Hulde voor vier vrijwilligers van
75-jarige voetbalvereniging WHS
'Iets watje helpt opbouwen,
zal je niet snel vernielen'
Korfballers halen herinneringen op
aan WHS van dik halve eeuw terug
Gelijk tegen Haaf ten en
winst tegen Terneuzen
Wethouder Van Dis: bouwstenen van de samenleving
Nederland kan
stunten op WK
15
Donderdag 8 juni 2006
EENDRACHTBODE, DE THOOLSE COURANT
Wandelvierdaagse
Elke dag op het veld
Vernielingen
Schoonhouden
Buitenbal met hooi
KNVB-vlag
Partijtjes oud-leden
Getalenteerde lichting
Jongeren maken eigen indeling van trapveldje aan Deestraat
Oud-leden komen overal vandaan en vermaken zich in onderlinge partijtjes
De vrijwilligers van de 75-jarigc voetbalvereniging WHS uit Sint-An-
naland zijn bij de jubileumviering in het zonnetje gezet. Met woorden
van waardering door de nieuwe wethouder van sportzaken Kees van
Dis. die ze .de bouwstenen van de samenleving' noemde. Vervolgens ook
met directe huldeblijken van het bestuur van WHS. Bij monde van
voorzitter Anco Fase werd consul en veldenspecialist Bram Rijnberg lid
van verdienste. Ook zijn vrouw kreeg een oorkonde met bloemen, want
Ina Rijnberg is al 20 jaar actief binnen de voetbalvereniging. Samen
met Adrie Vermaas en Tannetje Gunter werd ze vrijwilliger van ver
dienste, een nieuwe onderscheiding bij de club.
De huldiging vormde donderdag
avond het begin van de festiviteiten
rond het 75-jarig bestaan van de
groen-witten. In een grote tent op de
Waaje hadden zich vele leden en afge
vaardigden van andere Thoolse voet
balverenigingen en Sint-Annalandse
verenigingen verzameld. Zij luister
den naar muzikale bijdragen van de
koninklijke fanfare Accelerando, het
Casembrootkoor en de Waajezien-
gers. „75 jaar is een respectabele leef
tijd voor een voetbalclub", zei voor
zitter Anco Fase. „Onze vereniging is
nog steeds springlevend en daar mo
gen de hier ook aanwezige leden van
verdienste Jap Vroegop, Wim van
Vossen en Kees Noorthoek best trots
op zijn. Begin 1900 werd er al gevoet
bald in Sint-Annaland, maar op 1 juni
1931 werd een echte voetbalclub op
gericht. De groen-witten bleken een
standvastig clubje te zijn. In andere
dorpen op het eiland werden ook
voetbalclubs opgericht, maar nergens
bleven ze zolang stand houden als in
Sint-Annaland. WHS deed zijn naam
Wij Houden Stand dus eer aan. Met
recht zijn we de oudste voetbalvereni
ging op Tholen."
Wethouder Van Dis, voor wie Accele
rando het Lang zal ze leven aanhief
wegens zijn vijftigste verjaardag,
proefde in de naamgeving toch enige
twijfel over het voortbestaan van de
club. „De naam doet wat defensief
aan en defensief voetbal is niet aan
trekkelijk om naar te kijken, maar
WHS speelt juist niet defensief. Geen
misverstand mogelijk dus en als ik
mijn 50 jaar optel bij de 75 van deze
club. kom ik aan 125 en dat is juist de
leeftijd die Accelerando dit jaar ook
hoopt te bereiken. In het jubileum
boek zullen er over beide verenigin
gen naast een snufje historie ook
anekdotes en sterke verhalen vermeld
worden. Als ik me nu beperk tot
WHS, dan kunnen we gerust stellen.
„Die jop (jongerenontmoetings
plaats - red.) moet in de buurt van
de sloot komen. Als er iemand ruzie
zoekt, ligt 'ie er zo in." „Nee, de jop
moet dichtbij de voetbalkooi wor
den geplaatst, want er is er hier een
tje altijd snel moe." Een twintigtal
jongeren vergaderde vorige week
over de indeling van het trapveldje
aan de Deestraat in Poortvliet.
