Meubelmaker wordt beeldhouwer
maar noemt zich geen kunstenaar
Tom van Gurp is
erevoorzitter wsv
Voormalig kerkgebouw Gereformeerde
Gemeente maakt plaats voor woningen
Recordaantal van 29
deelnemers Kunstroute
Duikverbod omgeving
oude veerhaven Zijpe
Donderdag 17 april 2008
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Hij maakt grote en kleine beelden. Van hout, van klei,
van kunststof, van papier-maché. De meeste beelden die
Gozewijn Deville maakte zijn verkocht. Thuis in zijn
woning aan de Oudelandsestraat in Tholen werkt de 51-
jarige Deville aan nieuwe beelden. De meubelmaker ont
wikkelde zich tot beeldhouwer. Deville praat gepassio
neerd over zijn werk, maar noemt zichzelf geen
kunstenaar.
Lindehout
Gozewijn Deville stelt beelden tentoon in poppenhuisjeOudelandsestraat
Klein duimpje
Met overgave
Watersportvereniging Sint-Annaland heeft een nieuwe
voorzitter: Evert van Linge uit Oosterhout. Hij volgt
Tom van Gurp uit Sint-Maartensdijk op, die 23 jaar aan
het roer stond bij de wsv. Tijdens de algemene ledenver
gadering werd de vertrekkende voorzitter zaterdagavond
in clubhuis de Buutengaets benoemd tot erevoorzitter.
Watersportvereniging Sint-Annaland kent al ereleden.
Watersporters die zich intensief hebben ingezet voor de
club, krijgen die titel. Tom van Gurp werd de eerste ere
voorzitter.
m* K
Herinneringen komen boven bij sloop oude kerk Rehoboth in Tholen
Verrezen en jong weer vergaan. Dat is het lot van het 36
jaar oude kerkgebouw van de Gereformeerde Gemeente
aan de Hoogaarsstraat in Tholen. De kerk werd te klein
voor de Rehobothgemeente en daarom werd er vijf jaar
geleden een nieuw en groter gebouw gerealiseerd aan de
Ds. G.H. Kerstenstraat in Tholen. Van de voormalige Re-
hobothkerk in de woonwijk achter de Molenvlietsedijk is
vrijwel niets meer over. Deze week verwacht de uitvoer
der klaar te zijn met slopen.
Horten en stoten
Niet zo oud
Zes nieuwe locaties in centrum Tholen
Aan de twaalfde Kunstroute in Tholen doen dit jaar 29
deelnemers mee. Dat is een record. Er zijn ook zes nieu
we locaties opgenomen. En het straattheater is weer te
rug. Ook leerlingen uit de laagste klassen van het Calvijn
college doen voor het eerst mee. Het blazersensemble
van Concordia treedt op tijdens de opening op zaterdag
26 april in de Grote Kerk.
Jeugdorkest
Druiven zijn zuur
in boerenschuur
Er mag voorlopig niet in het Zijpe gedoken worden, in de
omgeving van de voormalige veerhaven bij Anna Jacoba-
polder. Burgemeester Nuis van Tholen heeft een noodver
ordening afgekondigd die zaterdag van kracht is gewor
den. Het zoeken naar het lichaam van de zondag 6 april
verdwenen Belgische sportduiker is donderdag gestaakt.
Cliëntenraad werk
en inkomen benoemd
In de kamer staat een faun, een frêle
gestalte in papier maché. De beeld
houwer legt de laatste hand aan de
figuur uit de Romeinse mythologie.
De bosgeest - met bokkenpoten -
staat symbool voor de vrije natuur
en de vruchtbaarheid van het vee.
Het avondlicht valt via het achter
raam op het beeld, op de krullen op
het hoofd waar de hoorntjes nog aan
ontbreken.
Het is een van de beelden die tijdens
de Kunstroute te zien zal zijn. De
ville verheugt zich er op. maar er
hioet nog veel gebeuren. Niet alleen
het beeld moet af, ook de kamer
moet klaar zijn voordat hij er men
sen in kan ontvangen. De houten
vloer in de kamer is nog niet hele
maal klaar. Er moeten nog spotjes
aan het plafond om de beelden
straks goed te kunnen belichten.
