Je staat er niet bij stil, het is
eigenlijk allemaal zo normaal
OPRUIJUIING
Verstrekken zegels huurtsparen
is niet voor iedereen duidelijk
50% korting
60% korting
'Onrust bij bewoners
Laban Deurloostraat'
I
Verburgh
Animo van jong en oud
voor wonen gemeentehuis
1 en/of 2 stuks
3 stuks of meer
OeHem^ns -30u
Meuwsbode via
iiternet te lezen
KORTING TOT
Winkeliers kunnen zelf uitmaken hoe systeem te hanteren
Bii aankooD van:
Donderdag 10 januari 2008
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
5
„Je stat er niet bij stil. Het is eigenlijk allemaal zo nor-
maal."De 46-jarige Hannie Schot-Anthonisse uit Poort
vliet is al dertig jaar leidster op de zondagsschool van de
(Hersteld) Hervormde Gemeente in haar woonplaats. Ze
werd tjdens de kerstviering in het zonnetje gezet. Han
nie is jen vrijwilligster in hart en nieren. Behalve leid
ster isfce ook telefoniste bij de vrijwillige thuiszorg Tho-
len, hdpt ze op de uitleenpost van de bieb en staat ze in
de Weeldwinkel in Tholen. Ze kijkt terug op een roerige
period in de recente geschiedenis van de kerk. Over de
scheuing én de hereniging van de zondagsschool.
Schuldgevoel
Hannie Schot (46) dertig jaar leidster zondagsschool in Poortvliet
Pinnig
Verrassing
Vrigen RFT over nieuwsbrief gemeente
De lieuwsbrief van de gemeente over het woonzorg-ser-
viccentrum en de mogelijke nieuwbouw in de buurt
heet tot onrust geleid bij bewoners van de Laban Deur-
lootraat in Scherpenisse. M.J. Klippel (RFT) heeft er
schiftelijke vragen over gesteld aan b. en w.
Onbegrijpelijk
De eerste zegels voor het huurtsparen van Castria Wonen
zijn vrijdag uitgegeven. Dat gebeurde op de dag dat de
gele promotiebus door alle woonkernen van de gemeente
reed. De reacties op straat van de mensen liepen uiteen.
De meeste huurders van Castria Wonen kenden het
huurtsparen al. Er waren vragen over het verstrekken van
de zegels en over het feit dat er in sommige dorpen maar
een winkel meedoet.
Scherpenisse
Projectontwikkelaar zoekt restauranthouder
Voor het wonen in het gemeentehuis in Sint-Maartensdijk
is animo van zowel jongeren als ouderen. Dat zegt project
ontwikkelaar E. Gorter van Nieuwenhuis Planontwikke
ling uit Rijssen die het oude gemeentehuis heeft gekocht
en het achterste gedeelte wil verbouwen. Voor het voorste
gedeelte aan de Markt wordt een restauranthouder gezocht.
Voelbare historie
KA dinsdaat/m donderdag
Advertentie I.M.
Hoe hel kwam dat ze ook leidster
wilde \orden, weet ze niet meer
precies.Zelf volgde ze als kind de
bijeenkimsten op zondagochtend
trouw. I; haar bijbeltje zag ze dat ze
er in 193 van af is gekomen, maar
in 1977toonde ze alweer haar eer
ste verjadering van de zondags
school De Kleine Kracht bij als
leidster. „De zondagsschool werd
geleid loor fruitkweker Hooger-
brugge. Die kon altijd heel goed
vertelle. Hij plakte bijbelse figuren
op een 'liesbord. Dat weet ik nog.
In die tid gaf ook zijn dochter Nel
les, in 1'77 is ook zijn zoon Arie les
gaan geen."
