Vlammenzee vernielt jachten en
deel van nieuwe kunststofsteiger
'We zijn er om elkaar te helpen
zeker in noodgevallen, nietwaar?
Pastorie gaat over, kerk blijft bij PKN
Nierdialyse 8 patiënten
ziekenhuis Lievensberg
Hersteld Poortvliet: gemengde gevoelens
Schade door brand in haven Stavenisse bedraagt zes tot zeven ton
Annemarie Ponse (15) en Narda Fischer (69) doen AED-cursus
Donderdag 4 december 2008
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
De Passionelle van Wim en Linda Moerland uit Scherpe-
nisse ligt er triest bij. Het 14 meter lange schip is volle
dig uitgebrand. Het echtpaar voer er pas voor het tweede
seizoen mee. Ze bouwden er drie jaar met hart en ziel
aan. In een mum van tijd brandde het schip in de nacht
van donderdag op vrijdag uit. Van de Sandbanks van
Wims vader Jo Moerland bleef helemaal niets over, ook
het zeiljacht Pato brandde geheel uit. De schade aan
schepen en steiger in de haven van Stavenisse bedraagt
tussen de zes en zeven ton, zegt voorzitter Rien Hoek
van de sportvissers- en watersportvereniging Stavenisse.
Zonder de kosten van het bergen.
TH 5
Keersluis
Ingeschreven
176 leden
Meer mogelijkheden voor ernstig overgewicht
Jubileumboek
„Hel is heel triest." zegt Hoek als
hij de zwarte gesmolten restanten
ziet van wat eens drie kloeke sche
pen waren. De kunststof steiger die
in maart in gebruik werd genomen,
is over een lengte van vijftig meter
verdwenen. In het water verkoolde
resten van plezierjachten. De drie
meerpalen staan er bij als verkoolde
staken. „Die brandden als fakkels.
Ze zijn nu duurzaam geteerd, maar
ik denk niet dat ze kunnen blijven
staan." Hoek heeft het aantal meters
van de verloren steigers al precies
berekend. Het gaat om een deel van
de passantensteiger en twee com
partimenten van de hoofdsteiger.
Aan het eind van het beloopbare
stukje steiger zijn door de brand
weer gaten gezaagd. Hoek: „Dat is
gedaan om te voorkomen dat het
vuur zich verder via de onderkant
van de steiger kon uitbreiden. Door
de luchtstroom onder de steiger kon
het zich verder verspreiden."
Wim en Linda Moerland zijn ont
daan. Ze waren verknocht aan hun
boot. Elk weekend gingen ze er mee
weg. „Weer of geen weer." zegt
Linda die secretaris is van de ver
eniging. Het was hun lust en hun le
ven. De Passionelle was speciaal
uitgerust met liftinstallatie voor hun
oudste dochter die in een rolstoel
zit. Linda kijkt vrijdagochtend van
af de steiger naar het uitgebrande
schip: „Hij was donkerblauw en
crème geschilderd. Er is niks meer
van over. Ik snap niet dat de reling
er nog aanzit." Ze moet zich verbij
ten om niet in tranen uit te barsten.
Het zeilschip werd brandend weg
getrokken naar het zaadje onder de
dijk en vastgelegd aan een paal die
in de dijk is geslagen. Nu pas begint
het tot haar door te dringen wat er
had kunnen gebeuren als ze aan
boord zouden zijn geweest. Ze heeft
er de hele nacht niet van geslapen.
Op de steiger gaat regelmatig haar
telefoon af. Hart van Nederland van
SBS had ook al gebeld. „Maar ik
wil geen sensatie."
De Passionelle en Sandbanks lagen
aan dezelfde steiger achter elkaar.
Het was een grote vlammenzee,
zeggen verschillende mensen die de
brandende boten hebben gezien. De
brandweer uit Stavenisse bestreed
het vuur vanaf de steigers, ongeveer
ter hoogte van de molen. De brand
weer uit Sint-Maartensdijk bestreed
het vuur vanaf de dijk langs de
Veerweg met een waterkanon. De
brandende schepen vormden een
gevaar voor de andere afgemeerde
schepen. Met een motorzaag wer
den de steigers losgezaagd. Bij de
brand sprongen de gasbussen in de
boten. Hoek: „Het gaf enorme klap
pen."
