Hardrijder trekt de
apparatuur in twijfel
Boete voor ontbreken
van dodemansknop
'Ik vind het een sport om
fraudegevallen op te sporen'
Pesten verplaatst zich van
schoolplein naar de straat
Vrijspraak niet
tonen visakte
Thoolse basisscholen doen mee aan onderzoek Jeugdmonitor
T
Donderdag 28 december 2006
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
3
Cijfertjes, statistieken en jaarnota's. De 32-jarige Arjan
den Braber uit Sint-Philipsland is er dol op. Hoe groter
het bedrijf, des te groter de uitdaging. Hij controleert de
jaarrekeningen van bedrijven als Pon (importeur van o.a.
Audi en Volkwagen - red.), Hans Anders Nederland en
de spelletjessite Zylom. Saai is het beroep volgens hem
absoluut niet. „Het beeld van een suffe accountant die
zich twee weken lang in een hokje opsluit met de jaarre
kening van een bedrijf is enorm achterhaald."
Keihard staan liegen
Grootste fraude ooit
Een plek zonder hondenpoep, een speelveldje en een
skateplek. Dat zijn de drie dingen die negen- en tienjari
gen het meeste missen in hun buurt. Dat blijkt uit onder
zoek van de Jeugdmonitor Zeeland onder alle kinderen
uit groep zes van het basisonderwijs in Tholen. Wel vindt
80 procent van de jongeren hun buurt veilig en meent 74
procent dat er voldoende kinderen in de omgeving wo
nen om mee te spelen.
Slaan en schelden
Vernieling en politie
Geen identiteitskaart kost vijf tientjes
Minder naar de kerk
Eout inhalen
Lacune in vaartijdenboekfors aangerekend
Gevaarlijk rijden:
300 euro boete
Arjan den Braber (32) uit Sint-Philipsland wil verandering imago accountants
Soort overwinning
Het gaat makkelijk
S A
N
Den Braber woont niet alleen in
Sint-Philipsland, hij komt er oor
spronkelijk ook vandaan. Door het
werk van zijn vader, politieagent Ko
den Braber, zag het gezin zich ech
ter enkele malen genoodzaakt om te
verhuizen. „Dat was een vereiste.
Als politieagent moest je wonen
waar je werkte. Daardoor heb ik
ook een tijdlang in Dinteloord en
Fijnaart gewoond", legt de 32-jarige
Fluplander uit. Op achttienjarige
leeftijd besloot hij de studie regis
teraccountant te gaan volgen aan de
Nivra-Nyenrode te Breukelen. Hier
bij kon hij leren en werken met el
kaar combineren. Hoewel deze op
leiding al acht jaar in beslag nam,
knoopte Arjan er nog twee jaar aan
vast. Met een afstudeerscriptie over
de onafhankelijkheid van accoun
tants behaalde hij de titel doctoran
dus en ging aan de slag bij accoun
tantskantoor Mazars in Bergen op
Zoom. „Dat was heel iets anders
dan waar ik mij tegenwoordig mee
bezighoud", zegt Arjan. Het kantoor
richt zich voornamelijk op kleine en
middelgrote bedrijven. „Daar ging
het dus niet om tientallen miljoenen
euro's winst."
Tijdens zijn werk als registerac
countant bij het Bergse kantoor
stuitte hij op iets dat de rest van zijn
carrière zou beïnvloeden: fraude.
Den Braber ontdekte de zwendel bij
een autobedrijf dat al jaren klant
was van Mazars. „Iedereen was er
bij betrokken, van de directie tot het
personeel. Dan is het bijna onmoge
lijk om erachter te komen, iedereen
houdt elkaar de hand boven het
hoofd want ze hebben er allemaal
belang bij om te zwijgen." Het ac
countantskantoor werd, om het ge
sjoemel niet op te laten vallen, altijd
gevraagd om onder hoge tijdsdruk
de jaarrekening te controleren. „Als
alles zó snel moet worden bekeken,
dan is de kans groot dat je steekjes
laat vallen. Daar waren zij ook op
uit." Uiteindelijk werd de accoun
tant getipt door een ex-werknemer.
