'Ik zal meteen een abonnement nemen,
maar ik zal wel meer gaan selecteren'
Open atelier,
route over eiland
Twee maal zoveel zakken
bij kledingactie van Dorcas
AM
Verburgh
500,-
Eef de Jonge stopt na 18,5 jaar bij Uit op Tholen
Hulpverleningsorganisatie zoekt opslagruimte
Uw
toestel
is nu
Donderdag 14 mei 2009
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
11
„Natuurlijk zal ik het missen, het was ontzettend leuk."
Eef de Jonge-Everaert uit Tholen stopt na 18,5 jaar bij de
stichting Uit op Tholen. Ze was in de afgelopen 12,5 jaar
voorzitter en daarvoor bestuurslid. Vorige week had ze
haar laatste vergadering. „Het voelt gek om te stoppen.
Het is veel werk geweest en dat valt nu weg. Ik kan ei
genlijk niet rustig aan doen, maar het is voor mijn ge
zondheid gewoon beter", zegt de 67-jarige Eef.
Toeval
Programma
Relativeren
Opvolger
Gekleurde linten op tien plaatsen
Cursisten van kunstenares Jos Boogaard uit Sint-Anna-
land houden van Hemelvaartsdag tot en met zaterdag 23
mei, een open atelierroute, genaamd Kunst Kieke. Op
verschillende locaties in Sint-Maartensdijk, Sint-Philips-
land en Sint-Annaland zijn diverse ateliers met schilde
rijen en keramiek opengesteld voor publiek.
Lodewijk Napoleon
in Nieuw-Vossemeer
Nieuw zorgcentrum bij 100 jaar Vrederust
Twee maal zoveel kledingzakken als vorig jaar. Toen
werden ze al bij tientallen ingeleverd. Nee. Precies ge
teld zijn ze niet. Maar uit het feit dat onlangs uit Scher
penisse een vrachtwagen met 355 zakken mudvol kle
ding naar het hoofdkantoor van Dorcas in Andijk reed,
maakt duidelijk dat Tholen weer op zijn best was.
Hulp
Sint-Annaland
161 vergunningen
snijden zeegroente
Voorjaarsrit met
paard en wagen
waard!!
Ze kan niet zeggen hoeveel tijd ze
erin gestopt heeft, maar ze kan wel
vertellen wat ze ongeveer allemaal
regelde voor de Thoolse theater
stichting. Eef was er in elk geval een
groot deel van het jaar mee bezig.
Vergaderen over welke artiesten er
uitgenodigd kunnen worden voor
het komende seizoen bijvoorbeeld.
Daarvoor is veel voorbereiding no
dig. „Ik lees sowieso al veel, maar
gaandeweg ga je je steeds meer inte
resseren voor het reilen en zeilen
van een theaterstichting. Je gaat bij
houden in kranten wat er gespeeld
wordt en gaatje erin verdiepen. Dan
breng je in de vergadering mee wat
leuk zou kunnen zijn."
Eigenlijk is Eef per toeval bij Uit op
Tholen terecht gekomen. „In 1991
belde de toenmalige voorzitter Mari-
nus Geuze op naar mijn man Jaap.
Hij vroeg hem of hij in het bestuur
wilde komen. Maar Jaap had het op
dat moment veel te druk. Ik zei dat
het mij wel leuk leek om te doen.
Het was toen meteen beklonken."
Eef was gestopt met werken vanwe
ge haar gezondheid. „Ik was ziek
geworden en had veel operaties ach
ter de rug. Ik was weer zover dat ik
mijn tijd met leuke dingen kon gaan
invullen." Ze werkte voorheen als le
rares textiele werkvormen in het
middelbaar beroepsonderwijs. Des
tijds de mode- en kledingopleiding
van Gertrudis. dat nu onder het ROC
valt.
Het is niet zo, dat Eef meteen haar
stempel op de stichting drukte. „In
het begin houd je je mond. Je moest
er een beetje inkomen. Maar het was
reuze boeiend en dat vind ik nog."
Ze legt uit dat er vragen voorbij ko
men als "wat willen we, hoeveel
geld hebben we ervoor en welke
doelgroep willen we bereiken?'.
Daarnaast moeten er telkens zalen
geregeld worden en bijvoorbeeld
een piano gehuurd worden. „En dan
nog is het spannend. Het is afwach
ten hoeveel bezoekers erop af ko
men. Daarom kunnen we bijvoor
beeld niet te dure voorstellingen
nemen."