Terugkikend zegt Hannie dat er roe
rige tijen zijn geweest toen het in
1980 tc een scheuring in de kerk
kwam. „Het was een persoonlijke
kwestietussen dominee De Jong en
Hoogeorugge. Zeg maar tussen
zwaar n licht. Ik was toen zelf ne
gentienjaar. Hoogerbrugge mocht
niet mer in de kerk komen. Je kon
toen twe dingen doen: wachten tot
de deu van de kerk dicht zou gaan
voor di zondagsschool of ergens an
ders vrder gaan. We hebben toen
beslotei om naar 't Ouwe Raed'uus
te gaai Ik was jong en ben toen op
de bre gesprongen voor De Kleine
Krachi In de kerk is toen een nieu
we zodagsschool opgericht.
Het ws volgens de leidster ook een
spannode tijd omdat de zondags-
schoolook financieel moest kunnen
blijvei draaien. Het schisma in de
kerk tas een feit. „Er waren leden
van di kerk die toen naar Oud-Vos-
semee, Tholen en Sint-Maartensdijk
vertroken, maar de dominee trok
aan d< andere kant ook weer mensen
aan d; hem volgden. Dat zie je ei
genlij nog steeds gebeuren." Zelf
bleef e in Poortvliet kerken.
Om d zondagsschool te financieren
was d leiding onder meer afhanke
lijk vn giften. „We moesten huur
gaan etalen voor de zaal en de foy
er dit we in 't Ouwe Raed'uus ge-
bruik;n. En voor de kerstviering
werd jaarlijks een collecte gehou
den. We hebben altijd steun gehad
van de mensen. Zij hebben ervoor
gezorgd dat we het konden blijven
doen."
Hannie schat dat er in 1977 toen zij
begon, zo'n 25 kinderen naar de
zondagsschool kwamen. De kinde
ren leren er psalmversjes, er worden
verhalen uit de Bijbel verteld, er
wordt gezongen en gebeden. Na het
vertrek van De Jong heeft dominee
Egas volgens Hannie pogingen on
dernomen om de zondagsscholen
weer bij elkaar te brengen. „Dat is
niet gelukt. Ook zeker door mij. Ik
vond dat het niet kon: het ene mo
ment word je buitengezet, het andere
moment mocht je weer terugkomen.
Na vier of vijf jaar was dat nog te
vers. Hoogerbrugge senior is er in
1983 mee gestopt, zijn zoon Arie
was er toen ook al bij en die was ook
tegen. Er was toen gewoon geen
click."
Dat werd anders bij de benoeming
van dominee Blom in 2001. „Hij gaf
in zijn preek op biddag zelf aan dat
hij het moeilijk vond dat er twee
zondagsscholen naast elkaar beston
den. Toen hij dat zei zat ik zelf in de
kerk. Ik zat daar wel mee. Moet ik
nou een schuldgevoel hebben, dacht
ik. Nee. Je kan niet van schuld pra
ten. Ik heb zelf contact met hem op
genomen en gevraagd hoe hij dat
dan ingevuld zou zien.
Een paar maanden later was alles
rond. Het is heel snel gegaan. Er
kwam één nieuwe zondagsschool.
Iedereen heeft zijn eigen zaken laten
varen. In feite gebruikte de leiding
van beide zondagsscholen ook de
zelfde boekjes. Daarin was geen ver
schil. Achteraf gezien was het dom.
maar het is gebeurd."
De zondagsschool heette voortaan
Samüel. De leiding bestond toen uit
zes mensen, vier die van De Kleine
Kracht kwamen en twee van de zon
Hannie Schot hij de kerk en het verenigingsgebouw Eben Haëzer waar zondagsschool in wordt gehouden.
dagsschool van de Hervormde Ge
meente. „Het was tijd om weer bij
elkaar te komen en het weer recht te
trekken." zegt de leidster. Een aantal
van de leidsters is inmiddels gestopt.