„Die had zelf niet meegedaan aan
de fraude, maar kon niet meer met
het schuldgevoel rondlopen. Bij
zo'n bericht knipper je wel even met
je ogen, want dan besef je dat ieder
een al die tijd keihard tegen je heeft
staan liegen." De medewerkers van
het autobedrijf werden vervolgens
ondervraagd door de accountant,
steeds meer mensen biechtten tij
dens de gesprekken hun aandeel in
de zwendel op. „Als je eenmaal een
spoortje hebt, dan komt er meer uit.
Opmerkelijk is wel dat velen opge
lucht reageerden. Als je aan fraude
begint, kun je er blijkbaar maar
moeilijk mee stoppen. Ondanks het
risico op lange gevangenisstraffen."
Het opsporen van dit soort praktij
ken trok steeds meer de interesse
van de Fluplander. Na negen jaar
gewerkt te hebben bij Mazars,
maakte hij daarom de overstap naar
het internationale accountantskan
toor KPMG. Arjan ging aan de slag
bij het filiaal in Breda, waar hij de
mogelijkheid kreeg om zich te spe
cialiseren. Hij volgde aan de Haagse
hogeschool de studie 'forensic audi
ting' om bekwamer te worden in
fraudeonderzoek en studeerde deze
zomer cum laude af.
Den Braber vertelt dat het beroep
van rekenmeester zo'n honderd jaar
geleden werd opgericht na het ont
dekken van een grote fraudezaak.
„De directeur liet mensen zich inko
pen om een onderneming op te star
ten. Deze personen deden op hun
beurt hetzelfde. Op papier zag het er
heel goed uit, maar de winst be
stond dus eigenlijk uit de inleg van
andere deelnemers. Een soort pira
midespel. De fraude liep op tot zo'n
tien miljoen gulden. En dat was een
eeuw geleden héél wat geld. Ik denk
dat het de grootste fraudezaak uit
heel de geschiedenis is. Sindsdien
willen aandeelhouders een bewijs
van de bedrijfsvoering, daarom
werd het Nederlands instituut van
registeraccountants (Nivra) opge
richt", legt Arjan uit.
Een manier om fraude tegen te
gaan, is het opsporen van gevoelige
plekken in de bedrijfsvoering en on
dernemers wijzen op de risico's.
„Bedrijven moeten hun personeel
bijvoorbeeld duidelijk maken dat zij
op staande voet ontslagen worden
als ze ook maar één euro stelen, dat
zoiets niet getolereerd wordt. Dat
kan al afschrikken." Toch geeft de
'forensic auditor' toe dat dit slechts
een klein begin is in de aanpak.
„Degenen die bijvoorbeeld het win
kelpersoneel moeten controleren,
meestal filiaalhouders en andere lei
dinggevenden, blijken juist de per
sonen te zijn die het meest stelen.
Maar ook zij moeten verantwoor
ding afleggen aan hun baas." Uit
statistische gegevens blijkt dat zes
procent van de winst bij bedrijven
verloren gaat aan fraude, zegt Den
Braber. „Het is dus maar een topje
van de ijsberg wat wij ontdekken. Ik
vind het wel een sport om dit soort
praktijken op te sporen, we blijven
ook aan de weg timmeren. Honderd
procent fraudevrij zullen onderne
mingen nooit worden. Als accoun
tant volg je de procedure van geld
Meer dan de helft van de onder
vraagden speelt in de straat of wijk
waar zij wonen. Een vijfde zoekt het
vertier buiten de wijk, terwijl bijna
een kwart van de kinderen voorna
melijk thuis speelt. De kinderen spe
len in hun vrije tijd het liefste buiten,
maar ook gezelschapsspelletjes,
knutselen, spelen bij vriendjes en le
zen scoren hoog. De negen- en tien
jarigen hebben weinig interesse in
chatten of naar de film gaan, en meer
dan de helft hangt volgens eigen zeg
gen niet graag rond op straat.