De stichting verzorgt cultuur op het
eiland in opdracht van de gemeente.
„Sinds 1973 zijn gemeenten ver
plicht aan cultuurspreiding te doen."
In eerste instantie regelde gemeente
de voorstellingen zelf in samenwer
king met de Zeeuwse Volksuniversi
teit (ZVU), maar later werd gekozen
om die activiteiten door een stich
ting te laten uitvoeren. Daar wordt
jaarlijks een bepaald budget voor be
schikbaar gesteld. De bestuursleden
van de stichting Uit op Tholen doen
alles op vrijwillige basis. Het be
stuur bestaat uit acht personen en
daarnaast zijn er vier 'losse' vrijwil
ligers die bijvoorbeeld bij de kaart
verkoop van een voorstelling bij
springen. „Eigenlijk zijn de partners
van de bestuursleden ook waarde
volle vrijwilligers, want die nemen
bijvoorbeeld veel telefoontjes aan en
zorgen dat er bloemen voor de artie
sten zijn."
Bij de samenstelling van de voor
stellingen, het streven is rond de 14
programmaonderdelen in het sei
zoen van september tot eind mei,
wordt er altijd gekeken naar een mix
aan aanbod. Er wordt geprobeerd
vast te houden aan bepaalde onder
delen: cabaret, toneel, muziek, een
kindervoorstelling, een Iiterairé
avond en een Zeeuwse avond. „Niet
iedereen houdt van bepaalde artie
sten, maar het is de bedoeling dat er
voor iedereen wat is en dat er veel
publiek op af komt. De laatste jaren
hebben we veel volle zalen gehad."
Die zalen zijn er qua kwaliteit veel
op vooruit gegaan volgens Eef. „De
dorpshuizen zijn veel moderner ge
worden. Techniek en belichting was
vroeger niet aanwezig in de dorps
huizen. Nu hebben ze wel veel meer
mogelijkheden en hebben we bij
voorbeeld met de Vossenkuil een he
le mooie zaal erbij gekregen."
Uit op Tholen maakt gebruik van
een externe programmeur: Jacques
Boonman uit Rilland boekt de artie
sten. Maar Eef heeft zich voor het
komende seizoen ook bezig gehou
den met het regelen van artiesten.
„Het leek mij ontzettend leuk om
iets in het atrium van het gemeente
huis te doen, iets groots." Het is haar
gelukt om een show van drie oud-
Tholenaren naar het eiland te boe
Eef de Jonge uit Tholen heeft haar voorzittershamer van de Thoolse theaterstichting ingeleverd. Ze blijft aan Uit op Tholen verbonden als
toeschouwer van de voorstellingen.
ken. „Het zijn drie Thoolse jongens
die hun sporen in de muziek ruim
verdiend hebben." De voorstelling
met de broers Martin en Maurits
Fondse, Ties Mellema (alle drie van
eigen bodem) en Carnegiehall-ar-
tiest Hans Eijsackers vindt eind mei
2010 plaats in het gemeentehuis van
Tholen.
„Ja als je mij dan vraagt, wat ik er
voor moet doen. Er moeten contrac
ten worden geregeld en biografieën
worden geschreven. En een gebel
heen en weer. AJleen al daarin gaan
veel uren zitten." Een andere voor
stelling waar Eef zich verdienstelijk
voor heeft gemaakt is de literaire
avond met de schrijver Arthur Japin.
„Die literaire avonden organiseren
we altijd met de bibliotheek. Het is
heel bijzonder dat deze schrijver wil
komen en dan nog op de avond van
het Boekenbal, voor aanvang van de
Boekenweek."
Bij elke artiest komt ook een eisen
pakket kijken, ofwel dingen die hij
nodig heeft voor zijn optreden. „Dit
jaar hadden we Kader Abdolah voor
de literaire avond. Die laat zich altijd
door een auto met chauffeur overal
naar toe brengen. Arthur Japin moet
worden opgehaald van het treinsta
tion en achteraf ook weer bij de trein
worden afgezet. Zulk soort dingen
moet je regelen."
