Schieten en je conditie testen:
alle bezoekers mogen aan de bak
Piet Jeroense maakt van hobby
zijn werk met winkel in Tholen
Tholenderwijs
'Iedereen wil een mooie auto hebben, toch?'
Gezellige drukte en actie tijdens zomermarkt in Poortvliet
J Aardappel- J
recepten
Kwart eeuw speciaalzaak witgoed, beeld- en geluidsapparatuur
Palingroken
Donderdag 21 augustus 2008
Piet en Wilma Jeroense uit Tholen hebben hun speciaal
zaak in witgoed, beeld- en geluidsapparatuur bewust be
perkt gehouden. Een kwart eeuw geleden begonnen ze
voor zichzelf en daar heeft Piet tot op de dag van van
daag geen spijt van. „Ik had het veel eerder moeten
doen. Maar ik heb in ieder geval van mijn hobby mijn
werk kunnen maken." Bij het zilveren jubileum van Je
roense V.O.E wordt in de winkel de komende weken na
drukkelijk stilgestaan.
Regiofunctie
Geen handjeklap
Huisvesten Polen
krijgt aandacht
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Kijken, kijken en niet kopen. Maar dat laatste was ook
niet de bedoeling tijdens de automeeting bij autobedrijf
Niemantsverdriet zaterdag in Poortvliet. Er waren er
zo'n 120 opgegeven bij Pre-events, die samen met Nie
mantsverdriet de show organiseerde. Iedereen met een
beetje speciale auto mocht meedoen. Daar was gehoor
aan gegeven. Over het hele erf van Niemantsverdriet
stonden de bolides deur aan deur uitgestald. Voor de au
to's van de bezoekers geen plek meer, die parkeerden op
het grasveld tussen de garage en de Postweg.
Automeeting Niemantsverdriet in Poortvliet trekt zo 'n 120 deelnemers
Kras
Tunerkampioen
Er wordt er al vroeg op los geschoten in de schiettent op de braderie in Poortvliet.
Er zijn al aardig wat measen op de been als de braderie zaterdag in Poort
vliet is begonnen. Het felle zonnetje heeft ze uit hun huizen gelokt. Bij en
kele kraampjes laat het publiek nog even op zich wachten en daarom ma
ken de standhouders zelf nog maar even gebruik van hun waren. Zo ook
Hanna de Wit uit Sint-Maartensdijk. Zij bemant samen met Majanka Uijl
uit Poortvliet een kraam voor sportvereniging Bep. Er staat een fiets waar
op je je conditie kunt meten. De Wit is hem even zelf aan het testen.
Een paar kraampjes verder wordt er
al flink op los geschoten in de
schiettent. Na een paar knallen ligt
er bijna een hele rij bloemetjes op
de grond. „Daar gaat het om", zegt
de standhouder.
De straten rond het centrum zijn
volledig gevuld met kramen en in
het midden staat een feesttent. Kin
deren hebben de zolder leeggehaald
en hun spulletjes op straat uitge
stald. Het is een gezellige boel tus
sen de kermisattracties. Uit een box
bij de draaimolen schalt luid vrolij
ke muziek. Enkele kinderen maken
een dansje achter hun kleedje.
Kleding, boeken, allerlei onderde
len, beelden, hoofdkussens, op-
blaasdieren: voor elk wat wils op de
zomermarkt. En niet overal hoeft de
portemonnee te worden getrokken.
Er kan namelijk een boodschappen-
pakket worden gewonnen bij een
kraam waar een enorme paling in
een aquarium zwemt. Nee, er heeft
nog niemand naar geraden. Daar is
het nog wat vroeg voor.
De paling in de nauwe glazen bak
heeft het beter bekeken dan zijn
soortgenoten iets verderop. Die
worden in groten getale gerookt in
één van de ketels van de aanwezi
ge palingrokers. Peter van der
Sterren uit Poortvliet doet dit jaar
voor het eerst mee aan de paling-
rookwedstrijd. Voorheen organi
seerde hij de wedstrijd zelf. „Nu
heb ik het overgedragen aan het
activiteitencomité, want het werd
een beetje te druk voor mij. Ik heb
namelijk van mijn hobby mijn be
roep gemaakt. Ik ga alle markten
af in Veere, Zoutelande en de rest
van Nederland. Zo'n vier keer in
de week. Ook doe ik palingroken
op bruiloften. Dan heb ik soms een
zandhaaitje bij me. Dat vinden de
mensen leuk."
