'Alsof je met open armen ontvangen
wordt in nieuw gemeentehuis Tholen'
'Iedereen wil een verklaring
van wat er fout is gegaan'
'Ze kunnen ermee voor de dag komen,
het is een heel mooi visitekaartje'
j Elf jarigen
Boekje beschrijft recht- en raadhuizen
Donderdag 17 april 2008
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
7
Energiezuinig
j Negen kernen j
Commissaris Peijs, burgemeester en inwoners laten ballonnen op
Yes, dat is het!
Ontmoetingsplek
Hart
Nuis staat nadrukkelijk stil bij overschrijding
Het zal duidelijk moeten worden wat en waar het fout is
gegaan met de financiering van het gemeentehuis.
„Daarop heeft een ieder recht en daarnaar wordt op dit
moment reeds gezocht. Immers, wij allen vragen naar
een verklaring", zei burgemeester W. Nuis donderdag bij
de opening van het nieuwe gemeentehuis. Een opmerke
lijke uitspraak, aangezien de collegepartijen in de ge
meenteraad een onafhankelijk onderzoek niet nodig vin
den. De manier waarop Nuis de kwestie bij de opening
voor het voetlicht bracht, leverde hem diverse compli
menten op.
Bezoekers zijn positief bij open dag nieuwe gemeentehuis in Tholen
Schmink
Geboorteakte
Verdwaald
Er is sfeer
Visie ondergeschikt
Wolk
Ter gelegenheid van de opening van het gemeentehuis
schreef oud-gemeentearchivaris Hans Zuurdeeg in op
dracht van het gemeentebestuur het boekje 'Stad-, recht
en raadhuizen op Tholen en Sint Philipsland'. De com
missaris van de koningin kreeg donderdag het eerste
exemplaar, dat vervolgens ook voor alle genodigden be
schikbaar was.
Terwijl muzikanten van fanfare Accelerando op de galerij boven de
hoofdingang van het gemeentehuis een intrada spelen - door dirigent
Pierre van Broekhoven speciaal voor deze gelegenheid gecomponeerd -
komen inwoners van de negen Thoolse woonkernen mét de vlaggen van
de voormalige gemeenten de trap naast de raadzaal af. Allemaal zijn ze
jarig, en ze worden nadrukkelijk betrokken hij de officiële opening van
het gebouw. Net als trouwens de 105-jarige mevrouw Beeke-v.d. Werf,
de oudste inwoner van de gemeente. Zij zit donderdagmiddag op de
voorste rij, naast mevrouw Nuis. Wat de burgemeester betreft is ze de
eregast, zegt hij met een verontschuldiging richting commissaris van de
koningin mevrouw Peijs.
Op 2 januari zijn de ambtenaren en
bestuurders van de gemeente aan
het werk gegaan op hun nieuwe
werkplek aan de Hof van Tholen.
Veertien weken later wordt op fees
telijke wijze stilgestaan bij de inge
bruikname van het nieuwe gemeen
tehuis. Een feestje overigens met
een zwart randje. Want totaal onver
wachts bleek drie weken geleden
dat het budget van 15,9 miljoen eu
ro niet toereikend is. Er moet bijna
zeven ton bij. Maar er moet ruimte
zijn om, met elkaar, blij te zijn met
het nieuwe gebouw, vindt burge
meester Nuis.
Naar schatting ongeveer 300 geno
digden vullen de centrale hal. Zij
horen van Nuis dat de nieuwbouw,
waartoe de gemeenteraad in juni
2000 besloot, als kantoorconcept
het zogenaamde 'Thoolse model'
heeft gekregen. Dat kenmerkt zich
door ruimte voor individuele en ge
zamenlijke werkplekken, in even
wicht met de mogelijkheid gecon
centreerd aan iets bezig te zijn.
