'Ik heb een poosje moeten wachten,
maar nu heb ik er de centjes voor'
Fusie kerken is logisch gevolg
van al jarenlange samenwerking
Annelijn Kunst viert
Koninginnedag in India
Peter Massar uit Tholen bouwt zijn droomauto aan huis
Rock en dance
bij werkhaven
Donderdag 8 mei 2008
Zijn jongensdroom komt uit. Peter Massar (58) is al van
kleins af autogek, maar tien jaar geleden zag hij voor het
eerst zijn droomauto: een Westfield Seven. Hij ging spa
ren, want zijn wens was niet goedkoop. Massar kocht de
kitcar en is nu bezig om het voertuig in elkaar te zetten.
In zijn eigen garage bij zijn huis in Tholen.
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Fitnesscentrum
Modules
Doormidden
Kaal
3
Zelf sleutelen
Praaturen
Buffels sloegen van schrik op de vlucht
Ook in India wordt Koninginnedag groots gevierd. Niet
door de Indiërs maar door de Nederlanders die er verblij
ven. Een daarvan is Annelijn Kunst uit Sint-Philipsland.
Ze loopt er sinds februari stage voor het Hoornbeeck col
lege.
Koekhappen
Katholieken TholenVossemeer, Halsteren en Lepelstraat in één parochie
„De geloofsgemeenschappen zoals ze zijn, worden ge
handhaafd. Ze blijven alles in de eigen kerkgebouwen
organiseren", zegt vice-voorzitter Emmy Geluk van de
H. Willibrordusparochie in Oud-Vossemeer. Ook pastor
Han Akkermans benadrukt het behoud van het eigen ka
rakter van elk van de vier Rooms-Katholieke parochies
die per 1 juli gaan fuseren. Tholen, Oud-Vossemeer, Hal
steren en Lepelstraat werken al een flink aantal jaren sa
men. Vorige week ondertekenden de besturen, in het bij
zijn van bisschop J.H.J. van den Hende van Breda, de
intentieverklaring tot fusie.
Vossemeer kleinste
Hecht
gemeenschapsgevoel
Sociaal kapitaal
„Ik bouw hem in de kleur van
2008", zegt Massar. Dat is wit.
„Met verder alles in het zwart. De
stoelen, het stuur, het hele interi
eur", vertelt de Tholenaar vol en
thousiasme. „Dat is het leuke van
kitcars, je kunt ze maken zoals je ze
zelf mooi vindt."
Een kitcar is een auto die je als
bouwpakket kunt aanschaffen. Ze
zijn ook kant en klaar verkrijgbaar,
maar daar ziet de Tholenaar de lol
niet van in. Er zijn verschillende ca
tegorieën. Massar zijn voorkeur
gaat uit naar replica's van vroegere
auto's. Dat is in dit geval de Lotus
Seven, van het Nederlandse type
Donkervoort. die bij de kitearlief-
hebbers ook bekend is als de West-
field Seven.
Het is Massars tweede auto die hij
zelf bouwt. In zijn tuin staat een ro
de Lomax. Dat is een auto waarvoor
een lelijke eend (2CV) als donor is
gebruikt. De kosten om deze te ma
ken, zijn aanzienlijk lager dan die
van Massars droomauto. Hij heeft
zijn Lomax destijds voor 6000 euro
aangeschaft. De Lotus kost ruim
vier keer zoveel. „Er zijn veel jon
gens die hem willen hebben, maar
die kunnen dat nog niet betalen. Ik
heb ook een poosje moeten wach
ten, maar nu heb ik er de centjes
voor."
Massar en zijn vrouw Betsy hebben
18 jaar een fitnesscentrum in Tholen
gerund. Ze hebben Bobby's gym
vier jaar geleden verkocht. De au
toliefhebber verkoopt nu autolak-
ken. Hij gaat ermee langs autoscha-
debedrijven en op die manier is hij
in contact gekomen met Besman
den Braber in Scherpenisse. Samen
met hem heeft hij vorig jaar zijn Lo
tus opgehaald in Engeland.
