'Werken met een dragline is
mooier dan met moderne kraan'
Vijfde lustrum volkskerstzang
kent 'minder hoog grijsgehalte'
Een leesboek en mandarijnen
Wim van Vossen stopt na 46 jaar bij firma Moerland
Plaatselijk nieuws
Toolbox
Te vroeg
Grotere kap
woning Klipper
Donderdag 28 december 2006
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
11
Een hele dag op een kraan zitten kun je wel tot je hon
derd wordt, zegt machinist Wim van Vossen uit Tholen.
Maar toch gaat de bijna 61 jarige met pensioen. Donder
dag voor de kerst leverde hij de kraan en de schop in bij
de firma Moerland in Sint-Annaland. Van Vossen ging
als 14-jarige aan de slag en bleef ruim 46 jaar bij dezelf
de werkgever.
Echt handwerk
Paspoort
De 25ste volkskerstzang in Haestinge trok zaterdagavond
ruim 300 bezoekers. Dat was meer dan verwacht. Er ston
den 250 stoelen gereed, maar er moesten nog eens bijna
tachtig stoelen bij voor de vernieuwde opzet. Zonder
Smalstads mannenkoor maar met het gospelkoor Clarity.
Op achtergrond
Kerstverhalen in Scaldis
Minder diepe garage
Nieuwe hangar
Winkel Duine
V.d. Gouwe de beste
Stuur oplossing in van de kerstpuzzel
Kerstdiner in Raed'uus
Tuinmuur
Show
Vredesduif uitgesteld
De laatste paar maanden was de firma
actief in Wissenkerke op Noord-Be
veland waar de riolering vervangen
moest worden. Moerland neemt veel
werk aan in Zeeland. Tegenwoordig
meer dan in de randstad. Van Vossen
kwam overal maar begon als 14-jari-
ge jongen op 15 augustus 1960 bij
Moerland om er de rest van zijn loop
baan te blijven. „Ik wou niet doorle
ren. Daar had ik zo'n hekel aan. Mijn
vader vond dat ik naar de ambachts
school in Sint-Maartensdijk moest
gaan om een vak te leren. Hij zei
wordt toch timmerman of metselaar,
maar ik had een bloedhekel aan
school. Negen van de tien jongens
ging er naar toe. Als ik het niet wilde,
moest ik wel mee naar het land, zei
mijn vader. Ik ging eerst bij Jan van
Dijke in de zilverjuun werken. Ik
stond bij de schilmachine. Dat was
natuurlijk zomaar seizoenswerk. Mijn
oom Johannes Moerland, de baas van
het aannemersbedrijf, wist dat en bel
de me op een vrijdag of zaterdag of ik
's maandags hen kon komen werken.
Van Dijke vond het goed en zo kwam
ik bij Moerland terecht bij mijn neef
jes Jan Moerland de zoon van de
baas, en Wim Mosselman."
Het eerste karwijtje herinnert Van
Vossen zich nog als de dag van giste
ren. In de Broeksweg moest een dui
ker gemaakt worden. Om de metse
laars in de bouwput hun werk te laten
doen, moest het water uit de put ge-
Bij de firma Moerland worden
er maandelijks zogeheten tool-
boxmeetings gehouden (tool
box is engels voor gereed
schapskist). „Dat gebeurt in de
schafwagen. Er worden dan
zaken besproken over veilig
heid, milieu en welzijn. De uit
voerder schrijft dan een paar
punten op. Hij heeft dan gezien
dat er iemand zonder gehoor-
bescherming achter de trilma-
chine heeft gelopen. Ook
wordt er streng op toegezien
hoe we puin scheiden van ijzer
en hout. Dat is nodig om de
kwaliteit te bewaken."
pompt worden. „Dat moest toen nog
met een handpomp, de kattekop. De
hele dag moest ik pompen, de hele
dag bukken. Als je even niet pompte
dan stond het water bij die mannen
tot aan de rand van hun laarzen. De
volgende ochtend had ik verschrikke
lijke pijn in mijn rug. Toen mijn va
der me uit bed riep, zei ik dat ik dat
niet kon. Wat, riep hij denk je dat ik
nooit pijn in mijn rug heb? Ik ben dus
gewoon teruggegaan maar het werd
toen zo opgelost dat we om beurten
pompten, elke kwartier iemand an
ders. Dat is een heel groot verschil
met nu. Nu werken de kattekoppen
allemaal op een motor. Je trekt maar
aan een touwtje en ze pompen."