De werkgroep speelvoorzieningen
Poortvliet presenteerde haar voorstel
voor het trapveldje in 't Ouwe Raed-
'uus en had de jeugd van twaalf tot en
met achttien jaar uitgenodigd om haar
mening te komen geven. Hoewel de
opkomst wat tegenviel, kregen de
aanwezige jongeren de mogelijkheid
om zelf het trapveldje in te richten
met een jop, een voetbalkooi, een ska-
tetoestel (funbox). een tafeltennistafel
en wat bankjes. In groepjes overleg
den zij over de beste indeling, waarbij
rekening gehouden moest worden
met een bufferzone zodat de speeltoe
stellen geen geluidsoverlast veroorza
ken voor de omwonenden. „De voet
balkooi is het belangrijkste. Die moet
in het midden. Ik ga toch niet daar die
skatebaan toe, die mag ergens in een
hoekje worden gestopt", zei de veer
tienjarige Corné van Dijke. „Die voet
balkooi moet er écht komen, dan kun
nen we eindelijk trucjes gaan doen",
stemde de vijftienjarige Bart Vane in
en plakte het plaatje van de kooi mid
den op het grote A3-papier wat voor
hem lag. Ook de veertienjarige Jolita
van As en Jori de Bruijn vonden de ta
feltennistafel en de funbox veel min
der interessant dan de geplande voet
balkooi. „Ik voetbal zelf bij SPS, ik
weet zeker dat ook meiden veel ge
bruik gaan maken van die kooi", leg
de Jolita uit. Haar vriendin is zelf
geen lid van de Poortvlietse voetbal
vereniging, maar vindt de sport wel
leuk om te doen. Er waren bij de pre
sentatie weinig jongeren present die
streden voor een goede ligging voor
de skatebaan. „Er zijn gewoon geen
skaters in Poortvliet", was de reactie
van de aanwezigen. Jan van Tiggele,
van de werkgroep speelvoorzieningen
Poortvliet, weerlegde dit. „Er is wel
degelijk jeugd die een funbox wil, er
waren maar liefst veertien stemmen
voor binnengekomen." Hij overhan
digde de voetballiefhebbers de uitslag
van de enquête, die de werkgroep on
der de Poortvlietse jeugd had gehou
den. Er hadden 49 kinderen meege
daan met het onderzoek, hiervan
dat deze club meer is dan een voetbal
vereniging. Jarenlang wordt de
avondwandelvierdaagse georgani
seerd en die voorziet duidelijk in een
behoefte. De maatschappelijke func
tie, de dienstbaarheid van deze vereni
ging is dus groot. De voetbal speelt
een belangrijke rol en wanneer indivi
duele kwaliteiten ingezet worden in
een team, leidt die saamhorigheid tot
een maximale prestatie. Hoeveel vrij
willigers komen er daarbij niet aan te
pas! Bij WHS is dat aantal enorm en
vrijwilligers vormen de bouwstenen
van onze samenleving. Uw vereni
ging mag het gemeentebestuur van
Tholen tot uw favoriete supporters re
kenen." De nieuwe wethouder van
sportzaken prees zich gelukkig dat de
nieuwe coalitie sport weer op de kaart
heeft gezet omdat het belangrijk is
voor fit en gezond leven en voor de
saamhorigheid. Hij hoopte dat WHS
doorgaat met het bieden van ontspan
ning aan velen. „Dit 75-jarig bestaan
is een kroon op uw werk. De voetbal
vereniging heeft veel betekend voor
Sint-Annaland en daarom naast onze
felicitaties ook een geschenk van het
gemeentebestuur", zei Van Dis, die
een enveloppe aan de voorzitter over
handigde.
Anco Fase borduurde voort op de be
tekenis van de vrijwilligers voor de
vereniging door vier leden te huldi
gen. Bram Rijnberg als lid van ver
dienste. „Een echte WHS'er die in
1968 op zijn elfde begon met voetbal
len en die vanaf zijn zestiende regel
matig in het eerste speelde. In 1981
werd je kampioen en promoveerde
WHS weer naar de tweede klas. Je
stond bekend om je harde schot en ik
kan me nog hier thuis tegen Arnemui-
den de kanonskogel herinneren, waar
door we met 1 -0 van de vissersploeg
wonnen. Op je 30ste moest je in 1987
door een blessure afscheid nemen van
het voetballen. Je zat toen al in het be
stemden veertien voor een skatevoor-
ziening, dertien voor een jop, twaalf
voor een voetbalkooi en één persoon
zag het liefst een tafeltennistafel op
het trapveld verschijnen. „Dat geeft
eigenlijk aan dat er méér jongeren een
skatebaan willen hebben, dan een
voetbalkooi."
