Bewoners Waterfront Tholen
hebben voortaan een eigen vlag
'AEX met de helft naar beneden,
de collecte maar 27 euro minder'
Geen vergunning voor
extra ambulancedienst
Geslaagd weerzien
na periode van 63 jaar
Weer verzet tegen
vergunning varkensstal
Huur 530 euro per maand
WV-directeur Ausems: Eigen vlag is een eigen gezicht
Keurmerk
SMWO
Thoolse collectanten Nierstichting in het zonnetje gezet
Donderdag 16 oktober 2008
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Alarmering
Bios Ambulancezorg te Rotterdam, onder meer werk
zaam op Goeree-Overflakkee, krijgt van de provincie
geen vergunning voor het exploiteren van een ambulan
cedienst in Zeeland. De aanvraag was ingegeven door
berichten dat er problemen zouden zijn met betrekking
tot de continuïteit van de ambulancezorg in het Zeeuwse.
Extra geld voor
achterstand kind
Universele sleutel
Eersteklassers ulo uit 1945 treffen elkaar
„We zaten naast elkaar op de achterste bank. Dat hebben
we vandaag weer maar gedaan. Maar we pasten er min
der goed in dan 63 jaar geleden." Adrie Punt-Hanse en
Nel Slager-den Engelsman uit Oud-Vossemeer genieten
van het weerzien met hun klasgenoten van de ulo. De
eerste klas van 1945 trof elkaar in streekmuseum De
Meestoof.
Vele tientallen inwoners zetten zich jaarlijks in om te
collecteren. Bijvoorbeeld voor de Nierstichting. In Tho-
len-stad gingen daarvoor vorige maand 49 mensen op
pad. Hen bood de organisatie een avond aan met gezel
ligheid, informatie en dankbaarheid. Negen collectanten
werden in het zonnetje gezet, waaronder de bijna negen
tigjarige Nel Bijl.
Negende collecte
Bloemdijken niet serieus genomen
Oude tegenstanders van de vestiging van megavarkens-
houderij Britt in Oud-Vossemeer hebben zich weer ge
meld bij de Raad van State. Maandag eisten ze daar ver
nietiging van de nieuwe milieuvergunning die een
uitbreiding regelt met ruim 3700 varkens. Omwonenden
E. Geluk, M. de Wit, de familie Schrauwen en de stich
ting Varkens Nee vinden dat de provincie Zeeland zijn
huiswerk slecht heeft overgedaan.
Bewoners van het Water
front in Tholen met een ei
gen boot zijn voortaan voor
iedereen herkenbaar: zater
dagmiddag is een eigen Wa-
terfrontvlag en -vaan gepre
senteerd. Voorzitter Rinus
de Korte van de vereniging
van eigenaren Eendrachts-
weg en mevrouw Ausems
van de VVV Zuid-Beveland
en Tholen ontrolden de vlag
aan de mast die op de stei
ger bij de woningen staat.
„Een eigen vlag is een eigen
gezicht, iets wat u gemeen
schappelijk heeft", zei me
vrouw Ausems.
Saamhorigheid
Platte pret
VERVOLG VAN WOZOCO
Volgens Kloet is het noodzakelijk
om een combinatie te zoeken met
andere functies. Zoals het onder
brengen van de huisarts (Brussen zit
nu in een huurwoning aan het Clo-
veniersplein), de fysiotherapeut, de
SVRZ en bijvoorbeeld de gymzaal
en het dorpshuis. „Als je dat niet
doet, dan wordt het erg lastig." Dat
het voor de inwoners veel te lang
duurt, daar was Kloet het helemaal
mee eens. Wesdorp wilde weten
waar dat nu aan ligt. Volgens de di
recteur is er 7 tot 8 jaar nodig om
'zulk soort gebouwen' te kunnen re
aliseren. „Maar dat kun je de men
sen bijna niet vertellen. Het is in het
bebouwde gebied, een combinatie
met zorginstellingen is niet makke
lijk, je hebt te maken met onderzoek
naar plantjes en diertjes."
