SGP en RFT tegen
opslag van vuurwerk
Er komt nieuw beleid
over evenementen
Eenrichtingsverkeer in Schoolstraat
en Raiffeisenstraat bij nieuwe school
uw stijl
'Laat mij maar lekker buiten werken,
je moet mij niet gevangen zetten'
Waer bluuft de
tied, zei Nuis
Woensdag 24 december 2008 EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Amendement Klippel verworpen
Onjuist
WD en CU worden op wenken bediend
Huisvesting vluchteling loopt achter
Hij zou maar tien dagen blijven, maar inmiddels werkt
Adrie Bazen al 25 jaar bij het aannemingsbedrijf van de
gebroeders Moerland. De 55-jarige Sint-Annalander is
nu vakman wegenbouw, terwijl hij aanvankelijk geleerd
heeft om grond te cultiveren in plaats van te bestraten.
Verkeer
Sierbestrating
De piketpaaltjes voor de bouw van de nieuwe brede school
in Sint-Annaland zijn geslagen, maar het duurt nog tot fe
bruari 2010 voor de kinderen er in kunnen. De eerste ople
vering is volgend jaar voor de kerst, maar het buitenterrein
moet eerst helemaal klaar zijn voordat de Casembroot-
school en de School met de Bijbel er hun intrek in kunnen
nemen. Voor de buurt betekent het een grote verandering
omdat een stuk van de Schoolstraat en van de Raiffeisen-
straat in Sint-Annaland eenrichtingsverkeer wordt.
Die maatregel neemt de gemeente
om te voorkomen dat er bij de
nieuw te bouwen brede school met
bibliotheek en kinderopvang Toer-
deloo verkeersopstoppingen ont
staan. Op de informatieavond in de
Wellevaete werd onlangs het defini
tieve ontwerp gepresenteerd. De
verkeersmaatregelen, het gebouw
zelf en de inrichting van het buiten
terrein trokken de meeste aandacht.
Schoolpleinen zonder hekken maar met cameratoezicht in Sint-Annaland
Gekoppeld
Sierperen
www.interieur-paauwe.nl
jg&
Setallander Adrie Bazen is 25 jaar in dienst bij gebroeders Moerland
Met de hand
De SGP en de RFT willen geen opslag voor consumentenvuurwerk op
het bedrijventerrein Slabbecoornpolder-Welgelegen in Tholen voor
meer dan 10.000 kilo. In de eerste herziening van het bestemmingsplan
is de bevoegdheid opgenomen voor b. en w. om meer dan 10.000 kilo
vuurwerk op te slaan. M.J. Klippel (RFT) diende er een amendement
over in. Hij kreeg alleen steun van de SGP.
Klippel vroeg zich af of er wel be- de. ongeveer het veiligste land in de
hoefte aan opslag van vuurwerk is
op Tholen. En als dat het geval is,
of de raad dat eigenlijk wel wil.
Volgens Klippel voegt het niet veel
toe aan het assortiment. B. en w.
lichtten toe dat de reden om het
wel op te nemen is dat het bedrij
venterrein een regionale functie
heeft. „Maar dat moeten we hele
maal niet willen. Er kleven zeker
grote veiligheidsrisico aan. Dat
moeten we niet opzoeken, zei
Klippel."
Maar volgens J. Oudesluijs (PvdA)
bevordert het opslaan van zoveel ki
lo op één plaats de veiligheid juist.
„Daar worden strenge regels op toe
gepast." Maar Klippel kreeg wel
steun van de SGP. Fractievoorzitter
P.W.J. Hoek wil de opslag niet toe
staan, zei hij. De VVD heeft er ech
ter geen probleem mee. liet G.J.
Hoek weten. „Tien ton is niet veel.