De gemeente stelde in juni 2002 de
notitie speelruimte vast. Een van de
aanbevelingen was het ontwikkelen
van meer speelvoorzieningen voor
jongeren vanaf twaalf jaar in de dor
pen. Na een werkbezoek van de ge
meenteraad aan Poortvliet, werd een
werkgroep samengesteld die de wen
sen van de jeugd inventariseerde en
samen met enkele ambtenaren een
plan ontwikkelde. Henk Vane, Jan van
Tiggele, Henry Elenbaas en Ab van
der Belt van de werkgroep waren sa
men met Karin Bommelijn (jeugdbe
leid) naar het dorpshuis gekomen om
de plannen nader toe te lichten en de
voorstellen van de jongeren door te
nemen. „We hebben van de gemeente
een budget van 18.000 euro gekregen.
Reken er niet op dat daar iets van over
blijft", waarschuwde Henk Vane. De
werkgroep hoopt op een provinciale
subsidie om de speelvoorzieningen
van 26.000 euro te kunnen betalen.
stuur,waarvan je zes jaar deel hebt uit
gemaakt, o.a. als wedstrijdsecretaris.
Daarna nog 7 jaar lid van het jeugdbe-
stuur. Nu ben je alweer 10 jaar consul
en maak je deel uit van de vom-com-
missie voor de velden, het onderhoud
en de materialen. Je voelt je echt ver
antwoordelijk voor deze club en in het
bijzonder voor de accommodatie. De
velden behoren mede dankzij jouw
inspanningen tot de beste van het ei
land. Je bent dan ook elke dag op de
Waaje te vinden en altijd vind je wel
zaken die nog wat extra aandacht no
dig hebben. Daarnaast heeft de jeugd
steeds je bijzondere aandacht. Elke
zaterdagochtend ben je fanatiek sup
porter van de jeugdelftallen en als het
nodig is, spring je bij in de bestuurs
kamer. Voor al die bijzondere steun
die WHS van jou krijgt, hebben we
als bestuur besloten je te benoemen
tot lid van verdienste." De voorzitter
liet de huldiging met een oorkonde en
bloemen over aan Marloes Rijnberg,
dochter van Bram.
Zo werden de mannen ook ingescha
keld voor de huldiging van drie da
mes. Aan de bestaande eretitels voor
vrijwilligers met bijzondere verdien
sten zit een bestuurlijke of andere
voetbalfunctie gekoppeld. Het bestuur
wilde echter toch iets doen voor drie
Door sponsoring van enkele bedrijven
worden de kosten al enigszins ge
drukt. De werkgroep hoeft bijvoor
beeld alleen het beton te betalen en
niet de plaatsingskosten. „Als de
voorzieningen neergezet worden,
moeten jullie er gebruik van maken.
Wanneer er een jop is, wordt er wél
van jullie verwacht dat jullie daar
gaan zitten en niet bij de bankjes van
het visvijvertje blijven hangen", legde
Vane verder uit. De aanwezige jonge
ren hadden daar geen problemen mee.
Hij riep de jeugd ook op om te komen
helpen met de opbouw van de voor
zieningen. „Iets wat je mee helpt bou
wen, zal je niet snel vernielen", was
zijn achterliggende gedachte.
Karin Bommelijn besprak de voor
stellen met de jeugd. Uiteindelijk
werden de voorzieningen in ver
band met mogelijke geluidsoverlast
en het drukken van de aanlegkosten
toch wat anders ingedeeld dan de
jongeren hadden voorgesteld. De
doelen van het trapveldje en de
speeltoestellen voor de kleintjes
blijven volgens de plannen behou
den. De oude ingang aan de Dee
straat zal waarschijnlijk worden op
geheven, zodat de jongeren alleen
via de Burgemeet het veld kunnen
bereiken. Een tegelpad zal de voor
zieningen aan elkaar koppelen. De
voetbalkooi en de tafeltennistafel
bevinden zich volgens het huidige
ontwerp het dichtst bij de ingang,
naast de voetbalkooi staat de funbox
gepland. Tegenover deze skatebaan
is plaats gemaakt voor de jop. „Dit
wordt heel anders aangepakt dan het
speelterrein bij de Jenaplanschool.