Samuel telt nu ongeveer 35 kinde
ren. Ze worden in twee groepen ver
deeld, van vier tot acht jaar en van
acht tot twaalf jaar. De kleintjes zit
ten in de consistorie en de groten in
het verenigingsgebouw Eben Haë
zer. Hannie kijkt er vanuit de huiska
mer aan de Kerkring op uit. Ze leidt
zelfde kleintjes. „Dat vind ik prettig
en gezellig. Ze zijn ongecompliceer
der dan de oudere kinderen. Het zijn
er zeventien, jongens en meisjes."
De kinderen die Samuel bezoeken
zijn niet allemaal van de Hersteld
Hervormde Gemeente, zegt ze. „We
hebben ook kinderen van de Gere
formeerde Gemeente. Het is ook al
tijd bedoeld als interkerkelijke zon
dagsschool."
Toen 't Ouwe Raed'uus verbouwd
moest worden, kon De Kleine
Kracht terecht in de Gereformeerde
kerk (Ontmoetingskerk) aan het
Zuidplandsoen. „Dat was heel fijn
natuurlijk. We zijn ook altijd rond
kunnen komen, maar het is ook wel
eens voorgekomen dat we weinig
kinderen hadden; in elke groep maar
tien."
Hannie Schot had na de hereniging
aangegeven dat ze een jaar later zou
stoppen. „Ik dacht, als het dan weer
allemaal goed loopt, dan heb ik mijn
plicht gedaan en is de cirkel weer
rond. Dat gevoel. Er was toch een
stukje onzekerheid. Maar het ging
en het gaat zo lekker dat ik gewoon
ben doorgegaan. Ik denk er niet over
na om te stoppen."
Kinderen zijn in de afgelopen dertig
jaar wel veranderd, zegt de leidster.
„Ze zijn mondiger geworden, vrijer,
praten makkelijker, ook over thuis.
De vertellingen die we in het begin
deden waren ook wat strakker, nu
halen we wat meer voorbeelden uit
de praktijk. Proberen het op een ma
nier te doen die kinderen aanspreekt.
Je kan wel zeggen: eert je vader en
je moeder, maar wat zegt dat een
kind? Wel dat je er met liegen niet
komt en dat je bijvoorbeeld respect
moet hebben voor de spullen van
een ander."
Ze merkt wel aan kinderen of ze
thuis christelijk worden opgevoed.
„Daarin zit natuurlijk ook weer ver
schil. Ik heb wel eens een jongetje
meegemaakt die erg was geïnteres
seerd in televisie, computers en in
ternet, maar op het moment dat we
iets vertelden over wat eeuwen gele
den was gebeurd, kon hij dat niet
plaatsen. Kinderen die thuis wel
worden voorgelezen uit de kinder
bijbel kunnen dat makkelijker." Het
komt wel vaker voor dat het voor
kinderen die Samuel bezoeken 'als
vertier omdat ze op zondag ook wat
te doen hebben,' wat lastiger is om
de verhalen te plaatsen.
„Wij hebben een leidraad. Voor de
meesten is die bekend omdat er
thuis in het gezin over gesproken
wordt."
Er zijn nu zes leidsters, behalve Han
nie zijn dat Els Elenbaas en haar
dochter Janine, Gina de Graaf, Joyce
van de Kasteele en Paula van de
Bergh uit Sint-Maartensdijk. „Eén
keer in de drie weken heb je dan de
leiding, de andere zondagen help je
gewoon mee." Of ze streng is? „Nee,
ik ben geen strenge juf. Als de kinde
ren hun versje niet kunnen, dan ga ik
daar soepel mee om, maar ik kan wel
eens pinnig uit de hoek komen. Ik zit
ook niet altijd lekker in mijn vel." Ze
bekent dat ze wel eens met een zak
bijbeltje gegooid heeft toen er een
van de oudere kinderen heel verve
lend zat te doen. „In de oudere groep
zitten jongens die al twaalf zijn en
naar het voortgezet onderwijs gaan.
Die laten zich soms wel eens van een
andere kant zien en trekken daar jon
gens van tien jaar in mee. Het klopt
niet dat ik gooide, maar ze schrokken
wel en dat was de bedoeling."