„Ik ben twee keer met Besman in
Engeland wezen kijken in de fa
briek. Ik wilde zien hoe de auto's in
elkaar zitten." Het buizenframe is
van een Ford Mondeo. De motor die
hij in zijn auto bouwt, is ook van
een Ford. „Die past er het beste in",
aldus de Tholenaar.
Hij haalt de extra onderdelen bij een
autodemontagebedrijf. De kit be
staat uit modules die je in 6 delen
kunt aanschaffen. Ze kosten gemid
deld ongeveer 3000 euro per stuk.
„Je kunt alvast aan de slag, terwijl
je spaart voor het volgende deel",
legt Massar uit. Zo heb je de basis-
kit met het chassis en de kunststof
kappen.
Zijn kennis heeft de autobouwer op
gedaan in het verleden. Vroeger was
hij schademonteur in Bergen op
Zoom bij een Volkswagengarage.
„Ik heb altijd al auto's veranderd en
omgebouwd. Andere wielen en
spoilers erop. Ik wilde ze altijd leu
ker maken", zegt Massar. Zo heeft
hij ooit een Kever uitgerust met een
Mercedesneus en staat er een mint-
turkoois-kleurige Opel Kadett in de
showroom van garage Niemantsver-
driet in Poortvliet. Die is omge
bouwd tot pick-up. Hij staat er voor
de show, want dat trekt publiek.
„Thuis heb ik er geen plek meer
voor." Massar heeft met deze auto
de special car prijs gewonnen op
een customshow in Etten-Leur.
Die Kadett heeft hij overigens niet
in zijn eentje omgebouwd, maar sa
men met een vriend. Massar wil niet
alleen met de eer gaan strijken. Ver
kopen doet hij hem niet. Hij schudt
resoluut van nee. Een volgend pro
ject van de autoliefhebber was een
Bonito. Dit was een replica van een
Ferrari. Hij had er een Volkswagen
Kever voor gevonden, maar toen
Massar er eenmaal aan begon, werd
hij ziek.
„Ik had mijn hoofd gestoten en en
kele dagen later zat het niet goed. Ik
kon mijn evenwicht niet meer bewa
ren." Het duurde een hele poos en
de auto bleef staan. Betsy vertelt dat
haar man er geen zin meer in had.
De Kever verkocht hij aan een buur
meisje dat ook graag auto's om
bouwt. Toen hij weer beter was,
zaagde hij de kunststof opbouw
doormidden. .Tranen in hun ogen
als de mensen die hier gek van zijn
dat zien. Zo'n auto is nu veel geld
waard", zegt hij met lichte spijt in
zijn stem. De halve rode Bonito
staat ter decoratie in de tuin van het
echtpaar.
De liefde voor de auto's is toch bij
Massar in het bloed blijven zitten,
want toen hij weer modellen van de
kitcar bij Den Braber zag, ging het
bij hem kriebelen. Al snel stond het
onderstel van de Westfield in zijn
garage. Hij wilde weer gaan bou
wen.
Het huis staat vol met schaalmodel
len van allerlei exclusieve auto's. In
de glazen tafel staat een gele Lam-
bourghini, tussen de boeken in de
kast prijkt een rode Lomax en er
staat een Porsche achter de televisie.
Aan de muur hangt een foto van
Massar in vol ornaat. Hij rijdt in zijn
Lomax, compleet aangekleed met
een baret op zijn hoofd.
Betsy vindt het allemaal okc. „Het
is toch mooi dat hij zijn hobby thuis
kan uitoefenen, gewoon in de gara-
geT Zelf bouwt ze niet mee. „Daar
heb ik helemaal geen verstand van."
Ze maakt liever kaarten, naait graag
en is veel in de tuin bezig. Maar als
er een ritje wordt gemaakt, is ze er
bij. Het echtpaar doet mee aan op
tochten en ritten van de kitcarclub
waar ze lid van zijn.
„Laatst waren we in Amsterdam en
toen stonden de mensen rijendik om
ons te zien. Er waren Japanners die
achter elkaar foto's klikten", vertel
len ze trots. „En onderweg naar de
show op de snelweg werden er zelfs
foto's gemaakt. Mensen steken dan
hun duim op dat ze de auto zo mooi
vinden."