De meeste kinderen gaan graag naar
school. Dit blijkt uit de antwoorden
op de vraag of zij het vervelend vin
den om naar school te gaan. Maar
weinig kinderen (8%) vinden het
vaak of altijd vervelend om naar
school te moeten. De meesten heb
ben soms geen zin om de schoolban
ken in te kruipen, 57%. Ruim een
kwart van de leerlingen gaat altijd
met goede zin naar school.
Meer dan de helft (56%) geeft aan
wel eens gepest te worden. Zes op de
tien Thoolse kinderen worden wel
eens uitgescholden. In vergelijking
met 2(X)3 is dit percentage gestegen.
Toen gaven vier op de tien kinderen
aan wel eens het slachtoffer te zijn
van een scheldpartij. Ook worden de
jongeren vaker uitgesloten bij het
spelen (41% tegenover 19% in
2003), een vijfde van de leerlingen
wordt bovendien wel eens verbaal
bedreigd met geweld. Het daadwer
kelijk slaan en schoppen is de laatste
drie jaar ook gestegen van 16 naar 31
procent. De plaats van de pesterijen
lijkt zich wel te verplaatsen van het
schoolplein naar de straat. Vertelde
in 2003 nog 70 procent op het
schoolplein gepest te worden, dit jaar
daalde dit naar 59 procent. Het aantal
pesterijen op straat steeg juist van 40
naar 54 procent. Van de Thoolse kin
deren in groep 6 zegt tweederde
(66%) bijna nooit of nooit andere
kinderen te pesten.
De scholieren zijn zeer te spreken
over de leerkrachten. Het grootste
aantal is van mening dat de juf of
meester vaak (39%) of altijd (35%)
aardig is; een kwart vindt de docen
ten soms aardig. Slechts een enke
ling (2%) meent dat de leraren nooit
aardig zijn. Het schoolwerk vinden
de kinderen doorgaans niet moeilijk.
De leerlingen vinden de leerstof he
lemaal niet moeilijk (15%) of som
mige dingen moeilijk (78%). Veel
kinderen krijgen de schoolopdrach
ten op tijd af, 31 procent geeft aan
soms te kampen met tijdgebrek.
Als de leerlingen uit groep 6 uit
school komen, gaat het merendeel
(61%) naar huis waar ook iemand
aanwezig is, een vijfde van de jonge
ren vermaakt zich bij vriendjes of
vriendinnetjes. Slechts vier procent
maakt wel eens gebruik van de na
schoolse opvang. Zij zijn hierbij
minder tevreden over de begeleiders
dan hun leeftijdsgenoten in andere
delen van de Oosterschelderegio. In
Tholen zegt 38 procent dat de bege
leiders 'leuk' zijn, terwijl dit gemid
delde in de Oosterschelderegio op 61
procent ligt. Zo'n 15 procent van de
Thoolse jongeren vindt de begelei
ders helemaal niet leuk, tegenover 8
procent in de rest van de Ooster
schelderegio. Ook zijn de kinderen
niet laaiend enthousiast over de re
gels en het beschikbare speelgoed bij
de naschoolse opvang, respectieve
lijk 57 en 60 procent vindt dat het
'wel gaat'. De speelruimte komt be
ter uit de enquête; de helft van de
kinderen beoordeelt dit als goed,
ruim een kwart vindt de speelruimte
redelijk.