Ongeveer twee jaar geleden kwam
Deville naar Tholen. De Belg woon
de toen in Klundert maar zocht naar
een andere woonplaats. Het werd
Tholen. Niet te ver van zijn werk
voor de stichting kindercentra
Noordwesthoek waarvoor hij het
onderhoud doet aan de vijftien ge
bouwen voor kinderopvang en peu
terspeelzalen. Hij rijdt van de ene
naar de ander locatie om allerhande
klusjes op te knappen. Hij repareert
jcapotte ramen en deuren, lampen en
zelfs een defecte magnetron. Een
manusje van alles die geniet van
zijn werk. „Het is een grote organi
satie. Ik heb met veel mensen te ma
ken. Iedereen is aardig en ik ben de
enige onderhoudspersoon. Ik doe
koms dertig tot veertig dingen per
dag."
En het is juist het vele verschillende
werk waardoor zijn hoofd leeg is als
hij 's avonds thuis komt en aan zijn
beelden kan werken. „Ik denk dat
het heel moeilijk zou zijn om de he
le dag creatief bezig te zijn. Er zijn
dan heel veel prikkels van de vragen
die je jezelf voortdurend moet stel
len." Hij noemt het een twijfelpunt:
zou hij het wel kunnen of niet?
Er zit ook nog een economische
kant aan het verhaal. Deville werkt
in principe niet in opdracht. Hij
deed dat wel maar heeft er geen
goede ervaringen mee, zegt hij. Een
paar keer ketste de opdracht na lang
onderhandelingen over een kunst
werk af. „Zeker als er veel mensen
over moeten beslissen, is het heel
lastig."
Deville is meubelmaker, maar vanaf
zijn dertigste begon hij zelf beelden
te maken. Uit hout. Zijn eerste werk
heeft hij bewaard: een rozet, uitge
sneden in een blok eikenhout. Hij
had het gezien op de deur van het
museum Plantin-Moretus in Ant
werpen. Dankzij zijn visueel geheu
gen kon hij het namaken. Zijn eerste
echte beeld staat in de kamer, een
vrouwenhoofd met een Zuid-Ame
rikaans hoedje. Uit lindehout. De
favoriete houtsoort van Deville.
„Het is degelijk. Niet hard maar wel
goed om in te werken. En of je er
vanaf de bovenkant in hakt of van
de zijkant, dat maakt niet uit."
Hij pakt het hoofd op om de bezoe
ker er aan te laten ruiken. „De geur
van lindehout blijft. Dat ruik je ook
nog altijd in een kerk waar beelden
staan. Die zijn ook meestal van lin
dehout."
Deville maakte kleine beelden,
maar ook grote. Hele grote zelfs.
Een van zijn beelden is de olifant
die nog altijd de ingang van de
Beekse Bergen bij Tilburg siert. Het
beeld is 3,60 meter hoog. Hij maak
te het omdat hij graag een groot
beeld van een dier wilde maken.
Deville ging niet over een nacht ijs
en verdiepte zich in de anatomie
maar ook in de levenswijze van de
olifant. In dit geval de Afrikaanse
olifant met de grote oren. Hij be
zocht er het koninklijk museum
voor Midden-Afrika in Tervuren
waar een opgezet exemplaar staat,
maar bekeek ook allerlei films over
hoe het dier in het wild leeft. Deze
voorbereiding is een wezenlijk deel
van het creatieve proces, zegt hij.
„Ik wil eerst alles weten zodat ik het
beeld in mijn hoofd heb voordat ik
begin te werken aan het beeld. Het
is niet zo dat ik maar begin en zie
waar ik uitkom."
Toen de olifant klaar was, plaatste
hij het op een plein in zijn toenmali
ge woonplaats Kapellen (België).
Met een bordje met zijn telefoon
nummer. Op een dag werd hij ge
beld. „De secretaresse van de archi
tect van de Beekse Bergen had het
gezien en ze wilden het graag heb
ben." Het beeld moest naar Tilburg
en werd opgeladen op een oplegger.
Toen het transport door Breda
moest, bleek dat de bijzondere
vracht niet onder een viaduct door
kon. „Daar hadden we geen reke
ning mee gehouden. We wisten wel
op tijd te stoppen, maar het was heel
druk en alle auto's moesten stoppen.
De politie kwam er bij en al het ver-
Gozewijn Deville bezig aan het beeld van de faun in de kamer van zijn woonhuis aan de Oudelandsestraat in Tholen.
keer achter ons, moest achteruit.
Bijna niemand was boos. De meeste
mensen hadden wel schik in het op
onthoud vanwege die olifant." Ten
slotte werd het gevaarte met politie-
escorte naar de eindbestemming
gebracht.