En daar komt ook wel eens wat
stress bij kijken. Zoals bij een voor
stelling van Ambras. „Ik kreeg 's
morgens een telefoontje dat de voor,
stelling die 's avonds was echt niet
door kon gaan. De zanger was door
zijn rug gegaan. Dan ga je naden
ken: wie moet ik inlichten? De kran
ten? Nee, dat kon niet meer. De ra
dio en televisie kon nog wel voor
dezelfde dag." En de voorstelling
Zeeuwse Vrouwen zou aanvankelijk
in het Holland Huis in Scherpenisse
worden gehouden. „Dat stond ook in
onze 11.000 gedrukte programma
boekjes die al huis-aan-huis ver
spreid waren." De voorstelling werd
op het laatste moment verplaatst
naar Meulvliet in Tholen. omdat er
een groter podium en dus een grote
re zaal nodig was. „Ik ben op de dag
van de voorstelling om half zes 's
avonds naar Scherpenisse gereden
om een affiche op te hangen dat ljet
in Meulvliet was. Want er was die
avond ook niemand in het dorpshuis
aanwezig."
Eef heeft het er allemaal graag voor
over. Ze maakt zich sterk voor het
brengen van cultuur op Tholen. Ook
bij inspraakavonden van de gemeen
te over de toekomst van Tholen. „Ik
heb daar gepleit voor goede voorzie
ningen voor cultuur die aan de eisen
van artiesten voldoen. Hoewel ik dat
woord nooit genoemd heb, heeft
burgemeester Nuis mij bij één van
die bijeenkomsten beloofd: 'Me
vrouw de Jonge u krijgt uw vestzak-
theater.'"
Eef vindt cultuur belangrijk. „Zon
der. cultuur zou het een hele arme
maatschappij zijn." En zeker om het
dichtbij, op Tholen te hebben. Haar
man Jaap iegt dat uit: „Het zorgt
voor sociale cohesie in een kleine
kern. Het brengt mensen bij elkaar.
Dat valt weg als mensen naar Rotter
dam gaan voor een voorstelling."
Eef: „We hebben altijd hele trouwe
bezoekers en die vinden het leuk om
elkaar weer te ontmoeten."
Ze moet even nadenken, maar dan
weet ze nog meer redenen waarom
cultuur volgens haar zinvol is: „Het
is een verrijking, het geeft je meer.
Het geeft je een bredere kijk op al
les. Zo'n voorstelling als Zeeuwse
Vrouwen zetje tot nadenken en laat
je relativeren. Je leert ook jezelf niet
zo serieus te nemen door bijvoor
beeld een cabaretier die je een spie
gel voor houdt. Je leen je dagelijkse
beslommeringen even vergeten, of
misschien wel het omgekeerde, dat
je even door elkaar geschud wordt.
Je kunt je laten verrassen of beroe
ren. Je zet een muziekje op om een
prettig gevoel te krijgen." Uit haar
werk voor de theaterstichting haalt
ze dan ook veel voldoening: „Het is
kicken als je het bezoek ziet vertrek
ken en als ze dan zeggen 'mooie
voorstelling'. Het geeft voldoening
als je ziet dat mensen genoten heb
ben."
Het is niet zo dat Eef elke voorstel
ling van Uit op Tholen altijd even
leuk vindt. „Soms zie je een voor
stelling en dan denk je wat mooi.
Een andere keer denk je het ging
wel." Maar ze is telkens trots op het
programma. Zo ook voor het ko
mende seizoen. „Nu kregen we
Freek de Jonge in de schoot gewor
pen. Jacques Boonman belde op om
te zeggen dat Freek voor drie voor
stellingen naar Zeeland wilde ko
men en of wij hem wilden hebben.
We hadden ons programmaboekje al
voor elkaar, maar hier maken we na
tuurlijk plaats voor. Dat zijn cadeau
tjes voor een theaterstichting." Om
dat de voorstelling een try out is, is
hij voor ons goedkoper te boeken
dan anders. Freek de Jonge opent
het seizoen van Uit op Tholen in
september.
Eef haar streven voor het theaterpro
gramma is altijd geweest om een
goede verstandhouding te houden
met alle geledingen waarmee de
stichting en zij persoonlijk te maken
heeft. Dat is naast de gemeente, de
dorpshuizen en de bibliotheek ook
de Thoolse samenleving met al haar
groeperingen. „Je probeert te voor
komen dat de boel escaleert." Ze let
dan ook altijd op de keuze van de
voorstelling. Ze heeft bijvoorbeeld
meegemaakt dat een bepaalde groe
pering een bepaalde voorstelling
wilde verhinderen. Eef probeert dan
met veel praten tot een oplossing te
komen. „Ik vind het belangrijk dat
ik blijvend met iemand over het pad
kan gaan, zonder wrijving. Ik weet
niet of dat mijn stempel is voor de
stichting, maar ik hoop dat dat blijft
bij Uit op Tholen. Daar heb ik alle
vertrouwen in."