Volgens de voorzitter was het een
geluk bij een ongeluk dat de wind
voor de haven gunstig was. Het
waaide uit het zuidwesten. „Als het
uit het noordwesten had gewaaid
dan was hele lijntje boten aan die
steiger weg geweest."
Bij de brand zijn vier schepen be
trokken geweest. Twee polyester
schepen en twee stalen schepen.
„Van de polyester schepen vind je
alleen maar de kiel terug. De Pas
sionelle is uitgebrand. De stalen
kotter de Noach, van mensen uit Al
phen aan de Rijn. is aan één zijde
zwart geblakerd."
Bij de brand zagen omstanders ook
een mast branden. Volgens Hoek
was dat een aluminium mast die op
zich niet kan branden. „Dat komt
omdat zo'n mast hol is en het vuur
naar boven trekt en omvalt."
Bij de brand die rond elf uur 's
avonds ontstond, konden nog een
aantal boten worden verlegd door
bergingsbedrijf Van den Berge en
andere toegesnelde eigenaren van
boten die in de buurt lagen. Zo ook
de geheel gerestaureerde TH 5 van
Rolf Bringmann, de hengst die half
september na twee jaar afwezigheid
weer een vaste plaats heeft gekregen
in de haven van Stavenisse. Aan de
steiger waar ook de brand woedde.
Izak Moerland voer toen samen met
Bringmann de haven in. „We heb
ben de lijnen naar een naar de ande
re steiger overgegooid. vertelt
Moerland die al snel ter plaatse was.
„Er was nog een plekje vrij. Het zou
verschrikkelijk zijn geweest als ook
dit schip in brand was gevlogen. Het
is onvervangbaar."
Ook de Ollie B. die verderop aan de
steiger lag. kon worden verlegd.
Bergingsbedrijf Van den Berge ruk
te uit met het hulpverleningsvaar
tuig Mistral en met de Coby M met
bluskanon. De Zephyrus, uitgerust
met een bluskanon. kan niet worden
ingezet. Het lag op de Oosterschel-
de omdat het door de lage waters
tand niet de haven in kon. Dat was
de reden waarom er met de Mistral
en de Coby M. werd geblust.
Volgens Arco Kunst van de Thoolse
brandweer was het één grote vuur
zee en was er van de schepen die in
de hens stonden, niets meer te red
den. Toen de Passionelle van de
steiger losbrak en op drift raakte,
duwde de Coby M het schip tegen
de glooiing. Daarmee was het ge
vaar voor andere vaartuigen gewe
ken. Het schip van Moerland bleef
branden. Volgens Van den Berge
kwam dat omdat het schip van pur-
schuim is voorzien, een isolatie
materiaal dat hevig brandt. Daar
kwamen giftige dampen bij vrij.
De Passionelle van Wim en Linda Moerland ligt volledig uitgebrand op het droge. Het schip werd leeggepompt door bergingsbedrijf Van
den Berge.
Wilbert van den Berge stond op het
dak van de Coby M met het water
kanon te blussen. Hij stond achter
een gordijn van water, maar ver
schroeide toch zijn haren en zijn
laarzen. Volgens de verzekeringsex
pert moet het op het jacht 1300 gra
den Celsius zijn geweest. De alumi
nium onderdelen en bronzen
afsluiters waren gesmolten. Toen
het jacht minder hard brandde, werd
hij door de Coby M een stuk verder
op de glooiing geduwd omdat hij
zinkende was.
Rond half een werd het sein brand
meester gegeven. De vuurzee trok
veel bekijks uit het dorp. Uit voor
zorg werd ook de ambulance opge
roepen. maar er waren geen gewon
den. De schepen waren verlaten. Op
zaterdagochtend werd de Passionel
le leeg gezogen door de Mistral en
de Coby M. Het schip liep echter
snel weer vol. Daarop werd het
schip weer terug op het droge gezet
en werden er veertien gaten gedicht.