Van Vossen herinnert zich nog wel
een zwaar karwei uit de beginjaren.
Bij de firma Ribbens aan de haven in
Bergen op Zoom moest er in de hal
van het bedrijf een vloer verwijderd
worden. „Dat werd toen gedaan met
de pikhouweel, de pijos. Dan stond je
de hele dag puin los te kappen. Dat
was zo zwaar dat we om de vijf mi
nuten wisselden. Als dan de één kap
te, dan deed de ander het puin in een
kruiwagen en een derde reed het weer
naar buiten naar de vrachtwagen."
Dat gaat nu allemaal een stuk makke
lijker met de machines. Maar we mo
gen ook geen zwaar werk meer
doen."
Zelfs trottoirbanden mogen volgens
Van Vossen niet meer met de hand
worden gezet. „Ze wegen 90 kilo. Ze
worden nu met een minikraantje ge
zet. Ze worden in een tang geklemd
en aan een ketting opgetild. Maar er
zijn ook al kraantjes die hebben zuig
nappen waarmee ze de banden vast
pakken en ze zo op hun plek leggen."
Toch is het straatwerk nog steeds
zwaar werk. zegt Van Vossen. „Ze
roepen in Den Haag nu wel dat ieder
een op zijn minst tot zijn 65ste of lan
ger door moet werken, maar dat zijn
mensen die op kantoor zitten. Zij
zouden eens de hele dag met hun kop
naar beneden moeten staan. Dan
spraken ze wel anders."
Ook is het werktempo in de loop der
jaren omhoog gegaan. In de schaft-
wagen hangt nu een werkschema,
vertelt Van Vossen. „Dat is tegen
woordig overal zo. Dat is natuurlijk
ook een manier om de mensen een
Van Vossen was ooit al om
twintig voor twee op het werk.
„Mijn moeder had de grote en
kleine wijzers van de wekker
door elkaar gehaald. Ik moest
om zes uur bij de schuur in de
Schoolstraat zijn. Ik ging er op
de fiets heen. maar zag maar
geen mensen op straat. Dat
vond ik al vreemd. De deuren
van de schuur waren dicht. Ik
keek toen eens goed en zag dat
het twintig voor twee was.
Toen ik terugkwam stond ze al
in het deurgat te lachen."
Wim van Vossen begon als smeerjongen en werd kraanmachinist.
beetje onder druk te zetten. In week
zoveel moet dit en in week zoveel
moet dat klaar zijn. Is het werk niet
op tijd klaar dan krijgt de werkgever
een boete van zoveel euro's per dag.
Vroeger werd daar niet naar gekeken
of het een week eerder of later klaar
was. Als het nu tegenloopt, dan wor
den er gauw een paar man bij gehaald
om het werk af te krijgen.
Zijn neefs Jan Moerland en Johan
Mosselman waren machinisten.
„Neef Jan vroeg of ik smeerjongen
wilde worden toen we op een zater
dagmiddag op de voetbalweide ston
den. Maar ik moest het wel eerst aan
mijn moeder vragen want het was na
tuurlijk vuil werk. Je overall zat on
der de smeer en stonk naar gasolie.
De rupsen van de draglines moesten
worden gesmeerd. Dat moest je al rij
dende doen. Ook moest je op je hur
ken zittend onder de kraan. En in de
schaftijd leerde ik er spelenderwijs
mee rijden."
Van Vossen werkte lange tijd in Rot
terdam waar de firma sportvelden,
volkstuincomplexen en plantsoenen
aanlegde. Toen werd nog gebruik
gemaakt van draglines of draadkra
nen, zoals Van Vossen ze noemt.