Van der Sterren is zijn ketels aan het
opstoken. Onderin het metalen vat zit
een schuiflade waarin de brandstof
gaat. Hij gebruikt zaagsel voor het ro
ken. houtsnippers om de temperatuur
te regelen en stukjes hout om te sto
ken. Net na de start om 12 uur gaat
het vuur al aan. Dat blijft branden tot
om vijf uur de test begint.
De Poortvlietenaar eindigt op een
tiende plaats. Die moet hij delen
met de winnaar van vorig jaar: René
van Vossen uit Scherpenisse. De bo
kaal verlaat de provincie en gaat
met Wim Wijsman uit Amersfoort
mee naar huis. De tweede en derde
plaats is wel voor Zeeuwen, name
lijk Jan de Koning uit Bruinisse en
P.J. Hart uit Nieuwerkerk.
Bij het kraampje van de Eevliet zijn
leerkrachten en ouders volop aan de
slag met het schminken van kinde
ren. Marleen Lens is Maureen West
dorp uit Sint-Annaland aan het
schminken. Zij krijgt een mooie ro
ze/geel/paarse vlinder op haar ge
zicht. Zusje Dominique wordt ook
versierd met roze verf. Eveneens
een vlinder.
Eén stand is volledig ingericht met
paardenspullen. Niet alleen voor
een paard, maar ook vén een paard.
Er staan allerlei middeltjes op basis
van paardenmelk. De verkoper
smeert body lot ion van paardenmelk
op de armen van belangstellenden.
„Moet je eens proberen hoe het
voelt", prijst hij zijn product aan.
Dat doet hij goed, alleen de dose
ring is nog even wennen. „Oh, sor
ry, weer teveel in het flesje gekne
pen."
Zoals op elke braderie staat ook de
caravan van Veilig Verkeer in de
straat geparkeerd. Aan het eind van
de dag hebben 95 deelnemers zich
aan de verkeerstest gewaagd, waar
van 17 zonder fouten. De prijs is
meegenomen over de grens. Ant
werpenaar Jack van Rijen kwam als
winnaar uit de bus. De ogentest ken
de minder animo. Hier deden vier
personen aan mee, maar dat was
volgens de heer Gelok, die bij het
testteam hoort, te wijten aan het
weer. „Het wordt al gauw te warm
in de caravan."
Wie begin jaren tachtig een eigen
zaak begon, had het economische
tij niet mee. Tóch besloot Piet Je
roense, na een half jaar wikken en
wegen, om de stap te wagen. De
servicemonteur bij fa. Verjaal be
gon op 1 augustus 1983 voor zich
zelf. Hij deed reparatie van was
machines en televisies, en het
plaatsen van binnenantennes - „na
dat de televisiekabel was geko
men" - van huis uit. Als apparatuur
vervangen moest worden, kwamen
klanten met de vraag of hij die kon
leveren. Jeroense had dat nooit
kunnen denken, maar ging met
boeken van leveranciers aan de
slag en zo is het bedrijf uitge
bouwd. „Eerst huurde ik een gara
gebox voor mijn materialen, dat
werden er op een gegeven moment
drie. Maar daar moest ik uit omdat
ze niet als bedrijfsruimte gebruikt
mochten worden."
De Tholenaar oriënteerde zich op
een ruimte elders. „Ik heb het op
het bedrijventerrein geprobeerd,
maar daar werd in die tijd geen de
tailhandel toegestaan. Nu kan dat
allemaal wél en dat stuit me enigs
zins tegen de borst." De huidige
ruimte aan de Parksingel kwam be
schikbaar toen M. Moerland zijn
winkel naar de Eendrachtsweg ver
plaatste. „Eerst hebben we ge
huurd, later kochten we het pand",
zegt Jeroense. Op 29 april 1993 is
hij er begonnen. Aanvankelijk was
de winkel halve dagen open, de
rest van de dag was de Tholenaar
op pad voor reparaties. „Maar dat
gaat niet. Het werkt stress in de
hand en dat kun je niet gebruiken."
Nu is het zo dat zijn vrouw Wilma
in de winkel is wanneer Piet voor
een reparatie weg moet. Zó willen
ze het houden, waardoor ze geen
personeel hoeven aannemen. Om
die reden zijn ze ook nooit aan in-
stallatiewerk begonnen. „Je streeft
wel naar meer, dat is gezond. Maar
je kunt nu eenmaal niet alles doen
en ik gun een ander ook wat." Ge
zondheid komt wat Jeroense be
treft op de eerste plaats, daarnaast
willen hij en zijn vrouw ook van
het leven genieten. „Door de win
kel ben ik méér thuis dan vroeger.
