'aan de late
de smalstad
kant'
Drie generaties
Koopman in bestuur
School met de Bijbel is in
Aanbouw
Rommelmarkt
Roerige periode bij huwelijk prinses Irene in halve eeuw christelijk onderwijs
Donderdag 8 juni 2006
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
5
Gevaarlijk
Het protestants-christelijk onderwijs in Sint-Maartens
dijk bestaat vijftig jaar, maar in het begin van de vorige
eeuw en na de Tweede Wereldoorlog werden al pogingen
ondernomen een christelijke school in de smalstad op te
richten. Het zou tot 31 augustus 1956 duren voordat de
deuren van de school werden geopend. Vergeleken met
andere dorpen kende de smalstad een 'late start' van het
christelijk onderwijs. De school die Prinses Irene werd
genoemd, kende in 1964 een roerige periode toen prinses
Irene in het huwelijk trad met de rooms-katholieke Karei
Hugo de Bourbon Parma. De naam veranderde in Juliana
van Stolberg.
Stencilmachine
Sonke
Bemanning
Juliana van Stolberg in Sint-Maartensdijk
Geld kwijt
Zetten haalden in 1981 73.000 kilo
oud papier op. De school nam ook
afscheid van juffrouw Jo Scherpe-
nisse. In 1983 diende meester Hoek
zijn ontslag in. Het bestuur kon
voor de opvolging kiezen uit 35
sollicitanten. Een van de hoogte
punten voor de school was het be
zoek prinses Margriet en mr. Pieter
van Vollenhoven in 1985 toen de
smalstad het 500-jarig bestaan vier
de. Margriet kreeg een bosje bloe
men van Marion van Houdt en een
mandje bolussen van Hilbert Brink
man. Bezoek van een geheel andere
orde kreeg de school in 1986 tot er
luizen werden aangetroffen op de
hoofden van enkele kinderen. Uit
het boek blijkt ook dat er nogal wat
personeelswisselingen zijn ge
weest. Soms was het zelfs lastig om
vervanging te vinden. In 1987 ver
trok Goedhart na 12,5 jaar, naar
Leerbroek. M.L. Koopman kwam
in het bestuur. De derde Koopman
op rij, na M.L.Koopman en L.J.
Koopman (wethouder). Het aantal
leerlingen bedraagt in dat jaar 106,
zo noteert oud-bestuurslid H. Dui-
ne. Dat is er eentje meer dan in
2005-2006. Dat schrijft Elsbeth
Joppe, leerling uit groep 5.
Meester Post haalt herinneringen
op aan de periode dat hij in Sint-
Maartensdijk verbleef. De uit Delft
afkomstige onderwijzer kon in de
kost bij J. Verkerke aan de Zuidsin
gel. Toen bij zijn komst 's avonds
het hele bestuur kennis kwam ma
ken, zat hij er verlegen en stil bij.
,Ik verstond (bijna) niets van het
Zeeuwse taaltje. Deze sprake was
voor mij onbekend.' Post zat ook
vaak bij de smid F.D. Bentschap
Knook (oud-voorzitter). Die maak
te hem wegwijs in de geschriften
van de oud-vaders. Op de akte van
benoeming staat ook de wedde van
Dinsdag is begonnen met de uitbreiding van de school. Er komt onge
veer 60 vierkante meter bij aan de oostkant van het hoofdgebouw. Het
gaat om een personeelsruimte en een extra spreekkamer (voor schoolarts
en logopedist). Ook komt er een invalidetoilet. De huidige kopieerruimte
wordt de kamer voor directeur De Korte. Die zit nu boven, maar krijgt
straks meer overzicht over wat er in de school gebeurt. De schoolt telt
momenteel 115 leerlingen, op de teldatum van 1 oktober vorig jaar 105.
Zaterdag houdt de Juliana van Stolbergschool een rommelmarkt op het
schoolterrein. De opbrengst is bestemd voor de kinderspelletjes op de
jubileumdag zaterdag 2 september. Die vinden 's morgens plaats vanaf
10 uur. 's Middags om twee uur wordt er een herdenkingsdienst gehou
den in de Maartenskerk onder leiding van ds. Joppe. Van half vier tot
zes uur vindt op de school een reünie plaats. Er hebben zich tot nu toe
zo'n 200 oud-leerlingen en oud-leerkrachten met partner aangemeld.