De overgrote meerderheid van de
kinderen uit groep zes komt nooit in
aanraking met de politie. Ongeveer
één op de tien (12%) geeft aan wel
eens door de politie gewaarschuwd
of opgepakt te zijn. De meeste leer
lingen (82%) hebben er geen proble
men mee om op straat iets aan een
Voor het niet kunnen tonen van een identiteitsbewijs is B.J.G. (25) uit Oud-
Vossemeer door de kantonrechter veroordeeld tot een boete van 50 euro. De
man had eerder een bekeuring gekregen die net zo hoog was, maar deze niet
betaald. „Ik heb het geld niet", zei G. tegen de rechter. In mei was de politie
op een groep hangjongeren afgestapt die op straat alcohol gebruikte, wat
verboden is op grond van de algemene plaatselijke verordening. G. was daar
ook aanwezig, maar kon desgevraagd zijn identiteitsbewijs niet tonen. „Ik
had het bij me moeten hebben", gaf hij toe.
politieagent te vragen. De belang
rijkste taken van de politie vinden zij
mensen beschermen (24%), boeven
vangen (22%) en problemen in de
buurt oplossen (19%). Als agenten
basisscholen in Tholen bezoeken, is
dat voornamelijk om over activitei
ten van de politie te venellen, ver-
keersles te geven en te vertellen over
gebeurtenissen in de buurt. Drie
kwart van de scholieren uit groep zes
vindt het interessant en leuk dat de
politie op school komt, 14 procent
meent dat dit vooral belangrijk is.
Twaalf procent is van mening dat de
politiebe/.oeken stom zijn. Een enke
ling vindt het eng. Gevraagd naar
dingen die niet mogen, geeft een
kwart van de jongeren aan wel eens
iets buiten op straat vernield te heb
ben. Iets stelen op school, in het
zwembad of op een sportvereniging,
of iets uit een winkel meenemen
zonder te betalen, heeft respectieve
lijk 8% en 9% van de kinderen wel
eens gedaan.
Uit de enquête blijkt verder dat het
Zeeuwse dialect terrein begint te ver
liezen bij de Thoolse jongeren. Ruim
een derde (33%) praat thuis Zeeuws,
terwijl drie jaar geleden nog bij de
helft van de ondervraagden in dialect
werd gesproken. Steeds meer Thole-
naren kletsen ook in huiselijke sfeer
in het Nederlands, zo'n 60 procent
tegenover 43 procent in 2003.
De kinderen gaan ook steeds minder
naar de kerk. Hoewel 42 procent zegt
minimaal één keer per week te gaan.
lag dit aantal bij een eerder onder
zoek op 49 procent. Het aantal jon
geren dat nooit naar de kerk gaat,
steeg de afgelopen drie jaar van 37
naar 43 procent.
De kinderen uit groep 6 zijn tevreden
met hun leven. Het merendeel zit
vaak tot altijd vol energie, heeft ple
zier met vrienden en maar liefst 89
procent vindt dat de ouders hen eer
lijk behandelen. Negen van de tien
zeggen voldoende vrienden te heb
ben, waaronder een vriend aan wie
zij alles kunnen vertellen. Ook ken
nen zij andere mensen met wie zij
kunnen praten als ze ergens mee zit
ten. Met vragen en problemen keren
zij zich voornamelijk naar de ouders
(82%), vrienden (49%) en leerkrach
ten (34%).
De Jeugdmonitor Zeeland brengt de
leefwereld van de Zeeuwse jeugd in
kaart door gegevens te verzamelen
over kinderen en jongeren van 0 tot
en met 23 jaar. Zij voorziet hiermee
gemeenten, provincie en jeugdmoni-
torpartners van informatie en onder
steunt op deze manier het jeugd- en
onderwijsbeleid. Er werden 3548
Zeeuwse kinderen uit groep 6 van
213 verschillende scholen voor het
onderzoek benaderd. Een derde zit
op een openbare school, een kwart
zit op een protestants-christelijke
school, een vijfde zit op een katho
lieke school en een zesde van de
leerlingen op een reformatorische
school. De overigen zitten op een
school voor gecombineerd onderwijs
of bijzonder onderwijs. In de ge
meente Tholen deden 365 leerlingen
uit groep 6 aan het onderzoek mee.