Ik praat de vernielingen daar abso
luut niet goed, maar de opzet werkte
niet. Dat was het probleem. Aan
dergelijke speelvoorzieningen moe
ten geen openingstijden worden ge
koppeld, het wekte frustraties op bij
de jongeren. De jeugd moet heel de
dag op het trapveld terecht kunnen",
meende Henk Vane.
De werkgroep hoopt dat de voorzie
ningen eind dit jaar worden gereali
seerd. „We hebben echter wel de
subsidie van de provincie nodig. Er
bestaat dus een kleine kans dat het
niet doorgaat. Dat moeten jullie wel
weten", vertelde Bommelijn. „Maar
het ziet er allemaal goed uit", stelde
zij de jongeren gerust. Vanavond
wordt met de omwonenden van het
trapveldje gesproken over de plan
nen.
vrijwilligsters die de club al 20 jaar of
langer dienen. „Adrie Vermaas. Tan
netje Gunter en Ina Rijnberg besteden
enorm veel tijd aan hun vereniging.
Als medewerker in de kantine, in de
activiteitencommissie, als gastvrouw
in de bestuurskamer, bij het inkopen
doen voor de kantine, bij het schen
ken van limonade of thee in de rust
voor de voetballers, bij het schoon
houden van de kantine en bestuurska
mer, hulp bij het clubblad de Schakel
of als lid van de Citroentjes. Voor al
die geweldige bijdragen zijn jullie de
Vier heren en negen dames op
leeftijd zaten zaterdagmiddag sa
men rond een tafel in de feesttent
op sportpark De Waaje in Sint-
Annaland. De jongste 72, de oud
ste 80 jaar. Ooit dartelden ook zij
in het groen en wit over de wei.
Maar dan om te korfballen. Van
1942 tot 1952 werd deze tak van
sport binnen WHS beoefend.
„We waren een groepje vrienden,
van de ulo in Tholen. Zelf was ik
zestien, de meisjes veertien of vijf
tien, en een enkeling zeventien jaar",
vertelt Han Stoutjesdijk uit Benne-
kom over het ontstaan van de korf
bal. Die begon als een afzonderlijke
club, Olympia genaamd, met een ei
gen bestuur. Ze werd opgericht in de
schuur bij het café van Frans Rijn
berg. „Maar het viel niet mee om een
speelveld te vinden. Zodoende zijn
we al gauw bij WHS terecht geko
men. De statuten van de voetbalclub
werden aangepast en uit het oude
korfbalbestuur ging Bou Kooijman
ons in het WHS-bestuur vertegen
woordigen", weet de inmiddels 80-
jarige Stoutjesdijk. Hij treft deze
middag in Sint-Annaland verschil
lende mensen die hij in geen zestig
jaar heeft gezien, want na de oorlog
is hij uit het dorp vertrokken. Ande
ren waren er in 1972 bij, toen even
eens een reünie is gehouden.
Stoutjesdijk heeft uitgezocht hoe het
korfballen destijds is ontstaan. „De
korfbalbond hield in 1942 een grote
landelijke actie en schakelde daarbij
onderwijzers in. Op die manier zijn
toen tientallen clubs opgericht." In
de regio ontstonden Eendracht in
Tholen, IVO in Poortvliet, SPS in
Scherpenisse, Smerdiek in Sint-
Maartensdijk en SVO in Stavenisse.
Ze speelden samen met WHS in een
Thoolse competitie. „Het eerste jaar
verloren we bijna alles. Bij de andere
clubs lag de gemiddelde leeftijd na
melijk een paar jaar hoger dan bij
WHS." Op de fiets, maar ook wel per
auto ging WHS naar de wedstrijden.
„De meeste leden van de korfbal
kwamen uit de middenstand. Arbei
ders zaten er nauwelijks bij." Stout
jesdijk schreef een aantal jaren gele
den voor deze krant een verhaal in
dialect over een uitstapje van de
korfbal naar Zuid-Beveland. Door de
evacuatie viel de club stil en bij te
rugkomst was er niks meer. „Ik her
inner me dat we een leren buitenbal
hadden. Die vulden we met hooi en
zo speelden we dan. Maar die bal
was loodzwaar. We zijn nog een keer
naar Sin-Maartensdijk gefietst, want
daar hadden ze een binnenbal!" Ook
anderen herinneren zich dit voorval.
