'De bezoekers zeiden allemaal dat
ze zo gastvrij werden ontvangen'
'Windkracht 2 is heerlijk varen,
maar om te zeilen is het niks'
Werkgroep stelt streefbedrag
wegens succes twee keer bij
Kunst Kieke mogelijk voor herhaling vatbaar
Ver burgh
500,-
Palaver voor zeiltocht van drie Tholenaren naar Engeland
Uw
toestel
is nu
Donderdag 28 mei 2009
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
„Het meeste werk komt niet meer tevoorschijn", zegt Jos
Boogaard over de kunstwerken van haar cursisten. Mede
daardoor is het idee ontstaan voor de open atelier route
Kunst Kieke, legt de Sint-Annalandse schilder- en teken
lerares uit. „ledereen was erg enthousiast, er hing een
goede sfeer en het was boven verwachting druk", aldus
Boogaard. Daarmee was de eerste thuisexpositie van
haar cursisten, van donderdag tot en met zaterdag, een
succes te noemen.
Huisschilder
Inspiratie
Drie Thoolse zeiljachtjes steken morgen de Noordzee
over vanuit het Engelse Lowestoft. Ze zijn daar afgelo
pen maandag naar toe gevaren en hopen zaterdagmiddag
weer thuis te zijn. Vorige week werden bemanning en
achterblijvende familie bijgepraat over de tocht tijdens
een heus palaver.
In storing
Stropdas verplicht
Reddingsvlotten
Maartenskerk haalt ruim 17 mille op voor fietsen, dakpannen en bijbels in Malawi
„In één woord fantastisch. Ik ben er stil van. Dit gebeurt
niet vaak." Dat zei D. Boonzaaier van de Zending Her
steld Hervormde kerk vrijdagavond over de opbrengst
van het project Maartenskerk helpt Malawikerk. Ver
schillende verenigingen en leden van de kerk in Sint-
Maartensdijk brachten het afgelopen jaar maar liefst
17.040 euro bij elkaar.
Ludieke actie
waard!!
Samen met 21 leerlingen stelde Jos
Boogaard die dagen werk tentoon,
verspreid over tien locaties in de ge
meente Tholen. Daarvan waren er
acht in Sint-Annaland. Volgens
Boogaard was het die drie dagen erg
druk op het dorp. „Iedereen liep met
onze flyers. Maar er was ook veel te
doen in het dorp, zoals op zaterdag
de vrijwilligersdag in de Meestoof."
Een aantal cursisten had zijn huis
ingericht als atelier, waar ook werk
van andere cursisten bij hing. „De
bezoekers zeiden allemaal dat ze zo
gastvrij werden ontvangen en dat ze
overal koffie kregen. Dat is het
voordeel als je thuis bent, dan kun je
ook wat gastvrijer zijn", vindt
Boogaard.
De cursisten hadden gerekend op
zo'n dertig bezoekers per dag. „Dan
waren we tevreden. Ik heb het niet
precies bijgehouden, maar ik denk
dat ik zeker 200 mensen over drie
dagen verspreid heb gehad." Daar
mee is het initiatief boven verwach
ting goed ontvangen bij de mensen.
Veel bezoekers deden echt de route,
die naast Sint-Annaland door Sint-
Maartensdijk en Sint-Philipsland
ging. Boogaard: „Er waren ook on
bekenden. Maar wat ik merkte was,
dat de mensen die waren uitgeno
digd niet de hele route deden."
Sommige exposanten zitten al vijf
tien jaar op les bij Boogaard, ande
ren slechts nog maar een paar jaar.
Iedereen die wilde, kon meedoen.
Die mix was ook te zien bij Jaap de
Rijke in Sint-Maartensdijk. De huis
schilder van beroef), had zijn werk
plaats omgetoverd tot expositie
ruimte, waar hij, Saskia Kluwen en
haar dochterSanne, Jolande He-
ijboer, Hans Burger en Annemiek
Bouten hun werk lieten zien. Drie
van hen waren aanwezig in de expo
sitieruimte. De kunstenaars wissel
den elkaar af met het ontvangen van
bezoekers.