Dat hij 43 kilometer te hard zou hebben gereden op de Oud-Vossemeer-
sedijk, wil er bij M. van 't V. (37) uit Zierikzee niet in. „Zóveel te hard
rijd ik nooit, daarom zou ik de foto's willen zien om te kijken of het
mijn auto betreft", zei de man onlangs voor de Thoolse kantonrechter.
Hij kreeg zijn zin en mag in maart terugkomen.
De Alfa Romeo van de Zierikzeeë-
naar was in februari geflitst op de
provinciale weg en hij had een be
keuring thuis gekregen van 280 euro.
Maar de man wil de foto's zien én de
ijkrapporten van de apparatuur. Hij
schreef daar een brief over, maar
wordt naar eigen zeggen van het kas
tje naar de muur gestuurd. „Op de Al
zijn dit jaar al 1500 bekeuringen ver
scheurd. dus het gaat nogal eens mis
met die apparaten", zei Van 't V. te
gen de kantonrechter. Hij gaf overi
gens toe, de betreffende dag op de
Oud-Vossemeersedijk te hebben ge
reden. Rechter W.M.P van Alphen
noemde het 'grappig' dat de verdach
te met aan zichzelf twijfelt, maar wél
aan 'wat er technisch staat opge
steld'. Tegelijkertijd vond hij het
zorgwekkend dat de man het foute
van zijn gedragingen niet wilde on
derkennen. Volgens officier van justi
tie mevrouw mr. M. Overmeer be
staat er jurisprudentie over dat in
strafzaken de door Van 't V. gevraag
de stukken niet nodig zijn voor de be
wijsvoering. Anders ligt dat bij het
bestuursrecht. „Juridisch-technisch
kan ik met wat er nu ligt al uit de voe
ten", zei de kantonrechter. Niettemin
wil ook hij de foto wel zien. En van
het ijkrapport vond hij alleen de da
tum relevant. De zaak werd daarom
aangehouden.
RC.M. (41) uit Dinteloord werd bij
verstek veroordeeld tot een boete van
270 euro. Hij was in februari betrapt
op de provinciale weg N656 bij Oud-
Vossemeer. toen hij daar reed met een
snelheid van 115 km/u. Ook J. de R.
(23) uit Noordgouwe kwam niet naar
de zitting, maar kreeg voor te hard
rijden op Sint-Philipsland een boete
van 90 euro.
„Ik houd het op een inschattingsfout
van uw kant. De eis van de officier is
zeer mild", kreeg N.J.T.T. (41) uit
Kapelle te horen van de kantonrech
ter. Hij moet 150 euro betalen voor
een foute inhaalmanoeuvre op de
Reimerswaalseweg bij Tholen. De
zaak was in juni ook al behandeld,
maar toen aangehouden om hoofda
gent A.M.L. Weijler te horen over on
duidelijkheden in het door hem opge
maakte proces-verbaal. T. zou bezig
zijn geweest een vrachtwagen in te
halen, toen deze plots ging versnel
len. T. remde, wat vervolgens ook de
vrachtwagenchauffeur zou hebben
gedaan. De politieman begreep niet
dat de Kapellenaar ging inhalen, zei
hij. „Dat de auto die vóór hem reed
het deed. vond ik al gevaarlijk." De
officier van justitie vond bewezen dat
T. een gevaarlijke situatie had veroor
zaakt, onverlet het gedrag van de
vrachtwagenchauffeur. Maar ze be
perkte haar eis tot de transactie die de
man eerder was opgelegd: 150 euro.
T. was het er niet mee eens. „Reëel
gezien had ik goed kunnen inhalen.
Je kunt er toch geen rekening mee
houden dat iemand gaat versnellen
als je naast hem rijdt. Ik vind dat het
niet alleen mijn fout is, je zou ook de
vrachtwagenchauffeur moeten ho
ren." Maar de kantonrechter stelde
vast dat de politieman geen aanlei
ding had gezien om de chauffeur op
te sporen. „In het verkeer kun je niet
voorzichtig genoeg zijn. Je moet de
veiligheid van iedereen in het oog
houden."