Massar legt uit dat ze de auto altijd
slepen achter hun 'gewone' perso
nenauto, een Chrysler PT Cruiser.
„Een evenement begint vaak om elf
uur. Wij vertrekken dan al vroeg,
soms al om zeven uur 's morgens.
Als het dan een graad of vier is, is
het niet zo prettig in zo'n open au
to." De Lomax heeft geen dak. geen
verwarming en geen ruitenwissers.
„Bij een regenbui zorgen we altijd
dat we zo snel mogelijk aan de kant
gaan staan om te schuilen", lacht
Massar. Ze kleden zich dan ook
goed aan als ze in de auto gaan zit
ten.
„Van Westfield moeten de auto's zo
kaal mogelijk zijn, want dan gaan ze
sneller. Het liefst zouden ze je nog
op een plank laten zitten als dat uit
maakt in gewicht", zegt de Thole
naar. Voor hem hoeft het allemaal
niet meer zo snel. „We worden ook
wat ouder." Hij wil wat meer com
fort in zijn witte auto brengen. Of
dat daadwerkelijk lukt? „Dat gaan
we zien", lacht Betsy. In elk geval
moeten er comfortabele stoelen in
komen, vindt haar man.
Daarnaast wil hij er een linnen kap
opzetten, er komen wissers op de
voorruit en hij installeert een ka
chel. „Bij de Lomax rijden we al
tien jaar zonder en dat vonden we
nooit echt erg. Nu willen we een
klein beetje luxe."
Massar probeert zo veel mogelijk
zelf te sleutelen. Maar hij krijgt ook
hulp van zijn twee schoonzoons
René van Velsen uit de Heense Mo
len en Johan Niemantsverdriet uit
Tholen. De eerste is technisch on
derhoudsmonteur en heeft dus nutti
ge kennis voor het auto bouwen en
de ander zorgt voor het gereedschap
zoals een pers en een takel voor de
motor. „Zo'n motor weegt 130 kilo,
dus die kun je er niet alleen inzet
ten. Je moet daarvoor met twee man
zijn."
De autogek vindt de tijd die hij in
het knutselen steekt wel meevallen.
„Ik heb één keer in de week een
vrije dag waarop ik aan de slag ga
en soms een keer 's avonds. Anders
is ie te snel klaar en dat is niet
leuk", zegt Massar. „Bovendien heb
ik al een auto waar ik mee kan rij
den, dus er is geen haast bij."
Hij vertelt dat hij in totaal onge
veer 300 uur tijd kwijt is aan het he
le project. „Waarvan, serieus, 200
praaturen. De garagedeur staat mee
stal open als ik bezig ben. Buren en
kennissen van de autoclub komen
vaak een kijkje nemen. We houden
samen koffiepauze met een borreltje
en bij goed weer spelen we een pot
je jeu de boules." Massar heeft er
een speciale baan voor aangelegd
achter in zijn tuin. Er is zelfs een
traditie bij ontstaan. Elke twee we
ken komen zes buurmannen een
avondje jeu de boules spelen. „De
vrouwen gaan dan altijd wat anders
doen." Massar houdt wel van gezel
ligheid. „De mannen vinden het
heel bijzonder dat dat zomaar bij
ons kan. We drinken er altijd een
biertje mee met een hapje. Het is
gewoon feest."
Tussen het borrelen door werkt de
hobbyist gewoon door aan zijn auto.
Hij hoopt er in augustus mee klaar
te zijn. Dan is er namelijk een show
bij garage Niemantsverdriet. Daarna
zal Massar in zijn auto te zien zijn
tijdens de mooie >eizoenen.
Annelijn Kunst uit Sint-Philipsland eet samen met de kinderen rijst
met een oranje linzensaus.