Er komt een tent op het schoolplein.
Reünisten kunnen zich nog opgeven via www.jvanstolbergschool.nl/50
jaar. Ook het jubileumboek kan via dit e-mailadres worden besteld.
aan, afkeurende, maar ook instem
mende brieven werden ontvangen.'
Op een inderhaast belegde ledenver
gadering bleek volgens Post een rui
me meerderheid achter het besluit
van het bestuur te staan. „Een enke
ling sprak van een beeldenstorm."
Post haalt ook dominee J. van de
Haar aan die er de 'juiste woorden'
over sprak: „Het is en blijft altijd
gevaarlijk een persoon te vernoe
men die nog in leven is, dat geldt
ook voor personen uit het huis van
Oranje."
Het bestuur koos een andere naam.
Niet van een levende maar van een
andere telg uit de koninklijke fami
lie uit de zestiende eeuw. Zij was
getrouwd met graaf Willem de Rij
ke van Nassau (na het overlijden
van haar eerste man) en wordt wel
de stammoeder van het huis van
Oranje-Nassau genoemd. Het eerste
kind uit dit huwelijk was Willem,
die later prins Willem van Oranje
werd.
Juliana van Stolberg woonde in
Duitsland op een burcht waar ze
ook veel gasten ontving en waar ze
de hofschool nieuw leven inblies.
Ze kreeg zelf vijftien kinderen
(waarvan er drie op jonge leeftijd
waren gestorven), maar ook kinde
ren van personeelsleden konden de
lessen volgen. Het godsdienstonder
wijs nam zij voor haar rekening. Tij
dens de Spaanse overheersing nam
Willem van Oranje de strijd op te
gen de Spanjaarden. Ook de drie an
dere zonen vochten aan zijn zijde,
maar stierven. Ze bleef Willem steu
nen en riep steeds geen 'eigen weg
te gaan, maar op de Heere te ver
trouwen'.
Met de naam van de kleuterschool
deden zich geen problemen voor.
Dat werd Benjamin. De kleuter
school werd op 17 september 1975
geopend. Voorheen zaten de kleu
ters samen op de openbare kleuter
school in het houten gebouw aan de
Radda Barnenstraat. Kreeg de Julia
na van Stolberg Benjamin, de open
bare lagere school kreeg de Kubus.
Beide scholen kregen dus een eigen
kleuterschool. Benjamin is de naam
van de jongste zoon van Jakob en
Rachel in het Oude Testament, na
Jozef de geliefde zoon van Jakob.
Eén van de stammen van Israël
werd naar hem genoemd. Sinds de
integratie van het kleuter- en lager
onderwijs in 1985 is Juliana van
Dc leerlingen kregen eerst onder
richt in een noodloods met twee lo
kalen bij de Hervormde kerk. Sinds
1961 huist de school aan de Ooster-
scheldestraat.
De school telt nu 100 leerlingen.
Met een jubileumboek en een reünie
op zaterdag 2 september staat de
protestants-christeiijke basisschool
Juliana van Stolberg in Sint-Maar
tensdijk stil bij het 50-jarig bestaan.
De geschiedenis van de school is te
boek gesteld. Het is een lijvig werk
van 152 pagina's geworden met fei
ten en herinneringen, tekeningen en
veel (klassen)foto's. Adjunct-direc
teur A.C. Wieringa en de onderwij
zeressen J. van der Velde en W.
Koopman-Paans stelden het boek
samen. Over de oprichting heeft J.
Zuurdeeg de feiten aangeleverd.
Verder staan er bijdragen in van
leerlingen die nu op school zitten.
Maar ook van oud-leerlingen die
een beeld schetsen van hoe het er
toe ging. Van leerkrachten en oud
leerkrachten, van bestuursleden en
oud-bestuursleden. Allemaal schet
sen ze de ontwikkelingen en veran
deringen op school in de afgelopen
halve eeuw. Het is een lees- en kijk
boek geworden. Bij alle klassenfo-
to's zijn de namen toegevoegd. Bij
het samenstellen van het boek is het
Wieringa opgevallen dat er in de be
ginperiode veel wisselingen zijn ge
weest onder het personeel. „Velen
bleven niet al te lang. Ze trouwden
of kregen elders een betrekking. Het
was vaak lastig om die plaatsen op
te vullen. De huidige groep leer
krachten is vaster. Het verloop is
veel minder. Er zijn er al verschil
lende die een jubileum hebben ge
vierd."