Bij verstek zijn een aantal mensen
veroordeeld voor het niet verzekeren
van de auto of brommer. A.W.M. de
L. (38) uit Sint-Maartensdijk moet
385 euro betalen. P. van I. (36) uit
Sint-Philipsland en S.M.Q. (46) uit
Sint-Maartensdijk 400 euro, en
S.C.R.E. (20) uit Halsteren 260 euro.
„Ik denk dat niemand dit weet. Nergens in Europa zit op zo'n nieuw af
geleverde boot een dodemansknop", betoogde B. van der S. (43) uit Le-
wedorp bij de Thoolse kantonrechter. Hij hoorde 120 euro boete tegen
zich eisen voor het ontbreken van deze veiligheidsvoorziening op zijn
jacht. Maar de rechter was clement. Hij verhoogde weliswaar de boete
tot 150 euro, maar legde daarvan 100 euro op als een voorw aardelijke
straf met een proeftijd van twee jaar.
Van der S. was in augustus vorig jaar
op de Oosterschelde bij Tholen door
de politie bekeurd. Zijn jacht van
dertien meter lang werd als een snel
le motorboot aangemerkt omdat het
sneller kan varen dan 20 km/u. En
dan is volgens de wet een dodemans
knop verplicht. „Dat wist ik niet. Ik
had het schip drie weken eerder pas
gekocht. Het vaart lang niet zo snel
als de speedboot die ik eerder had",
legde de man uit. Hij wees erop dat
op zijn jacht wél een brandstofafslui
ter zit als beveiliging. En hij liet fo
to's zien die hij in de jachthaven van
Wemeldinge had gemaakt van jach
ten langer dan 14 meter, die geen van
allen een dodemansknop hebben. „Ik
denk dat niemand weet dat het
moet", zei hij.
Officier van justitie mevrouw mr. M.
Overmeer zei dat het de eigen ver
antwoordelijkheid van Van der S. is
om aan de regels te voldoen. Ze eiste
120 euro boete, hetzelfde bedrag als
de man eerder als bekeuring was op
gelegd. „Ik ben het er niet mee eens,
daarom zit ik hier", reageerde deze.
Maar ook kantonrechter mr. W.M.P.
van Alphen achtte de overtreding be
wezen. Hij koos echter voor een iets
hogere boete en legde een groot deel
daarvan voorwaardelijk op, zodat
Van der S. er in de praktijk met vijf
tientjes vanaf kw am.
Minder clementie had de rechter met
schipper M.R. (44) uit 's-Heeren-
berg. Die bleek als gezagvoerder van
het schip Odyssee in januari het
vaartijdenboek onvolledig te hebben
ingevuld. Het schip was op het
Schelde-Rijnkanaal bij Tholen be
trokken bij een aanvaring, overigens
was R. op dat moment niet de stuur
man. De man bleek echter in het ver
leden vaker slordig daarmee te zijn
omgesprongen en was eerder veroor
deeld.
Na de aanvaring was de politie aan
boord van de Odyssee gekomen en
had het vaartijdenboek meegeno
men. „Mij is toen niet om een ver
klaring gevraagd. Het boek is ook te
ruggegeven zónder dat er een
opmerking over is gemaakt. Toen de
politie me later belde, ging het ook
alleen over de aanvaring en niet over
het vaartijdenboek", vertelde R. Hij
zwakte zijn fout ook af, door erop te
wijzen dat hij de werk- en rusttijden
van de bemanning wél had geno
teerd, maar slechts had verzuimd de
vaarwïjze in te vullen. R. zei ook dat
hij al een bekeuring van 110 euro
had betaald voor het niet bevoegd
zijn van zijn stuurman. De rechter
nam de eis van de officier, 280 euro
boete, echter volledig over.