In februari is de 19-jarige Annelijn
naar India gegaan om daar voor vijf
maanden stage te lopen in een te
huis voor kinderen met een licha
melijke handicap. Dat doet ze sa
men met Alice Jacobse uit
Kruiningen. Het project is van de
stichting De Ondergrondse Kerk en
is in 2006 gestart door familie Gol-
la. Jacomien Golla komt oorspron
kelijk uit Nederland, ze is getrouwd
met een Hanock die uit India komt
en daar wonen ze nu met hun doch
tertje Joëlyn. „Omdat we met een
aantal Nederlanders bij elkaar zitten
in India vonden we het leuk om ook
hier Koninginnedag te vieren. De
weken die vooraf gingen aan 30
april zijn we druk bezig geweest
met voorbereidingen. We hebben
heel vaak het Wilhelmus, oranje bo
ven. rood wit en blauw zijn de kleu
ren van de vlag en het Zeeuws
volkslied gezongen met de kinde
ren. Daarnaast hebben we natuurlijk
de koningin laten zien op foto's en
uitgelegd wat Koninginnedag pre
cies is. Ook zijn er pakketjes deze
kant op gekomen met onder andere:
oranje bloemenslingers, kroontjes
met oranje vlechten er aan, rood wit
en blauwe ballonnen, slingers en
vlaggetjes. We vonden het maar
niets om Koninginnendag te vieren
zonder oranje tompoezen dus is er
ook een pakket gekomen waar de
ingrediënten in zaten om zelf tom
poezen te maken. Helaas waren de
koeken kapot gegaan maar als alter
natief hebben we kaakjes gebruikt.
Met een beetje kleurstof door het
glazuur hadden we prachtige oranje
tompoezen."
Nadat ze het huis versierd hadden
en iedereen behangen was met oran
je dingen werd een aubade gehou
den. Het Wilhelmus en het Zeeuws
volkslied vonden de kinderen erg
moeilijk om mee te zingen maar
Oranje boven werd uit volle borst
meegezongen, vertelt Annelijn.
„Na het zingen hebben we heerlijk
gesmuld van de oranje tompoezen.
Nadat iedereen zijn tompoes op
had, zijn we in optocht de straat op
gegaan. Uit het Nederlandse pakket
hadden we een soort trompetten die
een oorverdovende geluid maakten.
Dat geluid werd ondersteund door
tromgeroffel en het gezang van
Nederlandse liedjes. De buffels die
hier los lopen en net in een kudde
voorbij kwamen, sloegen van schrik
op de vlucht. Als er een riksja vol
gepropt met mensen voorbij kwam,
werd er heel raar naar ons gekeken
en fietsers reden bijna de berm in
omdat ze bijna achterstevoren op de
fiets zaten om naar ons te kijken. Na
de optocht waren we al wel aan eten
toe."
Ook het eten was in de sfeer van
Koninginnedag gemaakt. Ze aten
rijst met een oranje linzencurry
(een soort saus gemaakt van linzen
die je door je rijst kneedt). Dit werd
zoals gewoonlijk met de rechter
hand opgegeten, 's Middags hebben
ze spelletjes gedaan. „Het koekhap
pen mocht natuurlijk niet ontbreken
op Koninginnedag. Bij het gebrek
aan ontbijtkoek hebben we snoep
gehapt met Neder'andse snoepjes
die we aan rood, blauw en oranje
touw gehangen hebben. Daarnaast
hebben we nog een aantal andere
Nederlandse spelletjes gedaan waar
iedereen erg van genoten heeft."
Niet alleen de familie Golla, Alice
de kinderen en Annelijn vierden
Koninginnedag. Maar ook de twee
juffen, de moeder van Hanock en de
bewaker met zijn vrouw en drie kin
deren hebben enthousiast mee ge
daan. zegt Annelijn.
„Hier in India hebbei we geen last
gehad van een regenachtige of kou
de Koninginnedag maar er was
meer sprake van een hele warm
zweterige Koninginnedag. Ook hier
in India heeft iedereen genoten van
Koninginnedag."