Als het centrum er over 2,5 jaar
staat, dan is dat een jaar later dan
het gemeentebestuur in augustus
2007 aangaf. RDBM architecten en
adviseurs uit Terneuzen was toen al
bezig met het maken van een plan
voor de indeling van de ruimte en
de plaats van het gebouw. Op 10
april 2007 werd dat voorgelegd aan
de bewoners.
De appartementen gaan per maand
531,31 euro kosten. De kale huur
bedraagt 460 euro. Daarbovenop
zijn kosten voor de verlichting van
de openbare ruimten van 4,50 euro,
voor het schoonmaken van deze
ruimten 12 euro, voor kapitaals- en
onderhoudslasten van de gemeen
schappelijke ruimten 4,50 euro en
voor de huismeester 9 euro. Dan
zijn er nog zogenaamde subsidiabe
le kosten voor onder meer het
schoonmaken van dakgoten, ont
stoppen riolering, verzekering, on
derhoud gemeenschappelijke tuin,
alarminstallatie, zonneschermen en
administratiekosten.
Op de eerste en tweede verdieping
is plaats voor elke zeven apparte
menten, op de derde is plaats voor
vier koopappartementen. De wonin
gen op de eerste verdieping worden
98 vierkante meter groot, die op de
tweede verdieping 102 vierkante
meter. Mocht het niet lukken er een
dorpswinkel in onder te brengen. En
mochten ook de huisarts en de fysi
otherapeut afhaken, dan kunnen er
op de begane grond nog drie wonin
gen worden gemaakt. Óp de begane
grond kan ook een gezamenlijke
woonkamer worden ingericht. Die
zou vergroot kunnen worden met
een zaaltje voor een biljarttafel. Die
ruimte zou weer verbonden kunnen
worden met de gymzaal/dorpshuis,
licht Kloet toe. „Óp die manier ont
staat er wat meer levendigheid.
Volgens Kloet is het de vraag of de
huurwoningen aan de overkant van
het woonservicecentrum er over 15
of 20 jaar nog zullen staan. „Als wo
ning hebben ze eigenlijk geen toe
komst. We hebben de mensen wel de
garantie gegeven dat ze er de ko
mende tien jaar nog kunnen blijven
wonen als ze dat willen. Over 15 tot
20 jaar zal dat toch anders zijn. Dan
worden de kavels groter en creëer je
daarmee meer ruimte"
In het woonservicecentrum komt
ook de SVRZ die (huishoudelijke)
zorg gaat leveren en ook voor de
alarmering gaat zorgen. Zorgleid-
ster Corrie van Popering heeft al de
nodige ervaring in de andere tehui
zen van de SVRZ. „Er zijn hier van
avond ook kinderen geweest die
zich kwamen oriënteren voor hun
ouders. Voor sommigen is het al een
gepasseerd station. Voor hen is het
al te laat. Het duurt gewoon te
lang."
Bij de panelen met de tekeningen
van het gebied, hebben Edwin Lind-
hout en Sara Kooyman van RDBM
over het algemeen positieve reacties
gehad. „Maar ze spreken wel de
wens uit dat het snel gerealiseerd
wordt," zegt Lindhout. „Het is ook
nog wel vaag, omdat er nog niks
vast ligt."
Chiel Bijl uit de Maria van Nassau-
straat is ook komen kijken, samen
met zijn zoon en schoondochter. Hij
heeft zich nog niet ingeschreven.
„Het plan lijkt me wel wat, maar ik
zou liever naar Maartenshof gaan.
Ik woon al bijna dertig jaar in
Scherpenisse, maar ik kom van
Smurdiek."
Provincie ziet geen noodzaak, ondanks problemen RAVZ
Bios verzocht ook formeel om in
aanmerking te komen voor vrijko
mende en nieuw te verlenen vergun
ningen, betreffende zowel spoedritten
als besteld vervoer.