Van bijna alle kinderen die op
school zaten en zitten zijn klassen-
foto's opgenomen. „De laatste tien
jaar zijn compleet. Die tussen 1970
en 1980 waren moeilijker te vinden.
Juffrouw Willy Koopman en be
stuurlid Merien Koopman hebben er
de namen bij gezocht. Er staan 44
klassenfoto's in."
Het was op 18 maart 1954 toen er
een vergadering plaats vond om een
voorlopig bestuur op te richten. Do
minee Joh. de Bres van de Neder
landse Hervormde kerk had het
voortouw genomen. Het doel was te
komen tot het onderwijs naar Gods
Woord en niet naar christelijke
deugden. 'Het idee van een Christe
lijke Nationale school wees men af.'
Het voorlopige bestuur bestond uit
voorzitter De Bres, secretaris J. Ne-
lisse, penningmeester F.D. Bent
schap Knook en de leden J.J. Ver
kerke, M.L. Koopman, C. Oude-
sluijs en L.A. Stoutjesdijk. De statu
ten werden in augustus van datzelf
de jaar getekend. Het oprichten van
een school leed echter schipbreuk.
Pas bij de tweede poging verleende
de gemeenteraad medewerking.
De school begon in twee lokalen
van de houten noodloods van de Ne
derlandse Heidemaatschappij op het
terrein bij de kerk. Er waren zestig
leerlingen. C. Krieger uit Haarlem
werd hoofd. Zijn vrouw was vak
leerkracht en juffrouw P.A. Quist
werd de eerste onderwijzeres.
Het aantal leerlingen groeide en de
gemeente kocht in 1967 een noodlo-
kaal van de gemeente Scherpenisse
dat in gebruik was geweest bij de
bijzondere lagere school (Gerefor
meerde Gemeente). Het lokaal werd
begin 1958 in Sint-Maartensdijk ge
plaatst. In datzelfde jaar werd de
stichting omgezet in de vereniging
De School met de Bijbel. Op 1 janu
ari 1960 trad de vereniging in wer
king.
Ook in 1958, kreeg architectenbu
reau A. Rothuizen en P.J. Hooft op
dracht een nieuw schoolgebouw te
ontwerpen. Dat zou geplaatst wor
den aan de Pieter Werrecorenstraat
in het nieuwe uitbreidingsplan West
van de gemeente. Op 19 juli 1960
werd de eerste steen gelegd. Op 30
maart 1961 werd de nieuwe lagere
school in gebruik genomen en was
de Prinses Ireneschool een feit. De
samenstellers leggen uit wie Irene is
en wat haar levenswandel betekende
voor de school. Ze zag in 1964 na
melijk af van eventuele troonsop
volging toen ze op 29 april in Rome
zonder toestemming van de Staten-
Generaal trouwde met de rooms-ka
tholieke Karei Hugo van Bourbon-
Parma. Karei was destijds om
streden troonpretendent voor de
Spaanse troon en de leider van de
Carlisten. Irene wilde haar verloof
de actief helpen bij zijn politieke
doel om de koning op te volgen.
Daarnaast was er de kwestie dat
prinses Irene zich in het geheim tot
het katholicisme had bekeerd. Het
stel trouwde in Rome buiten aanwe
zigheid van de Nederlandse rege
ring en leden van het koninklijk
huis. Het was wereldnieuws en leid
de ook in protestantse kringen tot de
nodige opschudding. Het was ook
de reden om de naam van de school
in Sint-Maartensdijk te veranderen.
De letters werden van de gevel ge
haald. Dat gebeurde 'in een donkere
avond', schrijft meester Post, die
vanaf I960 tot 1974 aan de school
was verbonden. Dat gebeurde, zo
schrijft hij door 'enkele niet te noe
men bestuursleden'. .Deze prinses,
nazaat van de grote Willem de Zwij
ger, heeft immers haar afkomst ver
loochend door deze keuze te maken.
Rome blijft Rome. De pers stroom
de toe, een legertje van journalisten
en fotografen hield enkele dagen
op school zat, herinnert zich dat er
twee Surinaamse jongens in de klas
kwamen, de twee broertjes Steven en
Regillio. „Dat was voor ons een
vreemde gewaarwording, twee zwar
te jongens tegelijk. Volgens mij was
elke meisje uit mijn klas wel verliefd
op hen, en hebben we er om de beurt
ook verkering mee gehad."