Bovendien is in de plaats van het
oude 'bastion van gemeentebestuur
en ambtenaren' een open en toegan
kelijk gebouw neergezet. „Toegan
kelijk in die zin, dat de burger aan
het loket van de centrale publieks-
balie voor vrijwel alles terecht kan.
Het productgerichte aanbod ver
schoof steeds meer naar het klantge
richte aanbod", aldus de burge
meester.
Hij vertelt over de keuze van archi
tect C. Sturm voor aansluiting bij
architectuur uit de omgeving. „Een
gebouw dat past bij Tholen en bo
vendien landschappelijk goed in
pasbaar. Een Zeeuwse hofstede,
herkenbaar en niet detonerend in
het landschap. Zichtbaar als een ba
ken, en daardoor zo specifiek." In
filmbeelden die op een groot
scherm worden vertoond, legt de
architect zelf uit dat hij is uitgegaan
van een grote boerenhofstede die in
tweeën is geschaard, en uit elkaar
geschoven om daartussen de centra
le hal te realiseren. Werkgroepen
van bestuurders en ambtenaren de
den voorstellen op het gebied van
techniek, inrichting, buitenruimte
en energieverbruik. „Juist vandaag
is bericht ontvangen dat ten aanzien
van het energieprestatielabel dit ge
bouw de A-status is verleend. Dat is
de beste categorie die te verkrijgen
is. Dit is een gebouw dat relatief
zeer energiezuinig is", zegt Nuis.
De heer Cornelisse van hoofdaan
nemer Ballast Nedam onderschrijft
dat: „In de hal hoeven de lampen
niet aan. Zó open en transparant is
dit gebouw."
In Nuis' toespraak passeren de peti
tie uit 2003 met de vraag van de be
volking om heroverweging, het be
sluit om door te gaan én de
discussie rond het al dan niet hou
den van een eigen oud archief de
revue. Hij benadrukt dat het ge
bouw er staat voor de inwoners van
Tholen. „Een toegankelijk en uitno
digend gebouw, waarin de dienst
verlening centraal staat. En waarin
het centrum voor werk en inkomen
(CWI) een mooie plaats heeft ge
kregen, en dat is belangrijk." De
(Beeldend kunstenaar Roel Teeuwen uit Alblasserdam heeft in op
dracht van de gemeente een plastiek gemaakt voor bij het nieuwe ge-
meentehuis. Negen licht gekromde stengels staan er bij de waterpartij
aan de Postweg, het aantal symboliseert de woonkernen in de ge-
meente Tholen. De holle staken, van ongelijke hoogte, zijn gemaakt
van de kunststoffen carbon en aryamide, en weefsels van glasvezel
met epoxyhars. De vaantjes aan elke top zijn uit carbon gemaakt. Het
geheel is verguld. De constructie is zó gemaakt, dat de met de wind
kunnen meedraaien. Ook zijn schijnwerpers in het fundament aange-
I bracht, die de stengels 's avonds kunnen verlichten.
Teeuwen - die elf jaar geleden ook Signaal '97 maakte voor Anna Ja-
Icobapolder - heeft zich laten inspireren door riet. Deze plant groeit
meer en meer langs de voormalige getijdenwateren. De verbinding
met het water en de daarbij horende scheepvaart zijn voor de kunste
naar het meest typerend voor Tholen. Hij ziet verwantschap tussen het
riet en de mast van een vissersschip, waarin de vaan of wimpel de
windrichting aangeeft die de koers bepaalt. Bovendien verwijst hij bij
zowel mast als spriet naar boven, naar God.
II
J" m—m m mm—m m tmmmt m mmmm mmtmm m m—mm m
Elf inwoners van Tholen zijn betrokken bij de opening van het nieu-
we gemeentehuis in Tholen. Zij vormen een vlaggenparade met de
I vlaggen van de huidige gemeente en de acht voormalige gemeenten.