De stichting heeft niet veel geld en
blijft daardoor klein, maar dat heeft
zijn charme vindt Eef. „Dat je op in
gehaakte stoelen dicht tegen elkaar
aan zit en niet op een fluwelen stoel
in een luxe grote schouwburg, geeft
een intieme sfeer. Er staan anderen
dingen tegenover, zoals dichter bij
de artiesten zitten en eerder ermee in
contact komen. Je kunt via Uit op
Tholen een schitterende avond bele
ven."
Karei Saris uit Poortvliet, die al als
vrijwilliger was verbonden met
UOT. volgt Eef op als voorzitter.
„Hij heeft een halfjaar met mij mee
gelopen." Eef heeft in principe al
haar werkzaamheden afgerond.
„Maar voor Arthur Japin en de
Thoolse jongens kom ik nog even te
rug, omdat ik daar zoveel aan ge
daan heb. Dat wil ik zelf voltooien."
Eef heeft verder haar handen nog vol
aan andere activiteiten. Ze is samen
met een andere vrouw ambassadrice
van de Zeeuwse merklap Door ons
gedaen, een project dat zij heeft mee
ontwikkeld. Daarnaast houdt ze van
lezen en eten met vrienden, schrijft
ze gedichten (niet onverdienstelijk,
gezien enkele prijzen en opnames in
bundels), schildert ze en af en toe
doet ze wat vrijwilligerswerk.
„Mensen zeggen wel eens wat doe
je veel. Anderen passen op hun
kleinkinderen, maar die hebben wij
niet, dus dan vul je op een andere
manier je tijd in." Straks als het weer
wat beter is, gaat ze met haar man
een paar weken met de caravan naar
Frankrijk. „Daar hebben we nu tijd
voor."
Ze vindt het vanzelfsprekend dat ze
straks weer als publiek te zien is bij
de voorstellingen. „Ik ging altijd
naar zoveel mogelijk voorstellingen,
omdat ik in het bestuur zat. Ook
naar een voorstelling die niet hele
maal mijn smaak was. Ik zal meteen
een abonnement nemen, maar ik zal
wel meer gaan selecteren waar ik
wel en waar ik niet naaV toe ga."
Het initiatief voor het organiseren stelt Astrid Blaauw haar huis open,
van een open atelier route is ont- waar ze met drie andere deelnemers
staan tijdens de lessen bij Atelier
Jos Boogaard in Sint-Annaland. Na
een aantal jaren er alleen over ge
praat te hebben, wordt nu de daad
bij het woord gevoegd. Op tien lo
caties gaan daarom de deuren open
waar 23 exposanten met hun werk
naar buiten treden. Voorheen was al
leen het atelier van Boogaard open
voor het tentoonstellen van enkele
werken van de cursisten.
Vele mensen hebben door de jaren
heen heel wat werk gemaakt en zijn
blij om nu een selectie hiervan te
kunnen laten zien. Niet iedereen is
in de gelegenheid om zelf thuis te
exposeren en zijn daarom te gast bij
een andere deelnemer. Sommige
deelnemers zijn al vijftien jaar ac
tief en hebben nu de gelegenheid
hun werk te laten zien. Boogaard:
„De mensen worden steeds enthou
siaster nu ze er reacties op krijgen.
Als het mooi weer is kun de mensen
op de fiets langs de verschillende
plaatsen.
In de werkplaats van Jaap de Rijke
in Sint-Maartensdijk zijn vijf men
sen vertegenwoordigd met hun
werk. In Sint-Philipsland vlak bij
het veer van Anna Jacobapolder,
exposeert.
In en nabij Sint-Annaland is er op
acht plaatsen werk te zien van veer
tien deelnemers. Net buiten Sint-
Annaland exposeert Jeltje Goedege-
buure samen met drie anderen.
Op alle locaties waar geëxposeerd
wordt, bij de locale VVV en in ver
schillende winkels waar een poster
ophangt, is een flyer te verkrijgen.