„Dat was nog het echte handwerk.
Nu kan een leek na een paar dagen
al de hydraulische kraan bedienen,
maar toen moest je de bak er uit
gooien. Lichtte je je voet te veel op
van het pedaal, dan gooide je een
deuk in een vrachtwagen. Dat was
heel precies werk."
Van Vossen bewaart er goede herin
neringen aan. Op de dragline was er
de hele dag werk. „Ik werkte veel
liever in de plantsoenendienst dan in
het straatwerk. Nu moet je soms 30
tot 40 keer per dag uit de kraan om
ander straatwerk te doen. Soms
moet je voor een paar bakjes zand
weer op de kraan. Iedere keer dat ge
wissel, gaat op den duur - zeker als
je ouder wordt - tegenzitten."
Toen de firma actief was in het Zuid-
Hollandse maakte Van Vossen ook
lange dagen. „Eind jaren zestig gin
gen we zelfs naar Pijnacker, Bos
koop, Leidersdorp om er vijf of zes
voetbal- en tennisvelden aan te leg
gen. Dat waren grote karweien. Dat
was 's ochtends om vijf uur rijden
om zeven uur op het werk te komen.
Dan reden we tot Zevenbergen en
dan namen we een 'peedijkje' om
binnendoor te rijden. Dan werkten
we tot kwart voor vijf, vijf uur want
toen werkten we nog negen uren per
dag. Om kwart over zes, half zeven
was ik dan weer thuis. Maar ik train
de in die tijd ook de jeugdelftallen
van WHS. En moest om half zeven
weer gaan trainen. Dan had mijn
moeder al het eten klaargezet. Ik
pikte dan al een stukje vlees als ik
aan kwam vliegen en rende dan naar
boven om mijn trainingspak aan te
doen."
De route naar Rotterdam en Pijnacker
was lang. Van Vossen was 's avonds
laat thuis. Hij trainde drie jeugdelftal
len op een avond. Dat zou hij 36 jaar
lang blijven doen. Ook toen hij vanaf
1979 in Tholen ging wonen. In 2000
werd hij tot erelid van WHS be
noemd. Van Vossen is in hart en nie
ren een WHS-man, maar gaat de laat
ste tijd minder vaak kijken bij het
eerste omdat ze 'vaak verliezen.' Hij
is ook wel eens bij Tholense Boys ge
vraagd om te assisteren, maar dat kan
hij niet over zijn hart verkrijgen.
„Ere-lid van WHS en dan bij Tholen
se Boys actief worden, nee."
Van Vossen is trouw aan zijn club,
maar ook aan de firma Moerland. „Ik
ben niet zo'n loper. Ik heb op het
werk wel mensen zien weggaan naar
andere aannemers, maar zij kwamen
na een half jaar weer terug, Ze gaan
lopen voor 10 gulden meer in de
week, maar gingen met tegenzin naar
hun werk. Er is niemand kwaad als je
je best doet." Het werk verplaatste
zich eind jaren negentig van de rand
stad naar Zeeland. „We werken ook
wel hier op het eiland. Maar ook op
Walcheren. Naar Domburg is het een
uur rijden, maar je zit nooit in de fi
le."
Mogen werknemers geen zware ge
wichten tillen, ook het drinken van
alcohol tijdens het werk is tegen
woordig uit den boze. „Nog geen
Hesje bier. Vroeger als het een halve
dag regende en we moesten met vijf
of zes man in de keet zitten dan was
het van: zullen we niet eens lappen?
Dan werd er een fles jenever gekocht
en dan zag het ook nog eens blauw
van de rook binnen want bijna ieder
een rookte. Nu zijn het er nog maar
een paar."
Van Vossen weet nog dat ze toen ze
in de plantsoenen werkte in de
Maasstad om elf uur bij de koffie
een borreltje namen en om één uur
bij het eten er twee dronken. „Daar
zat geen mens mee. Maar dat hoef je
nu niet meer te proberen. Al vinden
ze maar één flesje bier. Het is alle
maal veel strenger geworden. Be
drijven moeten voldoen aan allerlei
eisen." Het bedrijf is ISO-gecertifi-
ceerd (bedrijfsvoering en kwaliteit).