Aanvankelijk speelde het twaalftal in
eersten die draagster worden van de
nieuwe eretitel bij WHS, namelijk
vrijwilliger van verdienste. Gefelici
teerd en wat is er nu leuker om de
bloemen overhandigd te krijgen door
jullie mannen Jo, Jap en Bram."
De voorzitter ging door met huldigen,
want hij vroeg in het jubileumjaar
twee pupillenelftallen op het podium
wegens hun kampioenschap. D2 ver
overde de titel door alle 10 wedstrij
den te winnen, waarmee 30 punten
veroverd werden. De ploeg scoorde
maar liefst 64 keer en kreeg maar 7
witte shirts. „Mijn moeder had er
met groene wol WHS op gebor
duurd, maar die verbleekte door het
wassen. Later kregen we groen-witte
shirts. De voetballers hadden smalle
groene banen en de korfballers bre
de", zegt Stoutjesdijk. Het speelter
rein lag aan de Dorpsweg, een wei
land van Boogaard dat tevoren van
de koeienv laaien ontdaan moest wor
den. „In de winter was het niet be
speelbaar, dan lag de competitie
stil."
Na de bevrijding werd de draad op
gepakt, maar niet iedereen kwam te
rug. Rook Rijnberg bijvoorbeeld -
hij is 79 en woont in Rotterdam -
werd oorlogsvrijwilliger en ging met
het Zeeuws Bataljon naar lndië. Hij
heeft tot zijn 38e korfbal gespeeld en
daarna nog elf jaar badminton, ver
telt hij. Stoutjesdijk korfbalde ook
goals tegen. D3 verzamelde 21 pun
ten uit 8 wedstrijden en maakte 65
treffers en incasseerde 14 doelpunten.
„En bijzonder is ook dat na vele jaren
een seniorenelftal de titel won. name
lijk WHS 3 in de reserve 4e klas. Van
de 18 wedstrijden werden er 15 ge
wonnen en dat leverde 46 punten op
met 90 doelpunten. Een geweldige
prestatie", aldus de voorzitter.
Felicitaties kwamen er van KNVB-af-
gevaardigde Leen Tichem uit Tholen,
die als reserve optrad namens Zuid I.
Hij had een grote oranje vlag meege
bracht. die door de ereleden Wim van
Vossen, Jap Vroegop en Kees Noor
thoek werd getoond, samen met voor
zitter Anco Fase. „Op naar de 100!",
zei Tichem.
De kersverse direccteur van de Rabo
bank Tholen. Cees van der Velden,
nam als één van de hoofdsponsors de
gelegenheid te baat om WHS te felici
teren met het 75-jarig bestaan. „Uw
vereniging zit in de haarvaten van de
samenleving, dat is me wel duidelijk
geworden. Op heel veel momenten
bent u actief en respect en verdraag
zaamheid staan zowel bij u als bij ons
hoog in het vaandel. De Rabobank
blijft u steunen en ook bij dit jubileum
leveren we onze bijdrage. Nog heel
veel jaren goed voetbal in Sint-Anna-
nog na zijn vertrek: in Delft en Lei
den, en naderhand in Gelderland.
Maar bij WHS liep (iet spelersaantal
terug, onder meer doordat verschil
lende meisjes trouwden. In 1952 viel
het doek definitief, sindsdien houden
fotootjes de herinnering aan deze tak
van sport binnen de voetbalclub le
vend.