Wie in Wuustwezel komt, kan er ook
de 'Polarbeer' de ijsbeer, tegen ko
men. Het beeld van Deville dat hij
maakte als monument voor de geval
len en van de Engelse Polardivisie.
Eén van de weinig opdrachten die hij
maakte. Helemaal gemaakt van
Franse steen. Een kleine variant staat
thuis. De onthulling van het monu
ment was heel aangrijpend, vertelt de
beeldhouwer die tussen de hoogbe
jaarde Engelse oud-militairen en fa
milie van de gevallen soldaten stond.
Deville's levenshouding komt tot
uiting in het beeld van klein duim
pje en de reus. Een reusachtig beeld
dat 8,5 meter hoog is, met in zijn
hand een jongentje met een knap
zak.
Het beeld maakte Deville van kunst
stof en voorzag het van 2000 kilo
beton in de benen om het tegen om
waaien te behoeden. Het was een
groot project waar veel mensen aan
meewerkten. „Elke week kwamen er
zeventien mensen aan meehelpen.
Voordat we begonnen aten we eerst
samen. We hebben daar ongelooflijk
veel plezier aan beleefd. Het is ook
gewoon fun. Er is vijftig kilo verf in
verwerkt. Alleen het ventje is ge
kleurd. Het kleine in het leven geeft
immers kleur. Dat is de symboliek."
Ook de reus maakte hij niet in op
dracht. Het beeld financierde hij he
lemaal zelf door voor het materiaal
te sparen. Maar ook voor dit beeld
was belangstelling. Het stond lang
als een blikvanger bij een bedrijf in
Wilrijk bij Antwerpen. Het verhuis
de daarna verschillende keren. De
ville verloor het uit het oog. Het
staat nu ergens Duitsland, zegt hij.
„Ach, het is allemaal een spel. Een
passie, ik doe het met overgave." En
daarin kan hij ver gaan. Zo bestu
deerde hij de menselijke anatomie
aan de Universiteit van Maastricht.
Eén dag per week begaf hij zich on
der professoren en studenten om het
menselijk lichaam te bestuderen, de
spieren en de botten. Hij was er vrij
om de vragen te stellen die hij wil
de. „Waarom een vrouw heupwie
gend loopt, bijvoorbeeld. Ze moes
ten vaak lachen om de vragen die ik
stelde en die studenten." Thuis heeft
hij nog een deel van een been van
klei staan, met de spierbundels en
een doorkijkje naar het kniege
wricht en de knieschijf.
Zijn voorlaatste beeld is een kop
van 'Pygmalia', gebaseerd op Ovi-
dius stuk Metamorphoses waarin de
beeldhouwer Pygmalion verliefd
wordt op het beeld dat hij zelf heeft
gemaakt. Ook dit beeld is van linde
hout maar op dit beeld heeft de ma
ker ook delen beschilderd. Dat is de
wat hij vaker gaat doen. zegt hij.
Deville combineert de ambachte
lijkheid van de meubelmaker met de
creativiteit van de kunstenaar, hoe
wel hij zichzelf geen kunstenaar
noemt. „Dat doen anderen." Op de
Kunstroute kunnen bezoekers dat
zelf beoordelen'. Er zullen zo'n tien
beelden staan in zijn 'poppenhuisje'
aan de Oudelandsetraat 28.
Van Gurp heeft 23 jaar aan het roer
van de 45 jaar oude watersportver
eniging gestaan. De jachthaven is
in deze periode uitgegroeid tot een
professionele haven met veel mo
derne voorzieningen. Onder het be
wind van de erevoorzitter is het
aantal ligplaatsen gegroeid en is de
jachthaven geprivatiseerd.
Er kwamen veel oud-bestuurders
die Van Gurp toespraken. Zo spra
ken oud-bestuurder Cees Nuijten
en Jan Aarden de ex-voorzitter toe
én Roger van Dijk uitte namens de
leden zijn waardering.
Van Gurp werd meegenomen naar
buiten waar hij een bankje mocht
uitpakken dat gehuld was in een
spinakerzeil. De vereniging heeft
als eerbetoon aan hem een bord op
de zitplek rond de haven geplaatst.
Van Gurp onthulde zijn eigen bord
op de enige dubbele bank op de
dijk. Hierop staat: A.RM.M. van
Gurp. Voorz. W.S.V. St. Annaland,
1985-2008, insidite et circumspici-
te. Het laatste betekent 'zet u en
kijk genietend om u heen'.