C.J. Knuist die van 1982 tot 1992
voorzitter was, wijst er op dat 'vele
ouders die 25 jaar geleden kinderen
op de school hadden, zelf bijna alle
maal openbaar onderwijs ontvangen
hebben. „Onderwijs van een socia
listisch en liberaal gehalte. De kennis
van Gods Woord ontbrak, en waar de
kennis ontbreekt, vergaat een volk."
Hij herinnert zich de periode als heel
woelig omdat er vele keren afscheid
genomen moest worden van tijdelij
ke en vaste leerkrachten.
Het toenmalige hoofd C.A. Egas
stelde voor om een nieuwe gemeen
schapsruimte te creëren. Het resul
taat mocht er zijn, schrijft Knuist
maar toen oud-directeur Goedhart op
bezoek kwam, was hij droevig ge
stemd omdat zijn klaslokaal er voor
opgeofferd was. Onder Egas werd
ook het schoolplein vernieuwd. Om
geld bijeen te krijgen, werd een fan
cy fair gehouden. Dat bleek een
enorm succes. Het bracht 4000 gul
den op. Het evenement wordt nog
elk jaar gehouden.
In 1966 bezocht koningin Beatrix het
dorp. De school maakte een lokaal
na uit vroeger tijden (Ot en Sien) dat
op de Markt (voor de Rabobank)
werd geplaatst. Een hoogtepunt vond
ook oud-voorzitter Ph. Hoek. Hij
wijst er nog maar eens op hoe Johan
Nelisse en zijn zoon Kees zich als
onvermoeibare oud-papier inzame
laars inzetten. ,Wat eerst kleinschalig
door Adrie van Zetten was opgestart,
werd in de jaren "90 haast een pro
fessioneel bedrijf. Tientallen contai
ners per jaar werden door de beide
mannen vol gestampt."
Egas werd opgevolgd door J.C. de
Korte. Hij werkte eerst (vanaf 1967)
op de b.l.o.- school in Sint-Maartens
dijk. Hij herinnert zich uit die perio
de dat dominee Catsburg aan de Her
vormde kerk was verbonden en dat
er toen regelmatig spanningen waren
tussen de mensen van de Maartens
kerk en de afgesplitste Rehoboth-
kerk. „Zo ver ik weet. ging toen geen
kind van de Rehobothgemeente naar
de christelijke school." De Korte
ging in 1975 naar de Haagse Schil
derswijk om aan een 'normale'
school te werken. De helft van de
kinderen was daar van allochtone af-
's winters ijskoud. Eind februari
1985 begaf het dak het na een hevi
ge sneeuwstorm. Dat gebeurde 's
nachts. De klassen 1 en 2 konden
naar huis.
Ook oud-leerling Jaap Jasperse (uit
Poortvliet) haalt herinneringen op
aan die eerste jaren. Over de sfeer in
de klas die 'strak en streng was'.
Stolberg de officiële naam van de
school.
Uit de eerste periode vertelt juf
frouw P.A.Vos-Quist, die van 1965
tot en met 1958 voor de klas stond,
een aantal bijzonderheden. Zoals
het bezoek van een jonge kerkuil uit
de toren van de kerk waar het ge
bouw tegenaan stond. Maar ook
over het uitvallen van de kachel in
de winter als het hard waaide, 's Zo
mers kon het heet zijn in de lokalen,
„Je wist niet beter." Maar ook over
het speelkwartier dat doorgebracht
werd in de Schoolstraat omdat er
geen schoolplein was.
In 1966 schafte de school een sten
cilmachine aan voor een goed lees
bare schoolkrant, in 1967 werd af
scheid genomen van meester
Aarnoudse. Een jaar later telde de
school 133 leerlingen, de vereni
ging 137 leden en 30 donateurs. In
1969 werd de woensdagmiddag een
vrije middag.
Vijf jaar later werd begonnen met
het inzamelen van oud papier voor
de school. Begin 1975 legde voor
zitter L.J. Koopman de eerste steen
voor de kleuterschool. De officiële
opening vond plaats op 17 septem
ber. Een jaar later kocht het bestuur
een kavel grond aan waar een speel
terrein op werd aangelegd. Het aan
tal leerlingen bedroeg 121.