In de tent is een korf neergezet en er is
voor een bal gezorgd. Verschillende
reüniegangers proberen of ze de korf
nog weten te vinden. Ze halen herin
neringen op aan een tijd die meer dan
een halve eeuw achter hen ligt. Maar
het is gezellig. Adrie Overbeeke is er
voor uit Schouwen gekomen. „Ik
korfbalde niet zo goed, deed het ook
niet graag. Maar ik ging altijd mee
Een soort reünie was de herhaling
van de beslissingswedstrijd WHS-
Haaften uit mei 1990 op het terrein
van Klundert. Deze finale van de
nacompetitie bracht de Sint-Anna-
landers destijds voor het tiende sei
zoen in de tweede klas. Haaften
werd met 4-2 (ruststand 3-0) versla
gen door twee doelpunten van San-
der Westdorp Hzn., Iman v.d. Repe
en Jan Willem de Voogd van der
Straaten. Ze waren o.l.v. de toenma
lige trainer Theo Moerland zater
dagmiddag weer present en nu werd
het een 2-2 gelijkspel. Leon de Wit
te, zestien jaar later nog steeds ac
tief in het eerste elftal, opende de
score. Nog voor de rust maakte
Haaften gelijk. Een strafschop hielp
de gasten in de tweede elftal aan de
leiding, maar Peter Saarloos maakte
voor het eindsignaal van de Poort
vlietse scheidsrechter Piet Lisseveld
nog gelijk: 2-2. In de tent spraken
de beide ploegen nog na. Ook voor
Haaften was het voor diverse spe
lers een leuk weerzien.
Tevoren vond er een onderling toer
nooi plaats van leden en oud-leden
van WHS. In poule A zegevierde
Nederland kan met vertrouwen het
wereldkampioenschap voetbal tege
moet zien. „We gaan verrassend ver
komen en oranje kan zomaar gaan
stunten", zei voetbalcommentator
Johan Derksen donderdagavond tij
dens de jubileumviering van WHS.
De hoofdredacteur van Voetbal In
ternational vond wel dat trainer
Marco van Basten tot nu toe ontzet
tend veel geluk heeft gehad. Over
de profvoetballers had Derksen wei
nig lof. „De Paus krijg je gemakke
lijker aan de lijn dan Davids. Ik als
journalist kom echter naar Sint-An
naland terwijl het Nederlands elftal
op de televisie is. Je hebt daarvoor
immers een afspraak gemaakt en
dan maak je maar zin. Maar kom
land toegewenst", zei de directeur.
De sprekers werden door Peter Wiel
aard op wervelende wijze aangekon
digd, te beginnen met Anco Fase, met
zijn 38 jaar één van de jongste voor
zitters van de Thoolse voetbalclubs.
In de tent was er op enkele panelen
met krantenknipsels, foto's en lid
maatschapskaarten een deel van de
historie van 75 jaar WHS te zien,
maar maar nog veel meer is in
streekmuseum de Meestoof te vin
den. Fase noemde de bloeiperiode
van WHS die onder leiding van
voorzitter Bram Soeters en trainer
Nico Frel, die donderdagavond ook
in de feesttent aanwezig was. „Deze
met militaire discipline behepte trai
ner bestormde met de getalenteerde
lichting eind jaren zestig met een
mix van routine en jeugdig elan de
voor de gezelligheid", vertelt ze. Ma-
rus Kodde en Janny Gunter, alsmede
Rien Moerland en Maatje Burgers
zijn echtparen en hebben alle vier bij
WHS gespeeld. Verder zijn Katie
Mol, Engeltje Paape, Corry Lanooy,
Rina Slager, Esther van Dijke en Iza
Dormaar present. Stoutjesdijk geniet.
„Gezien onze leeftijd zal het de laat
ste keer zijn dat wc erbij zijn", stelt
hij nuchter vast.
Op enkele borden hangen krantenarti
kelen over de korfbal. Maar ook over
de voetbal zijn artikelen en foto's te
vinden. Want ook voor de voetballers
is deze reünie bij de 75e verjaardag
van WHS georganiseerd. Wie dat wil
de kon op het veld een partijtje spelen
en daarvoor gaven zich ruim 75 oud
leden op. In drie poules van vier kon
er tegen elkaar gespeeld worden. On
der andere Kees v.d. Meer, Wim Mos-
Paragua o.l.v. Wim van Vossen Azn.
van de vier teams. In poule B waren
er eveneens vier teams met veerti
gers en hier won Australië o.l.v.
Martin van Bendegom. De meer
jeugdige spelers kwamen in poule C
uit met drie mannenteams en één
meisjesploeg. Hier was Servië-
Montenegro de beste o.l.v. Iman
Rijnberg.
