Zes appartementen
Poorthove Poortvliet
'Een potloodlijntje van halve
millimeter kan zelfs te dik zijn'
Hond met hele lange naam uit
stamboek heet gewoon Daffy
Meestoof aantrekkelijker
met legaat zussen Blaas
Evenementendag
hondenschool Steil ore
Tholenaar met
mes geprikt
Voorjaarsmarkt
Woord en Daad
Dorcas zamelt
zaterdag a.s.
kleding in
Zeeuwse liedjes
in Meulvliet
Donderdag 24 april 2008
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Meer licht in de keukens en extra wc
Het woonzorgcentrum Poorthove in Poortvliet wordt uit
gebreid met zes appartementen. Ook is het de bedoeling
dat de huisarts er praktijk gaat houden. Het complex op
de hoek van de Paasdijkstraat en de Molenstraat is tien
jaar oud en moet een frissere uitstraling krijgen. Bij de
welstandscommissie lichtte ir. J. Aalberts van Archikon
uit Goes het plan namens Marsaki toe.
Etalages
Digitaal
Jan de Kok uit Tholen tekent met grote precisie havens en de werf van Duivendijk
Jan de Kok doet er bescheiden over. Hij is beslist geen
kunstenaar, zegt. Hij tekent alleen uit liefhebberij. Op
aanraden van zijn docent komt hij er mee naar buiten. De
Kok doet voor het eerst mee aan de Kunstroute in Tho
len. Met potloodtekeningen. Als enige van alle deelne
mers houdt De Kok het bij potlood en papier.
Beeldbank
Teleurgesteld
Dominant ras
Thoolse kampioenen op expo met yorken, buldoggen en labradors
Uitmuntend
100.000 euro streekmuseum uit nalatenschap
Boekenleggers
In de nieuwe vleugel, die vast ge
bouwd wordt aan de woningen aan
de Paasdijkstraat. krijgen de keu
kens meer licht. Navraag bij de be
woners van het huidige gebouw
had geleerd dat ze de smalle keu
ken wat te donker vinden. Via een
raam in het dak zal in de nieuwe
woningen meer licht in de keuken
vallen. De keuken wordt ook iets
groter, zei Aalberts. Verder komt er
een aparte wc voor bezoekers. Ook
dat is de wens van de huidige be
woners.
De nieuwbouw sluit aan op de be
staande gevellijn. Ze bestaat uit
segmenten (verschillende delen die
inspringen) en wordt afgesloten als
hoekgebouw. Het gebouw loopt
naar de hoek iets omhoog, zoals
dat ook bij het bestaande gebouw
het gevql is.
Ook de entree wordt aangepast.
Die gaat er volgens Aalberts meer
uitspringen. Nu heeft de fysiothe
rapeut er een praktijkruimte. Ook
huisarts Brussen (nu in 't Ouwe
Raed'uus) wil er zijn wachtkamer,
spreekkamer en apotheek in onder
brengen. De wachtkamer zou hij
kunnen delen. Thuiszorg Allévo en
het Riagg hebben ook belangstel
ling getoond. Ze zouden er een
zorgsteunpunt in onder kunnen
brengen. De Rabobank wil er een
pinautomaat plaatsen.
Om te laten zien dat het een 'me
disch centrum' wordt, had Aalberts
er opvallende ramen in gebracht
die op etalages lijken (in plaats van
balkons). De commissie was daar
niet erg enthousiast over. Over de
kleur (geel) van een deel van de
nieuwe gevel was de commissie
kritisch. Volgens architect T. Jan
sen kan het snel gaan vervelen. Hij
vond het juist van belang dat het
pand als één complex wordt erva
ren. Aan de achterzijde komt een
galerij met een glazen wand, zoals
bij het bestaande gebouw.
Een 20-jarige Tholenaar is tijdens
een handgemeen in een buurthuis in
Bruinisse gewond geraakt aan zijn
lip. Twee groepen jongeren kregen
omstreeks 23.50 uur onenigheid in
het buurthuis. De 20-jarige werd
daarbij met een mes in zijn lip ge
prikt. Hij is bij de huisartsenpost
behandeld. De politie heeft de zaak
in onderzoek.
VERVOLG VAN BEGRAVEN
Over de verdeling van de kosten
zijn vragen in de enquête opgeno
men, maar ook of iedere woonkern
een algemene begraafplaats moet
houden. En de duur van de graf
rechten: 10, 20, 30, 40 jaar. „Nu is
de duur van de grafrechten 30 jaar,
en dat kan steeds met tien jaar ver
lengd worden.
Kies je voor een kortere termijn,
dan worden de kosten op het mo
ment van begraven lager. Maar die
voor verlengen van het recht zullen
door de rechthebbenden - veelal de
nabestaanden - eerder betaald moe
ten worden", aldus De Voogd. De
wethouder stipt in dit verband de
term 'eigen graf' aan. „Dat is ver
warrend, want het betekent niet dat
mensen dit graf in eigendom heb
ben. Men betaalt rechten en gedu
rende die bepaalde termijn mag men
iemand begraven houden. Vervol
gens is verlenging van dat recht mo
gelijk." De andere optie, een alge
meen graf, betekent dat dit na tien
jaar - de termijn is geregeld in de
wet op de lijkbezorging - geruimd
mag worden. Van Dis: „In Tholen
komt dat nu eigenlijk niet voor, zo'n
graf blijft gewoon liggen." Hij vindt
het woord 'ruimen' oneerbiedig
klinken en spreekt liever van herbe
graven. „De stoffelijke resten ko
men dan in een knekeldoosje, waar
na ze worden bijgezet in een
verzamelgraf. We hebben elders
voorbeelden gezien dat op zo'n ver
zamelgraf ruimte is om op een mo
nument naamplaatjes aan te bren
gen."
De gemeente wil van de inwoners
ook weten hoe ze denken over het
bewaren van as, na een crematie. En
of er behoefte is aan gedeelten op
begraafplaatsen voor mensen met
een andere religieuze of levensbe
schouwelijke achtergrond. „Dat kan
van invloed zijn op de inrichting."
Inwoners kunnen het enquêtefor
mulier ingevuld terug sturen, maar
liever heeft de gemeente dat men
kiest voor het digitaal invullen via
de website www.tholen.nl. „We
hopen op een goede respons", zegt
de wethouder. Op dezelfde website
kan een voorstel voor de defini
tie/omschrijving voor de toekom
stige begraafplaatsen geraadpleegd
worden, dat eveneens in het ge
meentehuis ter inzage wordt ge
legd. En oud-inwoners die in de
gemeente Tholen begraven willen
worden, kunnen de enquête even
eens via internet invullen of een
formulier aanvragen. Van Dis: „De
bedoeling is dat in juli een beleids
plan gereed is, waarna een veror
dening wordt opgesteld die de ge
meenteraad in november zou
moeten vaststellen." Naast de en
quête voert de gemeente gesprek
ken met andere belanghebbenden:
begrafenisondernemers, kerkge
nootschappen en andere geloofs
gemeenschappen, steenhouwers en
verzekeraars.
Jan de Kok toont de potloodtekening met het gezicht op Dordrecht die ook op de Kunstroute te zien zal zijn.
De 63-jarige De Kok begon een
aantal jaren geleden aan een cursus
tekenen en schilderen op het Kunst
centrum in de Dalemsestraat. Maar
het schilderen was niet echt aan
hem besteed, zegt De Kok. „Maar
om te schilderen, moet je ook teke
nen. En dat lag me wel. Daar ben ik
op voort gaan borduren met hulp
van de docent Francesco Antonietti.
Hij laat je vrij, maar wijst steeds op
de sterke punten. Het gaat bij teke
nen vooral om licht en donker en
perspectief. Je kan zelf bepalen wat
je tekent of schildert, maar ik ben er
bij het tekenen goed uitgekomen.
Hij heeft nu ook gezegd dat ik er
wel mee naar buiten kon."
De Kok tekent graag details. Van
beroep is De Kok timmerman. In
zijn vrije tijd maakte hij model
schepen. Ook een zeer secuur
werkje want De Kok koopt geen
bouwpakket. Tot het touw aan toe,
maakt hij de onderdelen zelf. Het
kost hem uren, dagen, maanden om
een schip te maken. „De eiken
planken voor zo'n schip zaag ik
zelf. Ik brand ze om ze rond te krij
gen. En maak de nageltjes om de
boel aan elkaar te spijkeren. Daar is
het eigenlijk mee begonnen."
Het is geen toeval dat een van zijn
schepen, een Pluut of platbodem
van het IJsselmeer, naast een van
zijn laatste tekeningen in de woon
kamer staat. Beide blinken uit door
het gebruik van details. Over de
platbodem: „Ik vind het leuk om uit
te dokteren hoe je zelf iets kan ma
ken. Kopen kun je immers alles."
De tekening is een zicht op de ha
ven van Dordrecht. De markante to
ren met de grote uurwerken is pro
minent en duidelijk op de prent te
herkennen. Modelschepen maken
en tekenen, het ligt voor De Kok in
eikaars verlengde. „Ik vind het alle
twee leuk om te doen. Maar ik
maak ook kastjes en andere meu
bels. Als ik het maar met mijn han
den kan doen." In de kamer hangen
ook tekeningen van een sleepboot
en een straatje in Middelburg.
De Kok tekent in zijn werkplaats
onder zijn dijkwoning aan de Wal.
Veel plaats heeft hij niet nodig. Veel
materiaal ook niet. Potloden, pa
pier, een puntenslijper en een gum.
Dat is het zo ongeveer. Maar hij laat
ook en doezelaar zien. Een stift van
geperst papier waarmee hij pot
loodlijnen kan uitwrijven. En een
asbak, voor het slijpsel van de pot
loden.
Aan de wand hangen tekeningen
die hij eerder maakte. Van de
Thoolse haven, van de werf van
Duivendijk, een spiegeling in een
van de ramen. Maar ook van een
deur in Rome, een Pools paard en
van vakantiefoto's uit Bulgarije.
Bijna altijd details. Als de Kok te
kent gebruikt hij een loep. Zo fijn
zijn de lijnen die hij aanbrengt.
„Een potloodlijntje van een halve
millimeter kan nog te dik wezen. Ik
ben iedere keer bezig met het slij
pen van de potloden. Maar dat pak
ik er wel vijf tegelijk. Je moet wel
een berg geduld hebben."
Als hij het tekenen beu is kan De
Kok gewoon vanachter zijn werkta
fel weglopen. Wel een voordeel bo
ven schilderen, vindt hij.
Hij tekent vaak na van foto's. Zoekt
de afbeeldingen via internet van de
beeldbank van het documentatie
centrum Zeeland in Middelburg. Hij
lijst de tekeningen ook in, en maakt
de houten lijsten zelf.
Het tekenen en schilderen zit een
beetje in de familie. Zijn broer Jo de
Kok deed vorig jaar mee aan de
Kunstroute met schilderijen. Zijn
nicht Leanne Swarthoff-de Kok ex
poseerde al diverse malen met aqua
rellen. In het woonhuis van Swart-
holï aan de Markt zal De Kok
ongeveer tien tot twaalf tekeningen
tentoon stellen. Vooral zijn laatste
tekeningen zijn er te zien. „Het ou
dere werk laten zien, heeft geen zin.
Het moet wel de moeite waard zijn
als je iets laat zien."
Voor de vijfde keer organiseert het co
mité Woord en Daad een vooijaars-
markt met kinderrommelmarkt op het
Van der Lek de Clercqplein in Stave-
nisse. De opbrengst wordt bestemd
voor het gezondheidsproject moeder
en kindzorg in Haiti (de netto-op
brengst wordt, dankzij subsidie, ver
driedubbeld). Op zaterdag 3 mei tus
sen negen uur en half een is op de
voorjaarsmarkt van alles te koop:
spullen voor de tuin. etenswaren en
dranken, tweedehands boeken, ge
schenkartikelen. speelgoed, kleding
en textiel, tweedehands fietsen, cd's
en curiosa. Ook kunnen lege cartrid
ges, toners en postzegels ingeleverd
worden. De EHBO is present, bezoe
kers kunnen meedoen aan een dam-
wedstrijd en kinderen kunnen op de
foto bij een heuse Ethiopische hut. Op
de kinderrommelmarkt worden aller
hande tweedehands artikelen te koop
aangeboden. Kinderen die mee willen
doen. kunnen zich aanmelden bij J.J.
Westdorp, tel. 692657. Bij slecht weer
wordt de markt verplaatst naar 10
mei.
Tijdens een internationale hondententoonstelling in Goes, hebben de tien
Thoolse deelnemers veel succes gehad. Sommige honden werden kam
pioen in hun klasse, andere honden kregen eervolle vermeldingen. Het
was voor de 19e maal dat de tentoonstelling werd gehouden. In totaal de
den er 1800 honden mee met ongeveer 200 verschillende rassen. De deel
nemers kwamen uit diverse landen in Europa.
Mevrouw. J. van Beveren-Scherpe- von Sanne's Heim. „Ja, inderdaad
nisse uit Sint- Maartensdijk is geen
onbekende in de wereld van de
Welsh Corgi's. Ze doet al een jaar of
vijftien mee aan diverse shows en
kampioenschappen en runt samen
met haar dochter de kennel Romasy-
hof.
Haar hond, Scarlett's Pride Tinker-
bell, deed mee in de jeugdklasse
voor teven. „En daarin werden we
kampioen. Jeugdkampioen dus",
vertelt ze niet zonder trots.
De Welsh Corgi is niet bepaald een
modehond. „Nee. Echt populair is
dit ras niet in Nederland. Daarom
wordt de hond niet zo veel gefokt.
Zelf hebben we ongeveer een maal
per jaar een nestje. Nu we kampioen
zijn geworden, worden we gek ge
beld met de vraag om een hondje."
Wim van Doorn uit Poortvliet was in
Goes met zijn Labrador Retriever
Galliwood Jimmy. Een jachthond
die geweldige prestaties levert bij
het apporteren van geschoten wild.
Een echte werkhond dus. Van
Doorn: „Je hebt binnen de fokkerij
showlijnen en werklijnen. Dit ras is
in de showlijn zwaarder en staat ook
wat lager op de poten."
Dat betekent volgens Van Doorn dat
een keurmeester daarmee rekening
moet houden. Dat gebeurde in Goes
niet helemaal. „Mijn hond haalde
een eerste prijs met de kwalificatie
'goed'. Ik had liever 'zeer goed' ge
had. Dus ik ben een beetje teleurge
steld. Deze keurmeester vond mijn
hond iets te rank en te slank."
Van Doorn, zelf keurmeester, heeft
er overigens begrip voor dat een
keurmeester bij het beoordelen van
een hond een bepaald type in zijn
hoofd heeft en op basis daarvan
kwalificaties geeft. „Ik ga met de
hond nog wel een keer naar een an
dere tentoonstelling om te kijken
wat de keurmeesters er daar van vin
den."
Mevrouw A. van Veen-Runderkamp
uit Tholen is een tevreden mens.
Tenminste, als het om de uitslag van
de jury gaat. Mevrouw Van Veen liet
twee Heidewachtels beoordelen.
Waaronder Daffy Genau wie Akke
een lange naam. Als ik de hond bij
haar volle naam zou roepen, zou ze
al lang de hoek van de straat om
zijn. Daarom roep ik gewoon Daf
fy."
De keurmeester zette Daffy op de
lijst als 'reservekampioen'. „Vier
van die titels en je bent Nederlands
kampioen. Dus ik ben tevreden."
De Thoolse bivakkeerde twee dagen
op de tentoonstelling en merkte dat
er nogal wat gefrustreerde deelne
mers tussen zaten. „Sommige men
sen kunnen niet tegen hun verlies.
Die worden dan onaardig. Die gaan
dan schelden. Nee, bloed is nog niet
gevloeid. Maar soms zie je mensen
echt heel teleurgesteld weggaan. Ik
kan dat wel een beetje begrijpen. Ik
ben zelf keurmeester. Ik keur ezels."
De jeugd heeft de toekomst moeten
de keurmeesters hebben gedacht
toen ze de acht maanden oude Rubin
van 't Schouwse 'Oekje, zeg maar
Butch, uit Oud-Vossemeer onder
ogen kregen. De pup, een Franse
buldog, deed al eerder mee aan
shows omdat zijn baasje, Lindsey
Schoep, de indruk had bij een fokker
een mooi hondje te hebben gekocht.
Ze kreeg gelijk. „Hij heeft al een
paar beoordelingen gekregen en is
volgens de keurmeester in Goes
'veelbelovend'. Nu ik dat wee, ga ik
meer shows af en mag hij wat mij
betreft in de toekomst ook gaan dek
ken."
Lindsey wilde al heel lang een hond.
„Geen grote, maar een kleine stoere
hond. Ik ben op internet gaan zoeken
en kwam uit bij de Franse buldog.
Die heb ik gekocht bij een echte fok
ker. Dus met papieren. Ik heb men
sen gesproken die een Franse buldog
via Marktplaats hebben gekocht. Die
kwamen bedrogen uit. De hond leek
wel op dat ras, maar was het niet."
Net zo enthousiast als Lindsey is
Marijke Dorst uit Sint-Annaland. Ze
geeft les aan de hondenschool Steil
ore aan de Langeweg en kreeg in
Goes met haar Australische herder
Shadow te maken met 11 concurren
ten. „Mijn hond kreeg de kwalifica
tie 'zeer goed', en daar ben ik heel
blij mee."
De Australische herder is niet voor
iedereen een geschikte hond. „Het
ras is dominant. Een beetje opdrin
gerig en de hond hecht zich sterk
aan een baas. Met mijn man bijvoor
beeld. klikte het niet. De hond wilde
bij mij zijn. Maar verder is het een
heel lief ras. Lief voor kinderen ook.
Maar geen schoothond. Shadow is
57 cm hoog en weegt 33 kilo."
Uitmuntend. Dat vond de jury van
Juta Bas our Loyal Welsh. Bas deed
mee in de open klasse voor reuen.
De hond moet nog naar de dierenarts
voor controle, maar als zijn heupen
goed zijn, dan mag ook Bas gaan
dekken, belooft zijn baasje F. van
Helden uit Sint-Philipsland. Bas
doet ook mee tijdens jachtpartijtjes
en leert drijven en apporteren. „Het
is een fijne huishond", vindt ze. „Ik
heb een kindje van twee jaar en die
kan rustig op zijn rug gaan zitten. De
hond vindt het prima."
Ook zij waarschuwt voor het aan
schaffen van een hond via het inter
net. „Daar worden deze honden al
voor honderd euro aangeboden, ter
wijl een goede hond. met papieren
gemiddeld zeven tot achthonderd
euro kost."
Marijke Wakkee uit Sint- Maartens
dijk was de enige in de serie 'teven
jonge hondenklas'. Met haar Welsh
Corgi Cardigan Kayla behaalde ze
dus de eerste plaats. Maar wel met
de classificatie 'uitmuntend'.
Marijke heeft een kennel en fokt dit
ras. „Het zijn gave honden. Ze zijn
leergierig en hebben een groot ge
voel voor humor." Dat laatste bleek
onder meer tijdens een hondenexa
men. „Ze moest twee minuten blij
ven liggen, maar had daar geen zin.
Uiteindelijk deed ze het wel met een
gezicht van 'het moet van de baas'.
Het resultaat was dat ze als een kind
kreunend en wel op haar rug ging
liggen. Daar kun je dus niet boos op
worden."
Op dit moment heeft ze een nestje
met 8 puppies. „Dat is enorm veel
werk. Je kunt me opvegen. Zo moe
ben ik. Nee. Ik blijf er niet mee zit
ten. Vooral in België wonen veel
liefhebbers."
Net zo moe als Marijke Wakkee is
Hanna Koevoets uit Stavenisse.
Streekmuseum De Meestoof in Sint-Annaland erft een ton van de zussen
.Fans en Maar Blaas uit Tholen. „Dat je zoiets toevalt, is toch wel heel
bijzonder", reageert voorzitter Simon Nieuwkoop. Hij was er beduusd
van toen hij het nieuws enkele weken geleden te horen kreeg. De
Meestoof heeft ambities en wil aantrekkelijk blijven. Daar zal het legaat
van honderdduizend euro aan besteed worden, aldus de voorzitter. Het
museum kreeg verder de collecties prentbriefkaarten en boekenleggers.
Dat het streekmuseum in het testa
ment van de twee ongetrouwde zus
sen bedacht was, kon Nieuwkoop
begin deze maand al melden bij de
opening van het expositieseizoen.
Donderdag werd. in aanwezigheid
van het museumbestuur en familie
leden, de hoogte van het bedrag be
kend gemaakt. De voorzitter is er ei
genlijk nog steeds stil van. „Het
illustreert te meer dat ons museum
een plaats verworven heeft in de
Thoolse samenleving." Een ton is
geen kleinigheid voor De Meestoof,
het is ongeveer anderhalf keer het
jaarlijkse exploitatiebudget. Wim
Blaas met zijn vrouw Ineke uit Am
stelveen en zijn zus Antje Blaas uit
Amersfoort - kinderen van de broer
van Maar en Jans - onthulden het
bedrag donderdag in de koffiekamer
van het museum. „Ik weet dat de
tantes er hun hele leven mee bezig
waren. Dus ik keek er niet van op
toen ik hoorde dat ze het museum
hadden bedacht", zegt Wim Blaas.
„Op deze manier kunnen anderen er
straks ook van genieten."
Nieuwkoop werd op de dag van de
begrafenis van Jans Blaas - ze over
leed op 25 maart, 87 jaar oud - op
de hoogte gebracht door Eef de Jon
ge. Zij is executeur-testamentair en
al vele jaren bij De Meestoof be
trokken. Maar Blaas, die 16 januari
vorig jaar op 94-jarige leeftijd over
leed, stond mee aan de wieg van het
Thoolse museum. „Ze was één van
de initiatiefnemers voor een ten
toonstelling bij de viering van 600
jaar stad Tholen. En daar is toen het
idee gerezen om een museum te
stichten", weet Nieuwkoop. Dat
kwam er in 1973, Maar Blaas maak
te deel uit van het voorlopig comité,
en was tot op hoge leeftijd adviseur
en vrijwilliger bij De Meestoof.
„De boekencollectie had haar bij
zondere belangstelling. Ze werkte
in de bibliotheek, in Bergen op
Zoom en in Tholen." Jans Blaas
volgde een tuinbouwopleiding, en
werkte naderhand bij een notaris en
voor het ministerie van binnenland
se zaken. „Ik denk dat beide dames
vooral een band hadden met Tholen.
En dat dét hen ertoe gebracht heeft
om deze schenking te doen. Ik kan
dat wel begrijpen, dat je vergroeid
bent met de plaats waar je wortels
liggen", aldus Nieuwkoop.
De voorzitter vindt dat het museum
bestuur de taak heeft om de ge
schiedenis van Tholen en Sint-Phi
lipsland door te geven en te
visualiseren voor de generaties die
na ons komen. Daarvoor doet het
geregeld een beroep op subsidies en
sponsoren. „Maar we moeten het
hebben van onze bezoekers. Dat
zijn er tussen de 4000 en 5000 per
jaar en we willen graag dat dat méér
wordt. Ook moeten we als museum
aantrekkelijk blijven." De Meestoof
is een museum met ambitie, opge
nomen in het landelijke register van
erkende musea. Nieuwkoop bena
drukte de belangrijke rol die vrijwil
ligers spelen binnen De Meestoof.
„Ook daarin moeten we blijven in
vesteren. Want zonder vrijwilligers
geen museum." Er liggen de nodige
plannen en daaraan zal het bestuur
de komende jaren de handen vol
hebben. „We moeten het geld niet
zomaar uitgeven, maar éérst goed
nadenken", benadrukt Nieuwkoop.
Uit de nalatenschap van beide da
mes, die heel hun leven in de ouder
lijke woning in de Brugstraat heb
ben gewoond, zijn nog een aantal
dingen naar De Meestoof gegaan:
de collecties prentbriefkaarten en
boekenleggers, een merklap van de
grootmoeder van de twee zussen en
portretfoto's van hun grootouders
Geluk-Friderichs.
Internationale hulporganisatie Dor
cas houdt zaterdag 26 april een lan
delijke kledingactie en hieraan wordt
in alle kernen van Tholen aandacht
besteed. Kleding kan tussen 9.30 en
12 uur worden afgeleverd op de vol
gende adressen: Tholen, Regentes-
sestraat 50; Poortvliet, Stoofstraat 7;
Scherpenisse, Scaldisstraat 23; Sint-
Maartensdijk, Wouthoekweg 5;
Stavenisse, Voorstraat 25; Sint-An
naland, Ring 44; Oud-Vossemeer,
Veerstraat 7 en Sint Philipsland,
Voorstraat 40.
De ingezamelde kleding wordt ge
sorteerd verstuurd naar de hulp
projecten van Dorcas, zoals de nood
hulpprojecten en de sponsor-projec
ten van kinderen, gezinnen en be
jaarden. Ook wordt een klein
gedeelte beschikbaar gesteld of ver
kocht aan kerken in Oost-Europa die
het verkopen en daarmee hun sociale
projecten geheel of gedeeltelijk fi
nancieren.
Jaarlijks gaat er zo'n 800 duizend ki
lo gesorteerde Dorcas-kleding naar
de allerarmsten in Oost-Europa en
Afrika. Dit zijn mensen die zelf on
voldoende geld hebben om kleding
in de winkel te kunnen kopen. De
hulp gaat naar oude mensen die on
mogelijk van hun pensioen rond
kunnen komen, gehandicapten, chro
nische zieken, de kwetsbaren in de
samenleving.
Ruim 150 transporten met hulpgoe
deren zijn in 2007 verzonden naar
Roemenië, Moldavië, Hongarije,
Oekraïne, Rusland. Wit Rusland, Ar
menië, Servië, Albanië, Bosnië, Ko
sovo. Malawi, Zuid-Afrika, Lesotho,
Kenia, Egypte en Mozambique.
Het gehele jaar door kan op de laat
ste zaterdag van de maand kleding
worden afgegeven in Tholen, Regen-
tessestraat 50, en in Sint Maartens
dijk, Wouthoekweg 5. Voor verster
king van de werkgroep Dorcas
Tholen kan contact worden opgeno
men met Dick van de Velde via tele
foonnummer 602995.
Hondenschool Steil öre uit Sint-Annaland houdt op zaterdag 17 mei
een evenementendag. Deze dag is bedoeld voor alle leden van de hon
denschool. Alle onderdelen komen aan de orde. Tijdens de trainingsda-
gen worden gehoorzaamheid en behendigheid gecombineerd met theo
rielessen, dit alles wordt aangeleerd door middel van het zogeheten
clicker systeem. Op deze evenementendag wordt gekeken hoe ver de le
den staan bij deze onderdelen: een gehoorzaamheidsexamen, behendig
heidswedstrijd en een showkeuring. Bij het gehoorzaamheidsexamen
wordt gekeken hoe ver de leden staan met hun trouwe viervoeter, de oe
feningen die aan de orde komen zijn: zit, af, blijf, hier komen, vooruit
sturen, voetoefening en het volgen, en socialisatietesl.
Het behendigheidswedstrijdje is een wedstrijd onderling onder de leden,
zodat ze niet voor niets aan het trainen zijn en met veel plezier een wed
strijd element inbrengen.
De showkeuring is een keuring zoals op shows. Er wordt individueel
een keurrapport over de hond gegeven om te beoordelen hoe de bouw,
uiterlijk en de anatomie van de hond is.
Tijdens de dag worden er ook theorielessen gegeven om de mensen te
leren wat een hond is en hoe ze er mee om moeten gaan om alles in goe
de banen te leiden en grote problemen te voorkomen.
Tevens kan er aan het einde van dit evenement foto's gemaakt worden
door een professionele fotograaf.
Samen met haar man Jan fokte ze
Nederlandse, Europese en wereld
kampioenen Yorkshire terriers.
Zo'n vijftien hondjes rennen en
vliegen er in de kennel Samothrace
aan de Stoofdijk. Zondagochtend
vier uur ging de wekker af. De
honden moesten worden verzorgd
en Trookdon en Aira moesten in
bad. Om ze zo mooi mogelijk te
maken hadden ze de nacht met pa
pillotten in geslapen en die konden
er nu uit. Om zes uur ging het spul
de auto in op weg naar Goes. Daar
was het wachten en nog eens
wachten tot ze aan de beurt waren.
Het resultaat mocht er zijn. Trook
don werd 'beste reu' en Aira was
'uitmuntend' en Nederlands kam
pioen.
Hanna: „Tweede Pinksterdag gaat
Trookdon mee naar Arnhem voor
een volgende show. Wordt hij daar
weer de beste, dan is hij ook Neder
lands kampioen."
Uit Poortvliet deden Mevr. M. Mos-
tert-Veenema (Leonberger) en H.M.
de Ruiter (Catalaanse herdershon
den) mee. Van hen konden geen bij
zonderheden worden achterhaald.
Een komische, onderhoudende
avond in het Zeeuws-Vlaamse dia
lect. Dat biedt de volksmuziek
groep Ambras morgen in Meul
vliet in Tholen, met het
programma Tot Botskes. Enerzijds
zijn het liedjes, spontaan onder het
volk ontstaan, die verloren dreig
den te gaan en door Ambras wor
den opgetekend en bewaard. An
derzijds schrijft de groep eigen
nummers naar aanleiding van mar
kante gebeurtenissen. Ambras be
staat al meer dan 25 jaar en bestaat
uit Hans van Beilen (gitaar en
zang), Rob van Beilen (viool en
zang), Jos Neve (zang, accordeon
en contrabas) en Piet Scheerder
(zang en gitaar).
De voorstelling in Meulvliet be
gint om kwart over acht. Toe
gangskaarten zijn te koop bij de
VVV in Sint-Maartensdijk, boek
handel Dieleman in Tholen én aan
de zaal.
De Franse buldog van Lindsey Schoep kreeg het predicant veel belovend op de tentoonstelling in Goes.