De provincie ontkent niet dat er bij de
RAVZ, werkzaam boven de Wester-
schelde, financiële problemen zijn
waarbij een faillissement niet is uit te
sluiten. Maar ze vindt het niet voor de
hand liggen om daarop vooruit te lo
pen. De wet voorziet er bovendien in
dat wanneer er minder ambulances
voorhanden zijn dan in de vergun
ning is voorgeschreven, de gemeente
besturen dat moeten oplossen. Kwali
teit en continuïteit zijn, wat de
provincie betreft, op dit moment
evenmin in het geding. Middelburg
ziet, gezien de schaal van Zeeland,
geen ruimte voor een extra vergun
ning en juicht een aanbieder van bui
ten de regio niet toe. Bios krijgt daar
om een afwijzing, en dat geldt ook
voor een tweede zorgaanbieder die
belangstelling heeft getoond om de
bestaande vergunningen over te ne
men.
Op dit moment loopt, op initiatief
van de GGD, een onderzoek naar het
vormen van een samenwerkingsver
band tussen RAVZ, GGD en GHOR.
De gemeente Tholen krijgt voor het
komend schooljaar 211.000 euro
voor het wegwerken van achterstan
den bij schoolkinderen. Vorig jaar
was dat bedrag lager, namelijk
145.000 euro. Dit geld wordt be
schikbaar gesteld door het rijk en
komt voort uit de wet Lokale Educa
tieve agenda die tot en met 2010 is
vastgesteld. De nadruk wordt hierin
gelegd op de voorschoolse periode
van kinderen in de leeftijd van nul tot
vier jaar.
Er wordt extra aandacht gegeven aan
kinderen op de peuterspeelzaal en de
kleuterschool, zodat deze zonder ach
terstand naar groep 1 van de basis
school kunnen doorstromen. Een an
der aandachtspunt dat voorgeschre-
Daamaast zijn er ontwikkelingen
gaande die ten aanzien van ambulan
cezorg meer een relatie leggen met
ziekenhuizen. Ook dat zijn voor de
provincie redenen om het verzoek
van Bios niet te honoreren.
Hoewel momenteel gedeputeerde
staten nog beslissen over het afgeven
van een dergelijke vergunning, ligt
een wetswijziging bij de Eerste Ka
mer die beoogt dat te veranderen.
Bij de bespreking van het kwaliteits
jaarverslag 2007 is in de cliëntenraad
RAVZ, waarvan Chr. Koopman uit
Sint-Maartensdijk deel uitmaakt,
meegedeeld dat over het verplaatsen
van de post Tholen nog geen duide
lijkheid bestaat.
Koopman heeft, naar aanleiding van
een voorval aan de Zuiddijk in Sint
Philipsland, het uitrusten van ambu
lances met een universele sleutel aan
gekaart om te voorkomen dat men
voor een gesloten poort of slagboom
komt te staan. Het blijkt dat het am
bulancepersoneel al over sleutels be
schikt van slagbomen van campings
en dergelijke, maar niet van objecten
die in beheer zijn bij het waterschap.
ven wordt door het rijk is het voorko
men van zwarte scholen. Gemeente
Tholen kent dit probleem niet. Het
beleid is geschreven voor stedelijke
gemeenten, terwijl Tholen een platte
landsgemeente is. Daarom wordt er
lokaal een andere invulling aan dit
punt gegeven. In Tholen wordt met
het bestaande anti-pestproject ingezet
op begrip tussen leerlingen van ver
schillende religieuze overtuigingen.
Voor de overige 15 procent van het te
besteden bedrag mag de gemeente
zelf kiezen aan welke achterstand
aandacht wordt besteed. Scholen
krijgen zelf ook geld voor het weg
werken van achterstanden. De ge
meente heeft daarom samen met de
scholen de aanpak voor komend jaar
besproken. Het college van burge
meester en wethouders kreeg het
plan in de vergadering van dinsdag
voorgelegd.
inrichtingsplan met mogelijke
leerlingen werden in klas 3 ge
plaatst, de rest ging naar klas 2. Zo
doende deden ze niet allemaal gelijk
examen. En ook is het de reden dat
een deel van de aanwezigen elkaar
vorig jaar ook al trof, maar een an
der deel niet. Piet den Engelsman uit
Amersfoort (opgegroeid in de Kerk
straat in Tholen) bijvoorbeeld is al
58 jaar van het eiland weg en vindt
het prachtig om te horen wat er van
zijn klasgenoten van weleer is ge
worden.