De 61'-jarigc De Rijke schildert sinds
dertien jaar bij Boogaard. „Ik heb tot
mijn 45ste gevoetbald. Daarna kwam
ik een keer op een open dag bij Jos
en op de donderdagavonden ben ik
begonnen met de cursus. Ik vind het
fijn om een hobby te hebben, want
anders ben ik altijd met mijn bedrijf
bezig. Vroeger op de lagere school
tekende ik ook graag en bij mijn op
leiding was ik bezig met tekenen
voor mijn vak." Over zichzelf zegt
hij: „Ik ben niet zo'n precieze schil
der." Hij werkt met verschillende
materialen, zoals krijt. „Maar olie
verf ligt me het beste." Zijn uitgestal
de werk laat veel dieren zien, maar
hij probeert van alles uit. „Je moet op
ideeën komen", zegt hij.
Annemiek Bouten (56) komt uit het
basisonderwijs, maar kan wegens
gezondheidsredenen niet meer voor
de klas staan. „Ik ben in 2005 bij Jos
begonnen, maar ik was daarvoor al
creatief bezig." Ze ziet het in princi
pe als hobby. „Maar het is leuk als je
wat kunt verkopen." Ze vindt schil
deren een prettig tijdverdrijf dat
goed valt te combineren met haar
ziekte. „Het is iets dat je thuis kunt
doen en je kunt stoppen wanneer je
zelf wilt." Ze maakt veel portretten!
„Bij Jos begin je elk jaar met een
thema. Dat was bijvoorbeeld een
zelfportret en daarom ben ik gaan
oefenen met mijn schoonouders en
mijn man en pas daarna durfde ik
mezelf te schilderen." De portretten
hingen naast elkaar uitgestald in het
atelier, allemaal in dezelfde stijl.
Bouten zoekt het liever in de sprook
jesfiguren, zoals eitjes. „Dat vind ik
mooie wezens om te schilderen."
Ook dieren zijn onderwerp van haar
werk. Ze heeft ook een experiment
stuk meegenomen van een zeehond.
Er is reliëf in het schilderij aange
bracht met papier-maché. Momen
teel is ze bezig met een muurschil
dering van Whinny de Pooh voor
haar zwangere dochter. Ze werkt het
meeste met olieverf. „Dat werkt het
makkelijkst en daar kun je mee stop
pen wanneer je wil en zo weer mee
verder gaan. Acryl droogt te snel."
Het portrettenthema probeert ze nu
los te laten. „Ik wil meer landschap
pen gaan doen. Ik wil meer gaan
proberen, maar het is makkelijk om
een poosje hetzelfde te doen, zodat
je er handigheid in krijgt."
Saskia Kluwen (44) uit Sint-Maar
tensdijk heeft bij Jos Boogaard de
overstap gemaakt naar ander materi
aal. Ze schildert ongeveer zeven jaar
bij Jos en had daarvoor ook wel el
ders les. „Ik maakte eerst veel met
aquarel, maar dat is een soort truc.
Je weet op den duur hoe het vloeit
en daardoor werd het iedere keer
hetzelfde. Bij Jos ben ik overgestapt
op olieverf. Ik zag veel cursisten
daarmee aan de slag gaan en wilde
dat ook." Ze is een beetje aan het
zoeken wat ze wil schilderen. „Ik
kom heel veel op dieren uit." Toch
hangt er ook een portret van haar
dochter Sanne. „Dat is het ideale
aan Jos. Ze geeft een thema, maar
iedereen mag daarin zijn eigen weg
zoeken. Dat inspireert enorm. Bij
het thema wind heb ik toen mijn
eerste portret gemaakt, dat van San
ne op het strand." De leerkracht van
groep 6 op basisschool De Riebureh
heeft ook een zoon, Daan van elf.