Dat waren aanzuigleidingen voor
onder meer water.
De keersluis was 's nachts al dicht
gedaan om te voorkomen dat ver
vuild water de Oosterschelde in zou
stromen. Ook is er een oliescherm
gelegd. Volgens Van den Berge had
dit niet het gewenste effect en heeft
hij zaterdag twee olieschermen van
de Zephyrus aangebracht die de olie
absorberen. Toen de brand ontstond
was het half tij. 's Ochtends is de
keersluis weer open gedaan om het
water binnen te kunnen laten zodat
er een kraanschip, de RI-JOS uit
Yerseke. binnen kon varen. Een an
der bedrijf, Mertens, zoog de Pas
sionelle verder leeg. Het water uit
de boot werd in een tankwagen ge
pompt. Het kraanschip begon zater
dagmiddag met het opruimen van
de gezonken jachten en verbrande
steigers.
De haven ging dit jaar nog helemaal
op de schop. Het werd uitgebreid
en vernieuwd. Nieuw was dat de ha
ven werd uitgerust met kunststof
steigers. Het was een primeur in Ne
derland. Op 31 mei werd de haven
feestelijk in gebruik genomen. De
firma Hoondert uit 's Heerenhoek
heeft de opdracht gekregen om de
haven schoon te maken. Over de
oorzaak van de brand is niets be
kend.
„Dat ze dag en nacht bij me aan kunnen bellen is geen probleem. An
ders moet je er niet aan beginnen." Dat zegt Narda Fischer uit Sint-
Maartensdijk. Ze is 69 jaar en de oudste van de cursus voor het bedie
nen van het stroomapparaat die in alle woonkernen hangen om het hart
weer op gang te brengen. Annemarie Ponse is met 15 jaar de jongste
van de deelnemers op de cursus die de gemeente gratis aanbiedt.
Annemarie Ponse links) en Narda Fischer helpen Heleen Westerlaken bij het gereed maken van de AED-apparatuur.
Ze hebben zich beiden meteen aan
gemeld toen er een oproep werd ge
daan door de gemeente. Annemarie
wilde het altijd al heel graag, zegt
ze. Ze doet de cursus samen met
haar moeder Marjo Ponse. Samen
hadden ze zich eerst bij de hartstich
ting opgegeven om de cursus reani
matie en AED (automatische externe
defibrillator) te volgen. Het is een
compact en makkelijk te bedienen
apparaat dat door middel van elek
trische schokken het hartritme weer
op gang kan helpen. In combinatie
met een snelle alarmering van 112
en directe reanimatie kunnen er le
ven mee gered worden. Via een kor
te training is het bedienen makkelijk
aan te leren.
Het zou hen echter tussen de 25 en
50 euro gaan kosten. Voordat ze er
aan begonnen, kregen ze de kans om
aan de gratis cursus van twee avon
den mee te doen in Sint-Maartens
dijk. Haar moeder vond het maar
niks om haar dochter alleen te laten
gaan. „Dan kunnen we beter samen
gaan." Annemarie heeft alleen op de
jeugd-EHBO gezeten, vertelt ze. „Ik
heb het altijd al leuk gevonden. Het
ligt me gewoon."
Haar moeder: „Vroeger riep ze dat
ze op de ziekenauto wilde als de zie
kenauto langs kwam." En toen er
een traumahelikopter landde, wilde
ze op de traumahelikopter. Annema
rie zit op het Calvijn college (vierde
jaars verzorging) in Krabbendijke.
Het is het laatste jaar. Wat ze hierna
gaat doen weet ze nog niet. Het liefst
in de verpleging, maar het kan ook
doktersassistente worden of sociaal
pedagogisch werk."
De cursus is niet moeilijk, vindt ze.
Met het papiertje op zak, komt haar
naam ook op de lijst bij de het appa
raat. Mensen kunnen haar dan waar
schuwen zodat ze op kan treden.