Adrie Punt en Nel Slager woonden
allebei in de Hikkepolder (Adrie
woont er nóg) en fietsten dagelijks
samen naar school. „Het is ontzet
tend leuk om iedereen weer eens te
zien", zegt Adrie. „Je kreeg tevoren
een lijst met namen toegestuurd.
Dan denk je: wie is dat ook al weer?
Je probeert er gezichten bij te ver
zinnen. En als je ze dan hier ziet, is
de herkenning er tóch." De reünisten
halen gezellig herinneringen op, en
vertellen elkaar hoe hun leven is ver
lopen. Ruim zestig jaar zijn er verlo
pen sinds ze op de ulo zaten. Een ge
deelte van de groep geniet als
afsluiting in de koffiekamer van het
museum van een koud buffet.
In Tholen coördineert Siem Baaij
de collecte voor de Nierstichting
sinds 2004. Hij wordt bijgestaan
door de wijkhoofden Jolinda Bout,
Riet Roggeband en Diana Schone-
veld. Zij sturen een groep van 49
mensen aan, die jaarlijks voor dit
goede doel op pad gaan. In de aula
van het Calvijn college vertelde
Baaij hen donderdag wat er in Tho
len allemaal in de collecteweek in
het najaar voorafgaat. Dat begint in
februari/maart met het nalopen van
de collectantenlijsten. Hij meldde
de opbrengsten van de afgelopen
jaren. In 2004 was dat 1731 euro.
„Dat vond ik vrij stevig. Tholena-
ren zijn best vrijgevig." Het liep op
naar 2005 euro in het volgende jaar,
2153 euro in 2006 en 2404 euro vo
rig jaar. „Dit jaar was het ietsje
minder. Hoe dat komt, weet ik
niet." Er werd 2377 euro ingeza
meld. „Het valt dus mee. De AEX
ging de afgelopen weken met de
helft naar beneden, de collecte was
maar 27 euro minder."
Baaij heeft wel een doel, zei hij:
„Met dit aantal collectanten zou ik
de 2500 euro willen overschrij
den." Hij voegde er meteen aan toe
dat voor een plaats als Tholen ei
genlijk 70 collectanten nodig zijn.
„Maar hoe krijg je er mensen bij?
En hoe lang houden ze het vol? U
collecteert drie tot vier uren. Wan
neer u nu eens net zoveel tijd zou
steken in het werven van een col
lectant. Zelf heb ik bijvoorbeeld dit
voorjaar dertig adressen gebeld."
Eén van de aanwezigen merkte op
dat mogelijk ook mannen gevraagd
zou kunnen worden om met de col
lectebus rond te gaan. Nu zijn het
allemaal vrouwen die het doen.
„De mannen laten het kennelijk aan
de vrouwen over. Maar het is een
aandachtspunt", zei Baaij. Hij be
dankte de school voor het beschik
baar stellen van de ruimte en de da
mes Linda en Ellis Deurloo voor
het verzorgen van de koffie, drank
jes en hapjes.
Een aantal trouwe collectanten
werd in het zonnetje gezet. Van de
meeste was niet precies bekend hoe
vaak ze op pad zijn geweest. „Dat
is in het verleden niet zo goed bij
gehouden." Acht dames kregen een
hangertje, penning of collectebusje.
Mevrouw Nel Bijl had dat allemaal
al, zodat haar een envelop werd
overhandigd. Twee collectantes wa
ren afwezig en krijgen, verzekerde
Baaij, hun attentie thuisbezorgd.