Hierop staan alle adressen met de
diverse openingstijden. De plaatsen
waar wat te zien is zijn te herkennen
aan gekleurde linten. De toegang is
gratis. Voor verdere informatie
0166-652179 of mailen naar jmf-
horst@gmail.com. Alle adressen
zijn tot vijf uur te bezoeken. De be
gintijden verschillen.
Programmaoverzicht: Sint-Anna
land: 21 mei 14 u., 22 en 23 mei
10.30 u.: Nieuwstraat 34; Hoender-
weg 55; Bierensstraat 61Weststraat
5; Annavosdijk 2; Anna van Bourg-
ondiestraat 56. Alle dagen 14 u.:
Bierensstraat 6. 22 en 23 mei 10.30
u.: Voorstraat 45. Sint-Maartens-
ijk: 22 en 23 mei 10.30 u.: werk
plaats achter Kaaistraat 1Sint-Phi
lipsland: 21 mei 14 u., 22 mei 10.30
u.: Beatrixstraat 9.
Koning Lodewijk Napoleon be
zoekt op 13 juni Nieuw-Vosse
meer. Het dorp herdenkt die dag
dat het 200 jaar Brabants is, want
lot 1809 was het Zeeuws en vorm
de samen met Oud-Vossemeer één
bestuurlijke eenheid. Het was Lo
dewijk Napoleon die het dorp, bij
zijn bezoek in mei 1809, gezien de
ligging aan de oostkant van de
Eendracht overhevelde van het de
partement Zeeland naar het depar
tement Brabant.
Op initiatief van de heemkunde
kring Ambachtsheerlijkheid wordt
dit historische feit herdacht. In sa
menwerking met de stichting Cultu
rele producties is een programma
samengesteld, 's Middags is er een
historische optocht door Nieuw-
Vossemeer, met de figuur Lodewijk
Napoleon, een Frans-Brabantse
markt in de Voorstraat, oude am
bachten en optredens van artiesten.
De napoleontische saluutbatterij
Bastion Rijdende Artillerie, uit
Naarden. geeft demonstraties. Ten
slotte wordt ook een boek gepresen
teerd, geschreven door oud-inwoner
Adric Bosters uit Voorburg, over de
geschiedenis van 200 jaar Nieuw-
Vossemeer bij Brabant. Voor dit
boek heeft het Prins Bernhard cul
tuurfonds duizend euro subsidie ge
geven.
Op zijn reis door Brabant en Zee
land deed Lodewijk Napoleon in
dertijd ook het eiland Tholen aan.
Hij overnachtte bij een Thoolse be
stuurder in de Hoogstraat, het pand
dat nu notariskantoor is.
Evenement vernieuwing.
Een Zeeuws evenement over vernieu
wing krijgt van de provincie 25.000
euro subsidie.
Landgoed Vrederust, bekend van het psychiatrisch ziekenhuis (tegenwoor
dig GGZWNB genoemd), viert het honderdjarig bestaan. Vrijdag 29 mei is
er een multiculturele bazar en een circus, maar die middag wordt ook het
nieuwe psychiatrisch zorgcentrum voor ouderen geopend. Er kunnen 94 ou
deren terecht en de nieuwbouw vervangt de huidige Lake en een deel van de
Venne en de Schans. Mevr. Maij-Weggen, commissaris van de koningin in
Brabant, verricht de officiële opening met gedeputeerde Wellens van wel
zijn van de provincie Antwerpen.
D. van de Velde (links) en A. Quist uit Tholen.
Dat vindt mevrouw E. Goeree uit
Scherpenisse. Zij coördineerde de
kledinginzameling in alle woon
kernen van de gemeente Tholen.
„Inclusief Sint Philipsland", zegt
ze er gelijk bij. Ze heeft over het
resultaat van de actie dan ook nietf
te mopperen. Ze komt met 15 vrij
willigers in een grote loods bijel-
kaar om de zakken te legen en de
kleding te sorteren. „Dames-, he
ren-, kinder- en babykleding wor
den allemaal apart in zakken ge
daan voor het naar het
hoofdkantoor wordt gestuurd. Van
daar uit wordt de kleding verstuurd
naar de armste landen in de wereld.
Veel gaat er naarAfrikaanse landen
zoals Zimbabwe, maar ook naar
Oost-Europa."
Dat Oost-Europese landen zijn toe
getreden tot de Europese Gemeen
schap merkt ze niet. „In Roemenië
is het nog steeds armoe troef. De
meeste mensen hebben er nog
steeds niets."
Zaterdag mag dan de landelijke
kledingactie zijn gehouden, elke
maand wordt er in elk geval op
Tholen ingezameld voor mensen
die moeten leven van weinig tot
niets. „Dan komen de mensen niet
alleen met zakken kleding, maar
ook met dozen vol materialen die
ze niet meer gebruiken. Als het
schoon en heel is, kunnen wij er
nog van alles mee", zegt ze.
Ze neemt'met plezier speelgoed in
ontvangst, of keukenmaterialen,
gereedschap, ziekenhuisspullen en
kinderwagens. „Maar ook inconti-
nentiemateriaal. Dat hebben ze
daar gewoon niet."
Kinderbedjes, naaimachines, alles
is welkom. „Als het maar schoon
is", benadrukt ze. „Soms sta je ver
steld wat mensen durven in ^e leve
ren. Maar daar zeg ik gelijk bij dat
98.% van de materialen uit onze ge
meente heel goed materiaal is.
Soms zie je wel eens een vest waar
de rits is uitgehaald. Of een jaste
waarvan de knopen zijn afgehaald.
Dat gooien we dan gelijk weg."
Ze verbaast zich er wel eens over
watmensen allemaal weg doen.
„Aan de kwaliteit van wat we krij
gen zou je niet zeggen dat het crisis
is. En als de mensen hun spullen
weggeven, is dat goed voor de eco
nomie. want dan moeten ze nieuwe
spullen kopen", stelt ze nuchter
vast.
Dat neemt niet weg dat zelfs een
hulporganisatie als Dorcas Tholen
om hulp verlegen zit. Goeree: „We
zoeken een vaste stek. Nu hebben
we in de wintermaanden een loods
aan de Lageweg in Scherpenisse in
gebruik. Maar de eigenaar van die
loods heeft een bloemenbedrijf en
heeft in de zomer die loods nodig.
Dat betekent dat we straks de hele
loods leeg moeten halen en de hele
boel verhuizen naar de Spuistraat
in Scherpenisse. In de voormalige
rijwielwerkplaats van de familie
Duijne."
Dorcas is natuurlijk erg dankbaar
dat van die diensten gebruik kan
worden gemaakt, maar zou toch
graag een stek hebben waar perma
nent kon worden verbleven. Want,
zo kan uit de woorden van de kle-
dinginzamelaarster worden opge
maakt, dat verhuizen, dat gaat ze
niet in dc koude kleren zitten.
Temeer omdat ze in Scherpenisse
een aantal schuren leeg heeft zien
staan waar de Dorcasmaterialen
met gemak een plaatsje zouden
kunnen vinden. „Ik ben wel eens
langs geweest bij de eigenaren van
die schuren. Maar de een die zet er
wel eens een trekkertje in. De an
der heeft er een paar fietsen in
staan. Maar als je die een beetje
aan dc kant zet, blijft er voor ons
genoeg ruimte over."
Sommige agrariërs verhuren de
ruimte ook als caravanstalling. Dat
brengt nog wat op. Terwijl Dorcas
liefdewerk oud papier is. Goeree:
„Ik heb er best begrip voor. Ook
voor de mensen die zeggen dat ze
geen vreemd volk op het erf willen
hebben. Want we komen natuurlijk
regelmatig met spullen."
Toch. veronderstelt ze, moet er er
gens iemand in de buurt van Scher
penisse wonen met het hart op de
goede plaats en ruimte in de
schuur.
In elk geval zit bij de heer A. Quist
(75) uit Tholen het hart op de juiste
plek. Hij kwam zaterdag aan de
Regentessestraat 50 aanfietsen met
een zak vol kleding. „Ik weet niet
precies wat er in zit. Daar zorgt de
vrouw voor. Ik breng het alleen
maar weg."