Het betekent wel dat ik zes dagen
moet werken, maar dat vind ik niet
erg. En gaat de telefoon omdat er
iets kapot is, dan wil ik naar die
klant." De winkel is op maandag
gesloten, de andere weekdagen
van negen tot zes open, en op za
terdag van tien tot vier uur.
Piet Jeroense heeft van zijn werk
zijn hobby kunnen maken, vertelt
hij. „Ik was twaalf toen ik mijn
eerste radiootje bouwde. Zo'n pak
ketje van Maxwell. Daar lag je dan
in bed naar te luisteren, ik vergeet
het nooit." Hij zit inmiddels veer
tig jaar in het vak. Weet nog alles
van de zwart-wit televisie en van
het plaatsen van masten op het
dak. „Zes tot acht meter hoog wa
ren die, dat was nodig om België
te kunnen ontvangen." De glazen
beeldbuis maakte de televisies van
destijds loodzwaar, vaak moest je
nen staan." Asko, Bosch/Siemens,
Miele, AEG, Electrolux, Candy,
Zanussi, Philips, Sony, Samsung,
Sharp, JVC en Panasonic zijn mer
ken die hij voert.
Jeroense geeft aan dat mensen niet
moeten verwachten dat een appa
raat van een goedkoper merk net
zo lang meegaat als een duur. En
hij geeft aan dat ook bijvoorbeeld
wasmachines onderhoud nodig
hebben, terwijl dat bij mensen
vaak een sluitpost is.
In al die jaren is er het nodige ver
anderd. „Alles is tegenwoordig
computergestuurd, met elektronica
erin. Het betekent datje bij repara
ties veel meer logisch moet den
ken, dan met je handen werken.
Maar je groeit erin mee. Een com
puterfreak ben ik niet, ik doe mijn
werk erop." Jeroense volgt regel
matig cursussen bij fabrikanten
van apparaten. Zo was hij al enkele
keren bij Asko in Zweden. Het
blijft hem boeien.
Hoewel hij de periode heeft gemist
dat er écht te verdienen viel in de
elektronicabranche, is Jeroense te
vreden met zijn zaak. „Je moet de
concurrentie voortdurend in de ga
ten houden. Maar bij ons zijn de
prijzen de prijzen, we doen niet
aan handjeklap. Want we staan niet
op de markt." Hij geeft aan dat, in
tegenstelling tot wat over sommige
branches verteld wordt, witgoed en
elektronica door de overgang van
de gulden naar de euro niet duur
der zijn geworden. De Parksingel
is wat hem betreft een ideale plek
om te zitten. „Zowel vrachtwagens
van leveranciers als de klanten
kunnen voor de deur komen. En de
klant die hier heen komt, komt ge
richt en kóópt dus."
Aan stoppen denkt Piet Jeroense
nog niet. Zijn werk is zijn hobby en
andere hobby's heeft hij niet. „Maar
ik vind ook dat je niet stil moet gaan
zitten zolang je gezond bent."
Het huisvesten van werknemers uit
Midden- en Oost-Europa zal in de
toekomst ook aandacht krijgen van de
gemeente. Dat stellen b. en w. naar
aanleiding van de landelijke ontwik
kelingen over het huisvesten van ar
beidsmigranten. Sommige gemeenten
kampen met problemen rond de huis
vesting van Polen en Roemenen.
Die situatie doet zich op Tholen niet
voor, hoewel er al wel werknemers uit
Polen op Tholen wonen. Volgens b.
en w. zal de huisvesting op een dege
lijke en humane wijze moeten plaats
vinden. Daarbij geldt dat onderne
mers die bemiddelen in arbeids
krachten uit Midden- en Oost-Europa
hoofdverantwoordelijk zijn voor de
goede huisvesting. De gemeente kan
er wel een rol in spelen door op de
huisvesting toe te zien.
j Voor onze verhalenserie over de
aardappel zijn wij op zoek naar
uw bijzondere of lekkerste recept
waarvoor u aardappelen ge-
1 bruikt. Op welke wijze verschij-
1 nen de aardappels op de borden
van Thoolse huishoudens? Deel
uw recept met de lezers van de
i Eendrachtbode. Alles kan; van
I gekke of niet alledaagse aardap- I
I pels tot een puree la eigen wij- I
I ze. Stuur uw recept tot uiterlijk 4 I
I september per e-mail naar redac- I
1 tie@eendrachtbode.nl of per post
naar De Eendrachtbode, postbus
I 5.4697 ZG Sint-Annaland.