„Dat is niet erg. Als je maar iemand
helpen kan. toch?"
Zelf heeft ze in haar omgeving niet
meegemaakt dat er iemand een
hartstilstand kreeg en gereanimeerd
moest worden. Annemarie is iemand
die graag anderen helpt. En dat geldt
ook voor Narda Fischer uit de smal-
stad. „We zijn op de wereld om el
kaar te helpen. Zeker in noodgeval
len." Haar leeftijd speelt geen rol,
zegt ze. „Je bent nooit te oud om te
leren, nietwaar?" Ze las over de cur
sus in de krant en gaf zich meteen
op, zegt ze. „Ik ben naar de compu
ter gelopen en heb me ingeschre
ven." Er was geen speciale aanlei
ding voor haar om zich op te geven.
Cursussen volgen vond ze te duur.
maar nu de gelegenheid zich voor
deed om het gratis te volgen, stapte
er meteen in. Ook haar naam zal str
aks op de lijst prijken bij de appara
ten die in Sint-Maartensdijk hangen.
„Ze kunnen dan dag en nacht bij me
aanbellen. Dat is geen enkel pro
bleem. Anders moet je er niet aan
beginnen."
Ook zij vindt het niet moeilijk. „Een
kind kan de was doen. Dit is nou iets
wat iedereen kan."
Instructeur Pieter den Braber is blij
met de grote belangstelling voor de
cursus. De jongste en de oudste
deelnemer zijn heel enthousiast, zegt
hij. „Ik neem mijn petje er voor af,
zeker voor mevrouw Fischer die 69
jaar is. Wie doet dat nu nog op die
leeftijd?. Elke cursus wordt steeds
voor zes mensen tegelijk gedaan.
Eén avond reanimeren en één avond
wordt het bedienen van het AED-ap-
paraat geoefend. Op de laatste avond
waren er vijf aanwezig. Ze slaagden
alle vijf. De cursus is volgens de in
structeur tot nu toe succesvol. „We
streven er ook naar om zo veel mo
gelijk mensen mee te laten doen.
Hoe meer mensen kunnen reanime
ren. hoe meer mensen kunnen over
leven."
De Hersteld Hervormde Gemeen
te Poortvliet krijgt de pastorie in
de Schoolstraat cadeau van de
Protestantse Kerk in Nederland
(PKN). Het kerkgebouw aan het
Kerkplein en het verenigingsge
bouw Eben Haëzer blijven echter
eigendom van de PKN. De HHG
moet daarvoor gedurende 50 jaar
het symbolische bedrag van 1 eu
ro per jaar betalen als erfpacht
canon. Het grootste deel van het
geld van de diaconie en de kerk
voogdij en een perceel bouwland
draagt de PKN over aan de HHG.
De PKN behoudt het recht om
kerk- en verenigingsgebouw te
blijven gebruiken voor bijvoor
beeld rouw- en trouwdiensten en
eventueel ook twee diensten op
zondag.
President-kerkvoogd Rinus Bijl
reageert met gemengde gevoelens
op de uitspraak van de kleine sy
node van de PKN. vrijdag in
Utrecht. „We hadden de hoop. dat
alles toegewezen zouden worden,
dus ook de kerk en het vereni
gingsgebouw. Het is een teleur
stelling dat dit niet gelukt is.
Daarbij speelt natuurlijk een stuk
je emotie, maar op den duur slijt
dat wel. In de praktijk verandert er
immers niet veel. Er is nu ook ein
delijk zekerheid."
Bijl zegt dat de stukken nog goed
bekeken zullen worden voordat hij
met een definitief oordeel komt.
„We kunnen nog in beroep bij de
PKN en daarna bij de burgerlijke
rechter. Het blijft jammer dat we
de kerk en het verenigingsgebouw
niet in eigendom krijgen, maar
overigens heeft men het naar de
omstandigheden ingevuld. Voor
een eigen hervormde PKN-ge-
meente was er geen basis. Slechts
een handjevol mensen is niet mee
gegaan naar onze gemeente."