Die heeft op de jeugdafdeling bij
Jos geschilderd. „Maar hij is ge
stopt, want hij kreeg anders teveel
hobby's. En hij zei tegen me: mam
Bezoeker en dorpsgenoot Rob van der Klugt bekijkt samen met Jaap de Rijke de uitgestalde schilderijen en tekeningen in de werkplaats in
Sint-Maartensdijk. Op de achtergrond v.l.n.r Han Kurvers uit Poortvliet, Saskia Kluwen, Annemiek Bouten en Sanne Kluwen.
ik heb even geen inspiratie meer."
De zevenjarige Sanne heeft dat wel,
want ook zij is aan het schilderen
geslagen. Ze heeft twee portretten
van honden uitgestald staan en laat
even haar taak als gastvrouw voor
limonade of thee liggen om ze te
trots laten zien.
Kluwen gebruikt het schilderen als
uitlaatklep: „Het is gewoon heerlijk
om te doen. Je kunt je energie erin
kwijt en je kunt jezelf verliezen in
het schilderen."
Niet alle cursisten waren aanwezig
in de ateliers. De meesten wisselden
elkaar af met het ontvangen van de
bezoekers. Han Kurvers uit Poort
vliet kwam een kijkje nemen bij De
Rijke. „Ik zou ook meegedaan heb
ben, maar vanwege privéredenen
ging dat niet door."
Normaal gesproken hield Jos Boog
aard traditiegetrouw elk jaar een
open dag in haar atelier op 30 april.
„Maar dat kwam dit jaar niet zo
goed uit met de vakanties." Daarom
heeft ze de open dag verschoven
naar 5 september. „Dan begint het
nieuwe seizoen." Maar op die dag
kan ze niet het werk van al haar cur
sisten laten zien. „Dat kan ik echt
niet kwijt." Bij Kunst Kieke konden
de amateurkunstenaars wel meer
werk uitstallen.
Of Boogaard de open atelierroute
voor herhaling vatbaar vindt? „Ik
denk niet dat het iets is dat je elk
jaar moet doen, want jp moet wel
voldoende nieuw werk hebben.
Misschien eens in de vier jaar zoiets
organiseren. Maar ja, wie weet, ik
heb het niet alleen voor het zeggen.
Astrid Blaauw in Sint-Philipsland
was zo enthousiast dat ze zei vol
gend jaar weer."
Boogaard heeft veel reacties gehad
van mensen, maar ook de vraag of
zij met Kunst Kieke wil concurreren
met de Kunstroute, die elk jaar met
Koninginnedag in Tholen wordt ge
houden. „Nee, we zijn geen concur
renten, eerder collega's. Ieder doet
zijn ding. Het is ook niet met elkaar
te vergelijken, want bij de Kunst
route komen er ook kunstenaars van
buitenaf, bij mij doen alleen de cur
sisten mee. En bovendien hield ik
mijn open dag ook altijd al op Ko
ninginnedag, nog voor de Kunstrou
te er was."
Twee jaar geleden voeren Siem
Baaij, Leen Deurloo en Hans van der
Wart gezamenlijk van Tholen naar
Ramsgate. Dat is prima bevallen en
daarom kozen ze dit jaar opnieuw
een bestemming in Engeland. Zoals
wel vaker Thoolse watersporters de
oversteek maken. Maandagmorgen
om zeven uur begon de reis van 120
zeemijlen (222 kilometer). De l'Es-
perance llöjJiaiifl&UJian aan boord:
schipper Leen Deurloo, Pieter Co-
pier en Disk.. Bevelander. Bij -Siem
Baaij op de Lambada vaart Jan van
der Heijden mee. En op de Astralis
zitten Hans en Gerard van der Wart,
Johan Koedood en - met een voorbe
houd - Rinus de Groen. Volgens plan
kwamen ze dinsdag rond de middag
aan in de Engelse havenplaats. Mor
genochtend kiest het drietal opnieuw
zee, voor de terugreis.
„Siem en ik liggen met onze bootjes
naast elkaar in de jachthaven. En we
kennen elkaar al langer", legt Leen
Deurloo uit. Twee jaar geleden plan
den ze de trip naar Ramsgate. Van der
Wart, die nog maar een jaar of wat in
Tholen woont, kreeg daar lucht van
en wilde zo'n tocht ook graag probe
ren. „Het is heel goed bevallen", al
dus Deurloo. Alle drie zijn lid van
watersportvereniging De Kogge.