Als oud-medewerker van de AID
begreep J.H.N. (64) uit Sprang-
Capelle niet dat de politie lang had
gewacht om hem te horen over
een vermeende verkeersovertre
ding. Zes weken, noemde de man
bij de Thoolse kantonrechter. Maar
die las in het dossier dat N. zes da
gen na het voorval was gebeld, ter
wijl al na twee weken de zaak bij
het openbaar ministerie was inge
diend. „In mijn belevingswereld is
het zo niet gebeurd", zei N. die
zich helemaal niets herinnerde van
een gevaarlijke situatie die hij ver
oorzaakt zou hebben.
Op de Broekseweg in Tholen, bij
de afslag naar de Krabbenkreek-
weg, had de man in augustus 2005
een tractor ingehaald, waarbij hij
over een doorgetrokken streep en
een verdrijvingsvlak reed en op de
linker weghelft terecht kwam. Een
tegenligger moest met twee wielen
de berm in om een aanrijding te
voorkomen. Politieman P. Voor
winden. die daar op zijn brom
scooter reed, had het zien gebeu
ren. N. reed in een rode Mercedes,
met daarachter een aanhanger gela
den met balen wol die hij voor een
kennis had opgehaald. „Ik zit al
veertig jaar op de weg. En ik rijd
wel eens te snel, maar nooit on
voorzichtig", gaf de Brabander
aan. Hij trok de waarnemingen van
de politie in twijfel, maar de offi
cier van justitie zag daar geen aan
leiding toe. Zij eiste een boete van
360 gulden, maar de kantonrechter
hield het op de 300 euro die eerder
via een transactie was opgelegd.
Hij hield N. wél voor, dat iemand
die onbewust verkeersovertredin
gen begaat, een gevaar op de weg
„Het staat verkeerd. Ik was niet in het
Tholensche Gat aan het vissen, het
heet daar de Speelmansplaten", pro
beerde J.R. de G. (75) uit Bergen op
Zoom bij de kantonrechter onder een
boete uit te komen voor het niet kun
nen tonen van zijn visakte. Dat lukte
hem om een andere reden. „In de ten
lastelegging lees ik dat inzage nood
zakelijk was voor de uitvoering van
het werk van de ambtenaar. Maar daar
is geen bewijs voor, dus spreek ik u
vrij", zei rechter mr. W.M.P. van Al
phen. De G. was opgetogen, want hij
maakt financieel een moeilijke perio
de door. De man vertelde ook dat hij
al een boete van drie tientjes had be
taald, maar officier van justitie en
kantonrechter deden niets met die op
merking.
De Bergenaar was in december vorig
jaar gecontroleerd door de waterpoli-
tie. „Ik betaal al vijftig jaar voor mijn
visakte. Maar ik had hem die dag
toevallig niet bij me omdat hij in een
andere jas zat." (de man had het pa
pier op de zitting bij zich). Zijn zoon,
die in hetzelfde bootje zat te vissen,
kon de politie zijn akte wél laten
zien. En ook sportvissers in de buurt
werden op hun akte gecontroleerd,
antwoordde De G. op een vraag van
de kantonrechter. Voor de officier
van justitie was het duidelijk en zij
eiste dan ook een boete van 40 euro
(een tientje meer dan de oorspronke
lijke bekeuring). Maar de kanton
rechter keek er anders tegenaan en
sprak de man vrij.
Arjan den Braber voorziet bedrijven - naast de controle van jaarrekeningen - ook van advies om fraude te voorkomen.
en goederen. Geld blijkt het makke
lijkst te stelen, dat is namelijk direct
besteedbaar. Bij goederen is dat las
tiger. Maar of mensen nu goederen
of geld verdonkeremanen, het blijft
ordinaire diefstal."