er in je eentje mee sjouwen. Dan
zijn de platte schermen van tegen
woordig een hele verbetering,
vindt de Tholenaar. Hij heeft in de
loop van de jaren een mooie klan
tenkring opgebouwd. Van het hele
eiland en uit West-Brabant weten
mensen Jeroense te vinden. „Er
komen nog steeds klanten bij, en
gelukkig niet alleen uit de nieuw
bouwwijken." De regiofunctie is
puur door mond-tot-mond reclame
gegroeid. Der ondernemer heeft
gekozen voor een pakket met de
duurdere merken, die wat kwaliteit
en service betreft het beste zijn.
„Weliswaar staan de goedkopere
er ook tussen, want niet iedereen
kan de topmerken betalen. Maar je
moet zélf achter je producten kun-
Dat hun bedrijf zich zó zou ontwikkelen, hadden Piet en Wilma Jeroense een kwart eeuw geleden niet durven dromen.
Bij de ingang van het terrein staat
een pick-up truck op palen. De auto
heeft zichzelf tot twee meter opge
tild. Zoiets heeft zelfs Johan Nie
mantsverdriet nog nooit gezien. „Er
zit een ingebouwd mechanisme in
waarmee de auto zichzelf op de
steunen kan zetten. Dat vind ik wel
heel apart."
Over de andere auto's zegt hij: „We
hebben dit al vaker georganiseerd
en dan zie je wel steeds dezelfde te
rugkomen. Het heeft een hoog, zal
ik dat zeggen, 'pimp my ride'-ge-
halte." Zijn schoonvader Peter Mas-
sar uit Tholen, die voorgaande jaren
het evenement organiseerde, is aan
wezig met wat leden van de oldti
mer vriendenclub. En Niemantsver-
driets zwager uit de Heense Molen
heeft wat Subaru's meegenomen.
„Er is een aantal jongens uit de re
gio met hun auto gekomen", zegt
Niemantsverdriet. Zo is ook Bes
man den Braber uit Scherpenisse
present met enkele kitcars. Nie
mantsverdriet is tevreden over de
belangstelling, maar betreurt het dat
er geen samenwerking met de bra
derie is, die in het dorp plaatsvindt.
„Ik heb meerdere malen contact ge
zocht, maar telkens wordt er geen
gehoor aan gegeven."
Hoewel het aandeel daarvan wel het
grootst is, zijn het niet allemaal om
gebouwde auto's. Dat bewijst de
aanwezigheid van een rode Ford
Mustang uit 1965. Eigenaresse Ma-
ryse Bedaf uit Oud-Gastel is de old
timer nog even aan het poetsen.
Laatste vlekken wegwerken? „Nee,
er zit een kras op. We hebben net
een speciaal spulletje gekocht van
een mevrouw die zei dat daarmee de
krassen verdwijnen." Ze poetst een
tijdje en inderdaad wordt de kras
minder zichtbaar. Maar als je vanuit
een andere hoek kijkt, is hij nog
duidelijk aanwezig. Bedaf is teleur
gesteld. Zij en haar man Rob ge
bruiken de slee voor bruiloften en
partijen. „Als boodschappenwagen
is hij niet echt geschikt. Hij is niet
zo makkelijk te parkeren want hij is
wat langer dan de doorsnee auto."
Overigens zijn er meer autoliefheb
bers aan het poetsen. „Sommige
jongens komen 's morgens vroeg al
aan en het eerste wat ze doen is hun
poetskoffer pakken. Het is echt hob
by", verklaart Niemantsverdriet.
Het evenement is dit jaar wat gezel
liger aangekleed met een podium
waarop de cover-band Stick around
voor wat sfeer zorgt. De muziek van
de band wordt afgewisseld met een
drive-in show. Niet iedereen kan die
muziekstijl waarderen. Om de hoek
van het garagepand klinken keihar
de dreunen van housemuziek uit een
auto die onder het afdak staat gepar
keerd. Een club van zo'n 10 jongens
staat erbij te praten. Pilsje en peukje
erbij, ondertussen een beetje poet
sen en een paar danspasjes, of nou
ja, sprongetjes.