Het selectiecriterium: „Ze zijn allemaal jarig vandaag", legt burge
meester Nuis uit. Op één na, want in Anna Jacobapoldcr blijkt op 10
april niemand jarig te zijn. Daarom is Hendrik ten Hove present, die
de achttiende 47 jaar wordt. Hij is een week vóór de opening gebeld
en vindt het leuk om dit te mogen doen. „Het is een apart gebouw",
zegt Ten Hove over het gemeentehuis. De openingsbijeenkomst vindt
Ihij 'netjes opgezet'.
Uit Tholen zelf komen tweejarigen: Bianca Maartense en haar doch
ter Amie, ze worden respectievelijk 37 en elf. Ook de Sinl-Annaland-
se afvaardiging telt twee personen. Drie eigenlijk, want vader Jos van
IDijke assisteert zijn zonen Mark en Patrick (21 jaar) die allebei in een
rolstoel zitten. Met zijn 66 jaar is Piet Slootmaker uit Poortvliet de
oudste in het gezelschap, dat qua leeftijd heel gevarieerd samcngc-
Isteld is: Ineke Janssens-Heijboer (54) uit Stavenisse, Dineke Kleppe-
Nieuwenhuis (36) uit Scherpenisse, Liesbeth v.d. Berghe (33) uit
Sint-Maartensdijk, Björn Franken (16) uit Oud-Vossemeer en Merel
de Vries (14) uil Sint-Philipsland.
De honderden genodigden kon met gemak een zitplaats geboden worden in de publiekshal van het gemeentehuis.
burgemeester bedankt een heleboel
mensen en bedrijven voor de bij
drage die ze aan het project hebben
geleverd. Gemeentesecretaris Si
mon Nieuwkoop noemt hij apart.
„Een man die ongeveer alles wat in
hem is, heeft gegeven aan de tot
standkoming van dit gebouw."
De (oud-)bestuurders, (oud-)perso-
neelsleden, relaties, Zeeuwse be
stuurders en vertegenwoordigers
van het Thoolse maatschappelijk
middenveld, bedrijfsleven, vereni
gingen en instellingen die de hal
vullen, krijgen een fraaie videopre
sentatie voorgeschoteld. Beelden
van inwoners die vertellen wat ze
van Tholen vinden, wat ze missen
en wat er goed is. Jongeren én ou
deren komen aan het woord. 'Ze
bouwen maar raak. Er blijft niet
veel groen meer over', vindt een
mevrouw. Twee medewerkers van
de gemeente vertellen over hun
werkplek. Vergelijken kunnen ze
niet, want geen van beide heeft in
het oude gebouw in Sint-Maartens
dijk gewerkt. Gemeentesecretaris
Simon Nieuwkoop vertelt over het
nieuwe gebouw. Ook de 105-jarige
mevrouw Beeke is geïnterviewd.
En zij steelt de show. Hoe het is om
zo oud te zijn? 'Of je gewoon 80
bent', reageert ze, en dat zorgt voor
hilariteit in de zaal. De oudste in
woonster zit op de voorste rij, naast
haar kleindochter Wilma Pot-Beeke
die bij de gemeente werkt. Ze krijgt
een bloemetje van de burgemeester,
en ook mevrouw Peijs maakt een
praatje met haar. Alle wethouders
komen in het filmpje eveneens aan
het woord. En het eindigt met een
bruidspaar op de felroze 'trouw-
poef'. Voor het maken van de film
nam de gemeente een bedrijf in de
arm. Dat leverde in de persoon van
Hans v.d. Ven ook de man die don
derdagmiddag het programma pre
senteerde.
„Yes, dat is het! dacht ik toen ik in
mei vorig jaar aan kwam rijden en
tussen de bomen door het rode pan
nendak zag verschijnen", noemt de
heer Cornelisse van Ballast-Nedam
als zijn grootste positieve belevenis
tijdens de bouw. Hij spreekt van
pittige gesprekken met het gemeen
tebestuur. „Maar we kwamen er
heel goed uit over de wijze van sa
menwerken." Nuis beaamt dat later
op de middag. Een tijdloos gebouw,
in de goede zin van het woord, dat
iets uitstraalt, zo typeert hij het ge
meentehuis. Nog een aantal dingen
moeten afgewerkt worden, waaron
der de vitrage in de raadzaal. Daar
voor biedt Cornelisse de burge
meester een bijdrage aan.