Een normale vrachtwagen weegt 50
ton. Ik weet niet wat het soortelijk
gewicht is van vuurwerk. Maar Ne
derland is nu. na de ramp in Ensche-
wereld. Bovendien komt de vergun
ning voor de opslag van meer dan
10.000 kilo van de provincie. Er
moet aan strenge eisen worden vol
daan." Ook de CU. het CDA en
ABT hadden geen bezwaren tegen
de opslag. Klippel zou het liefst wil
len dat als het niet anders kan, de
hoeveelheid niet meer wordt dan
10.000 kilo.
In de commissie ruimte was Klippel
onjuist geïnformeerd over de gang
van zaken, zei hij. Klippel was er de
volgende dag op gewezen hoe het
werkelijk zat. Dat was voor J.L. Ha-
ge (CU) reden om te vragen om het
voorstel uit te stellen. Maar volgens
burgemeester W. Nuis kan dat niet.
RFT en SGP steunden het amende
ment. De overige fracties waren te
gen. Het voorstel om de eerste her
ziening van het bestemmingsplan
werd aangenomen. Alleen RFT
stemde tegen.
De VVD en de CU werden donderdagavond in de gemeenteraad door
burgemeester W. Nuis op hun wenken bediend. De raad krijgt de kans
om een beleid op te stellen voor het houden van evenementen die opge
nomen worden in de algemene plaatselijke verordening. Dat zei Nuis
donderdagavond in de gemeenteraad bij het vaststellen van de gewij
zigde a.p.v.
De beide fracties hadden een
amendement klaarliggen om her
denkingsplechtigheden en een op
tocht niet meer onder een vergun
ningenplicht te laten vallen. Een
melding zou moeten volstaan. Vol
gens Nuis wordt er gewerkt aan het
opstellen van een nieuwe a.p.v. „U
bepaalt de kaders van deze veror
dening. Wat is een groot en wat is
een klein evenement, wanneer
wordt iets een melding, wanneer
een vergunning. Daarmee hopen
we tegemoet te kunnen komen aan
wat u wilt."
Hommel zei dat hij op één lijn zat
met de burgemeester. Het gaat er
volgens hem om meer duidelijk
heid te scheppen. Toch wilde hij
het amendement in stemming bren
gen omdat het paste binnen wat de
burgemeester te berde had ge
bracht. Maar P.W.J. Hoek (SGP)
zei geen behoefte te hebben aan het
amendement. M. Ligtendag (CDA)
wilde weten of een lampionoptocht
van 80 mensen, een klein evene
ment is of niet. Hommel zei dat
volgens de VVD en de CU onder
een klein evenement verstaan wor
den een straatfeest, een barbecue,
herdenkingsplechtigheid en een
optocht.
Nuis zei dat het er niet om gaat wat
wel en niet kan, maar om het vast
leggen van de grote lijnen. „Ik
houd rekening met wat in uw
amendement staat. Straks komt er
misschien iets in wat u niet wilt.
We gaan het uitwerken. Later
wordt het in de commissie be
stuurszaken besproken." Daarop
trok Hommel het amendement in.
„We wachten de uitwerking af."
„Waer bluuft de tied." Met die
woorden opende burgemeester W.
Nuis donderdagavond de laatste
raadsvergadering van dit jaar. Hij
deed dat in dialect, maar merkte
meteen op dat de uitspraak wel
licht niet helemaal goed was. Dat
merkte hij aan de reacties van de
raadsleden.
Nuis was in een goede stemming
en hoopte ook een beetje op tijd
klaar te zijn: „De hapjes en drank
jes zijn om half tien besteld," zei
hij schertsend om half acht. Maar
er stonden bij elk lid van b. en w.
en de gemeenteraad drie flesjes
drinken in plaats van twee op ta
fel. „Dat belooft niet veel goeds."
Even na half tien meldde hij dat
hij de hapjes binnengebracht had
zien worden. „Ze waren nog
warm." Maar het zou toch kwart
over elf worden voordat de verga
dering klaar was. Toen waren de
hapjes koud. Bij de laatste verga
dering waren wethouder F.J.