Tien jaar collectant is T.J. Aarnoud-
se; minstens twintig jaar L.S. van
Duivendijk, 1. van Gorsel. M. Po-
tappel, J. Rijsdijk, M. Leunis, C.M.
Kwist en C.J. v.d. Velde.
Mevrouw Bijl gaat al meer dan der
tig jaar voor de Nierstichting op
pad. Ook nu nog, hoewel ze deze
week 90 jaar hoopt te worden. Echt
bijzonder vindt ze het zelf niet.
„Gelukkig kan ik het nog. Maar de
kracht er voor krijg ik van boven."
De Thoolse collecteert al vele jaren
in zorgcentrum Ten Anker, en de
laatste paar jaar in Dalemhof waar
ze woont. „Ik hoef er niet voor naar
buiten. Anders zou het niet meer
gaan." Ze doet meer collectes. „De
ze week de Brandwondenstichting.
Dat is de negende van dit jaar."
Hoe ze voor de Nierstichting is be
gonnen, weet mevrouw Bijl niet
meer. Maar wel waarom ze het al
die jaren heeft volgehouden. „Een
zus van me heeft twaalf jaar lange
gedialyseerd, en een nichtje dertien
jaar."
Regiocoördinator voor Zuidwest
Nederland Ine Everse vertelde de
aanwezigen over het werk van de
Nierstichting en liet een korte, in
drukwekkende film daarover zien.
Vorig jaar vernietigde de Raad van
State namelijk een eerder aan Britt
verleende vergunning voor uitbrei
ding met een nieuwe stal aan de
Groene- of Hokseweg. De Raad
vond toen dat de provincie te weinig
rekening had gehouden met kwets
bare natuur in de omgeving van de
varkenshouderij. Aan de Oud Vosse-
meersedijk komen belangrijke plan-
Het idee voor de vlag kwam van de
activiteitencommissie, gevormd door
Henk van Maaren en Udo van Steede.
Alle 98 woningen rond de voormalige
Eendracht kregen vorig najaar een
brief in de bus, met een uitnodiging
aan de bewoners om een ontwerp te
maken. Het idee sloeg aan, liefst 29
ontwerpen werden ingediend. Die
werden, anoniem, op een website ge
plaatst waarna de bewoners konden
stemmen op de vlag die hun voorkeur
had. Zes ontwerpen kregen stemmen,
met overgrote meerderheid werd het
idee van Van Maaren gekozen. Hij
plaatste op de witte en blauwe gol
vende banen van de Zeeuwse vlag het
gestileerde vignet dat projectontwik
kelaar Ligteringen destijds gebruikte
om de Thoolse woonwijk te promo
ten. Het toont de gesloten gevel van
het appartementencomplex aan de
Oude Werf met de boog van de brug
over het Schelde-Rijnkanaal.
„Je moet maar op het idee komen",
prees De Korte initiatiefnemer Van
Maaren. „En als Henk een plan heeft,
dan gaat hij er helemaal voor en
maakt hij mensen enthousiast. Beste
Henk, jij organiseert bijeenkomsten
waardoor het sociale contact wordt
bevorderd. Mensen zoals jij, en je
vrouw Janny als stille kracht op de
achtergrond, vervullen een belangrij
ke rol in onze samenleving. Jullie be
trokkenheid bij het wel en wee van de
bewoners en mensen in het alge
meen, is groot. Jullie stralen daarbij
warmte en genegenheid uit, dat
dwingt respect af. Bedankt!" Theo
van Werkhoven van de steigercom
missie onderstreepte de dank met een
attentie voor Van Maaren. De Korte
betrok in zijn dankwoord iedereen
die een steentje aan het maken van de
vlag én de presentatie ervan had bij
gedragen.
De voorzitter was blij met de ruim
De Waterfrontvlag wappert voortaan op de steiger in het water waar omheen de woningen zijn gebouwd.
vijftig Waterfrontbewoners die za
terdagmiddag naar de steiger bij het
appartementengebouw waren geko
men om de presentatie van de vlag
te vieren. „Ook in turbulente tijden,
zoals nu met de financiële crisis, kan
het leven af en toe een feestje zijn.