Wat ook veranderd is, zijn de pre
sentjes die de kinderen meekrijgen
bij een kerstviering bijvoorbeeld.
„Toen we begonnen, haalden we een
doos met kerstkransjes bij IJsseldijk
en grote kerstkranskoeken bij de
bakker, toen nog de Graaf. En kaar
ten van de firma Visser. Toen waren
er nog veel meer winkels in het
dorp. Het was altijd veel lekkerder
dan nu", lacht de leidster als ze te
rugdenkt aan het moment dat ze de
dozen moesten openen om ze in
kleine porties te verdelen. „Nu zit er
veel meer in. Een snoepzak, een
zakje fruit, een boekje en een pre
sentje. Alleen het fruit komt nog van
de Spar hier, de rest van elders. Kin
deren scheuren het papier los van het
boek dat erin zit. Maar of ze het le
zen, is maar de vraag. We vragen er
wel eens naar en dan zijn er die na
een half jaar het boek nog niet heb
ben gelezen." In het begin brachten
de leidsters zelf rond de kerst ook
een bakje fruit bij de bejaarden in
het dorp. „Dat was een traditie om
het bij de mensen thuis te brengen.
Of ze nou kerkelijk waren of niet.
Dan kwam je als leidster bij ieder
een binnen."
Gewoonlijk worden personen gehul
digd als ze 25 jaar actief zijn. Maar
Hannie viel dat tijdens de kerstvie
ring van Samuel ten deel. „Er werd
eerst afscheid genomen van kinde
ren die van school gingen. We had
den ze toegezongen en toen kwam
leidster Gina de Graaf-Elenbaas
naar voren om te zeggen dat er nog
iets te gedenken viel. Namelijk dat
er een juffrouw was die al dertig jaar
leidster is. En met wie zij samen lief
en leed van de zondagsschool heeft
gedeeld. Dat is ook zo. Zij is er ook
al jong bijgekomen. En is ook fana
tiek. Het is ook niet altijd makkelijk
geweest. Neem de keren dat je werd
afgesnauwd als je met de collecte
bus langs de deur ging. Of als men
sen vroegen van welke zondags
school ben jij? Maar de meeste
mensen hebben ons al die jaren ge
steund. Niet alleen door mensen van
de kerk maar ook door mensen bui
ten de kerk."
Na de viering werd ze aangesproken
door moeders die zelf nog bij haar
op de zondagschool hebben gezeten.
Ze kreeg een boekenbon. „Het was
een verrassing. Er werd nog een lied
voor mij gezongen dat ik zelf een
vrolijk lied vind: Maak ons tot een
stralend licht."
Behalve leidster is Hannie sinds
2000 ook telefoniste bij de vrijwilli
ge thuiszorg. Tot de verhuizing van
het gemeentehuis naar Tholen was
het kantoor in het centrum Thuis
zorg in Sint-Maartensdijk gevestigd.
Nu wordt vanuit het nieuwe ge
meentehuis in Tholen gewerkt.
Daarnaast is ze al een jaar of tien ac
tief als vrijwilligster in de uitleen-
post van de bibliotheek in 't Ouwe
Raed'uus. Elke maandagavond is ze
er te vinden en om de veertien dagen
op dinsdagmiddag. En sinds drie
jaar staat ze één keer in de veertien
dagen in de Wereldwinkel in Tholen.
Hannie Schot is een bezige bij. „Het
is allemaal heel verschillend. Bij het
meldpunt ben je als klein clubje
meer op elkaar aangewezen, bij de
Wereldwinkel ben je een van de vele
vrijwilligers."
In debrief van eind december wordt
uitgeegd dat er een stedenbouw-
kundge studie is gemaakt voor 'alle
toekmstige ontwikkelingen in het
hele;ebied rondom de Laban Deur-
loostaat'. Uit het plan valt volgens
Klipel op te maken dat de negen
worngen aan de Laban Deur-
loostaat (de nummers 6 tot en met
22) uilen vervangen worden door
nieu/bouw. Het gaat om zeven
huuwoningen van de stichting Cas
tria 'Zonen en twee particuliere wo-
ningn.