Annelijk houdt haar ervaringen en
belevenissen bij op een weblog. het
adres is www.annelijntjuh.web-log.nl
De kerk van de H. Willibrordusparochie, die 925 leden telt, werd in
1841 gebouwd aan de Dorpsweg (in de volksmond: het Kerkwegje)
in Oud-Vossemeer.
te vertellen hebben", geeft me
vrouw Geluk aan. Akkermans stelt
dat een parochie een ingewikkelde
organisatie is. „Binnen zo'n pa
rochie bestaan veel sociale netwer
ken. Emotie speelt een rol, de diepe
re wortels. En de betrokkenheid van
vrijwilligers. Ook komt er veel soci
aal kapitaal vanuit de kerken." Pas
toraal en financieel beleid, en de be
stuurlijke structuren zijn allemaal
ingevuld vanuit de vier parochies.
Dit zal in de praktijk verfijnd moe
ten worden, aldus de pastor. „Er is
een hele weg afgelegd, maar nu be
gint het werk pas. De samenvoeging
moet nü gestalte gaan krijgen",
meent Wiertz.
Om de stichting van de nieuwe pa
rochie zo goed mogelijk te 'verko
pen', zal er in juni een speciaal ma
gazine verschijnen met de nodige
informatie en achtergronden. Tij
dens een speciale eucharistieviering
in Halsteren, op 21 juni, zal bis
schop Van den Hende zijn Zegen aan
de nieuwe parochie geven. Akker
mans: „Voor die dienst wordt speci
aal een regionaal koor gevormd, met
Angelique Sauter uit Tholen als di
rigent. Edu de Goffau uit Tholen zal
het orgel bespelen."
Nieuw-Vossemeer wordt twee achter
eenvolgende weekeinden opgeluis
terd door twee muziekfestivals. Borst-
rock bijt op 16 mei de spits af met
twee dagen hardrockmuziek aan de
voormalige werkhaven aan het Schel-
de-Rijnkanaal. De podia blijven staan
voor het volgende evenement: de
tweede editie van Bassrulers Outdoor.
Dit dancefestival vindt op dezelfde lo
catie plaats op 24 mei.
Borstrock bestaat sinds 1990 en was
een idee van twee vrienden, waarvan
René Smout uit Oud-Vossemeer nog
steeds in de organisatie zit.
De artiesten van dit jaar zijn op vrij
dag onder anderen Canvas en Bertus
Staigerpaip. Double diamond voert
het lijstje van een goed met artiesten
gevulde zaterdag aan. Kaarten zijn
verkrijgbaar via www.borstrock.nl.
Bassrulers wordt georganiseerd door
J&E Entertainment, bestaande uit
Tholenaar Jan de Viet (25) en Smer-
diekenaar Erik Scherpenisse (26) Ze
pakken deze tweede editie een stuk
groter uit. vanwege het succes van de
vorige keer.
De 'early rave area' die vorig jaar zo
wat uit zijn voegen barstie, is dit keer
twee keer zo groot. Dit jaar komt
naast early rave ook meer heden
daags werk aan bod.
Het festival start vroeger dan vorig
jaar. om 13 uur. De exacte tijdsvolg
orde van artiesten wordt ongeveer een
week vooraf bekend gemaakt. De
eindtijd van het festival is evenals vo
rig jaar middernacht, een uurtje later
dan de meeste grote festivals. De on
line voorverkoop via het ticketsys
teem Paylogic is inmiddels gestart op
www.bassrulers.nl en kaarten zijn
ook verkrijgbaar bij de Music Stores
in de regio.
De intentieverklaring is een volgen
de stap in een proces dat al een tijd
aan de gang is. Sinds 1976 delen de
parochies van Tholen (O.L.V. He
melvaart) en Oud-Vossemeer (H.
Willibrordus) hun pastoor. Tien jaar
later ontstond de regionale werk
groep pastoraat De Eendracht,
waarin beide Zeeuwse parochies sa
menwerkten met die in Halsteren
(H. Quirinus) en in Lepelstraat (H.
Antonius van Padua). Er ontstond
één pastoresteam voor deze regio,
mede een gevolg van het afnemend
aantal priesters in de Rooms-Katho-
lieke Kerk. „Gezien dat priesterte
kort wist je eigenlijk al heel lang dat
op den duur grotere parochies ge
vormd zouden gaan worden",
meent vice-voorzitter Ria Rietber
gen van de parochie in Tholen.