Maar dan dienen we wel zelf de slin
gers op te hangen. En uw belangstel
ling is mede bepalend voor het ge
voel van saamhorigheid in onze
leefomgeving." Dankzij een sponsor
kon iedereen op champagne getrak
teerd worden. En begeleid door een
accordeoniste zongen de aanwezi
gen uit volle borst het Waterfront
lied. op de wijs van Ketelbinkie.
Waar hengsten, hoogaarzen laveer
den, Gevuld met oesters, mossels,
sprot. Daar vaart men nu voor re
creatie. /Ja dat werd toekomst, Tho-
lens lot. Voor de tekst tekende Frans
Zoeteweij en het lied is voor het
eerst gezongen op het havenfeest in
Tholen.
Met een stralend zonnetje erbij was
het reuze gezellig op de steiger. De
Korte werd haast lyrisch toen hij be
schreef hoe goed het wonen en leven
in het Waterfront is. „Het uitzicht is
elke dag weer anders. En we blijven
hier jong, want er is altijd wat te
doen." Het is genieten van de Oos-
terschelde, de recreërende mensen,
de dynamiek op het Schelde-Rijnka
naal en het bourgondische Bergen
op Zoom. Helaas zijn er ook scha
duwkanten, want Van Werkhoven
weet te melden dat enkele weken ge
leden nog benzine is gestolen uit de
tanks van bij het appartementen
complex geparkeerde auto's.
De activiteitencommissie richt zich
normaliter op de bewoners van het
complex, hoewel steeds meer men
sen uit de andere woningen aanslui
ting zoeken. „We organiseren een
nieuwjaarsreceptie, een avondje bow
len en een etentje", vertelt Van Maar
en. „Of we gaan met een paar boten
bijvoorbeeld een weekend naar Ant
werpen." De vereniging van huisei
genaren blijft de activiteitencommis
sie steunen, aldus De Korte. „Want er
moet nog een jeu de boulesbaan aan
gelegd worden."
Wethouder Goossen kon wegens een
ziekenhuisopname de Waterfront-
vlag niet komen onthullen, maar hij
had een waardige vervanger in di
recteur Ausems van de streek-VVV.
Zij prees Tholen aan als een gebied
dat de toerist heel wat te bieden
heeft. Rust, ruimte en allerhande
water om en op het eiland. „Qua
kwaliteit is het aanbod bijzonder. We
willen daar als VVV op een goede
manier mensen mee trekken. En dan
gaan we niet voor de platte pret van
de kust." Mevrouw Ausems vond
dat de gemeente op een goede ma
nier bezig is in Tholen. „Men zoekt
bijvoorbeeld naar mogelijkheden
om de haven en het oude centrum
méér met elkaar te verbinden. En sa
men met de wethouder bekijkt onze
organisatie of er, naast Sint-Maar
tensdijk, een tweede VVV-kantoor
kan komen in Tholen."
De Waterfrontbewoners promoten
Tholen eveneens, stelde mevrouw
Ausems. „En hoe kan dat beter dan
met een eigen vlag. Ik ben zelf een
fervent watersporter en hoop uw
vlag in de toekomst vaak op het wa
ter te zien." Ausems kan daar zelf
haar steentje aan bijdragen, want
Van Maarens kleinzoon Colin van 't
Hof bood haar een exemplaar aan.
tensoorten voor die volgens de te
genstanders moeten worden be
schermd tegen de uitstoot van am
moniak op de varkenshouderij.
De bezwaarmakers zeggen dat de zo
genoemde bloemdijken nog steeds
niet door de provincie serieus zijn
genomen. De nieuwe vergunning
zou daarom weer moeten worden
vernietigd. Hun woordvoerder wees
de Raad ook op de zogenoemde
richtlijn Veehouderij en stankhinder.
Die regeling is hier door de provincie
toegepast bij het vergunnen van de
uitbreiding.