Volgns Klippel deelden bewoners
hemmee geschokt te zijn over het
voonemen. 'Zowel huurders als ei-
genren/bewoners deelden mee dat
h ierver niet met hen is gecommu-
nicerd en dat zij van de plannen
kenis hebben moeten nemen via de
nieiwsbrief.'
Klipel wil nu weten waarom b. en
w. ret vooraf met de bewoners heb
bengesproken over de plannen. En
of et gemeentebestuur er begrip
voc heeft dat bewoners geschokt
heben gereageerd op het feit dat
zo\el uit de tekst als uit het inrich-
tinfplan valt op te maken dat de
woingen 6 tot en met 22 worden
verangen door nieuwbouw. Verder
vragt hij of het college het met
hem eens is dat een dergelijke aan
pak er zeker niet toe bijdraagt dat er
in de directe omgeving meer draag
vlak komt voor de plannen voor de
Laban Deurloostraat. En wat het
college er aan doet om alsnog met
de betrokken bewoners in overleg te
treden.
Ook wil hij weten aan welk raads
besluit het college het besluit ont
leent om 'bij de inrichting van het
terrein niet alleen te kijken naar de
locatie van het woonzorg-service
centrum'.
Verder wijst hij ook op een ondui
delijke zinsnede in de nieuwsbrief
waarin wordt gesteld dat er water
berging moet worden gecompen
seerd. Klippel noemt de gebezigde
taal onbegrijpelijk voor een burger.
Tenslotte wil de RFT weten wan
neer er meer informatie komt over
de planning van de bouw van het
woonzorg-servicentrum én over de
voornemens die worden gepresen
teerd. 'In de nieuwsbrief wordt met
geen woord gerept over een plan
ning. Bewoners van Scherpenisse
zijn daar erg benieuwd naar, aldus
Klippel.
De Zierikzeesche Nieuwsbode en
de^ierikzeesche Courant zijn vanaf
lóanuari op internet te raadplegen.
Dejaargangen van deze nieuwsbla-
de: (respectievelijk 1844-1998 en
189-1889) zijn gedigitaliseerd en
dorzoekbaar gemaakt op trefwoor-
de. Het project is een samen wer-
kie tussen de Zeeuwse Bibliotheek
en het gemeentearchief Schouwen-
Duiveland. In de Schouwse bladen
stond voor de Tweede Wereldoorlog
ook het nodige nieuws van Tholen
en Sint-Philipslsnd.
De websites waarop de kranten
te vinden zijn: www.krantenbank-
zeeland.nl, www.schouwen-duive-
land.nl en www.zeeuwsebiblio-
theek.nl. Een zelfde project loopt
met het gemeentearchief Tholen
voor de jaargangen van de Thool-
sche en Ierseksche Courant (1883-
1950).
70%!!
Electronica
Antwerpsestraat 12-14-16
4611 AG Bergen op Zoom
tel. 0164 237940
www. verburghnl
Hi-Fi.
LCD
DVD
Plasma
Automatisering
Advertentie I.M.
Het echtpaar Slager op de Markt in Sint-Maartensdijk krijgt extra informatie over het huurtsparen van Sandra van Riet van Castria Wonen.
Het startsein werd gegeven in Sint-
Maartensdijk waar de Amerikaanse
schoolbus de Markt opreed en voor
het gemeentehuis halt hield. Met het
huurtsparen wil Castria Wonen be
vorderen dat inwoners in hun eigen
woonplaats boodschappen doen. Ze
kunnen zegels sparen in een boekje.