Architect Sturm licht zijn ontwerp
nog maar eens toe en ook hij heeft
een cadeau: een plastiek dat een
aantal scheepszeilen voorstelt. De
heer Bouman van de Bank Neder
landse Gemeenten - die de bouw
heeft gefinancierd - biedt een zeef
druk aan met de waag van Brou
wershaven erop.
De openingshandeling is buiten ge
pland. maar binnen kan iedereen
het op het grote scherm volgen.
Nuis en mevrouw Peijs wandelen,
mét de vlaggendragers, naar de wa
terpartij tussen de voorkant van het
gebouw en de Postweg. Daar staan
negen staken - ze verbeelden riet
stengels - te glimmen: een plastiek
gemaakt door Roel Teeuwen. Er
voor zijn trossen rode en witte bal
lonnen bevestigd. Nadat de vlaggen
in houders zijn geplaatst, knipt me
vrouw Peijs samen met Piet Sloot-
maker uit Poortvliet de eerste bal
lonnen los. Dan volgt Nuis,
geholpen door de Sint-Philipsland-
se Merel de Vries, en daarna suc
cessievelijk de andere vlaggendra
gers. Teeuwen geeft vervolgens een
korte uitleg over de symboliek die
achter zijn creatie steekt.
Terug binnen is mevrouw Peijs vol
lof over de nieuwbouw. „Wat een
prachtig gemeentehuis, ik kan niet
anders zeggen. Het hele ontwerp,
de hele structuur, komt heel uitno
digend op mij over. De twee helften
van de Zeeuwse hofstede aan beide
kanten van het centrale deel, en
daar tussenin dan de publiekshal en
de raadzaal. Het is alsof je met
open armen wordt ontvangen", zegt
de commissaris. En zo hoort het
volgens haar ook. Want naast een
werkplek voor de ambtenaren moet
het gemeentehuis vooral een plaats
zijn waar de inwoners zich thuis en
welkom voelen. Mensen moeten er
zonder schroom binnen stappen,
het gevoel krijgen dat de gemeente
er voor de mensen is en niet anders
om. Het moet een ontmoetingsplek
en een knooppunt zijn, zegt Peijs.
Ze noemt het beeld van de Zeeuwse
boerenschuur, waardoor de archi
tect zich liet inspireren, herkenbaar.
Dat het gebouw op de grens van
stad en platteland is neergezet,
zorgt voor een verbinding tussen
twee werelden die Zeeland eigen
zijn.
Het Thoolse gemeentehuis straalt
volgens de commissaris eigen
schappen uit die iedere overheid
zou moeten bezitten: openheid en
het vermogen om verbindingen te
leggen. Maar achter dat mooie ui
terlijk moet het ook goed zitten,
zegt ze. „Openheid is nodig om het
vertrouwen bij de inwoners te ver
sterken en te bevestigen. Openheid
is noodzakelijk om verantwoording
af te kunnen leggen over gevoerd
beleid, en een voorwaarde om te
kunnen leren van kritiek. Soms gaat
dat pad niet over rozen. De vreugde
over het nieuwe onderkomen van
Tholen wordt daardoor wel wat ge
temperd, maar ik ben ervan over
tuigd dat u er samen uitkomt", al
dus Peijs. Ze gaat in op de
verbindingen die Tholen legt en de
samenwerking die de gemeente
zoekt op terreinen als de arbeids
markt, de ruimtelijke ordening en
de veiligheid. Een goede zaak.
vindt de commissaris. Tholen dient
haar inwoners het best door over de
eigen grenzen heen te kijken, want
dan is ze in staat die inwoners méér
te bieden. „Wat ik maar wil zeggen,
is dat met dit gemeentehuis een sig
naal wordt afgegeven. Een signaal
van openheid en bereidheid tot sa
menwerking. Misschien heeft de
gemeente zichzelf daarmee ook een
opdracht gegeven. En ik twijfel er
niet aan dat dit gebouw u dagelijks
zal inspireren om die opdracht te
vervullen."
De felicitaties komen tot slot ook
van burgemeester Ptasznik van de
Poolse zustergemeente Ilawa. Hij
noemt een gemeentehuis het hart
van een stad, gaat in op de historie
van de rechten van stadsbewoners
^en legt een koppeling met de vrij
heid en de democratische waarden
die wij in Europa hanteren. Over de
snelheid waarmee de investering in
Tholen tot stand is gebracht,
spreekt Ptasznik zijn bewondering
uit. Hij biedt Nuis een ingelijste
prent in van het historische stadhuis
in Ilawa.
Na het officiële gedeelte is er alle
ruimte voor de aanwezigen om el
kaar te ontmoeten, en een kijkje te
nemen in het nieuwp gemeentehuis
van Tholen.
Heel mooi, veel licht en groot. Dat
zijn de reacties die de meeste van
de ruim duizend bezoekers gaven
bij de open dag van het gemeente
huis in Tholen. Veel mensen wa
ren benieuwd naar het gebouw en
kwamen met het hele gezin een
kijkje nemen. Geen onvertogen
woord kwam de verslaggeefster
ter ore over het onlangs ontdekte
tekort bij de bouw van het nieuwe
onderkomen voor de Thoolse
ambtenaren. Alleen positieve ge
luiden werden gehoord.
Voor Francine Gaakeer was het be
zoek aan het gemeentehuis een hele
wandeling. Ze kan vanwege een
slechte heup en knie niet veel lopen.
Daarom rust ze uit op één van de
groene bankjes in de grote ontvangst
hal van het gemeenthuis. De Thoolse
wacht op haar man, die nog niet klaar
is met zijn bezoek: „Hij zal wel er
gens boven rondstruinen." Gaakeer
was benieuwd naar de entourage.
Niet vanwege het bouwschandaal.
Daarover zegt ze: „Het is gewoon zo.
Je kunt je er druk om maken, maar
dat heeft geen zin." Ze heeft de bene
denverdieping en het archief bekeken
en vindt het allemaal heel mooi: „Ze
kunnen ermee voor de dag komen."
Rob en Henriëtte de Raat uit Sint-
Philipsland komen even kijken hoe
het gemeentehuis gebouwd is. „Hij
heeft in de bouw gezeten", vertrouwt
mevrouw De Raat de verslaggeefster
toe. Hij wil er eerst niet van weten,
maar vertelt dan dat hij calculator
was bij de bouw van de gemeente
Binnenmaas in de Hoeksche Waard.
Nee, geen tekorten daar. „Het klopte
allemaal precies", zegt De Raat over
zijn opdracht in 1992. Hij is inmid
dels sinds 1995 met de VUT.
Het Thoolse gebouw vinden ze keu
rig. Hij: „Of het echt functioneel is,
kun je niet zien aan de buitenkant.
Dat moet de tijd uitwijzen." Zijn
vrouw vindt het in elk geval heel mo
dem met veel licht en ruimte.
In een hoekje naast de trouwzaal
worden Kirsten de Neef (5) uit Scher
penisse, Mady van Merode (5) uit
Sint-Maartensdijk en Tessa Florijn
(7) uit Oud-Vossemeer geschminkt.
Bianca Keereweer uit Oud-Vosse-
meer beschildert hun gezichtjes. Ze is
ervoor gevraagd. „Ik doe dit ook
vaak bij braderieën", vertelt ze.
De moeder van Mady, Suhail Brigit-
ha, kijkt lachend toe. Ze is medewer
ker publiekszaken bij de gemeente
Tholen. 's Morgens heeft ze gewerkt
en ze laat 's middags het gemeente
huis aan haar kinderen, haar andere
dochter is Romy van elf, zien. Brigit-
ha is te spreken over haar nieuwe
werkplek: „Het ontwerp is prachtig.
We kunnen hier beter ons werk doen
en hebben nu ook alle faciliteiten in
huis." Over het bouwtekort wil ze
geen woord kwijt. „Daar ga ik mijn
lippen niet aan branden", zegt ze.
Ria en Anton Louisse uit Scherpe
nisse hadden het gebouw alleen nog
maar van buiten gezien. „Nu kunnen
we het in zijn totaliteit van binnen
zien. Het is leuk om het eens te be
zichtigen, nu krijg je de kans", vin
den ze.
Gemeentesecretaris Simon Nieuw
koop geeft de mensen uitleg bij het
archief. „Hij loopt langs de glazen
wand, die het gemeentearchief
scheidt van de ontvangsthal. Er staan
over de hele lengte regels tekst in on
leesbaar schrift. „Het is de geboorte
akte van Tholen uit 1366", legt hij
uit. „Toen kreeg Tholen stadsrechten
en werd het stadje geboren." Hij
loopt naar het raam van de filmzaal
om de hoek. „Kijk, dit is de ont-
staansakte van de huidige gemeente
Tholen." Op de glazen scheidings
wand staat de tekst van het staatsblad
in 1994 waarin de gemeenten Tholen
en Sint-Philipsland worden verklaard
tot één.
Winy Intven uit Anna-Jacobapolder
loopt met haar schoonzoon Jean-Phi-
lippe Florijn uit Oud-Vossemeer
langs de uitgestalde oude documen
ten in het archief. Intvens dochter
werkt bij de raadsgriffie en ze was
wel eens benieuwd hoe die werkplek
eruit ziet. Die vindt ze prachtig: „Zo
licht en met uitzicht in de polder."
In de kantine halen Marijn en Mat-
thijs samen met hun ouders Bram en
Lisette Ridderhof uit Sint-Annaland
iets te drinken. „De trouwzaal vond
ik wel leuk", zegt Marijn. „Dat is ook
het enige wat ze nog gezien hebben,
want we zijn er net", zegt moeder
Lisette lachend. Zij kent het gebouw
al, want ze werkt bij welzijn en on
derwijs. Haar man vindt het bezoek
wel oké: „Maar we doen het meer
voor de kinderen."
De zoon van P.S. Steketee uit Tholen
werkt op de milieuafdeling. Hij heeft
zijn moeder rondgeleid. „Dat moet
ook wel, want anders verdwaal je",
meent ze. De Thoolse heeft alle afde
lingen zo'n beetje gezien en vond het
fantastisch. Ze was speciaal be
nieuwd naar de plannen voor de
straat waarin ze woont. „Ze gaan de
Wilhelminastraat opbreken", vertelt
ze. „Ik wilde weten of dat al vlug
gaat gebeuren." Verder kan ze haar
verhaal niet afmaken, want ze ziet
buiten de auto voorrijden. Ze moet
gaan.
Ook plaatsgenoten S.P. de Korte en
zijn broer J. de Korte zijn benieuwd
naar de projecten van de afdeling
ruimtelijke ordening. Ze pakken die
afdeling op hun rondje door het ge
meentehuis mee. Daarover zijn ze
positief. „Het is een heel mooi visite
kaartje", meent S.P. de Korte.
Over de plannen zegt hij:„We willen
weten wat er nou gaat komen en
wanneer." De broers krijgen uitleg
van Gerrit Vos over het werk in Tho
len Noord. „Het is begrijpelijk dat
mensen hiernaar informeren. We
praten al jaren over Noord, maar we
hebben er nog niets gedaan. Nu gaan
we definitief de plannen ontwikke
len", vertelt de beleidsmedewerker
ruimtelijke ordening.