Maar volgens de bezwaarmakers is
die regeling intussen achterhaald.
Hij onderschat de mate van stank op
en rond de varkenshouderij. Nieuwe
inzichten maken volgens hen ook
duidelijk dat de Raad van State
moet bekijken of de uitbreiding vol
gens andere milieuregels nog wel
kan.
De provincie wimpelt de kritiek af.
Zo voldoet de varkenshouderij aan
de beste technische eisen die er
worden gesteld, aldus een woord
voerder. Hij zegt ook dat de waarde
volle bloemdijk op ongeveer 900
meter verwijderd is van de varkens
houderij. De invloed van ammoniak
van de varkenshouderij is daar zo
laag dat die onder de normen blijft.
Een reden om de gevraagde vergun
ning te weigeren is er dus niet, aldus
de provincie.
De advocaat van Britt vroeg de
Raad van State om de stichting Var
kens Nee buiten deze rechtszaak te
houden. Hij wees daarbij naar een
uitspraak die de Raad onlangs deed
over de belangen van kleine milieu
clubs die eigenlijk niets anders doen
dan procederen. Zulke milieuver
enigingen lopen grote kans om
voortaan door de Raad als niet-be-
langhebbend opzij te worden ge
schoven. De Raad verwacht name
lijk dat milieuverenigingen ook
andersoortige activiteiten verrich
ten.
Als de Raad dit verzoek van de ad
vocaat honoreert, dan maakt dat
weinig uit voor deze rechtszaak. De
belangen van de andere bezwaarma
kers staan namelijk niet ter discus
sie.
De Raad van State doet over zes
weken uitspraak.
Stichting Maatschappelijk Werk en
Welzijn (SMWO) heeft het HKZ-
certificaat binnengehaald voor de
afdeling algemeen maatschappelijk
werk. SMWO claimt daarmee de
eerste welzijnsinstelling te zijn die
voldoet aan de eisen die nodig zijn
voor dit keurmerk. De stichting ont
ving tevens een compliment van de
beoordelaars. Die vonden dat ze
zelden een organisatie tegenkomen
waar het werk met en voor de klant
zo betrokken, zorgvuldig en met
vakmanschap wordt uitgevoerd. Het
maatschappelijk werk van SMWO
heeft naast Goes en Zierikzee een
vestiging in Sint-Maartensdijk. SM
WO gaat het komende jaar werken
aan het behalen van de certificaten
voor de overige afdelingen zoals de
sector welzijn.
Negen trouwe collectanten voor de Nierstichting werden gehuldigd door coördinator Siem Baaij (rechtsachter) en de drie wijkhoofden.
Vorig jaar zochten leerlingen uit de
examenklas van 1948 elkaar op.
Daar was op zijn eigen verzoek ook
Leen de Wilde uit Muiden bij, die
met deze mensen in de eerste klas
van de Thoolse ulo had gezeten. Hij
gaf de aanzet voor een reünie van
die eerste klas, waarvoor - net als
vorig jaar - Kees Rijnberg uit Sint-
Maartensdijk en Frans de Leeuw uit
Breda de organisatie op zich namen.
Het lukte niet om iedereen op te spo
ren. „Van vier hebben we niet kun
nen achterhalen waar ze gebleven
zijn. Verder zijn ook al tien klasge
noten overleden", vertelt Rijnberg.
Uiteindelijk meldt een zeventiental
oud-leerlingen zich aan voor het
treffen. Ze komen naar het streek
museum, waar ze een leuke middag
beleven. Cock Stoutjesdijk leidt het
gezelschap, waaronder haar man
Bram als reünist, rond en ze krijgt
volop aandacht. „Er was veel her
kenbaars bij voor hen." De Leeuw is
onder de indruk van de collectie van
De Meestoof. „Een prachtig muse
um!" In het oude schoollokaal pro
beren ze de bankjes uit.
De ulo-klas werd aan het einde van
het schooljaar gesplitst: de betere