Sinds Arjan den Braber de opleiding
voor fraudeonderzoek behaalde,
geeft hij regelmatig cursussen aan
beginnende accountants. „Ik heb ja
renlang van anderen geleerd, nu wil
ik iets meegeven aan de nieuwe
lichting medewerkers." Met een col
lega bracht hij onlangs dertig assis
tenten de fijne kneepjes van het vak
bij. „Het brengt nog meer afwisse
ling. Naast de cursus leren zij name
lijk ook tijdens het werk. Het is een
constant proces. Dat enthousiasme
van de beginnende accountants
geeft ook veel energie, ik heb geen
dag spijt van de overstap." Ook de
32-jarige Fluplander leert nog
steeds bij, vertelt hij verder. „Dat
komt door veranderingen in de wet
geving. Die komen regelmatig voor.
voornamelijk wanneer er weer een
grote fraudezaak aan het licht is ge
komen." Hij noemt als voorbeeld de
spraakmakende kwestie van het
Amerikaanse energiebedrijf Enron.
In 2001 werd bekend gemaakt dat
de directie er een nogal 'creatieve
boekhouding' op nahield en werd
aangeklaagd voor fraude. „Als men
sen samenspannen, lijkt het op pa
pier een goed verhaal. Maar een ac
countant moet dus vérder kijken.
Het geeft wel een goed gevoel als je
hoort dat mensen worden aangepakt
die zichzelf verrijken, zeker als zij
al genoeg verdienen. Dat is toch een
soort overwinning, als zulke perso
nen worden opgespoord."
Naast werkgevers en leidinggeven
den gaan ook werknemers wel eens
de fout in. Bij de meeste fraudege
vallen zijn meerdere mensen be
trokken. Accountants inspecteren
daarvoor de gehele procedure van
een onderneming. „Daarom advise
ren wij ook om functiescheiding toe
te passen, zodat verschillende per
sonen elkaar controleren. Een
zwendel ontstaat dan alleen als
meerdere mensen ervan af weten.
Om goederen uit een magazijn te
halen is bijvoorbeeld een pakbon
nodig. Voor deze bonnen moet wel
een factuur worden afgegeven. Op
die manier is er controle vanuit ver
schillende afdelingen."
Lastiger wordt het, wanneer één
persoon besluit om geld achterover
te drukken, vertelt hij. De Flupland-
se accountant kaart een zaak aan,
waarbij een dame van de adminis
tratie aanslagen voor loonbelasting
versnipperde en het geld op haar ei
gen rekening zette. „De directeur
had hier geen enkele notie van. Hij
verwachtte dat alles op tijd werd
betaald. Zoiets kun je een tijd
lang verdoezelen, maar uiteindelijk
komt de belastingdienst toch aan
kloppen." Arjan verwondert zich
soms over de redenen waarom men
sen frauderen. „Soms hebben men
sen geen jaarbonus ontvangen en
menen ze dat terecht te mogen
compenseren door zich geld toe te
eigenen. Of ze vinden dat de direc
teur in zo'n grote wagen rijdt, dat
hij best wat meer kan missen. En
het gaat zo makkelijk", somt hij de
reacties op.
Den Braber geniet van het advise
ren over fraude en het opsporen
hiervan. „Dat zit denk ik toch een
beetje in de aard van het beestje.
Mijn vader én mijn schoonvader
waren politieagent, mijn oom
werkt bij de criminele opspo
ringsdienst. Je krijgt op een of an
dere manier toch iets mee van
thuis."
Hoewel onderzoek naar fraude bij
veel ondernemingen momenteel
hoog in het vaandel staat, is Den
Braber van mening dat dit van tij
delijke duur is. „Sinds een paar
jaar geleden grote fraudegevallen
als Enron en Ahold aan het licht
kwamen, is er meer aandacht voor
fraude. Het maakt niet uit dat het
bedrijven in Amerika betreft,
zoiets heeft zijn uitwerking in heel
de wereld. Dat zakt over een paar
jaar waarschijnlijk wel weer weg,
het is een golfbeweging."
Negen van de tien Thoolse leerlingen gevenLl in het onderzoek van de Jeugdmonitor aan voldoende vrienden en vriendinnen te hebben waar
zij plezier mee maken.
L ES
"Ni
VD' L'S
de:
