergadering
van de kerkenraden. Eigenlijk moet
er diepe smart zijn dat onze wegen
op zondag scheiden en dat wij zo
verdeeld over de wereld gaan. Om
onze wil wordt Zijn naam niet
geeerd. maar gelasterd. Zijn ko-
De klank van de torenklok van de
Grote Kerk in Tholen is hetzelfde
als die in het Zwitserse dorp waar
de familie Meijer vaak de zomerva
kantie doorbrengt. „We voelen ons
hier in Tholen op vakantie. Wc zijn
nog aan het ontdekken." Een ont
dekking deed de predikant al in de
pastorie aan de Molenvlietsestraat,
waar op de zolder een halve cent uit
1903 werd gevonden. „We vroegen
ons af welke vorige bewoner die
verloren is."
In elk geval niemand van de lange
rij predikanten die in toga plechtig
de Grote Kerk binnenkwam bij de
intrededienst. Maar liefst vijf oud
predikanten waren aanwezig. De
laatst vertrokken predikant, ds. Ver-
nooij. maar ook de alleen bij de ou
dere generatie nog bekende ds. Den
Hoed. En tussen hen in ds. De Reu
ver en ds. Wullschleger. Opvallend
was ook de aanwezigheid van ds. N.
den Ouden, die is overgegaan naar
de Heystelde Hervormde Kerk. maar
voor wie het in de grote consistorie
ook een goed weerzien was met zijn
voormalige gemeente. Van de zus-
tergemeenten van het eiland waren
er vertegenwoordigers, alsmede van
de plaatselijke kerken in Tholen.
tehuis gebeld om toch een afgevaar
digde van b. en w. bij de intrede
dienst te krijgen en ook het woord te
laten voeren. Het was hem echter
niet gelukt. Toen hij te horen kreeg
dat wethouder Van Dis de bevesti-
gingsdienst zondagmorgen zou bij
wonen, wees Moerland erop dat
daar geen gelegenheid is om het
woord te voeren. „Jammer", zegt
Moerland, „want bij het afscheid
van ds. Meijer in Yerseke was de
burgemeester van Reimerswaal er
wel en die voerde ook het woord.
En dat is in Tholen toch ook altijd
gebruikelijk."
Volgens ds. Meijer zijn predikanten
'vreemdelingen.' „Ze komen en
gaan op Gods tijd. Hier in Tholen is
het er dan toch van gekomen. Het
werd bijna een beroep via de achter
deur", zo herinnerde ds. Meijer aan
het feit dat dc kerkenraad van Tho
len hem niet officieel kwam horen
voordat het beroep werd uitge:
bracht. „Ik had er al een aantal ke
ren gepreekt, dus ze kenden me al.
Bovendien was dat al het derde be
roep in vier weken dat ik ontving,
dus het was al onrustig genoeg in
Yerseke", zegt de predikant in een
toelichting.
Na de intrededienst maakte men druk gebruik van de. gelegenheid om ds. en mevr. Meijer welkom te heten als nieuwe predikant van de
Hervormde Gemeente Tholen.