Goossen en raadslid H. Nieuwen-
huis (PvdA) afwezig. Op de tribu
ne zaten dit keer vier leerlingen
van het Hoornbeekcollege in
Goes en twee van het Albedacol-
lege in Rotterdam. Na een uur
verlieten de leerlingen van het Al-
bedacollege de raadzaal en de
jongeren van het Hoornbeekcolle
ge na twee uur. Langer hoefde
niet voor school, zei een van hen.
Ze maakten nog een foto van
raadslid M.J. Klippel (RFT) om
dat ze daar een interview mee
hadden gemaakt.
De gemeente Tholen loopt achter
in het huisvesten van asielzoekers.
Het Centraal Orgaan opvang
asielzoekers (COA) houdt de
huisvesting bij en heeft geconsta
teerd dat er een achterstand van
17 statushouders is. De provincie
Zeeland heeft bij de gemeente er
op aangedrongen om tot het uiter
ste te trachten deze mensen zo
spoedig mogelijk een woning aan
te bieden.
De huisvesting van asielzoekers die
een generaal pardon hebben gekre
gen, zogeheten pardonners, loopt tot
heden goed. Er moeten tot 2010 van
deze groep nog 14 mensen worden
gehuisvest. Toch voorziet de provin
cie ook hier problemen, omdat de
gemeente Tholen heeft aangegeven
dat alleenstaanden liever niet in
Tholen willen wonen. Gezinnen
willen dat wel, maar van die groep
moeten er nog nauwelijks mensen
worden gehuisvest.
De huisvesting van pardonners en
'gewone* statushouders, dat zijn
asielzoekers die via een juridische
procedure een verblijfsvergunning
hebben gekregen, wordt apart bijge
houden door het COA. De reden
hiervoor is, dat de meeste pardon
ners in afwachting van een ver
blijfsvergunning al in een woning
gehuisvest zijn. Hierdoor zou een
verkeerd beeld kunnen ontstaan
over het aantal asielzoekers dat een
gemeente jaarlijks huisvest. De an
dere asielzoekers zitten in afwach
ting van een woning in een asielzoe
kerscentrum.
De provincie erkent de problemen
die een plattelandsgemeente tegen
komt bij het huisvesten van asiel
zoekers. Volgens de provincie wei
geren sommige asielzoekers de
aangewezen woning of ze gaan zelf
op zoek naar een verblijf.
Bazen wordt gehuldigd tijdens de
receptie voor de jaarafsluiting in de
werkplaats achter het kantoor in
Sint-Annaland. Zo'n 25 collega's
zijn aanwezig en Bazen zijn vrouw
Liza, zoon Michael en dochter Pa
tricia met partners wonen ook de
feestelijkheid bij om Adrie na af
loop mee uit eten te nemen.
Werkgever Han Moerland vertelt
hoe Bazen ooit bij hem begon. „Ik
zocht mensen voor een kort project
in Rotterdam. De middenberm van
de Stadionweg, tegenover voetbal
club Feijenoord, moest gesnoeid
worden. Ik deed navraag bij het ar
beidsbureau in Smerdiek. Ze had
den zes mensen beschikbaar. Adrie
zei meteen 'ik kan morgen mee
hoor'.
Moerland vertelt dat het in die tijd
nog niet zo druk was met verkeer.
„De weg werd niet afgesloten, zo
als ze dat nu overal doen als er iets
moet gebeuren." Dat het wegen
bouwbedrijf ook de middenberm
onderhield, hoorde destijds bij de
service van het bedrijf. „Toen de
den we alles, zijdelings namen we
het onderhoud mee. Dat komt nu
nog wel eens voor hoor."
Er was na de klus in Rotterdam nog
genoeg werk bij Moerland en Ba
zen bleef. „Hij kwam uit de tuin
bouw en heeft zich als grondwerker
opgewerkt tot vakman wegen
bouw", zegt Moerland respectvol.