Ook de veiligheidsvoorschriften
moeten streng worden toegepast wil
het bedrijf zich staande houden op
een sterk concurrerende markt. Vei-
ligheidskleding en schoeisel zijn
verplicht. In de keet moeten brand
blussers voorhanden zijn.
Van Vossen mag dan wel een hekel
hebben aan leren, hij haalde wel het
veiligheidscertificaat. Een soort pas
poort dat nodig was om aan te tonen
dat je op de hoogte bent van allerlei
voorschriften. „Dat is in het leven
geroepen door de Shell. Zonder zo'n
paspoort kom je het terrein niet op.
Gemeenten zijn dat over gaan ne
men."
Van Vossen heeft ook een cursus
voor bedrijfshulpverlening gevolgd.
Ook met succes. Bij zijn 40-jarige
jubileum werd Van Vossen in het
zonnetje gezet. Samen met collega
machinist Jaap Moerland kreeg hij
een receptie in De Wellevaete aan
geboden. Ze kregen een oorkonde en
een penning van de Nederlandse
vereniging van wegenbouwers.
Van Vossen weet nog niet precies
hoe hij zijn vrije tijd zal gaan invul
len. Hij denkt erover te gaan vissen.
„Het zal er van afhangen of ik vol
doende vanaf de kant vang. Maar
mijn neef heeft een bootje, dan gaan
we samen op het water." Jagen doet
hij al in de winter samen met zijn
broer Han van Vossen. Maar wel
licht gaat hij ook nog eten rondbren
gen voor de warme maaltijdvoorzie
ning. „Dan zal ik mijn auto er voor
gaan inrichten."
Muziekvereniging Euterpe en Cla
rity werkten een nieuwe opzet uit.
Na 24 keer samen met het mannen
koor was het nu de beurt aan het
22- koppige gospelkoor Clarity dat
op het podium in stemmig zwarte
kledij op het podium achter de mu
zikanten was opgesteld. Het was
even wennen voor het publiek dat
in groten getale naar Haestinge was
gekomen. Niet alleen de combinatie
tussen Euterpe en Clarity was
nieuw, ook de bijdrage van kinde
ren op de volkskerstzang. Traditio
nele en hedendaagse kerstliederen
wisselden elkaar af. En Clarity
zong terwijl Euterpe het koor bege
leidde. Ook dat was nieuw. De zang
moest daarvoor wel versterkt wor
den omdat de muziek anders de
koorleden zou overstemmen. Nu
waren beide partijen goed te horen.
Het koor was verstaanbaar.
Vice- voorzitter Manuela van Dijk
van Clarity is zeer te spreken over
het optreden. „Het was echt een
happening. Van beide kanten, zowel
van Euterpe als van Clarity, zijn de
reacties positief. Ook van het pu
bliek waren de reacties buitenge
woon. We hebben veel complimen
ten gekregen."
Clarity bracht een Engelstalig re
pertoire. Voordat de nummers wer
den gezongen werd in het Neder
lands uitleg gegeven voor degenen
die het Engels niet machtig zijn. In
het publiek zaten opvallend meer
jongeren en kinderen dan in de
voorafgaande edities. De kinderen
in de zaal werden actief betrokken
in het zingen van kerstliederen. Van
Dijk: „Dat was even afwachten of
het zou lukken, maar dat ging en
het waren niet zozeer alleen de kin
deren van de koorleden." De orga
nisatie mikte op verjonging. Dat
was in de zaal te merken. Er waren
meer jongeren en kinderen. „Het
grijsgehalte in de zaal was minder
hoog."