Een volle pagina is 2 euro waard,
maar bij het besteden in eigen
woonplaats bij een van de aangeslo
ten winkeliers of ondernemers 2,50
euro. Op die manier probeert de wo
ningstichting de winkelvoorziening
te behouden. Ook andere voorzie
ningen zouden dan minder snel op
de tocht komen te staan. Het huurt
sparen is volgens de woningstich
ting dan ook een manier om de
leefbaarheid te behouden en te ver
sterken. Via de luidspreker werd op
geroepen vaker in de buurt te win
kelen, 'want nu winkelt u misschien
ver weg.' En: „Er komt een moment
dat u aangewezen bent op winkels
in de buurt."
Het echtpaar Slager wordt op de
Markt aangesproken door Sandra
van Riet van Castria Wonen. Of ze
al op de hoogte zijn van het huurt
sparen. „Ja, antwoordt Slager,
„we deden al mee. We hebben al
zo'n boekje gekregen bij het blad
van de stichting. We doen overal
aan mee." Het echtpaar heeft zelfs
al twee nieuwe boekjes. Ze zijn
beiden al op leeftijd. Slager is 77
jaar en zijn vrouw RH. Slager-
Lindhout is 75 jaar. Ze zijn echt
aangewezen op de winkels in het
dorp, zegt Slager. „Vervoer heb ik
niet want ik heb geen rijbewijs.
Daar heb ik wel spijt van, maar
daar is niks meer aan te doen. We
kopen al 56 jaar bij de Spar, sinds
we getrouwd zijn. In 1951 kwa
men Wim Lagendijk en Piet Poot
thuis bij ons de boodschappen af
leveren. We zijn er nooit wegge
gaan."
Ze zijn dan ook blij dat de Spar is
gebleven en op de Markt is geves
tigd. Voor hen nog steeds op loopaf
stand. „We zijn nog geen één keer
bij de Lidl geweest," zegt de trouwe
Sparklant. „Het is natuurlijk goed
dat die er ook bijgekomen is, hoor.
Het is goed dat alles in het dorp
blijft."
Op de knalgele bus is een bord be
vestigd: Spaar mee voor het behoud
van winkels en voorzieningen bij u
in de buurt. Help mee en profiteer.
Maar lang niet alle middenstanders
doen mee. In Oud-Vossemeer,
Poortvliet en Sint-Annaland is er
maar één winkel die meedoet. Het
kan betekenen dat klanten die wel
meedoen hun zegels in een andere
plaats gaan verzilveren, zegt Perry
Bakx. Het gaat om bijvoorbeeld
huurders van de stichting in Sint-
Annaland die ook zegels sparen als
ze bijvoorbeeld automatisch de huur
betalen. „Mensen hadden daar wel
vragen over. Ze kwamen er speciaal
voor naar de bus om dat aan de orde
te stellen. Maar ik heb er ook al een
paar telefoontjes en e-mails over ge
kregen. Hoe zit dat nou.wilden ze
weten. We hebben dan uit moeten
leggen dat de winkeliers het in hun
dorp af laten weten."
Ook was er wat onduidelijkheid
over het verstrekken van de zegels.
„Er waren mensen die er geen struc
tuur in konden ontdekken. Elke
winkelier is er vrij in om de uitgifte
te koppelen aan een bepaald pro
duct. Niet elke winkelier heeft de
zelfde winstmarge. Vooral super
markten hebben maar een kleine
winstmarge van 1 tot 1.5 procent.
Het ideale zou zijn dat er in alle
winkels zegels worden gegeven op
basis van het bedrag op de kas
sabon. Maar zo werkt het niet. Een
supermarkt zal ze de ene week ge
ven bij de aankoop van vlees, de an
dere week bij de aankoop van
brood."
Ook bleek dat ook niet alle winke
liers op vrijdag begonnen waren
met het uitgifte van zegels, maar pas
maandag ermee starten. Verder wijst
Bakx erop dat de firma Duine in
Scherpenisse ook meedoet. Aanvan
kelijk was Castria Wonen er van uit
gegaan dat na het overlijden van
Arie Duine en het sluiten van de
fietsenzaak (waar de zegels voor
waren bestemd) afgevallen was,
maar dat is niet zo. „Ria Duine
heeft laten weten dat ze de zegels
ook verstrekt in het tankstation."