Bazen krijgt een envelop met in
houd en een gouden speld met het
logo van het bedrijf. Zijn vrouw
krijgt een bos bloemen en als extra
cadeau krijgt de jubilaris een ge
reedschapskist met een 'alleszaag'.
„Die komt mooi van pas, want ik
wil in de kerstvakantie mijn badka
mer gaan veranderen."
Moerlands zoon René daagt de
trouwe werknemer uit. Hij overhan
digt een grote dikke spijker. „We
gaan het nog een keer proberen",
zegt René glimlachend. „Het is een
geintje", vertelt Adrie naderhand.
Hij kan de spijker met zijn blote
handen buigen. „Het is een foefje.
Er zijn er maar weinig die het kun
nen."
Adrie neemt na zijn bazen ook nog
even het woord tot het gezelschap.
Hij bedankt voor de waardering.
„Ik ben van plan om het nog een
paar jaar vol te houden." Niemand
had het anders verwacht. Het is een
man van weinig woorden die graag
veel bezig is. Als hij niet aan het
werk is, houdt hij zich wel bezig
met zijn hobby's. Dat zijn vogels
tuinieren en sierbestrating. ,Ik heb
ongeveer een kleine 100 agaporni-
den." Dat is een soort dwergpape
gaai.
Bazen is lid van de vogelverenging
Vogelvreugd, waarbij hij ook een
rol in het bestuur vervult als pen
ningmeester. Met tentoonstellingen
heeft hij ook succes. Hij heeft al
drie keer het bondskruis gehaald,
wat betekent dat zijn vogel generaal
kampioen van de tentoonstelling is.
„Ik heb het bondskruis een keer in
Tholen binnen de vereniging ge
haald, bij de speciaalclub voor par-
kietachtigen in Heinkenszand, en
als lid in Oosterland."
De vogels zijn een tijdrovende hob
by, maar als het even kan, maakt
Bazen ook iets moois van een erf.
„Er is niets mooiers dan sierbestra
ting. Je maakt dan echt iets moois.
Op het werk doen we dat eigenlijk
te weinig. Daar bestraten we veel
recht toe recht aan."
Dat hij misschien het verkeerde vak
heeft gekozen en beter bij een ho
venier aan de slag had kunnen gaan,
vindt hij onzin. „Ik vind eigenlijk
alles mooi om te doen en ik heb het
hier naar mijn zin, dus ik blijf hier
zitten."
Bazen heeft ook een moestuin. Een
gedeelte is aan huis en het andere
deel is aan het volkstuinencomplex
achter de Wellevaete. „Ik verbouw
van alles: aardbeien, aardappelen,
boontjes, sla, andijvie, duiven, pa
prika en meer. We komen zelden bij
de groenteboer. Misschien in de
winter voor een komkommer." Zijn
vrije dagen besteedt hij ook wel
eens aan het werken in de tuinderij
van een neef van zijn vrouw, Leon
de Witte.
Voordat Adrie bij Moerland kwam,
heeft hij in de plantsoenendienst bij
Heidemij in Hoogvliet gewerkt.
„Dat heb ik drieënhalf jaar gedaan.
Daarvoor zat ik bij mijn vader in de
tuinderij in Sint-Maartensijk. Hij
stopte ermee en ik wilde het niet
overnemen. Ik heb steeds korte
klussen gedaan en voor ik werd
aangenomen bij Moerland, zat ik in
de ww, omdat ik tijdelijk geen werk
had."
Dat hij bij Moerland is gebleven,
ondanks zijn tuindersachtergrond -
hij heeft de tuinbouwopleiding ge
volgd -is voor Bazen vrij vanzelf
sprekend. „Er kwam werk bij en
Opvallend zijn niet alleen de vijf
verschillende kleuren die het ge
bouw krijgt, maar ook de inrichting
van de ruimte rond de school. Het
wordt een openbaar gebied zonder
hekken, maar wel met cameratoe
zicht.