Voor de 176 leden van de HHG
Poortvliet breekt er een vredige
kerst aan. nu deze netelige kwestie
is geregeld. Juridisch bleven alle
gebouwen en gelden sinds de
kerkscheuring van 1 mei 2004 bij
de PKN. maar een daarvoor speci
aal ingestelde commissie van bij
zondere zorg besprak met de afge-
scheiden gemeenten hoe de ver
mogenssituatie geregeld zou wor
den. Inmiddels is dat met ruim
veertig Hersteld Hervormde Ge
meenten gebeurd. Er volgen er
nog 18. waaronder Sint-Maartens
dijk en dat is een extra ingewik
kelde kwestie omdat de Maartens
kerk het vermogen heeft af
gesplitst in een aparte stichting.
Volgens een woordvoerder van de
PKN uit Utrecht is dit .een zaak
van hoge diplomatie.' Hij ver
wacht hierover pas in de loop van
2009 een uitspraak van de kleine
synode.
Voor Poortvliet is de zaak nu gere
geld. De PKN noemt de voorzie
ning .een handreiking ten behoeve
van nieuw kerkelijk leven dat deze
gemeente buiten de PKN wenst op
te bouwen.' Op papier had de PKN
in Poortvliet 405 leden, vanwie er
176 naar de HHG zijn overgegaan.
Op de website van de PKN is een
hete discussie ontstaan over de
gang van zaken. Zo meldt een ze
kere Elenbaas dat aan het begin
van de jaren tachtig ,een groot
deel van de meelevende Poortvlie-
ters de gemeente uitgejaagd is
door de komst van ds. Tj. de Jong,
na het vertrek van ds. Abma.' Deze
Elenbaas suggereert dat de HHG
Poortvliet een streekgemeente ge
worden is met nogal wat leden uit
omliggende plaatsen en .veel uit
de Gereformeerde Gemeente.'
Feit is, dat het overgrote deel van
de meelevende kerkgangers in mei
2004 naar de HHG overgegaan is.
„De rest was in de loop der jaren
al uitgeweken naar elders", zegt
een woordvoerder van de PKN uit
Utrecht. Hij benadrukt dat de PKN
wat gebouwen en financiën betreft
,de start van een gemeente moge
lijk willen maken, ook als ze prin
cipieel een andere keuze buiten de
PKN maken.' „Kerkelijk leven
moet mogelijk blijven. Per geval
bekijken we dat bij al dit soort si
tuaties. Van de Hervormde Ge
meente Poortvliet voor 1 mei 2004
zijn er nog heel weinig mensen
echt betrokken bij de PKN. Ze
worden samengevoegd met een
naburige gemeente."
Volgens Jan Bras is het na elke af
scheiding sinds 1834 nooit voor
gekomen dat de .dissidenten' geld
en goederen krijgen om een nieuw
kerkelijk leven op te bouwen. Hij
meldt op de website dat de PKN
.goede dingen' doet.
De PKN-woord voerder zegt dat er
in Poortvliet rekening mee gehou
den is, dat zich mensen .tientallen
jaren hebben ingezet voor die ge
meente.' Daarom krijgt de HHG
de pastorie zonder dat daarvoor 1
euro betaald hoeft te worden. „En
de erfpachtcanon voor het kerkge
bouw en het verenigingsgebouw
stelt niets voor. Maar de HHG
moet wel het onderhoud van beide
panden betalen, hoewel de PKN
het eigendomsrecht behoudt."
De kleine synode van de PKN
heeft vrijdag ook besloten om het
diaconaal en kerkrentmeesterlijk
quotum te verlagen. Dit betekent
dat de lasten van de plaatselijke
gemeenten lager worden. Er moet
4,45% (inkomsten kerkrentmees-
ters) en 5.7% (inkomsten diaco
nie) afgedragen worden om het
bovenplaatselijke werk van de
PKN te financieren. Daar komt
nog 1,55 euro per belijdend lid bij.
De bijdrage voor de solidariteits-
kas blijft 5 euro per belijdend lid.