Zes jaar geleden is de stuurgroep
bestuurlijk overleg (SBO) in het le
ven geroepen, bestaande uit de vier
vice-voorzitters, de pastores, een
onafhankelijk voorzitter en een on
afhankelijk penningmeester. Het
SBO moest de samenwerking in de
regio bevorderen. „Er werd een
noodzaak gevoeld voor verdere sa
menwerking, daar is het mee begon
nen", legt voorzitter Paul Wiertz
van de stuurgroep uit. In 2004 slo
ten de vier parochies een convenant
waardoor het SBO meer zeggen
schap kreeg. En eind 2006 werd een
voorstel voor fusie geformuleerd.
„Een maand voor het bisdom kwam
met de beleidsnota In de duizend
gezichten van uw volk, die gaat over
de vorming van nieuwe verban
den", aldus pastor Han Akkermans.
Op grond van
deze nota zou
den de vier pa
rochies van de
regio Halsteren
moeten gaan
samenwerken
met de regio
Steenbergen.
„Maar dat vin
den we nu nog
een stap te ver.
De regio Steen
bergen telt ze
ven parochies
Van de vier Rooms-Katholieke parochies die samen
gaan, is Halsteren de oudste. Deze blijft na de refor
matie gewoon voortbestaan, zij het geruime tijd met
een schuilkerk in Lepelstraat. In Tholen is in 1795
weer een katholieke kerk gesticht, die voor het hele ei
land dienst deed. Uitgezonderd dan Oud-Vossemeer,
waarvan de katholieken kerkten in de in 1795 in
Nieuw-Vossemeer gebouwde kerk. In 1841 kreeg het
Thoolse dorp een eigen R.K. kerk, vanaf 1858 vielen
ook Sint-Annaland en Sint-Philipsland onder deVosse-
meerse parochie. Lepelstraat tenslotte is sinds 1830
een zelfstandige parochie.
en die zijn qua
samenwerking nog niet zo ver als
wij." Bij het bekijken van samen
werking richt het bisdom zich op
vier aandachtspunten: pastoraat,
personeel, gebouwen en financiën.
De bisschop moet het fusieverzoek
goedkeuren, maar zal tevoren een
aantal mensen consulteren. De ver
wachting is dat het verzoek wordt
gehonoreerd. In afwachting daar
van wil Akkermans geen medede
lingen doen over de naam van de
nieuwe parochie, noch over de
voorgedragen vier kandidaten voor
het nieuwe parochiebestuur. Voor
de naam is een prijsvraag uitge
schreven, waarbij de parochianen
zich over vier namen konden uit
spreken: De Jacobsbron, Het Nieu
we Verbond, De Vier Evangelisten
of Sint Christoffel. De vestigings
plaats wordt Halsteren, een prakti
sche oplossing omdat daar op dit
moment al het regiosecretariaat is
gevestigd. Van de vier fusiepart
ners is Oud-Vossemeer de kleinste
met 925 kerkleden, Tholen telt er
2200, Lepelstraat 1500 en Halste
ren 8200. „Dat zijn niet de aantal
len mensen die wekelijks naar de
kerk komen, hoor", zegt mevrouw
Rietbergen. In Tholen neemt ze
een lichte toename waar van het
kerkbezoek, ook van jongeren,
vanuit de nieuwe woonwijken.
Ook Oud-Vossemeer merkt vol
gens mevrouw Geluk wel iets van
de uitbreiding van het dorp. „Jon
ge mensen zien we bij ons in de
kerk vooral bij de gezinsvierin
gen." In de Willibrordusparochie
is nog niet zo lang geleden de mis
op zaterdagavond afgeschaft, iets
wat O.L.V. Hemelvaart al veel eer
der deed in verband met het terug
lopende kerkbezoek. „We hebben
de mensen tevoren gevraagd wat
ze er van vonden en er was begrip
voor. Sommigen vonden dat het
nog lang had geduurd voor deze
maatregel werd genomen", legt
mevrouw Geluk uit. De kosten
speelden een rol, met name die van
de verwarming van het gebouw
voor een handjevol mensen. Er is
nu nog één dienst, op zondagmor
gen. „Dankzij de samenwerking is
er iedere zondag in elk van de vier
parochies een dienst", vult Akker
mans aan. Hij is als priester tevens
voorzitter van de kerkbesturen in
de regio, het pastoraat vult hij in
samen met pastoraal werker Eg-
bert Bornhijm.