Op de kruising Schoolstraat/Raiffei-
senstraat wordt bij de hoofdtoegang
van het schoolterrein de bestrating
in een grote cirkel gelegd. Het is de
bedoeling dat daar de kinderen wor
den afgezet en opgehaald. De ge
meente en de scholen willen het ha
len en brengen met auto's ont
moedigen. Om te voorkomen dat de
drukte zich concentreert, beginnen
de School met de Bijbel en de Ca-
sembrootschool niet gelijkertijd. Er
zit een kwartier verschil in de aan
vangstijden. Dat is nu ook het geval
voor het noodgebouw aan de F.M.
Boogaardweg.
Voor de bewoners van de Hoender-
weg komt een straat tussen het
schoolterrein en hun tuinen. Ze kun
nen er in twee richtingen gebruik
van maken. Het stukje Schoolstraat
tot aan het schoolterrein blijft een
tweerichtingsweg, maar vanaf het
schoolterrein tot de kruising met de
Raiffeisenstraat wordt één rijbaan
die enkel vanuit de Hoenderweg be
reden kan worden. Ook de Raiffei
senstraat vanaf Crooswijk wordt tot
aan de kruising met de Schoolstraat
een eenrichtingsverkeerstraat.
De Casembrootschool wordt met
ongeveer 230 leerlingen op de bega
ne grond gehuisvest. De School met
de Bijbel met 190 leerlingen komt
op de verdieping. De Casembroot
school wordt herkenbaar aan de
donkerbruine gevelstenen, de
School met de Bijbel krijgt een
oranjerode steen. Elk school krijgt
een eigen schoolplein, die van de
openbare school is met 450 vierkan
te meter wat groter dan die van de
School met de Bijbel die 400 vier
kante meter is toebedeeld. Directeur
M. Baaij van de School met de Bij
bel is blij met het eindresultaat. Di
recteur G. Bril van de Casembroot
school is dat ook, maar hij betreurt
het dat de school pas wordt opgele
verd als hij met pensioen is, name
lijk op 1 december 2009.
De kleuters van de School met de
Bijbel krijgen een speelterrein op de
verdieping. Dat is nieuw voor Tho
len. Baaij van de School met de Bij-
De brede school aan de Schoolstraat en Raiffeisenstraat en Crooswijck in Sint-Annaland wordt twee hoog en krijgt veel groen op het buitenterrein.
bel is zeer te spreken over wat er is
samen met alle betrokken is bereikt.
„Als alle puzzelstukjes in elkaar
vallen zoals afgesproken, wordt het
een mooi gebouw. Het is ook een
pluspunt dat de hele omgeving erbij
betrokken wordt." Baaij noemt het
een speels gebouw, vooral door de
kleuren van de verschillende ruim
ten. „Dat heeft zeker wel wat. Het
wordt er met een eigen kleurtje her
kenbaar van."
Het entreegebouw voor de algeme
ne ruimten, krijgt rode stenen, een
kleur die verwijst naar de meekrap.
Behalve de kleuters moeten de leer
lingen van de School met de Bijbel
via een brede trap naar binnen. De
kleintjes kunnen via de ingang van
de openbare bibliotheek naar boven.
De School met de Bijbel wilde
graag een hoge kleuterklas om er
een 'speelverdieping' in te kunnen
zetten. „Dat is gelukt. We hebben
een hoog lokaal gekregen, het is het
witte vierkantje dat boven het dak
uitsteekt. We zijn daar trots op."
Bijzonder aan het gebouw is ook dat
er vier wissellokalen zijn, twee voor
de openbare en twee voor de chris
telijke school. Het zijn vier lokalen
voor de middenbouw die gekoppeld
zijn aan een gemeenschapsruimte.
Als een van de scholen groeit dan
hoeft er geen noodlokaal geplaatst
te worden, zoals de laatste jaren bij
de oude school het geval was.