In 1977 drie opmerkelijke feiten: in
maart waren er 40 kinderen ziek
thuis, uit de kas van de dat jaar ont
bonden varkenshond erfde de
school 375 gulden en de schoolwo-
ning tegenover de school werd op
getrokken om meer ruimte te
scheppen voor het groeiende gezin
van het schoolhoofd J.B. Aarnoud
se.
Uit het jaaroverzicht van 1979
blijkt dat drie leden de 'overge
schoten grond achter de school' als
groentetuin gebruikten en dat op 1
oktober de verstrekking van de
schoolmelk werd afgeschaft. In
1981 werd het zilveren jubileum
gevierd. Kosten 10.000 euro. De
opening van de reformatorische
school in Stavenisse kostte de Julia
na van Stolberg zeven leerlingen. J.
Nelisse en zijn zoon Kees en J. van
de onderwijzer,
gulden.
namelijk 423,58
Het salaris van Post werd steeds op
de laatste vrijdag van de maand uit
gekeerd. thuis bij penningmeester
Joh. Kauffmann. Ook hij herinnert
zich de opening van de nieuwe
school toen de 8-jarige Hanneke Ne
lisse de sleutel aan de inspecteur aan
bood.
Sjaak Jasperse uit Terneuzen be
waarde een handgeschreven school-
briefje van juffrouw Meertens uit
1959 waaruit blijkt dat hij veel fou
ten maakte in het schrijven van
woorden, maar dat rekenen hem be
ter ligt. Sjaak wilde eerst niet naar
school, schrijft hij. Hij hield zich
vast aan de beugels van de bazar van
Sonke in de Schoolstraat.
Ook Goedhart vertelt in het jubi
leumboek over zijn ervaringen. Zo
vertelt hij dat de gemeente in 1978
subsidie gaf om aan alle Thoolse
leerlingen een extra editie van de
Eendrachtbode te overhandigen over
de ramp. die 25 jaar eerder plaats
vond.
Linda van de Velde- van Iwaarden uit
Scherpenisse die van 1975 tot 1981
komst, zonder dat dit woord toen ge
bruikt werd. Na de Haagse periode
werkte De Korte 14 jaar in Zeist,
maar de identiteit van- de school en
de ontwikkeling ging van het christe
lijk onderwijs hem zorgen baren.
Steeds opnieuw waren er invloeden
te merken, die ook door sommige
collega's als normaal en zelfs waar
devol werden gezien, maar waar ik
als leidinggevende niet achter kon
staan."
In 1996 kwam De Korte terug naar
Tholen. Hij hoefde geen proefles te
geven omdat hij al bijna 29 jaar voor
de klas had gestaan. Hij werd be
noemd, maar dat was niet vanzelf, zo
schrijft hij in het jubileumboek. De
Korte ervaart het als prettig dat hij
bekend is met de streek, weet hoe
over bepaalde zaken gedacht wordt
of hoe je mensen moet benaderen.
„In gesprekken blijkt vaak dat je ou
ders. grootouders, broers, zussen of
familie kent of gekend hebt of dat je
andere dingen kunt herinneren waar
over de collega's niet kunnen mee
praten." De Korte staat ook stil bij de
'vaste bemanning' van de school.
José de Klerk, Willy Koopman-
Paans, Josefien van de Velde en
Alexander Wieringa. De laatste on
derscheidt zich op het ICT-gebied
en trekt nationaal de aandacht met
een internetsite over de water
snoodramp.
Zijn opa M.L. Koopman was een van de oprichters van de protestants-
christelijke school in Sint-Maartensdijk, zijn vader was 25 jaar voorzit
ter en zelf is M.L. Koopman Lzn twintig jaar lid van het bestuur. Na
het jubileumjaar neemt hij afscheid. De 51-jarige Koopman is nu het
oudste bestuurslid, maar beschikt over veel ervaring en feitenkennis
zodat hij tijdens de vergaderingen de puntje op de i kan zetten.
ben ik er ingerold. Mijn vader ging
er toen uit."
Of er weer een Koopman klaar
staat, weet hij niet. „We moeten op
passen voor een Koopmans-stem-
pel. Maar er kan altijd iemand wor
den voorgedragen." Zijn broer Jan
Kees Koopman is een stuk jonger en
heeft nu ook kinderen op de Juliana
van Stolbergschool, maar Merien
gaat er niet van uit dat zijn broer en
oud-SGP-raadslid zich zal kandi
daat stellen gezien zijn drukke
werkzaamheden en zijn gezin.