De 250 programmaboekjes waren
ontoereikend voor het aantal be
langstellenden. Volgend jaar zullen
er meer gedrukt worden, zegt de vi-
ce-voorzitter. „Maar dan pas zal
blijken aan de opkomst op het echt
heeft aangeslagen. Wij willen in ie
der geval graag doorgaan." Diri
gent Arjan Muller van Euterpe
leidde beide gezelschappen als er
samen werd gezongen en gespeeld.
En wisselde van plaats als dirigent
Mario Riedijk van Clarity het koor
leidde als er gezongen werd. Rie
dijk kwam wat later de zaal binnen
nadat hij eerst een koor in Sint-An
naland had geleid. Het zijn drukke
tijden voor dirigenten. Ook voor
zitter T. Steketee van Euterpe is te
vreden over de nieuwe combinatie
en de opkomst. „Het heeft onze
verwachting overtroffen. Andere
jaren zaten we steeds op 250 be
zoekers. Daar hadden we ook stoe
len voor gezet, maar dat bleek on
voldoende." Afgaande op de
reacties die Steketee heeft opge
vangen mag hij zeer content zijn,
zegt hij. „Het is een groot succes
gebleken." Natuurlijk zijn er nog
puntjes die voor verbetering vat
baar zijn, zegt hij. De versterking
van het geluid van de zang zorgde
volgens Steketee zeker voor een
meerwaarde. „Wel was het zo dat
de apparatuur wat hard stond afge-
temd. Doordat er geen monitors
voor de koorzangers waren, kun
nen ze niet aflezen hoe hard ze zin
gen. Voor de mensen op de eerste
rij was dat te hard. Die konden zich
zelf niet horen zingen. Volgend jaar
zullen we daar een mouw aan pas
sen."
Er was ook weer ruimte voor sa
menzang. De avond begon met Ere
zij God. Met het Komt allen te za-
men waren het bekende nummers.
Clarity zong onder meer Jesus Sa
viour is coming. Samen met Euter
pe: Ding Dong Merrily on High,
Mary's Boychild en Love shine a
light. Voor de kinderen werd door
Marjon Atres een Bijbelverhaal
gelezen. De kinderen mochten
voor het podium plaats nemen en
zongen aansluitend ook liedjes.
Dit keer was er ook alleen een toe
spraak van burgemeester W. Nuis.
Hij opende de avond en stond even
stil bij het vijfde lustrum van de
volkskerstzang. „Dat is voor de or
ganisatie en voor u allen een felici
tatie waard." Hij was verrast door
de volle zaal. Wel was er enige
verwarring geweest over de aan
vang. Gewoonlijk begon de avond
om half acht, nu om acht uur. Nuis
stond ook even stil bij het stoppen
van het mannenkoor. Er was al wel
uitgebreid afscheid van genomen
op het laatste concert eerder dit
jaar. „Waarom heeft het koor niet
even gewacht om de 25ste keer
mee te doen, denk je dan, maar het
koor moest eenmaal een keer stop
pen. Ik wil van deze plaats het
mannenkoor bedanken."
Nuis wees op de andere opzet van
de volkskerstzang. Hij zei dat het
meer gericht is op jongeren en kin
deren. En dat ook geen predikant
en pastoor geen overdenking meer
uitspreken. „Dat is een bewuste
keus. Pastoor Van den Brüle zou
ook vanwege zijn gezondheid niet
meer in staat zijn dat te doen."
Voor Nuis was de kerstgedachte
nog springlevend. „Komt allen te
samen, jubelend van vreugd. Ik
hoop dat dit voor iedereen geldt.
En dat dit een gelegenheid is om
mensen te ontmoeten. Voor som
migen is de volkskerstzang een oa
se in de woestijn, voor anderen is
deze avond een gelegenheid waar
u gewend bent om naar toe te gaan.
Ik ken uw motieven niet, maar ik
ben blij dat u gekomen bent."
Wat onveranderd was, was dat de
avond in het teken stond van het na
derend kerstfeest. Volgens Nuis
wordt er op een verschillende ma
nier uiting aan gegeven. De burge
meester zei het feest uit te leggen
als de geboorte van de zoon van
God. „Een familiefeest, de bekend
ste christelijke feestdag."