Hij kreeg ook nog een cadeau om
mee naar huis te nemen. Dat was
een antieke sextant, die ze vroeger
in de scheepvaart gebruikten om de
koers te bepalen.
Evert van Linge is jaren bij Ko
ninklijke Pakhoed, later Vopak,
werkzaam geweest en heeft be
stuurlijke ervaring opgedaan bij
onder andere het Watersportver-
bond. Hij is sinds 2002 lid van de
vereniging en was daarvoor al een
regelmatige bezoeker van Sint-An
naland.
Tom van Gurp uit Sint-Maartensdijk brengt een toast uit op zijn
erevoorzitterschap. Na 23 jaar de Sint-Annalandse watersportvereniging
geleid te hebben, deed hij een stap opzij. Voor zijn vele verdiensten werd
hij de eerste erevoorzitter binnen de vt.ïv.
Dominee C. de Jongste kijkt vol herinnering naar de sloop van zijn oude kerk.
„Alles loopt op schema", zegt uit
voerder René Schepers van Aan de
Stegge ontwikkeling en bouw.
„Maandag was de asbestinventari-
satie en woensdag zijn we aan het
gebouw begonnen", zegt hij over de
vorige week gestarte sloop. Het af
val wordt gesorteerd in grote gele
containers. Sinke recycling breekt
de boel af. En dat gaat prima vol
gens Schepers: „Het grootste gevaar
is geweken en dat was het plathalen
van het dak." Daarbij is het altijd
even oppassen of het de goede kant
opvalt. Het moet namelijk in elkaar
storten binnen het gebouw en niet
naar buiten op de straat terechtko
men. Dat laatste is dus niet gebeurd.
Drie mannen op leeftijd slaan vanaf
de stoep de werkzaamheden gade.
Eentje leunt op zijn fiets. Het is de
73-jarige M. Ligtendag, die het
kerkgebouw destijds heeft gereali
seerd. Hij runde samen met zijn
broer aannemersbedrijf Ligtendag
B.V. in Sint-Philipsland. Naast hem
staat J. van der Jagt van 78, die in
1971 betrokken was bij het leggen
van de eerste steen. Van der Jagt,
destijds werkzaam bij de provincie
Zeeland en later wethouder, was lid
van de bouwcommissie. Hij is ook
verbonden aan de Gereformeerde
Gemeente. Van der Jagt kan zich
nog goed voor de geest halen hoe de
eerste dienst in 1972 verliep. „De
start ging met horten en stoten, want
er waren veel laatkomers. De aan
vang van de kerkdienst werd daar
om steeds verschoven en uiteinde
lijk begon hij veel later dan
gepland." De derde man is M. van
den Dorpel. Samen met de andere
mannen haalt hij verhalen op over
de kerk. Hij wil ze niet aan de krant
vertellen.
Het weer is aangenaam met de stra
lende voorjaarszon en daarom zijn
veel belangstellenden naar de plek
van de afbreuk gekomen. Ook do
minee C. de Jongste komt een kijkje
nemen. Hij heeft van 1997 tot 2003
in het gebouw gepredikt. Daarna
vertrok de gemeente naar de nieuwe
kerk. Hij kijkt ook vol herinnering
naar de brokstukken: „Ik denk aan
de samenkomsten van de gemeente,
doop, huwelijken en begrafenissen.
Maar ik ben niet zo droevig ge
stemd, want Gods werk gaat door.
We hebben nu toch een nieuwe kerk
en dat is heel mooi."
L.W. van der Male woont al 36 jaar
aan de David van Orliensstraat vlak
achter de voormalige kerk en hij
heeft het gebouw destijds zien ver
rijzen. Hij was niet van die kerk,
maar vindt het desondanks zonde
dat hij wordt afgebroken. „Het ge
bouw was toch helemaal niet zo
oud."
Op de plek die vrijkomt, worden
acht patiowoningen met een par
keerplaats gebouwd. Dat besluit is
opgenomen in het bestemmingsplan
Kom Tholen.
De nieuwe locaties zijn de panden
Kerkstraat 2 (Schanulleke), Stoof-
straat 5-7 (de Twee Stoven), familie
Mulders/Velthuis aan de Markt 13,
het atelier van Marcel van Tienen
aan de Bakstraat 11 en het woonhuis
van P. Swarthoff aan de Markt 26
(voorheen Melse). Het thema van
deze editie is Tholen in beweging.