Dat het onderwijs steeds in bewe
ging is, bewijst volgens Koopman
de uitbreiding die momenteel aan de
gang is. „Er was geld voor onder
wijsvernieuwing (100.000 euro) de
gemeente. We zaten er niet echt om
te springen, maar het is wel mooi
dat je het nu toch kan gebruiken.
Als je het niet doet, dan raak je het
geld kwijt.'"
Koopman zegt altijd fijn te hebben
samengewerkt met de andere be
stuursleden. Hij is een tijdje vice-
voorzitter geweest en heeft voor
zitter C.J. Knuist een tijdlang ver
vangen. „Dit bestuur is jeugdig
maar je kan ze van huis sturen, hoor.
De penningmeester is accountant,
de voorzitter zit in het middelbaar
onderwijs, dus ze weten van wan
ten."
Personeel en leerlingen (twee uit elke groep)van links naar rechts, staande: meester Joop de Korte, juf Marja Visser-van Dam, Juf Willy Koopman-Paans, Juf Josefien van der
Velde, meester Alexander Wieringa, meester Kees Vernooij (stagiaire), juf Marian Melis-Jopse, juf José de Klerk, juf Marja Havenaar-Westerduin, juf Miriam Steinmeier.
Kinderen bovenste rij: Elze Quist, Martine Ponse, Maarten Koopman, Bas Polderman, Bas Knuist, Mechiel Hengstmengel en Jacco Goedegebuure. 2e rij: Marijn v.d. Berg,
Lotte Van den bergh, Nathan Polderman, Michaela Mijnster, Celesta op den Brouw. Zittend: juf Jacqueline Wagenaar, Pieter v.d. Berg, Daniël Scherpenisse, Elmar Stoutjesdijk,
Miriam de Graaf, Jacomijn Joppe, Jaimy Lindhout, juf Janneke Filius-Hage. Op de foto ontbreekt juf Gewieke Brons.
Klas I en 2, cursusjaar 1958 - 1959 Tonnie v.d. Haar, John Oudesluijs, Hans Vroegop, Sjaak Jasperse, Sjaak van Vossen, Anko v.d. Haar, Kees Priem, juf Meertens. Kees
Knuist, Dannie Scherpenisse, Gerard Mol, Kees Kaat, Conny Sleutel, Corrie Andriesse, Jozien Praat, Mary Meeuwsen. Riet van Vossen, Adrie de Jong, Nellie de Jong, Iza van
Dijkè, Hanneke Nelisse, Bettie Koopman, Adrie Scherpenisse, Mina Knuist, Hein van 't Hof. Marien Oostdijk, Katrien Knuist, Jan Polderman, Neleward Poot, Jopie Jasperse,
Betsie v.d. Rhee, Hannie Pot, Frans Suurland.
„In 1984 heb ik een geel koffertje
gekregen toen de kleuter- en de la
gere school over zouden gaan in het
basisonderwijs. Dat loopt nu over
van de papieren en aantekeningen.
Ik heb alles bewaard om op terug te
kunnen vallen. Ook notulen. Dat
was makkelijk voor de nieuwe ge
neratie bestuurders. En ik wist waar
ik over sprak."
Volgens Koopman staat het onder
wijs nooit stil, maar is het vooral in
de beginperiode erg lastig geweest
om de school op te richten. „Het
heeft in de jaren vijftig ook heel
veel voeten in de aarde gehad. Want
er was één school, de openbare en
daar heeft de christelijke school
toen toch leerlingen van afgesnoept.
Het was ook lastig om de inspectie
ervan te overtuigen dat er voldoende
leerlingen zouden zijn."
Koopman zat zelf in de nieuwbouw
van de toenmalige Prinses Irene
school. In de beginperiode waren de
wisselingen onder het personeel niet
van de lucht. „Ik weet nog dat mijn
vader hemel en aarde moest bewe
gen om de plaatsen op tijd gevuld te
krijgen. Nu hebben we gelukkig een
standvastig team."
Dat drie generaties Koopman er
zich hebben ingezet voor de school
noemt hij een unicum. Maar het is
nooit een vooropgezet plan geweest,
zegt hij. „Het is zo gegroeid. Ik had
zelf kinderen op school en werd
toen lid van de oudercommissie. Zo