De burgemeester waarschuwde
voor de eenzaamheid onder men
sen, als een van de grote gevaren
voor de toekomst. „Lopen straks al
le contacten alleen nog via internet
of slaan we de armen nog om elkaar
heen? De kerstboodschap raakt op
de achtergrond. Voor mij is het al
tijd nog de komst van de vrede
vorst, de geboorte van Gods zoon.
Bewijzen kan ik het niet, geloven
wel."
Voor Nuis was het ook de bood
schap van vrede en geluk. De ander
vergeven en het goede behouden,
maar ook het vermogen warmte aan
anderen te geven. Daar aan vast
houden is volgens de burgemeester
een hoopvol streven, 'ondanks de
uitzichtloze situatie voor velen.'
Steketee bedankte aan het eind van
de avond Clarity die samen met Eu
terpe de combinatie aandurfde.
„Het was moedig om met ons in het
diepe te springen." Hij complimen
teerde het gospelkoor. Maar hij be
dankte ook de mensen die de tech
niek, het decor en de decoratie ver
zorgden. Waaronder een aantal van
Rehoboth die de volgende avond de
kerstnachtdienst in Haestinge hield.
Hij vroeg ook aandacht voor de ex
tra kosten die gemaakt moesten
worden om geluidsapparatuur in te
huren. Bij het verlaten van de zaal
bleken de bezoekers de boodschap
goed begrepen te hebben. „Het was
bijna de helft meer dan vorig jaar."
De welstandscommissie kon zich on
langs in grote lijnen vinden in de aan
gepaste tekening voor de woning van
A. Mijnster aan Klipper 10 in Sint-
Annaland. De nieuwbouw vindt
plaats op een licht gerend perceel wat
de inpassing in het straatbeeld be
moeilijkt. Aanvankelijk had Mijnster
de voorgevel naar achteren gesitueerd
maar was daar na opmerkingen in de
commissie op terug gekomen. In het
ontwerp is meer de plattegrond van
het perceel gevolgd waardoor de wo
ning aan de voorkant aan ruimte wint.
De hoofdvorm van de woning was
volgens architect T. Jansen nu ook
duidelijker. De kap is met twee gra
den steiler en dat had de voorkeur van
de commissie.
Nu de woning naar voren komt, valt
het gebouw volgens burgerlid L.
Deurloo niet meer weg in de straat.
Aan de achter- en zijkant van de wo
ning wil Mijnster een aanbouw, maar
omdat het groter is dan twaalf vier
kante meter is er een wijziging van
het bestemmingsplan. Aan de voor
zijde aan de woning waren toogvor-
men getekend boven de entree en de
ramen. Jansen vroeg zich af of die
vormen overal nodig waren of dat
Mijnster alleen de entree kon bena
drukken. Mijnster vroeg zich wel af
of hij er nog ruimte was voor een dak
kapel of een erkertje.
Tijdens de vele kersh'ieringen hebben weer tientallen kinderen op Tholen en Sint-Philipsland hun
traditionele geschenken gekregen. Op de basisschool, zondagsschool of de jeugdclub werden vele
kinderen blij gemaakt met een leesboek en een zak vol fruit en snoep. Zo ook de vierjarige Eva Duine en
de vijfjarige Sam Bevelander uit Sint-Annaland die trots hun boek Waar is de maanlaten zien en hun
zak met mandarijntjes, een appel en snoep. Ze ontvingen die Eerste Kerstdag in de hervormde kerk van
Sint-Annaland tijdens het kinderkerstfeest van zondagsschool en tienerclub de Zaaier en kinderclub de
Boemerang.
Vervolg van pagina 2
In Scaldis Naturalis vierden de Platte
landsvrouwen onlangs hun jaarlijkse
kerstviering. Na de welkomstglüh-
wein, opende de voorzitter de bijeen
komst. Zij heette iedereen van harte
welkom, in het bijzonder Rie Geluk
die na lange afwezigheid - weliswaar
in een rolstoel - weer aanwezig was.