In de tuin van de Gasthuiskapel
toont Marion Kamper uit Wissen-
kerke aardewerken bollen, vierkan
ten en diabolen. De toeschouwer
voltooit in haar ogen het kunstwerk
door het aan te raken en in bewe
ging te brengen. De stalen lucht-
sculpturen zijn gemaakt door Paul
Kamper uit Wissenkerke. Hij expo
seerde eerder in Parijs. New York en
Duitsland. Hij verwierf meerdere
beurzen en prijzen. Hij studeerde in
Tokio een jaar lang de klassieke Ja
panse schilderkunst in de geest van
Zen. Hij vestigde zich daarna in on
ze provincie, getrokken door licht
en weidsheid. Hij ging aan de slag
met roestvrij staal en raakte geboeid
door de manier waarop de schijn
baar gewichtsloze constructies in de
wind bewegen.
Binnen in de Gasthuiskapel expose
ren June Pattimahu Kusumanto uit
Roosendaal die in pastel, potlood en
houtskool werkt en Katja Tempe
laars uit Schijf die keramische
werkstukken maakt.
In de koorkerk van de Grote Kerk is
een expositie met kunstwerken ge
maakt door leerlingen van de basis
scholen en de laagste klassen van
het Calvijn college. Het Calvijn col
lege doet dit jaar voor het eerst mee.
Rond de kerk worden ingezonden
gedichten opgesteld. En er zijn weer
zo'n honderd muzikanten die dit
jaar optreden, tijdens en na de
Kunstroute die wordt gehouden op
dinsdag 29 en woensdag 20 april.
Op beide dagen van elf uur 's och
tends tot zes uur 's avonds. De Kun
stroute krijgt een muzikaal staartje.
Op 1 mei treden aan de Contr'Es-
carpe vanaf vijf uur 's middags de
vijfkoppige band JW-Cash uit Ber
gen op Zoom op. Ze brengen covers
van hedendaagse pop en rock en ei
gen werk. Vanaf zeven uur 's avonds
treedt de reggaeband Misty Base
ment uit Goes op. Ze zijn met tien
man sterk.
Op zaterdag 26 april vindt in de
rooms katholieke kerk aan de Markt
een openingsconcert plaats door
Concordia. Dat begint om acht uur.
Op dinsdagavond 29 april treden in
het oude stadshuis aan de Hoog
straat vanaf half zeven het duo
Frank Beek (viool) en Yvonne Ver
meulen (piano) op. Annemiek Vo
gels speelt om twintig over zeven
Annemiek Vogels op blokfluit. De
jongerenkoren Clarity uil Sint-
Maartensdijk en Young Voices uit
Sint-Annaland treden op in de r.k.
kerk van zeven tot acht uur 's
avonds. In de Grote Kerk bespeelt
Adriaan Hoek op dinsdag het orgel.
Dat gebeurt tussen half drie en half
vier. Daarna is het de beurt aan het
jeugdorkest Ars Musica.
Ook op woensdag worden er con
certen gehouden. Onder meer van
Pink Floyd's Wall met onder meer
zangeres Jolanda Bazen uit Tholen
en gitarist oud-Tholenaar Dave
Feenstra.
De expositie in de Gasthuiskapel en
enkele andere galeries en ateliers
zijn geopend van zaterdag 26 april
tot en met zaterdag 3 mei, 's mid
dags van twee tot vijf uur.
Op zaterdag 26 april opent wethou
der C.L. van Dis de Kunstroute voor
genodigden. Dat gebeurt om vier
uur in de Grote Kerk. Het blazers
ensemble van Concordia verzorgt
het muzikale gedeelte.
Twee maal een halve boeren
schuur en nu veel te duur. De
druiven zijn dan ook heel zuur.
Burgemeester Nuis rekende zich bij
de nieuwjaarsreceptie rijk. Men had
een overschot bij de bouw van het
nieuwe gemeentehuis, meldde hij.
Nu blijkt er echter een tekort van
bijna 700.000 euro te zijn. Het is te
verwachten dat daar nog wel wat
bijkomt, in elk geval aan arbeids
kosten die het onderzoek naar het
tekort met zich meebrengt. Alle be
trokkenen geven elkaar de schuld en
slapeloze nachten heeft men ervan
gehad. Al of niet met krokillentra-
nen. Men wilde het tekort zonder al
teveel gezichtsverlies bij de burgers
brengen. Het is niet direct te mer
ken, maar op de langere termijn is
het allemaal toch ten nadele van de
burgers. Er is sprake van verlies aan
geloofwaardigheid, terwijl het ver
trouwen van de burger in de over
heid al niet groot is. Geen wonder,
want dat heeft men over zichzelf af
geroepen door de meer dan 9000
handtekeningen tegen de nieuw
bouw naast zich neer te leggen. Met
uitzondering van Tholen is gemid
deld 80% van de eilandbevolking
tegen geweest en in Tholen zelf
25%. Als er een referendum gehou
den zou zijn, zouden 16.000 inwo
ners tegen zijn geweest. Bouwkun
digen hadden al voorspeld, dat er op
dit project een tekort zou ontstaan.
Voor deze nieuwbouw van twee hal
ve boerenschuren heeft men het
historische gemeentehuis en de
naastgelegen panden in Sint-Maar
tensdijk moeten verkopen. Voor een
appel en een ei is historisch erfgoed
verkwanseld. Deze grote verarming
is diep treurig en het is te hopen dat
er nog een passende bestemming
voor het historisch pand wordt ge
vonden. Niemand is hier blij mee,
niet alleen in Sint-Maartensdijk,
maar ook in de rest van het eiland.
De prachtige collectie schilderijen,
die onmiskenbaar bij het rijke verle
den van Sint-Maartensdijk horen,
hangen nu in het nieuwe gemeente
huis in Tholen. Je brengt toch ook
geen historisch bij Tholen horende
zaken naar een andere woonkern?
Het gemeentebestuur zal hier vroeg
of laat door de burgers voor worden
afgerekend, want het is niet vol te
houden om arrogant en met een re
gentenmentaliteit te blijven bestu
ren. De burgers van Tholen en Sint-
Philipsland worden alleen maar
armer met dit beleid. Daar zijn ve
len inmiddels wel achtergekomen.
C. Kwaak, Halsteren,
oud-inwoner Sint-Maartensdijk.
Aanleiding tot het verbod was een
verzoek van de waterpolitie, die ter
ore was gekomen dat sportduikers
uit solidariteit een zoekactie op touw
wilden zetten naar de vermiste Wim
Goossens (35) uit Vlierzele. De poli
tie denkt dat het risico bestaat dat er
opnieuw een slachtoffer valt, bij
voorbeeld als gevolg van een moge
lijke schrik- of paniekreactie bij de
eventuele vondst van het slachtoffer.
Omdat niet valt uit te sluiten dat het
stoffelijk overschot van Goossens
zich nog in de buurt bevindt van de
plek waar hij is verdwenen, vindt de
politie het niet wenselijk dat bij An
na Jacobapolder duikers te water
gaan. Het verbod zal dan ook van
kracht blijven totdat het lichaam
van de man is gevonden en gebor
gen. Bij de voormalige veerhaven
zijn borden geplaatst waarop het
verbod staat aangekondigd. Op een
kaart is aangegeven voor welk ge
bied het duiverbod geldt. Het strekt
zich uit van de bocht in de dijk van
de Willempolder ten zuiden van de
verhaven, tot voorbij de bebouwing
van De Sluis aan de noordkant.
Het zoeken naar de Belgische sport
duiker is donderdag gestaakt. Vier
dagen lang hebben waterpolitie,
marine en Rijkswaterstaat in het
Zijpe tevergeefs geprobeerd het li
chaam te vinden. Daarbij is gebruik
gemaakt van geavanceerde sonarap-
paratuur en van professionele dui
kers.
Met 14 stemmen is M.A.J. van der
Linde uit Tholen met terugwerken
de kracht vanaf 1 november 2007
voor drie jaar benoemd in de cliën
tenraad van de afdeling werk en in
komen van de gemeente. Mevr.
A.M.M. Kwaak uit Sint-Maartens
dijk, W. Lindhout uit Tholen en R.
Berm uit Sint-Philipsland werden
voor een tweede termijn van drie
jaar herbenoemd met ingang van I
januari 2008. Er waren vijf raadsle
den afwezig deze vrijdagavond, die
extra werd ingelast omdat de don
derdag ervoor de raadsvergadering
een kwartier na middernacht werd
geschorst. Er moesten toen nog te
veel agendapunten behandeld wor
den om door te gaan.
Het jaarverslag voor klachtenbehan
deling 2007 werd voor kennisge
ving aangenomen, evenals de richt
lijnen voor het opstellen van
begrotingen 2009 van gemeen
schappelijke regelingen waaraan
Zeeuwse gemeenten meedoen.