De zak werd in dank afgenomen
door de heer Dick van de Velde, die
samen met familie de opslag op
Tholen verzorgde. Uit een praatje
met Quist bleek dat hij al 34 jaar op
Tholen woont en uit Sint-Annaland
komt. Goeree: „Als je Tholen-stad
niet meetelt, halen we in Sint-Anna
land de meeste zakken op.1'
Daar heeft Qtrist niet bij stil ge
staan. Hij ging uit Sint-Annaland
weg omdat dat financieel heel voor
delig was. „Ik werkte bij General
Electric. Dat bedrijf wilde dat ik
dichter bij de zaak kwaip wonen. Er
was een huis vrij in de Ju'lianastraat.
We kregen de verhuiskosten ver
goed. De metselaar- werd door het
bedrijf betaald en we kregen ook
nog een verhuiskostenvergoeding."
Quist vreest wel dat die 'gouden tij
den' nu voorbij zijn.
Dat geldt zeker niet voor Dorcas.
Uit de cijfers van Dick van de Velde
blijkt er een steeds groeiende
stroom goederen van het eiland
Tholen naar arme landen te gaan.
In 2006 telde hij nog 630 zakken en
60 dozen. In 2008 ging het om 1280
zakken en 75 dozen. „Dit jaar heb
ben we nu al 940 zakken en 75 do
zen", meldt hij verheugd.
Daarnaast verkoopt Dorcas Tholen
spulletjes op braderieën en rommel
markten. De boerderijwinkel in
Sint-Maartensdijk verkoopt kaarten.
Tijdens de braderie in Poortvliet
worden loten verkocht en zelfge
maakte spullen.
Van de Velde zette de inkomsten op
een rij en kwam in 2003 aan 850 eu
ro voor kraampakketten in Albanië.
Een jaar later 2300 euro voor mo
biele klinieken in Moldavië. In 2007
werd 2750 euro bijelkaar gehaald
voor de straatkinderen in Rusland.
Vorig jaar werden ook Kenia (500
euro) en Zimbabwe (1500 euro) fi
nancieel gesteund. Van de Velde:
„Dit jaar gaat de opbrengst van on
ze verkopen naar een project voor
scholing aan zigeunérkinderen in
Hongarije en Roemenië."
Aan 161 Tholenaren is een vergun
ning verleend voor het snijden van
zeegroenten. Er waren 194 aanvra
gen. maar 26 zijn er geweigerd om
dat de limiet was bereikt. En zeven
werden er niet behandeld omdat het
dubbele aanvragen betrof van de
zelfde adressen. De verdeling van
de vergunningen over de verschil
lende woonplaatsen is als volgt:
Sint-Annaland 35, Sint-Maartens
dijk 33, Sint Philipsland 28, Tholen
22, Scherpenisse 18, Oud-Vosse
meer 13, Stavenisse 6, Poortvliet 5
en Anna Jacobapolder 1
In totaal heeft de provincie 284 ver
gunningen uitgegeven (er waren
374 aanvragen) verdeeld over ze
ven plekken in het Oosterschelde-
gebied. Op het schor van Anna Ja
cobapolder West mogen 58 mensen
(waarvan 52 Tholenaren) lamsoor
en zeekraal snijden, op het schor
van Anna Jacobapolder Oost 48 (34
Tholenaren), de schorren van Sint-
Annaland 50 (49 Tholenaren)', het
schor van Viane op Schouwen 35 (2
Tholenaren), het schor bij Ratte-
kaai West op Zuid-Beveland 65 (24
Tholenaren), de Oesterput op
Noord-Beveland 18 en 't Stelletje
op Schouwen 10. De vergunningen
zijn voor persoonlijk gebruik en
geldig tot 15 juli.
Aangespannen vereniging De
Menners uit de Hoeksche Waard
organiseert zaterdag een voorjaars
rit over Tholen en Sint-Philipsland.
De leden komen met paard en wa
gen om half elf bijeen bij Ko
Brooijmans aan de Bartelmeetweg
in Tholen. Van daaruit wordt met
de aanspanningen richting Sint-
Philipsland gereden, waar om
kwart over elf een koffiestop wordt
gehouden bij dorpshuis De Wim
pel.
De tocht gaat verder naar Anna Ja
cobapolder waar de lunch wordt
gebruikt bij restaurant 't Veerhuis.
Daarna gaat de stoet terug naar het
startpunt in Sint-Annaland.
Electronica
Vraag naar de voorwaarden
Antwerpsestraat 12-14-16
4611 AG Bergen op Zoom
tel. 0164 237940
www. verburghnl
Hi-Fi.
LCD
DVD
Plasma
Automatisering
Advertentie LM.