Chris de Weert (24) is één van hen.
De jongens uit Hoogerheide zijn lid
van de Zeeuwse autoclub No rules.
De Weert heeft zijn Volkswagen
Golf meegenomen. Zijn eerste auto.
Hij heeft hem vorig jaar gekocht.
De wagen uit 1992 heeft hem al
heel veel geld gekost sindsdien, zegt
hij. „Met problemen erbij heb ik al
voor 5000 euro besteed aan het om
bouwen." De problemen had hij met
de versnellingsbak. Al twee nieuwe
zitten erin. Hij is nog niet klaar met
het 'pimpen' van zijn auto. Er zitten
al nieuwe stoelen in met witte zittin
gen, een wit sportstuur, nieuwe
bumpers en een geluidsinstallatie.
„Ik heb alles klaarliggen ervoor. Er
komt een andere motor in met een
turbo." Waarvoor hij het allemaal
doet „Iedereen wil een mooie auto
hebben, toch?"
Voor een aantal auto's staan enkele
enorme prijzenbekers. Zo ook bij de
Kia Picanto van Agnes en Philip
Dekkers, ofwel het Tazteam. Hun
auto heeft in tegenstelling tot de
meeste deelnemers nog wel de
merk- en soortnaam op de buiten
kant staan, maar hij is bijna niet
meer als zodanig te herkennen. „We
hebben hem helemaal uitgebouwd".
zegt de Bredase Agnes. De auto
heeft een veel langere neus gekre
gen en is een stuk breder dan zijn
originele variant.
Eén beker torent bijna boven de mo
torkap uit. „We zijn Europees Azia
tisch tunerkampioen 2007 geworden
bij lasca, een wedstrijd in België",
verklaart Dekkers de trofee. „Tja,
het kost wat, maar dan heb je ook
wat."
Eén auto wordt niet gepoetst. Daar
wordt druk op gekrast. Met krijt,
welteverstaan, want het is de krijt-
auto van Niemantsverdriet die met
zwarte schoolbord verf is bewerkt.
En er zijn kinderen op aan het lo
pen. Een jongetje trekt de stoute
schoenen aan en staat op het dak te
dansen. „Dat is eigenlijk niet de be
doeling", zegt Niemantsverdriet.
„Ik moet er niet aan denken dat ie
mand door het glazen dakje zakt."
Er staan ook enkele kraampjes op
het terrein. Waaronder een kraam
met audioapparatuur voor auto's.
Ze hebben speciale aanbiedingen
voor deze dag, waaronder een enor
me kofferbakvullende subwoofer.
„Die is wel heel groot", geeft ver
koper Mitch van der Boor toe.
„Daar blaas je het dak-van je auto
bijna mee in tweeën." Voor 599 eu
ro mag hij de toonbank over. Of de
Roosendaalse zaak haar waren
kwijt kan tijdens het evenement?
„Nou. op zo'n show verkoopje niet
zoveel. De meeste mensen komen
gewoon even kijken wat je hebt."
De subwoofer is meer geschikt
voor dB-wedstrijden, een drag,
meent Van der Boor. Daarbij gaat
het er om wie het hardste kan knal
len qua geluidssysteem in zijn auto.
Die krijgt de beker. „Die wedstrij
den heb je in heel Nederland., bij
voorbeeld Fullspeed in Rosmalen."
Het gaat niet altijd alleen om het
knallen, maar ook om de kwaliteit
van geluid. „Er is soms tot 5000 eu
ro aan prijzengeld."
De subwoofer mag je gewoon in je
auto hebben, maar Van der Boor
verkoopt ook spullen waarmee je
niet mag rondrijden. Zoals een
blauw zwaailicht en blauwe ledver
lichting. „Dat wordt best veel ver
kocht. Mensen weten dat ze er niet
mee mogen rijden, maar het wordt
meestal gebruikt op shows." t
Jeugd- en jongerenwerk bedankt al de vrijwilligers, kinderen en tie
ners die mee hebben geholpen aan het zeer geslaagde Kinder- en
Tienerkamp van 2008!
Het kamp is bedoeld voor kinderen en tieners die gebaat zijn bij een
speciaal georganiseerde week weg. Twintig kinderen en zes tieners
hebben op uitnodiging van de gemeente Tholen deelgenomen aan
het Kinder- en Tienerkamp.
Een oranje bolide trekt veel bekijks tijdens de automeeting in Poortvliet.