Hoewel de Hersteld Hervormde Gemeente Poortvliet er elke zondag twee diensten houdt, blijft het kerkgebouw en verenigingsgebouw Eben
Haëzer eigendom van de PKN. die er ook rouw- en trouwdiensten en kerkdiensten op zondag mag houden.
Ziekenhuis Lievensberg in Bergen
op Zoom begint eind 2009 met
nierdialyse. Er komen acht behan-
delplaatsen. Tot nu toe moet men
daarvoor naar Roosendaal of Goes.
Mevr. Van Gurp is als internist-nef-
roloog al aangetrokken voor de
nieuwe afdeling, een tweede me
disch specialist wordt nog gezocht.
Ook zijn er verpleegkundigen voor
in opleiding.
Een en ander gebeurt in samenwer
king met het Oosterscheldezieken-
huis in Goes. Er moet ook nog een
verbouwing plaatsvinden voor de
nierdialyse, die op de achtste ver
dieping van Lievensberg wordt on
dergebracht.
Het veertigjarige Bergse zieken
huis wil op die manier nog meer
topziekenhuis in basiszorg worden,
thuisziekenhuis voor de patiënten
van Tholen en Sint-Philipsland en
voorkeursziekenhuis voor de
Thoolse huisartsen.
Lievensberg streeft ernaar om voor
zuid-west Nederland het centrum
te worden voor mensen met ernstig
overgewicht. Dr. Feskens heeft
zich gespecialiseerd op dit terrein
en trekt steeds meer patiënten die
te maken hebben met levensbedrei
gend overgewicht. De deur in de
behandelruimte is 1.30 m breed ge
maakt en de vloer is verstevigd.
Sinds september is een tweede chi
rurg voor deze specialisatie in op
leiding om ook bij afwezigheid van
dr. Feskens toch door te gaan met
het werk. In het voor- en natraject
komen ook diëtisten en psycholo
gen in actie. Hoewel de behande
lingen voor Lievensberg nu niet
rendabel zijn, probeert men in
overleg met de ziektekostenverze
keraars het financiële draagvlak te
verbeteren. Er is sprake van een
groeimodel.
Ter gelegenheid van het 40-jarig
bestaan verschijnt voor de kerst
een jubileumboek, dat alle mede
werkers en relaties van Lievens
berg ontvangen. Het Bergse zie
kenhuis gaat zonder fusieplannen,
maar wel met samenwerkingsvor
men op naar het gouden jubileum.
Vorig jaar werd een .heel klein ver
lies' geleden, maar de uitwerking
van het beleidsplan 2006-2010
.Van goed naar beter' verloopt vol
gens Petra Verduit. secretaris van
de raad van bestuur, naar wens.
Lievensberg kampt met name bij
orthopedie en neurologie met
wachtlijsten, mede door de vergrij
zing. „Per jaar groeien we 2 tot
3%", zegt directeur Hans Ensing.
„De vraag naar zorg groeit, dus
ook de wachtlijsten." Hij heeft niet
direct een oplossing en aan de an
dere kant maakt hij zich zorgen
over het afvloeien van patiënten
naar België, waar men in Bras-
schaat of Antwerpen sneller gehol
pen wordt dan in Bergen op Zoom.
Perikelen zoals in de Zeeuwse zie
kenhuiswereld voorkomen, met na
me op Walcheren, gaan echter aan
de deur van Lievensberg voorbij.
„We kunnen goed specialisten aan
trekken en ook behouden." Filoso
ferend over de verre toekomst,
denkt Ensing dat er tussen Bergen
op Zoom en Roosendaal nog wel
eens een centraal ziekenhuis zou
kunnen komen, maar dan heeft
Lievensberg het gouden jubileum
al achter de rug.
Hollandse kijker. De provincie
schaft 100 exemplaren van een
bouwmodel van een Hollandse kij
ker aan en 20 exemplaren van het
boek De nationale parken van Ne
derland voor respectievelijk 1000
en 569,05 euro uit het promotie
budget.