Een dergelijke reis vergt een gede
gen voorbereiding. Dat is ook in dit
geval gebeurd en de schippers wil
den hun bemanningen en het thuis
front daarover informeren. Daarom
werd een palaver, zoals dat in water
sportkringen heet, georganiseerd.
Aan de hand van beelden werd in
het clubgebouw Koggedek de route
toegelicht, en bijzonderheden gege
ven over de stroming, de weersver
wachting, de veiligheid en de be
stemming. Dat gebeurde in een ont
spannen sfeer, onder het genot van
een drankje en een hapje.
Hans van der Wart gaf aan dat de
weersverwachting redelijk goed is.
„Rustig, een kracht drie uit de noord
westhoek. Ik hoop op ietsje meer",
zei hij. Windkracht vier is voor een
zeiltocht ideaal. Twee jaar geleden
werd het drietal met windkracht zes
geconfronteerd, en daardoor met me
tershoge golven. Maar de scheepjes,
hoewel niet zo groot, hielden zich
prima. De l'Esperance meet 7,50
meter, de Lambada is een meter lan
ger en de Astralis is 11,20 meter
lang. De voorbije weken zijn ze door
hun eigenaren grondig nagekeken en
gereed gemaakt voor de tocht. De
planning was om een uur na vertrek
in de Bergsediepsluis te liggen. „Ik
hoop dat het lukt. Bij alle grote toch
ten die ik tot nu toe heb gemaakt, lag
de sluis in storing", zei Van der Wart.
De keuze van de route over de Oos-
terschelde hing vervolgens af van de
wind: door het Brabantsche Vaarwa
ter bij Stavenisse, of zuidelijk van de
Vondelings- en Galgeplaat. Van der
Warts schip kan niet onderdoor de
Zeelandbrug, zodat hij moest wach
ten tot deze open ging. Bij de Room-
potsluis was een eetpauze ingelast.
„Daar gaan we de Noordzee op." Op
twee uren varen ligt de boei Kaloo,
en daar begon voor Het drietal de ei
genlijke oversteek.
Siem Baaij gaf een gedetailleerde
toelichting aan de hand van gepro
jecteerde beelden. Hij maakte op de
computer een grove plot voor de
Siem Baaij links vooraan, met daarachter v.l.n.r. Rinus de Groen, Hans van der Wart, Gerard van der Wart, Johan Koedood, Pieter Copier,
Dirk Bevelander, Leen Deurloo en Jan van der Heijden.
route. Die is na opmerkingen van grond van opmerkingen die Baaij sing kwam op voorstel van Leen de 'shipping lane' kruisen, zeg maar
beide andere schippers verfijnd, en las in verslagen van andere water- Deurloo tot stand. Om naar Enge- een snelweg voor de grote zeevaart,
nog op enkele punten aangepast op sporters. Een belangrijke aanpas- land te varen, moet je de zogènaam- Een knooppunt van vaarroutes ook.
De Tholenaren zouden daar 's
nachts varen. In verband met de vei
ligheid stelde Deurloo voor om deze
route meer naar het zuiden te krui
sen, omdat daar minder richtingen
samen komen en je maar één in
plaats van twee vaarroutes hoeft
over te steken. „Je kiest voor de vei
lige weg", gaf Baaij aan. Hij vertel
de ook dat aan de stuurboordkant de
Belgische gastenvlag de mast in
gaat zodra de scheepjes - die op on
geveer vijftig meter uit elkaar varen
- de Nederlandse wateren hebben
verlaten. Datzelfde gebeurt met de
Britse vlag wanneer ddt territorium
is bereikt.
De 'shipping lane' is tien zeemijlen
breed en dat vergt naar verwachting
zo'n twee uren varen. „Dan volgt
een saai stuk van 48 mijlen zonder
enige boei of ton", zei Baaij. De be
doeling was om 's nachts wacht te
lopen. Het eerstvolgende baken is
de South Holm en daarvandaan liep
de route in noordelijke richting.