Vrijdagavond speelde het huidige
eerste elftal van WHS tegen Terneu
zen 1, dat in de eerste klas van de
zondagcompetitie uitkomt. Het
werd een 4-3 overwinning voor de
jubilerende club. hoewel Terneuzen
bij de rust nog met 2-3 leidde. Een
kopbal van Pieter Lindhoud en een
succesvolle actie alleen voor de
doelman van Patrick van Schetsen
zorgden voor de eerste twee treffers
van WHS. In de tweede helft scoor
de Van Schetsen opnieuw en Dennis
Oosdijk maakte de winnende
treffer: 4-3.
In de rust werd de finale van het
Setallands kampioenschap truck-
trekken gehouden, waarbij WHS 3
aan het langste eind trok met 18.50
meter.
daar maar eens mee bij Boateng of
Seedorf. Afspraken met voetballers
maak je alleen nog via allerlei om
wegen. Journalisten hebben dan ook
een lastig beroep en hoofdredacteur
is helemaal een vervelend baantje."
In een sneltreinvaart nam Derksen
met de nodige humor allerlei zaken
op de hak. „Je kent nu niemand
meer, het is erg onpersoonlijk en
hypocriet geworden. Ik heb nog de
kleurrijke tijd meegemaakt, maar
toen zijn er ook hele gekke dingen
gebeurd." Doping en pillen spoel
den als in een waterval door de
feesttent. „Op de tv is er sprake van
overdaad, ja van een gekte. Het is
daar zo gemakkelijk verdienen. Zelf
heb ik 83 pakken thuis die ik nog
nooit heb aan gehad", aldus de ook
van de televisie bekende voetbal
commentator, die de jeugd van
WHS na afloop van een handteke
ning voorzag.
groenwitte ladder die reikte tot net
onder de top van het zaterdag ama
teurvoetbal. Midden jaren zeventig
speelde WHS tweede klasse, toen het
op één na hoogste amateurniveau.
Daarna lukte dat onze vereniging
nog een aantal keren, o.a. in 1990
toen WHS uit geslagen positie terug
vocht en via de nacompetitie in de
tweede klas kwam. Een typisch staal
tje van WHS, dat de naam de vrekers
kreeg: nooit opgeven, altijd door
gaan, was het devies zoals bij Noad.
Inmiddels zijn we al een aantal jaren
een stabiele derde klasser. We probe
ren nu met een heel erg jonge groep
de basis te leggen voor nieuw succes
en hoe dat uitpakt, hoort u op ons
volgende jubileum. Maar één ding is
zeker: deze club hield stand, houdt
stand en zal altijd stand blijven hou
den". aldus voorzitter Anco Fase van
de 75-jarige voetbalvereniging WHS
uit Sint-Annaland.
selman. David Wessels, Wim van
Vossen, Adrie de Witte. Henk Brink
man en Jan Westdorp vertoonen hun
kunsten. Overal vandaan kwamen ze:
Jo Ridderhof en Corrie Feijtel uit
Veldhoven. Piet de Koster uit Vlissin-
gen, Arie Suarez uit Barendrecht,
Wim Fase uit Steenbergen. Jaap Dek
ker uit Rotterdam en de broers Marco
en Erik Mollenbrok uit Nieuw-Ven
nep. Bijna 500 mensen tekenden tij
dens de drie feestelijke dagen het re-
ceptieboek. Namens de spelers van de
vier seniorenelftallen bedankten Theo
Moerland. Sander Goedegebuure en
Leon de Witte alle bestuursleden van
de club met een fles wijn voor het or
ganiseren van het jubileumfeest. En
voorzitter Anco Fase kijkt terug op
een geslaagd feest: „De politie com
plimenteerde ons met de goede sfeer
die er heerste, er viel geen wanklank."
Lid van verdienste Bram Rijnberg met zijn dochter Marlous.
Voor de jeugd van WHS was er zaterdagmorgen een uitgebreid
spelcircuit uitgezet op de Waaje in Sint-Annaland.
Adrie Vermaas (v.l.n.r.), Ina Rijnberg en Tannetje Gunter met hun oorkonde en bloemen als eerste vrijwilliger van verdienste, een nieuwe
vorm van waardering bij de 75-jarige voetbalvereniging WHS.
Kevin Walter skatet door de
straten van Poortvliet.
Het was een gezellig weerzien in de feesttent voor de korfballers van WHS uit de jaren veertig en vijftig.