Het afstoten van kerkgebouwen is
momenteel niet aan de orde, verze
keren alle betrokkenen. „Het kerk
gebouw vervult een erg belangrijke
functie in de geloofsgemeenschap
pen", zegt Akkermans. Wiertz wijst
op de emotionele kant ervan, omdat
mensen er zijn gedoopt en ge
trouwd, en familieleden vanuit de
kerk hebben begraven. „Maar mét
De in 1795 gestichte parochie O.L.V. Hemelvaart, met de uit 1900
daterende kerk aan de Markt in Tholen, heeft 2200 leden.
een goed verhaal is het mogelijk om
een kerk te sluiten. Dat heb ik ge
zien in mijn woonplaats Bergen op
Zoom." Akkermans stipt de ver
schillen aan van de vier betrokken
geloofsgemeenschappen, en waar
aan niet wordt getornd. „In Oud-
Vossemeer is een heel hecht ge
meenschapsgevoel in de
I parochie, wat mede voort-
jkomt uit de aanwezigheid
|Van een Rooms-Katholie-
.ke basisschool en bijvoor
beeld iets als het vieren
van carnaval. In Tholen is
het onderlinge contact
■veel meer beperkt tot de
kerk." Ook in het onder-
houden van contacten met
'andere kerkgenootschap
pen blijft men vrij. Oud-
Vossemeer kent al vele
•tientallen jaren een volks-
kerstzang samen met de
Hervormde Gemeente en de Gere
formeerde Kerk, terwijl deze drie
sinds enkele jaren met Pinksteren
een dienst in de open lucht organi
seren. En in Tholen zijn er contac
ten met de Hervormde Gemeente
Immanuël, de Ichthuskerk en de
Protestantenbond.
De huidige parochies worden straks
parochiekernen, met aan het hoofd
commissies die de dagelijkse gang
van zaken regelen. Zelfs een aantal fi
nanciële zaken mogen ze zelf afwik
kelen. „En ze blijven bijvoorbeeld
ook ieder afzonderlijk dopen en trou
wen registreren", zegt mevrouw Ge
luk. De parochievergaderingen -
waarin werkgroepen vertegenwoor
digd zijn - worden samengevoegd tot
één en de leden ervan worden door de
bisschop benoemd. Dat laatste geldt
ook voor het overkoepelende pa
rochiebestuur. Daarvoor zijn vier
kandidaten voorgedragen, maar de
opzet is om dat aantal nog uit te brei
den. „We streven weliswaar naar een
vertegenwoordiging uit de vier huidi
ge parochies, maar kwaliteit staat
voorop", aldus Akkermans. In de
loop van de jaren zijn in de regio al
tal van zaken op elkaar afgestemd.
Projecten, zoals eerste communie en
vormsel, verlopen hetzelfde. „En re
gionale vieringen kennen we ook al
langer." Omdat het bisdom richtbe
dragen hanteert, zijn tarieven veelal
ook op elkaar afgestemd. „Daar is
enkele jaren geleden al een principe
besluit over genomen." De eigen
dommen van de afzonderlijke pa
rochies blijven voor elk van hen
geoormerkt.
Hoewel er voor de leden van de pa
rochies weinig lijkt te veranderen,
realiseren de betrokkenen zich dat
het samenvoegen van vier zelfstan
dige parochies tóch gevoelig kan
liggen. „Mensen reageren soms met
de opmerking dat we dan niks meer
Peter Massar in zijn droomauto: een Westfield Seven. Hij bouwt hem zeifin zijn garage naast zijn huis in Tholen.