„Bij de volgende boei moeten we
een veilige weg kiezen die voldoen
de diepte heeft. Want er komen on
diepten voor, en zandbanken." Van
de vorige keer weten de zeilers dat
ze het beste de haven in kunnen zei
len in plaats van op de motor te va
ren. De Tholenaren moesten in de
buitenhaven zijn, waarvan de in
gang gemarkeerd wordt door twee
witte torentjes. Baaij: „De water
sportvereniging heeft een markant
clubgebouw, in Victoriaanse stijl. In
de eetzaal is het dragen van stropdas
en jasje verplicht. Ik neem er wel
een zak'mee." Hij gaf aan dat 2,5
mijl verder de stad in een grote, mo
derne jachthaven ligt. „Daar willen
we zeker ook een kijkje nemen."
Lowestoft is een stad die qua inwo
nertal vergelijkbaar is met Roosen
daal. Het ligt in het graafschap Suf
folk, en Lowestoft Ness is het
oostelijkste punt van Engeland.
Behalve dat de schepen de voorbije
weken zeewaardig zijn gemaakt, is er
ook getraind met de mensen die
meevaren. Zelf hebben de drie schip
pers de nodige ervaring. „En je moet
ook wel wat achtergrond op dit ge
bied hebben", aldus Leen Deurloo.
„De zeewaardigheid van de beman
ning is van groot belang", gaf ook
Baaij aan. „We hebben geprobeerd
om zo goed mogelijk voor veiligheid
te zorgen." Een tip voor de beman
ning was om niet alleen aan dek,
maar .ook in de kuip aangelijnd te
zijn met het veiligheidsharnas. De
drie hebben twee opblaasbare red
dingsvlotten bij zich, elk voor zes
personen. Verder is het een zaak van
veilig varen. „De regel dat beroeps
vaart voorrang heeft op pleziervaart,
geldt niet op zee. Maar ga niet voor
langs een groot zeeschip varen. En
bij twijfel over de voorrang kun je
beter zelf niet doorvaren."
Baaij ging ook in op de wind.
„Windkracht 2 is heerlijk varen,
maar om te zeilen is het niks.
Kracht 4 is het meest ideaal, dan
heb je golven van anderhalf tot
twee meter. En zelfs kracht 5 tot 6 is
voor ons soort schepen nog te doen.
Wel heb je dan golven van zo'n drie
meter!" Hij gaf aan dat het weerbe
richt op hel moment van vertrek het
uitgangspunt moet zijn. En hij
noemde het belangrijk om goed te
eten, maar niet te vet. Dit in verband
met mogelijke zeeziekte. Bij de aan
komst in Lowestoft hebben de Tho
lenaren te maken met springtij, wist
Baaij tevoren te vertellen. „De stro
ming is meer dwars dan tegen. Af
hankelijk van hoeveel wind er is,
moet je bepalen of je moet accepte
ren dat je afdrijft, of dat je de koers
corrigeert", gaf Van der Wart aan.
„Volg je de kompaskoers, dan ga je
met de stroom mee. Kies je voor de
plotterkoers, dan corrigeer je steeds.
De schippers zullen onderweg over
leggen hoe te handelen."
De negen hadden zin in de tocht, dat
was bij het palaver wel duidelijk.
Van der Wart: „En we vertrekken
stipt op tijd. Wie te laat is, moet het
eerste stuk maar komen zwem
men."
D. Boonzaaier van de Zending Hersteld Hervormde kerk rijdt op de oude transportfiets door de schuur
om dakpannen op te halen.
Dominee J. Joppe had voor het be
kend worden van het eindbedrag
een overzicht gegeven van de acti
viteiten die er zijn gehouden. Het
was een indrukwekkende lijst, zei
Boonzaaier na een presentatie van
een half uur in de schuur van David
Oudesluijs aan de Pierhoekseweg.