Na Sint-Maartensdijk reed de bus
naar Stavenisse (met halte aan Voor
straat), Sint-Annaland (Voorstraat),
Sint-Philipsland (Achterstraat), Oud-
Vossemeer (Molenstraat), Poortvliet
(omgeving Zuidstraat), Scherpenisse
(omgeving Spuidamstraat), Tholen
(Eendrachtsweg en Markt), Lepel
straat en Halsteren.
Overal werden folders uitgereikt en
een boekje waar de deelnemers hun
boodschappen op in kunnen vullen.
Er komen vijftien appartementen
in het achterste deel van het voor
malige gemeentehuis, verdeeld
over de begane grond en de eerste
verdieping, variërend in opper
vlaktes van 60 vierkante meter tot
117 vierkante meter. „We hebben
rond de tien reacties gekregen.
Zeer divers en uit alle leeftijds
groepen en voor alle typen wonin
gen. Dat is positief, maar dat had
den we ook wel verwacht."
Volgens Gorter komt tweederde
van de reacties uit Sint-Maartens
dijk zelf.
De prijzen van de appartementen
lopen uiteen van ongeveer 120.000
euro tot 150.000 euro voor een op
pervlakte van 60 tot 80 vierkante
meter tot 180.000 tot 210.000 euro
voor een appartement van 100 tot
120 vierkante meter. Er zijn wo
ningen met één, twee en drie
slaapkamers.
Via de makelaars Bazen Vastgoed
uit Sint-Maartensdijk en Baas Ma
kelaars uit Halsteren (die samen
werken) worden de appartementen
aan de man gebracht, zegt Gorter.
„We gaan verbouwen als er acht
van de vijftien verkocht zijn. We
hopen daar in maart al mee te kun
nen starten. Het gaat dan vooral
om de binnenkant. Buiten veran
dert er niets." De ingang van het
complex komt aan de Blauwstraat.
Voor het oude gemeentehuis aan
de Markt dat nu leeg staat, zoekt
Nieuwenhuis een restauranthou
der. Er is een speciale website voor
gemaakt. „Het eerste contact heb
ben we al gehad en er zijn ook al
een aantal reacties binnen geko
men. We willen het pand verkopen
maar voor ons is huur ook be
spreekbaar. We zoeken echt ie
mand die daar ook in blijft en niet
na een paar jaar al weer stopt."
Op de website van Nieuwenhuis
wordt het oude gedeelte aangepre
zen als restaurant annex hotel. De
restauranthouder die gezocht
wordt moet 'in ieder geval gevoel
hebben voor stijl en ambiance' en
is hij 'getroffen door de bijna voel
bare historie van de gebouwen.'
Nieuwenhuis heeft maar liefst vijf
panden in de aanbieding. Geschikt
voor hotelaccommodatie met allu
re 'waaronder het authentieke ge
meentehuis.' Volgens Nieuwenhuis
kunnen enkele panden eenvoudig
worden 'getransformeerd tot een
sfeervol restaurant'. De naastgele
gen en binnendoor te bereiken
ruimte biedt eventueel een hotelac
commodatie van ongeveer 20 ka
mers, aldus de toelichting op de si
te die verder rijkelijk is voorzien
van foto's, van de panden binnen
en buiten.
Vanaf vrijdag 11 januari
M.u.v. standaard en nieuwe collectie
r Openingstijden winkel
/mCJCJC 09.00 - 17.30 U.
Kaaistraat 4, 4651 BN Steenbergen vrijdag
0167 - 563 430 09.00 - 20.30 u.
www.oerlemansmode.nl zaterdag
volop parkeergelegenheid 09 00 1700 uur