Het speellokaal voor de kleuters kan
er bij worden getrokken. Een vouw
wand kan het lokaal afscheiden. De
wissellokalen zijn wat kleiner dan
de andere lokalen, maar kunnen
door het verschuiven van de grote
'zweefdeuren', ook als het ware bij
de gemeenschapsruimte worden ge
trokken. „Het is te prijzen dat de ge
meente de school op de groei
bouwt." De School met de Bijbel
heeft één lokaal zelf bekostigd.
Bril noemt het ontwerp een mooie
blikvanger. „Het was ook al een
mooi punt in het dorp." Ook hij is
blij met de wissellokalen. „Dan zit
je niet meteen de ander in de weg.
We hebben altijd goed samenge
werkt en dat zal in het nieuwe ge
bouw ook zo zijn." Toch betreurt
Bril het dat hij er niet meer bij zal
zijn als de scholen definitief in ge
bruik worden genomen. „Ik ben ja
ren betrokken geweest bij de nieu
we school. Eerst zou het in juni
volgend jaar klaar zijn, toen in okto
ber. Dus ik dacht dat ik het net nog
even mee zou maken, maar op 4 de
cember word ik 65 jaar. Op 1 de
cember stop ik, maar dan is het ook
de maand dat het gebouw opgele
verd wordt." Bril vindt de donker
bruine kleur 'niet geweldig', „het is
een modekleur, het oranjeachtige
plus het gele vind ik mooier, maar
in het geheel staat het wel."
Een belangrijk onderdeel van de
brede school is de openbare biblio
theek. Vestigingsleider W. Otterman
is in zijn nopjes want het is met 155
vierkante meter groter dan aanvan
kelijk de bedoeling was. „Er is uit
gegaan van 125 vierkante meter,
maar de ruimte is geschikt gemaakt
voor beide scholen die gebruik kun
nen maken van het documentatie
centrum. Het is de bedoeling dat de
bibliotheek meer wordt dan alleen
een uitleenpost. Straks kunnen hier
educatieve programma's gedraaid
worden."
De bieb is nu drie middagen en twee
avonden open. Of dat meer wordt,
hangt volgens Otterman af van hoe
de ruimte gebruikt zal gaan worden.
De bieb moet minimaal tien uren
open zijn. Het zijn er nu dertien. Ik
verwacht voorlopig dat het nog zo
blijft." De bieb zal zich volgens Ot
terman meer gaan richten op de
jeugd. Dat geldt voor de hele Oos-
terschelderegio, zegt hij. Ook de bi
bliotheek zit boven. „Het was na
tuurlijk mooier geweest als we op
de begane grond hadden gezeten.
Het is een mooi gebouw, maar het is
toch een drempel.
Bezoekers moeten eerst de hal in en
dan een trap op of met de lift. Maar
door de samenwerking met de scho
len kunnen we er alleen maar posi
tief uitkomen. De leerlingen zijn
onze klanten. Dichterbij kun je ze
niet hebben." De stichting Biblioos-
terschelde huurt de ruimte van de
gemeente. Ze bekostigt zelf de in
richting.
De schoolpleinen van de beide
scholen zijn gescheiden. Ook hier
worden verschillende kleuren ge
bruikt om ze herkenbaar te maken.
Er komt geen hek, maar wel een
aarden wal van ongeveer een meter
hoog, dat zich voor een deel rond
het gebouw slingert. Het wordt in
gezaaid met siergras. Aan de bin
nenzijde bij de speelpleinen wordt
de wal met stenen bekleed. Ook zijn
er verschillende stukken met lage
heesters voorzien. Langs de fietsen
rekken komen hagen
Er is veel ruimte voor groen. Langs
de voorzijde aan de Raiffeisenstraat
komen sierperen.
Omwonenden aan de Hoenderweg
die bezwaar maakten tegen de
hoogte en de situering van het ge
bouw, hebben besloten niet naar de
Raad van State te gaan. Hun bezwa
ren werden eerder door de gemeente
en de provincie al ongegrond ver
klaard. Aannemer is Moeskops.