Er waren zo'n 180 leden van de
kerk aanwezig voor een barbecue
en de afsluiting van het project. De
opbrengst lag veel hoger dan de
werkgroep van de kerk aanvanke
lijk ten doel had gesteld, vertelde
Joppe. „We hadden aan 5000 euro
gedacht. Dat zou al een heel bedrag
zijn. We zouden blij zijn als we dat
zouden halen. Het project is be
doeld om het zendingsbewustzijn
te stimuleren en de onderlinge
band van de gemeente te bestendi
gen. Van die 5000 euro zou 1500
besteed worden aan fietsen voor
evangelisten, 2670 euro voqr de re
novatie van drie kerkdaken en 900
euro voor de aanschaf van bijbels
en andere lectuur. Maar na een
rondje sponsors te hebben bena
derd, kwam er al ruim 3312 euro
binnen. De eerste activiteit- de
fietstocht- leverde 702,20 euro op.
Goed voor zeven fietsen. Een zen
dingsavond met ds. R.J. Oomen,
die in Malawi werkzaam is, leverde
1148,70 euro op. De collecte van
een zangavónd: 849,93. De ver
koop van babbelaars en kaarten
506 euro.
Toen het streefbedrag in korte tijd
was bereikt besloot de werkgroep
het bedrag te verhogen naar 11.000
euro. En weer werden er allerlei
activiteiten op poten gezet: kaart
verkoop en klusjes door kinderen
leverde 160,20 euro op, een grote
verkoping van de vrouwenvereni
ging was goed voor 2500 euro. De
collecte van vier voorlichtingsbij
eenkomsten door Boonzaaier
290,40 euro, de crea-avond van
Marieke Koopman 140 euro, de
oliebollenverkoop van de vrou
wenvereniging 500 euro, koekver-
koop van de jeugdvereniging Sola
Fide ook 500 euro, het opknappen
van klusjes door Sola Scriptum 290
euro. De collecte van de kerstzang
avond 606.60. De opbrengst van de
koffie en thee daarna 191,55. De
verkoop van boeken, kaarten en
balpennen door de vrouwenvereni
ging 341,50. Over het bedrag ont
ving de werkgroep 44,19 aan rente.
Toen ook de 11 mille ruimschoots
was gehaald, werd een nieuw
streefbedrag vastgesteld: 15.000
euro. De snerttocht met zeventig
deelnemers was een succes: 350
euro, de kraskaart van de zondags
school 675 euro, de tweede olie
bollenverkoop 225 euro, de collec
te van de ouderenmiddag 236,25,
de kleine verkoping van de vrou
wenvereniging 1007,50 euro,
kaartverkoop door mevrouw Kloet
150 euro. En tenslotte ontving de
dominee tijdens zijn huisbezoeken
nog eens 1820,48 en doneerde een
gemeentelid 1000 euro om één
kerkdak te vernieuwen. „Na de
Heere, allen heel hartelijk dank
voor alles wat u en jij aan dit pro
ject hebt gegeven," zei Joppe na af
loop van de opsomming.
Voor de snelle rekenaars in de zaal
was het eindbedrag toen wel duide
lijk, maar de werkgroep had nog
een ludieke actie in petto. Boonzaai
er moest er zelf ook nog wat voor
doen voordat hij het geld in ont
vangst kon nemen. Op een oude
transportfiets van de familie Knook
uit Poortvliet, moest hij door de zaal
rijden om bij verschillende kinderen
dakpannen op te halen. Boonzaaier
moest alle pannen in een kist op de
bagagedrager naar het podium rij
den waar hij de bedragen die op
achterkant van de zeven pannen
stonden moest optellen. Op de voor
kant schreef hij het eindbedrag.
Daarna tilde een hoogwerker een
lange kartonnen thermometer met
het eindbedrag via een hoogwerker
de zaal in. Dat werd met applaus be
groet. Het geld gaat naar de zuster
kerk in Malawi, de Free Presbyte
rian church.
Electronica
Vraag naar de voorwaarden
Antwerpsestraat 12-14-16
4611 AG Bergen op Zoom
tel. t)164 237940
www. verburghnl
Hi-Fi.
LCD
DVD
Plasma
Advertentie I.M.