Hierna las ze het kerstevangelie voor
en opende het warm en koud buffet
wat enkele leden hadden klaarge
maakt. Els Bomhof luisterde de over
op met prachtige kerstverhalen afge
wisseld met muziek uit haar meege
brachte draaiorgeltje. De avond werd
afgesloten met het zingen van Stille
nacht. Bij het afscheid werden de da
mes nog verrast met een kerstattentie.
Scherpenisse
Het college verleent in principe haar
medewerking aan het bouwen van een
garage aan de Kerkstraat 15, als de
oppervlakte van de berging wordt
aangepast. De welstandscommissie
vond namelijk dat de geplande garage
met een diepte van vijftien meter te
'massaal' is en stelde daarom een
maximale diepte van negen meter
voor.
Akkerbouwer P.P.C. Versluijs kreeg
van de welstandscommissie groen
licht om een hangar van 40 bij 26 me
ter te bouwen. Het wordt een hal met
een donkergrijs dak.
Ondernemer A. Duine mag van de
welstandscommissie een winkelruim
te plaatsen aan de Spuidamstraat. Ze
ging akkoord met de vorm en de
kleurstelling. Het moet overeenko
men met het gebouwtje bij het pomp
station dat er al staat. Het plaatsen van
een winkel voldoet echter niet aan het
bestemmingsplan.
Schuttersvereniging Cloveniersgilde
heeft zaterdag haar winterschieting
gehouden. Het was een schieting voor
het eigen gemiddelde. Conja v.d.
Gouwe zat het dichtst bij haar gemid
Uiterlijk zaterdag 6 januari 2007 dienen de oplossingen binnen te zijn van
dc kerstpuzzel in de Eendrachtbode. Goede inzendingen maken kans op één
van de tien prijzen.
Stuur uw oplossing naar Eendrachtbode. de Thoolse Courant, Postbus 5,
4697 ZG Sint-Annaland. E-mailen is ook mogelijk naar kerstpuzzel <ë>een-
drachtbode.nl U kunt de oplossing ook in de bus doen van ons kantoor aan
de Nieuwstraat 4 in Sint-Annaland.
delde en won de schieting. De uitslag
was als volgt: 1Conja v.d. Gouwe 0
(precies op haar gemiddelde); 2.
André van Dijke -0,02; 3. André Ver-
woert -0,04; 4. Frans Nieuwenburg
+0,08; 5. Kees Jansens -0,1; 6. Joan
van Dijke -0,16; 7. Koos Polsema
+0,46; 8. Jos Ridderhof -0.67; 9. Peter
Suurland -0,68; 10. Robin Verwoert -
0,8; 11. Hans Kloet -0.97; 12. Dick
van Gijlswijk -1,03; 13. Toos de Wil
de -1.13; 14. Roy Nieuwenburg -2,08.
36 leden van de Plattelandsvrouwen
kwamen bijeen voor de kerstviering
in 't Ouwe Raed'uus. De dames geno
ten van een oud en warm buffet. Tus
sendoor werden gedichten v<x>rgele-
zen en een kerstverhaal verteld. Het
BZB-ensemble uit Tholen verzorgde
het muzikale gedeelte. Na het zingen
van Ere zij God wenste de voorzitter
iedereen gezellige kerstdagen.
Aan het Berkenpad 29 kan J.A. Va
ders een tuinmuur plaatsen. De wel
standscommissie had er geen bezwaar
tegen.
De jaarlijkse tent<x>nstelling van post
duivenvereniging De Vredesduif is
uitgesteld. De tentoonstelling zou af
gelopen weekend plaatsvinden in café
Druiventros, maar is wegens een
sterfgeval een week uitgesteld. De
duiven zijn komende zaterdag vanaf
drie uur te bezichtigen in de zaal bo
ven het café. Vrijdag en zaterdag
draait het rad van avontuur, de beken
de eitjesverkoop start om vijf uur.
Het gospelkoor Clarity treedt tijdens de volkskerstzang in Haestinge voor het eerst op met Euterpe.