Hoe de plannen in een straat of ge
bied worden ingedeeld, kunnen be
zoekers zien op een scherm bij Theo
Vermunt van de afdeling middelen.
Hij heeft een digitale kaart van Tho
len die via intemettechnologie is ont
sloten. Op verzoek typt hij een straat
in en laat de in het gemeentehuis aan
wezige bewoners zien hoe hun straat
wordt omgetoverd tot plattegrond.
Die vormt de basis voor de ontwikke
ling van ruimtelijke plannen. Veel
aanwezigen zijn geïntrigeerd door het
staaltje techniek en staan in de rij om
hun woning te laten opzoeken door
Vermunt.
Degene die zijn bouwplan in Tholen
heeft gerealiseerd, loopt in de raad
zaal annex trouwzaal. Hij toont zijn
creatie aan zijn gezin. Het is de archi
tect van het gemeentehuis, Charles
Sturm uit Roosendaal. Hij wijst naar
de snufjes in de zaal. Zijn collega Ts-
jitske Schaap kijkt van een afstandje
zwijgend toe. Hij werkte mee aan de
basis van het ontwerp.
Dochter Marit Sturm vindt het werk
van haar vader herkenbaar. „Het is al
tijd hetzelfde", grapt ze. „Nee hoor.
het gebruik van de materialen en de
vorm zijn typerend. Er is sfeer, veel
licht en ruimte. En het gebouw is
open en transparant. Dat zijn vaste
kenmerken van mijn vaders ontwer
pen."
De burgemeester wilde en kon niet
om de realiteit van vandaag heen.
„Waarom de dingen niet benoemen
en bespreekbaar maken? Ook ik had
hier graag een ietwat andere inhoud
aan mijn toespraak gegeven. Maar
nu moet karakter worden getoond
door een ieder. Met daarbij een toe
wijding aan hoge nobele waarden
en eigenschappen, daar waar tegen
slagen soms buiten ons bereik lig
gen en waarop wij dan - zo het lijkt
- nauwelijks invloed hebben."
De feestelijke opening was, zei
Nuis. niet de plaats en het moment
om te discussiëren over de vraag
hoe het heeft kunnen gebeuren. Ve
len hebben die vraag al gesteld en
het onbegrip dat bij sommigen is
ontstaan, wordt door een cijfermati
ge uitleg niet weggenomen omdat
ook emoties een rol spelen. Verkla
ringen kunnen, aldus de burgemees
ter, 'slechts stoelen op het doen na
trekken van de harde feiten, los van
de vele - op zich begrijpelijke - ge
voelens die er zijn. Terugkijken
dient dus eerst en vooral op de zaak
te zijn gericht'.
Waar Nuis tijdens de nieuwjaarsre
ceptie van de gemeente nog aankon-
In 88 bladzijden beschrijft de heer
Zuurdeeg alle voormalige gemeen
tehuizen. Hij deed dat 29 jaar gele
den ook al eens, bij de uitbreiding
van het gemeentehuis in Sint-Maar
tensdijk. Maar de nieuwe uitgave is
uitvoeriger, er zijn kleurenafbeel
dingen in opgenomen én Sint Phi-
digde dat er op het totale bouwbud-
get mogelijk een flink overschot zou
zijn, bleek drie weken geleden dat
de kaarten heel anders lagen. Een
interpretatieverschil tussen de ge
meente en Complan over het enkele
jaren geleden geïntroduceerde btw-
compensatiefonds bleek ertoe te
hebben geleid dat het beschikbare
krediet niet toereikend was. legde
de burgemeester uit. Er is, na het
verwerken van een paar meevallers,
697 mille extra nodig. „Een geheel
onverwachte tegenvaller die, on
danks dat óók een structurele mee
valler kon worden gemeld, toch in
gedachten en gevoelens de boven
toon voert." De betrokkenen ver
keerden tot dat moment in de veron
derstelling dat men binnen het
budget was gebleven, daarop was
ook indringend gestuurd. Van hen
maakte zich een gevoel meester als
of ze een donkere kamer binnen lie
pen, omschreef Nuis de gevoelens.
Een deceptie voor velen: burgers,
bestuurders en ambtenaren. „Zij zit
ten met ambivalente gevoelens en
zijn daar zeer passioneel onder. Er
was een prima visie. Maar... de vi
sie dient altijd ondergeschikt te zijn
aan het resultaat."
Het proces en het product bleken
niet met elkaar overeen te komen en
lipsland is toegevoegd. Ook heeft de
auteur gevonden dat er vanaf de 17e
eeuw rechthuizen hebben bestaan in
Nieuw-Strijen en Vrijbetghe. ge
meenten die in 1813 bij respectieve
lijk Poortvliet en Oud-Vossemeer
zijn gevoegd. Het eerste hoofdstuk
is gewijd aan de ontwikkeling die
hoe ga je daarmee om, was voor
Nuis de vraag. Hij realiseert zich
daarbij dat voor veel inwoners de
gemeente het referentiekader is
voor het functioneren van de over
heid. omdat het gemeentebestuur
het dichtst bij de burger staat. Om
die reden zei de burgemeester ruim
te te willen bieden aan gevoelens
'en trachten te zoeken naar even
wicht'.
Hij wilde nadrukkelijk kwijt, dat er
ook inwoners zijn die het voorval
willen nuanceren. Uit de reacties
blijkt, dat er ook 'bewonderpunten'
zijn. „Al het goede dat aan dit mo
ment is voorafgegaan, mag niet in
één oogopslag verdampen. Dan zou
sprake zijn van onbalans", aldus
Nuis. Hij vervolgde dat een ervaring
niet enkel iets is wat ons overkomt,
maar vooral wat we dóén met wat
ons overkomt. „Een wolk voor de
zon is de laatste paar weken zicht
baar. in figuurlijke zin. Ik hoop ech
ter dat de wind vrij spel krijgt om de
wolk te verdrijven, zodat wij - na
een grondige, open en fundamentele
discussie over deze zaak - in staat
zijn met elkaar blij te zijn met het
gebouw dat hier staat. Ondanks al
les een gebouw om trots op te zijn.
Een mooi gebouw, een functioneel
gebouw, een gebouw van en voor
alle inwoners van Tholen", zei de
burgemeester, die het aan het begin
van zijn toespraak zó formuleerde:
succes is één keer meer opstaan dan
je bent gevallen.
Commissaris van de koningin me
vrouw K.M.H. Peijs - die bewonde
rend sprak over het gebouw - stak
het gemeentebestuur een hart onder
de riem. „De vreugde wordt wat ge
temperd. Maar ik wens u toe dat u
er samen uit komt."
de gemeentebesturen in de loop van
de tijd hebben doorgemaakt. Ook
over de gemeentewerkplaatsen en
historische voorwerpen wordt ge
schreven. Afbeeldingen en beschrij
vingen van de gemeentewapens en
-vlaggen zijn eveneens opgenomen,
alsmede overzichten van schouten,
burgemeesters en secretarissen van
de voormalige gemeenten. Van de
vier burgemeesters en drie secreta
rissen van 'groot' Tholen zijn por
tretfoto's in het boek te vinden. Van
zelfsprekend wordt ook het nieuwe
gemeentehuis, en de totstandko
ming ervan, beschreven. Inclusief
het plastiek Negen kernen van Roel
Teeuwen.
Bram Ridderhof geniet van het uitzicht tijdens zijn bezoek aan het gemeentehuis. Achter hem geeft Piet Priem (links) een demonstratie
landmeten. Verderop staat Romy Tak met haar vader en moeder te kijken naar haar woning die tevoorschijn wordt getoverd op een grote
monitor. Helemaal achter staat Tjitske Schaap van Sturm architekten te praten.