Ontdek u/elke meubelen in de
opruimingcollectie zitten op:
Maandag 29 december extra geopend
uan 13.00 tot 17.00 uur.
De opruimina start
op 27 december!
Vraag naar de voorwaarden
Zonnemaire ligt
ij Zierikzee; 50 autominuten uan Rotterdam, Roosendaal en Terneuzen.
Advertentie LM.
dan blijf je hangen. Het contract is
steeds stilzwijgend verlengd. Ik heb
het tot nu toe elke dag leuk gevon
den." Hij heeft het vak al doende
geleerd en deed daarnaast een
avondcursus van twee jaar. „Eerst
word je leerling stratenmaker en
door te kijken en te doen, gaat het
vanzelf goed en kun je het werk
zelfstandig."
Vergeleken met vroeger is er wel
wat veranderd in het bestraten. „Te
genwoordig gebeurt er veel machi
naal. De trottoirbanden worden
door een kraan gezet. Dat is wel be
ter dan vroeger. Toen deden we dat
met de hand met behulp van ban
dentangen. Die banden wegen zo'n
80 kilo en dat wordt toch wel zwaar
op den duur." Het bestraten doen de
mannen nog gewoon met de hand.
„Je ziet wel steeds vaker dat dat
ook machinaal gaat, maar dat is bij
ons nog niet."
Adrie is van lieverlee in het straat
werk gerold, maar in verband met
zijn rug, werkt hij nu meer in het
plaatsen van rioleringen. „Ik sta
dan soms in een tweeënhalve meter
diepe sleuf en geef aanwijzingen
aan de kraanmachinist wat hij moet
doen. Dat is iets minder zwaar, om
dat ik dan niet zoveel hoef te buk
ken." Het maakt hem niet uit wat hij
doet. „Ik heb geen voorkeur." Zo
lang hij maar niet naar binnen
hoeft. „Laat mij maar lekker buiten.
Ze moeten mij niet gevangen zet
ten. In mijn werk heb je een redelij
ke vorm van vrijheid. Op kantoor
moet je klokken of om negen uur
binnenstappen en dergelijke. Je zit
tussen vier muren en daar kan ik
niet tegen."
Adrie begint zijn werkdagen meest
al vroeg: in de zomer om zeven uur
en in de winter, afhankelijk van
wanneer het licht wordt, om half
acht of om acht uur, zoals nu. Dat
betekent vaak wel, dat hij al om
even na zes uur van huis wegrijdt,
want zijn projecten zijn meestal in
de buurt van Goes, Middelburg en
Vlissingen. Rond vijf uur, half zes
is hij meestal weer thuis. Omdat hij
nu onder de 55-plusregeling valt,
werkt hij nu vier dagen in plaats
van vijf en dat vindt Adrie wel aan
genaam.
De grootste klus die hij tot nu toe in
zijn loopbaan heeft geklaard, is de
Markt in Middelburg. „Die hebben
we in 2000 bestraat. We hebben er
ongeveer een half jaar over ge
daan."
Adrie is volgens Moerland de ne
gende jubilaris van het bedrijf.
„Daarvan zijn er zeven met pen
sioen, en dat is maar goed ook, an
ders was het een bedrijf met over
wegend oude mannen. Vier van die
negen waren al 40 jaar in dienst",
zegt Moerland. Het betekent voor
Bazen niet dat hij al die jaren een
vaste ploeg van collega's heeft ge
had. „Ik heb er al veel zien komen
en gaan. Om verschillende redenen,
maar ook door de vut." Zelf hoopt
Adrie het nog vijf jaar vol te hou
den bij zijn baas. „Of dat lukt. is af
hankelijk van mijn rugproblemen."
Adrie Bazen rechts) wordt overladen met cadeau 's bij zijn 25-jarig jubileum. Han Moerland (links) spreekt de jubilaris toe.
